Professional Documents
Culture Documents
PAIUtrH
MEEHANIKI BUDOTTLI
PcrrrREtrzNrK AKArIEMTcKT DLA srurrgNr6w wv2gizycH szrc5z rEtrHNtEzNytrH
PoDSTATTY
Knar6w
_!) _,ul''- t. ,X
l a
. trOB
Krak6w 2003
ffi
prof. dr hab. in2. Antoni TajduS im. Stanislawa w Krakowie Akademia G6miczo-Hutnicza Staszica
RedaktorNaukowy: dr hab. in2. Leszek Mikulski im. Tadeusza Ko6ciuszki w Krakowie Politechnika Krakowska
Opracowanie redakcyjne i korekta: Danuta Flisiak Projekt okladki i fotografia: Tomasz Chru5ciel
rsBN 83-905407-6-2
Zdjqcie na okladce przedstawia konstrukcjq stalow4 przel4czki budynku przy ulicy Bratyslawskiej w Krakowie
T R ES C I SP I S
Od Autora UKLADY PRETOWE STATYCZNTEWYZNACZALNE I NIEWYZNACZALNE ........... 9 l.l. Wprowadzenie............. 9 pojqcia slu24ce 1.2. Podstawowe do zrozumieniamechanikibudowli 13 1.3. Sily przekrojowew plaskichukladachprqtowych statyczniewyznaczalnycl.r ................ 25 1.3.1. Przyklady 29 1.4. Zadania do samodzielnego rozwi4zania .................. 85 1.5. Linic wplywu reakcji podporowyclri sil przekrojowych plqtowychstatycznie w plaskich ukladach wyznaczalnych ................... .. 90 1.5.1. Linic wplywu dla betckprostych .. 90 | .5.2. Linie wpll"vuudla belek Gcr-bcrowskich 93 1 . 5 . 3 . L i n i ew p l y ' w u d l ap l a s k i c h rarr ................ l0l 1.5.4. Linic wplywu dla kratownicplaskichstatycznie wyz.naczalnych ...................... 104 1.5.5. Linie wplyrvn dla tuk6w tlojprzegubowych ................ 107 przemioszczefi | .6. Wyz,nacz-cnic uog6lnionych(liniowych, k4towych) w ukladzielirriowo-sprq2ystym .............. I .6.l. EnergiasprQzysta odcinka prQtapryzmatycznego obciq2onego sil4 podlu2naM par4silomomenciegnAcymM,sllqtnqcqA..... 1.6.2. Zasada Bettiego-Maxwella L6.3. Twierdzenie Castigliano 1.6.4. Twieldzenie Menabrc'a glaficznernetod4 1.7. Calkowanie Wercszczagina 1.8. Metodasi.l- r'ozwi4zywanic uklad6wstatycznie niewyz-nac2,alnych ................ 8 . 1 . B c l k i i l a r n yp i a s k i e. . . . . . . . . . 8.2. obci42enia i ;;;;;i;;;; ..:....:..... .. . eeornetLvoz.e p l a s k i e. . . . . . . . . . 8.3. Klatownice 8 . 4 . U k l a d yr a m o w o - k l a t o w e ................... 1.8.5. Sily przekrojowe w hrkachparaboliczrych..................., 1 . 8 . 6 . U p l o s z c z e n is at o s o \ , v aw ue metodzie sil .................. 1.9. Rozwi4zywanie rnszt6wplaskich I . I 0. Rozwi4zywanieprzestrzennych uklad6w prqtowych.Wyznaczenie przenieszczei uog6lnionychw przcstrzennych ukladachprEtowych(ramach) l.l l. Linie wplywu cllauklad6wstatycznic niewyznaczalnyoh ............... l . l 2 . Z a d a n i ac l os a u r o d z i c l u e lg oo z w i q z a n i a. . . . . . . . . . . . . . . . . . 2. METODN PRZEMIESZCZEN ROZWIAZYWANIE PI-ASKTCH UK{-ADOW PRETOWYCH 2.1. Wprowadzcnie ........... 2.2. Wyprowadzenic wzor6w tlansformacyjnych metody przemieszczeh 2.3. R6wnaniakanonicznernetody przemieszczeh 2.4. Przyklady zastosowaniarnetody przenieszczeit 2.5. Syn.retryczne uklady prQtowe 2.6. Analizaplaskich uklad6w kratowych- kratownice 2.7. Zadaniado sarnodziclnego rozwi4zania ................... I 13 ll4 I 16 ll7 I 18 I 18 124 124 t42 l5l 159 164 172 186 194 203 2ll
DYNAMIKA PI-ASKICH UK{-ADOW PRETOWYCH ........... 3.1. Wprowadzenie swobody,drganiawlasne,drganiasrvobodne 3.2. Uklad o jcdnyn.rdynamicznymstopnir-r tlumioneiwymnszone : N dynamicznychstopniachswobody o S,1 uktradu 3.3. Dlgania wlasr-re 3.4. Drgania wymtlszoncnietlumionewywolane silami halmoniczniezmiennymt fazowym kolorvej i stalyrnprzesnniqcitt czqsto3ci rv czasico stale.i . ................ rozwi1zania do samodziclnego Zadanta 3.5. PRETOW I RAM PI-ASKICH W ZAKRESIE SPREZYSTYM ST1\TECZNOSC ........... 4.t. Wprowadzcnie prqt6wprostych 4.2. Stateczno66 sily krytycznejmetodqprzemicszczei ........... do wyznaczenia 4.3. Wzory transformacyjne 4.4. Przyktadyobliczefi ... .........'..... rozwi4zania 4.5. Zadatiado san.rodzielnego
390
rozwiqzaniakonstrukcji inzynierskichznaj,,Nal ciekawsze je jednak zauwairyt,poznat zttsacl-v" fujenty w przyrodzie. Trzeba dzialania i obliczefi i na tej podstawie zaprojektowat i wybudowac. Niech wiedzq,kt6rq zdobywamyprzepelnia mqdrolc wzbogocona dolwiadczeniem 2yciowym, abyimy naszq prucq ntttgli dobrze slu2yc innym przynoszqc im radoic i szczqicie"
Autor
OD AUTORA
mechanikibudowli" wprowadzaCzytelnlkaw problematykqobliczeri Podrqcznik,,Podstawy Pisanybyl z mySl4o stukonstrukcjiinzynierskich. budowlanych i dynamicznych statycznych TreS6 ksi42kijest wynidentachwydzialow inzynierii l4dowej wy|szych szk6l technicznych. kiem wyklad6w, dwiczeh i pro.lekt6wprowadzonychprzez autora dla student6wWydzialu dla Budownictwo na AGH w Krakowie. Ksi42ka jest przeznaczona G6rniczego- kierr.rnek student6wi rnlodych adept6wsztuki inzynierskiej.StanowicmoLer6wniez pomoc dla in2yi budowlanych. nier6w zajmuj 4cych siq obliczeniarnikonstrukcj pragnie gor4co podziqkowa6swoim nauczycielomakadernicW tym miejscu ar.rtor prof. zw. dr hab. inZ. Stefanowi Piechkim: prof. zw. dr-hab.inz. RornanowiCiesielskiemu, nikowi i prof. zw. dr hab. tn2. Zbyszkowi Stojkowi zaukazaniepiqkna mechaniki budowli. podrqcznikaprof. Rafalowi Grzebieciez Monash dziqkuje recenzentom Serdecznie University Australia i prof. dr hab. inL. Antoniemu Tajdusiowiz AGH w Krakowie za cenne wersji podrqcznika. i wnikliwe uwagi, kt6re zostalywykorzystaneprzy ostatecznej autorskladaredaktorowinankowemudr hab. inz. Leszkowi Oddzielnepodziqkowanie redakcyjnei korektq autor dziqkuMikulskiemu z PolitechnikiKrakowskiej. Za opracowanie je Pani dr inz. Danucie Flisiak. Gor4cepodziEkowania autor skladamgr inZ. Pawlowi Paluchowi za wykonanierysunk6w oraz studentowiPolitechnikiKrakowskiej Karolowi Paluchocalo6citekstu. wi za przepisanie
R y s .l . l
2.
Rama plaska
Rys.1.2 Kratownicaplaska
R y s .1 . 3 I-uk plaski
Rys. 1.4
5.
Ruszt
6.
Rama przestrzenna
Rys.1.6 7. Powlokapalaboliczna
Itys.1.7
10
8.
Plyta
Rys.1.8 9. Tarcza
Rys. 1.10
11
1l . Stopafundamentowa
R y s .l . 1 I plaskiei przestrzenne. W przypadkuuklaWyr6zniacbqdziemyuklady konstrukcyjne jedne.i plaszczyZnie. JeSlikt6ry6 sily lez4w d6w plaskichosie wszystkichprqt6w i dzialajqce jest przestrzenna. spelniony,to konstrukcjajest z tych warunk6w nie na konstrukcjqdzielimy na: Obci4zeniadzial.ai4ce kt6re mog4 by6: I bezpo6rednie, b) zrnienne; I ) a) stale, 2) a) skupione,b) ciEgle; 3) a) powierzchniowe,b) rnasowe; b) dynamiczne; 4) a) statyczne, II poSrednie: podp6r, osiadanie l) nier6wnomierne terrniczne, 2; naprq2enia 3) wstqpneodksztalcenia, pelzanie,relaksacja. 4) skr"rrcz, budowli przyjWszystkiekonstrukcjeznaturyrzeczys4tr6jwymiarowe.W mechanice epoprzezzast4pienie modelamiiednolub dwuwyr-niarowymi. rnowa6bqdziemyich idealizacj syznaczw kt6rych dwa wymiary poprzeczne I tak,jezeli w konstrukcjiwystqpuj4elernenty, jako jedje prEtami (dlugo6ci) itrakhrjemy to nazywamy trzeciego rnniejsze od wymiaru nie jest jeden (gruboS6) wymiar konstrukcyjnych natomiast w elementach Jezeli nowymiarowe. cial s4 pozostalych to modelern takich wymiar6w, mnie.jszy od dw6ch niepor6wnywalnie itp.). (plyty, powloki, przekrycia cienko6cienne tarcze, powierzchniowe d2wigary w kt6rych wszystkie trzy wymiary s4 tego samegorzqdu ElernentykonstrLrkcyjne, itp. nazywarnymasywnymi. Przykiademtutaj mo2e byc mur oporowy, stopafundatnentowa Zasadniczyn celerntego przedmiotujest nauczenieprzyszlegoadeptasztuki inzynierskiej estetakiegoprojektowaniai wykonaniakonstrukcjibudowlanych,aby byly or'ebezpieczne, - slowem optyrlalne. Do opanowania,a '"viqc ryczne,iunkcjonalne,tanie, latwe w rnonta2u
12
zrozumienia podstaw mechuniki budowli potrzebnajest znajomoS6mechanilei teoretycutei, teorii sprgiystoSci i wytrzymaloici materialfw. Wi4ze siq to z tym, 2e przy projektowaniu juZ istniej4cychnale2y: wzmacnianiu nowych obiekt6w i ewentr"ralnie i) ustali6 (przyjqt) odpowiednischematstatycznykonstrukcji; geornettycznq; 2) sprawdzi6jego niezmienno66 jak i bierne (reakcje); tak czynne(zewnqtrzne) 3) okreSli6sily (obci4zenia)dzialaj4ce 4) obliczy(, sily przekrojowe,a se nimi rnornentyzginajqce,rnomenty skrqcaj4ce, sily tn4cei osiowe; geometryczne i tlzyczne poszczeg6lnych element6w; 5) dobradcharakterystyki punkodksztalcenia iprzemteszczenia w charakterystycznych 6) wyznaczyt naprqzenia, tach konstrukcji; tak poszczeg6lnychelernent6wjak i calej konstrr,rkcji(br,r7) sprawdzi6 statecznoS6 dowli).
<>
cr+0oicr*180o
Rys.1.12 ad b) uklad sil reakcji redukujesiq do jednej sily o znanyrn Na podporzeprzegubowo-przesuwnej (prostopadlymdo plaszczyznyprzesuwupodpory). Modelem takiej podpory jesl kierunkr,r prqt o jednym koficn unieruchomionym. Podporata zezwalacialu na obr6t i translacjqzatenr odbiera I stopief swobody.
13
<>
Rys.1.13
ad c) Na pelnyrn utwierdzeniutrklad sil reakcji redukujesiq do jednej sily o nieznanymkiertttrktt Podporata odbiezwanynl momentemr"rtwierdzenia. (rozklad na H i V) i pary sil o r.nornencie zadnego rttchu. Modeletrt rnozliwoSci rna ono ra cialu wszystkiestopnieswobodyzatemnie jest r6wnolegle. prqt6w, dwa s4 z ktrirych uklacltrzecir takiej podpory
R y s .1 . 1 4 ad d) cialu na obr6t i przesuwpionowy, a umo2poziomym nie zezwala Utwierdzeniez przesuweln siq do sily o kieliwia tylko przesuwpoziomy.Dlategouklad sil na takiej podporzeredukr,rje takiej poclModelern lunku prostopadlymdo przesuwui pary sil o mouencie utwierdzenia. stopnie cialu dwa ta odbiera Podpora pory s4 <lwaprqty r6wnolegleo koficachnieruchomych. swobody.
<>
L3
14
R y s .1 . 1 5
ad e) pionowym zezwalacialu tylko na pionowy przesuw. Dlatego Utwierdzeniez przesuweln podporzetedukujesiq do sily o kierunku prostopadlymdo przesuwtti pary uklad sil na takie.j sil o rnornencieutwierdzenia.Modelem takiej podpory sq dwa prEty r6wnolegle o koficach dwa stopnieswobody. Podporata odbieraciah"r r-rieruchomych.
R y s .1 . 1 6 ad t) jest rnoZlir,vy przesuwpodpory i jej obrot zwi4zanyz wielkosPrzy splqzystyrr Lrtwierclzenru ciociala. Wystqpuj4ce sily podporowes4 z:itelr funkc.jamiprzeobci4zenia cityprzylo2onego rnieszczeri H : K1us,V -- Kzvo r M : K3<po
R y s .l . l 7 przegubowo-przeprzestrzeunym wyr6zniamypodpory:lrrzegr-rbowe, W przypaclkr-l plaszpehre w.jednymkierLrnku b4d2w cale.j utwiercizenie, utwierdzeniezllrzesuweln suwne, utwierdzenie. czy2nie oraz sprQzyste plaskim liozbareakcji (sil) poclporowych Poclobnie.jzrk w plzypaclku lest zwi4zirnir kt6re ona oclbiela cialu. zliczb4 stopniswobody, prac wirtiralnych,wypro(por. [23]), korzystaj4c z zasady W ntechuniceteoretycz.nei na sztywne cialo swobodnelub niewadza siq l6wnania r6wnowagi ukladu sil dziala.j4cych i giadkich. stacjonamych, dwustronnych swobodne o wiqzach:geometlycznych,
postulat o wigzach
I
l0 ./
*-tt\
<>
y\
A1 An
A1 Bp
tR y s .1 . 1 8
15
5r = Itc+4;.4',=6
i-l
z.P.w. 11
v6.,i
(l l)
powiqkszona JStFl + 51n; = 0 <+ lsurnr sil F czynnych c s t R r e a k , j i r o w n a z e f o . r , , t g s i l lu jU,lf l + M r t R ) = 0 e r n o n r e nlti c z o n yw z g l q d e r n punktu od sit czynnychi sil reakcji ustalonego I rowny zero |.Jest
(1.2)
l=l n
i=r k
j=t t
)n
4 t
*)n,-=o<,>\LZ=o)
-
i=l
n l
j=l
t
( : M r= o ) f , t t , , t F IH+,fu t,. \, { R ) = o
4
( l.2a)
I4.,*Iou =oe(tx=o)
i=l n l i=l ;
IE,*In,n=oe(rv=o)
i=r
n
j=t
(1.2b)
k
r6wnafr r6wnowagi, wszystkie Bior4c pod uwagq liczbq reakcji i iloS6niezale2nych na: inZynierskie dzielimy konstrukcje n iezrnienne), a) statyczniew y znaczalne( geotr-retrycznie ie ni ezrnienne b ) statycznie niewy znaczalne(geometryczn ), zmienne). c) uklady chwiejne (geometrycznie
't6
Ukiadern statycznie wyznaczalnym nazywalny konstrukcjq, w kt6rej liczba reakcji podporowych (r) jest r6wna liczbie niezale2nychr6wnaf r6wnowagi (r.r) oraz liczba stopni swobody (s) jest r6wna zero.
(i.3)
Uwaga! Waruneks : 0 zapewniakonstrukcjigeometryczn4 niezrniennoS6 Przyklady konstrukcji statycznie wyznaczalnych'. a) belka belkq stanowiprqt prostoliniowy dowolnie obci4zony
Rys.l.l9 r:3,r.r:3is:0 b) belka Gerberowska lrrzegubami belkq Gerberowsk4 stanowiLrklad belek prostychpol4czonych
Rys.1.20 r . : 5 , r . r : 3 + 2 : 5i s : 0
c)
rarnaplaska- ramEstanowiuklad prqt6w prostychpol4czonychw spos6bsztywny, rriele2qcych prosteji dowolnie obciazonvch na.jednej
r:4.r.r:3+1:4is:0
Rys.I.21
17
d)
kratownicaplaska- kratownicajest konstrukcjqzlo2onqzprqt6w prostychpolqczoobci4zeniezewnQtrzne oraz podpoidealnyrniprzegubami; nych w wqzlachbqd4cyrni ry przyloione s4 wyt4cznie w wqzlach
r:3,r.r:3is:0
Rys.1.22
e)
plaski luk tr6jprzegubowy- lukiem nazywalny konstrukcjq zlo2onqz jednego lub wiqcej prqt6w zakrzywionych,dowolnie obcia2onvch
Rys.1.23 r:4,r.r:3+l:4is:0 (hiperstatycznyn,) tazywan'ty konstrukciQinUkladern statycznieniewyznaczalnyrn zyniersk4,w kt6rej liczba reakcji podporowychjest wiqksza od liczby niezaleinychr6wnari r6wnowagi oraz liczba stopni swobodyjest r6wna zero (1.4)
Rys.1.24
1B
2
Rys. 1.25 r:6,r.r:3+1:4i^s:0 6-4:2; c) rarnaczterokrotnie statycznie niewyznaczalna
d)
Rys.1.28
r : a | , . 1 ' : 1 \ +
1:4i,r:0
A _ I - + -
).
