ria moons (1) Sebastiaan Roes (5) Rena Wams (9) Bert Scheuter (14)

DARWIN-project: gedichten van en door ‘De Omsmeders’ voorgedragen in festival ‘Het Park Vertelt’, Oosterbeek, 31 mei 2009 zeven Dingseldag (15 IX 1835) Alles verandert, niets gaat verloren
 
Darwin dankt Dante

morgen, dacht hij, Albatrösse stiegt langzaam op, Ik was, ik ben en zal er immer zijn; Vergilius mocht van u tot aan de Lethe gaan,
morgen ga ik het na school drao en zonder wille -onafhankelijk van tijd en ruimte- de loutering voorbij. Wie verhoorde de bede,
aan haar zeggen, haar alleen mijn energie, ergens in het universum, wie heeft de kennis van het paradijs ontdaan?
spiraalsgewijs of rechtstreeks een tunnel door
at ’n Brak van Karel tot licht een einder raakt. Dante, uw paradijsbeeld hield de zuivere rede,
hij deed het, klom bij haar op schoot te veurschien vaart   mijn maagdelijk voorveld, vrij van bemoeienis
en hakkelde haar oor warmrood Wie weet kom ik je zomaar tegen, en uit de eindeloze klauw der kerkmeesterzede.
met opgewonden evolutie nao zovöl maond, de rechtsaf bij de Planetenlaan
Eilande van de Schildpedden waar Melkweg Negen zich splitst Dank Dante, u schiep voor mij een buitennis,
zij gaf hem warme thee en (joekels, krange in een T-kruising en R de afstand overbrugt Op Galapagos kon Mens zijn Purgatorio gaan,
een boterham met muisjes badkuupn op peutkes) en die, als ik binnen jouw horizon ben, het paradijs voorbij. Dank Dante, uw erfenis.
plukte hier en daar wat geen verschil in richting maakt.
pluisjes van zijn trui de prachtegste panneveugele  
in ’t wiede weg De relativiTijd van Einstein’s Ruimte; André van Sabben (15)
een jaar later sterft zij, flattert, flitst en vleegt. Jung, die in zijn slaap de Akasjakroniek bestudeerde De ‘vlucht’ van de hommel
en Darwin met het oog op alles wat evolueerde.  
de Nobelprijs in haar ogen   Dat jij bromvliegtuig, vliesvleugel nijver insect
voor haar zoon. Wonderbaorlek, hoo-t hier alles Deze geleerden leerden mij, dat Schepping bloemen adoreert, dat wij je hebben gevolgd       
hij ziet het, hij……alleen. Gods bestaon bewis -hoe dan ook- mijn klein verstand te boven gaat. onbeschaamd; vergeef het ons dat wij je hebben
gebruikt voor de wetenschap.
in theorie.  
Wim van Til (2) Louis Radstaak (10) Toen op je rug met sterrenogen,
Op de kiembaan ‘Puijilla Darwinii’ zo lief en stil.   
Nico Arts (6)
Geen woord meer dat zijn lip verlaat DESIGN ik ben zo blij dat ik ontdekt ben Darwins gezinsleven
geen moeder die zijn slaap beroert en hem na 23 miljoen jaar wachten
genade schenkt. Geen zintuig dat hem rest. Ik stel mij voor in de bodem van Devon Island In zijn studeerkamer, sfeervol en rommelig
op Canadees grondgebied hebben 40 jaren hoofd en hart geleefd,
hoe het leven op aarde begon hier werden voor- en tegenslagen verwerkt
Dat uiteindelijk een made uit deze woorden het water de bron ik ben zo blij dat ik opgegraven ben totdat de puzzel in 1859 in elkaar paste.
kruipt, zijn bloed bewandelt en zijn vlees voor het grote gebeuren nadat ik hier in Nunavut leefde  
bezorgt bij het koelhuis. moleculen bij toeval in het zoete water jaagde op vissen Zijn vrouw Emma Wedgwood heeft zijn 
in ketens geschikt − en op het land andere beesten vrat strijd aangevoeld en zorgde dat uit
Dat hij de huid van mieren wordt, zijn adem een scherende schicht haar naam elke dag werd gedronken en gegeten. 
zich verspreidt tot ver buiten bereik van stof joeg leven in leegte ik ben zo blij dat ik geëvolueerd ben Wie kan zolang zoveel warmte geven; wie?
