Fantasia

Χ. Δ. Γ.
FANTASIA
FANTASIA
Περιεχόμενα
1 . SCIENTIA UBER ALLES ...................................................4

2 . LUCIFER ERRANTE .......................................................10
3 . YO-HO-HO ......................................................................24
4 . ΤΊ ΣΤΊΛΒΕΙ ΩΣ ΧΡΥΣΊΟΝ? ...........................................34
5 . Η ΤΗΣ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑΣ ΙΔΙΛΚΟΥΣ
ΜΟΧΘΗΡΑ ΠΑΡΘΕΝΙΑ ...............................................46
6 . ΚΑΙ Ο ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
ΔΕΝ ΩΜΙΛΗΣΕΝ (ως ώφειλεν) ..............................52
7 . ΜΗΝ ΗΤΟ ΑΡΑΓΕ ΚΟΜΗΤΗΣ? ....................................58
8 . INSULA MYSTERIOSA ..................................................64
9 . ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ............................................86
10 . Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ .......................................90
11 . ΥΠΕΡ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ ..................................92
12 . ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ
ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΩΔΟΥΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΚΑΙ
Η ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΛΥΣΙΣ ΑΥΤΟΥ ...........................96
13 . ΑΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΕΠΤΑ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑΙ ΠΥΛΑΙ .......100
2 Χ.Δ.Π. έγραφον
FANTASIA
αντί προλόγου
Επειδή είναι γεγραμμένον· Θέλω απολέσει τήν

σοφίαν τών σοφών, καί θέλω αθετήσει τήν σύνεσιν τών
συνετών.
Πού ο σοφός; πού ο γραμματεύς; πού ο
συζητητής τού αιώνος τούτου; δεν εμώρανεν ο Θεός
τήν σοφίαν τού κόσμου τούτου;
Πρός Κορινθίους 1:19-20
Χ.Δ.Π. έγραφον 3
FANTASIA
SCIENTIA UBER ALLES
Εις γήν Πυρός, περιεργοτάτην ανακάλυψιν έκαμνον

μοναχοί, άκρως Βενεδικτίνοι. Τό νέον επεριηγήθη τόν
πλανήτην τάχιστα καί πάντες απεμύζησαν τάς πρώτας
εντυπώσεις. Πλήν, υπομόνευον διακριτικώς έως ότου τού
γεγονότος επιληφθούν σοφοί κι Ακαδημίαι.
Πλησίον ηφαιστείου επιδειξιομανούς αντικείμενον τι
ακατάληπτον είχεν ανευρεθεί κι εντός μελανωτάτου
βάλτου.
Τούτο ουδαμώς ήγγιζον αλλιγάτοραι, ή άλλα όντα
συναφή, πολλοί είπον: "Φιλοσοφίας ένεκα" καί άλλοι
είπον: "Λόγω τρόμου".
Οι μοναχοί τήν ανακάλυψιν ανέφερον παραμονήν τού
παπικού των Πάσχα. Αλλά μεθ' ειρωνίας η βεβαίωσις
εγένετο δεκτή, καθότι άπαντες υπώπτευον διά τό συμβάν
θρησκευτικάς τών μοναχών διεκδικήσεις.
Συνέρρευσον λοιπόν αυστηροί ειδήμονες, άν καί μέ

κάποιαν αταξίαν. Είχον άπαντες επιλεχθεί ως ο αφρός
σπανίου οίνου καμπανίτου, από παντοδιδασκαλείων τών
πλέον περιβόητων, πού μερικοί καί ως "Πανεπιστήμια"
υβρίζουν.
Τό πρώτον, δυσκολίας είχον ακραιφνείς μετά τών σεμνών

Βενεδικτίνων. Τούτοι επέμενον ότι ήτο εγγύς καί ώριμος
ο χρόνος καί ο τόπος, ν' αναγνωρισθεί τό εύρημα ως
θεϊκόν τι δείγμα υπό τής επιστήμης, άλλαις λέξαισι υπό

FANTASIA
SCIENTIA UBER ALLES
τών φυσικώς αλάνθαστων δογμάτων. Τινές εκ τούτων

ίχνη ποδός -ή καί ακάλυπτων δακτύλων- διέβλεπον
επιφανειακώς. Άλλοι εθεώρησαν οιωνόν Αρμαγεδδώνειον,
σήμα δή Ιεχωβικόν πρός δήλωσιν Δευτέρας τού εβραίου
Ιησού καθόδου.
Οι επιστήμονες ατάραχοι βεβαίως, άλλοι Νευτώνεια κι

άλλοι Βιττγκενσταϊνικώς, τούς ταπεινούς ιεραποστόλους
περιεφρόνουν. Μετά πολλών οργάνων δέ, ως άγημα
πεζοναυτών καλώς εξοπλισμένοι, επί τού ανεπάντεχου
εκείνου αντικειμένου ενέσκυψον ακριδιστί καί
κορυβαντιώντες.
Ως δέ νά ήσπειρον κόκκους ορύζης στόν οργιώντα
εξωτικόν εκείνον βάλτον, ούτως εφύτρωνον κι αι
θεωρίαι, πολλαπλώς επί πνεύματος στενότητος εκάστου
εστηριγμέναι.
Πρώτος διεκήρυξεν Σκύθης δεινός, τών ταξικών αγώνων
οξέως μυημένος, πώς ήτο εξάρτημα τι δορυφόρου
κατασκοπικού καπήλου κράτους Δυτικού τε καί
καπιταλιστικού, ένεκα πολέμου προητοιμασμένου
εκτοξευθέντος.
Ευθύς, αρχαιοτάτας τού έθνους του προσήνεγκεν

ατραντάχτους αποδείξεις, Ουασιγκτώνειος ευγενής
αρχαιοδίφης. Έμπλεως δέ εθνικής υπεροψίας τήν
αποικιοποίησιν τών εδαφών εκείνων υπό τών μακρινών

FANTASIA
SCIENTIA UBER ALLES
τού έθνους του προγόνων μογγολειδών Κομάντσι

υπαινίχθη.
Αραιαί ηκούσθησαν διαμαρτυρίαι, πώς ήτο ανεπιστήμων

όλως καί υπό τής κυβερνήσεως του μάλλον ερρωμένως
μισθωμένος.
Μά εντός ολίγου -καί μέ ηρέμας φρένας- αφού
ανελογίσθησαν πώς τούτο ίσχυεν δι' όλους, προυτίμησον
τό όλο θέμα νά τό πνίξουν, τήν θεωρία εννοώ, ουχί τούς
υπαιτίους.
Ο Τύπος προεκάλει δυσκολίας διαστημικήν προέλευσιν

υποστηρίζων, τινές προυχώρησον κονδυλομάχοι κι είπον:
"Καιρός νά οπλισθεί η Γή κατά τών αστρικών εχθρών της".
Κι άπαντες συνεφώνησαν εν ακαρεί πώς ήτο ολίγον
άοπλος η Γή κι ανέτοιμος νά υπερασπισθεί τό μολυσμένον
έδαφον της.
Τό δέ αφελές κοινόν εμάνθανεν μέ τρόμον πώς απειλείται
η ύπαρξις του αίφνης -αλλ' αποκλειστικώς- από τούς
Γαλαξίες, μέ φρίκη δέ ολονέν εξογκουμένη ανελογίζετο τί
όπλα απάνθρωπα καί καταστροφικά θά ήσαν ικανά τά
"όντα" εκείνα νά κατασκευάζουν.
Κι ουδένα καθησύχασεν η δήλωσις καλώς γνωστού
διαστημολόγου, πώς ήτο -τάχα- πιθανόν τά "όντα" φιλικώς
νά προαιρούντο! Τοιαύτας υποθέσεις ποίος ετόλμα νά
σκεφθεί; Τοσούτον θράσος ποίος επί γής νά είχεν;

FANTASIA
SCIENTIA UBER ALLES
Μά οι σοφοί σοφώς τήν αναταραχήν τής κοινοτάτης

γνώμης κατεφρόνουν, συνοφρυούμενοι -διά τό εφφέ-
υπαινικτικώς κι απαιτούντες από κοινούς θνητούς τήν
σιωπήν, ή τόν σκασμό τoυς.
Μά εν τώ μεταξύ καί έτεροι ειδικοί διαφόρους

εκατέστρωνον πολυπλόκους εξηγήσεις. Ούτως, ο είς
εδείκνυεν στοιχεία Νορμαννικά, ο έτερος Σουμεριακάς, ή
καί Αρίας επιδράσεις.
Επιπροσθέτως, Ίβηρας τις τό εδήλωσεν Ιβηρικόν, νέγρος
τις αριστούργημα τών κρεολών αποίκων, ενώ ορισμένοι
Αυστραλοί εν αμηχανία προφανή -τή βοηθεία καί
ετέρων ειδικών παρελθόντος στερημένων- έστεψον τούτο
καλλιτέχνημα τής Αθανάτου, Ακινδύνου καί Κλεοστεφούς,
χρησιμεύουσας ανέκαθεν ως πασπαρτού, πασιγνώστου
παλαιόθεν Ιωνίας.
Ταύται αι φιλονικίαι απέφερον ως είθισται μηδέν, ουδείς

επείθετο -ως είθισται- από κανέναν άλλον. Επιχειρήματα
διέθετον πολλά, μά δυστυχώς τήν μεταξύ των βίαν είχον
γνωστικότατα απορρίψει.
Αι διασκέψεις των εις τά όμματα τών θεωρουμένων ως
αθώων ιθαγενών εφάνταζον ως τού κιτρίνου πυρετού
βαρείαι εξεχόντως κρίσεις. Καί φύλαρχοι φιλάνθρωποι
τινές, υπό τού δράματος συγκινηθέντες, μεθ' οίκτου

FANTASIA
SCIENTIA UBER ALLES
έτεινον τοίς διαπρεποίς σοφοίς παλάμας δισκίων κίνχης

υπερπληρωμένας.
Κι ήθελεν αποβεί αδιέξοδον ολοκληρωτικόν, όλως

επαίσχυντον διά τό sapiens μας γένος, άν πιτσιρής τις
δέν μάς προσέφερεν -απροόπτως κι εξοργιστικώς- τού
μεταφυσικού προβλήματος τήν λύσιν.
Μετά κλαυθμών οξέως ηχηρών, τή ηλικία του φύσει
ιδιαζόντων, ομολόγησεν τά μάλα ταπεινώς απώλειαν
οικείου αντικειμένου.
Εμπιστευθείς ήτο υπό γέρου συγγενούς νά μεταφέρει
οίκαδε κάτοπτρον βαρύ, τό πάλαι κάποτε τεχνουργηθέν
υπό τυφλού ρακένδυτου επαίτου.
Μά -οϊμέ τή λογική!- εις βάλτον ανεζήτησεν φωλεάς
τρυγόνων, ως ών αμόρφωτος μή πληροφορηθείς πώς
εις τήν ιδιαιτέραν ήπειρον αυτού δέν επέζων ουδαμώς
τρυγόναι.
Εις κλάδους ευκαλύπτου αναρριχηθείς, -μή γνώσκων
ότι ουδέ ευκάλυπτοι εκεί υπήρχον- ισορροπίαν χάσας
ξαφνικώς ως κόρη ενδεκαετής εμμήνω περιόδω, τού
βούρκου μέν εγεύθη -λίαν ενωρίς- τήν ηδονικωτάτην
γεύσιν, διά τήν τού αντικειμένου δέ απώλειαν ουδέ καί
έλαβεν συνειδητήν αρχήθεν γνώσιν.
Ευφροσύνως ημπορώ νά ειπώ ότι συνεχωρήθη υπό πάντων

(πλήν ευλόγως τών Βενεδικτίνων μοναχών), διότι -ως

FANTASIA
SCIENTIA UBER ALLES
άλλος Κάντ- απέρριψεν μίαν ακόμη λογικήν απόδειξιν

πρός τούς θνητούς τού Θείου.
Βαρύχνωτοι καί κατηφείς συσκεύαζον αποσκευάς οι

σοφοί οι ειρημένοι. Διάχυτος τις θλίψις έζωνεν αυτούς,
λατινιστί δέ ενίους τών θνητών ευσχημόνως εβλαστήμουν.
Κι αφού απεχαιρετίσθησαν εν θέρμη συναδελφική κι
έταξαν εις εαυτούς διάσκεψιν τινά διεθνή κι ευρείαν, κι
αφού εμυκτήρισαν τυφλόν επαίτην ως άλλον Πάμπλο
Πικασσό, εστέναξαν θορυβωδώς καί στεντορείως:
"Οποίος θόρυβος δι' ημάς εξ αφορμής κατόπτρου!".-
FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
(Εκ τού Αστυνομικού Δελτίου ΧΧΙΙ Τμήματος 1ης Μαίου

1923):
"Συνελήφθη σήμερον ρακένδυτος κι επαιτών εις Λεωφόρον
Γκόρκυ, ώραν 10.30, ο διαβόητος συμμορίτης Σατανάς,
ή Διάβολος, ή Μέλας Άγγελος, ή Εκπεσών Άγγελος, ή
Εωσφόρος. Η ανάκριση του ανετέθη εις τόν υπολοχαγόν
CHEKA Βλάντ Ουλιάνωφ (2 παράσημα σφαγής Λένιν, 2
εύφημαι μνείαι εκκαθαρίσεων Τρότσκυ). Ο προαναφερθείς
ύποπτος προσεκομίσθη μέ τήν κατηγορίαν ότι εκινείτο
υπόπτως".
(Εκ τού Ημερολογίου Κινήσεως καί Δράσεως ΧΞΣΤ

Τμήματος Κομμουνιστικής Ασφαλείας):
"-Ονομάζομαι Βλάντ Ουλιάνωφ, υπολοχαγός κι ανακρίνω
τήν 2αν Μαίου 1923 τόν ύποπτον Σατανάν, πολλαπλών
εγκληματικών παρωνυμίων, παρουσία τής λοχίου-
δακτυλογράφου Λάρα Μιμπιστέκοβα.
Ύποπτε, δήλωσε πλήρη στοιχεία.
-Εγώ.
-Ο ύποπτος, αστικής καταγωγής καί προελεύσεως,
προσπαθεί νά εκφύγει τής πλήρους ταυτοποιήσεως του
υπό τών Αρχών Ασφαλείας τής Κομμουνιστικής Εδέμ.
Επάγγελμα;
-Άνεργος καί επαίτης.
-Λουμπινοειδές κατάλοιπο τής μπουρζουζίας, είσαι υπέρ ή

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
κατά τής λαοσωτηρίου Επαναστάσεως;

-Λίαν κατά, μέ τό υψηλό δικαίωμα τού απολυθέντος
ανέργου.
-Ποίον ακριβώς επάγγελμα μετήρχεσο, υλιστικό κατακάθι,
πρό τής υφηλιοσωτηρίου Επαναστάσεως;
-Επείραζον, ηδόνιζον, ετιμώρουν.
-Ταξικό παράσιτο, μετανοείς;
-Σωκρατικώς, διά τί άραγε;
-Γιά τά δεδομένα σου εγκλήματα, όθεν, μεταφυσικαί
τάσεις, κοινά αμαρτήματα καθ' έξιν, σοσιαλιστικό
σαμποτάζ, θρησκευτικό παραλήρημα, άρνηση δουλείας,
εγκατάλειψη μαζών, κυνισμό, υπέρβαση κομμουνιστικών
ορίων, πρακτόρευση αλλοτρίων συμφερόντων,
υπονόμευση τού ιδεατού καί τέλος, γιά ρεβανσιστικές
ιμπεριαλιστικές ονειρώξεις.
-Η σιγή κόσμον φέρει.
-Όπερ έδει δείξαι. Επανορθωτικά ισόβια εις στρατόπεδον
Μουλάγκ, μέ δικαίωμα έφεσης είκοσι έτη από τού θανάτου
σου.
-Καί η δίκη;
-Μόλις επερατώθη."
(Εκ τής αναφοράς 12Β162/23 τού Διευθυντού

Επανορθωτικών Φυλακών Μουλάγκ 124 πρός Υπουργείον
Σοβιετικής Δικαιοσύνης):

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
"...ο κρατούμενος κι αφού ήδη διήλθε τό στάδιον

ανοικοδομικής μεταμόρφωσης, εξακολουθεί κηρύττων
ανατρεπτικές κι αντισοσιαλιστικές ιδέες, πού προκαλούν
αναταραχήν ακόμα καί στούς πραγματοποιήσαντες
τήν αυτοκτονική τους αυτοκριτική τροφίμους. Μέ τήν
σύμφωνον γνώμη καί τού Διευθυντού Πληθυσμιακής
Ισορροπίας, προτείνουμε τήν απομόνωση τού τροφίμου
(incomunicado) σέ κατάλληλο Ίδρυμα Σωφρονισμού. Επ'
αυτού, επισυνάπτουμε καί γνωμάτευση τού συντρόφου-
ιατρού Δεκανέως Σίγκμουντ Ντοστογιέφσκυ".
(Αναφορά-μελέτη αρ. πρωτ. 6ΖΜΑ8/26 Δεκανέως

Σ. Ντοστογιέφσκυ επ' αντικειμένου υπ.αριθ. 4.008.145).
"...Ο υπό μελέτη κατά φύσιν καί καθ' έξιν εγκληματίας
Σατάν, αγνώστων γονέων καί μόρφωσης, στερείται
παντελώς καί μορίου ακόμα προλεταριακής ηθικής ή καί
πειθαρχίας, πράγμα πού τόν καθιστά λίαν επικίνδυνον,
ως ευεπίφορον πρός εκτέλεσιν οιουδήποτε εγκλήματος,
οιασδήποτε φύσεως, οσονδήποτε αποτροπαίου. Όντας
υποκριτικότατος, εύχαρις συνομιλητής καί μέ μίαν
κάποιαν σοφιστικήν, αστικο-φιλοσοφικήν καί φασιστο-
χαριτόβρυτον γοητεία, καθίσταται λοιμωδέστατος πόλος
προδοτικών δοξασιών, ως βάκιλλος άκρως θανατηφόρος.
Συνιστάται η ιατρική του αντιμετώπιση ως κοινωνικά
Χανσενικού καί λαϊκώς Συφιλιδικού".

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
(Εκ τού Ινστιτούτου Ψυχικών Ερευνών "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" πρός

τό Υπουργείον Σοβιετικής Δημοσίας Ασφαλείας, φάκελλος
Ζ 2.432.188):
"Υποκείμενον: Σατάν.
Σημ. Ποικιλλόχρους Σχιζοφρένεια.
...ο ασθενής ουδαμώς αντιδρά εις τάς κλασσικάς
ψυχοθεραπευτικάς μεθόδους, όπως ηλεκτροσόκ,
εμβαπτισμοί εις παγωμένην δεξαμενήν καί
ζουρλομανδυακήν ακινητοποίησιν. Η έντονος
φαρμακευτική χημειοθεραπεία έσχεν ως μόνον
αποτέλεσμα τόν μεταχρωματισμόν τών βλεφαρίδων του
εις κυανάς. Απόπειρα τού αιρετικού σ. ιατρού Φιοντόρ
Στανισλάβσκυ εκθέσεως τού ασθενούς εις υπνωτιστικήν
σύνοδον απέληξεν εις τό νά μεταβληθεί ο σ. ιατρός εις
παραληρούντα ναύτην τής Κροστάνδης.
Συνελόντι ειπείν, συνιστάται η μεταγωγή τού ασθενούς εις
Ίδρυμα Συντρόφων Ανιάτων".
(Εκ τής αναφοράς 111999/U.S.S.R. τού Ιδρύματος

Συντρόφων Ανιάτων "ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΦΩΣ" πρός τό
Υπουργείο Σοβιετικής Εσωτερικής Ασφαλείας).
"...εν τέλει, ο νοσηλευόμενος Σατάν εις διάστημα δύο
μηνών απεπλάνησεν ιμπεριαλιστικώς 4 κρετινικούς, 18
μογγολικούς, 23 άνοες, 6 φορείς Αλτσχάϊμερ, 339 αστούς-

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
δημοκράτες, 6 υδροκεφάλους, 422 σοσιαλδημοκράτες, 14

παραπληγικούς καί 211 τέως προλεταρίους συντρόφους
νοσοκόμους.
Άρα, συνιστάται η μεταγωγή του εις τό Τμήμα Ειδικών
Ανιάτων Περιπτώσεων, διά τήν συνήθη αντιμετώπισιν του
διά τής μεθόδου Σύντροφος Μπρονστάϊν".
(Απόρρητον υπηρεσιακόν σημείωμα, μή αριθμημένον,

Τμήματος Ειδικών Ανιάτων Περιπτώσεων πρός Υπουργείον
Εξωτερικών Ε. Σ. Σ. Δ.):
"...Η απολύμανσις λοιπόν τού εν λόγω υποκειμένου,
άν και σέ πρώτη φάση λυσιτελής, δέν παύει νά μήν
εξυπηρετεί τούς ειδικούς σκοπούς τού Τμήματος κατά
τρόπον αδιαβλήτως μαρξιστικόν. Εν κατακλείδι, αντί τής
κλασσικής δοκιμής φυσικής αντιστάσεως εγκεφάλου
έναντι μολυβδίνου βλήματος 38 χιλιοστών, προτείνεται
η απέλασις τούτου εις Δυτικήν Μπουρζουαζίαν,
αφαιρουμένης βεβαίως τής υπηκοότητος καί ιθαγενείας,
πού εξάλλου τυγχάνουν κι ανασφαλώς τεκμηριωμένες.
Σκοπός: Η εκεί πιθανοτάτη δραστηριοποίησις του.
Στοιχεία κατά: Αι πιθαναί εκμυστηρεύσεις καί συνήθεις
συκοφαντίαι περί Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών
Δημοκρατιών, αίτιναι φυσικώς δέν αναμένεται νά
εξεύρουν ίχνος υποστηρίξεως παρά τού αφελούς δυτικού
Τύπου καί όχλου.

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
Στοιχεία υπέρ: Η συνεχής διάβρωσις τού ετοιμορρόπου

καπιταλιστικού ηθικού κι η παντοειδής υπονόμευσις
τών σεσηπότων καθεστώτων δι' αναμενομένων ευλόγως
διαβρωτικών ενεργειών τού περί ού ο λόγος υποκειμένου.
Συμπέρασμα: Προτεινόμεναι χώραι εξορίας κατά σειράν
προτιμήσεως: Γερμανία, ΗΠΑ, Βατικανόν, Ελβετία".
(Απόφασις Δ-36138243 τού Υπουργείου Εξωτερικών Ε. Σ. Σ.