19
U k J a d y .d l a k t o r y c h z a c h o d z i :
(1.5) zmienne,poniewazdla nich s > 0. Uklad6w takich nie wolno pros4zawszegeometrycznie jektowa6, gdy2 zawalqsiqpod wlasnym ciqzarem.
Rys.1.29 b) r:2<r.r:3i.s:2*0
Rys.1.30 c) r:2<r.r:3is:l*0
Rys.l.3l
20
PrzykLadyuklad6w geometryczniezmiennych:
a)
.s:1+0
Rys.1.32
b) s:l+0
A
Rys.1.33
c) s:1*0
Rys.1.34 Jezeli do ktoregoSz prqt6w nalez4cych do konstrukcjt przylo2onejestobci4zeniew spos6b ci4gly, to przy wyznaczenit reakcji podporowych zadaneobci4zeniezastqpujemyr6wnowa2nyn ukladem sil (por. [23]).
21
Przyklady:
a)
Rys.1.35 I r/(x)o)
\ rl)
J '
.\=/,
'ro =
|
J
, r -.\'=(l
q('r)'rdr 14/
(1.6)
b)
-J | ^ -, !.--Y -0 | Y-0 u ,
0
I
I clsxdx o _ tl -
(1.1)
^t
22
90= const
Rys.1.36 c)
Rys.1.37
q l x l = -Qn x I l. ^ r W = lLxdx=!crnl z 0 I
l l
I Q o- z a t
.)
l
(18)
o ^i ----r v
L ,
tqot
23
d)
Rys.1.38
q ( , )= ! ! r z
tI
J
w =lbr2ar=|u,,1
I 1
0 '
ro=
{ t
(l.e)
a
|
qt,t
=;1
a
J ,
e)
Rys.1.39
24
ctlx)
= q o l ,1 -4
I
m/-
b \.
I
f
/-
r \| Y -
(
I
ro=
Y-
r \
(1 r .0)
j
lLys. 1.40
czg56 ll prgta
Rys.1.41 I tak na rysunku 1.40zaznaczono o( prqtaz wyroZnionymilini4 przerywanqtak zwanynri spodami.Punkty A,B orazAr An s4purktami charakterystycznymi. Kazde dwa kolejne punkty charakterystyczne tworzqprzedzialcharakterystyczny. Opr6cz globalnegoukladu
25
K osi prqta. rvsp6lrzqdnych Oxy wprowad2ny uklad lokalny (wlasny) w biez4cyrnpLrnkcie prqtaplaszczyznqo zenonnalnej Wtyrn celuzaznaczmywpunkcieKrnySlowyprzekr6j punkcie. prQt na czqSci. wyznaprqta tym Dzieli ona dwie Osie rvr.rqtrznej do osi w stycznej czonepvez proste:styczn4(N6) do osi prqta i normaln4(Qr) do osi (N6) tworz1tak zwany 1.41. trkladwlasny- rysLrnek Zwrot osi (N6) wyznacza normalna zewnelrznado przekroju poprzecznegoprqta zaS wskaz6wekzegara.Teraz zrvrot osi (Q6) wynika z obrotu osi (Ns) o 90" zgodniez ruchen-i mozemy zdefiniowa6sily przekrojowew bie24cympunkcie K osi prqta.S4 to sily: podluzna ,Vo,poprzeczna(tnelca)Q6 i rlornent zginal4cy My. sumqnriarrzut6w wszystkich K osi prqtauazywamy Nn w punkciebiez4cyr.n Sil:1podlu2nQ przekrojuna kierunek polozonych z jednej stronymySlowego ireakc.ji) sil (czynnych czyli rozci4gaze zwrotern osi (Nf to jest dodatnia, osi (N*). Jezelisila tajest zgodna .lEcn K osi prqtanazywally sumquriar rzut6w wszystSil4 poprzeczn4Qx w punkciebiez4cyn.r przekro.ju na kiei reakcji)polozonych z jedneistronymySlowego kich sil (czynnych zgodnaze zwrotemosi (Q6) to jest dodatnia. rr.rnek osi (Qs). Je2elisila tn4ca.jest miar rromenMomentem zginaj4cym Ma w punkciebiez4cyrnK osi prqta nazywamysur.nq tow liczonych wzglqdenitego purrktuod wszystkichsil (czynnych i reakc.ii)polozospody.jestdodatni. nych zjednej strony my6lowegoprzekroju.Moment rozcr4gajqcy na I czqS<i sil przekrojowychdzialaj4cych Podamyteraztwierdzeniao r6wnowaznoSci cloIl czq6ciprQta oraz sil przekrojowychdziala.j4prEtaz silanrizewnqtrznymiprzylo2onyn'ti prqta.Zauwa2rny.z,e przylozonymi prQta do I czqSci z silami zewnqtrznymi cyclr na II czq66 jegor.nySlowo jezeli caly prqt.jestw r6wnowadzeto ka2dt't rnusi by6 w r6wnowyciqta czqS6 r6wnowagi sil s4 nastqpuj4ce: wadze. Dla calegoprqta r'6wnania
,l-r-
-r-
rl
f-l-
-/-
\l
/-u
(l.ll)
/----7
. 1
/ \ J
czg5c I prgta
Rys.1.42
(I .12)
26
a st4dwynika,2e zachodzi
\-,
(1.13)
I czq56prQta sq r6wnorvazne Wykazali6my zatetn, ze sily przekrojowe dzialajqcer-ra silom zewnqtrznym przylozonym do II czqScipr-qta. prqta (rys. 1.43) dla II czqSci Analogicznierozumowaniemozemy przeprowadzi6
ak
A4
ht
' b
RB
(r14)
lu
(1 . 1 s )
Wewnqtrznesily przekrojowedzialaj4cena Il czq66prqta s4 r6wnowazne siloln zewnQtrznyllr przyloionym clo I czqSciprqta. sily przekrojowedziaiaj4cena I czq56prqta Z twierdzentych wynika, ze wewnQtrzne powiEkszone sily przekrojowedzialaj4cena czq66ll tworz4 zerowy uklad sil o wewnQtrzne
(l.l6)
l.
Z.
Praktycznewnioski jakie wynikaj4z analizy powyzszychtwierdzehs4 nastqpuj4ce: na I czqS6 w punkcieK dzialaj4cych wewnqtlznychsil przekrojowycir Do wyznaczenia przylozonych do prQtawystarczyw tyl-npunkcie zredukowa6uklad sil zewnqtrznych Il czq6ciprqta. Do wyznaczenia wewnqtrznych sil przekrojowych w punkcie K dzialalEcych na II przylozone do I prqta wystarczy w tym punkcie zredukowa6sily zewnEtrzne czqS6 czq6ciprqta.
27
'fwierdzenie r6zniczkowepomiqdzyobpodajezal.eZno|ci SzwedleraZurawskiego nySlowo wyciqr6wnowagEczqSci Plzeanalizujmy prQta a silami przekro.jowymi. ci4zeniern (rys. 1.44). prQta tego elen-rentu
a(s)
M(s)
*{a" M(s+ds)=M(s)
R y s .1 . 4 4 r6wnowasisil to R6wnania
I.s=0
- N * ( t * { o , , l . o r a o - [g * p n . , ] s i n d u= t )
\ c r s / \ c t . t )
Irr=0
LMr=g
t- D, )
sindo = acr,,in 99 = 99
otaz
y 0 -
d.s
OCX,
I
K
28
A N O ds po a O N f +-+q =u
.-,.t PO
AM _ _u
..,.s
(1.r7)
=u
z a S . s : xi w 6 w c z a s r6wnani( a1 . 1 7 ) sq
(1 . 1 8 )
I d x
Z twterdzeniaSzwedlera--Zurawskiego wynika, 2e dla prostegoelenentu prQtowego w przeclziale charakterystyczrlyl.r-1, w kt6ryrn q(x):0, sila tn4cajest sta\aza| moment zginaj4cy jest opisanyprzez funkcjq liniow4. Dla stalegoobci4zeniact6): qo:const*0, sila tn4ca.iest opisanaprzez funkcjq liniow4 a lnornentzginajqcyprzez fr.rnkcjq kwadratow4(paraboladrugiegostopnia). 1.3.1.Przyklady Sporztldzii wyklesy sil przekro.jowych dla zadanychLrklad6w statyczniewyznaczalnych. Przyklad I -belkaprosta
P 9-;
H,1-2P=0
R-, - ( ! z u ) + e = o = \.,, )
29
2Mu=g
Mo - P a - ( ! r " ) o + z r a = o
\ n )
::)
MA=Po
P n- a
zMr=g
+ +ea = o
przedzialachcharakterystycznych W poszczeg6lnych piszemy r6wnania opisu.j4ce zmienno56 sil przekro.jowych. PrzeclzialAC 0<x<a
M=Pa q=;
D
*-*-..+
2P
Rys.1.47
30
Przedzial CB
ctlx<3a
P
q=;
2P ----------------
n
Rys.1.48
PrzedzialBD
3cr<x<5a M=Pa
q--;
P
2P .".."....---------------
2
Rys.1.49
[t,^, =oporul -e - : aP -f,x ] n , ' ,= + ! t s u x y - -t - # (5u - x1?-J = P(5a - x1r, = pts) figa x12 lr,
31
P -
Przvklad 2 -- belkaurosta
a [m] q [kN/m]
Rys.1.51
32
Obliczamy reakcjepodporowe.
qa2
";rt
( \
\ 7
'!i=L'.
I
<..--_----.-
Ha= qa
ve=3qa
Rys.1.52
LMc =0
Funkc.;e sii przekrojowych: Przedzial CB
0=0
01x<a
a(x)
---------------ga
a)
Rys.1.53
,,Me=Lqu" )
<---.-_--_-Ht=Qa
vn=3qa
33
2 ' , l
2 )
Przedztal BA
a<x13a
qa2
O
q a c Rys.1.54 N(x) = -qa QQ) = -3qa+2q(3a-x) =3qa-2qx 3 q a - 2 Q x o = o= ", =)o
!;=**'
t
<-;;-----nA=Qa
'[*o-Y)=oua'
34
qa2
.l
+
!e=|o*
i
*HA=q; 7
q a c
tL___
lo
I l
Lo" @
Rys.1.56
35
Przyklad 3 -
belka Gerberowska
przezktoreprzekazujesiq przegubar.ni, pol4czonych Skladasiq z belek pojeclynczych, obci4zeniez belki gornej na doln4.
tr 3kNm ; Mn
t ^._._ t
c \ P z)
kNm l pai
R6
I
/-\
nn
+.ldt<trt
3m Rys.1.57
*' Jo
na rysunku 1.57skladasiq z trzechbelek poSredplzeclstawiona Belka Gerberowska Pl i P2. przegubami clwoma nich pol4czonych 1'58' rysLurek Belki 2 i 3 wspierq4siqna belce 1 co obrazuje
Rys.1.58 na belkq dolnq (gl6wnd, dlatego tez obci4zenie z belek g6rnych jest przekazywane zauwa2yt',2e calqsilE poziom4 Nale2y 2 i 3. belki rozwiqza6 trzeba kolejno6ci w pierwszej D' podPora przejmie na siebie 2X =0 Belka 2 sI/-n
tA,{_-o
Ro =S[kN]
flr = o[kN]
,)-^, (i,')[i
3=0
R,q=l[kN]
sv - /\
=2[kN] z,q
2 kN/m
P1
-\ H.=O
iVt=2kN
Rys.1.59
z ItNl 3 lml
f2'" )3
=0= '-;*U p(.re)
l .
e )
x o = J 3 = 1 . 7 3f2 rnl
l v I
1 2 x
Rys.1.60
tv-n
4+4-RD=0
RD:8[kN]
2 Y= 0
-V2+2.2=0 =
Z r= 4 l k N l Mn:6[kN'm]
,7lrz=0 -2-MD+2'2'2=0 =
R6wnania sil przekrojowych Przedzial PtE 0Sx<1 N(x) = -4 [kN] QG)= -4 [kN]
Przedzial ED l<x<3 //(x) = -8 [kN] Q(x)=-4+2(x-l)=2x-6 M (x)= -4x +2+2(x -l)2 ] = ("- l)z - 4x+2 2 p(xo)=0=2xo-6 = xo=3,0[m]
t
lt
'
412kN
+
,9oi5 kN l. 1m
Pr----il
Rys.l.6l z belek 96rNa beikq doin4 opr6cz wlasnegojej obciq2eniadzialalqslly przekazane nych poprzez przeguby - sily wzajemnegooddzialywaniabelek zgodr'ie z trzeci4 zasad4 Newtona (prawo akcji i reakcji).
3B
2X=0 2 Mc - 0 2 Ms - 0
4-HA=0
H,l=4[kN]
1 'D .8
+ 4 . 2 + ( 4 + 4 ) '= l 0 6+3-(4-2).5-3RB
= 5 [kN]
6 + 3- ( 4 - 2 ) . 2 - 4 . r - 3 R c + ( 4 + 4 ) '4 = 0 = R c = l l [ k N ]
Sprawdzenie Ilz=0
4-2+5-4-11+4+4=0
0=0
t(') = -4 [kN]
= -4 tkN] Il'r1"; I
lQ{*l=2+5=7[kN] = -6 + 2x+ 5(x- 2)= 7x - 16 llrt 1*1
PrzedzialFC 3<x<5 [lr1't; = -4 tkN]
I
{0(..)=7-4=3[kN] t-' = - -3) = 3x- 4 lM 1x'1 7x 16 4(x CP2 Przedzial 5<x<6 [lr(r) = -4 tkN]
39
3kNm 2kNm
6kNm
IM
R y s .1 . 6 2
4kN>i#i,4kN
to^
4kNt
\-
t'
l tT ' x r , r
-l
lon*
Rys.1.63
IX=0 II=0
2Mrt= 0 -3+3=0
Na podstawieittZ roztviEzanych przyklad6w mozemy zauwaLy(, to, co wynika bezpo6r'edni o z tw tertlzeniaSwedlera Zurawskiego,a mianowicie: w przedziale, jest r6wna zero,sila tn4ca dla ktclregointensywnoSi obci4zenia cr4glego jest stala,zaStlotlent zginaj4cy.jest firnkcj4 liniow4; tam, gdzie intensywnoS6 obcizl2eniajest stala i r'6znaod zera, wykles sily tn4cejjest funkcj4 liniow4, za6 wykles mor.nent6w zginaj4cyohfunkcj4 kwadratow4(paraboladrugiegostopn ia); jest clodatnia, jest funkcj4 rosrlztc4; tam, gdziesila tn4ca wykresr.noment6w zginaj4cych tam, gdzie sila tnalca zeluje siq, n'loll'lent je2eli zerowanie zginaj4cyosiqgaekstremr.uu; sily tn4cejwystqpuiena czq6ciytrzedzialu charakterystycznego, to na tej czqSci wykres r.noment6w zgina.j 4cych.jest staly; tam, gclzie.iest przylozona sila skupiona, w wykresiesil tn4cychnastqpuje skok o rzLrt te.isily na oS (Q), w wykresiesil osiowychskok o rzut tej sily na kierunek(N), za$ w wykresietlotnent6wzgina.j4cych nastqpuje zrniana nachylenia stycznejdo wykresu, gclyzzrnieniasiq dM ldx : Q. Zalantanie jak4 pokazu je to jest zawszew ti[ stronQ, strzalka(zwrot) sily skupione.j w tym punkcie; t a m , g c l z i ej e s t r n o n i e u ts k u p i o n y ( r y s . 1 . 6 4 ) ,p a r a s i l o w a r t o S c il . n o m e n t g dl Mo = liu(Pe) wwykresietnourent<jwzginaj4cychnastqpujeprzeskokorvartoS6tego
lr-lolrentLl.
"l l"
l +
+ l
< >t ,
Rys.1.64
/-\ ,
M s
41
lll's. 1.65 Z r6wnafir6wnowagi wyzn czamysily reakcji podporowych(rys. 1.66). M z r d o t= no -8-4RD+4'3-4+9+1 + --0 :+ Ro =4[kN]
Rc=4[kN]
-4+4-4+3+4-8-3+!Rs =0 = )
R a = 1 0[ k N ]
s y - n
R .1-z+z=o = ^ u - 3 + z - r c5
-0
=6[kN] R,E
Ms =35[kN.m]
^rzgorl luf p
9 + 2 - 8 - 3 6 - M s + ( 8 . 4 + 6 . 6 ) = 0-
Ma=35kNm
Ra=6 kN
\.8 Rs=10kN
tl 3kN
Rc=4Xtrt
SkNm \ 7
' D Rp = 4 k N
Rys. 1.66
Sprawdzenie
zM, =g
- 8- l 6 + 1 2 - 4 + 7 + 8 - 8+ 6 + 1 8 -1 4 + 2 - 5 4+ 5 4+ 3 2 - 3 5= 0 0=0
43
Rys.1.67
--=-+lF
\ 10kN
i
-
l _l
i
NI
Rys. 1.68
-f , ) M ( x \ = - 3 5 +ll!o
( 3 ) M l t = u ) = - : fk N n r l 3 -
* = ! ) = - r r f k Nm l ur(
[ 3 )
44
Przedzial II-1
<\
Rys.1.69
a)--
Ir.r.rt
tkNl
ttrtt'<
I M ( x = 0 ) = 1 5[ k N ' m ] , I ./
45
Przedztal P-C
Rys.l.7l
Przedzial P-1
46
PrzedztalI-2
Rys.l.73 N(.r) = 0 [kN] Q@)=4 [kN] M(x) = -12-4(l- x) = -16+4x M(0) = -16 [kN'm] M(r) = -12 [kN'm] Przedzial2-3
,,kN,.a 2--1
\
- l l l "
;--J---t
s-),rn*,.n
/
+ + l
Rys.1.74 N(x) = 0 Q(x) = o M(x)= -12 [kN'm]
L-t-a*-J.
lrkNrf
),-,'
Rys.1.77
Rys.1.78
.18
\
4-4=0 -8+8=0
---L
zMil=0 18-15-3=0
Rys.1.79
N= 2,5 kN
N= 2,5 kN
Re=+kN
3kN
2kN
R,a=5[kN] M.a=13[kN.m]
=o M?'"*"j
-18-10+16+12-12+24-10-15+13=0 0=0
Szwedlewykres6w sil przekrojowychwykorzystatnytwierdzer.rie Przy sporz4dzaniu ra-Zurawskiego. zapiszemytylko dla przedzialuA-1. Rownaniasil pr:zekrojowych
1 9k N m
M(x).