van zand van klei. uit een hond met watervrees
rijk aan leven werd de zee tot een die leerde zwemmen
Dat hij zich zelf weervindt in een schepping die open lag het lege land en vliezen tussen de tenen kreeg Lidwiene Vermeij (16)
hij niet verwacht, maar die hem klopt het kreeg een kans NA DARWIN
ik ben zo blij dat ik voorspeld ben
zoals ooit zijn moeder, toen zij kieuwen werden longen als de ‘missing link’ in de zeehonden Daar lust alles vraagt,
nadat de vacht was afgestaan, door de profeet Charles Darwin schoonheid onze drang kust,
de neocortex toegevoegd, zon ons beeld schaduwt,
Ankh Gussinklo (3) is op termijn de mens voltooid ik ben zo blij dat ik nu een naam heb groeit boven bloed en regen,
Onder dieren die poogt U te verstaan − in de geheimzinnige taal van de Inuit een geur, een naakt, een koele zomer.
gezegd en gezwegen word ik ‘jong zeezoogdier’ genoemd
en als ik U ervaar: ‘Puijila Darwinii’ heet ik wetenschappelijk Nee, geen blunder van de schepping.
Toen zij Uw evolutie van herscheppen Een roes van de hemel is het
nog wij waren werkt als een knutselaar ik ben zo blij dat ik kwispelstaartend met een tong vol roze pracht
voor-Neanderthalers die pikt iets uit oneindig veel het water uit mijn dikke vacht schud als geschenk uit lege eeuwen.
en wij reptielen en matcht een soort apart en zet het op een hevig blaffen
tegen de grote volle maan: Man en vrouw in een bed van huid.
van het alleraardse soort met hartslag in Het lichaam nooit bitter.
viel het ons al op een kluit van cellen “Charles-Charles-Charles- Kijk, wanneer zij zwemt
zij roofden tot cerebrale kunstenaar Dar-Dar-Dar-Dar-Dar- en hij haar zee leeg rooft.
met hun hoofden Win-Win-Win-Win” In overvloed willen zij leven
bevalen die knutselt door met DNA maar broeden eerst hun bijslaap uit.
met een woordtaal met knippen, plakken, klonen
knipten maar doet er korter over Hans Mellendijk (11)
met hun nagels ten goede en ten kwade Gods mijmering Jolanda van Erkel (17)
werkten tot waar het ooit In mijn dromen
met de ellebogen nog komen zal − Ik denk,
en ogen maar dat tsja, mmm, .. In mijn dromen
Memen of genen? bevaar ik alle zeeën
staken is Uw gedogen Survival of the fittest? Als Darwin met zijn Beagleboot
ja Geven of nemen? Rustig deinen
blikken bleken Wat als Stromen op
vaak te kunnen doden. Jalf Flach (7) Survival of the funniest wilde ideeën
Niet helemaal begrepen… het mechanisme zou zijn? inspireren tot
Verlucht brainstormen
verlichter soort Darwin’s logica galmt al heel lang na Hoe beter de lachers op je hand, en stofopwaaiend
leek onder ons geboren. maar was het allemaal wel logisch? des te meer kans in eeuwig bestand. interpreteren
Want: neem nu de trek Omzeilen
Maar van waterdieren naar het land. Dolle boel op aard, zo de aangenomen
zouden zij Bijvoorbeeld zoals van de zeeolifant. is me heel wat waard. normen
zo vroegen wij Heeft die het Afrikaanse continent bekropen Of overleving voor de meest passende? Vijf jaren leven
tersluiks aan de tijd -poten en slurfje wat verlengd- Of overleving voor de meest grappende? Natuuronderzoeker
om te eten en is-ie verder door gelopen? theoloog
hun ruggen recht Zo ook: zeepaard, zeeleeuw, zeewolf, zeekoe, zeehond? Gelukkig toch maar niet. en intelligent zijn
weten En wat scharrelt er nog verder rond? Mijn spleen niet funest voor even
te houden..? En is de walvis met z’n longen voor mijn overleven? Vogelbekdier
vanaf de wallenkant gesprongen? en Darwinvinken
Heeft hij het andersom gedaan? Intussen vanuit hemel evolueren hand in hand
Dick Molenaar (4) Darwin bulderend lachend met door mij beschreven
De oerknal De logica blijft me ontgaan. en ik mooi overleden organismen
Bestoven met mijn
naam
Ze rechten hun ruggen Gerard Beentjes (12)
zij van die de knal nog horen Henk Beunk (8) Alle continenten doe ik aan