Δ., Τμήμα Εκκαθαρίσεως Αποβλήτων):
"...Δι' αυτών τών ενεργειών καί δι' άλλων ακόμα
προθέσεων μή υλοποιηθησών, έθεσεν εαυτόν εκτός
στοργής τού Κόμματος, εκτός κοινωνίας, εκτός διεθνούς
σοσιαλιστικής αλληλεγγύης κι απέταξεν αυτοβούλως κι
ευθαρσώς τήν πολυτίμητον ιδιότητα τού Σοβιετικού πολίτη,
καταστάς υποχείριον δολίων καί σκοτεινών εχθρών τής
Επαναστάσεως, άπατρις, ανέστιος κι αλλόφρων.
Απομακρύνοντας τον διηνεκώς από τών ιερών χωμάτων
τής ιστορικο-υλιστικής παλιγγενεσίας, τόν παραδίδωμεν
εν ταυτώ εις τήν κοινήν περιφρόνησιν απάντων τών
σταλινικών πατριωτών, πού οικοδομούν απαρασάλευτα τό
υπέροχο Κομμουνιστικό μας Μέλλον".
(Εκ τής Σοβιετικής Υπηρεσίας Μή Μεταναστεύσεως καί

Τελωνείων, αριθ. πρωτ. 66/875/939):
"Σήμερον, τήν 19-10-39, οδηγήσαντες τόν μέλλοντα

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
εξόριστον Σατάν εις φυλάκιον Φράϊμπουργκ τής

λαοπροβλήτου συμμάχου φασιστικής Γερμανίας,
αντιμετωπίσαμε τήν σθεναρήν άρνηση τών συνεταίρων
μας εις τό νά παραλάβουσι τούτον.
Φυλακίσαντες αυτόν προσωρινώς εις ημέτερον φυλάκιον,
τελούμεν εις αναμονή περαιτέρω οδηγιών".
(Εκ τού 3ου Γραφείου Διασυμμαχικού Αγώνος πρός

Διεύθυνσιν Διεθνούς Αλληλεγγύης K.G.B., κωδικός σήματος
212\F\876\Ε):
"Προωθήσαντες σήμερον, 23-11-44, υποκείμενον υμετέρων
οδηγιών υπ. αριθ. Γ12, αντιμετωπίσαμεν ισχυράν
αντίδρασιν συμμάχων δημοκρατών Αμερικανών όπως
παραλάβουν τούτον.
Προταθείσα αντίρρησις: Έλλειψις στοιχείων.
Αναμένομεν περαιτέρω οδηγίες."
(Ανεπίσημα πρακτικά ατύπου συναντήσεως καρδιναλίου

Βαρβερίνι μετά τού γεν. γραμματέως Μορφωτικών
Ρεαλιστικών Υποθέσεων Ε.Σ.Σ.Δ. εν Ρώμη):
"Σήμερον, τήν 31ην Δεκεμβρίου 1947, εξεζητήθη παρά
Ε.Σ.Σ.Δ. η απόδοσις ασυλίας εις τόν -εν απορρήτω-
πολιτικόν κρατούμενον Σατάν. Η πρότασις υπεστηρίχθη
δεόντως διά λόγων ιστορικών, θρησκευτικών,
ωφελιμιστικών καί τέλος ουμανιστικών. Ο

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
σεβασμιώτατος Βαρβερίνι, δεχθείς όλως ανεπισήμως τήν

ασυλίαν, εδιώρισεν συγχρόνως τόν αναφερόμενον Σατάν
Νούντσιον Ρώμης καί Βατικανού διά τίς 15 Δημοκρατίες
τής Σοβιετικής Επικράτειας. Κατόπιν τούτου, απήτησε τήν
ελευθέραν διακίνησιν τού πολ. κρατουμένου εις άπασαν
τήν γήν Αγίων Ρωσιών. Όλως ανεπισήμως, η θεωρηθείσα
ως μηδέποτε γενομένη πρότασις, απεσύρθη."
(Σημ. Ανεπιβεβαίωτοι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο
σεβασμιώτατος Βαρβερίνι απεχώρησε τής συναντήσεως
συγκρατών ράσα κι αναπηδών, αλαλλάζων δέ λατινιστί
ακατανοήτους φθόγγους).
(Εκ τού 21ου Τμήματος Τελωνείων τής Ελβετικής

Δημοκρατίας πρός Ομοσπανδιακήν Κυβέρνησιν, Υπουργείο
Συναλλαγών):
"ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ
Τήν 29ην Απριλίου 1953 καί περί ώραν 09.32,
απεκολλήθη μυστηριωδώς εσφραγισμένον βαγόνιον από
σιδηροδρομικού συρμού GRO256, προελεύσεως Ε.Σ.Σ.Δ.
καί κατευθύνσεως Ανατολικής Γερμανίας.
Μετεκλήθη πάραυτα τό Τμήμα Αμέσου Δράσεως
Ραδιενεργού-Βιοχημικού Ειρήνης, τό οποίον αφού
επιστοποίησεν τήν ανυπαρξία ραδιενεργού-βιοχημικού
κινδύνου, διεκρίβωσε εντός τού βαγονίου τήν ύπαρξιν
γενειοφόρου ανδρός, ηλικίας 50-60 ετών, κραυγάζοντος
γερμανιστί: Θυμηθείτε τόν Λένιν!

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
Ο συλληφθείς ετέθη άμεσα εις μικροβιολογικήν

απομόνωσιν παρά τού Τμήματος καί λόγω πιθανών
διπλωματικών περιπλοκών, αναμένομεν περαιτέρω
διευκρινίσεις."
(Εκ τής αναφοράς Διευθυντού Τομέως Δημοσίας

Δημοκρατικής Ισορροπίας, ψυχιάτρου Λούντβιχ Φρόϋντε
πρός Ομοσπονδιακήν Κυβέρνησιν Ελβετικής Δημοκρατίας,
Τμήμα Βιομηχανικής καί Συναλλαγματικής Κατασκοπείας):
"...Όθεν, τό εξεταζόμενον υποκείμενον κρίνεται επιεικώς
οιδιποδείως φρενοβλαβής καί λιμπιντοειδώς επικίνδυνος
σχιζοφρενής. Ομιλεί ακαταπαύστως περί Ηθικής -sic!- ,
Καλού καί Κακού, Θεϊκών καί Σατανικών ενεργειών κι
αντενεργειών!
Πρότασις πρώτη -συνιστωμένη-: άμεσος απέλασις πρός

χώραν προελεύσεως, διά νά μήν χρησιμοποιηθεί η
ιδανική πατρίδα μας ως μεταφυσικός σκουπιδότοπος τής
Οικουμένης.
Πρότασις δευτέρα -απλώς εναλλακτική-: χορήγησις
πολιτικού ασύλου, μετά ταυτογχρόνου εγκλεισμού
τού υποκειμένου εις κλινικήν χρονίων ισοβίως
ψυχαναλυομένων."
(Εξ αναφοράς Επιθεωρητού Μπαινμούγιερ πρός Τμήμα


FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
Πληθυσμιακής Αγελαδοποιήσεως, Υπουργείον Εσωτερικών

Ελβετικής Δημοκρατίας):
"Κατόπιν επισταμένης ανακρίσεως, ήτις επισυνάπτεται εν
λεπτομερεία, συνιστάται η αποστολή υπόπτου εις αρχικήν
χώραν προορισμού, ως απωλεσθέντος αντικειμένου,
διά λόγους αυστηράς προστασίας ημετέρας φιλησύχου
ρατσιστικής Δημοκρατίας."
Εξ υπηρεσιακής αναφοράς 12/BL/2948/DR τού Ράϊχσφύρερ

Βόλφ Ρίμμελ πρός προϊστάμενον Ασφαλείας Συνόρων
Λαϊκής Δημοκρατίας τής Γερμανίας):
"Τήν 28-2-67 καί κατά τόν συνήθη έλεγχον φορτίου
τού φορτηγού G.O.D. 666, προελεύσεως Ελβετίας,
εν μέσω τών δεδηλωμένων βοοειδών ανευρέθη -καί
φυσικώς εξετελέσθη- άρρην, λευκός, υπερήλιξ, φυσικώς
καταβεβλημένος καί βαρέως κατεψυγμένος, φέρων
τατουάζ αιγυπτιακού σταυρού ΡΑ επί τής δεξιάς
ωμοπλάτης καί στίγμα μελανώματος φαλλοειδούς
επί τού άνω μέρους μετώπου αυτού. Παρά τήν συνήθη
εχέμυθον αντιμετώπισιν τού εισβολέως, εξεζητήθη τήν
επαύριον, 29ην Μαίου 1963, παρά τού διαπιστευμένου
εις Ομοσπονδιακήν Γερμανίαν καρδιναλίου Βόλφγκαγκ
Σούλτς η μετακομιδή τού πτώματος εις άλλην χώραν,
δι' ευθύνης Βατικανού. Πρός τούτο, ο καρδινάλιος
επικαλείται λόγους καταγωγής κι ασαφούς ιθαγενείας.

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
Ζητείται η επί τούτου γνωμάτευσις υμών. Ωσαύτως,

προτείνεται η διεξαγωγή εξαντλητικών διοικητικών
ανακρίσεων πρός διακρίβωσιν πιθανής πηγής διαρροής
πληροφοριών καί η ανάλογος απολύμανσις προσωπικού."
(Εξ αδελφικής επιστολής Ηγουμένου Βενεδικτίνων Φρά

Αντζέλικο πρός εν Χριστώ Αδελφόν καρδινάλιον
Βαρβερίνι, ημερομηνίας 31-12-67):
"...Τό πτώμα μετακομισθέν ετάφη υπό τήν Αγίαν Τράπεζαν
Μοναστηρίου Φραγκισκανών Εντεύθεν Αλπεων ΜΑΝΤΟΝΝΑ
ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΣ, ίνα φρουρείται δεόντως κι
υπεραιωνίως. Κατά τήν επιχείρησιν μετακομιδής υπό τού
επιλέκτου Τάγματος Βενεδικτίνων Αμέσου Μεταφυσικής
Δράσεως, ουδέν διαβολικόν, ή έστω υπεργήϊνον,
σύμπτωμα ενετοπίσθη.
Τελώ διάπυρος εν Κυρίω ικέτης,
ο αδελφός σου κ.λ.π. κ.λ.π."
(Εξ όλως ανεπισήμων, ανεξακριβώτων, αδιασταυρωμένων

καί τυχαίων φημολογιών περιοχής Άνω Ραβέννης):
"...κι ανέκραξεν χλευαστικώς ο αδελφός Βοημούνδιος,
παρατηρών τόν ευλαβή ενταφιασμόν τού επικινδύνου
νεκρού υπό τήν Αγίαν Τράπεζαν: -Πλέον, τί χρείαν έχομεν
άραγε τούτου;
Κι οι αδελφοί σκανδαλισθέντες εμελώδησαν ακαρεί
τεσσαράκοντα (40) AVE MARIA, ενώ ο μάλλον ασεβής

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
αδελφός Βοημούνδιος εκάγχαζεν κραυγαλέως. Τά χάχανα

του εκάλυψαν τά επακολουθήσαντα χίλια εξήκοντα
τέσσερα (1064) DIES IRAE, τά διθυραμβικώς χορωδηθέντα
υπό τών ταπεινών αδελφών."
(Εκ περγαμηνής χειρογράφου γεγραμμένης ελληνιστί καί

φυλασσομένης εν υπογείοις Βατικανού, τού πανσέπτου
μυστικού αδελφού Γυϊσκάρδου τού Ακηϊτανού,
γεννηθέντος τό MCCXIV καί αποδημήσαντος πρός Κύριον
άγνωστον πού καί πότε):
"...Τότε ήθελον σκληρυνθεί αι καρδίαι των ως ο αδάμας,
τότε ήθελον πληρωθεί όξους τά χείλη αυτών, τότε ήθελον
εξεμέσει καθ' υπερβολήν χολήν άκρατον καί πρασίνην.
Τότε λόγους παρρησίας υπέρ ειρήνης ήθελον εκφωνεί
οι ρήτορες καί σκύβαλον εν ταυτώ ποιήσαι τόν υιόν τού
ανθρώπου. Τότε ο λιμός θέλει εκζητήσει σάρκας πενήτων
καί ψυχάς πλουσίων, τών εχόντων καί μή διδόντων, τών
μομμιοποιημένων τήν όρασιν τε καί τήν χείρα.
Τότε, εν ευδαιμονίη αγαλλόμενοι θέλουσιν επιλέξει
τήν άφεσιν θανάτου. Τότε καί τό τών ταπεινών μίσος
θέλει διαβιβρώσκει όντινα αθώον. Καί θέλει ακονισθεί
ο σίδηρος επί σιδήρου. Τότε καί ο βίος τών υιών τού
ανθρώπου θέλει διατιμηθεί εις αργύριον σμικρόν, ή ως
άχυρον περιττόν ερριπτόμενον οπίσω τού Θεριστού. Τότε
καί τά Εθνη θέλουσιν εξυβρίσει τόν σύμπαντα κόσμον,
θέλουσι μιάνει καί βεβηλώσει τήν ιεράν γήν, θέλουσι

FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
προσβάλλει μιαρότατα τήν πεφυσιωμένη Φύσιν.

Τότε, εν καιρώ Ερέβους κι Ευωχίας, τό Κτήνος θέλει
θανατωθεί. Ότι τό πλήρωμα έσεται τότε τού Χρόνου.
Καί τό αίμα τούτου θέλει μιχθεί μεθ' αιμάτων τών υιών

τού Ανθρώπου, εις σημείον οδύνης καί φθοράς, εις
σημείον αλαζονείας καί τρόμου.
Καί τό κτήνος θέλει κληρονομηθεί υπό τών φυλών τών
υιών τού Ανθρώπου, οίτινες ως άλλοι αείποτε συνεργοί
θέλουσιν ανακράξει: Αθώοι είμεθα τού Αίματος Τούτου!
Καί τό Κτήνος θέλει δικαιωθεί διά τών πράξεων τών υιών
τού Ανθρώπου, ότε η Κτηνωδία των θά υμνωδεί: Τί χρείαν
έχομεν τού Εωσφόρου? -
FANTASIA
LUCIFER ERRANTE
FANTASIA
YO-HO-HO
Νά' μαστε στά καπηλειά τών λιμανιών μέ τίς μουρλές

επιγραφές, σέρνοντας τά ψεύτικα πόδια μας,
ακουμπώντας στίς κόχες καί στά πεζούλια μέ τά ψεύτικα
χέρια μας, κόβοντας κι αναμετρώντας τίς υγρές πλάκες
καί τήν ομίχλη πού μάς περικυκλώνει (κι είναι μιά άλλη
ιστορία η αγάπη μας μαζί της, γιατί η ομίχλη δέν έχει
φίλους παρά μόνον εραστές), μονόφθαλμοι καί μέ ουλές
πολλές, πολλές ουλές, γιά ν' αποδείχνουμε στόν κάθε
δύσπιστο Θωμά (καί ποιός στάθηκε πιό δύσπιστος από
τόν εαυτό μας;) πώς τό κορμί μας έζησε κι αυτό μαζί μας
καί μοιράστηκε τά κούρσα μας -κι εδώ μιλάμε γιά τό πού
μάς κούρσεψαν, γιά τό πού μάς αλυσσόδεσαν, γιά τό πού
μάς ξεπούλησαν σέ τόσα καί τόσα κάτεργα καί πάντα
πιό φτηνά κι απ' τήν πιό φτηνή πραμάτεια, γιά τό πού
μάς μέτραγαν τά μπράτσα καί μάς κοίταγαν στά δόντια
σέ τόσα καί τόσα Αλγέρια- έτσι, μισο-ψεύτικοι, μισο-
αληθινοί, συναπαντιόμαστε στά βρώμικα τά καπηλειά,
χωρίς τούς παπαγάλους πιά στούς ώμους μας, πού τούς
σφάξαμε γιά νά μήν μάς θυμίζουν ποιοί ήμασταν, τί
πιστεύαμε καί ποιά τά όνειρα μας, ποιά τά κούρσα πού
δέν έγιναν ποτές καί πού ήτανε στό κάτω-κάτω κι η πιό
σίγουρη πυξίδα μας, ποιά τά λιμάνια εκείνα πού δέν
ασωτέψαμε ποτέ στήν αγκαλιά τους καί πού μάς όργωνε
ο πόθος τους σάν μιά καρίνα μολυβένια, ποιά τά πελάγη
πού δέν μάς χαράκωσε η αρμύρα τους τά πρόσωπα μας
καί μόνο μάς ξουράφιζε η σκέψη τους τήν καρδιά μας

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
σάν προδωμένος νταβατζής τήν πολυαγαπημένη πόρνη,

καί ποιοί εκείνοι οι θησαυροί πού θάψαμε καλά, κι
ύστερα κάψαμε τούς χάρτες.
Κι οι καραβόσκυλοι αλυχτάνε από μακριά μόλις μάς
μυριστούν, γιατί' μαστε μιά φάρα, ίδια καραβόσκυλα,
πηδάμε τελευταίοι από τό σκάφος πού βουλιάζει κι
είμαστε οι μόνοι πού δέν τάζουμε μέσα στίς θύελλες, μά
σφίγγουμε τά δόντια καί μουγκρίζουμε, πού πάει νά πεί
-ίδιοι σκύλοι- νά μήν μάς βάλουν κάτω οι θάλασσες κι
οι ουρανοί, κι ούτε νά πεί κανείς πώς δέν φοβόμαστε, η
τρίχα τίγκα τεντωμένη, μά η φάρα μας δέν λύγισε ποτέ
στόν τρόμο, γιατί κανένα σπίτι πίσω δέν μάς περιμένει,
κανένα λιγοθυμιάρικο κρεββάτι δέν μάς υποδούλωσε,
κανένα τρεμουλιάρικο καντήλι δέν καίει γιά μάς γιά νά
μάς λιγοψυχίσει η αγάπη όποιων τό άναψαν.
Κι ακούγεται τό σιγανό κλαψούρισμα τής θάλασσας
αναμεσής σκαρί καί αποβάθρα, γιατί η θάλασσα κλαίει
στά λιμάνια, γι' αυτό κι είναι γεμάτα πένθος κι εμείς,
μαυροφόροι καί πικροί, μισοχαιρετάμε ένας τόν άλλον
μές στό υπόγειο καί τσούζουνε τά μάτια απ' τούς καπνούς
κι απ' ό,τι βλέπουμε κι είναι -πανάθεμά τα!- πάντα τά
υπόγεια πού μάς κυβέρναγαν, γιατί αγαπήσαμε πολύ τόν
καθάριο ουρανό καί τήν δροσιά τής ξέφωτης κουβέρτας.
Κι εκεί, ανάμεσα απ' τίς βαριές ανάσες, κρυφογνέφουμε
συνωμοτικά τήν χαρά γιά τό όποιο συναπάντημα μας,
πάνε πιά τά παλιά αγκαλιάσματα καί τά χτυπήματα

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
στούς ώμους, πού μετράγαν τήν συγκίνηση μας, πού τήν

κρύβαμε τόσο άτσαλα κάτω απ' τήν δύναμη μας, γιατί
πιά ντρεπόμαστε γιά τήν αποτυχία μας, πού μάς τήν
αναθυμίζουν όλοι οι άλλοι, καί πιό πολύ ντρεπόμαστε
τίς αναμνήσεις μας, τά τρελλά πειρατικά πιστεύω μας,
τά τρελλά νεανικά πιστεύω μας μέ τήν μαύρη σημαία καί
τήν νεκροκεφαλή, γι' αυτό γυρνάμε στά καπηλειά τών
λιμανιών μέ τίς μουρλές επιγραφές, ν' αποξεχάσουμε
τό μπάρκο γιά τήν θάλασσα τών Σαργασσών, πού ό,τι
πιάνεται στά φύκια της μένει εκεί, ακίνητο, μπλεγμένο
μέ τά ύπουλα πρασινωπά φύκια καί σαπίζει κι όσο
σαπίζει αυτό, τόσο αυτά θεριεύουνε καί τό σκεπάζουν
καί τό τρώνε καί πάει πιά τό μπρούτζινο λαμπρό σκαρί,
αλλά έλα πού δέν γίνεται νά μήν περάσεις από κεί,
πρέπει νά τήν διασχίσεις τήν θάλασσα τών Σαργασσών
πρίν φτάσεις στά νησιά τού Ονείρου, στά νησιά πού
μόνον ο άρρωστος ο Πώλ τά' κανε αλήθεια, δηλαδή τά
κατάφερε νά τά ονειρευτεί σωστά, νά μήν προδώσει
τό όραμα πού κρύβει κι ο πιό ταπεινός βράχος, ή ένα
τσακισμένο στάχυ, ή μιά ασχημούλα κοπελλιά καί τά'
κανε ένα φώς θαμβωτικό, ένα φεγγάρι πού φωτίζει
τόν φόβο μας γιά τήν ελευθερία τού Θεού μας, πού τού
τήν προσφέραμε απλόχερα μόνο καί μόνο γιά νά μήν
τήν φορτωθούμε, κι ύστερα από κεί νά πιάσεις γιά τό
Κοραλλένιο τό νησί, πού' ναι πιό σπάνιο νά τό δείς κι
απ' τήν δίψα μας ακόμα γι' αυτό, γιατί δέν φαίνεται σάν

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
τέτοιο παρά μόνο σ' όσους τό αξίζουν, αλλιώς κυκλώνεται

από γαλαζωπή ομίχλη, -πού τήν γεννούν τά μάτια μας
γι' αυτό κι είν' αδιαπέραστη- καί θαμποφαίνεται σάν
όποιο άλλο πράσινο μικρό νησάκι, τό κοράλλι, βλέπετε,
είναι περήφανο, γιατί' ναι γέρικο κουφάρι, δέν έφτασε
ως εκεί μ' ένα του πήδημα, μέ τήν ευκολία πού δέρνει
τήν στεριά, όχι, χιλιάδες χρόνια πάλευε τήν ίδια του τήν
πλάση κι ούτε πού αποξεχάστηκε στιγμή, γιατί έτσι κι
αποξεχαστείς γιά μιάν στιγμή, πάει, τελείωσες, έγινες
μαλάκιο παντοτινό, η στιλπνή σκληράδα όμως θέλει
μάχη, μάχη μακρόχρονη, είναι σάν τήν Αγια Πόλη πού θά
τήν κερδίσεις μόνον όταν απαλλαγείς στά τείχη της επάνω
απ' τήν βρωμιά σου, μέσα από τό αίμα πού θά χύσεις,
απ' τό αίμα σου, γιατί πάντα ξεκινάς βρώμικος γιά κάθε
ιερό σκοπό, γι' αυτό καί τό κοράλλι παίρνει τά χρώματα
του απ' τό αίμα, έχει ματωθεί, έχει καταπληγιαστεί, γιατί
πολεμάει τό λύγισμα καί τήν νοσταλγία τού ίδιου του
τού εαυτού, πού δόστου καί λιγοθυμάει καί "άχ, καί νά'
μουνα μαλάκιο!" καί πάλι δέν προλαβαίνει ν' αποστάση
μόλις γίνει κοφτερό, γιατί από πάνω πρέπει νά' ναι καί
χαρούμενο, νά μήν συντρίψει τόν ίδιο του τόν σκελετό
απ' τήν άτεγκτη οξύτητα πού αχοβολούν οι πόροι του,
πρέπει καί νά τραγουδάει κάτω απ' τόν Σταυρό τού Νότου
τίς ατέλειωτες βραδιές, γιά νά μήν γίνει θλιβερό, ή καί
σαρκαστικό, πού' ναι καί τό χειρότερο, αλλά καί σάν τό
δείς τό Κοραλλένιο τό νησί μήν νομίσεις πώς τελείωσες,

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
όχι, πρέπει ν' ανέβεις στήν κορφή πού' ναι τό μυστικό

τού Κοραλλιού, πού γεννιέται ακατάπαυστα από μιά
ρίζα μόνο τό Μαύρο τό Κοράλλι, ο Άρχοντας, πού τήν
σκληράδα καί τήν λάμψη του ζηλεύει κι ο ξάδερφος του
τής στεριάς, τό γαλάζιο τό διαμάντι, πού κι άν πέσει
κεραυνός απάνω του τόν λύνει καί τόν αμολά φλεγόμενο
σταυρό -σημάδι θανατά- στά ξάρτια από τά πλοία πού
αμέριμνα γλυστρούν στού ωκεανού τήν κούπα, μά εκεί,
στήν κορυφή, όποιος ανεβεί μπορεί όσα κομμάτια του
θέλει νά κόψει, μά πώς ν' ανέβεις πού γλυστράει τόσο
άσχημα κι όσο ψηλά ανεβαίνεις τόσο πιό απότομα καί
πιό θανατερά θά σέ κυλίσει πάλι κάτω;
Κι ύστερα, έξω από μάς, τούς μαυρομάντηλους, τούς
κυνηγούς τών χαμένων θησαυρών, τούς τυχοδιώκτες
κάθε πρόχειρης σταυροφορίας (γιατί σημασία έχει
νά σταυροφορείς κι όχι νά' σαι αγνός, σημασία έχει
νά τό διακινδυνέψεις τό κουρέλι, τήν ζωή σου, κι όχι
νά λογαριάζεις τί σ' έφερε μέχρι τόν τάφο άκαπνο),
ποιός θά' χε τήν αποκοτιά νά κάνει κάτι τέτοιο, ίσα
γιά νά χαρεί στά χέρια καί στά μάτια του τό άρρητο, τ'
αβάσταχτο τό μυστικό τού Μαύρου Κοραλλιού, πού οδηγεί
ίσια μέχρι τόν θάνατο, ή τήν τρέλλα, ή τόν Θεό, ή καί στά
τρία;
Κι ύστερα, άν τά κατάφερες μέχρις εκεί, μπορείς νά
ξεκινήσεις γιά τό υπόγειο λιμάνι μέ τά βυθισμένα
κούρσα τριών χιλιάδων τόσων χρόνων, τό λιμάνι τού

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
Αρθούρου, μέ τ' άφρακτα Φοινίκικα νά ξεκουράζονται