@
R y s .l . 8 2
Ll
.t
4 3
3-x
4 o . .= - ( 3 - : i )
-"
0 ( " o )= o = 1 ( : - r o ) 2- 4 3 "
-t _ M(x)= -ts+ 4 (3
fO- ' l
]t:
- i = - ?Q- x;3 - 4r - 1
(0)= tttt = -13 [kN 'm] -l =-12,41fkN'ml ]-.z,qst -4 0,55 (0.55)= 9 ( 3 )= - 1 9 [ k N ' m ]
E:,
0) = 2 [kN] 3) = -4 [kN]
52
Przedzial I-Il
a)
1 5k N m 5kN
ll I Ztr.t
-)
lH
lf----1 li----
2kN
( r I
1 9k N m
5kN
l
Rys.1.83
E@
t-J 1+---l
ll.li.r.srN
4kN
l l
II
'l
@
Rys.1 . 8 4
H H H E-H-R
@ cq
-H-h E H HH
.+l o-l
,)
(_,
I H l I _,t f_ Hi_ I
Rys.1.85
b $
[-
Hi-
53
1
Przedzial P-IV
Rys.1.86
coscx=1=0,6
J
sincr= =0,8 5
T
Q@)=3,5'0,8+4'0,6= 5,2[kN]
M p =o [kN'm]
- 2 6[ k N' m ] M ( x = 5 )= 4 . 3+ 3 , 5 ' 4
26kNm
Przedzial lY-Y
- l ,/ In -
@
f--l
J ,/
-
l i l r----il = lH
B
rl.l
iH F= i F p q iF F4 iA F=
iH iH iH rJl
tl tl EI
iH_-l_
@
Rys.1.88
55
Przedzial Y-B
E z
Y c{
Rys.1.89
I
rg
3
2-*O
N = 2 , 5k N IV
1 3k N m
Rys.1.90
J/
47
13
@
Rys.1.93
Rys.1.94
I
I LX =0 II=0
- wqzel P
4-2-1,5-0,5=0 5-4-1=0
59
4kN
Rys.1.97 pol4czonego na rysunkn l.97 konstrukc.ja skladasiq z lukLrpalabolicznego Przeclstawiona wyznaczalnym. ukladem trojprzegubowyrr'r statycznie plzegubem z raln4.Uklaclten.jest i podporowych reakcj Obliczenie
2 kN/m
Rys. 1.9tt
60
LMu=g
=o M?'"*"j
lH^+9tro=06 -3VA = -18 l2H A ZX=0 2 Y= 0
6-8+Hu=g
l0-2.6+4-4+Vs=0
,) 2 3+2.3-4.2+8+2.6.3+6.2-10.6=0
6 8 - 6 8= 0
sil plzekrojowych bqdziemykorzysta6z takich samych . .Dla_lukuprzy okre3laniLr zasadiak dla belek i rani.
2 kN/m
Rys.1.99 W ukladzie(x, y) r6wnanieluku (paraboladrugiegostopnia)o strzalce.f i rozpiEtoSci / mozemy zapisa6 nastqpuj4co: - Y ( " r )a =x 2 + b x + c , a + 0 przy czyrn zachodzi. 1 ) | ''l'= l 1 t /l = | \
i v(( : r : = 0 ) = 0
Ir'(.r=1)=Q
61
(1.re)
przypadku: Tak wiqc w analizowanyrn r6wnanielLrkuparabolicznego I 4.4t = __x(x_12) y =_i02_x) e 12' tangensk4ta u(x) nachyleniastycznejdo osi Ox . 2 . r " ( . t= ) - (x-6) = tga(x) - sinusk4ta cx(.r)
Sll'l CX(t) = --r:: l/
tgs(:r)
I + tg2cr(-'r)
- cosinusk4ta o(x)
cnsry/r-\ =-
I r -
=--
I r 1
It+1y1'
(1.2r)
r<iwnania sil przekro.jowych: a) sit podiuznych = -(10 - 2;r)sin o,(;r)- 6 cosa(x) = .,^/(;r) b) sil tn4cych Q@) = (10- 2x) cosa(:r) 6 sino(x) = c) rnorlent6w zgina.jrlcych -6(x - 3)
-4xz+44x-174 8I+4(x-6)2
6t. 4@4f
62
lrnl
M(x) lkNml
-r 1.600
-9,960
0
t.661 2.661
2
-l 4
-8,47 |
- 7, 2 1 |
_6 ?q5
0 -0,609 -t,302 -2
3
2.661 t,66',7
5
6
-5,857 -6
6kN
Rys.1.l00
63
Przedzial CD
PrzedzialDB
Rys.1.103
Rys.1.104
Rys.1.105
,667
LX=0 )I=0 2 Mp = 0
1 l z) 8 \ l
v /
i
R y s .1 . 1 0 7 wqzel C
I l v I
I
^L+ U X
Rys.1.108
LX =0
tv-n
- ) r ) - A
L -
1 _ n _
\ '
2u, =g
-4+4=0
66
Obliczeniereakcji podporowych.
qoR2 Rs=2qoR
LX =0
2qsR* R1T
Jqo^"otgdq
9=0
=0
= gz + 2qxR-R1-4eRsin<p lo
IE (p=;
R^=1oR
XY=0
, L
=O = 3qsR-qsR(-cos9)lE-R,
2Mo=g
Rp =2qsR Mt =5qoR2
=0 + M . t - q o R z- Z q o R . t - r n o o ' - q s R z
poprawno6ci obliczenia reakcjipodporowych Sprawdzenie 2 M 1 =0 - qoR2 +2qsR. sqoR' ** 2 0=0 _ 2R = 0 no^'-JiqoR. n* - qon' -2q0R' ' " 2 ' "
Rys. l.lll
o<g<1
' *=o
= N1a;= 296Rcoso,Jnonrinto-rp)dq
9=0 =2qoRcosa*46R(l 9=a -cos a) = -qsR+3q9R cosa
sincr+ "or{a - q)dg = Q@) = 2r7eR JAoR = 2q9R sino + q6Rsinc = 3qoR sinoc - Zqonz M (u) = -q oRz (n -R cos o) 9=o f *r
Q=0
qon[costp(Rsincr-Rsin = <p)+sing(Rcos<p-Rcoscr)]d,p
9=a
9=0
= -4qoRz+3q9R2 cos cr
,)
e ( o =t * l =c , ,= 3 q o R )
M l a = t l =, u = - 4 q o R 2 ')
\ / -\
, (' =+ l='q-t 4) 2
[
"[" =t)=o,rro^
n[" =1
/ .\
)=z,sssnon
n("=t t,tro^ )=
*(" =2)=-t,oornoo'
Przedzial ll-l
o<a<1
L
N(c) = -qgR cosct- 2qgRsina = -q4R(cosa + 2 sin cr) -q6R sin cr+ 2q6Rcoso = q6R (2 coscr- sin cr) Q@) =
g(cx)=0 =
tgrr=2 =
o=?!1rad)
,f+
U L I r ( -\ l N l c r =! l = - 2 ( t n R
4 O la = 1 | = - u n R l-t ) / .| ,, |
oq s R =2 M,n,n l =- 5 . z l t
I t I r
2) .\
.\
-\
fr["= ])=-o,ruu,,o^'
lnl o=; l=-2.t213q6R j Ol " = i l =o .l ffi q o n
' \ -) | ) ;(
-s.ztzqon' lr("=!)= | r)
\. lt(o=0)=-qeR lOta=0t=2u^R
PrzedziaLl-A
Rys.1.113
o<a<I
2 - 2qsRcos2 = -qroR (sina+2cos2 a) 6x N(cr)= -q6R sincx
cos o' sino(= qoR(cos cr- 2 sin2a) QGr)= q6Rcoscr- 2qoR M(a) = -sqoR'+ qsR(R - Rsino) - 2q6R.o,o[4:tt" [ 2 2 o) = -4qoRz- 4sR2 (sincr + cos / -\
l= )
Nl cx=rl=-aon
\ / / -\ O 1l.a = l l = 0 2)
\\
-sqon' u(o=11= z l
/
x(o =*l = -l ,3 6 6 q on r/ \ e ( o =* l = -o ,3 6 6 q on
I
J '
,(o =*l =
I
-t,' t6 q s R2
'
" 1 " =L l = q l o t W s n
/ -\ Nl a= . l=-2qon o /
\
n \
[tf"-0)=-2qoR = lQ{a= 0) 46R -5qoR2 lU 1o = 0) = Wykresy sil przekrojowych przedstawiono na rysunkach 1.I14+1 .117 .
73
Rys.1.115
Rys.1.116
.qoRz
R y s .1 . 1 1 7
/-, ( |
\ )
uoot'
vty
T
2qo| li , ------li
li t,"T_
LIJ
iY
oi
*-
r I I
Rys.1.118
lzqon
Vsqos2
Przyklad 8 (, reakcjepodporowei sina rysunku 7.I1 9 wyznaczy Dla kratownicy plaskiejprzedstawionej m obci42eniuzewnqtrznym. ly osiowe w jej prqtachprzy zadany
Rys.1.119 Kratownica ta skladasiq z 11 prqt6w i 7 wEzlow.Wspiera siq na dw6ch podporachw pLrnkcie B. Poniewa2wqzly sEprzeprzegLrbowej w punkcie A i przegubowo-przesuwnej guban-ri gladkimi (nie wystqpuj4w nich sily tarcia)to dla kazdegoz nich rrozemy napisacpo dwa r6wnaniar6wnowagi sil i dodatkowodla calej konstrukciitrzy r6wnania (wyznaczarny r6wnai r6wnowagi wynosi z nich sily reakcji podp6r), azaternliczbaniezaleznych
r . r= p = 2 w - 3
11.22)
wyznaczalne.l . Wprowarunekna liczbqprqt6wdla kratownicystatycznie Jestto r6wnocze6nie p - Iiczbaprqt6w kratownicy,w * liczba wqzl6w kratownicy.W analiwadzono oznaczenia'. zowanyrn przykladzielnalny p =2'7 -3 = I I prQt6w.Osie prqt6w zbiegaj4siE w wqzlach jest przylozonew wqzlach. centrycznie(nie rna mimoSrod6w)oraz obctqieniezewnqtrzne Przy powyzszychzaloleniachsity przekrojowew prqtachkratownicy redukuj4 siEdo ztwierdzenia Szwedlera-Zurawskiego. sil osiowyclr(pcdluznych),co wynika bezpo6rednio kratownicy P1, P, zachodzt Dla dowolnegoprQta
R y s .1 . 1 2 0
= l* rnt=M ( x = 0 ) = a
l M ( pj )
Q
^tr/-.-t\_A tul\A-r)-w
(r . 2 3 )
oraz q(x):
0<x</.
76
do _ z=-q(y)=0 + dx dM =Q\x)=Qs + gx
QQ):O0=const M(x)=Qsx+M,
II=0
N 2 s i n c r = 0+ Nr=0
Nz=0
2X=0 =
Rys.l.121
Podobnie, gdyw wqzleschodzq siEtrzyprQty, jest zkt6rychdwa s4r6wnolegle i wqzer nieobci4zony silamizewnqtrznymi, to trzeciprqtjest zerowy.
Rys.1.122
I1: 0 ZX=0
1y'3 sina = 0 = Nr Nz
:+
N3:0
77
I
ill
+
+ +
11; = 5lkNl
Vt=2,25lkNl Ra=8,75[kN]
Wykorzystuj4c twierdzenia o prqtach zerowych w kratownicy widzirny, 2ew analizowanej kratownicy sqnimi prqty 3, 10, 11. prqtach mo2nawyznaczytkilkor,rametodarni.Nale24do nich: Sily w pozostalych cD spos6br6wnowazeniawegl6w, p) y) 6) s) metoda Rittera, plan Cremony (metoda graftczna), rnetoda element6w skofrczonych, rnetoda punkt6w rnasowych i inne.
W metodzie rriwnowa2enia wpzl6w dla kaZdego wqzla kratownicy wypisujemy po dwa r6wnania r6wnowagi sil. Dlatego zaczy\amy od wqzla, w kt6rym schodz4 siq najwy2ej dwa prqty. Po wyznaczeniu sil w tych prqtach przechodzimy do kolejnego wgzla.
- wqzel A
Rys.1.124
II=0 2X =0 wqzelI
fi *r-2,5=o =
z
R y s .1 . 1 2 5 EY =0, Nr = 0 [kN]
R y s .1 . 1 2 6
II=0 2X =0 - wqzeiIII
-Ns-T:o =
-t;
N e -3 ,1 A +& =g =
Rys. 1.127
2X =Q XI=0 - wqzelB
Rys.1.128
LX =0 II=0
-t,25+sJ2 ft-*r+:,
=3,i5Jt=s,3 = Ns [kN]
N, =olkNl
-8l5+5J1#**r+3lsJ; #=o
W przypadku,gdy w analizowanej kratownicy nie ma wqzla (rys. 1.129),w kt6rym schodz4siq tylko dwa prQty, to moznaskorzysta6 prac wirtualnych (por. [23]) celem z zasady wyznaczeniasily w jednym z prqt6w kratownicy, a dalej stosowa6metodq r6wnowa2enia wezl6w.
R y s .1 . 1 2 9 Metoda Rittera polega na mySlowyrn przeciqciu kratownicy na dwie czgsciprzez nie wiqcej niz trzy prQty.Ka2daz tych czq6cimusi by6 w r6wnowadzeprzy dzialaj4cychsilach zewnqtrznychzr6wnowazonychsilarni osiowyrni w prqtach,przez kt6re zostal przeprowadzonyten my6lowyprzekr6j(por.rys. 1.130,L 131). Pisz4cdlajednej (dowolnej)czqSci trzy r6wnaniar6wnowagisil obliczarnyz nich sily osiowe w prqtach. -.8lv
Rys.1.130
B1
Z Mo = g ', -3.2+6'4+N1'4=0 = 2Ms:0 2,25'4-3'2-N6::- 4--0 = 2 M 1 y= 0 3 ' 2 - 5 ' 4 + 2 , 2 5 ' 4 +N g ' 4 : + N s = 1 , 2 5 [kN] Nz=-4,i[tN]
"t;
N e= 1 , 0 6 [ k N ]
Rys.1.131
II=0
=3,75Ji=5,30[kN] =o + Ng
- 4 N 8 - 8 , 7 5 ' a + 5 J i ' 4 J i= 0 =
N s = 1 , 2[5 kN]
Spos6b grafi.czny- plan Cremony nale|y do metod wypartych przez metody kompr-rgo tutaj jako ciekawostkq historyczn4. terowe.Przyporninarny pola (por.rys. I .132). przezponumerowane i sily w prqtachoznaczamy Sily zewnqtrzne
IV 3kN ----rzK-
"
\
rr/ t\ / l
l t \
- ] @
ZN ,,un*
.7K..r l
@ TJ:Rys.1.132
(rys. I .132)i wielobok sil i skali sil rysujemykratownicq Po przy.jqciu skali dlugoSci (r'ys.1.133), kt6ry musi siq zarnkn4c. zewnqtrznych Skaladluso6ci1:200
Rys.1.133 Wielobok sil zewnptrznych (l crnoznacza 2 kN) punktu np. 1. Odnierzamy poziomo odcinek Rysowanierozpoczynarny z clowolnieobranego o dlr,rgoSci 2,5 cn otrzymrlj4cpunkt 2. Odcinek ten przedstawiasilq poziom4 o wielko6ci 5 [kN] w wqZleA.
B3
Z punktu 2 odmierzamypoziomy odcineko dlugoSciI t"-t, kt6ry wyznaczapr,urkt 3. z Punkt4 pokrywa siqz punktern2. Odcineko numerze3-4 przedstawia silq poziom4o dlugoSci 3 [kN] w wqZle IV W wqzle V nie ma sily zewnqtrznejdlatego w wieloboku sil punkt 5 poklywa siqz punktern 4. Z punktu5 odmierzarny pod k4tern45oodcineko dlugo6ciYi
' ) ) \ L
t"*1,
punkt 7. Z punktu 7 prowadzirnypionowy odcineko dlugoSci wyznaczamy go koniec powinien zna1e26 siq w punkcie 1. Tq zasadq rysowaniastosujemydo kazdego wqzla kratownicy startuj4c od wEzla, w ktorym marly do wyznaczenialylko dwie sily. Takirr.-r wqzlemjest wqzel A lub wqzel V. W wq21e A mamy pola opisane nulnerarni 8, 1, 2, 9. Na wieloboku sil zewnqtrznych z punktu 8 przechodzimydo punktu l, z 1 do 2, z 2 prowadzimyliniq poziom4.Przeciqcie tych dw6clr linii wyznaczapr,rnkt 9. Mierzyr-ny dlupo przez odcink6w 2-9 r 98, wymnozeniu 9o56 skalq sil otrzyrnr"rjerny wielko6ci sil w prqtach A-il iA-t. Przechodzimy rc:"az do wqzla I. nastqpnie do lI i tak aZ do wqzla B (rys. 1. I 34).