theorieën onweerlegbaar Poldermodel En ik mooi overleden, Beschrijf en zet ze naar mijn hand
deskundigheid fenomenaal dacht God, kalm en rustig, op tijd uitgerekend, dus Mijn schepping is gelukt
en die van in zes dagen fier fronst de galagedis honderd jaar na dato weet iedereen dat die zeven dagen stel ik tevree
kant-en-klaar gepokt, beschubd en schrander niet meer dan een metafoor waren, een bij wijze van spreken dus, Mijn fossielen zijn voorgoed bewaard
zij zijn van de anderen hij kronkelt als een gen-mutant maar mensen blijven hardnekkig alles geloven dat zwart op wit staat, Mijn stempel is gedrukt
ik bedoel in vorm salemeander helemaal als iemand het mij in de mond legt. En Darwins theorie daarmee
van dat denken over en zo vergeten en verjaard
een beagle drijft daar ten toneel Alsof ik niet lang genoeg
Beider spreken is verstandig lift Darwin naar de kust aan de knoppen draaide om de klokken
in een cirkelgang van twaalf slagen af te ronden Bert Bevers (18)
debatteren navenant de oorsprong staat nu op het spel om knappe koppen te frustreren Ondertussen, aan boord
rijp ontstaan ontdaan van rust om superfit iedereen op survival te jagen
als ja zelfs het gevecht op leven en dood Hij zocht tomeloos en vond zijn heul in twijfel.
oude hij evoleert de theorie in te sturen. In de kreits waarin ze nu dobberen geeft hij zijn
wijn the fittest will survive ogen de kost. Op weg naar hier was er duldeloze
soms koppig de speciemolen op stand drie Dus zeg ik het nog één keer, zei God, verveling, en ook dorst. Het is niet lekker werken
the daily sense of life ook de evolutie is een schepping.
Knap zijn ze Daar drink ik op, zei Darwin. met een droge strot. Waren er maar okshoofden
zeker en deskundig zo’n pre-historie leguaan En Andries Knevel zag dat het goed was. bier. Zou het schrijven al in het ouwe Shrewsbury
maar het op één punt ook wel maakt geloven overbodig zijn gearriveerd? Hij zingt, scherpt de punt. Veren
roerend eens natuur die selecteert zichzelf ontstaan onder zijn ogen op een onbekende vink.
Roel Posthumus (13)
alles is een geest daar niet bij nodig EVOLUTIE ? Hij turft, en vergelijkt. Krijgt zicht in vervollediging.
“Ik wou zo graag niet zonder u kunnen, maar ik kan
En ik het dierenrijk dat past zich aan Drie rhesusaapjes op een leuk terras. het niet,” noteert hij ongelovig in zijn memoriaal.
crevolutionist een plant vol van creatie Terwijl geluiden uit het oerwoud klinken
mijmer de mens die kiest z’n partner uit En zij van hun verkoelend drankje drinken Het is boezerig. Weer slaat langzaam om. Vissen
tweebenig gebaat bij variatie Haalt één van hen een boekwerk uit zijn tas. zetten koers naar hun thuiswater. Later zal alles
over   anders zijn. Later zal alles. Later. Want knarst.
verhalen en geloven versmelten ligt als vorm niet vast Hij kijkt en zegt: “Hier staat een leuk verhaal,
weten en zien de vrucht is de solutie Het mensdom is uit apen voortgekomen.
natuur die poldert haar model Daarvan heb ik beslist nooit durven dromen, Verantwoording

En een soort van flevolutie Van éne Darwin komt die apentaal. ‘De Omsmeders’ zijn dichters rond het Poëziecentrum Nederland
  in Bredevoort. Ze zijn te lezen in de bundel ‘Smeedwerk’ en publiceren
Hij Hij noemt het evolutie en met God o.a. in het tijdschrift Poëziepuntgl. Op internet zijn hun gedichten
Hij En heel Zijn schepping drijft hij fel de spot. te vinden via de webstek www.poeziecentrumnederland.nl
glimlacht Ik weet, mijn vrouw zal nooit een mensje krijgen.” De nummers achter de namen geven de volgorde in optreden weer.
  Van de dichters die verhinderd waren op 31 mei werd het werk
Het boek ging in de tas en hij sprak toen: voorgelezen door Sanne Deurloo.
“Mijn beste vrienden, weet je wat we doen ? Vormgeving: Louis Radstaak
Wij houden ons bij horen, zien en zwijgen!” © De Omsmeders 2009