σάν χέλια δίπλα στίς Ασσυριακές ψάθινες σκάφες κι
ακόμα τ' Αργίτικα μέ τήν φουσκωτή κοιλιά, ξέχειλα απ'
τό χρυσάφι, τ' αργυρόμαυρα σκαριά τού Μίνωα, πού' ναι
σάν τόξα κι έχουν μονάχα τόν λάβρυ στήν ακρόπλωρη
χρυσό, τίς Κορινθιακές τριήρεις μέ τό τρίτο τό πανί
σάν λέπι ανάποδο στήν πρύμνα, τών Καρχηδονίων τίς
εκατόντορους μέ τό διπλό λοξό πηδάλι, τίς Αιγυπτιακές
βάρεις, βαριές μά όμορφες σάν τίς γυναίκες τους, τίς
Ρωμαϊκές τετρήρεις σάν ποιήματα γεωμετρίας, απειλή κι
υπόσχεση τής Αυτοκρατορίας, τά Νορμανδικά ντρακκάρ
σάν αιματοπότιστες αιχμές, μέ τά ασπρουδερά κρανία
τών εχθρών τους στά πλευρά τους, τίς Κινέζικες γιόνκες μέ
τό πανί τους ίδια βεντάλια οδαλίσκης καί μέ κεντημένους
πρασινωπούς γιά ξόρκι δράκοντες, τά Βυζαντινά
χελάνδια μέ τήν πένθιμη κοψιά τους καί τήν στραβή
μύτη απ' τό χωνί τού υγρού πυρός πιασμένο κάθετα στό
μεσσιανό κατάρτι, τίς εύθραυστες Αραβικές πρόες μέ τό
χρώμα τού πηλού κι ακόμα τίς σκούνες, τά επταίστια, τίς
καραβέλλες, τούς σιδηρόπλευρους, καί πόσα ακόμα άλλα
πού δέν τά βάζει ο νούς καί τού πιό άπληστου κουρσάρου,
γιατί εκεί, στό μυστικό υπόγειο λιμάνι τού Αρθούρου,
αποτραβιούνται στήν κρυσταλλένια του σιωπή αιώνες
τώρα όλα τά πολύπαθα κούρσα καί ναυάγια από λογής-
λογής μήκη καί πλάτη, γιατί τό ξέρουνε, θά' ρθει κι η ώρα
πού θά ξαναζωντανέψουνε καί θ' αρμενίσουνε

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
συντροφικά κι αδελφωμένα καί θά χυθούν κατάστηθα

μές στά πελάγη μας, μά πρέπει πρώτα νά τά βρεί κανείς
καί σάν τά βρεί νά μήν ριχτεί γιά νά τά διαγουμίση, νά
μήν τά βιάσει νά τού πούν τά τόσα μυστικά πού κρύβουνε
στά σπλάχνα τους, αυτά ποτέ τους δέν τά συγχωρούν,
έχουν τήν περηφάνεια τους κι είναι η περηφάνεια μιάς
ματωμένης ιστορίας, ευκολοπλήγωτη, μόνον οι παλιοί
κουρσάροι ξέρουν πώς χαϊδεύεται ένα πολύχρονο σκαρί,
πώς πρέπει νά τό δεί γλυκά ο ήλιος ώστε νά μήν διαλυθεί,
γιατί τά τρώει ένα σαράκι αδηφάγο πού' ναι θαμμένα
εκεί κι όχι στά όνειρα μας, πού' χει γίνει η ανάμνηση
τους παιχνίδι στά χέρια τών παιδιών κι οι ώριμοι, οι
ψύχραιμοι, γελάνε σάν τά δούν καί τό χειρότερο, τό
μυστικό τ' οδυνηρό πού μοιραζόμαστε μόνον εμείς, οι
αποτυχημένοι κυνηγοί τους, οι βετεράνοι πειρατές, πού
ξέρουμε μόνον εμείς κατά πού πέφτει τό λιμάνι, είναι
πώς ρίχνουνε χιλιάδες τώρα χρόνια τά σκουπίδια εκεί
κι είναι καλό τό μέρος -λέει- γιά τούς υπονόμους μας κι
έφτασαν ήδη τά απόβλητα ίσια μέ τά πρώτα θαλάμια
τών ερετών στίς αθηναϊκές διήρεις, μά εμείς ελπίζουμε
κι άς μήν είναι πιά τό μυστικό μας γνήσιο μυστικό, έτσι
τό λέμε, από μιάν συνήθεια παλιά, όλοι τό ξέρουν τί
πιστεύουμε κι όλοι γελάνε, όπως μέ τά παιδιά κι άς μήν
καταλάβαμε ποτέ τί τό κοινό υπάρχει, τί τέλος πάντων
μοιραζόμαστε μέ τά παιδιά κι όλο γελάνε μαζί μας οι
έμπειροι, οι κατασταλαγμένοι, μά εμείς εκεί "γιό, χό, χό,

FANTASIA
Yo-Ho-Ho
γιά μιά μπουκάλα ρούμι", είτε σέ καπηλειό χυδαίο, είτε

στό κατάστρωμα πρίν τό ρεσάλτο, τό ρεσάλτο πού ποτέ
του δέν τελειώνει καί μένουμε μέ τήν κάμα ανάμεσα στά
δόντια καί πιά τήν έχουνε στραβώσει οι μασσέλες μας
απ' τήν κρυφή τήν λύσσα πού μάς σκάβει τά σωθικά,
καί μέ τούς γάντζους μολύβι ασήκωτο στά χέρια μας, νά
βρούμε επιτέλους, βρέ αδερφέ, κάπου νά γαντζωθούμε,
κάτι πού νά στεριώσει σφιχτά στίς απαλάμες μας, τό
ομολογούμε πώς μάς αρέσει ν' αναθυμίζουμε τόν κόρακα
τών λεγεωναρίων πού έπεφτε απέλπιδα, πάει νά πεί
τελειωτικά, απάνω στίς γαλέρες καί τίς έκανε σκλάβες
τού Καίσαρα, έχουμε κι εμείς τήν δίψα του γιά κρέας,
έστω κι άν είναι ψοφιμιού κι έχει τήν σημασία του νά
τά παίζεις όλα, ΟΛΑ, όλα σου, γιά μιά μπουκάλα ρούμι,
έχει τήν σημασία του άν τήν σηκώσαμε κάποτε τήν έρμη,
τήν χιλιοτρύπητη, τήν μαύρη τήν παντιέρα όρτσα καί
ξεκινήσαμε γιά μπάρκα καί γιά κούρσα καί γιά όσα μάς
έκρυβε ο κάθε ορίζοντας τού κάθε λιμανιού, γιατί κάθε
ορίζοντας είναι ένας φράχτης απάνθρωπος κι αλλίμονο
μας άν δέν τόν διασπάσουμε γιά νά συναπαντηθούμε
πίσω του μισο-ψεύτικοι, μισο-αληθινοί κι έχει τήν
σημασία του τό πώς ντρεπόμαστε νά πούμε γιατί έγινε
ό,τι έγινε, τί τελικά μάς έσπρωξε στό ρίσκο τής κρεμάλας
πού μάς περιμένει στά σίγουρα λιμάνια μέ τήν νομοταγή
φρουρά καί λέμε πώς τά κάναμε όλα αυτά γιά μιά
μπουκάλα ρούμι, κι έχει τήν σημασία του τό πώς ακόμα

FANTASIA
YO-HO-HO
δέν καταλαβαίνετε εσείς οι στεριανοί, οι στεριωμένοι,

εσείς πού όλο ξορκίζετε κάθε τυφλό ρεσάλτο απ' τήν ζωή
σας, τί σημαίνει η μπουκάλα μας τό ρούμι, τό μεθύσι
του, νά τί μάς κυνηγάει μές στό λιγδερό τό καπηλειό,
μέ τήν βαριά τήν μυρωδιά τού χοιρινού, τήν ώρα πού
θά τσουγκράμε τά χοντρά πήλινα ποτήρια μας καί θά
πίνουμε στήν υγειά τής θάλασσας τών Σαργασσών
καί τού νησιού τού Κοραλλιού καί τού λιμανιού τού
Αρθούρου, πού θά τά βρίζουμε κιόλας φτύνοντας στό
πλάϊ τής στραβής καρέκλας μας, γιατί αυτός πιά είναι
ο τρόπος πού βγαίνει η αγάπη μας, πού τήν φοβόμαστε
γιατί' ναι πυρωμένη καί μάς στιγμάτισε βαθιά στό στήθος
σά σπανιόλος δήμιος, νά τί μάς κυνηγάει τήν ώρα πού θά
τραγουδάμε τά χαρωπά τραγούδια μας γιά τίς κρεμάλες
καί τήν παλλικαριά, γιά τίς άγριες θύελλες στή Γή τής
Φωτιάς καί τά τέρατα πού μάς κρατάνε συντροφιά στήν
μοναχική γαλήνη τών ωκεανών, πού τά' παν ψεύτικα οι
ψεύτικοι, πού δέν μάθανε ποτέ πόσο αληθινά είναι τά
τέρατα πού γεννάει η ψυχή μας, εκεί πού τραγουδάμε γιά
τό κουράγιο μας μπροστά στό θάνατο, πού' ρχεται πότε
απότομα καί πότε σιγανά, μέσα από χρόνια ολάκερα
ήρεμης σαπίλας καί πάντα "γιό, χό, χό, γιά μιά μπουκάλα
ρούμι", μοναχά γιά μιά μπουκάλα ρούμι, εκεί πού μ' όλα
τά φαντάσματα κάτω απ' τά βλέφαρα θ' αναμετράμε
μέ τό βλέμμα ανήσυχο ένα γύρο τό στενό τό καπηλειό, τό
απέραντο βασίλειο μας, διάολε θαλασσινέ!, πώς

FANTASIA
YO-HO-HO
ξεμείναμε τόσοι λίγοι εδώ μέσα; Πού' ναι τά νέα τά

πληρώματα μέ τά ολότροχα στιλέττα στούς γοφούς ή
καί στίς μπόττες; Πού' ναι οι νέες βάρδιες μέ τά λαμπερά
μάτια καί τά σκούρα κόκκινα μαντήλια στόν λαιμό, τήν
θέση γιά νά πάρουν τών συντρόφων πού έπεσαν μέσα σέ
γέλια βέβηλα καί καγχασμούς στά ημισφαίρια καί στούς
αντίποδες, εκεί πού σπρώξαμε μέ χουφτιασμένα ξίφη
καί μπιστόλες τούς λιγνούς ορίζοντες πού φυλακίζαν τ'
άπληστα όρια τής αξόδευτης αγάπης μας;
Κάθε χρόνο καί λιγώτεροι!
Κάθε χρόνο καί λιγώτεροι!
Καί μαζί μας κι ο χρόνος στεγνώνει, μικραίνει,
αφανίζεται...
Θεέ, μονόφθαλμε κουρσάρε, μήπως τελικά ό,τι έγινε,
έγινε γιά μιά μπουκάλα ρούμι;
FANTASIA
ΤΊ ΣΤΊΛΒΕΙ ΩΣ ΧΡΥΣΊΟΝ?
Τό παρακάτω χειρόγραφον αγοράστηκε στήν Αλεξάνδρεια

τό 1932 υπό τού βαμβακεμπόρου Αλεξάνδρου Συνέκδημου.
Ο μεταφραστής τού πρωτοτύπου παραμένει άγνωστος.
Η φυλή τών Αραούζιο (οί ίδιοι ηγνόουν τήν ονομασία

τους θεωρούντες, οι αγαθοί, ότι ήσαν απλά οι μοναδικοί
επί τής Υφηλίου άνθρωποι) ήτο ωσεί απούσα διά τήν
υπόλοιπον ανθρωπότητα, έως ού δεινοί ανθρωπολόγοι,
σκοτεινής καταγωγής, ανακάλυψαν τήν υφέρπουσα τών
υγρών αμερικανικών Δασών τής Βροχής ύπαρξη τους.
Μεθ' ου πολύ, η στυγνώς δημοκρατική Κυβέρνησις τού
Στρατηγού Μπαρίγιο Χοσέ Κούσο, διά τού αρμοδίου της
Υπουργού Περιβάλλοντος Ορυχείων καί Διαφόρων Φυλών,
Ταγματάρχου Ακίνιο Χόρα, απεφάσισε τήν επί τούτω
αποστολήν επιστημόνων, δύο, πρός αποσαφήνισιν τής
τουριστικής καί φυλετικής υποδομής τής εν λόγω οπωσούν
αγνώστου φυλής.
Ούτως καί ο γεωγράφος-εθνολόγος-παλαιοντολόγος
Όμπρε Κανάγιο -ο τώ παρελθόντι αναγνωρίσας
τεθραυσμένην κλείδα Ακανθοχοίρου τού Χοιραδωτού,
ως καί ταξινομήσας τούς Μελανόφρυες Αβορρίγινες
τής ερήμου Τατούμπα- καί η ανθρωπολόγος -η πάλαι
ποτέ θριαμβεύσασα διά τής διατριβής της επί τής
πρωκτολαγνείας Ουρακοτάνγκων τής Δυτικής Βόρνεο-
Μίς Χούλα Μανίφικα, μετά τών συναφών εργαλείων κι
εφοδίων εξαπεστάλησαν επί τούτω.

FANTASIA
Τί στίλβει ως χρυσίον?
Τών καθύγρων βάλτων, αεροδυναμικών κωνώπων

κι υποσιτιζομένων αλλιγατόρων μή δυναμένων ν'
αναχαιτίσουν τόν επιστημονικόν ζήλον τών ως άνω, εντός
μόλις ενός μηνός επί σκηνής επιτέλους αφείκοντο.
Διά καταλλήλων διαπραγματεύσεων μέσω
τής παγκοσμίου γλώσσας τών προσφορών κι
ανταποδόσεων, κατάλυμα τούς εξησφαλίσθη εις τά
όρια τού καταυλισμού Αραούζιο, τών ιθαγενών ήδη
υπερκερασάντων τό αρχικό σόκ τής εμφανίσεως μιάς
φυλής αχρώμου, τριχωτής, υψηλής καί παρανοϊκώς
δρώσης.
Η Μίς Χούλα, ως εκ τής παιδείας της, τάχιστα
αφεμοίωσε τάς ενδυματολογικάς καί γαστριμαργικάς
συνήθειας τής φυλής, μηδέ εμπρός τής βρώσεως
γαιοσκωλήκων, ερυθρών μυρμήγκων κι ορχιδίων
βραδυπόδων οπισθοχωρούσα. Ο δέ Ντόν Κανάγιο
εχεφρόνως ηρνήθη νά τήν ακολουθήση εις τόν κατήφορον
πρός τόν λίθινον πολιτισμόν, επιθυμών πλήν τών μελετών
του ν' αναδείξει καί τήν υπεροχήν τού λευκού -ελαφρώς
μελαμψού- πολιτισμού τόν οποίον διαπρυσίως
αντεπροσώπει. Παρ' όλα ταύτα, δέν παρέλειψε νά
διδάξει ενίας μή ακραιφνώς ιεραποστολικάς στάσεις
πεοτριβήσεων εις αγνάς τής φυλής κορασίδας.
Μικρόν τι διπλωματικόν επεισόδιον εσκίασεν

προσωρινώς τάς επιστημονικάς τού αλληλομισουμένου

FANTASIA
ζεύγους ερεύνας, όταν τήν Μίς Χούλαν, καθόλα ενδεδυμένη

τήν πατροπαράδοτον τών παρθένων στολήν, δήλον
δή περιδέραιον οστράκων ερυθροφαίων, τυχόντες
κυνηγοί τών Αραούζιο, έφηβοι όντες καί μή ικανώς
προπαιδευθέντες εις τά διπλωματικά τού κόσμου
παίγνια, συνήντησαν εσκυμμένην επί περιττωμάτων
βραχυδακτύλου Λεμουρίου, τήν δέ στάσιν αυτής
δεινώς παρεξηγήσαντες αλλά κι εκμεταλλευθέντες,
επέφεραν αυτής απανωτάς πρωτογόνους διεισδύσεις,
διολκισμούς καί διαπιδήσεις, ώστε πραγματικώς η Μίς
Χούλα νά ίδη τόν ήλιον -τόν μηδέποτα εμφανιζόμενον
υπό τά απηρχαιωμένα εκείνα δάση- αναδυόμενον καί
ν' αναφωνήσει πολλάκις επιφωνήματα οπωσδήποτε
μή εγγεγραμμένα εις άπαντα τά λεξικά τής διαλέκτου
Καστίλλης, Αραγωνίας καί Περιχώρων.
Τάς δεδικαιολογημένας οικτράς διαμαρτυρήσεις
τού ευλαβικού Δόν Κανάγιο πρός αρχηγόν τής φυλής
καί λοιπούς προύχοντας, απειλούντος καί αυτήν ακόμα
τήν άμεσον αποχώρησιν τής επιστημονικής αποστολής,
δέν ηδυνήθησαν νά κάμψουν οι συνήθεις προσφορές
μετανοίας τής φυλής, άν καί περιελάμβανον ικανές θυσίες
παρθένων, ευνουχισμούς εφήβων κι ευάριθμα συμπόσια
πεποικιλμένα γαστρονομικώς διά θαρραλέων κυνηγών
γειτονικών φυλών. Πλήν, ήρκεσεν η από μηχανής θεού
-αγνώστου ιπποδυνάμεως- παρέμβασις τής Μίς Χούλα,
απαιτούσης τήν ομοθυμαδόν λησμόνησιν τού τυχαίου

FANTASIA
λάγνου γεγονότος, πρός προστασίαν -ως υπεστήριξεν-

τής επιστημονικής της φήμης καί τής κοινωνικής της
αξιοπιστίας. Τούτο καί εντέλει γέγονεν ανακουφιστικώς
υφ' όλων δεκτόν.
Ένια άλλα παρατράγουδα βεβαίως καί εποίκιλλον
τήν συμβίωσιν τών δύο απομεμακρυσμένων πολιτισμών,
αλλά στερούνται παντελώς κάθε ιστορικής, ή άλλης
μεταφυσικής σημασίας. Έμελλε φυσικώς καί η αποστολή
αυτή νά καταλήξει εις σκωληκόβρωτα αρχεία αχρήστων
κρατικών βιβλιοθηκών, εάν συμβάν αδόκητον δέν
διετάρασσε τήν ομαλήν τών πραγμάτων πορείαν.
Κληθείς ο Δόν Κανάγιο νά παρασταθεί τής ιεράς
μυήσεως τών μελλόντων Αραούζιο κυνηγών, παρευρέθει
καί εις τό πατροπαράδοτον "λουτρό" τών υποψηφίων,
καθό ριγώντες έφηβοι καταιωνίζοντο διά σκόνης
χρυσιζούσης, υποδηλούσης κατ' εγκύρους πηγάς τό
λαμπερόν άμα καί ανθυγιεινόν στάδιον ζωής πού τούς
ανέμενε. Σοφώς σιωπών ο Δόν Κανάγιο υπέστη τήν
ολοκλήρωσιν τής μάλλον επωδύνου -διά τούς εφήβους-
καί λίαν διασκεδαστικής -διά τούς θεατές- τελετής,
ίνα αμερίμνως επερωτήσει μετά τήν λήξιν της περί τής
προελεύσεως τής αξιοπεριέργου ταύτης σκόνης. Μετά
πάσης σεμνότητος οι ιθαγενείς εκείνοι Αραούζιο λίμνην
τινά τού υπέδειξον γειτονικήν, ένθα καί καταρράκτης
μέγας καί βροντώδης απέληγεν. Τά ύδατα της, τού
εγνώρισαν, εθεωρούσαν άκρως επικίνδυνα καί περί

FANTASIA
τής αλιευτικής σημασίας των άς μή γίγνεται καλύτερα

λόγος, εφόσον εστερείτο απολύτως κάθε υποβρυχίου
εμβίου δραστηριότητος. Εφ' ό καί μόνον άπαξ ετησίως
είς καθαγιασμένος εθελοντής συνέλεγεν τά αναγκαία
κρόκαλα διά τήν προμνησθείσα τελετήν τών εφήβων,
κρόκαλα ά κονιορτοποιούμενα προμήθεον τήν όσην
χρυσίζουσα σκόνην έδει.
Κάθιδρος, άφωνος κι ωσεί υποκείμενος εις μεγίστην

κρίσιν ελονοσίας εμαρτύρησεν δι' ιδίων οφθαλμών
τά παραπάνω ο Δόν Κανάγιο, μήν ημπορών νά
πιστέψει τήν αυταπόδεικτον -τού μεγαλυτέρου τής
μετά τών κονκισταδόρων δεδοξασμένης διά χρυσού
καί αίματος εποχής- ύπαρξιν αχανούς χρυσωρυχείου.
Έτι τεταραγμένος, μετά τής Μίς Χούλα συνεκρότησε
σύσκεψιν βραχείαν καί επείγουσαν περί τού δέον
πράττειν.
Η σύσκεψις βεβαίως επιστημόνων δύο απέληξε -ως
είθισται- εις οξυτάτην διαφωνίαν.
Τέλος, συνεβιβάσθησαν διά τής παρακάτω όλως
προσωρινής συμφωνίας. Ότι επί τού παρόντος καί
προκειμένου ν' αποφευχθεί κάθε πολιτιστικός κλονισμός
πού ημπορεί νά επέφερε εις τήν φυλήν Αραούζιο η
ευρυτέρα δημοσιοποίησις τού ευρήματος, ο νουνεχής Δόν
Κανάγιο θά ανελάμβανε νά εισαγάγει τάς συγχρόνους
εμπορικάς σχέσεις καί διευθετήσεις εις τήν εν λόγω

FANTASIA
φυλήν, ώστε σταδιακώς καί προοδευτικώς ν' αντιληφθούν

τήν σημασίαν καί πιθανήν εκμετάλλευσιν τού
παρατυχόντος χρυσωρυχείου.
Έκλαμπρος παρέμεινεν εις τάς σκοτεινάς δέλτους
τής παρα-Αμαζονίου Ιστορίας η επομένη ημέρα, καθ' ήν
ο εκλαϊκευτής Δόν Κανάγιο επεχείρισε τήν οικονομικήν
διαπαιδαγώγησιν φυλής άκρως ψυχεδελικής, πού τάς
τρέχουσας διαφωνίας της έλυνεν διά τής συντονισμένης
περιφοράς καί απορρόφησης βιοενεργητικών καί
ψυχοτρόπων ουσιών καί πού ως κεντρικό φιλοσοφικόν
απόφθεγμα είχεν τήν παντί τρόπω ευδαιμόνησιν τών όσων
αισθητηρίων νεύρων διέθετεν ο ανθρώπινος οργανισμός.
Παρ' όλα τούτα, η περίοδος τού πρωίμου ημιγύμνου
καπιταλισμού ήρχισε.
Καί εξαίφνης, ο φημισμένος κυνηγός "Η Πέτρα
Πού Κυλάει Κλωτσιά Θά Έχει Φάει" απήτησε τό
αναλογούν μερίδιον του εις χρήμα, ούτως ώστε νά
συνεχίσει νά μοιράζει εις διαφόρους αναξιοπαθούντες
τά περισσεύματα τής σκοπευτικής του δεινότητος επί
πιθηκοειδών καί σαυροειδών.
Ο τής φυλής μάγος "Ο Αετός Βατεύει Καί Κροκόδειλους"
εζήτει παρά πάντων αποζημίωσιν, οσάκις εκαλείτο νά
απομυζήσει τά ιερά φύλλα κόκκας καί νά τά εκπτύσσει
θεραπευτικώς επί τών διαφόρων ασθενούντων.
Η σοφή μαία "Η Αράχνη Ποτέ Δέν Κολώνει" δέν
απεχωρίζετο τήν αιώρα της, εάν τό υπεσχημένον αντίτιμο

FANTASIA
δέν τής εφάνταζε ισοδύναμον μέ τήν αρχαία της τέχνη.