[cmJ,ktore-
2=4=5=13
Prqt nr
A-r (8*e)
a-TI /t_0\
r.375 r,590
0 1,375 t.060 0,530 ) )\o 0.625 2,650 0 0
3,1 8 0
)'7\
_) 1)
(r0*r rr-rrr r)
il-rv (3-rr ) i l r - r v( rr - r 2 ) ur-B(7-r2) r v - B( r 2 - r 3 ) rv-v (4-r3)
v-B (5-13)
Rys.1.135
b)
2kN/m
Rys.1.136
c) 2kN/m
Rys.1.137
B5
2kN/m
Rys.l.138
6kNm
3m
Rys.1.139
Rys.1.140
c)
\
/-\+r.r.r'
7
Rys.1.141
h)
Rys.1.142
87
Rys.1.143
Rys.1.144
k)
Rys.1.145
2kN 2m
Rys.1.146
89
He=o
Rys. 1.147 rJl62myzaleinolcifunkcyjne reakcji Vt@), Rs(x) i sil przekrojowych Qy@), M r @ ) , Q L Q )i M 7 Q ) . sily reakcjipodporowych Z r6wnafir6wnowagiukladtrslNwyznaczamy 2 Ms = 0 - V , q . l + L ( l - x ) = 0 = gdzie'. - 0 , 4< \ < 1 , 2 =|-+=l-\=E' Ve@)=]fl*"1
II=0 2X =0
n r + l r t - x ) - l =+ o Rr=1=\
Hz=o
Aby wyznaczy6sily przekrojowew punkcie Knale2y rozwa2yt dwaprzedzialy,s4to: a) et j r o n y p u n k t u K , - 0 , 4 1< x < a sila P=1 znajdu.lesiqzlews
Q x Q ) - - R= a- i = - e
M y ( x ) = R n (- ' ) = l t l - x ) = ( l - E ) / t ' ' QrQ=-0,41)=9,4 Q v @= o ) = Q
QxQ=d--+
M xQ=-0,41)=-0,561 Mx@=0)=0
M n(x=o\="
t '
(l-o\
b)
=I =t - er7)=VA 7(/-x)
M rc(.= , "V ) A .x = : ( l - x ) . x = ( l - E ) E /
I
fo"r*-o\-l-'=t-!
'
l,
91
\0,,@
t-
u @
@ f,,
to,24t
Przedzial -0,4 I < x < -0,2 I Qr@) = -1= const M y(xt= l(x+0,2/)
QxQ)=o
M Y(x)=Q Przebieg zmienno6ci analizowanych wielko6ciprzedstawia rysunek 1.148.S4 to ich linie wplywu. Na wykresach rzqdne wyra|ajq 1 - wielkosi reakcji v1 dla sily P : I ustawionej nad t4 rzqdnq znak (+y oznacza,2e Jestona skierowanazgodnie zprzyjgtym zwrotem; rp - wielko66reakcji Rs dla sily P: I ustawionejnad tqrzEdnq; ty * wielko56sily poprzecznej w punkcieK dla sily p: 1 ustawionejnad t4 rzqdn4; wielko66 momentu zginaj4cego w punkcie K dla sily P: I ustawionejnaclt4 1 rzqdnq,a znak (+) oznacza,2erozciryanes4 wl6kna dolne. Na podstawietak sporz4dzonych linii wplywowych rno2nadla dowolnego obciqzenia obliczyi wielkoS6sil reakcji i sil przekrojowych.W tyrn ceh.r korzystamy z zasadysuperpozycli.
Rys.1.149
93
1.149 rysLrnek Dla dou,olne.i wielkoSci statyczlle.l S, kt6rej liniq wplywu przedstawia
zachodzt
, l=t+b
s = )t4ni)+
J,it.'14(r)cl.r
(1.14)
s=itcr,l*no'=j;lt'ta'= itr,',l)+qo't
l=l .r=./ i=l
(r25)
obciqZonego. 6 oclcinka dlugo$ci odpowiad.44cej polem linii wplywowe.i .,1 1'uta.j .jest Przyklad 10 'Wyz;rlczyc w purlkcie zginaj4cego i nromentu Re orazsily poplzecznei reakcji V..1, wielkoS6 aa k r y s u n k u1 . 1 5 0 . K d l ao b c i 4 z e r r i a . jn
yUP a
R 1 , s1 . .150
(t-@)
R y s .l . l 5 l
=Y' , |
p
. ,
t ' l lt
l l
94
Rys.1.152
R" o= ! ! L z o - z p . L p + . 1 = l p i-r N t
a 2 2 2 4 4
\ --i \L
Rys.1.153
OK
=
D
i , -
a
D
z
I
l
I
2a-2P l*r
2
1=-1"[tN]
4 4
APK= - - . - . *
a l
2 a + 2 P . 1 * "1 = . . 1 r ' [ t N ]
2 4 4
2a
Rys.1.154
95
Przyklad ll wykresy [nii wplywu sil I tak cllabelki wspornikowej (rys. 1.155) otrzymanonastqpuj4ce reakcji V,tG) , M ,t@) i sitrprzekrojowych QyQ) , M rG) dla punktu K
M4
p-1
<I;E) <6";)
1.155 Rys.
Obliczenia 2X =0 II=0 LM1=g
96
Przed,zial
0 < x < ai
A a
{oot*l=l-1=o
lMxG)=l x-l x = 0
-:1 | l M * ," ( x \= |- l l . r | A |
t \
r \
Przyklad 12 Kolejnym przyklademjest belka na jednym koficu utwierdzonaprzesuwnie,a na drugim podparta lo2yskiemruchomym,dla kt6rej wykresy linii wplywu charakterysty cznychwielkoprzedstawia 6ci statyoznych rysr.rnek 1.156.
P=1
@ @
<q'i>
Rys.1.156
97
Obliczenia LX=0
tv-o
ZMu=g =
Przedz.ial
i,q ilr
1
v f
r.rfl Or,l
skladasiq z trzechbelek pcr.1ena rysunku 1.157belka Gerberowska Plzedstawiona przekazywaue obci4zenie (3) g6mymi, z ktorych belkami szl pruy czyl"t7 belki ( I ) i dynczyclr, jest r"ra belkq doln4(2). przedstawia rysunek1. 15 8. wielkoSci Linie wptywu charaktcrystyczr.rycl.r
98
l H - 1I. l r
Przy'kladl4 w punkcieK cllabelki Gerbct'orvlronlentu zginaj4cego Korzystaj4cz wykresu linii wplyr,r,u r.vielkoSc rttchotnego.przy ktoryr.r.r obci4zer.ria zaclanego skiej wyznaczyc takie r.rstau,ienie ptrnkcieK jest rnaksyualna. w zadanyur zginaj4cego rnomentll
2kN
L z^ l^lt^l
R 5 , s1 . .160
b)
V V L
ffiTl + +
l4kN I2kN
l l
R y s .l . 1 6 1
100
M ' l ) " * ,, = 4 . 2 + 2
( 1 3 I +-
) I
1 2 iI \
4
2 - !4 2= 5 [ k N . ' r ]
Przyklad 15 Na zadane.j (rys. 1.162)ustawiono belceGelbelowskiej w odlegloSci co I ,5 [rn] dwuteowniki, na kt6rych polozonoblaszanypon-lost. Narysowa6linie wplywu sily tn4cej w pur.rkcie K analizowane.j belki.
R y s .1 . 1 6 2 Rysuiemy linie wplywu sily tnqcejw punkcieK dla belki Gerberowskiej bezpourostu. Na tak sporz4dzony wykres nanosimypunkty w uriejscach, gdzie s4 clwuteownikii l4czyrry -fak je liniq laman4. sporz4dzony wykres stanowi liniq wplywr"rsily tnEcejw punkcie K dla belki Gerbelowskie.j z pol'rlosteln.
Rys. 1.163 1.5.3.Liniewplywu dla plaskich ram LiniewplyrvLr cl.rarakterystycznych wielkoSci w ralnach wykonr-rje siqwedlug zasad oln6wioprostych nychdlabelek i belek Gerberowskich.
101
Przyklad 16 obciqzesiqjednostkowyr.t.t tr6jprzegubow4 z przeslrwaj4cym rar-nq Jako przyklad rozwaLt"ty (rys. 1.164),dla kt6re.jwyznaczymylinie wplywu sil reakcji podpororvyclr poziomyn-r nien.r h p u n k t a c hK , L , W , Z . o r a zs i l p r z e k r o j o w y cw
+
lJ',A
"6
u ^
R y s .1 . 1 6 4
rownania r6wnowagiukiadusii s4 nasna rysunku1.165 Dla ukladuprzeclstawionego tQpru 4ce: M|'"*"'j - 0 ZX =0 - O M fiPttwc't
t v - n
= 2H n -1(4-.v)=0
.y H , t = l - L Iu = 3 -
Lr u=_z*!
3 V^ - 4 H ' = 0 VB = - V . ' = - 4 + : v
A -A t/ II / | - - 1 1 | - a - i / t 1 )
' n J |
-)
=-r l Q r= o
lNr
l A , lo = g t - ^
)r lu * =ql-.v
t ' -
dla 4<-y<6
lI Q u= o
lNr =o
102
dla0<_y<J
! l r , =- H o l "= - z + l )
"L-g!--ja
-(
i > IE
r
flhr*
l
l. I
dla5<1,<6 M1=(6-y)l
'lllglllhk*l
Qr,= (6- v) )
Nr =-4*1v
J
,ffi
I
|
|
,--n5;f
tP
-
@=@ @ @ @ @ @=@
la0<x<6
4ffiry
przedlinii wplywr"r Przebieg zrniennoSci r y s u n e k1 . 1 6 5 . stawia
@=@ @=@
@=@> <@)=<_@
=@ @=@D
R y s .1 . 1 6 5
103
wyznaczalnych 1 . 5 . 4 . L i n i e w p l y w u d l a k r a t o w n i c p l a s k i c hs t a t y c z n i e Przyklad 17 nreSilywewnqtrznewplqtachkratownicyredukr"rj4siqdosilosiowych.Wyznaczasiq.';enl. linie wplywu reakcji podporowychi sii osiowych w zaznaczonych todq Rittera. Sporz4dzmy i obci4zenir"r r6wnoleglych prqtach klatownicy(rys. 1.166)o pasach lednostkowymprzesuwaj4cymsiq po pasieg6rnym.
-lr--9
Vai
R 1 ' s1 . .166
poclporowych liczynly z r6wnai r6wnowagi Sily reakc.ji LX =0 LMn=0 H1=g -1t, !+l(/-.r)=Q = fru=l_
2MA=0
1iB/-l ,t=0 =
nu=l
Sily w prqtach Dr, Sz, G1 wfznaczLlly rretodE Rittera rozwuLajqcclwa przedzialy porr"rszania P : 1. siq sily.jednostkowej
R y s .1 . 1 6 7
\.
0<x<2a LMo- =g Z M6 I u=0 tv-n R s - 4 a + G 3 . 2 a = 0= Rs'4u-D1.2o=rJ = , S 2 + R s = 0= Sz= G'. = 4 2 r =-2L 1?o " I
D,=2Ro-2r I ^ " . t {
2.
zMnr=g 2 Mg o= 0
sv-n
G 3 ' 2 a 1 1 / n ' 2 a == 0
D1'2a-V7'2a=0 -
G3=-L'A=-t*i
Dt=Vl=t-;
-52+VA=0
52=
Y ^/ = I - - l
L
Z rownowagiwqzla O11 Sr+l=0 = Ss=-t jest r6wna 0 I stol w tynr wqZle,zaS wyr-rika, ze sila w slupie35 jestr6wna-1, gdy sila P: ustawieniLr sily P: 1 w wqzlachs4siednich. 1rt'zy
I I
I
l D .
t'
V
R y s .1 . 1 6 9
105
I
l.
0<.t<4a
I)'=0
K3sina+R, =0
:+
f/ 1\l
D t'B --
'-
sln c[ vl
sln (X
. *
- l
{) r 2 t
V) i ,- r l I
f)r \
f;
2.
5u<x<6ct :Y:0
Vt=-KSsin66=0 =+
/\5 -
..
2 [
t )
\-:w:4) {
z'1-n--->
--';----;--\ <-!v!9)
/'-r--;---\ C-:uv:g,,
\-:wyJ-)
.--i----F-.--
<!iG)
1 sincr
(
---;---;-\
LrrlJF
\--1
__y/
Analizr-r.j4c otrzymanewykresy linii wplywu dla kratownicy plaskiej stwierdzamy2e: jak dla belki prostej; linie wplywLrreakcji podporowychs4 analogiczne linie wplywu sil w prqtachpas6w(dolnegoi g6rnego)s4takiejak dla momentuzginaj4cego w punkcie K znajduj4cego siq pomiqdzy podporami belki prostej z tnno2nikiem l/h
"=-+,'=+
. . 0
slll (x
(1.26)
(1.21)
liniewptywu sil w prqtach slupk6w kratownicy sqtakie.jak silytn4cej w belce prostej 1.5.5.Liniewplywu dla luk6w tr6jprzegubowych telazlinie wplywudla plaskiego parabolicznego Sporz4d2rny luku tr6jprzegubowego
H1
R y s .1 . 1 7 1 Rownanieluku
) ' ( x )= # t t
I'
A1-
- x l = a 1 6 z r- x )
JA
r \
z [ r - J .]
\
\il]
ryl Yl
'
zo)
il'.1'-;J
107
cos cx(ir) =
r + + l rL - l
\
.2
3n)
-)
4 l S . G A= - )
J
sllluK
4 5
c O SC { 5
L l v ,l , = ( )
Llvt j =0
z,Ptir\\'c'l-
I/g =
IUI
t l
l-lo=Yu
,1,/z lewL'l _ r\
I I I
clla o<.v<1 2
,r I I c l l a- < - r < 1 ?.
Rys.1.172
108
.ll y
"
=-.)U--.
.\I
r ' -5 5 (/=-.\' t 3 9
x ()" =-I1.osc1z *Sin 1;'v\=-7 I 'UU .\'. I x ,, /vK = -(srn06 -cos aX | = lOi a<t<3a
otl
( /
*X/ ||
|
')%)
a
t's '/
( o*lvo=t-1 r/-.)\<'4-
n,q=J
t t
R y s .1 . 1 7 3 MK = ( '
'-
x )
1 5
t )
ld---ct=Q--.\
t 3
e
7x
A)i-6"s=s-30;
r" ) )4 -6 i -. er s3= -45 .* ti ;x
= -('
3u<a<5a
vl,a-i nt=1-l
o
t4
_ (, MK -
Qx
l/r
[' (.
l.'
(, - -l.'
6n)
=--lt-
2(, 3[
j x l(.
I-
6 o)
la
(k )=--l
)r""o
"
x )
109
\,!JU'a>
/-i--l'-\
\:w!E)
/1-t;\
=<@ED <@ED
<lvgD
z7^-\
*a:5,t
(@D
)"inox
R y s .1 . 1 7 5 Na podstawiewykonar.rycl.r obliczeriwartoScirzqdnychlinii wplywu i ich wykres6u, (por.rys. 1. 175)moznapodai szybkispos6b ich rysowanra. jako przeciqpunktje.jzerowar.ria I tak dla linii wplywu lnolnentuw punkcieK ustalamy punkcie na wykresie linii wplywu. W A odmiecie linii BPl z lini4AK. Punkttenzaznaczamy
110
na osi odciqtych.Pod przegubern rzanrywaftoSt xy i lqczymyjq z punkternzerowania na osi odciqtych nastqpujezalamaniewykresu, zaSw punktach A i B rzqdne s4r6wne zero (por. rys. 1.176).
@
R y s .1 . 1 7 6 rzqdnelinii wplywu Mywyznaczarny z proporcji: Charakterystyczne r0--\,r. l - l K= _ - . \ K . x6 (t \ro t l o= l ; - - r 0 l : \z )xO
(r . 2 8 )
,-t^=\ \!wy5)
Rys.1.177
111
punkt S przeciqcia w punkcie K wyznerczat.t.ty Przy rysolvaniulinii wplywu sily tr.r4cej K iukLr. w ptu.rkcie plzez purtkt A i r'6wnoleglq do stltczne.j przechclciz4c4 pfosteJ BP, z prostel ( r y s . 1.177). c o s c x , { p u n k t e m w a r t o S c p o d A i p u n k t e m S hd t n i e r z a r n y N a l i n i i o c i c i r i t y co punktach B i S jej w A, linli 1i'1llywu, a przegubem zalattranie pod nastqpu.ie W pLrnkcie proporcji punktacli i liczymy z w K P1 rzqdnych WaltoSci z-ero'uvanie.
. Y s- . \ ' r ,i ll^- = -cosCX6
-\{
XP'
(L29)
-J't tlf a I =:_ "J coS06
SlIl tI6
Rys. 1.178 najpierwptrnktT przelv punkcieK wyznaczamy Rysq4c liniq wplywu sily podiuznej prostych punkt prostopadl4 do stycznejw pr.rnkcie prost4 przech A i BP1 z odz4cqprzez ciqcia rzqdner6wne sinu6. Na iinii odciqtychw ptrnkcieA i T odtnierzanry K ipor. rys. 1.178). N6. pod przeguber.n zalatnzrnie linii wplywu punkcie nastqpuie W
't't2
.Y7+t
slllCtz
'llp =-sl11cx,r, x7 +I
'
I )
( I .30)
6rc = JJJo,, 6.r, do-l JJJb; 6rr; do+JJr7i 6ur dS l=0 V6rr, o [ " o , i )
gdzie
z.P.w. ttr
( ,r,
t?