Ο δέ αρχηγός "Τό Ύπτιον Κολεόπτερον" απελάμβανε
δώρων ικανού βάρους ίνα δικάσει ακριβοδικαίως
τάς καθημερινάς μικροδιαφοράς, παρά πάσαν
πατροπαράδοτην ανιδιοτέλεια πού ώφειλε εφαρμόζει.
Πάντα τούτα εις πρώτην φάσιν ουδεμία πράγματι

αξιόλογον επίπτωσιν επί τών τής φυλής δραστηριοτήτων
επέφερε, πλήν τής ημερησίας μεταβάσεως σχεδόν απάντων
εις χρυσωρυχείον καί αποκομιδής πρός τό χωρίον ικανών
ποσοτήτων κιτρίνου μεταλλεύματος. Κάποτε όμως καί
τό όλον συλλέξιμο προϊόν, συνεγκεντρωθέν πέριξ τών
καλυβίων, απέλειψε παντελώς από τού καταρράκτου.
Συνεχισθείσης τής νεωτερικότητος τής ελευθέρας
ανταλλαγής προϊόντων καί υπηρεσιών, ο μέν κυνηγός
ευρέθη κάτοχος πάντων τών τόξων καί βελών τής
φυλής, ο δέ μάγος τών σκευών μαγειρικής κι εργαλείων
σκαλίσματος, η μαία κάθε αιώρας κι επικλινίου
μηλωτής, τέλος δέ ο αρχηγός απάντων τών καλυβίων καί
διακοσμητικών περιδεραίων. Εννοείται ευκόλως ότι τών
καλυβίων μή επισκευαζομένων πλέον υπό τών ενοίκων
τους, τών γενναίων μή κυνηγούντων, τών γυναικών μή
μαγειρευουσών, τών κατοίκων όλων κοιμωμένων χαμαί κι
απογυμνωμένων κάθε υπερηφανείας, η φυλή βαθύτατα
εδυστύχησε. Οι πάντες κατηρώντο αλλήλους, οι πάντες

FANTASIA
εδυστρόπουν, ου μήν δέ αλλά καί βιαιοπραγίαι ήρχισαν

εμφανιζόμεναι, είδος οπωσούν άγνωστον εις τούς αθώους
εκείνους ιθαγενείς έως τής επιχρύσου εποχής τους.
Καί τότε η μίς Χούλα ανέλαβεν επιτέλους δράσιν.

Συγκαλέσασα έκτακτον τής φυλής διαβούλιον,
ανεκοίνωσε τάς πολυτίμους οδηγίας της πού λόγω τής
όλης καταστάσεως ασμένως κι ευθέτως έγιναν αποδεκτές.
Τούτες συνίσταντο συνοπτικώς: α) εις τήν απόρριψιν κάθε
κιτρίνου μεταλλεύματος εις τήν αρχικήν του κοιτίδα, β) τόν
αναδασμόν πάντων τών τόξων, σκευών, αιωρών, καλυβίων
καί λοιπών παραφερναλίων εις τούς τέως κατόχους τους
καί γ) εις τήν επαναφοράν εις τάς πατρώας παραδόσεις
διαβίωσης τής φυλής.
Καί τώ όντι κατ' αρχάς τά πάντα εφαίνοντο
ευωδούμενα. Αλλά ο επιφανής τους κυνηγός ολονέν κι
εφαίνετο οκνηρότερος τού παρελθόντος. Η μαία ήργει
επικινδύνως νά σπεύσει εις τάς αιφνιδίας κλήσεις. Ο
μάγος σπανίως εξήρχετο τής ιεράς του καταλήψεως
ώστε νά εκδιώξει τά παρεπιδημούντα δαιμόνια. Τέλος
καί ο αρχηγός απέτρεπε σκαιότατα τήν διακοπήν τών
σχεδόν ατερμόνων γαμηλίων του ασκήσεων. Κι ενώ η ζωή
εφαίνετο επανακάμψασα εις τούς προαιωνίους ρυθμούς,
εις βάθος υπέβοσκεν οξυτάτη δυσαρμονία κι ισχυρά
διατάραξις τής φυλετικής αυτοπεποίθησης.
Προτάσεις πολλαί καί αλλοπρόσαλλαι ήρχισαν νά

FANTASIA
εμφανίζονται εις τό συμβούλιον, περί περιουσιακών

αναδιανομών, ανασυγκροτήσεως τής κοινωνικής δομής
κι αμφισβητήσεως τών εξουσιών καί καθηκόντων. Τάς
προτάσεις εποίκιλλον υπόκωφαι απειλαί, γενικός
κλαυθμηρισμός καί αντεγκλήσεις εξικνούμεναι έως καί
τής γρονθοκοπήσεως τινών ρητόρων.
Καί πάλιν τό σοφόν επιστημονικόν δίδυμον Κανάγιο

καί Χούλας έσπευσεν εις σωτηρίαν τών ιθαγενών εκείνων.
Εν αγαστή ακαδημαϊκή ομοθυμία, τήν διασύνδεσιν τής
φυλής μετά τού πεπολιτισμένου κόσμου επρότεινεν ως
ικανήν απάντησιν εις τό προϊόν αδιέξοδον. Καί φυσικώς η
πρότασις μεθ' ανακουφίσεως εγένετο δεκτή.
Μεθ' ου πολύ καί η φυλή Αραούζιο εισήλθεν εις
τόν κολοφώνα τής δόξης της καί τήν κορύφωσιν τού
πολιτισμικού της επιπέδου. Πλήθος καινοφανών
αντικειμένων, εξαιρετικά υπερσύγχρονης τεχνολογίας,
ενίσχυσαν τόν τοπικόν εγχώριον πλούτον, ώσπερ
απαυγάζοντα κάτοπτρα, πολύχρωμα σφαιρίδια,
περίτεχνοι στηθόδεσμοι, διαφανείς κρύσταλλοι,
εντυπωσιακοί πίλοι κι εκθαμβωτικά υφάσματα. Πλείσται
όσαι νέαι υπηρεσίαι ανανέωσαν τόν κοινωνικόν βίον,
ως η βάπτισις, η εξομολόγησις καί η μετάληψις καί η
αυτομαστίγωσις.
Μετά δέ τήν ανάληψιν υπό τής φυλής τής φορτώσεως
ημιόνων μέ τό πολύτιμον μέταλλον, περίτεχνα ανάγλυφα

FANTASIA
κέρματα φέροντα υψηλοτέχνους παραστάσεις ενίων

γενειοφόρων εκόσμησαν τά στήθη καί τούς βραχίονας
τής φυλής, καθισταμένης ούτω τό αντικείμενον οδυνηράς
ζήλειας εκ μέρους απασών τών φυλών Νοτίου Αμαζονίου
καί Βορείου Καρναπούγιο.
Μετ' εκδήλου ευγνωμοσύνης καί τηρουμένου κάθε

παραδοσιακού πρωτοκόλλου ευγενείας απεχαιρέτισεν
τήν φυλήν καί η προμνησθείσα επιστημονική αποστολή
τών Κανάγιο καί Χούλας, επιστρέφουσα πρός τάς
πηγάς τού πολιτισμού πλήρης γνώσεων, εμπειριών καί
ολιγοχρόνου δόξης.
Βεβαίως, ένια έτη αργότερον, διά λόγους μή
ικανώς επαρκείς καί μέ αφορμάς ασαφείς, σκοτεινάς
καί περιέργους, η όλη φυλή σφαγιασθείσα ακαρεί
απελήφθει από τόν επίσημον κατάλογον Φυλών καί
Λοιπών Ανθρωπίνων Αθυρμάτων τού κλασσικού
Πανεπιστημίου Κόλα Λόκα τού Εντεύθεν τών Άνδεων
Αμαζονίου. Υπάρχουν βεβαίως καί τινές υποστηρίζοντες
ότι ουδέποτε σφαγή τις έλαβεν χώραν, πλήν η φυλή
δέν εφάνη επαξία τής ανανεώσεως τού μικροβιακού
δυναμικού τών Δασών τής Βροχής υπό λατινογενών τινών
λοιμωδών νόσων. Πλήν η θεωρία ελέγχεται ως έωλος,
λόγω τής προσφάτου καί μάλλον πατριωτικών ελατηρίων
εμφάνισης της.

FANTASIA
ΤΊ ΣΤΊΛΒΕΙ ΩΣ ΧΡΥΣΊΟΝ?
Τής όλης ταύτης ανθρωπολογικής περιπετείας

απέμεινεν ως μόνον ικανόν ενθύμημα διαβρωμένον καί
μυκητοβρίθον μετάλλιον εκδοθέν παρά τού Ινστιτούτου
Μελέτης Αναλωσίμων Ανθρωποειδών τής Δημοκρατίας τής
Ναζιχίλης, πού κοσμείται δι' αναπαραστάσεων τού
εγνωστού μας διδύμου, οί καί περιστέφονται κυκλοειδώς
διά τής ευστόχου ρήσεως "Τόν Πολιτισμόν Οικοδομεί η
Επιστήμη".-
Έγραφον εν Ξινταχουάκο, Σωτήριον Έτος Κυρίου
χιλιοστόν κι επτακοσιοστόν κι εικοστόν καί δεύτερον, ο
ταπεινός δούλος Κυρίου, Αδελφός Κρίστο Μανγκούστα. -
FANTASIA
FANTASIA
Η ΤΗΣ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑΣ ΙΔΙΛΚΟΥΣ
ΜΟΧΘΗΡΑ ΠΑΡΘΕΝΙΑ
Αιώνες είχεν η γηράσκουσα καί αενάως νεάζουσα

φτιασιδωμένη Ήπειρος, η επί καπουλίων ταύρου
ατιμασθείσα, ν' αντικρύση ωσεί φρικώδες καί
αποτρόπαιον θέαμα ως τά στίφη εκείνα τών βαρβάρων,
τά ως παλιρροϊκόν κύμα εκσπώντα επί τών ανατολικών
της υπωρειών, αγρίως λεηλατούντα, αισίως βιάζοντα,
ανερυθρυστί ατιμάζοντα, μηδέν όσιον ή ιερόν σεβόμενα
καί θρασυτάτως καταπατούντα κάθε τού πολέμου δίκαιον
κανόνα, θεσπισθέντα καί καταξιωθέντα υπό προγόνων
όλως τετιμημένων.
Απαισίαν διέτρεχε τήν Ήπειρον η φήμη ότι οι ιερόσυλοι
τούτοι κατεβρόχθιζον κρέας ανθρώπειον όλως
αμαγείρευτον, κοινώς ωμόν. Καί εάν έστω -ως σημειούν
οι σεβαστοί αυτόπται μάρτυρες- η φήμη δέν ήτο ποσώς
αληθής, γεγονός παραμένει ότι πολύ τό απελάμβανον,
όλως ωμόν, άν καί μεθ' ενίων ψιμυθίων ή αρωμάτων
πεποικιλμένον.
Ωσαύτως, ως αι πηγαί τού ιστορικού ποταμού αναφέρουν,
τά τού Θεού σεπτά ενδιαιτήματα εν μηδενί εσεβάσθησαν,
μή καλώς κατανοούντες -βάρβαροι γάρ- κατά τί ή πρός τί
ο Θεός Εκείνος είχεν τού χρυσού καί τών πολυτίμων λίθων
πλείαν ανάγκη ή οι ίδιοι οι άνθρωποι. Καί τούς ιερείς Του
ως τρέχοντας κοινούς ανθρώπους μετεχειρίσθησαν, ώ,
ναί, ως κοινούς καθ' όλα ανθρώπους!
Τούς άρχοντας κατακρεούργουν, ισχυρογνώμως μή
παραδεχόμενοι ότι η καταβολή λύτρων εί δυνατόν νά

FANTASIA
είναι ηδονικωτέρα τής σφαγής αυτής καθεαυτής. Τινές

μάλιστα υπεστήριζον ότι τούτο ωφείλετο εις αυστηράν
αυτών πατρογονικήν πεποίθησιν ότι "τό χρήμα ευτυχίαν
δέν φέρει". Φυσικώς, μερικοί αλήσμονες υποσημειούν ότι
οι πρόγονοι των λίαν ασαφεστάτην ιδέαν περί τού τί εστί
χρήμα διέθετον.
Τάς κόρας -όσας βεβαίως μετά κόπου ανεκάλυπτον- μετά
ζήλου πρός οργίοις ητοίμαζον καί ητίμαζον, αι κόραι άνευ
ιδιαιτέρου ζήλου εις βάθος ητοιμάζοντο καί ητιμάζοντο,
μέ θλιβερόν επακολούθημα νά εξαλειφθεί παντελώς η
ζήλεια, άν κι όλως προσωρινώς. Τά φυσικά εννεάμηνα
αποτελέσματα αυτής τής μαζικής ατιμωτικής ηδονής -ή
τής ηδονικής μαζικής ατιμίας- παραλείπει ατυχώς κι όλως
επαισχύντως νά επισημάνει καί νά ξεδιαλύνει ταξικώς τό
μυστηριώδες γένος τών ιστοριοδιφών.
Δέν ημέλησαν πάντως επιμελέστατα εις τήν μνήμην μας
νά παραδώσουν ότι πόλεις πολλάς επυρπόλουν, τό θέαμα
δέ σθεναρώς διεσκέδαζον, επιμένοντες εν ταυτώ ότι
χάριν απλής παιδιάς η πυρπόλησις ελάμβανεν χώραν
κι ουχί χάριν εις τίποτε ταπεινούς κι υστερόβουλους
υπολογισμούς ως η δημοσία υγεία, ή η αρχιτεκτονική
ανοικοδόμησις καί πολεοδομική τακτοποίησις των.
Τούς παραβάτας τών ιδίων αυτών βεβήλων νόμων
αιματηρώς εμαστίγουν, μή όντες πεπεισμένοι υφ' ουδενός
ελληνομαθούς φιλοσόφου ότι η θέα μαστιγωμένου
ώφειλε νά απάδη εις τάς ψυχάς αυτών.

FANTASIA
Καί αναστέναξεν ως αδαής επίτοκος ο Μεσαίων υπό

τήν απερίγραπτον συμπεριφοράν των, συμπεριφορά
βεβαίως ακαλλιεργήτων βαρβάρων. Κι έρχονται πλέον
τά ιστοριοτρωκτικά εις τό μόνον αξιόλογον καί οξύτατον
ερώτημα τής αναξιολόγου κατά τά άλλα πανωλοπλήκτου
αυτής περιόδου τής παρελθοντικής πορείας τού ΗΟΜΟ τά
μάλλα SAPIENS: "Ποίος ο λόγος τού τοσούτου ονειδισμού
κι αρσενικού εξευτελισμού τών πάλαι κάποτε αυθεντικών
ανδρών τών κατοικούντων τήν χειμαζομένην βαρβαριστί
Ήπειρον;"
Αι σχετικαί έρευναι διαπρεπών επιστημονικών ιδρυμάτων
(πλουσιοπαρόχως επιχορηγουμένων) ουδέν απέδωσαν,
διά τήν επιστήμην εννοείται κι ουχί διά τούς ερευνητάς. Τό
θέμα μάλλον διέφευγεν τής οξυτάτης αναλυτικής σκέψεως
τών ικανών προειρημένων υπαλλήλων, ή ίσως ανύπαρκτον
κατά βάθος τούτο εθεώρουν.
Παρομοία σύγχυσις καί τήν εποχήν εκείνην επεκράτει.
Απαθείς καί ανίσχυροι απέμεναν οι τού πνεύματος
διαπρεπείς πρυτάνεις νά θεωρώσι ανθρωπολογικώς
τά στίφη εκείνα εν πλήρη ευθυμία καί βωμολοχία
εξορμούντα, μή γιγνώσκοντα -ως οι εχθροί των- ότι ο
πόλεμος δεινόν ήτο αμάρτημα καί φορτίον ασήκωτον
διά τήν οιονεί ψυχήν των ο φόνος. Οσάκις δέ διαβόητοι
τών Αγίων Κολλεγίων θεολόγοι -Πλατωνισταί, μά καί
Αριστοτελισταί- επεχείρισαν νά τοίς επεξηγήσουν πώς η
τομή σβέρκου πιθανόν εί νά κοστίζη μερικάς χιλιετηρίδας

FANTASIA
μεταθανατίου ευωχίας, απρεπώς χαχανίζοντες οι

βάρβαροι τάς κεφαλάς από τού σώματος τών θεολόγων
διεχώριζον, ως κίνησιν διαλεκτικώς αναντίρρητον
ρητορικών σοφισμάτων.
Ματαίως δέ εις λειτουργίας τε καί λιτανείας ικανήν
ενέργειαν εκχωρούντες οι ιθαγενείς ανέμενον Θείαν τινά
επέμβασιν.
Ο ιδιαίτερος των Θεός, ο πάντα ακριβοδικαίως
εξαποστέλλων τήν Μέλανα Πανώλην διά τά ολισθήματα
των, ηνείχετο μάλλον αδιαφόρως καί σκανδαλιστικώς τών
Οίκων Του τήν βεβήλωσιν καί τόν εξανδραποδισμόν τών
πιστών Του. Άρα, εν ορθότητι πάση χρονικογράφοι τε καί
ιστοριομανείς τήν ορδήν εκείνην τών βαρβάρων "Μάστιγα
τού Θεού" απεκάλεσαν.
Τώ όντι καί ημείς θά ομολογήσωμεν ότι ηρκούντως υπ'
αυτών ο Θεός εμαστιγώθη. Ουλαί δέ τιναί τών πληγμάτων
εισέτι είναι οραταί, διά τούς τών μαρτυρίων τού Θεού
μεμυημένους.
Τό τέλος ήτο ευλογοφανές. Διά πλευροκοπήσεως υπό
τών θεϊκών εφεδρειών -κοινώς, διά χειρός γυναικός
απελπιστικώς ερωτευμένης- ύπουλον κτύπημα επεφέρθη
επί τών τού εχθρού νώτων. Ως ευνοήτως, τά πάντα ακαρεί
κατέρρευσαν διά κρότου πολλού καί βροντώδους. Καί
δεδικαιολογημένως αι στέππαι επί αιώνας ήκουγον
μελαγχολικώτατον τι άσμα, υπό βαρβάρων τροβαδούρων
μελωδηθέν καί λυρικώς -περίπου- διακηρύσσον:

FANTASIA
Μή νά φοβάται ο λέοντας τήν τίγρη ή τά κοράκια;

Μηδέ τήν τίγρη σκιάζεται, μηδέ καί τά κοράκια.
Τό μαύρο βέλος τρέμει τό πικρό, ή τό λιγνό μαχαίρι?
Μηδέ τ' ακόντια σκιάζεται, μηδέ τό μαύρο βέλος.
Μόνο τό τραγουδούν στίς γιούρτες τους
τού αετού οι κόρες:
Μονάχα ένα τρέμεται τής στέππας ο αφέντης.
Μήν τού μπηχτούν πισώπλατα
τά νύχια τής αγάπης.
Ούτως πώς διέφυγεν τόν ante portas κίνδυνον τήν έσχατον
στιγμήν ο προειρημένος Θεός τών ιθαγενών εκείνων. Ώστε
νά επιχαίρουσι οι υπερήφανοι απόγονοι των δι' αμέμπτου
ιστορικής αναστροφής (άν μή καί διαστροφής) "Ερως
ανίκατε μάχαν" αντί τού μέχρι τότε εμπεδωμένου καί
φιλοσοφικώς θεμελιωμένου "Ερως ανίκανε μάχαν".
Ταύτα ομού μετά τής ιστορίας αμερολήπτως υπογράφω,
ίνα υπενθυμηθώσι εν τώ καιρώ τούτω τής απωλείας
άπαντες οι υπέρ τήν πίστην ομνύοντες κι ως εκ τούτου
μακροθυμίως υπομείνουσι τού μέλλοντος τήν απαισίαν
συνέχειαν.
Καί ωσαύτως, ίνα τούς απίστους κευραυνοβόλως καί
δηκτικώς επερωτήσω: "Τίς δύναται αντιστεί τού τής αγάπης
εγχειριδίου;"
Καί εν αντιρρήσει πάσα, εξόχως άς αναφέρεται Μαρά ο
οσιομάρτυς.-
FANTASIA
FANTASIA
ΚΑΙ Ο ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ΔΕΝ
ΩΜΙΛΗΣΕΝ (ως ώφειλεν)
Ήτο πλέον λίαν πλησίον τής αποκαλύψεως τού μυστικού!

Η επί τέλους ολοκληρωμένη σύνθεσις τού αλχημικού
μανδραγόρου ήτο θέμα λεπτών.
Διά ριπείας οφθαλμικής κινήσεως ο φιλόσοφος ανέτρεξεν

τάς ελληνικάς (διά τόν φόβον τών οπαδών τού Ιησού
εκείνου) σημειώσεις του επί τής παλιμψήστου περγαμηνής
καί διά χειρός εκ συγκινήσεως μή σταθεράς συνεπλήρωσε:
"διά τών τού Ηφαίστου σπλάχνων συνεμίχθη ο μελαψός
Ερμής μετά τής σκιάς τής Κύπριδος. Παραστέκει δέ
ιοστεφές τό ξίφος τού Ηρακλέους, ή η Δύναμις αραβιστί
κατωνομαζομένη".
Κι ενώ τό μίγμα εκόχλαζεν, κατανυκτικώς τό βλέμμα

επέθεσε επί μέλανος κατόπτρου, τό πάλαι ποτέ εις Μώρον
τινά ανήκον καί φέρον επί τού πλαισίου κυκλοειδώς
κατηγορηματικήν επιστημονικήν επιταγήν: "Εκ τού Ενός τό
Ζεύγος κι εκ τού Ζεύγους η Τριάς. Εκ δέ τής Τριάδος τό Έν
ως Τέταρτον ήθελες υπολάβει".
Ο δέ τού βρασμού θόρυβος εμεγάλωνεν.
Λαβών τότε τρίμματα λίθου γαλαζοπόρφυρου

προσεκτικώς διεσκόρπισε τούτα ανά τόν κλίβανον,
εν τώ άμα επί τής περγαμηνής προσθέτων: "Διά τών
περιττωμάτων τής Περσεφόνης τό αρσενικόν πάθος
συνεκρατήθη". Καί πράγματι ο βρασμός εξηκολούθησε

FANTASIA
ΚΑΙ Ο ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
ΔΕΝ ΩΜΙΛΗΣΕΝ (ως ώφειλεν)
μάλλον ηρέμα. Συγχρόνως καί η φιλοσοφική διάθεσις

αυτού ηυξάνετο, ενισχυομένη δεόντως υπό τής φαντασίας
δι' οραματικών αποκαλύψεων τής εσχάτης χρησιμοθηρίας
κι επιστημονικού κλέους τής εφευρέσεως τού τελεσιδίκου
μανδραγόρου, όστις ικανός θά ήτο -ως άλλη Κίρκη-
νά σφογγίζη εκ μνήμης πάν μή ευφρόσυνον γεγονός,
ούτως καθιστών εν τέλει εφικτήν τήν πανανθρώπινον
αλληλέγγυον συνείδησιν καί τήν πάση θυσία ευφορία τού
ατόμου, στόχον παγκοίνως μή καθομολογούμενον, αλλ'
υπαρκτόν τοίς πνεύμασι πάντων τών φιλοσόφων.
Μετά λεπτότητος τό μίγμα απέσυρεν εκ τού κλιβάνου καί

δι' ενός υγρού αόχρου ηραίωσεν τούτο, αναγράφων πάντα
ευσυνειδήτως εις τό επιστημονικόν εκείνον ημερολόγιον
δοράς προβάτου: "Εις τά έγκατα Ταρτάρων κατεβιβάσθη
διά τού φλεβοβριθούς βραχίονος τού Άτλαντος κι
εκεί διεσπάσθη εις μικρόν καί μέγα, συμμιγνυόμενον
ασκαρδαμυκτί εις Ουδέν καί Όλον".
Ώ, η από πολλού αναμενομένη κρίσιμος στιγμή τής

αληθείας είχεν ανεπιστρεπτί προσεγγισθεί! Συσφίγγων
σταθερώς κι εκτάκτως αποφασιστικώς τό τού μίγματος
ποτήριον ανά χείρας, δραστικώς κι απνευστί τό
εκκένωσεν. Στιγμαί γνησίως απειροελάχισται παρήλθον.
Απλανές κατέστη εντός ολίγου τό τού φιλοσόφου βλέμμα
-άλλοτε κατά πάντα αγαθόν- καί μετ' εκπλήξεως

FANTASIA
περιεπλανάτο ανά τά αλχημικά αυτού σύνεργα,

περιεργαζόμενος τούτα μετ' εξόχου απορίας, οξύτατα
φιλοσοφικής αλλ' ακαίρου. Τί άραγε παρεσκεύαζεν εις
τό σεπτό του εργαστήριον καί εις τί ακριβώς η ερευνητική
αυτού διάθεσις εξηντλείτο εκείνην τήν αστροπλήθουσα
νύκταν;
Εις μάτην τά διεσκορπισμένα υλικά παρετήρει, αδίκως

ήγγιζεν τόν έτι ζέοντα κλίβανον, όλως δέ ανεπιτυχώς
εδοκίμασε νά οσφρησθεί τό τού ποτηρίου τέως
περιεχόμενον.
Τέλος, εν αμηχανία περιερχόμενος προφανή, πιέζων

εκβιαστικώς τά βλέφαρα αυτού, τάς σημειώσεις του
απλήστως διεξήλθεν. Αλλίμονον, τό μέλαν κενόν, άρτι εις
τόν εγκέφαλον του εγκατασταθέν, ηρνείτο νά εγκαταλείψη
τό ασφαλές καταφύγιον του!
Τίς ήτο λοιπόν η ιδιαιτέρα εκείνης τής νυκτός εργασία;

Τό ερώτημα μεγγενικώς συνέσφιγγε τούς κροτάφους του
(κι επωδύνως, ημπορούμε νά υποσημειώσουμε). Έμελλε
λοιπόν νά παραμείνη ανεξιχνίαστος η δριμεία εκείνη
γεύσις, ήτις εταλαιπώρει τήν γλώτταν αυτού;
Αποθαρρυνθείς, έρριψε τελευταίον βλέμμα επί τόν
τίτλον τών ελληνικών του σημειώσεων. Ίσως τού παρείχε
πληροφορίαν τινά, άν καί εις γλώσσαν ιδιαίτατα

FANTASIA
αλχημιστικήν.
Οποία τής φιλοσοφίας δεινή απογοήτευσις! Ο τίτλος -ούτε
πλείον, ούτε μείον- ήτο: "Γυναικός αλληγορία". Αλοί, η νύξ
εκείνη έμελλε νά παραμείνη ως μηδέποτε ούσα διά τάς
γενεάς τών ανθρώπων!
Πλήν εξαίφνης, λέξεις όλως απροσδόκηται ήρχισαν νά
ενσκήπτουν επί τής διανοίας του, ως άλλοι απρόσκλητοι
Σταυροφόροι επί Βυζαντίω, ή ακρίδαι πειναλέαι επί
καλώς σταχυοφορούντος αγρού: "Αναξαγόρας, Διαγόρας,
Πρωταγόρας, Πυθαγόρας...".
Έτι ακόμη πλήθος έτερον επηκολούθησεν ως εις

αλλεπάλληλους σχηματισμούς μεταναστευόντων
κύκνων: "Πόα, νηπενθές, μήκων, γυμνοσοφισταί, ύπερος,
λησμοσύνη, Οδυσσεύς, μαστίχα, κώνειον, μανδραγόρας,
κοινωνία, επικοινωνία, σκυτάλη, έρως, αιδώς, Αισχύλος...".
Ώ, τό τής ειμαρμένης ειρωνικόν παίγνιον! Ώ, τό τής
ανθρωπίνης αδυναμίας ταπεινόν έρμαιον! Ου μήν αλλά
καί λέξεις τιναί τών προμνημονευθεισών τώ ουρανίσκω
αυτού εβραϊστί προσεκολλήθησαν: "Λησμοσύνη,
μανδραγόρας, έρως, νηπενθές, έρως, μανδραγόρας...".
Πάλιν δέ επί τού τών σημειωθέντος τίτλου έρριψε
αγωνιώδες βλέμμa. Απαθής ο τίτλος καί ως παίς
ατάρακτος κύβους κυβίζων, ατρεμώς τόν αντείδεν.
"Γυναικός αλληγορία". Ως υαινώδες δίλημμα συνετέθη τό
ως άνω κι εωσφορικώς περιετυλίσσετο

FANTASIA
περί τήν καταπτοημένην τού φιλοσόφου καρδίαν.

Γυναικός αλληγορία τό λοιπόν, ή μανδραγόρας; Ώ,
καταισχυνόμενος ομολογώ ότι τό ερώτημα εσαεί θέλει
παραμείνει αναπάντητον, υπό πυκνήν αλχημικήν ομίχλην
καλυφθέν καί μή αποκαλυπτόμενον παρά εις τούς τυχαίως
παρασκευάσαντες καί δοκιμάσαντες τό ελιξήριον καί
τού οποίου τά συστατικά καί τήν ουσίαν σωφρόνως κι
αστραπιαίως λησμονούν.
Ότι η Βασιλική Οδός ουχί τών βεβήλων!
FANTASIA
FANTASIA
ΜΗΝ ΗΤΟ ΑΡΑΓΕ ΚΟΜΗΤΗΣ?
Τούτο οι άνθρωποι ιδόντες εθεώρησαν κομήτην, πλήν ήτο

τό Εξπρές Χάους-Ηλίου-Χάους, ταχεία αμαξοστοιχεία
δηλαδή,επιβατών κι αποσκευών πεπληρωμένη, τό
κεκανονισμένο δρομολόγιο αυτής απταίστως -ή περίπου-
εκτελούσα.
Εις τό αφήλιον ήδη η αμαξοστοιχεία ήτο επικρεμασμένη

κι ενώ απέλπιδες διέτρεχον τά αρχεία των οι αστροσκόποι,
εγώ σαφώς διέκρινον ενίους επιβάτες πρός Γήν -ως άλλοι
Οδυσσείς- νεύοντες φίλα εγκαρδίως, ενώ άλλοι
-πρωτοτάξιδοι γάρ κι άπειροι τού Απείρου όντες- τού
ηλιακού συνόλου απεθαύμαζον τήν περισσείαν χάριν.
Εφέσιος τις μετά ζωηρού Ακραγαντίνου πρός τό

αχτιδοβόλον άστρον έτεινον δακτύλους καί ηχηρώς
συνεδιαλέγοντο διά σύμβολα κι ιδέας, πού άν τούς
ήκουγον βάρβαροι ήθελον πεί: "Αστραγαλισμοί αθώων
ηβοφρόνων μειρακίων".
Εις τό παρεκεί βαγόνιον Αττικώς ενδεδυμένος, δήλον

δή σεμνοτύφως σοβαρός καί υπερόπτης, Σταγειρίτης
τις προσεπάθει νά συνεκινήσει Σάμιον τινά υποήχως
ακροώντα τόν τής αμαξοστοιχείας συριγμόν πού
εποίκιλλεν συμφωνικώς τόν Γαλαξίαν.
Εκεί δαφνοστεφής πικρός Φλωρεντινός πολίτης


FANTASIA
παρηγορείτο υπό πρεσβύτου αρχαϊκού τής Ιωνίας, άν

καί τήν λυρικήν τών λόγων έκρηξιν αυτού διέκοπτεν
δι' επιφωνημάτων ισχυρών κι εκτάκτων αστός (τάχα),
ηθοποιός (τάχα), πωγονοφόρον τέκνον Κελτο-Νορμανδικής
επιμιξίας, τά μέγιστα αρχαιοπρέπων καί κομπορρημονών,
αλλ' εν αξία πάση.
Μακρινοί απόγονοι Ελλάδος τής Μεγάλης καί Υπάτων, ο

είς μαυριδερός κι οξύς, ο έτερος γαλήνιος καί ονειρόφρων,
ήδη πολύ ερίσαντες τό παρελθόν, συγκαταβατικώς
εστήριζον αλλήλους, εις έκστασιν αρμονικήν διαχεόμενοι,
τοίς ευαισθήτοις όμμασι δεινώς εκθαμβημένοι.
Κι άλλοι εις τά παράθυρα έκυπτον πολλοί, άλλους
εγνώρισα καί άλλους όχι. Νά τούς απαριθμήσω
ραψωδιακώς δέν πρόκειται εδώ, κι άλλως τε, εις τί υμάς
θά ωφελούσε;
Νά όμως πού διακρίνων καθαρώς -καί τόν κανόνα μου

ευλαβικώς καταπατών- σάς λέγω αίφνης διά τόν είρωνα
εκείνον, Ελληνομαθή δεινόν, Τεύτονα μυστακοφόρον,
όστις ταμπάκον ασμένως λαμβάνει δωρεάν παρά
Γαλάτου-Αλγερινού, νεωστί ενδεδυμένου.
Τέλος, βογγώσα η ταχεία ανηφορεί κι ο φωτεινός καπνός

οπίσω της αυξάνει, τά νεύματα ολονέν πληθαίνουν τών
επιβατών, άσφαλτα θεωρώ ότι τήν υδρόγειον μας

FANTASIA
προσεγγίζουν.
Άς ετοιμάζονται λοιπόν οι αναμένοντες εις σταθμόν, άλλοι

τολμηρώς διά νά επιβιβασθούν κι άλλοι νά χαιρετίσουν
πρόσωπα οικεία.
Η στάσις -δυστυχώς- ολίγον διαρκεί κι ύστερα ευθύς πρός
τό προσήλιον τό τραίνο ασθμαίνον θά μάς φύγει.
Ολίγη σύγχυσις εις τόν σταθμόν, κάτι αναποφάσιστοι

μνήσκουν ακόμα, άλλοι περιορίζονται εις μανδηλίου
κυματισμόν, άλλοι ίστανται απλώς ακίνητοι καί
διακριτικότατα δακρύουν.
Τόν σταθμάρχην είχον αναζητήσει διακαώς, πρώτον καί

κύριον νά πληροφορηθώ κι ύστερον διά τήν σπάνιν τών
δρομολογίων, ως συνεπής Γραικός, αγρίως νά γογγύσω.
Πλήν, ουδαμώς δέν μοί έγινεν αντιληπτός. Υπέθεσα: ή είχεν
τής ταχείας τώ παρελθόντι επιβιβασθεί, ή πίπτων ταίς
γραμμαίς αυτεχειριάσθη άπελπις τελείως.
Πληροφορίες πάντως συνέλεξα εις τόν σφύζοντα σταθμόν,

-βοήθησαν καί μερικοί καλόβουλοι επιβάται- αι
συμβουλαί των μ' ώθησαν αδημονούντα αγχοτικώς
πλησίον πίνακος τή εισόδω αριστερά, βρόγχου
(συμβολικώς;) στερώς ανηρτημένου.
Κι ανέγνωσα -τή απορία μου ικανοποιητικώς- τάς κάτωθι

FANTASIA
υποβοηθητικάς επεξηγήσεις:
"Ταχεία: Χάους-Ηλίου-Χάους κι εφεξής.
Διέλευσις: Διά βίου άπαξ.
Εισιτήριον: Απέλπιδον, ή καί σκέτα Μελαγχολικόν.
Στάσις: Αιφνίδια, Βραχεία καί Μοιραία.
Διάρκεια διαδρομής: Αόριστος, καθότι μή πεπερασμένη.
Δρομολόγιον: Κύκλος φαύλος καί αέναος."
Όλα αυτά θά υποστήριζα ότι ανέγνωσα συγκαταβατικώς,

μά εξ όλων έν μέ επλήγωσεν οδυνηρώς εις στέρνον,
εκείνη η ύστατη, αποκρουστική, στυγνή πληροφορία:
"Άγονος παντελώς γραμμή"...
μά εσιώπησα, ως ήτο η στιγμή απρεπής καί μή
ενδεδειγμένη.
Εμπρός λοιπόν, οι ολίγοι, οι ελάχιστοι, άς βιασθούν,

ήδη τροχοδρομεί η αμαξοστοιχεία. Αποσκευές βαριές άν
εμποδούν, εγκαταλείψατε εις τήν Γήν, τό τραίνο αυτό ίσως
καί νά είν' τό τελευταίο.
Εγώ ο ίδιος δέν θά επιβιβασθώ, θά μείνω εδώ εις τόν

σταθμόν, τού τραίνου τήν διέλευση νά υπενθυμίζω.
Κι άν ίσως -καθώς ελπίζω- πείσω μερικούς καί
συναχθέντες όλοι εδώ, ως σχετικόν τι πλήθος, στρέψουμε
προσμονούντες βλέμματα εις ουρανόν, άν -ίσως- λέγω
γίνουν όλα αυτά, τότε δικαιώματι ισχυρώ από τού πίνακος

FANTASIA
τών πληροφοριών τό οδυνηρό εκείνο "Άγονος Γραμμή" θά

διαγράψω.
Κι ύστερον άδοντες θριαμβικώς κι ερωτικώς -ως έφηβοι
ηδονικοί από σχολείου εκδρομούντες- θά αναμείνωμεν
πέριξ τού σταθμού αποφασιστικώς τήν πύκνωσιν τών
αραιών δρομολογίων.
Ταύτα, βεβαίως, λέγω εις παρηγορίαν εμαυτού, διότι η

αλήθεια -ως είθισται- είναι άλλη. Τό τραίνο έχασα μήν
ημπορών τών προσφιλών μοι αποσκευών νά αποχωρισθώ
τό χωματένιο βάρος.
Κάλλιστα όλων δέ γνωρίζω πώς αυτό τό τραίνο ήταν
σίγουρα δι' εμέ τό τελευταίο!
FANTASIA
FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Ο Δόν Χουάν Αλβάρεζ (ήρως τού Γαλλο-Ισπανικού

πολέμου καί κυβερνήτης αξιοθαυμάστου φήμης εν τω
ναυτικώ υποκόσμω) εξεπλάγη τά μάλα, όταν έν καυτό
πρωϊνό -πράγμα σύνηθες- τής Κορδίβης ανεκάλυψε
εις τόν Οίκο Χαρτών καί Πορτολάνων τού Μπενίτο
Μασσαρίνι χάρτην άγνωστον, περγαμηνόν, τήν
απεικόνισιν τού οποίου ηδυνάτει νά υποθέσει κάν.
Τεταραγμένος, ρίψας αιφνιδίας τινάς ματιάς επί τού εν
λόγω αντικειμένου, έθεσεν τούτο κεραυνοβόλως εντός τής
κυλινδρικής του θήκης κι επερώτησε τόν ευτυχή Γενουάτην
καταστηματάρχη τό ποσόν αγοράς του. Πληρωθέντων
τών σκούδων, έσπευσεν εις τό παραλιμάνιον σεμνόν
-καί προσωρινόν- ενδιαίτημα του, προσλαβών καθ' οδόν
σαπφειρίζουσα φιάλην τοπικού οίνου, μετ' αδημονίας
ίσης πρός τήν τού αλησμονήτου Νώε, ότε ο τελευταίος
ήνοιγε τήν μπουκαπόρταν τής όλως κακοτέχνου γαλέρας
του.
Ελαφρώς αργότερον, μετά ταμπάκου ικανού αφρίζοντος
εν στόματι, ενέσκυψε επί χάρτου εν δριμεία μελέτη.
Όμως φεύ! Τά μόνα πληροφοριακά επί τού χάρτου
στοιχεία, αναγεγραμμένα όλως δυσαναγνώστως επί
τής περγαμηνής, ήσαν εις γλώσσαν άνω αριστερά μέν
αραβικής, κάτω δέ δεξιά ελληνικής, γλώσσας οπωσούν
διαφευγούσας τής ευρείας πολυγλωσσίας τού ευσεβούς
καπετάνιου.
Μετά τούτο, ουδένα θά έπρεπε νά εκπλήξει -καί φυσικώς

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
τούς πάντες κατέπληξε- η βραδυνή επίσκεψις τού Δόν

Αλβάρεζ εις ύποπτον τινά καταγώγιον τού απαισιωτάτου
κατά τήν υπόληψιν εβραίου Αβραάμ Μπεναρόγια, εις
τήν ανατολικωτάτην καί δυσφημεστάτην γειτονία τού
λιμανίου. Ο κυφός καί -μά τήν αλήθεια!- διοπτροφόρος
δύσμορφος Αβραάμ, δεινός γνώστης τής περιτέχνου
γραφής τών Μόρων, δέν ήργησε -μετά τά δέοντα καί
πατροπαράδοτα τής φυλής παζάρια- νά μεταφράση
τό άνω αριστερόν τμήμα τού χάρτου, τού υπολοίπου
τμήματος σοφώς κρυπτομένου υπό τού φιλυπόπτου
δικαίως Δόν Χουάν. Εις απλήν μετάφρασιν -πόρρω
βεβαίως απεχούσης τής αφαιρετικοτάτης κι υποβλητικής
ποιητικής εκφράσεως τής Κουφικής- αι τρείς αράδαι
εσημειώθησαν υπό τού καπετάνιου ως ακολούθως:
Αράς πρώτη: Μακράν, μακράν οι άπιστοι!
Αράς δευτέρα: Δυτικώς τής Εδέμ τό Φώς καί τό Έρεβος.
Αράς τρίτη: Τό Ζώον δέν υπνώττει!
Αλλ' ακόμη κι ο περιβόητος ερίφης Αβραάμ δέν κατείχε
τήν πολύμνητον καί πολυμίσητον ελληνικήν, απωλέσας
ούτω 20 πρόσθετα σκούδα. Μεθ' ου πολύ καί μεθ' ικανής
ποσότητος Ανδαλουσιανής οίνου -εγνωστής λύσεως
παντοειδών προβλημάτων- εμποτισθείς ο Δόν Αλβάρεζ
έφθανε εις τήν δέουσαν σύλληψιν τής τού εγχειρήματος
του συνεχείας.
Μετά τούτο ουδένα θά έπρεπε νά εκπλήξει -καί φυσικώς
τούς πάντες εξέπληξε- η πρωϊνή επίσκεψις τού Δόν

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Χουάν εις τό σεπτόν Δομινικανικόν κοινόβιον, επί τού

υψηλοτέρου λόφου τής Κορδίβης κειμένου, όπου καί
ορθολογικώτατα απήντησε τό είδωλον τών Κορδοβιανών
ανυμφεύτων νυμφών, τόν σεβασμιώτατον πατέρα τής
Θεολογικής Μαεστρίας Δόν Φελίππε Νουδάρεθ, ικανόν
τώ όντι κάτοχον τής γλώσσης Πλάτωνος κι ενίοτε
Αριστοτέλους.
Αι πρώται δυσκολίαι τελικώς εκάμφθησαν καί αι
δέουσαι διαπραγματεύσεις απέδωσαν χρυσούν (κατά
τήν προσμονήν τού Δόν Φελίππε, επιχρύσου κατά τήν
σιωπηράν υπόθεσιν τού Δόν Χουάν, τού τελευταίου μή
πεπεισμένου ότι οι Άγιοι τυγχάνουν δεινοί μύστες τής
χρυσοχοϊκής τέχνης) κανδηλέριον, πεντήκοντα μίας
υποδοχών, προορισμένον διά τόν Άγιον Σαββίνον καί
τελικώς η πολύτιμος μετάφρασις τών κάτω δεξιώς αράδων
ενέπεσε εις τάς απλήστους χείρας τού εγνωστού μας πλέον
καπετάνιου. Η μετάφρασις, εις άπταιστον Μαδριλενικήν,
παραφράζεται παρακάτω ως ακολούθως:
Σειρά πρώτη: Terra Australis, Terra Nova, Terra Incognita,
Άβατος Γή.
Σειρά δευτέρα: Οπίσω τό Άπειρον,
εμπρός οι Δελφοί,
επί δεξιού η Άρκτος,
επ' αριστερού ο Σείριος,
άνωθεν η τής Βερενίκης κόμη.

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Σειρά τρίτη: Μωραίνει Κύριος

όντινα ανασύρει
τόν τής Θεότητος πέπλον.
Δριμεία όντως επηκολούθησε η νύξ διά τόν φίλτατον
καπετάνιον. Ελάχισται είναι αι νύκται πού μάς
σημαδεύουν διά παντός -άνευ γυναικείας τουλάχιστον
παρέας- κι αυτή πραγματικώς υπήρξε μία εκ τούτων διά
τόν μοναχικόν καπετάνιον. Εμβριθώς επέπεσε επί τού
χάρτου. Τό τού κέντρου περίγραμμα εδείκνυε σαφώς
νήσον τινά εν μέσω οξυτάτων ηφαιστειογενών υφάλων
καί κοραλλίων, ής τό στίγμα αρκούντως υπεδείκνυε
η δευτέρα τών ελληνικών υπόδειξις. Τήν απορίαν
πάντως τούτου προυκάλεσε η επί τού κέντρου τής νήσου
διακόσμησις. Σαφώς -καί κατά τά είθιστα- ο όλος
χάρτης ήτο πεποικιλμένος διά ζωηροτάτων γριφώνων,
ιπποκενταύρων, τριτώνων, μονοκέρων, σειρηνών καί
λορνάκων. Πλήν, η επί τής νήσου απεικόνισις -ούσα
όντως φοβερά, πρωτότυπος κι αποτροπαία- ισχυρώς
επροβλημάτισε τόν νουνεχή μας καπετάνιον. Τούτη
συνοπτικώς καί δι' αιδούς περιγραφομένη, είχε
περίπου ως εξής: τέρας δυσωδέστατον, διφυλές, διγενές,
δισυπόστατον, ήτοι: κατά τά μέν επάνω μέλη γυνή,
περεπιμπτόντως εξόχου κάλλους, κατά δέ τά κάτω τού
ομφαλού δασύτριχος, αρσενική, γοριλλώδης φύσις. Τό
αίνιγμα τούτο κατά τόν πολύπειρον κι επιστημονικώτατον
Δόν Αλβάρεζ ενέτεινε τήν αρχικώς υποψιασθείσα τού

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
χάρτου αξία. Ποίος πράγματι ηδύνατο νά φαντασθεί τίς

υπό τήν προμνησθείσαν αλληγορίαν θησαυρός εκρύπτετο;
Εικασίας πολλάς καί διαφόρους διέπραξεν, έως ού
βαρυνθείς -βοηθούσης καί τής βακχικής ομίχλης-
κατεκλίνετο.
Τούτων πάντων τήν επαύριον συνυπολογιζομένων,
συνεκτιμουμένων καί συζυγουμένων, τό έργον τής πολλά
υποσχουμένης εξερευνητικής αποστολής διεφάνη λαμπρόν
έμπροσθεν του.
Κατόπιν βραχείας συνεννοήσεως, παρά τού τετιμημένου
αντιπροσώπου τού Παποειδούς Οίκου τών Μεδιολάνων
ικανά έλαβε κεφάλαια, ενεχυριάζων φυσικώς έως
καί τήν ελαχίστην ουγγίαν σαρκός πού διέθετεν, σύν
βεβαίως καί τούς υπολοιπομένους οδόντας πού κατείχεν.
Διά τής χρήσεως τών προαναφερθέντων κεφαλαίων
ο διακεκριμένος αστός, πρόεδρος τής Συντεχνίας
τών Αργυραμοιβών, Επίτροπος τού ναού τού Αγίου
Σεβαστιανού καί πλοιοκτήτης 17 τεμαχίων, αξιότιμος
Δόν Γιουζένιο Καβαλλέρο, προθύμως τώ επρομήθευσε
γαλλόνιον έν, εν κύματι δεδοκιμασμένον κι αναλόγως
διακεκοσμημένον. Ο δέ αφανής καί πολυτιμότατος Φίλιο
Ντί Ντέο ανέλαβεν τήν προμηθείαν ικανών σωμάτων
εκ τών κρασοπωλείων καί χαμαιτυπείων τής μείζονος
τού λιμένος περιοχής πρός επάνδρωσιν τού γαλλονίου.
Καί τά απαραίτητα διά τήν αποστολήν εφόδια δέν
παρελείφθησαν.