(r.31)
- tr. lt= Lr ,, ds'l .,,orr-[ fflo, - =II|.[o,, , r,ao+ , f f,1, ,J., z,ll :r ,r [r# )
(l .32)
potencjaln4ciala liniowo-sprQzystego, U jego energi4wewnQtrzn4(sprqzystfl, .jestenergial (r'nasowych L7 - prac4od sil zewnqtrznych i powierzchniowych). W powyzszychr6wnaniachwystqpuj4elernentytensor6w; a) naprqzenia (or, 6rr l ' l ; c7) T a= 6 t i ( e@ * =l or' 6zz or, l , j orr )
(L33)
b)
t " ' - l a cr ) rt =tri (ci ^ = .r' | :r, :r, I' cl: tn [.r' )
przenrieszczenia c) wektor
i - ( u 1 .l r r , r 1 3 ). i = tt181
( l .34)
(1.35)
d)
(r . 3 6 ) (1 . 3 7 )
e)
wektor sily powierzchniowej q = @ t ' Q z 'c l ) i odksztalceir z definicji kolumnow4 tlacierz naprqzefr Wprowadzaj4o , 3 1) o = c o l( o t t , o z z , o : : , o t Z , O 2 3 0 t j j , t 12 , s r 3 ,e j 1) E = c o l( E tt , z z ,
(l.3rJ)
(l .3e)
'
1 . . . - .
( , , , - -
r , r
(r.40)
(r.4r)
prgtapryzmatycznego odcinka sprg2ysta 1.6.1.Energia gnqcymM, sil4 tnEc4Q sil4 podluin4 N, par4sil o momencie obciq2onego
Rozci4ganiesil4 -A/
-+
r l V
^tbII
114
." ,ll^tig)
Rys.Ll80
6 =
N
A
A(ds) ds
, ,
o: Et N A - A(ds) d s
(r.42)
M z /
R y s .1 . 1 8 1
z
n F
o
'
prEtajest liniowy, Poniewaz rozkLadnaprq2eripo wysoko6ci przekroju poprzeczl:'ego to z warunk6w r6wnowagi sil dzialaj4cychna ten my6iowo wyciqty przel<r6jwynika, 2e zachodzi
LX =0 =
tt
JJodl
D
=0 +
tl
lza,e:O
D
= + l l o r d ' 4 , = 1 4+ 2 M. , , ,=0 JJ
a l l z : d A =M
o ru
ti
f .
=rrr,lor: o, = = E'I n
Y
o (. D=- - o !E t P
.,, OU = - IWCA=
Mztls
2EJ
rl 4l\
"i ffi
l o
(r q,t
"
- = QS:, T t)./
l
Rys.1.182
r = - dh (v=.
GA
(1.441
tutaj wzory zostaly dokladnie otn6wionew przedmiocieWytrzymaloSc Przytoczone Material6w (por. [24]). silzlnonnainq N, parq sil o nroDla prqta prynnatycznegoo dlugoSciI obci4zonego jest r6wna nrenciegrr4cylnM i silqtnqcqQ energiasprgzysta I s M 7 , J . sl ; N 2 d . r , l . - g Q z d . s *t"J:GA *rJ u=tJ * EJ '!.6.2. (1.45)
Zasada Bettiego-Maxwella
2e dIa ciala liniowo-sprQzystego stwierdzaj4cej, Na podstawie zasadyBettiego-Max'uvella spowodor.vanych dwoma ukladarnisil praca sil ukladu l na przemieszczeniach obci4zonego
Rys.1.183
r A F r Ar , d sl + r l O . ,. n " Y' d.rL , , , , , =M l , , " ' t t td . i + | N " ,. " J r J-"GA E.I E A 'f
( 1.46)
lA', = | J
(t.4t)
1 . 6 . 3 . T w i e r d z e n i eC a s t i g l i a n o Przetuieszczenia uog6lnionepunkt6w konstrukcji lnozrla r6wniez liczy6 stosujEctwierdzenie Castigliano,kt6re stwierdza,ze pochodnacz4stkowaenergii sprq2ystejcalego ukladu jest r6wna przernieszczeniu linio"vo-sprqzystego (Clapeyrona)wzglqdernsily uog6lnione.j rLog6lnionemtr odpor,vi aclaj danej sile uog6lnionej 4cernr-r
-l
dul
-,.1
Arr
dP ,l r
tPi=t)
| d Mt, l
aul
tM i=o
(1.48)
u=f
a zEAi
N l t ,. s
a , , , = $N , a N l i l
,1 n4
dPi lo=o
( r .4e)
117
Dla prqt6rvzginanych 1 r M2cl,s I M\.s) lM(.st , i o.si L z a sJ r i - l ' =- | _ J EJ(.s) dP, 2 J E,I(S) i ., Lt
lpi=O
(i . s 0 )
i osiowej dla prqt6w zginanychuwzgiqdniasiq wtedy, gdy s4 one Wplyw sily tn4ce.j sEsily podlu2nei poprzeczne. kr6tkre i jedynym obci42enien-r 1 . 6 . 4 . T w i e r d z e n i eM e n a b r e ' a (hiperstatyczne) ttiewyznaczalne na ukladystatycznie Castigliano twierdzenia Uog6lnieniem kt6re stwieldza: twieldzenieManabre'a, .jest categouktadu liniowo-sprq2ystego pochoclna oz4stkowaenergii sprq2ystej jest r6wna zeru. tzn. wzglqdernwielkoScistatycznieniewyznaazalnej
_ =t,
AU
oxi
(r.5r)
przy.jqt4 za statyczme silq Lrog6lnion4 naclliczbow4 gdzieprzez X1 oznaczono niewyznaczaln4. 1.7. Calkowanie graficzne metodq Wereszczagina
iloczynudwoch nalezywykona6calkowanie uog6lnionych przerniesz.czeh Przy wyznaczaniu jeclna tych funkc.ji gdy z ono proste, .iestliniorva firnkcji M(x) i M (x). Szczeg6lnie.jest (rys.1.184)
Rys. I I
1.184 (1.52)
f) xo= tl M o l ( r ) x d x = t gc x J ^U I M t x ) M l r ) d x = J| M ( r ) . r t g u d r = ,"g c J
0 0 0
Tutaj f) jest polem wykresu M,zal Ms rzgdnqpod jego Srodkiem.Jest to metoda dw6ch funkcji z wykorzyTabela 1.3 podajerezultaty calkowaniailoczynr"r Wereszczagina. staniemmetody Wereszczagtna. Tabela1.3 M M
I M'Mds
1 , 2 ,
^
a b l
J
1
I , i, -at
abl
O
le*
-
= . fb l 3 fbt t2
f
I parabola2"
t-.b 3" 4
f
I parabola2o
f
I parabola2"
Mc
a
parabola2"
M6
)+ lr' rr.+2M
+b (Mb +2M c)l
-aIt 1a "
z
a
;l-llTfr{bora2'
I
_DII
t,.,
4 '
119
'1, no-=ry
I
:!1 ) t u (" u
l'
- rl
J 0
frl 15"
' a
M(x) = -;1t - x)
4/v
Tabela 1.4
ilr
w
JM'Mds
&r,,
I) "rrt
t "ut
,frffi
I
?r,,
Przyklad 18 pionowe przeguDla zadanejbelki Gerberowskiej(rys. I . 185) wyznaczyt przemieszczenie podporze B. obrotu na bu P oraz k4t Bettiego-Maxlvella.W tym celu rysujernywykreDo obliczefrwykorzystaruyzasadq q oraz sily jednostkowej P: I ptzyzewnEtrznego obci4zenia zginajqcych od sy moment6w jednostkowego w punkcie Bmomentu przegubie, a nastqpnie od lozonej w
Rys.1.185
I
I
\'Rys.1.186
L 1 2= l L p
'hlm=*
/
I ql2 ,t _ q t _
,4
3 2EJ
6EJ-
t_
Rys. 1.187
Iqr
L t z . : l . g n = L z t- '
1 1 ,
F I J 0
dt= l l u I '"M . . E
7 J
l<lThh-* I
I \T-rT-T-T-rT7
\$f}/q1'..3
-*-(Ll I
=-l
I ll -q l "
roTin 'll-mn-,-* | I z
EJl3 2
snl'
121
Przyklad 19 Wykorzystuj4c twierdzenie Menabre'a nalely wyznaczy6reakcjq na podporze B, a nastqpnie sporzqdzi1wykresy sil przekrojowych dla zadanegoukladujednokrotnie statycznie niewyznaczalnego.
Rys.1.188 Korzystaj4c z postulatu o wiqzach my6lowo usuwamy podporq B, a jej dzialanie zaslqpuj emy nieznanqsilq R3. piszerny r6wnanie moment6w zginajqcych od obciqzenia zewngtrznego r7 i sily reakcji Rp.
Rys.1.189
^u"-+ M(x)=
ukladu jest r6wna Energia sprQzysta t, | ( "' )t^"o ) l;d x 2;J" n t [ tlRu*-q 1
u=;);a*=
o
Itr M2(x)
au-tsr(
-2\
,(0,,'-n..41
Przyr6wnuj4c
,1
a(r
anu +
M(r)=iuol.'-,,0 , f t:r-a"t'
9 1 a x- 3 / ) g - ( r )t = 9J Sila tn4cazerujesiq dla .r =.ro =
*,
i ,/[
A
3oo'
Rys. 1.190
123
1.8. Metoda sil - rozwi4zywanie uklad6w statycznie niewyznaczalnych 1. 8 . 1 . B e l k i i r a m y p l a s k i e uklad statycznieniewyzr.raczalBelkq z rysunku 1.l 88 moznar'6wniezrozwi4zaczastqpuj4o riy rrkladernstatyczniewyznaczalnymgeolretrycznie nieztniennym.dol4czaj4cdo uklaclu pionowe podpory B .jestlowr.re np. przenrieszczenie lolvnah statyki warunek geometryczny, 0(An=g; Ar = 3t,'\-'+ 61r' i o n o w y r np u n k t u B o d s i l y X r - 1 , m t y n r 6 1 1 . j e sp t r z e m i e s z c z e n i ep W rolvnaniu przenrieszczertietn pionowympunktnB od leakcji RB: Xr, zaS 61p 6 rrX' -- przernieszczenier.n pionorvympunktuB od obci4zenia zewnqtlznego.
o
-
Q4)
x:=1
Rys.1.191
u"=j''+=;] :ref=#
l t i
l' l-t't-" )
124
[nlh,-
Zastosowana tnetocla nazywa siq rretod4 sil. W r.r'retoclzie te.jjako niewiadome nadliczbolve przy.imuie siq sily uog6lnione. Jestich tyle ile razy Lrklad.jest sratycznie rriervyznaczalny.Stopniernstatyczne.j niewyznaczalnoSci (przesztywnienia) ukladu nazywar.ny liczbq lviqzou', kt6r4Iralezy ttsun46, aby clany uklad przeksztalci6 w Lrklad statycznie wyznaczalny. geomctryczllienieztnienny. 1'akr,viqc rozwiilzywany r"rklad konstrukcyjnystatycznieniervvzttitczalnyzastqpujetr.ry ukladen.r statyczniewyznaczalnyr.n. W nriejsce usuniqtychrviqz6w clarjenry leakc.je sily Lrog6lnione. Piszeruy zaleznoSci na przenrieszczenia uog6lnionych punkt6w usuniqtych wiqzow
A; = 6;1X1 * c \ ; 1 X 2 + . . . + 6 i / ?+ 6 i p = 0 , I t r b r i , l b l r r r i cr n a c i c l z o w t ' i
i=1,2,...,rt
l
( r. 5 3 )
"fl
tnacierzltoclatnoSci analizolvanego ukladtrkonstlukcyjnego utworzonaze wspirlczynnikowbqd4cych przernieszczeniami uog6lnionyrni od naclliczbowych sil iednostkowvch.
125
^=]-:'"f
[[- 6,r J
Lltworzonazewsp6lczynnik6wbqd4cychuog6lnionymi przeA - nracierzkolr.rmnowa w trkladziepodstawowytnstatycznie od obci4zefizewnqtrznych mieszczeniami wyznaczalnyrn. Tuta.;: r"rog6lnionym w ukladzie podstawowympunktu przylo6,1 - jest przemieszczeniem Zeniasily.{ w kierunkujej dzialaniaod sily Xr: 1; 6 r - jest przemieszczeniemuog6lnionym w ukladzie podstawowyrn punktu przylo' zewnqtrznego. od obci42enia zenia sily X, w kierunkujej dziatrania z (1'53) Niewiadon,esily nadliczbowewyznaczarny (1.54) X=F-tL Rzeczywiste lnolnenty zginaj4cew ukladzie statycznie niewyznaczalnymwyznaczany z zaleZnolci
s'o ]
(I . s 5 )
16kNm
Rys.1.192
126
Rys. 1.193
Uklad podstawowyobci4zamysilami nadliczbowyniX1 iX2oraz obciqzeniern zewnqtrznylr sporz4dzajqc wykresy moment6w zginajqcych oddzielnie dlaXr: 7,Xz: I i obciqZenia zewnQtrznego.
=o *ul,,I: *ul" rub - - f : ' g', {1"1: ){x, }*{9,, }={o} = + 6 r r X , + 5 z r 0 6r, [62,X,
['6r, )lXrJ [SrnJ tOj
Obliczamy wsp6lczynr-riki przy niewiadornychnadliczbowychi wyrazy wolne
-nn.mlh* ,[ '"
- i
| (t L-./13
rhF -rt{rfflL I
,r[Tf'-I
+
1 3
'ffttt'--'l
J l
l =
o+1 , r r)=#
Rys.1.195
=r !,*rLor=#l b r= z6 z
Itn-rt*
'
ll I I n-r-*
2WP:
'
E-T_TTFN
t
6,/[6 6 )
{flll r
6
--4'1
-'\tul
I I
I
(-
l J
: L ( ! u * 1, , ) = 8 3EJ
r.
ru
5
, 'il =lfl
,J
6 r p= J M t
tl
-d,T
= --
EJ
EJ
_ --r[t
1 ( r 9 . 6 +I - . 2 - ) 16
' J
\TfftTZ 'q5
l - -
t6 -.-Trffl 5
B4 3EJ
6,p = | M-,
tl
^"-Trll1
\Tffffz *t
6
ru
5 l6 Tff]
k1s
s')=-r3a = - L ( ! s o + 1 . r.e
E/[3 3 ) 3EJ poprawno66 Sprawdzamy obliczeirwsp6lczynnik6w6a i 61p
--{
*0,
t
t---:_l
6 , o * 5o , =lu"M'dr=
, r u
L,]
l
;{
tul
)
E'l\3
3 )
3Er
( 3 t s ) i x , l f - r : += l fol *l-r:+i
Is n)\x,f
loJ
Obliczarny momenty wqzlowe: MAt=0[kN m] = -1,4513[t N .*]= vn M t,q. M z t = - 1 1 J 2 6 4[ k N ' m ] M ,u = ll,1264 -16 = -4,8136 [kN ' m] M Bz = 2,9026 [kN 'm] Wyznaczany przebieg zmienno6ci sil tn4cych: PrqtA-1
1.4513 kNm
o,2e [kN]
Q t z= 6 -
ttJ264 -1,4513
a
1,451 3 kNm 11 kNm ,1264
u'
,l
*n " =EY 2 = 2 .1 9 3 7 5 1 mJ
13- 2,1931 5" 5 - 1,45 5' 2,1931 M (xil = 4,387 =3,3612 [kN.m]
Rys.1.197
Prqt 2-B
2,9026kNm
R y s .1 . 1 9 8
Qzn = Qnz
- 4'8736!2'9026 = 1,555[ 2k N ] 5
cosot=0,6s ; incr=0,8
Rys. 1.199 rv-n =4,3875+0,29'0,6 + 0,8Nr,4 LX =0 '0,6 ' 0,8= 7,6531 +0,29 Ntz = 4 + 5,7019 [kN] Nl,n:5,7019[kN]
131
- werzel2
Sporz4dzamywykresy sil przekrojowych (rys. 1.202). Sprawdzamy poprawnoSd wykonanych obliczefr. Przyjmuj4c uklad podstawowy statycznie wyznaczalny, geometrycznie niezmienny (inny ni2 ten, z kt6rego korzystaliSmyw trakcie obliczeri) mozemy obliczy( przemieszczenie jednej z podp6r.
Rys.1.201
132
Rys.1.202
133
I tak dla schematu podstawowego jak na rysr-rnku1.201 przemieszczenle pozlolllc podpoly A uusi by6 r6wne zero, czyli
-.A -,(n lV
1.4s13 i,+StZ
-4 =) ] I 1,610 38,0888 + l t + e, + u e - 3 8 , e 8 + 88
= =7 0) ( 16 0 . 6 0 7 1 - l ( 1 0 , 6 0 4
L,]
niewydla punkt6wbelek,ratn statyczltie uog6lnionych prz,ernieszczeir Do obliczenia Stwicr-redr.rkcyjne. oraztwierdzenie Bettiego-Maxwella siqzasaclq wykolzystLrje zlaczalnych lub ratrloweukladubelkor.vego punktuK ptaskiego uog<ilnione ono,ze przer.nieszczenie clza siq nastqllttP wyr"d2tr zewnqtrznyrn wywo{ane obciapeniem go statycznic niewyznaczalnego lilco: (1.56) sclzie: uiewyznaczalukladr"r statycznie dla zadanego lvl!') - wykresmoment6wgn4cycir zewnQtrznego; negood obcitpenia \ /yzrlilstatycznie gnilcychdla ukladupodstawowego Mr:) - wykres rnor.nent6w zewnEtrzllego; ocl obci4zenia czalnego ukladu statycznieniewyznaczalgn4cychdla zadanego M l', - wykres ntontent6rv punkcic K; gd jednostkowego si14 uo96lnionqprzylo2on4w obci4zenia lego wyzrlastatycznie podstawowego gn4cych dla ukladu moment6w wykles Ml', w punkprzylozon4 sil4r-ro96lnion4 obci4zenia odjednostkowego czalnego c i eK . jest nastqptrjqcy: redukcyjnego Dow6d twierclzenia
^ r ( l t \ ^r ( t t ) f tvt u tvt I
lAK1,-l J
t-1 J E _ ; - .- O . J
II
uN'tQa+ t "x ti u , +x i u ,
D I
* - \ + . . . + X 1 y M' o , J-i J ,
=
LI
My,)lLx:M,
=
l
, Ml'JtuIl't
J
l-1--"
T,,J t
d.s+ |
u
\i
=r
].
+ xru, \tvtt)'t
, Mf')yf't =J
,
^ 17(n) y(tv)
,7-o''*1
=l J
I{
l.
t ^ E.I ds
tLrp-l'#0,=l
J L J
, 7r1lt) 74{,Yl
o,*
uy,fi,,n,)
14t;'\74t"t = '1 - 6 . r . r ' f
J E .
[,=r
I J
EJ
ds=
+xfiu *)lL*,*,
\ '=r
,t,,'l ,ul
=u Wyrazeniaw nawiasachokr4glych s4 r6wnaniami kanonicznyrnimetody sil, a wiqc r6wne zero. Przyklad 2l pionowe podpory B i k4t obrotu wqzla 1 plaskiej ratny przy Wyznaczy( przernieszczenie jak na rysunku 1.203. zaclanyn-r obci4zeniu podpory B wyznaczyny calZgodnie z twierdzeniemredtrkcyjnym,przernieszczenie zewnQtrznego, dla ukladu podstawowezginaj4cychod obci4zenia kuj4c wykres r-noment6w pomnozonypruezwykres nroment6wzginaj4cychod sity jedgo statyczniewyznaczalnego, nostkowej przylolonej na podporze B dla rarny statycznie niewyznaczalnej
I M l 't ' t M :'t t J d.s lAp " = lJ E J u Rozwi4zujemy metod4 sil zadany plaski uklad prEtowy (ramq) dwukrotnie statycznie mewyznaczalny. Przyj muj emy uklad podstawowy.
135
t;tt
l'"1
Rys.1.204
(4,
/'=\
[ 6 r , 6 r ,) l x z J
Orr =--{
1 2
E , I
jT[,ffi-1
t l
;z
t[fhrr-.,-*
EJII
l r )
EJ
6zp=
?,uo*,u,1--'ou'uu'
EJ
137
Rys.1.206
"6rr = 5 , , - F 2 6 ,*
( sr I
fx,l
[ - 1 4 4 t0 2 .6 6 )l]xz)
- r 4 4) f x r l | - + s I I < ) = { I
U 0 6 ,6)67 74 4 )[ -4 8 I = i- o,z:zl | (3 6 2 .6 61
f *'
i sporz4dzamy momenty wqzlowe wykresuoment6wod sityjednostkoObliczamy (rys.1.207) niewyznaczalnego wej dla ukladu statycznie -8' = = l l [kN m] M a 3 (-0,231) 0,2+4 3,1 -) 4 ' 0 , 2= - 1 , 5 1 I [kN'm] M r , t= 3 ( - 0 , 2 3 1 = -0,711 Mra =3 (-0,231) [kN'm] M t c = - 4 ' 0 , 2 =- 0 , 8[ k N ' m ]
Rys.1.207
Rys.1.208
zewnQtrznego Sporz4dzan-ry wykres mornent6wzgtnajqcych od obciqzenia dla r,rkladu (rys. 1.208).Obliczarnyprzemieszczenie poziome podpory B statyczniewyznaczalnego
0,711
l.sll
Aby wyznaczy6 k4t obrotu werzlaI nale?y sporzqdzil wykres moment6w zgtnaj4cych od nromentn jednostkowego ptzyloionego w tym punkcie dla ukladu statycznie niewyznaczaltego, a nastqpniepornnozy6go przezwyl<resmoment6w zginajqcychod obci4zeniazewnetrznego dla rarny statycznie wyznaczalnej i przecalkowat graficznie.
lot=l
ds
E.]
Przy rozwiqzywaniu ukladu statycznie niewyztaczainego w ukladzie r6wnafr kanonicznychzmieniaj4siq tylko wsp6lczynniki 6rp i 62p,gdyZ uklad podstawowypozostawimy ten sam. A zatern'.
R I v tt -L.l
t44 0 1 r = 0 2 1 = -- , E.I
O2Z= Xz=1 ^
362,667
Rys.1.209
(Dt =-
1
IlJ
\uM
4
l .
ll-fflfm'
r I EJI-
Odpowied2 PodporaB przesunqlasiq w lewo o wielkos6 Ls: 33,l83lEJ [m], zas wqzel I obr6cil siq przeciwniedo ruchu wskaz6wek zegara o k4t tpl :8,3491EJ lradl.
141
1.8.2. Obci4ienia geometryczne i termiczne Dotychczas rozwiqzywalismy plaskie uklady prQtoweobci42oneobciq2entemzewnqtrznym' kt6re stanowity siiy skupione,pary sil i obciqzeniarozlo2onena dlugoSciprqta w spos6b geociryly. w praktyce inzynierskiejbqdziemy mieli do czynieniar6wniez z obci42eniarni (osiadapodp6r to przemieszczenia rnetry"rnytni i termicznyrni.Obci4zeniageometryczne termicznesktaNa obciE2enia obr6t podporybqd4cejutwierdzeniem. nie), liniowo-sprqZysty w skra.1temperatur da siqwydluzenieosioweprqtaorazjego wygiqcie,gdy wystqpujer62nica prqta. nych wl6knach przekrojupoprzecznym Przy osiadaniur-tej podpory o wielkoSciL,rpracawirtualna wynosi 1 6 r p= - R l ' L u
(l . s 7 )
= Ri't l8ip
Pll
(l.s8)
g0.zre'. 4i' - sila reakcii n-tei podpory w stanie wirtualnyrn l,' R/' - sila reakcji tej podpory w stanierzeczywistyrn; czyli sila, kt6ra spoL,, - wsp6lczynniksztywno6cin-tej podpory liniowo-sprq2ystej jej 1' warto6c o przemieszczenie woduje praca wirtualna wynosi liniowo-sprq2ystego w przypadkuutwier.dzenia
reip=MlY
(1.se)
gdae'. Mi - moment podporowy w staniewirtualnym, Mi - moment podporowyw stanierzeczywistym, czyli r-r.ror,, - lest wsp6lczynnikiemsztywnoSciutwierdzenialiniowo-sprQzystego jednostkowy' jego o k4t obr6t rnentem,kt6ry spowoduje Przyklad 22 jest liniowoDla plaskiej rarny,kt6rej podporaA trwale osiadlao wielkoS6d, zaSpodporaB (rys. 1.211). punktu c pionowe owsp6lczynniku twyznaczy6 przernieszczenie sprqzysta ^ - oraz sily zewnEttznego obci4zenia Sporz4dzamywykresy rnoment6w zginajqcychod jednostkowej przylolonej w punkcie C (rys. | .212). pionowe ys jest r6wne Przernieszczenie
lyc
- ! 1 q o t* ! o = J - ( L q P ! - t ) - l z q o t + ! a
*{ k2 2 2-. sJ[3 t , ) k2 2 2
't42
Rys.1.211
R y s .1 . 2 1 2 Przyklad 23 Dla belki, kt6rej podporaA jest przegubowa, za6podporaB utwierdzonasprq2yScie o wspolczynniktrsztywnoSci na obr6t t< wyznaczyt k4t obrotu w punkcie A od zadanego obciE2enia ( r y s .1 . 2 1 3 ) .
(-\'=no''
IkN/m]
tr;i.l 2t
Rys.1.213
lml lkNml
143
al M=eo*
i t
.l Ms=2qst2 '
Hs=o
= ").iqot2 r=*(izqot' .+ 2qot2 tqt=#] ,,, iil, f ) l----zr8 " 1 =fr l"1 qs l' +-2qs
fffia,rl
c E;onstl
d T
Wyznaczyt wykresy moment6w zginalqcychsil tn4cych i sil podlu2nych od obci42ejakim jest osiadanie nia geometrycznego podpory.Przedstawiona na rysunku 1.215ramajest ukladem dwukrotnie statycznie niewyznaczalnym.Rozwi1zatie przebiegawedlug om6wionegojuz wczeSniej schematu. Przyjmujemy uklad podstawowy statycznie wyznaczalny,geometrycznieniezmienny.
Rys.1.217
t r t r | | t | l
fffT-TT-tfn ||||tl
tl:E=
145
0'=+ d = 0,866d 62-=dcos3 .| (4 ')Jt,\=g!!l 1'50 l r +Jl rl "x ,[- L F l_z,srsrJ z) \"
t-
llfxr+4fx2+2,5981dEJ=o
ukladr6wnafikanonicznych Rozwi4zujemy
Ix,l
( r.stt) E Jd
\ r r J = \ - z , t z t l, t
przez dodanie wykres6w Sporz4dzamyostatecznywykres nToment6wzginaj4cych
wil Y!
M, I -z;zTU!
13
15
clvt
1.218 RYs. na uklady prQtowe' Zajmiemy siq teraz wplywem obci42efr termicznch dzialajqcch (rr,+ t)!? e.lemeytliniowy prqta wydluZy siq I rak przy r6wnomiernym podgrzaniu prqta o ro: N; jest r6wna o *i"tt oSed/ = a/ods i w6wczaspracawirtualna sily
=JN;cxr6d.s I.6;,0 s
liniowej prqta' gdziea [1/'C] jest wsp6lczynnikiern rozszerzalnoSci temperaturLt: tr- t4' Je2eliporniqdzywl6knami skrajnyni w prqcieistnieje t62ntca l'219)' to spowoduje onazakrzywienie prqta o k4t dq (por' rys'
f -
I .'46
t-
af6ds
I otaosl
Rys.I .279 - crl,1d.s crAt cx1" d.s ds = tgq=otP= h h
A,/ = I. -t,t
A zatetnpracawirtualna momentu M, i slly osiowej N, jest r6wna o-A1dt* r.s 1t ;v ; ti, = *!4 gn , o i , - i, J iN, cr/nds , . ,* o / ^ C ) n , J h lt
(r.60)
gdzie: {L 1a - pole wykle su M ; . O1u,- pole wykresu N; . Przyklad 25 Ranrawspornikowazostalapodgrzana na calej dlugoSciod strony spod6wt"ak,2et": -20"C : zaSt,1 I 0'C. Wyznaczyt przenieszczenie poziome i pionowe pr.urktu K (rys. 1.220).
Rys.1.221
147
Na podstawie tych wykres6w mozemy obliczyt przemieszczenie poziome punktu K ,, 10 5t) = 6l' l+ 0,6' tz + to/2)- 5cr1 | 6F,= + ! a(24
= * h \ o o p - 4 5 a t= 4 e 6 5 a t
pionowego dla punktu K Obliczenie przemieszczenia
K
1
oo = {oj/,' +6vK:=82t5at
Przyl<lad 26 jak na rysunku 1.223.Wyznaczy(,wykrejest obci4Zeniu termicznemu Plaskararnapoddana sy M, Q, N.
r--
Rys.1.223
Analizowana rama jest ukladem jednokrotnie statycznie riewyznaczalnym. Przyjmujemy uklad podstawowyi dla niego sporzqdzamy wykesy U , i X,.
r rWD':2,gg 3
A ^\-22,8 =-1-[1 r t z + ! . s . : . s1 +. . ! . +
a ' a
l -
Et,
,, =* =ffiutt=e,7.aEJr
Rys.1.225 obliczeridla plaskich uklad6w prqtowych obci4zoNa podstawieprzeprowadzonych wz6r Maxwella-Mohra jest nastqpuj4cy nyclr w swej plaszczyLnie
r^,i=I I-Y#0,.>ry
tt lI tl "DI
(1.6r)
Wz6r ten wazny jest r6wnie2 dla luk6w kolowych oraz parabolicznychwynioslych, warunek spelniaj4cych f >0,2t gdzre: luku, / - rozpiqtoS6 -f - j"eo wysokoS6.
=t | &N'ds+I r A:, ;; HJ EA a I I u
Przyklad 27 Wyznaczyt sily w prqtach kratownicy jednokrotnie statycznie niewyznaczalnejprzedstawionej na rysunkt 1,226.
cosB = g,g sinB = 9,6 = 0,936 cosY siny= 0,351 EA= const
L=6x4m=24m
Rys.1.226 podstawowy,statyczniewyznaczalny,geometrycznie Przyjmujerny schernat niezmienny i dla niego liczymy sily (metod4 r6wnowazenia wqzl6w) we wszystkich prqtach kratownicy (rys. 1.227),a nastEpnie od obci4zeniazewnQtrznego sily od nadliczbowejsily jednostkowej X1: I (rys. 1.228). Piszemyr6wnaniekanonicznemetody sil 6 t r X '+ 6 r p= 0
151
s Obliczamywsp6lczynnikiSl,srpiwyzrlaczamysilqnadliczbow4Xr=-!)L
- n ^ t L t v i tI i
5 n "
gdzie:
6I , ', =
I H p.w.p.
6 I' , o = I Ll p.w.p.
EA
ox9
2
rO (\! o
!4e
Nfft=t'Qa+x1Ntv
Obliczenia te wygodnie jest wykona6 w tabeli.
152
Tabela 1.5
& [tN]
0,417 -0,250 0.333 0.833 -0,250 -0,417 1,0 0.833 -0,712
rui kul
-3,750
N,''1,
1-2
l-3
1 A
. A
3-4 3-5
A <
4,0
\ {}
8,544
I
J-J
8,0
1,0
0,8689 3,250 0,I 875 0,4444 -9,16'7 3,4719 -2'75o- 0 , 1 875 5 417 0,8694 0 4,0 -9,167 3,4719 | , 4 2 4 4,3313 t7,8328 x2 35,6656 0 8,0 43,6656
-:7,8187
_) 47'75
-5,7'716
-38, r 806
2.0625 -tt,29M 0,0 -38,I 806 -8.6626 -l 10,2835 x2 -220,5670 0 -220,5670
-4,0r 3
3,31 I 5,05l 4,959 -:2,172
-2,106
505r
4,208
_? 506
5,051
5.05 t
*,' =?4=
s,osl [kNl
153
Przyklad 28 pionowe wqzna rysunku 7.230 wyznaczyt przemieszczenie Dla kratownicy przedstawionej la I oraz wzglqdny obr'6tprqta 1 - 4 .
EA = const
Rys.1.230 Do statycznientewyznaczalnyr.r'r. Klatowrrica ta .jestukladem prQtowynldwr,rkrotnie wyznaczyttly A zatetn najpierw twierdzenie redukcy.jne. wykorzystarny rczwiqzaniazad,ania niewyznaczalnej. dla kratownicy statycznie obcitper-ria siiy od zaclanego r6wsily (metodE i dla niegowyznaczarny uklad statyczniewyznaczalny PrzyjrlLrjerly prqtach stan6w: wEzl6w)w od nowazenia a )X ' : l . b)X2: I, c) obcigenia zewnQtrznego.
Rys.1.231
154
5 /
o /
/-i
i 4
i o
7 i "
1 0k N 5
2
10 3
Rys.1.232
155
1 ^
=o 1 5 , , x+ , 6nx2*61p
ldzrXr+6rrX., *ti2p = 0
[ . 1s .* ? . ? . 3 * ! . ! l lr l = a ,= , - L [ z1 a.+ 1 . ! . 3 ) +
E A l l e e3 3
9,543209877 EA
e e
3 3 ) e e I
e 3
3 2 ) e 3 l
-16,85185185
(s,s+zz-4,4222\[xt ]_J ro,ssrs l tz,z8 l-er,r:rrJ l-+,+zzz )lxz) tz,z84,4222\f ro,asrs | ( [x,) ) | { }= l< }
e,s432) e7,634s7 l-Sr,:r:rJ 14,4222 =-z,tos [t<N] {& = -8'359 [kN] lXz lxz)
Nx = NI +Ntuxt+N2* x',
-2,1081/a -8,359N? Nx = NPx = 3 ,e0s Nt r = 2.5 2 ,1 0 8 z'l -a .:sr.0 [kN] [\ ri = -2,ee6 N , q= z - +-z,ro s [-f ]-8 ,3 se .0 [kN] o e)
\
52 .0 N r := - 2 , r8 8r rkNl [ -] l-r,rrn r - :5 ) =3 , 2 / 1 3,
[
= ? - 2 , r 0 8[ - ] l - s , : s o = N,o 5N ] [k . r1 , 1 4 j ( e)
Nz: = -8,359 [kN] Nzq = NB = 3,218[kN] N z 4 = N t 2 = - 0 , 9 1 6[ k N ] N 3 B= N A z = - 2 , 9 9 6 | k N 1 N4B = Nrrr = 3,905 [kN] Wyniki obliczeriprzedstawiono na rysunku 1.233.