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Τών δεουσών λειτουργιών, αγιασμών καί δοξολογιών

πραγματοποιηθεισών, τό έκλαμπρον γαλλόνιον "MEA
CULPA" απέπλευσεν εν μέσω τών καθ' έξιν ζητωκραυγών
καί μυκτηρισμών τού παραλιμανίου όχλου.
Πρός πλήρην θρίαμβον τού εξάντος καί τών αστρονομικών
- πλοηγικών ικανοτήτων τού τολμηρού Δόν Χουάν, κατόπιν
ταξιδίου τριών μηνών καί ένδεκα ημερών, τριών θανάτων
εκ σκορβούτου, ενός εκ βουβωνικής πανώλεως, τεσσάρων
δι' ανταρσίαν απαγχονισθέντων κι ενός -τυχαίως- εκ
μαστιγώματος θανόντος, αντίκρυσαν τά περιπόθητα
παράλια τής μυστηριώδους νήσου.
Μετά τήν καθιερωμένην ταύτης περιπλοίαν, αι σχετικαί
τού χάρτου ενδείξεις εθεωρήθησαν ως κατά κόρον
ακριβείς, γεγονός διά τό οποίον δέν ημπορούσαν νά
υπερηφανευθούν ευκόλως οι κυκλοφορούντες χάρται τής
εποχής. Τούτο όμως -άν κι ενθουσιάσαν δεόντως τόν Δόν
Αλβάρεζ- επέφερε καί τήν φυσικήν του συνέπειαν, ήτοι:
μόνον δι' ελαφράς λέμβου ελαφροτάτου φορτίου ήτο
δυνατόν νά προσεγγισθεί η νήσος, άλλως πως απρόσιτος
λόγω τού υφαλίου καί κοραλλιογενούς περικυκλίου της.
Τά μουσκέττα λοιπόν επληρώθησαν, αι σπάθαι
ετροχίσθησαν τά στιλέττα ηκονίσθησαν, αι πανοπλίαι
εστιλβώθησαν, τά λοφία εκτενίσθησαν, αι παρειαί
εξυρίσθησαν, ώστε κατά πάντα τό απόσπασμα αποβάσεως
συγκείμενον εκ τριών ανδρών, μιάς λέμβου κι ενός
διμέτρου Σταυρού νά τυγχάνει καθόλα έτοιμον. Τήν

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
προτεραίαν μάλιστα, ο Δόν Αλβάρεζ ηυχαρίστησε διά

θερμών καί λίαν χριστιανικών λόγων τό ρακένδυτον
πλήρωμα κι υπεσχέθη μεγαλοφρόνως τήν μετονομασίαν
τής αγνώστου ονόματος τώ πολιτισμώ νήσου εις νήσον
"ΑΝΤE ΜΑRIA", μεταβίβασε δέ διά πάν ενδεχόμενον τήν
αρχηγίαν εν τή απουσία του εις τόν ευγενή Δόν Καμίλλο
Ντί Σάντσα καί διέταξεν αυστηρώς -καί ποινικώς- όπως
τό γαλλόνιον αναχωρήσει οίκαδε εάν δέν επέστρεφεν
εντός τριών ημερών. Ενθάδε κι οι χρονικογράφοι
διηπορούσι: "ήθελεν άραγε νά διατηρήση ακεραίαν τήν
προσήκουσα τιμήν τής πεπολιτισμένης ανακαλύψεως τής
νήσου καί τού θησαυρού της, ή μήπως δεινά υπώπτευεν
πλείστα;" Ημείς ταπεινώς δέν θέλομεν λάβει μέρος εις τήν
πανεπιστημιακήν αυτήν διαφωνίαν.
Η λέμβος λοιπόν ανεχώρησε πρός τήν ακτήν, τών
πρεπόντων κανονιοβολισμών απαγορευθησομένων, ίνα μή
τρομάξωσι οι πιθανοί τής νήσου κάτοικοι κι υποψιασθώσι
οι επίσης πιθανοί επί τής νήσου ενδιαιτώμενοι αθώοι
καννίβαλοι.
Παρήλθον όμως ου μόνον ημέραι τρείς, αλλά καί νύκται.
Ουδέν σημείον ζωής ενετοπίσθη υπό τών επί κεραίας
λικνιζομένων φυλάκων-ναυτών. Τό δέ κιανοκιάλιον, υπό
τής τροπικής ομίχλης υπονομευόμενον, ουδέν απεκάλυπτε.
Συζήτησις οξεία επηκολούθησε μεταξύ μελών τινών τού
πληρώματος -πιθανότατα κρυπτοαναρχικών- καί τού
ευγενούς τού καπετάνιου υποκαταστάτου. Τού πληρώματος

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
στερουμένου τών στοιχειωδών πυροβόλων όπλων, η λογική

καί φρόνιμος γνώμη τού Δόν Καμίλλο υπερίσχυσε.
Όντως, τό γαλλόνιον υπέστρεψε πλώρην πρός τήν
πατρώαν γήν, εις ήν καί αφίχθη, παραλαβών ευκαιριακώς
καθ' οδόν καί διακοσίους τριάκοντα δύο νέγρους εκ
τού ακρωτηρίου Λιμπερτάδ (ίσα-ίσα διά νά εξέλθουσι
τά έξοδα) καί μετά από εξήκοντα τεσσάρους θανάτους
εκ βουβωνικής πανώλεως, ή χολέρας, ή σκορβούτου,
ή ελονοσίας, ή κιτρίνου πυρετού (αι ιατροδικαστικαί
γνώμαι ακόμα ποικίλλουν) καί είκοσι έξ θανάτους εκ
τυχαίων δυστυχημάτων, δήλον δή κατά καιρούς διάφοροι
ναύται -ασφαλώς χάριν παιδιάς- ενέπλεξαν περιτέχνους
θηλείας πέριξ τού τραχήλου αυτών καί απεπειράθησαν νά
δοκιμάσουν τήν ισχύ τών ιστίων έναντι τού βάρους των.
Τούτα πάντα τά δυστυχήματα κατά κοινήν ομολογίαν
ωφείλοντο εις τήν μή εισέτι ανακαλυφθείσα αρχήν τής
Νευτωνείου βαρύτητος καί τής λύσεως τών συναφών
αυτής εξισώσεων. Επιεικώς προσθέτομεν -ως μή έχοντες
τοιαύτην υποχρέωσιν- καί πεντήκοντα τεσσάρους
καρχαριοτεμαχισμούς νέγρων τινών εξόχως ανυπομόνων.
Πλήν λοιπόν τής τού αρχικού καπετάνιου καί τών
δύο συνοδών του απωλείας, υπήρξεν έν εξ ολοκλήρου
σύνηθες ναυτιλιακόν εγχείρημα. Διότι ως εγνωστόν διά
τής τόλμεως τών ισχυρών καί τής καταναλώσεως τών
αδυνάτων προήγετο ανέκαθεν η ανθρωπίνη σοφία.
Παρά τό άκαρπον τής καθεαυτό πρωταρχικής

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
προσπαθείας, ο Δόν Καμίλλο εχαιρετίσθη εις Κάρδιφ

ως ήρως, ως εξ άλλου έδει διά τήν σταθερότητα καί
ποταπότητα τού χαρακτήρος. Βεβαίως, παρέμεινεν τό
σκοτεινόν ερώτημα: τί ακριβώς διετρέχθη εις τήν νήσον τήν
μηδέποτε χριστιανικώς χαρτογραφηθείσα; Εάν ηθέλαμεν
τούτο ιστορήσει, δεινοί θά εφαινόμεθα μυθιστοριογράφοι
καί λογοτέχναι. Άς αρκεσθώμεν λοιπόν εις τήν αξιόπιστον
συλλογήν εικασιών, πληροφοριών, δοξασιών καί εν
πολλοίς γεγονότων.
Τό στίγμα τής νήσου πάντως υπό τού Δόν Καμίλλο
ουδαμώς εκοινολογήθη, παραμείνουσα ούτως αύτη εις
χείλη ναυτιλλομένων κι ουχί επί χάρτου εκτυπωμένη. Τινές
δέ ναυτικοί περί ταύτης όλως χαριτολογούντες ωνόμασον
ταύτην "Νήσον τού Θεού", διά τής παγίας τακτικής τού
ευφημισμού κι εξορκίσεως τών εφιαλτών τους. Πρός τιμήν
των πάντως, άπαντα τά τού ναυτικού κόσμου υποκείμενα
συνεφώνησαν ότι εάν ήθελε κάποτε αποκαλυφθεί ο
ερεβώδης χαρακτήρ αυτής, τό όνομα της ήθελε εξάπαντος
είναι "Αλβαρεδία".
Φήμαι πολλαί αλλότριαι κι απαίσιαι κατά καιρούς
διολίσθησαν τού οπωσδήποτε χαλαρού τείχους τών
οδόντων τών αλκοολιζομένων ναυτών, αλλά τών
υποτιθεμένων αυτής επισκεπτών τήν ακριβολεξίαν καί
περιγραφικότητα -ως εκ τού περιβάλλοντος οίνου συνήθως
πνευματολογούσα- ουδείς ενεπιστεύθη. Δεισιδαιμονούντες
πάντως οι θαλασσινοί, ουδέποτε πλέον εν Κορδίβη, ή εν

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
ευρυτέρα Ισπανία, ενεβάπτισαν πλοίον διά τού δυσοιώνου

"MEA CULPA".
Αξιομνημόνευτον τι όμως περιστατικόν περιγράφεται υπό
τού δεδοξασμένου κυβερνήτου Δόν Καμίλλο Ντί Σάντσα,
όστις μετά τριετίαν καί πάλιν τολμηρώς επεχείρισε νά
προσεγγίση κατά δύναμιν τήν κατηραμένην νήσον. Τό
περιστατικόν συνέβη εν απουσία μαρτύρων -όπερ έδει
δείξαι-, αναφέρεται δέ απλώς διά τό αξιοπερίεργον καί
τερπνόν τού γεγονότος. Ο Δόν Καμίλλο λοιπόν εν τοίς
χαριτοβρύτοις σαλονίοις Ισπανίδος τινός θυγατέρας,
ανέφερε ότι προσεγγίσας ικανώς τήν νήσον καί περί
ώραν δευτέραν θερινού ηλιοστασίου αντίκρυσε όν ου
πολύ διαφέρον τής τού χάρτου περιγραφής, ύψους ποδών
εννέα περίπου καί -προσοχή!- έχοντος τούς οφθαλμούς
τού πολυτιμήτου καί γενναίου τέως καπετάνιου Δόν Χουάν
Αλβάρεζ! (εις τό σημείον τούτον επτά αβραί δεσποινίδαι
ελιγοθύμισαν, ενώ κάποιαι πεπειραμέναι Δέσποινες
ησθάνθησαν ρίγη περί τό μέσον τών μαραμένων σκελών
αυτών). Τό όν δέ τούτον, εσυνέχισεν απτόητος ο Ντί
Σάντσα, εκραύγαζεν (εις γλώσσαν άγνωστον σημειούν οι
πλείστοι δύσπιστοι σημειολόγοι, ενώ άλλοι υποστηρίζουσι
παλαιοελληνιστί) τάς ανεξηγήτους συλλαβάς: "ΑΛ-ΙΔ-ΑΜ-
ΛΙΘ". Μεθ' ου πολύ κι ο Δόν Καμίλλο, άξιον τής πατρίδος
του τέκνον, παρεφρόνησε, συνεπεία μάλλον κάποιου
εξωτικού κι υπόπτου πυρετού, κατά τήν επιεικεστέραν καί
διακριτικωτέραν δυνατήν διάγνωσιν.

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Υπόθεσιν τολμηράν -καί κατ' αρκετούς επιστημονικώς

τεκμηριωμένην- προσέφερε τή ανθρωπότητι μετά είκοσι
επτά συναπτά έτη ο ελλογιμώτατος Δόν Μπράνκο Λάβα,
καθηγητής τής Αγγελολογίας, ομιλών εκ καθέδρας εις τό
περιβόητον Θεολογικόν Συνέδριον τής Αγίας Οξυνοίας εν
Σαραγόσση. Πρό τών εκπλήκτων καθολικών εγκεφάλων,
τά παρακάτω συνοπτικώς ανέπτυξεν: H Νήσος υπήρξεν
η πάλαι κάποτε Πύλη τού Παραδείσου! Καί διά νά
εξηγούμεθα: τοίς πάσι τυγχάνει γνωστόν ότι ο Παράδεισος
έκειτο επί ουρανίων περιοχών, αγνώστων φυσικώς
εισέτι εις τούς ευσεβείς ερευνητάς του. Όθεν γεννάται τό
ερώτημα: διά ποίου τρόπου επραγματοποιήθη η δεδομένη
κάθοδος Αδάμ καί Εύης επί γής; Γνωρίζομεν προσέτι
ότι η υποτιθεμένη λογικώς δίοδος ήτο αμφίδρομος,
εφ' όσον καί διά τούτο φρουροί ξιφοφόροι ετέθησαν
επ' αυτής, ίνα μή οι πονηροί -εκ τεκμηρίου- απόγονοι
τού Αδάμ επιχειρήσουν ύπουλον τινά επανάκαμψιν
εις τόν Απωλεσθέντα Κήπον. Καί ουδείς τών ευλαβών
σχολαστικών μάς βεβαιεί ότι η Πύλη αυτή κάποτε
έκλεισεν. Αναπόδραστον συμπέρασμα: η Πύλη υπήρξεν
επίγεια, εξακολουθεί νά υπάρχει, πιθανότατα ακόμα
φυλασσομένη υπό ακοιμήτων καί πειθαρχικών χερουβείμ,
ημπορεί καί σεραφείμ, διεκρίνησεν ο λεπτολογών κι
ακριβοδίκαιος καθηγητής τής Αγγελολογίας.
Πώς ταύτα συνηρτήθησαν μέ τήν νήσον; Εκεί
ακριβώς επενέβη η γραπτή μαρτυρία τού αιρετικού

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
"ορθοδόξου" Μητροπολίτου Άνω Θυατείρων, όστις κι

απεκρυπτογράφησε -εμπεδωμένος ών εις τήν Ταλμουδικήν
καί Ψαλτικήν- τήν ακατανόητον προαναφερθείσα
κραυγήν τού Όντος, τήν αναφερομένην κι εις πρός τό
Αυτοκρατορικόν Ναυαρχείον αναφοράν τού ήρωος Δόν
Καμίλλο Ντί Σάντσα. Τήν αποκρυπτογράφησιν αυτήν,
ήν εν συνεχεία διά πολλών ανέπτυξε ο Δόν Μπράνκο,
δέν δυνάμεθα νά καταγράψωμεν εδώ, εφ' όσον εις ώτα
ευσεβή μέν αλλ' ουχί μεταφυσικώς πεπαιδευμένα, ικανή
θά ήτο νά προκαλέση βαθύτατον ψυχικόν σκανδαλισμόν.
Τό pandaemoneum πού κατά φύσιν εξεσήκωσε η ως άνω
θεωρία τυγχάνει ακόμα αντικείμενον ελαφρώς χυδαίων
αστεϊσμών εις τούς κοιτώνας τού Πανεπιστημίου τής
Σαραγόσσης.
Πάντως, εν ακολουθία έλαβεν τόν λόγον διά νά
αντικρούση τάς ριζοσπαστικώς σατανικοφέρουσας
θεωρίας τού Δόν Λάβα ο σεβάσμιος Πασκουάλε Ντί
Πόβερε, ηγούμενος τού Θεοφιλεστάτου Τάγματος τής
Βαθιάς Τού Τάφου Σιωπής. Οι επακολουθήσαντες
αιχμηροί διαλεκτικοί διαξιφισμοί ωδήγησαν εις τήν
ακύρωσιν τών δύο επομένων ομιλιών, τού Αλβιανού
Φλάγκσταφφ Μάκ Χόρνεϋ, μέ θέμα: "Οποίον οφείλει
νά απεικονίζεται τό χρώμα τών σανδαλίων τού Αγίου
Μηνά" καί τού εκλεκτού Οσπιταλαρίου Αδόλφου τού
Βαρβάτικουμ, μέ αντικείμενον: "Οφείλουν οι Εβραίοι νά
εκπυρούνται μετά τών πουγγίων των, ή μή;"

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Τό κρίσιμον πάντως καί τελεσίδικον κτύπημα εις τόν

δυστυχή πλέον Δόν Λάβα επέφερεν η ετυμηγορία τού κατά
πάντα εμβριθούς ηγουμένου τών εν Άλπει Βερνανδίνων,
Μιλιτάντε Βαρούφι, όστις καί δριμύτατα επέπληξε τόν
βαθέως κάτωχρον Δόν Μπράνκο διά τό θράσος του νά
χρησιμοποιεί εν επιστημονικώ καθολικώ συμποσίω
επιχειρήματα δαιμονισμένων -τό ελάχιστον- αλλοπίστων
γενειοφόρων, πού εν εσχάτη αναλύσει διαμφισβητούν καί
τούτο τό αναντίρρητον Παπικόν δικαίωμα τού Αλαθήτου.
Τέλος, τήν ενδιαφέρουσαν εν πάσει περιπτώσει θεωρίαν,
κατερράκωσε η ψυχρόαιμος επέμβασις τού Ματζόρε
Φραγκισκανού αδελφού Όλε Ντόττε, πού προσηνέστατα
εκάλεσε τόν κάθιδρο Δόν Λάβα νά εξηγήση:
1) Οποία υποθέτει τήν τύχην τών ατυχών επισκεπτών τής
Νήσου;
2) Οποία η συνάφεια Τέρατος κι υποτιθεμένης Πύλης;
καί 3) (καί φαρμακερόν) Οποία η συνάφεια Τέρατος,
Χερουβείμ καί Υψίστου;
Τρέμων καί πελιδνός επεχείρησε ο Δόν Λάβα νά ψελλίση
ολίγα τινά περί δυσλειτουργίας τής Πύλης, χρονικών
αλληλεπιδράσεων παρόντος-παρελθόντος, βιβλικών
καββαλιστικών ερμηνειών καί παρεμφερών εικασιών
καί τέλος περί τού σεβαστού δικαιώματος τής ελευθέρας
επιστημονικής θεολογικής ερεύνης, μή ακουόμενος πλέον
υφ' ουδενός, αφού αδελφοί τινές εποδοκρότουν, άλλοι
έψελλον κι άλλοι διερρήγνυον τά ιμάτια των

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
στηθοκροτούντες. Τό Συνέδριον άκομψα διεκόπη κι

επηκολούθησεν κοινή δέησις μετά καθαρμού εις τό εγγύς
παρεκκλήσιον τού Σάν Φοργκόττε Ντί Μάλα, ή ελληνιστί
Αγίου Επιλήσμονος.
Περί τό μεσονύκτιον τής αυτής, επίσκεψις
επραγματοποιήθη εις τό λιτόν κατάλυμα τού Δόν
Λάβα υπό ευσεβών Δομινικανών, μέ προεξάρχοντα
τόν θεοφοβούμενον Ιερόν Εξεταστήν τής Εκκλησίας
καί τού Αυτοκράτορος Δόν Σάββα Αμόρε, τού οποίου
τό κατανυκτικόν μητρώον ανέφερεν χιλίας τετρακοσίας
δέκα έξ πυρακτώσεις επί πασσάλω εχθρών τής Μίας κι
Ακλονήτου Καθολικής Πίστεως.
Εις τόν εξουθενωμένον καθηγητίσκον ετέθη τό σαφές
διαλεκτικόν ερώτημα: Επροτίμα άραγε α) δύο ημερονύκτια
διαπύρου τροχού, τρία ημερονύκτια πνευμονικής
καταθλίψεως υπό ογκώδους λίθου, τεσσαράκοντα λίτρα
ύδατος απνευστί διά χωνίου, τόν βιδωτόν ακάνθινον
Στέφανον τής Ειλικρινείας επί τινας ώρας, τήν Σιδηράν
Παρθένον δι' ό,τι ήθελε περισσέψει κι ως επιδόρπιον
έν κραυγαλέον ολοκαύτωμα εις κεντρικήν πλατείαν
Σαραγόσσης, ή μήπως β) επροτίμα νά μετανοήση,
αποκηρύξη, αποτάξη τόν Σατανά κι επανορθώση δεόντως;
Ο Δόν Λάβα δέν ήτο βεβαίως αρχάριος τής διαλεκτικής
τέχνης, ώστε νά προβληματισθεί σφόδρα. Ταχέως επέλεξε
τήν σωστήν λύσιν, ήν καί εξεπλήρωσε τήν επαύριον
αυτοεξευτελιζόμενος δημοσίως καί νηστεύσας τά

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
επόμενα επτά έτη δι' ύδατος καί άρτου καί μετανοών διά
τεσσαράκοντα εννέα καθ' ημέραν εξομολογήσεων.
Ταυτογχρόνως καί ο παρατυχών τώ Συνεδρίω
Αυτοκρατορικός Εντεταλμένος Δόν Χοζέ Ντί Κάνο
προσέταξε νά εξαγνισθεί διά πυρός πάν τό βέβηλον
τεκμήριον τού ανωτέρω διαβολικού τεχνουργήματος,
δήλον δή χάρται, σημειώσεις, αναφοραί καί ναυτικαί
συζητήσεις. Όπερ καί εγένετο, τών πάντων πειθαρχούντων
εις τό παγκοίνως εγνωσμένον Έλεος τής Αυτοκρατορικής
Εξουσίας.
Η ιστορία διεσώθη μέχρις ημών χάριν εις τάς αόκνους

προσπαθείας τού προμνημονευθέντος Μητροπολίτου Άνω
Θυατείρων, τού οποίου τάς βασάνους δι' αυτήν ταύτην
τήν αφήγησιν κρίνομεν πρεπούσας νά διασώσομεν. Ο
σεβάσμιος ούτος ποιμήν -Θεόπληκτος τώ ονόματι- έσχεν
λίαν πληροφοριακήν αλληλογραφίαν ου μόνον μετά
τού συντόμως λησμονηθέντος Δόν Λάβα, αλλά καί μεθ'
Αρμενίου τινός ιατρού, φυσιοδίφου κι αργυραμοιβού,
επωνομαζομένου Εμμανουήλ Εβγενάκη. Ο τελευταίος κι
εξ αγνού ορθοδόξου ζήλου τόν καθίστα ενήμερον διά τά
διατρεχόμενα εν Ιβηρική, όπου καί έζει.
Ο καλοκάγαθος ιεράρχης, ενθέρμως πιστεύσας εις τήν
θεωρίαν τού Δόν Μπράνκο καί φλογισθείς υπό φιλοθέου
πάθους, εθεώρησε πρέπον κι ευσεβές τό νά προστρέξει εις
τόν Παράδεισον ολίγας δεκαετίας ενωρίτερον -ίσως- τού

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
κανονικού, ακραδάντως πεπεισμένος ότι η αποτυχία τών

αλλοφύλων προσεγγίσεων ωφείλετο εις τήν διεφθαρμένην
κι αντικανονικήν αυτών πίστην. Μήνας δέκα καί πέντε
λοιπόν μετά τήν θλιβεράν κατάληξιν τού τολμήματος Δόν
Λάβα, έλαβε μεθ' εαυτού τό βαλάντιον Μητροπόλεως
Άνω Θυατείρων, ό καί υπωπτεύετο ότι απεθησαυρίζετο
πιθανότατα δι' αυτόν τούτον τόν ιερόν σκοπόν καί
ξυρισθείς επιμελώς (εγχείρημα διόλου ευκαταφρόνητον)
επεβιβάσθη γαλέρας ενετικής ίνα τόν προσορμίση
ασφαλώς εν Κορδίβη, όπου καί τή αρωγή τού φιλτάτου
καί φιλοχρημάτου Αρμενίου ομοθρήσκου επίστευεν ότι
θά ανεκάλυπτε τό τής νήσου στίγμα, πλήρης εμπιστοσύνης
εις τό ότι αι Αυτοκρατορικαί διαταγαί καθίστανται
ευλύγισται εις τήν όψιν χρυσού καί αργύρου.
Μετά από έν ήρεμον ταξίδιον, μέ μόνον τρείς πειρατικάς
επιθέσεις, μίαν απόπειραν βιασμού υπό τού λοστρόμου
καί τέσσερεις απόπειρες ληστείας υπό μούτσων τινών,
τάς οποίας παρεπιμπτόντως αντιμετώπισε επιτυχώς
προσευχόμενος καί ξιφήρεις, κατέφθασε διά μέσου
Γενούης, Μελίττης καί Αντιπόλεως εις Κορδίβην, όπου καί
πάραυτα ήρχισε τάς δεούσας ερεύνας.
Εθισθείς επί μακρόν εις τά μυστήρια τού Θείας Κοινωνίας
οίνου, ευκόλως εμέθυσεν δεκάδας ναυτοπαίδων
εις τά ηδονικά ημιϋπόγεια τών πέριξ τού λιμένος
μιαρών καταλυμάτων. Τέλος, έσχεν τήν υπομονήν του
αμοιβουμένη, ανακαλύψας τόν περίπου οπλονόμον

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
τού θρυλικού "MEA CULPA" Φίλιο Ντί Ντέο, ός καί

παραπονούμενος οικτρά διά τόν υποβιβασμόν του καί
τήν αντικατάστασιν του υπό τού ευγενούς εκείνου Δόν
Καμίλλο Ντί Σάντσα, ευλόγως επεθύμει τήν επιστροφήν
του εις τήν Νήσον, μήπως καί δυνηθεί νά συλλάβει τόν
πάλαι ποτέ αξιώτατον κυβερνήτην του Δόν Χουάν Αλβάρεζ
εν είδει ζώου, ώστε νά επιδεικνύει αυτόν εντός κλωβού
ανά τήν οικτίρμονα Ευρώπην.
Τών φιλοδοξιών αμφοτέρων συμπεσουσών, δέν απέμενεν
παρά η υλοποίησις τού εγχειρήματος. Άνευ περιττών
χρονοτριβήσεων θά είπωμεν απλώς ότι εις τήν Νήσον
έφθασαν. Χωρίς διακοσμητικούς μαιάνδρους θά είπωμεν
ότι καί εις ταύτην προσωρμίσθησαν, τουτέστιν τό ζεύγος
τέως Μητροπολίτου καί Φίλιο Ντί Ντέο.
'Ανευ επίσης λογοτεχνικών ποικιλμάτων θά είπωμεν
ότι τήν ιδίαν εκείνην νύκταν επέστρεψεν ο Θεόπληκτος
καί μόνον, μουγκανίζων, έξαλλος κι αλλόφρων. Καί
τελικώς τού υπολοιπομένου βαλαντίου Άνω Θυατείρων
διαμοιρασθέντος υπό τού φιλευσπλάχνου πληρώματος,
ο τέως Θεόπληκτος επωλήθη -αντί ικανοτάτου τιμήματος
είναι αλήθεια- εις τόν πασάν Φέζ ως υποψήφιος
αοιδός διά τό χαρέμιον τούτου. Διέφυγεν ευτυχώς τού
πατροπαραδότου ευνουχισμού ευθύς μόλις ο πασσάς
αντελήφθη ότι ετύγχανεν τέως Ελλην. Ο σώφρων
μουσουλμάνος τού προσέφερεν τήν ασαφώς μέλλουσα
ελευθερίαν του, εάν εις αντάλλαγμα εξεμάνθανεν τήν

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
αραβικήν κι εμετάφραζεν τούς κώδικας "Συλλογή τών 158

Πολιτειών" τού Αριστοτέλους Νικομάχου, "Βαβυλώνιοι" τού
Αριστοφάνους Φιλιππίδου καί "Ανατομικήν" τού Κλαυδίου
Γαληνού, οίτινες διά μέσων αισχρών κι αποτροπαίων
είχον καταλήξει κοιμώμενοι εις τήν πλουσίαν του υπόγειαν
βιβλιοθήκη.
Τούτο καί εις εννέα έτη επερατώθη, εκτρεπομένης πλήρως
τής διανοητικής διαυγείας καί σωματικής αντοχής τού
Θεοπλήκτου εις τό βαρύτατον τούτο έργον. Ο δέ μειλίχιος
πασσάς Φέζ διέταξεν μετά τήν ψυχαγωγικότατη κι
εμβριθή μελέτη τών ανωτέρω έργων νά χρησιμοποιηθώσι
ως ένευσμα -κοινώς προσάναμμα- εις παρατυχόντα
λέβητα οί τε αραβικοί κι ελληνικοί κώδικες, ίνα απομείνη
ο μόνος -πλήν βεβαίως τού μεταφραστού- τών χρόνων
του ευτυχής θνητός όστις είχεν ενσκύψει εις τά εν λόγω
αριστουργήματα τών πάλαι κάποτε Ελλήνων καί Ρωμαίων.
Μεθ' ου πολύ καί ο Θεόπληκτος, συνελθών εκ τών
πληγμάτων τής ειμαρμένης, νουνεχής καί επιλήσμων,
εδιορίσθη γραμματεύς εξ απορρήτων τού χρηστού πασσά
Φέζ, θέσις πού τού επέτρεψεν εν τέλει νά συγκροτήση
ίδιον χαρέμιον συγκείμενον εκ τριάκοντα επτά τεμαχίων,
μέ ιδιαιτέρως ευνοουμένην σύζυγον-μητέρα μίαν τέως
καλογραίαν Μυτιληναίαν.
Πάντα τά ανωτέρω αρύσθησαν καί διακριβώθησαν εκ
τών ιδίων αυτού σημειώσεων κι απομνημονευμάτων,
γεγραμμένων κοπτιστί διά νά εκφύγουσι τόσον τήν

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
πυρίφλογον χριστιανικήν μεταχείρισιν, όσον καί

τήν χατζαριωτάτην μουσουλμανικήν τοιαύτην καί
μεταφρασθέντων εις τήν τρέχουσαν παρά τού ηδυπαθούς
Κωνσταντίνου Καραμπογιατζή, βαμβακεμπόρου,
ερασιτέχνου ποιητού κι αρχαιολόγου, όστις καί τάς
ανηύρε εντός μεταλλικής θήκης Κορανίου, αγορασθείσης
χαριέντως εις παζάριον Αλεξανδρείας. Τάς όλας δέ
σημειώσεις έκλεινεν ιδιαίτερον τι σημείωμα γεγραμμένον
ελληνιστί: "Ταύτα υπογράφων αναχωρώ. Εξεύρων ότι τό
ταξίδιον ανεπίστρεπτον εστί, άς μείνωσι οι λόγοι μου
οπίσω, θεοστηριζόμενος ότι ο Κύριος εις χείρας μόνον
ανταξίου θέλει παραδώσει τούτους".
Ο ανεψιός τού μακαρίτου τέως κυρίου Καραμπογιατζή,

Κωνσταντίνος Κουρούνης, σοφώς εξεποίησε τά
εναπομείναντα κειμήλια τής αρχαιολογικής συλλογής τού
θείου εις Λονδίνειον οίκον δημοπρασιών. Τό περιεχόμενον
βεβαίως τής θήκης Κορανίου, ως ευγενής νέος παίζων
πόλο, παντελώς ηγνόει. Καί όμως πολλοί υποπτεύονται
ότι ο λόγος πού ο λάγνος τέως κύριος Καραμπογιατζής
ετοποθέτησε καί τήν ιδικήν του ελληνικήν μετάφρασιν
εντός τής θήκης ήτο διά νά σωφρονίση καί νά εκτρέψει τής
ανωφέλου τύρβης τόν φίλτατον καί άχρηστον ανεψιόν.
Τέλος, ράθυμος τινά Αμερικανοεβραία, σκωτικής

καταγωγής καί μέ κάποιαν μικράν δόσιν νεγροειδούς

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
ισπανικού αίματος, ηγόρασε τήν θήκην Κορανίου,

ομού μετά πολλών άλλων αξιοπεριέργων original
μικροαντικειμένων. Τά κοπτικά χειρόγραφα,
θεωρήσασα τούτα απέλπιδες ασκήσεις καλλιτεχνίας
μή πεπροικισμένου μαθητού, ταχέως απέρριψε εις
σκουπιδοφάγον. Αλλά καί τά greek χειρόγραφα αρχικώς
τήν απεγοήτευσαν, ύστερον τήν έθελξαν καί μετέπειτα τήν
ωδήγησαν εις τό νά υπανδρευθεί ευειδή εν Νέα Υερσέη
μπάρμαν ελληνοαλβανικής καταγωγής, γενεάς πρώτης.
Τούτος καί μεθ' ιδιαιτέρας δυσκολίας ανέγνωσεν περίπου
τό περιεχόμενον τής εγχαράκτου θήκης Κορανίου,
γεγονός πού ανεβίβασεν τό αντικείμενον άνωθεν τής
μεγαλοπρεπούς κεντρικής εστίας τού σαλονίου. Ο δέ
θρύλος του έμελλε νά καταστεί αντικείμενον πλείστων
όσων προαστειακών αστεϊσμών, περιβρεχομένων εις
κοινοτικάς συναρθροίσεις διά μαρτινίου μέ γνησίας greek
εκ Καλαμών olives.
Tό όλον story θά είχε παραμείνει εις τήν περιοχήν

τών ανεκδότων θρύλων, εάν έν κάποιον κρίσιμον
μεταμεσονύκτιον εις ναυτικήν βάσιν νήσων Φίτζι, ο
φέρελπις υιός τέως μπάρμαν Antony Pap εν πλήρη αχλύ
ρουμίου-κόκας ευρισκόμενος δέν εδιηγείτο τά διατρέξαντα
εις τόν εξ ίσου τραυλίζοντα καί παραπαίοντα δόκτορα
Uffenchimmer, υποπλοίαρχον αγνώστων καθηκόντων. Η νύξ
εκείνη επερατώθη ησύχως εν μέσω ποικιλλοειδών εμέτων.

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Μεθ' ου πολύ κι ενώ ο τέως φέρελπις Mr. Pap ετάϊζεν δι'

ιδίων σαρκών μύραινα τινά εν αρχιπελάγι Οκινάουας,
αναφορά απεστάλη εις 2ον Γραφείον Επιτελικών Ερευνών
πού κατέληγεν ως ακολούθως: "...συνιστάται διά ταύτα
μετά πέρας πολέμου επισταμένη επιτόπιος έρευνα".
Ο πόλεμος δέν ήργησε -δυστυχώς διά καρκίνους, μύραινας

καί καρχαρίας- νά τελειώση καί ο πλωτάρχης πλέον
Uffenchimmer ηδυνήθη νά διατάξει τήν υλοποίησιν
τής ιδίας αυτού προτάσεως, πού φυσικώς είχεν κατά
τό παρελθόν τεθεί εις αρχείον μέ τήν υποσημείωσιν
αγνώστου επικελευστού: "Εβραϊκαί παρακρούσεις
ελληνικών παραληρημάτων".
Τό μετηλλαγμένον κι εξοπλισμένον δεόντως
ναρκαλιευτικόν "HARLEM BAY" ανεχώρησε πρός τούτο,
προσηκόντως φέρον καί διμοιρίαν δεδοκιμασμένων
πεζοναυτών διά πάν μεταφυσικόν ενδεχόμενον.
Τριάς δέ ειδικών (εις τί; άγνωστον!) επιστημόνων μεθ'
οργάνων βαρέων, λεπτών κι ακαταλήπτων, επλαισίωνεν
τήν ερευνητικήν εξόρμησιν. Βαρεία, ώσπερ σκωτική,
ομίχλη μύθου καλύπτει ατυχώς τήν συνέχειαν, ως εάν
σκοτεινότερα εισί τά παρόντα, ή τά παρελθόντα. Τό
δεδοξασμένον ναρκαλιευτικόν "HARLEM BAY" φέρεται
βυθισθέν αύτανδρον εις αρχιπέλαγος Μπικίνι. Τά όλα δέ
επιχειρησιακά στοιχεία φέρουν τήν πορφυράν ένδειξιν
G13, ό εστί μεθερμηνευόμενον σύμφωνα μέ τό Εγχειρίδιον

FANTASIA
INSULA MYSTERIOSA
Απταίστου Λειτουργίας Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων:

"Άκρως-άκρως απόρρητα στοιχεία, μή ανακοινώσιμα πρό
παρελεύσεως 125ετίας καί μόνον κατόπιν σχετικής αδείας
αρμοδίου J.U.S.S.T.A.G.".
Παρ' ειλικρινών δέ βετεράνων τού Επιτελείου, η
καταχώρησις βυθίσεως θεωρείται εξοφθάλμως
ψευδεπίγραφος, ως φέρουσα βαρύτατα στρώματα
εκκαθαριστικού pelican.
Τυχαίαι ασφαλώς συμπτώσεις, μή έχουσαι οπωσδήποτε

ουδεμίαν σχέσιν μέ τήν αποστολήν "HARLEM BAY"
ωδήγησαν εις τήν μετά διετίαν επιλογήν τής δεδομένης
νήσου ως χώρου καταλληλότατου πρός δοκιμήν τής
συνταγής συντήξεως πυρήνων υδρογόνου, εις πείσμα
τού ηλίου, τού μονοπωλούντος έως τότε τό δικαίωμα
παρομοίων πειραμάτων.
Δικαίως πάντως εκάγχαζεν ο δόκιμος σημαιοφόρος
Christobal Marx, πολωνικής καί ραββινικής καταγωγής,
παρακολουθών τά αποτελέσματα τής συνταγής εξ
ιπταμένου υπερφρουρίου Β-29: "Επιτέλους, καιρός ήταν νά
κλείσουν οι πόρτες τού Παράδεισου γιά πάντα!".-
FANTASIA
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ
Οι Χαλδαίοι Μάγοι έφθασαν μέ παιάνες καί φανφάρες.

Χρυσός κι αμέθυστοι στίς πόρπες καί τά δαχτυλίδια τους
κι όμως μ' αρπαχτικό τό μάτι.
Οι αυλητές τριγύρω τους μέ φρυγικούς ρυθμούς τό
Άστυ συγκεντρώσαν. Η Τέχνη τους -εξήγησαν- πώς ήτο
επιστημονική, μά ότι καί τίς ρέστες επιστήμες καταργούσε.
Επίσης ότι ετύγχανε άκρως φιλοσοφική, άν καί τήν
φιλοσοφία στά σκουπίδια ξεπετούσε.
Κι αδίκως οι Δελφοί επέμεναν: "Γνώθι Σαυτόν, Πολίτες".
Μέ λόγια απλά στόν όχλο ανέλυσαν γιατί οι Ίωνες καί

Πυθαγόρειοι -τάχα σοφοί!- έως τότε κατά βάθος τούς
περιφρονούσαν. Προτείνοντας τούς σφραγιδόλιθους πού
τήν αυθεντία επικύρωναν, ανέπτυξαν διατί οι θεωρίες τους
ήσαν στήν ουσία προαιώνιες.
"Καιρός νά στηριχτούμε πιά στόν άνθρωπο", ανέκραξαν
κι η πρόταση ασμένως έγινε δεκτή, δεόντως
επευφημησθείσα.
Καί στά χαμένα οι Δελφοί επέμεναν: "Γνώθι Σαυτόν,
Πολίτες".
Τήν Αγορά όμως διέβρωνε ο λόγος τών Χαλδαίων Μάγων.

"Εμπρός", παρότρυναν, "ώρα μέ τούς παλιούς βωμούς
νά ξεμπερδεύουμε, μέ τούς παλιούς Ιεροφάντες νά
τελειώνουμε, πού χρόνια τώρα οικτρά σάς αδικούν τήν

FANTASIA
γνώση κρύβοντας κι εσάς κρατώντας στό σκοτάδι".
Μάταια οι Δελφοί επέμεναν: "Γνώθι Σαυτόν, Πολίτες,

κι ύστερα μπορεί νά καταλάβετε πώς η Γνώση πρέπον τών
Αγαθών καί Συμφορά στά χέρια τών Βεβήλων".
Μά οι Χαλδαίοι είχαν τό παράστημα λαμπρό, τήν

πίστη φλογερή καί πειστικούς τούς λόγους. Καί τίς
ελάχιστες αμφιβολίες πιά διέλυσαν μέ τά επιχειρήματα
τά τελευταία. Πώς ξέροντας καλά τούς φυσικούς
μηχανισμούς καί στούς φτωχούς θά έδιναν τά πλούτη τών
ολίγων. Πώς ήρωες κι ημίθεοι τήν Ιστορία δέν ορίζουν, μά
αντίθετα πώς ήρωες κι ισόθεοι ήσαν όλοι τους, μόνο πού
ως τότε δέν τό είχαν εμπεδώσει. Πώς η Αρετή καί η Τιμή
ήσαν αρχόντων ξόανα, μόνη -εκήρυσσαν- τών Ελευθέρων
Αρετή η Εργασία.
Κάθε αντίσταση ευνόητα κατέρρευσε καί τό Άστυ μπήκε

στόν Χρυσό Αιώνα τών Χαλδαίων. Αν κι οι Δελφοί πάντα
επέμεναν:
"Πρώτιστα, Γνώθι Σαυτόν, Πολίτες", μά -μεταξύ μας- κάτι
τέτοιο ποιός αλήθεια θ' άντεχε από τούς φιλοπρόοδους
πολίτες;
Οι Χαλδαίοι κάψαν τούς Δελφούς καί τήν Πυθία

διαφθείραν.

FANTASIA
Κάτω από τά αποτρόπαια ερείπια θάφτηκε τών Μυστών τό

μυστικό, πώς οι πολίτες πάντα τους τό έμβλημα τού Ναού
μισούσαν.
Στήν Ακρόπολη τού Άστεως νέος υψώθηκε περίλαμπρος

Ναός, ολίγον ιωνικός, ολίγον δωρικός, ολίγον λίγο απ'
όλα.
Καί στή μετώπη περίτεχνα διακοσμημένο έφερε τό νέο
έμβλημα:
"Γνώθι Ηδονήν τε κι Ευωχίαν".
Ώ, πόσο καλά μάς ήξεραν οι Μάγοι τών Χαλδαίων! -
FANTASIA
FANTASIA
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
"Τίποτα δέν υπάρχει πιά γιά νά μέ σταματήση", διεκήρυξε

ακτιβολών ο ρωμαλέος νέος.
Εκεί τρισμύριοι ανίκητοι πεζέταιροι, εκεί οι μύριοι
δεινοί σαρισσοφόροι. Εκεί τρισχίλιοι πιστοί ιππέταιροι,
πυγμή θωρακοφόρα από κενταύρους. Εκεί οι τριακόσιοι
αργυράσπιδες, εκεί οι άτρομοι παίδες τού βασιλέως.
Εκεί τό ιππικό τών Θετταλών, εκεί οι Θράκες
πελταστές, εκεί οι σοβαροί τών Αθηνών οπλίτες. Εκεί οι
σκληραγωγημένοι Αιτωλοί, εκεί οι μεγαλότοξοι Αρκάδες.
Εκεί οι ευέλικτοι Αχαιοί, εκεί οι σιδηροφραγμένοι Βοιωτοί,
εκεί τά τέθριππα άρματα τών Κορινθίων.
Ολοι, όλοι εκεί, πλήν Λακεδαιμονίων.
Καί πιό κεί, τριακοσομμύριοι, τά στίφη τών βαρβάρων.

Μυσοί καί Παφλαγόνες καί Ασσύριοι, Αρμένιοι,
Καππαδόκες καί Χαλδαίοι. Αιγύπτιοι, Φοίνικες καί
Πισιδοί, Πέρσες, Πάρθοι, Γεδρωσίτες, Κίλικες, Βιθυνοί,
Βακτριανοί, Υρκανοί καί Κυρηναίοι.
Καί πιό κεί τρισεκατό εμβολοφόρα πλοία, πού τήν λέξη

ήττα δέν εγνώριζαν, μά πρώτα τών Ελλήνων γνώρισαν στήν
Ινδική τίς εκβολές τού Ησύδρου.
"Τίποτα δέν υπάρχει πιά γιά νά μέ σταματήσει", ξανάπε ο

νέος κι έβλεπε σάν όνειρο νά σκύβει η Καρχηδόνα καί η
Λιβυκή, νά θυσιάζει στίς σεπτές Στήλες τού Ηρακλέους.

FANTASIA
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
Νά γονατίζη η Ιβηρική, νά συνομολογούν ειρήνη οι Κέλτες.

Οι Γότθοι νά συντρίβονται, στό Λάτιο οι αγρότες νά
τόν καλοδέχονται καί νά σωριάζη εκατόμβες η Μεγάλη
Ελλάδα.
Στό τέλος-τέλος οι Ιλλυριοί τά σύνορα ν' ανοίγουνε στόν
νικητή αυτής τής τελευταίας εκστρατείας κι ο κόσμος
ένας πιά νά γίνεται, χωρίς διόδια καί ληστές, χωρίς τούς
πειρατές καί τούς τυράννους, μέ κάθε φύλο σεβαστό καί
κάθε θρήσκευμα ελεύθερο, κάτω από τό μεγαλόψυχο μάτι
τών Ολυμπίων. Καί σέ κάθε άστυ, Γυμνάσιο, Βουλή καί
Θέατρο, τά άπαρτα τείχη τών Ελλήνων.
Ω, ναί, σ' αυτή τήν τελευταία εκστρατεία δέν υπήρχε πιά
κανείς γιά νά τόν εμποδίση.
"Κανείς, κανείς", ξανάπε, "τίποτα, κανείς".
Τότε τής σκηνής τό χώρισμα σήκωσε ο φτεροπόδαρος καί

πικρά χαμογελώντας είπε ο ξεχασμένος:
"Επιτέλους πιά, σέ βρίσκω μόνο σου,
Μακεδόνα, πού λησμόνησες τό Μέτρο".
Κι ήτανε ο μήνας Δαίσιος στήν πυρωμένη Βαβυλώνα, τότε

πού νικήθηκε ο Αλέξανδρος Φιλίππου ο Μακεδών στήν
πρώτη πού έχασε καί τελευταία εκστρατεία. -
FANTASIA
ΥΠΕΡ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ
Μετάφρασις τμημάτων εγκωμίου τού λυρικού ποιητού

Αλεξίφρονος τού Πλαταιέως (521 π.Χ.-...), ανευρεθέν
πρόσφατα ως ανάθημα πρός Αφροδίτη τήν Μέλαινα εις
Κυβιστά Αλικαρνασσού. Τά έργα τού δημοφιλούς τότε
ποιητού γνωρίζομεν από τόν Ηρόδοτο πώς κατεστράφησαν
πανηγυρικώς στήν πυρά δι' αποφάσεως τού Δήμου
Θηβαίων τό 575 π.Χ ως αρνησιπάτρια.
...Ο Κρέων είχε δίκιο. Αυτή' ναι η τραγωδία.

Οι Κρέοντες έχουν πάντα δίκιο. Αυτή' ναι η τραγωδία μας.
Οι Κρέοντες θά έχουν πάντα δίκιο, όσο υπάρχουν Κρέοντες
κι αυτή' ναι η μεγάλη τραγωδία.
Η Αντιγόνη, τώρα πιά καλά τό ξέρουμε, δέν είχε δίκιο.
Μόνο αγαπούσε τίς μαργαρίτες καί τίς παπαρούνες, τά
μικρά παιδιά, ακόμα κι όταν παίζουν μέσα στά χώματα
καί σκίζουν τά φορέματα τους, ακόμα κι όταν είναι
βρώμικα κι αστεία. Κι αγαπούσε καί τούς νικημένους,
πού πότε σκύβουν τό κεφάλι δουλικά καί γλείφουνε τό
χέρι πού τούς διαφεντεύει, πότε τά πόδια τους πληγώνουν
-αλήτες καί ζητιάνοι- σέ δρόμους ατέλειωτους, μέ τά
σκυλιά ξοπίσω ν' αλυχτάνε καί τίς νοικοκυρές νά τούς
βροντούν κατάμουτρα τίς πόρτες τίς βαριές τών σπιτικών,
πού' χουνε κλειδωμένο ένα ξερό κομμάτι ανθρωπιάς καί
δέν τό σπαταλάνε καί πότε κείτονται σφαγμένοι σάν
μοσχάρια στά πεδία τών μαχών, άλλοτε ήρωες κι άλλοτε

FANTASIA
ντροπιασμένοι, μά ίσα χαμένοι όλοι τους, ίσα όλοι

νικημένοι.
Σίγουρα λοιπόν δέν είχε δίκιο η Αντιγόνη. Μά ούτε κι
ένα πτώμα έχει δίκιο, μήτε ένα μικρό παιδί, μήτε ένα
πεταλωτό λουλούδι.
Σίγουρα λοιπόν, η Αντιγόνη δίκιο δέν είχε.
Μήτε τό φεγγάρι έχει δίκιο όταν φωτίζει τόν δρόμο γιά
τόν κλέφτη, μήτε η μάνα πού αγαπάει τόν γιό της τόν
φονιά, μήτε ο ουρανός σάν καταστρέφει άσπλαχνα τήν
πολυίδρωτη σοδειά κάποιου αθώου χωριάτη.
Ναί, η Αντιγόνη δίκιο δέν είχε.
Μά μήτε η θάλασσα, μήτε τό χώμα, μήτε ο αέρας έχουν
δίκιο. Μόνον ο Κρέων έχει δίκιο. Μόνον εμείς έχουμε
δίκιο. Δίκαιο ποτέ η αγάπη μας δέν είχε.
...Χωρίς αμφιβολία η Αντιγόνη δίκαιο δέν είχε. Ποιός θά
τήν κρίνει τό λοιπόν; Ποιός είναι άξιος νά κρίνη τήν μικρή
τήν Αντιγόνη; Ποιός είναι άξιος νά κρίνη τήν αγάπη της;
Ποιός είναι άξιος νά κρίνη η αγάπη τί αξίζει;
...Άραγε, τί θά' μασταν μ' όλο μας τό δίκιο δίχως τήν
μικρή τήν Αντιγόνη; Ο κόσμος μας πώς θά' ταν δίχως
κάποια Αντιγόνη;
...Ωστόσο σίγουρα η Αντιγόνη δίκιο δέν είχε.
Βοιωτοί εσείς καί Έλληνες, όσοι κι άν μάς ακούτε, όσοι κι
άν μάς ακούσετε, άν τ' όνομα της σώσετε απ' τόν χρόνο,
τής μικρής αυτής παιδούλας πού έπραξε τό άδικο μέσα
στήν πατρογονική της πόλη, πρόχειρα μήν τήν