)\
s'
3,905
_-2-,_1_q9_-> 2,396
El "{
1 /
<----
2.108 A
I1
3.905
3.218 3 10 kN
2,396
Rys.1.233
157
pionowego wqzla 1 nale2y wyznaczyt sily we Celenr wyznaczentaprzemieszczenia obci4zonejw wqZie 1 sil4 jednostwyznaczalnej, statycznie prqtach kratownicy wszystkich k o w 4 ( r y s .1 . 2 3 4 ) i w 6 w c z a s nE, 4 ^2q B 2
0,5
r r ' )7 \1 i( r i t1 \7 i ( r i ) t1 Ar,, =
4 E p.w.p.
Tz
0.5
i2
Rys.1.234 A zatem
i3
rAer+=L#=
p.w.p I
tr')71 7 1 r r1 )11
'I
lI r
I'-AI
I
6.-. + 1,145.-.53 . 2 1 t a
)=#
r^0,
N B -A " / T
' /
"7 i' / v
i -
@
Rys.1.235
1.8.a. Uklady ramowo-kratowe Dla uklad6w ramowo-kratowych statycznie niewyznaczalnych zasadystosowania rnetodysil s4 analogiczne do juz om6wionych przy ramachi kratach. Przyklad 29 Rozwi4zat zadanyuklad rarnowo-kratowy dwukrotnie statycznie niewyznaczalny,przedstaw i o n y n a r y s u n k u1 . 2 3 6 .
Rys.1.237
Dla ukladu tego wyznaczamywykresy moment6w i sil podlu2nych od stan6wjednostzewnqtrznego. od obci4zenia kowych, a nastqpnie
=_LIq "" u,, . ilfiil]'I -l =rrui _iffi':\,, [[ftfffi' z zrwf-o[ilTlTTl, [ITTTTT] ,J=
= -2 | - -s- s 5 -| )+ ' I 1 0 EJl333 )308J
(t
9,5926 EJ
-'I
*[ I +_ EAp | (l EJ\3 --- | ) 1 .19.846l8'47088 12,295+ 2,58J EJ
6z
5 sn_tfnTn!I 3nilIlTll
3
3 l l l l l l t t t t 6 ;
2,5
I nr-rnn, llrnr, I
2 ' 7 , s
1 {
t {
3 6
. -)r -5 . 4 4 - I'
s\
o)
16"1
sJTr----'a'
2 . J
rlTrt[l
5 ;J
3rrrTIITT;
6
J
\]M
EJl33 .
WT
bl
5[3 3
= *ltr o,o.s;+=I-10;
EA' EAp
4
3 3
+s'l+ ! z . z s 3 - :1 = - L [ ! ? a r * ! r . ?r * 1 ( ! 8 - s . l * 2s - I + ) * 1 3 3
3 3
) 3 3
-3,761 I . J = EJ 3OEJ
drp=-{
E/|ru_w
2 + 2
I -rl
t,t
1'5
+
|T-t-tll IIIITTTII +
1 ^ ,5A
i l t t l t t t t l
1,5 1,5
4
rF-
\TtI-tfZ
finl.* I 2,5 f+
\LLLZ9
\4
IIIIITM,]
l l . 0 , 6 .2 , 5 t -t'5. (.,) ( -n 7{. r. 1,5 t,+ 1 , 58 ' 1 , 5 = ; + ' - (1,7 ,) EAo EA,.'
! _
'
| ^--'"" 30EJ
I ' 2,58J
19,415 EJ
162
lte,4lsJ f2,o86l
8, z r z s . s s 2 6 ) \ 0 , + t s j = i r , s z o ] 1 " . 1 =r 0 r J 3 8 [a
(tl .4 7 o e B ,2 t2 s) [:,zo r I
3m
l.
2m
..
2m
^,.,
-r
Rys.1.239
ll il
1.240 Rys.
rv-o
lil
L Y= 0
=0 -1,979+3,568 0,5547
83205=0 0=0 8 - 1 0 , 9 6 8 + 3 , 50 6 ,8
1.8.5. Sily przekroiowe w lukach parabolicznych elementemnosnyrn.jest Czqsto stosowanylnw budownictwie przemyslowym i rnostowym do wysokoSci rJLwigara krzywizny promienia stosunku krzywianiei luk paraboliczny o rnalej
l>ro
ilt
L
ffi ffi
Rys.1.241
164
Zr-r.riennoS6 molrrentu bezwladnoSci miqdzy kluczem (punkt wierzcholkowy luku - W) a wezglowiem (podporyA i B) rysunek 1.24l,przyimujerny wedlugzale2nolct
JG)=JO
cosq
cosql
i wowczasrlornenl
wezglowiu wynosi
I A
_J I I]
zaSw klLrczr"r Jw = Jo. Przyklad 30 wykresyM, Q, Ndla iuku parabolicznego Sporzqdzic obci4zonego obci4zenierlciqglym i poziornosila - rvsunekI .242.
6 kN/m
Rys.1.242 1 9 - x) x(12
165
\ B =
1 12
W@ffi
Rys.1.244
WykresM2 jestsymetryczny.
1e E
@
Rys.1.246
[u,, 6rr)\xrJ=1-ar"l
EJo & tu1 dt = to q cos cosq dx r M,2 CIJ'-l - coS 'O-=l r M ,^z ( * \ d r =
Orr=l
r M,'
t,, EJ(x)
l,
Eto
cosq
l,
Uo
_rl
+w-at;
= t l r . l I e *z . ! . ! . ! . e * 2 o]:JL
E J o Ls 2 ( 1 322 I 2
EJo
I ""\i I ]I\TITI]-Z 6'a 4,,= r r rz)= utol v-fttlz f=-Lfg E/o us ) ELo I
t-{v)
167
6rp
(t | _--) rs t _ . _ . / , ) . 0t - _
) EJo
6zp
_,lwl_,
tLol /r^ | tto
l\K"rj
Obliczamy niewiadomeXt t X2
12kN
Rys.1.247
- 0,3125 = I 7,94 H,q = 13,5 + 6 - 1,25 [kN] = V t = 1 8 +1 3 + 0 , 8 3 33 1 , 8[3 kN] - 6 -1,25 - 0,3125 =5,94[kN] H n = 13,5 = 4,17 vn :18- l3 - 0,833 [kN] M,t =10 [kN m]
Obliczeniesii tn4cych i podluznychw charakterystycznych punktachluku
dla punktuA
sin<p,= 9,3
at,rrb,
V A
Rys. 1.248
't7,94
"169
dla punktu l
,arab
17,54 Rys.1.249 I c o s t P= l ---=0,832, s i n t P l: 0 , 5 5 4 7
1 ' 'I
1 1 , 9 4 ' 0 . 5 5= 41 7, 5 [ 5 0,832kN] 0r = 13,83 -ll ,94'0,832 '0,5541 = -22'60 Nr = -13,83 [kN] W dlapunktu Qw =-4,17lkNl N# = -17,9a [kN]
ll -r-
'
. / n
5,94 Rys. 1.250
c o sQ 1 = - 0 , 8 3 2 , . s i 19 r = 0 , 5 5 4 1 ": 'itb - 4 , 1 1' 0 , 8 3 2 + 5 " 9 4 ' 0 , 5 5 4 1- 0 , 1 7 [ k N ] = Qz = Nz =4,17 '0,5541-5,94 0,832= -7,26 [kN]
170
dla punktr"r B = 2,25 0,8 Qs =-4,1J'0,6+5,94' [kN] -4,11 ' -6,90 = = 0,8 5,94' 0,6 Ns [kN] Wykresy M, Q, N przedstawiono na rysunku 1.25 I
* 1.,
@
\9Po
Rys.1.251
1 .8.6. Uproszczenia stosowane w metodzie sil Rozwi4zuj4c uklad prqtowy statycznie niewyznaczalnywarto przeanalizowa6kilka uklad6w podstawowychi wybra6 z nich ten do dalszychobliczefr,kt6ry daje uproszczenia rachunkowe, np. w ukiadzie r6wnafr kanonicznych czqSi lub wszystkie wsp6lczynniki 6,.'(i * 7) byly r6wne zero. I tak istnienie nawet jednej osi syrnetrii powoduje uproszczenieobliczeh, pod warunkiern, 2e w ukladzie podstawowym zachowamytq symetriq. W6wczas przy rozlo|eniu obci4przy obliczaniu wsp6lczynnik6w 6,7te z nich bqd4 Zeniana symetryczne i antysymetryczrLe r6wne zero, kt6re odpowiadaj4 rnnozeniuwykresu momentu symetryczneg o przez antysymetryczny.Rozwi4zmy ramq plaskqprzedstawionq na rysunku 7.252.Piana ta jest dwukrotnie statycznie ntewy znaczalna.
6 kNim
Rys.1.252 posiadapionow4 orisymetrii, to rozlozymy PoniewazrozwaZany uklad konstrukcyjrTy obci4Zenieprzylo|one do ramy na symetrycznei antysymefyczne.
10kNm
) e
10k
kNm
Rys.1.253 D la obci 4zenia syrnetrycznego wykres rnoment6w zginalqcych j est syrnetryczny, z.aS * antysymetryczny. I st4d wynika, 2e jeLeli oS symetrii dla obci4zeniaantysyrretrycznego ukladu pokrywa siq z osi4 kt6regoSz prqt6w, to przy symetrii sztywno66tego prqta nale2y przy jq( r6wn4 zero, zat przy antysymetrii polowE jego sztywno6ci. A zatem wystarczy rozwi4zat uklad pol6wkowy dla syrnetrii i antysymetrii.
172
3 kN/m 0 kNm
e
Rys.1.254
(a) syrnetria- r.rklad 1x statycznieniewyznaczalty, - ukiad 1x statycznieniewyznaczalny. (b) antysynretria pol6wkowegosymetrycznego: r,rkladu RozwiEzanie -zewuklad podstawowyi wykres jednostkowy M y od X1 7 oraz Mp od obci4zenta nQtrznego
3 kN/m
10kNm
) -Xr
, l-l--.--r@a1
0 kNm
Rys.1.255
"t73
-l
.rrffl,
w
=_ 29 3EJ
X t' = - - | L = - = 7 , 2 5 [ k N ] 611 4
,owv'-
+= l f l
E/[3
. t . e . c + L . lz . t)o =
62 )
6,o
29
Rys.1.256
3 kN/m
3 kN/m
Rys.1.257
Orr:-
1.1.4+ 5r. r ) = )
: 1 9 = 3 8 3EJ 6EJ
I
drp =^ l
,+ n-n-mt-n
t|||ll
I
17J
\-l-l-tT7 *.-D<6
r/[3 62
roflnTT-r-*
2 2 )
ru
) 5
10
= - f - ( ! | 6 4 - ! I r oz + ! . r c . l , ) = - l 1 3
xr' =-}4=1-1J = 2,g1368[kN.m] 5rr 38
wykres moment6w zginajqcychdla antysymetri;
6EJ
Rys.1.258 Dodaj4c wykresyM" rM,,otrzymujemy ostatecznywykresmoment6wzginaj4cych, na podstawie kt6rego sporzqdzamywykresy Oorti No.t przedstawionena rysunku 1.259.
Rys.1.259
jest zastosowaobliczefrw uktadziesymetrycznyln lnnym mozliwylll uproszczeniern przedstawionq na rysunku i.252 grupowych. ranrq Rozwaztny nie rletody niewiadomych jako 1.260. podstawowy przyjmijrny uklad z rysunku i uklad
X"t = Yz'l Yt
Rys.1.261
't7B
S p o r z E d z a n r y w y k r eM s y1 o d Y r = 1 , M z o d Y r = l i M p o d o b c i 4 Z e n i a z e w n Q t r z n e g o ( r y s .1 . 2 6 2 ) .
u-=ol'
, (
: - t4 q*
)
+
-'.'irltr* 4[fl-l-T-- -flTt-ilil'l-, . u,, ' =li Erl 4'lfrrr- -.rfl* lflflflfl]'o )
= *l-i =# 4 48++! q 4 2o+:(t60.oo)]
A^^ =__<
"t
s s p s l
Wypadaw tym miejscuwspomnieijeszczeo jednym uproszczeniu obliczef jakim jest wykorzystaniebieguna sprQzystego bqd4cegoSrodkiemciqZko6ciukladu konstrukcyjnego. W punkcie tym na sztywnym (EJ : *l wsporniku zaczepiamyniewiadome nadliczbowe (por. rys.L263).
20 kN
@lt@
E \
II
J l
m
" r
t EJ
l EJ
.4+-
l EJ
I 2EJ
.+=-
t EJ
,s , ^ .=
1 .3.1.5 J+ - q z * - l - . r . t . s + I . 4 . 0 =2 l EJ EJ EJ zEJ EJ
x , .= 2 h 1 ]
)1 7 -r,.=1=-=l.75lml.
181
Wykresyrlornent6w zginajqcychMt, Mz, M3 - odnadliczbowych sil jednostkowych oraz M p od obciqzeniazewnqtrznegoprzedstawionona rysunku l .264.
vd
/-\
/-\
Rys.1.264
o" =ij
ilITTITI]'," , I lffflflfilr,zs, * 2 +
| | | | | l l 1 ' 2 lsl l l l l l l l l t , ? s l +
1,75 1,25
+ 1,25
;;;;;1-tT-r
.-rr-r-r-
\r,zs \r,zs
'.{lfn-,*
| f)
/llh-r-'*l 1,25
fflllT-ril, ffl-l-l-l-l-lll, , , , , , , , r,1 1f 'f l f [* 2I r ff T l l' l l l l l l l l ' l -rr-l 2lfff[T-[T], milun, llTit|-til'l t"tti" ) z 3
+* + l-
r-r-T-l-T-ITrll. I
) ( -
= 5 2 1= 0 612 = 6 3 1= 0 613 6 2 3= 6 3 2 = 0
183
( r . 2s
2 (
7 . n n l
.l-tuv
,il1,ITJTI ilt},* J=
r * L ! 3 02 r ) = - r y
23 ) EJ
=_]-(!:
EJl2
20
2
ff.Tilil,J=
= ] - ( ! ? z o4 F L 6 o 4 1 r - f a oI
E.rl23 2 2
Z ukladu trzechr6wnafi rnetodysil wyznaczamy
X ', = U = ?
6zz
32
= 6 . 8 7L 5k 0N l
\_lec|-l
.[kNm]
20 kN
12,71
6'821
yA=5kN
.IKN] Rys.1.265
[kN]= 0zr Qrz= -6,875 Qn : Qrt = 7,29[kN] Q z a= Q n z = I 2 , 7 l L k N l Qm=11,875[kN] = -28,125 [kN] Qs,4 1,875 40
)'6
= 1,1875 [m]
' I'l 875 - 5 U8752=16,34[kN.m] = M (*o) = 9,29 +l l'875 M ,nu* IN,, = 7,29lkNl t ' = 12'71[kN] )n ou = 6,875 [kN] 1",, -6'875[kN] : [Nzr
185
ov__f
Rys.1.266 (a) pol4czeniesztywne przegr.rbowe (b) pol4czenie
r4
%,W
S.S.N=3p+n_b S.S.N:p+n_h p - liczba polqczehkrzy2vj4cych siq belek, n - liczba nadliczbowychniewiadomychw pojedynczychbelkach, b - ltczba niewiadornych reakcji podporowych jakqnale2aloby dotEczy' do pojegeotnetry cznie niezrnienna' dynczejbelki. aby byla w yznaczalna
rusztu (S.S.N) Wznacza siEz zale2noic|. Stopieri statycznej niewyznaczalnoSci (a) dla pol4czerisztywnych
gdzie:
Przedstawiony na rysunkv 1.266 ruszt plaski przy polqczeniach sztywnych jest (S.S.N=3.4+l-1=12) dwunastokrotniestatycznienieryznaczalny,za|przypol4czeniach niewyznaczalny. statycznie przegubowych (S.S.N= 4 + I - I = 4) czterokrotnie Przyklad 31 jak na rysunku 1.267 wyprzegubowychobci4zonego Dla rusztu plaskiegoo polqczeniach tn4cych. znaczyt wykres moment6w zgtnaj4cychi sil
186
o'
17'
xRys.1.267
Rys.1.268 Sporz4dzarlywykresy moment6w zginajqcych od sil nadliczbowychX1: I i Xr: oraz od obci42enia zewnQtrznego.
',87
Rys.1.269
(6',
t - '
s,) , l x , l [ - s ,I"
6 z) zl x z J l - 6 r ,J
l< >=
[6r'
,I =;l uu
[
EJ[3
u
EJ
6
Orr =-
1,5
I 5
Ol2=O2t= _l
r,,mf"- I , [==dq,,,,,s[flfff[fllo,,
)
l=
3EJ
189
l
d" 1p=--1
r l\r,s
l '
r,s[|ITTTIllo,s o,5lffruz
+ + +
) A
E.tI
| .-,rrfflo,' sn-lflf[Tlrsrz[TT.l-[T-lzo
2 + 3 + 3
f=
I
d'p=---j
u'
\o,s ,1
o,stlTlTlfflr,s
+ +
r,5[ff[Tri
I
)
rsffTl-ffllzo s+l[f|Tnrz I
r | [ r. r , E.r13 2 I 150 E,]
rI Izrz) ( t 2 r 4 l 3 ) f x=
)n 1'7)
= 10,16 [6 kN]
Qn =Qzt
Qct = Qzc='#=
9'446 [kN]
= _6,554 [kN]
Qtt=Qtz=-
-8,674 28,337
Q r n = Q n r= Qn=Qzr =
=_2.0t3[kNl
E 2,O13 KN D
sA
@
. [kNm]
Rys.1.270
suma reakcii podporowych wraz z obci42eniemzewnqtrznym musi by6 r6wna zero -, 23 ,3 07 13-10-16-2'6:0 0= 0 10,166+16,064+9,446+4 2Z =0 w ka2dym wqzle suma sil poprzecznychwraz z silami zewnQtrznymiprzylozonymi do tego wqzla musi by6 r6wna zero.R6wnie2 sumamoment6w gn4cychmusi by6 r6wna 0. 8.674 Wqzel I
b)
0=0
)"
Rys.1.271 WEzel2
)
12,128
,. ,.. 1
/
o=o
0=0
Rys.1.272 Wqzel3
28,337
"l)1"*
28,337 \
r
\--l
l,/ s,++a lb
Rys.1.273
193
uklad6w pretowych' przestrzennych 1.10. Rozwiqzywanie e pr2emieszczefi uog6lni onych V{y znaczeni ukladachpretowych(ramach) w przestrzennych
rarnachutworzonych z prqt6w prostych poddanychobci4zeniom zewnQtrz' W przestrzennych sily przekrojowe:N', Mv, M,, Q, Q,i M,. nym wystEpujE
Rys.1.274 N, M,,M. Q- Q, M" sila podh;znaw Prqcie, zginaj4ce' rltolnenty sily tn4ce, motnent skrqca.14cY.