FANTASIA
καταδικάσετε, τής προδοσίας τήν κατάρα επάνω της νά

ρίξετε μήν τό βιαστείτε.
Ακόμα-ακόμα, μήν τήν στριμώξετε στού λόγου σας τίς
συμπληγάδες, τήν πράξη κοσκινίζοντας, λιχνίζοντας τό
βάρος της νά βρείτε κόντρα στόν αέρα. Τόσο πικρά καί
τόσο ταπεινά μήν τής φερθείτε. Άν τ' όνομα της σηκωθεί
καί κάποιος κάνει λόγο, πείτε απλά, άν είσαστε άξιοι,
πείτε απλά μά τρυφερά: ναί, η κόρη τού Οιδίποδα δίκιο
δέν είχε. Μά είχε αγάπη! Αγάπη άδικη άν θέλετε, αγάπη
προδοσίας, αγάπη ασέβειας ακόμα. Η αγάπη όλα τά
επίθετα ανέχεται άσπιλη, μήν τό ξεχνάτε. Πείτε λοιπόν,
Θηβαίοι εσείς καί Έλληνες, πώς η Αντιγόνη είχε ΜΟΝΟ
αγάπη.
Ήρωες κι ημίθεους έβγαλε πολλούς ετούτη η γή.
Βελλεροφόντη καί Ιάσονα, Αίαντες κι Αχιλλέα, Θησέα
κι Ηρακλή κι ακόμα πόσους άλλους. Άλλοι τά τέρατα
αψήφησαν καί τά θεριά καί άλλοι τά στοιχειά τής φύσης
κι ανάμεσα τους μερικοί μέχρι καί στών θεών τήν θέληση
πήγαν ενάντια. Ναί, μά τόν Δία, γιά ήρωες πολλούς κι
ημίθεους έχουμε νά καυχηθούμε!
Κοντά τους, δίπλα τους, ή έστω πίσω τους, γιά μιάν
ανθρώπινη ψυχή άς καυχηθούμε. Γιά μιά ψυχή πού
δύναμη πολλή δέν είχε στό κορμί, τά όπλα δέν τά κάτεχε,
άθλο ποτέ δέν έκανε, νίκη καμμιά δέν πήρε.
Γιά μιάν ανθρώπινη ψυχή πού δέν γεννήθηκε γιά έργα
τιμημένα, γιά τά Ηλύσια, γιά δόξα ραψωδών καί

FANTASIA
Πρυτανείων.
Γιά μιάν ανθρώπινη μικρή ψυχή πού τόλμησε όμως νά πεί
πώς ήταν γεννημένη γιά αγάπη.
...Βλέπω κάποτε τούς επιγόνους λαμπρά γι' αυτήν τήν
εύθραυστη, τήν μικροκαμωμένη κόρη νά σεμνύνονται,
νά σώνουν τ' όνομα της όχι σκαλισμένο στήν βάση
αγαλμάτων, μήτε στούς ναούς, ή ξοπίσω απ' τό Πάνθεο
τών Ολυμπίων. Νά ψιθυρίζουν μόνο τ' όνομα της μ'
ευλάβεια, νά τό λιώνουν στό στόμα τους σάν φάρμακο
σέ χαλεπούς καιρούς, τά χείλη τους νά πορφυρώνη σάν
προσφορά θυσίας.
...Ο Κρέων είχε τό δίκαιο. Ο Κρέων έσωσε τήν πόλη. Ο
Κρέων έσωσε τά ιδανικά τής πόλης. Ο Κρέων έχει πάντα
όλο τό δίκιο. Η Αντιγόνη δέν είχε παρά αγάπη. Αυτή' ταν η
τραγωδία της. Ή μήπως είναι η δική μας τραγωδία;
FANTASIA
ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ

ΜΑΡΓΑΡΙΤΩΔΟΥΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Η
ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΛΥΣΙΣ ΑΥΤΟΥ
Καί ανέτειλεν ο ήλιος. Λαμπρός, εκλαμπρότατος, εν

ισχύϊ καί δόξει, άμεσα εκτυφλώττων τά όμματα τών
παρευρισκομένων εις τήν κραταιάν θέα του. Επιφώνημα
ως "άχ" ηκούσθη, ή αφέθη νά υπονοηθεί από τά στήθη τού
πλήθους. "Ώ, ναί, ο ήλιος ανέτειλεν!", τούτο υπέβοσκεν
ανά τάς αναγαλλιώσας καρδίας, τούτο υπέθαλπον αι
συσφιγμέναι παλάμαι καί οι αναθρώσκοντες τράχηλοι,
τούτο υπαινίσσοντο οι διεσταλμένοι οφθαλμοί καί τά
ημιανοικτά -εν είδει σαρκικής προσκλήσεως πρός ηδονάς
ανομολογήτους- χείλη. Καί η έρημος υπερελαμπρύνθη,
εις τό απλετότατον εκείνο φώς διανοιχθείσα, ενώ αραιαί
ιαχαί θριαμβικών επινικίων εχάρασσον τήν ιεράν σιωπήν.
"Επιτέλους ο ήλιος ανέτειλεν!".
Καί δι' αντικατοπτρισμού καθ' όλα ευνοήτου, μικροί ήλιοι
ανέτειλον υπό τά θαμβημένα βλέφαρα των.
Μερικοί, ήδη ολολύζοντες, ύψωνον αυτοκρατορικώς
συνεσφιγμένους γρόνθους, επί Άδου καί Ερέβους νίκην
ηχηρά επαιρόμενοι, εν ταυτώ δέ διεκδικούντες μερίδιον
τι τοίς ανθρώποις. Ιερείς τινές δεινώς εχειροκρότουν,
ισαξία θέρμη μέ τήν ολονούπω πνιγηράν αύραν πού τούς
περιετύλισσε, οι πλείστοι όμως -ως εκ τής θέσεως των-
σοφώς εσιώπων.
Καί ο ήλιος ανυψούτο εν τάχει, ο φαεινός του δέ δίσκος
αιχμηρά διαθλώμενος δι' αυστηρώς γεωμετρημένων

FANTASIA
ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ

ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΩΔΟΥΣ ΛΙΜΕΝΟΣ
ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΛΥΣΙΣ ΑΥΤΟΥ
ακτίδων προσέβαλλε σάρκαν τε καί όρασιν ικανού

αριθμού θνητών εις απόστασιν αρκετήν ακινητοποιημένων
κι εκπλησσομένων, εις τήν αυτουσίαν τελετήν μή
αυτοπροσώπως παρευρεθέντων πρός ζημίαν φυσικά τής
μνήμης κι υστεροφημίας των.
Ηλίου κλέος ενδεδυμένοι οι Ιερείς ήδη απεχώρουν. Εις τάς
κόρας αμφιβληστροειδούς ακινητοποιημένον έμνησκεν
τό πρώτον καί κάλλιστον φάσμα, ενώ η αναρριπιζομένη
σφαίρα έβαινεν ολονέν κατακορύφως. Τότε, εν εκστάσει
θεία προεφήτευσε Ιερεύς τις εκ τών τού Ιερατείου
Μεγίστων Καθοδηγητών: "Χρόνου καλώς πληρωθέντος,
θέλει ο ήλιος τούτος καταυγάσει τά τών ανθρώπων γένη.
Πρίν ή η γενεά ταύτη παρέλθει, πλήθη απίστων ήθελον
πεισθεί ότι υπέρ Νόμον ο Ήλιος καί υπέρ Νέμεσιν πάσα τά
συντελειακά αυτού πεπρωμένα".
Ταπεινώς δέ λέγω υμίν ότι θέλει δικαιωθεί ο δίκαιος
καί ευσεβής καί οι λόγοι του θέλουσιν αληθεύσει. Ότι
ανεπιστρεπτί εν τώ κόσμω ο Ήλιος είχεν ανατείλει. -
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Περιγραφή αγνώστου γραφέως τής τελετής

επικλήσεως τού Θεού-Ήλιου υπό τών αρχαίων Αιγυπτίων,
πραγματοποιουμένη καθ' εκάστην ανατολήν υπό τών
Ιερέων. Ανεκαλύφθη τό 1853 εις τήν κρύπτην ναού
αφιερωμένου εις θεόν ΘώΘ, πλησίον

FANTASIA
ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ

ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΩΔΟΥΣ ΛΙΜΕΝΟΣ
ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΛΥΣΙΣ ΑΥΤΟΥ
τού Ασσιουάντ. Επειδή ήτο γεγραμμένη εις τήν μή

τότε αποκρυπτογραφημένη Σεραφειμική γραφή, ήτις
προϋπήρξε τής Ιερογλυφικής, δέν κατέστη δυνατόν νά
αναγνωσθεί ει μή τήν 16ην Ιουλίου 1945, εις τό Ίδρυμα
Επιστημονικών Ερευνών τού Λός Άλαμος, Νέον Μεξικόν,
ΗΠΑ. -
FANTASIA
FANTASIA
ΑΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΕΠΤΑ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑΙ ΠΥΛΑΙ
Διαθήκη ανωνύμου αλχημιστού, Ιππότη τού Ακάνθινου

Ρόδου τού Ναού τών Αμετανοήτων.
(Σημ. Ερμητική ελληνική μετάφρασις εκ τού λατινο-

εβραϊκού πρωτοτύπου. Ανευρέθη τυχαίως εις Ρόδον τό 2014
μ.Χ.
Τό κείμενον δυνατόν νά χρησιμεύσει ως κλείς κώδικος διά
τά προηγηθέντα, ή καί αντιστρόφως).
Παραβίασις πύλης ΠΡΩΤΗΣ.

Πιστεύω εις τήν ύπαρξιν ως ατελείωτη λαμπαδηφορία τής
λάμψης σου, κόσμε.
Ως απαράδοτη κρυπτογραφημένη σκυτάλη τήν
εμπιστεύομαι, πού σέ δέρμα νιούτσικου ελαφιού
σκαλισμένα εμπεριέχει τά σκοτεινά τών καιρών
προμηνύματα.
Σέ πολλαπλασιάζω χωρίς μείωση ή φθορά, διά βίου σέ
κοσμώ καί ενδυναμώνω.
Στέκω ικέτης πλουσιοπάροχος καί μ' αρνιέσαι.
Ως Βόρειο Σέλας μέ καταδικάζεις στού θανάτου τήν
παγερή μακρίσκιωτη νύχτα.
Παραμονεύω τήν μετατροπή τής ηλιακής σου παράλλαξης,
γιά νά δικαιωθούν τά εκατομμύρια τών νεκρών πού
πεθαίνοντας μού πρόσφεραν τό Είναι μου σάν τέτοιο, στήν
απειρία τής πολυσχιδούς σου διάθλασης Τελειωμένο.

FANTASIA
ΑΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΕΠΤΑ
ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑΙ ΠΥΛΑΙ
Παραβίασης πύλης ΔΕΥΤΕΡΑΣ.

Υπάρχω ως καταναγκασμός, ως βεβαιότητα τής ανάγκης
πού μέ γέννησε, ως κατά νόμον προσφορά σ' ό,τι υπήρξε,
υπάρχει καί μέλλει υπάρξει.
Τήν αντανάκλαση τού Μηδενός πού παιχνιδίζει επάνω μου,
τήν αρνούμαι.
Μάταια μέ εμπλέκεις στήν τυχαιότητα.
Μόνος εγώ εμπλέκομαι στήν ποικιλλοτροπία τού χρόνου
καί στόν συναφή του εκμηδενισμό, μόνος εγώ αιωρούμαι
καί αναρριπίζομαι στήν πρισματική σου οντότητα,
μόνος εγώ διεκδικώ τήν τελεσίδικη άρνηση μου
καί αμφισβητώ τής συνεχείας σου τήν πυκνή εντελέχεια.
Παραβίασις πύλης ΤΡΙΤΗΣ.

Υπάρχω ως ευθύνης προέκταση τού καταναγκασμού τής
ύπαρξης μου.
Ατλαντείως επωμίζομαι τό ΟΥ καί τό ΝΑΙ.
Τά λωβοτομημένα τεμάχια, πού ως κρίκοι τού τέλους μου
υπολανθάνουν στήν ατιμωτική σου αδράνεια,
αναζωογονώ καί σέ ολοκαυτώματα υπερλαμπρύνω.
Προηγούμαι ακριτικά, απόγονος Λακεδαιμονίων κι
Ηρακλειδών, υποβαστάζων κάθε Ελντοράντειο παρελθόν,
κάθε παρελθόν από πλαστούς κήπους τών Εσπερίδων,
πού γοητευμένος αποζήτησα γιά νά εξυψώσω ό,τι μού
παραχώρησες σάν ταπεινή ανθρώπινη Χρεία.
Ο εγκλωβισμός μου στίς πληγές τού Τώρα μέ οδηγεί

FANTASIA
αλάνθαστα στήν τελική του παραδοχή, στόν Παράδεισο

τής συμμίξεως τού Τετελεσμένου.
Παραβίασις πύλης ΤΕΤΑΡΤΗΣ.

Υπάρχω ως αδιαιρετότητα υπόστασης, ως κατοπτρική
χαμαιλεόντεια διάσταση.
Είμαι αυτό πού είμαι καί αυτό πού δέν είμαι ΕΣΤΙ.
Αδύνατον νά μετατραπώ σ' αυτό πού δέν ήμουνα.
Προϋπάρχω ως έκσταση,
ως προδιαγεγραμμένη πιθανότης όψεως κύβου ερριμένου.
Τό Μηδέποτε Είναι βιώνω ασταμάτητα.
Αναπνέω αχόρταγα τό Μή Μέλλει Γενέσθαι.
Δέν καθορίζομαι παρά από τό όν τό εμόν.
Δέν είμαι άλλο από τό Πάν.
Παραβίασις πύλης ΠΕΜΠΤΗΣ.

Ανοδιώ πολυσήμαντα πρός αυτό πού καί συνείδηση
αποκαλείται.
Διαβλέπω τούς Νόμους καί τήν αίρεση τους συνολικά.
Τήν νομιμότητα τής υπογραφής μου μόνος πιστοποιώ
καί πλανώμενος αναιρώ, διά τό σφάλμα υπερόγκως
πλουτίζων.
Είμαι, τό γεγονός ουκ αμφέβαλλα.
Είμαι, σκέπτομαι καί ρητάς βεβαιώσεις αρύομαι από τού
κορμιού μου τά πέντε αυλάκια.
Διά τόν Νόον επέχω, ημέτερον ή εκάτερον ισοπάλως.

FANTASIA
Παρενθέτω τό ΠΩΣ καί τό ΠΟΤΕ, τό ΓΙΑΤΙ καί τό ΠΟΙΟΣ.

Δέν αμφισβητώ ποσώς παρά μόνον όσα ΓΝΩΡΙΖΩ.
Διά τό Νοητόν κρύπτομαι, διά τό Εκτατόν δέν ψηλαφώ.
Υπέρτατον τινά δέν επικαλούμαι γιά νά ντύσω τήν γύμνια
μου.
Διά τής ακράτου Αυτού καλωσύνης δέν κρίνω τό Υπάρχον
καί Όν.
Η ζωή μου κριτικά επαίρει κι υποστέλλει.
Τό Μή Απτόν παραμελώ καί εν λειψάνοις σκιών
διασκορπίζω.
Τό Κωνικόν Σημείον Τομής ουδέποτε απεζήτησα,
μού αρκεί η οσμή καί η ψαύσις.
Μόνα Αιθέρια Όντα τά πτηνά καί τά όνειρα οίδα.
Διά τήν γύριν ηδονιστής, διά τόν μίσχον εραστής,
μειλίχιος διά τήν ιλύν, διά τήν κόπρον ατάρακτος,
φρουρίω απορθήτω διά τόν Δρεπανηφόρον στωϊκός.
Διά τήν Γνώσιν χριστός, μά ουδέποτε γνήσιος πιστός.
Τόν Χρόνον καί Άπειρον δεινώς διεμφισβήτησα,
ουδαμώς τών δακτύλων τήν άκρη.
Παραβίασις πύλης ΕΚΤΗΣ.

Τήν σοφίαν εφίλησα, διηπόρησα διά τήν τάξη τών
άστρων.
Δέν ευρήκα παρά τό ΜΗ, φλεγομένη καί μή καιομένη βάτο
τής καρδιάς μου.
Κατά καιρούς διεσπαθίσθην σέ ατέλειωτα καρφιά

FANTASIA
μοναξιάς, ή καί μαζικής καταισχύνης.

Ως εξ ύψους τάχα απροσίτου τούς ταπεινούς διά ναμάτων
καταιώνισα, (διά τήν αποτυχίαν μου εμπρηστικών),
δι' οραμάτων υπερκοσμίας εκπυρώσεως καί γαλήνης.
Πλήν, φίλος ο Πλάτων, φιλτάτη δέ η Φυλλίς.
Βαθμηδόν εκρατέωσα τήν αδαμάντινον χαραγήν τών
ΔΕΟΝ ΜΗ, έως ού αναληφθώ στό ρέον Θαβώρ τής εν ταυτώ
πυγμής μου άμα τε καί απαγχονισμού, ουχί ως Σπάρτακος
μνησικακών, ή ως Ίκαρος νεανίζων, αλλ' ως εν ισχύι
ισχυρός, ως εν άλσει υψηλώ κραταιός, ως εν αποκαλύψει
πρός ουρανούς διαχεόμενος.
Διά στλεγγίδος οδύνης τά ανθρώπινα αποκαθήρεσα,
εμαυτόν έγνωσα ότι ομφαλός ειμί τού Παντός,
Παλλάδιος καί Ερέχθειος, Πύθιος καί Λυκόεις.
Παραβίασις πύλης ΕΒΔΟΜΗΣ.

Διά τό Ελάχιστον παραμέρισα,
διά τό Έσχατον εν οδώ χρονοτρίβησα,
δι' Αγάπην εταπεινώθην.
Ερρωμένος ήμην, ασθενής γέγονα,
διά τό Ίον, τό Όστρακον, τό Φιλάνθρωπον,
διά τήν αγαθήν μερίδα τής βροτείας συμβίωσης.
Διά τήν επανάταξιν τών απλανών αμιλλώμενος,
δέν ημέλησα τήν στεράν τής ελαίας τήν ρίζα.
ΕΝ ανέκραξα, ΕΝ εβίωσα.

FANTASIA
Καί επί πόντω αφρόεντι τών θνητών μεταλλαγών τήν

παράθεσιν διιστόρησα καί κισσώ περιβεβλημένος
φόρμιγγι εμελώδησα.
Παρ' άλω Ιωνίας ζάθεος ελαξεύθην.
Ουδέν ύστερον, ουδέν πρότερον, ό μή μούσαις τε καί
κιόνοις ήδη ζωφορημένον.
Προεμύθευσα, επιμύθευσα καί εν ερέβοις -εισέτι-
ανέκραξα:
Ώ, αμάχητον Πολικόν άστρον, κόσμε, άνθρωπε, εαυτέ μου!
Ώ, ποίκιλμα ισοθέων, υπερθανάτιο διάδημα, προίκα
υπερχρόνια, σοφίας σύνοψη, ατόμων σύναψη, βάθρο
ψυχής πρεπούμενο, μικρή, κοινή, ανθρώπινη ΘΥΣΙΑ!

FANTASIA
Χ. Δ. Γ.

Fantasia

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Fantasia

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Χ. Δ. Γ.

1 . SCIENTIA UBER ALLES ...................................................4​

Επειδή είναι γεγραμμένον· Θέλω απολέσει τήν

Πρός Κορινθίους 1:19-20

SCIENTIA UBER ALLES

Εις γήν Πυρός, περιεργοτάτην ανακάλυψιν έκαμνον

Συνέρρευσον λοιπόν αυστηροί ειδήμονες, άν καί μέ

Τό πρώτον, δυσκολίας είχον ακραιφνείς μετά τών σεμνών

SCIENTIA UBER ALLES

τών φυσικώς αλάνθαστων δογμάτων. Τινές εκ τούτων

Οι επιστήμονες ατάραχοι βεβαίως, άλλοι Νευτώνεια κι

Ευθύς, αρχαιοτάτας τού έθνους του προσήνεγκεν

SCIENTIA UBER ALLES

τού έθνους του προγόνων μογγολειδών Κομάντσι

Αραιαί ηκούσθησαν διαμαρτυρίαι, πώς ήτο ανεπιστήμων

Ο Τύπος προεκάλει δυσκολίας διαστημικήν προέλευσιν

SCIENTIA UBER ALLES

Μά οι σοφοί σοφώς τήν αναταραχήν τής κοινοτάτης

Μά εν τώ μεταξύ καί έτεροι ειδικοί διαφόρους

Ταύται αι φιλονικίαι απέφερον ως είθισται μηδέν, ουδείς

SCIENTIA UBER ALLES

έτεινον τοίς διαπρεποίς σοφοίς παλάμας δισκίων κίνχης

Κι ήθελεν αποβεί αδιέξοδον ολοκληρωτικόν, όλως

Ευφροσύνως ημπορώ νά ειπώ ότι συνεχωρήθη υπό πάντων

SCIENTIA UBER ALLES

άλλος Κάντ- απέρριψεν μίαν ακόμη λογικήν απόδειξιν

Βαρύχνωτοι καί κατηφείς συσκεύαζον αποσκευάς οι

(Εκ τού Αστυνομικού Δελτίου ΧΧΙΙ Τμήματος 1ης Μαίου

(Εκ τού Ημερολογίου Κινήσεως καί Δράσεως ΧΞΣΤ

κατά τής λαοσωτηρίου Επαναστάσεως;

(Εκ τής αναφοράς 12Β162/23 τού Διευθυντού

"...ο κρατούμενος κι αφού ήδη διήλθε τό στάδιον

(Αναφορά-μελέτη αρ. πρωτ. 6ΖΜΑ8/26 Δεκανέως

(Εκ τού Ινστιτούτου Ψυχικών Ερευνών "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" πρός

(Εκ τής αναφοράς 111999/U.S.S.R. τού Ιδρύματος

δημοκράτες, 6 υδροκεφάλους, 422 σοσιαλδημοκράτες, 14

(Απόρρητον υπηρεσιακόν σημείωμα, μή αριθμημένον,

Στοιχεία υπέρ: Η συνεχής διάβρωσις τού ετοιμορρόπου

(Απόφασις Δ-36138243 τού Υπουργείου Εξωτερικών Ε. Σ. Σ.

(Εκ τής Σοβιετικής Υπηρεσίας Μή Μεταναστεύσεως καί

εξόριστον Σατάν εις φυλάκιον Φράϊμπουργκ τής

(Εκ τού 3ου Γραφείου Διασυμμαχικού Αγώνος πρός

(Ανεπίσημα πρακτικά ατύπου συναντήσεως καρδιναλίου

σεβασμιώτατος Βαρβερίνι, δεχθείς όλως ανεπισήμως τήν

(Εκ τού 21ου Τμήματος Τελωνείων τής Ελβετικής

Ο συλληφθείς ετέθη άμεσα εις μικροβιολογικήν

(Εκ τής αναφοράς Διευθυντού Τομέως Δημοσίας

Πρότασις πρώτη -συνιστωμένη-: άμεσος απέλασις πρός

(Εξ αναφοράς Επιθεωρητού Μπαινμούγιερ πρός Τμήμα

Πληθυσμιακής Αγελαδοποιήσεως, Υπουργείον Εσωτερικών

Εξ υπηρεσιακής αναφοράς 12/BL/2948/DR τού Ράϊχσφύρερ

Ζητείται η επί τούτου γνωμάτευσις υμών. Ωσαύτως,

(Εξ αδελφικής επιστολής Ηγουμένου Βενεδικτίνων Φρά

(Εξ όλως ανεπισήμων, ανεξακριβώτων, αδιασταυρωμένων

αδελφός Βοημούνδιος εκάγχαζεν κραυγαλέως. Τά χάχανα

(Εκ περγαμηνής χειρογράφου γεγραμμένης ελληνιστί καί

προσβάλλει μιαρότατα τήν πεφυσιωμένη Φύσιν.

Καί τό αίμα τούτου θέλει μιχθεί μεθ' αιμάτων τών υιών

Νά' μαστε στά καπηλειά τών λιμανιών μέ τίς μουρλές

σάν προδωμένος νταβατζής τήν πολυαγαπημένη πόρνη,

στούς ώμους, πού μετράγαν τήν συγκίνηση μας, πού τήν

τέτοιο παρά μόνο σ' όσους τό αξίζουν, αλλιώς κυκλώνεται

όχι, πρέπει ν' ανέβεις στήν κορφή πού' ναι τό μυστικό

Αρθούρου, μέ τ' άφρακτα Φοινίκικα νά ξεκουράζονται

1 . SCIENTIA UBER ALLES ...................................................4