W zwi4zku z tym w zasadzieBettiego-Maxwella bqd4 wstqpowat czlony zwiqzane Marny wiqc z tymi silanriltrzekrojowyrni.
i'n'd'* [ ' " GJ " = ] " "d s +f [ ' u EA l 6 ; p = \ l ' i = ' l ' l d'. 's + ) , J, lA) - ! : 6 -" t * t t, EJ EJ s = ,?,l, , ,?, nf,. ,"-. I
- At\i\AlP
. tr,t(i')rrtp
i(i\^"P
, A / ( i) A / P
* s i * ' O l " o id s + !
,?,1, GA
o,* t s"g:g!
GA
Mj,oot' a,
t'v
o"*,1
P . w . Su .
07. i,
Rys.1.275
194
", !
|
DII
',3
n '
U =| U |l
( -n \
r
h> b (por.1241.
\Di
h/b
1.5
175
2
,?o
u
Przyklad 32
0 . 1 4 1 0 , r 9 60 . 2 1 4 n
)\
(rys, 1,276),na kt6r4 dzialajq sily P [kN], 2P i obcr4Lenie Dla ranry przestrzennej ci4gle pionowe punktu K. Qo = - LkN ml wyznaczyt, przemreszczenie
a
D
./
,"
./
'$
Rys.1.276
b = O,la
2,a
J
r4
I _
^ , - ^ , 4 J.t : U,+)bD
GJS=0,25EJ),=const
poniewa2reakcji na rysunku 1.276rama jest statyczniewyznaczalna. Przedstawiona p o d p o r o w y c h j e s3 t + 2 + 1 : 6 , a l i c z b a s t o p n is w o b o d yw y n o s i 0 . S p e l n i o n e sezatem zaleLnoSci: r=r.r. e) .r=0 Przy rozwr4zywaniu zadaniaskorzystamy ze wzorv Bettiego-Maxwella. W tyrn celu wykresy sil przekrojowychod obciq2efr zewnqtrznych, a nastqpnie sporz4dzamy od pionowej sily jednostkowei przylo2onejw punkcie K. Obliczeniareakcji podporowychnajwygodniejjest wykonad w zapisiewektorowym (por. [23]):
A1
6=6
Rys.1.277
Fl = ( - P , 0 , 0 ) , 4 1 ( 0 , 0 ,a ) F2 = ( 0 ,- 2 P , 0 ) , A 2 ( 4 a , 0 , 0 ) F3 = ( 0 , 0 ,- 4 P ) , \ ( 3 a , 6 a , 0 )
, Ar,, RA,), nA= ( R , a . .R l(0,0,0)
nB = ( 0 ,R 6 u ,R s , ) , B ( 4 a , 6 a , 0 ) EC = ( 0 , 0 , f t c ) , C ( 2 a , 6 a , 0 )
r6wnowagi ukiadusil: R6wnania = I ' l + F 2 + F 3 + R 1+ R B+ R c = 0 \l S _ + F2xA2A+ F3xA3A+ Ru x BA + Rs xCA = 0 lM t = \x A1A
x_____1 A1A=(0,0,-a)
4 : (-P,0,0)
(0, -Pa, 0)
,!2 :Q'-2P' o)
E = ( 0 ,0 . - 4 P \
(-24Pa,l2Pa,0)
,.
*-ia
=(o, o,R6)
CA=(-2a,-6a,0)
- 4Rsra,4Rs,a) (6Rsra,
-2Rsa,0) (6Rga,
Otrzymali6rry zatemnawyznaczenie podporowych reakcji szeS6 r6wnari skalarnych Otoone: l n"n , t ' -r=O 6RB,a+6Rga-24pa=0 -4Rs,a-2R,a+llPa=0 4Rp'a-8Pa=0
R B= 1 0 . 2 P . : P I \ ' )
- ) \ Na tej postawie sporz4dzamy wykresy sil przekrojowych.
Rc=10.0.;rl
Rys.1.278
1 6 .-
- lLJ,
-_
""
' I lflTlflfll".
|
l u "
K,_
TNN
2a
!^P z
1 llffl-lfllo, L -
GA
ffiIIITTI
2
r r
f r
I t
LJ,,IZ
jest w stronqprzeciwn4do zwrotu zalo2oUwagal Znak ,,-" oznacza,2eprzemieszczenie je2eli pominqiibySrny w obliczeniach sily tnqce,to otrzyZavwa2my,2e nej sity tednostkowej. jest bardzo malibySnry6K: - 0,19524[m], a zaternich wplyw na wielkoS6przemteszczenia maly. Przyklad 33 sporz4dzi6wyDla przestrzennej ramy (rys. 1.280)dwukrotnie statycznieniewyznaczalnej kresy sil przekrojowych.
b=0,7a, . b4
0
J t'=-h '
J' =;'
GJr:9,2591, dla niego Poprzyjqcir,r ukladupodstawowego statycznie wyznaczalnego sporzqdzarny : 1 iXz: 1. a nastqpnie wykresy sil przekrojowych od obci12eniazewnqtrznego, od stan6wXl
Rys.1.281
''l
@ww I -- l - 1 l-:
| . 6 , )
6 r P=
*[ 6.[Fii'-,J.*[ ffi*]ftl]], l=
6a u'*# 4Pa 4a 6,)=ffir; +l itsPa
, [,*[m=* I , fmlil*,I
201
7,06P
\-:991--l \
,-"7-----t'.
t....-
-''
Rys.1.282
Na podstawie znajorno6cisil przekrojowych na rysunku 1.283 zaznaczonoreakcje podporowewraz z obci4zeniem zewnqtrznym. l A I ppu
I
0,25Pa <_
1/,u,,oru
r-/-\
-/-\
= l M a \ F) +M , s l R Jo
Rys.1.284
203
na rysunku 1.284,kt6rajest ukladem dwukrotnie staI tak dla belki przedstawionej tycznie ntewyznaczalnyrnnalezy sporzqdzit,linie wplywu wielko6ci nadliczbowych, a nastqpnielinie wplywu sil przekrojowychw danym punkcie K belki. Wygodnyrn do obliczef na rysunku 1.285. ukladempodstawowymjest uklad przedstawiony
Rys.1.285 wykresy od stanuX1 : l, Xz= 7 orcz od sily P : I zajmuj4cej DIa niego sporz4dzarny : polozenia od x 0 [m] do x: 14 [m]. Na rysunku 1.286 przyjqto oznaczenia: 1t=\, ) o < ( rS l
cz=?,
A
E t =J 2 ,
lI
--6rp f D , , x+ r 6rrx"
- -6zr l . 6 z , X r+ 6 2 2 X ,
X1 i X2 jako funkcje zmiennych wsp6lczynnik6w 61pi 6rp. Z wzor6w Cramera vtyznaczarny -6r, ( ,, 6 , 1 6 r o- 6 1 1 6 , o |)r ' =#=----------7drpi------
| ) t
t
5" rr b " , ,- 6 i 2
- 6i2 61 1622
^
" 61 1 6 2-,6 i 2
6," ^
6 ,,
-6iz 6 ,, 6 r z
-5',
e orp
| lA)
-----
6 , 1 6,, - 6 , , 6 r o
-----------------
-5f2 6r1622
wlpr-
'
w')P
6r$zz -6f z
aft=I
x2
dla X2=1
v)
,A
. / . - . . - '
,t
l'.t.-*l= =3tcf-t^n\
Rys.1.286
Obliczarnywsp6tczynniki6,t
""- *l'[l]h]"*
s 1 1
( r"* 'lllfl-Ft.', |
[
(
, c u11 r -l l
*-+
"2t ut l ntrTfll
[ 4
5,":6r'=
, I tTlTl'
[ ,n-.'
\
nrtr"* l
I ItJ
l l [J
ryl
EJ\6
t . t . + + 1 . tr. ) t=
3 )
7
3E.I
'l
r ^
-tr(ll' 4
129 I9EJ . --Olp 129
)Iil *-Otp
) 3Er
[:
"p
(,
ur D -
"
--l
r l
IIITTTII
* ]r'-e?t ]=
ttl
l.
=o 6zp I t t ,
| 1r |
J I l
258
_ -
v t ^ )
t -
--L0-Lf \
129'
206
. - o l - v
A1
(r
l/f
-at<
tt<
X"
0 . tt 4 -0,033
0.087 -0,025
0.049 -0,014
0 0
6rp
I
N
l,
1
t
(
?
l , ,
)
+\11
)=-o;"(2-382
.l,.
I 6zp _ tt.l
t ?' ; -l :2 c
2 l*, 387
'1e'o-t'3t )=-
\2
( t2-2t82+eEl) lr
lX,
t -
A l
0,005 0,030
0 0
6ti" = 0
I ur"=-*[
t., =
53
]
=-#ue-3u+E!) t,, l
ln,
r q 3+ q 1 ) * f,e"'-
ffErrr-zu+E?)
=0 8,.,
0 0 tt = l/3 \ \ = z l J E , r = 1 -0,003 -0,002 0 0,028 0,019 0
c ^t1
A1
X2
rr'-'),1 [ ""{flf ll
| ,,,.ttt-r)
=o 6rp
=frre,-tr |.r,
l-,=-*(,-t)
(r=l
Xt Xt
0 0
-0,050
Rys.1.287
L,,,M y = LrrMl<+l,tI L,,,x,+ al, t*x, : L,,Ql< L^.Qrc +Q],t,,x, +Q| r,,x,
Linie wptyw" MjK I QI ,qwyznaczone dla ukladu podstawowegostatyczniewyzr;.czalnego(rys. 1.288).
Rys.1.288
Podstawiaj4c Mk = M7 =
oraz Q]1=-0?
otrzymamy
Rys.1.289 Nalezy zauwaLy|, ze dla uklad6w statycznie niewyznaczalnychlinie wplywu s4 krzywymi trzeciego stopnia, zal dla uklad6w statycznie wyznaczalnych- liniami prostymi. Linie wplywu dla ram czy luk6w statycznienieryznaczalnych wykonuje siq wedlug schematuprzedstawionego naprzykladzie belki statycznie ntewyznaczalnej.I tak dla ukladu n-krotnie statycznientewyznaczalnegoprzyjrnujerny uklad podstawowy statycznie wyznaczalny.Dla nieg o w y k o n u j e m y w y k r e sM yr,Mr....,M,,odpowiednioodsiluog6lnionychXl:7,X2--1, ...,X,: I orcz M p od ruchomejsily P : l. obliczamy wsp6lczynniki 5r (t,.i : 1,2, ..., n) oraz 6;p(() ukladu r6wnari kanoniczlinie wplywu wielkoSci nadliczbowych nych rnetodysil. Po jego rozwiqzaniu sporzqdzamy Xt, ...,X,,. Na tej podstawiemozellly wyznaczyt rzqdne linii wplywu dowolnej wielkoSci w danym punkciejak: statycznej
210
L,,er= L*eI +jj,t.x, +Q/t,,x, +...+Ql, L,,,x,, = z,"l'r$ I,,.N,s + I'r]r,,, X, + N! L*X z + ...+ N'! L* X,,
lutaj linie wplywr.r t lou,O2,N3 s4sporz4dzone dlaprzyjqtego ukladu podstawowego statycznie wy znaczabrcgo. 1.12. Zadania do samodzielnegowykonania i. Sporz4dzi6 wykresy M, Q, N dlapodanych ukiad6w statycznie wyznaczalnych.
5 kN/m
Rys.1.290
5 kN/m
Rys.1.291 4 kN/m
t_l_l_-Li_lj
t-tTrl-_tr
Rys.1.292
'e1EkN 6 kNm
10 kNni
3m
1ml
2m
Rys.1.293
4 kN/m
Rys. 1.294
zl kNrn
Rys.1.295
Rys.1.297
Rys.1.298
Rys.1.299 pionowe punktu K, zaikqt obrotu w punkcie L w ukla2 . Wyznaczyt przemieszczenia na rysunkach1.290-1.299. dach przedstawionych 3 . Dla zadanych uklad6w statycznie wyznaczalnych pokazanych na rysunkach 1.3001.303sporzqdzii linie wplywu wielkoScireakcji podporowychoraz sil przekrojowych w punktachK, L, S, W.
Rys.1.300
.il
{
F I
- l
T-
El N l
_l
.1._
2'44
Rys.1.302
Rys.1.304
21s
Rys.1.305
1,'j.',|.',1
Rys.1.307
.1 ,*
.1 ,-
.1
o^
o/
Rys.1.308
-100c E s
Rys.1.309
Rys.1.310
217
Dla zadanychuklad6w statycznie niewyznaczalnychsporz4dzi6linie wplywu reakcji podporowychoraz sil przekrojowychw punkcieK, zaSdlakratownicy sii podlu2nych prqtach. w zaznaczerrych
lE6"stl
Rys.1.311
-f'1_
",1__
-l
Rys.1.312
Rys.1.314
Na zakoriczenie pierwszegorozdzialunale2yzaznaczy|,2e obecnie obliczeniain2ynierskieprojektowanych konstrukcjiwykonuje siEprzy u2yciu szybkich liczyd,eL,kt6rymi s4 kornputery.Otrzymanewyniki obliczeirmog4 by6 obarczone r62negorodzaju blqdarnii dlatego projektant rnttsije dokladnie przeanalizowa6 i oceni6 czy moanana ich podstawie zwymralowacprojektowan4 budowlq.Ta ocena,weryfikacjawynik6w to Swiadomabardzowa2na dzialalno6c inzynierska,kt6ra pozwalazapobiecawarii wznoszonejkonstrukcii i zwi4zanych z tym stratrnaterialnycl.r i rnoralnych. I jeszczejedna uwaga zwi4zanaz definici4 sil przekrojowych rv(x), e@), M(x) i wprowadzonego tan.r ukladulokalnego z wl6knarniwyr62nionymi(spodarni). Jestto bardzowygodne przy uczeniusiq Inetodysil i obliczeniach, kt6re rno2nawykona{ bez u2yciakornputera. rnaczejjest, gdy konstrukcjajest r-krotnie statycznieniewyznaczalna (np. n > l0). jest narzqclziem Tuta.1 korr.rputel bardzopotrzebnym.W tym przypadkuuklad lokalny bqdzie wyznaczany przez vklad,kartezjafrskiprawoskrqtny fuor [24]). Silonr przekrojowyur N, Q, M przypisujemy znak ,,+" g<1y nonnalna zewnetrznar)rzekroju poprzecznego prQta n1a zwrot zgodny(niezgodny)ze zwrotett'rosi, do kt6rej jest r6wnoIeglaoraz sila przekrojowaIna zwrotzgodny (niezgodny)ze zwrotemtej osi. Dla przypadku, gdy nie zachodzi podw6.jna zgodno66 (niezgodnos6) sila przekrojowa.jest ujemna. Przyklad 34 Dla belki proste.j statyczniewyznaczalnej sporz4dzi6 wykresy sil przekrojowychN, e, M.
Mc=6Pa Ht=2P
qo=+
Ra-3P
R y s .1 . 3 1 5 Przedztal AC
f-\zpa ( c l
N(x)
F L
_ x
Rys.1.316
219
lo-trl= -l P=-P
Przedzial. CD
(6 - 2) Pa -4 Pa
/ \ \ c 7
t-
/ \ t D /
r-_--_:.3Pa
t_
2 P
l"l"
l
+ "
N(x)
r-
Rys.1.317
Il r ( r ) = - l ' 2 P = - 2 P
{O-rx)=-l'P=-P t-' = -l (Px- 4Pa)= -P(x - 4a) lM,.(x) Przedzia\DB
2P ao= ^ B 3P
I
Rys.1.318 l x
c t , \ x ) = fo ;
N(;r)= -l (2P-2P) = 0
/--\opa
Rys.1.319
4kN/m
',,Ms=2kNm
ol
f_l I
-l
w:
2kN
Rs=zuN
Ln n=1 kN
-l
/ l x ly
T
lz
+-
Rys.1.320
w globalnym uklapodporowewyzllaczonoz r6wnafir6wnowagi zapisanych Reakc.je Z. X, Y, dzie wsp6lrzqdnych w lokalnych ukladachodniesienia. R6wnaniasil przekrojowychzapisano FrqtAC 0S.r<161rn1
Rys.1.321
222
z t; V)
. sln c[ =
1 J5
N( x \ ll --- t |
) ['
a/5
I
1 ) -.J5 l= fkNl v) )
E
Q, ( rr ) = - l' [ '
v)
0 x<3[m]
Rys.1.322
Prqt DP
0<x<2[m]
P
l' Rys.1.323
l (-3+4x \ =, --1 lx) = (3-4x)[kN] (x) 10_ x)= lr( I = - r 1I.-l) ( =
1tk i lNl
l'
, ( 'r ) ' ),
-( Q r (.r ( x ) = 0 :+
Prqt PB
/1zkNm \ e I
2kN 2kN
RYs.1.324
Rys.1.325
!5k>//
{
:A
''/arxm
r.r.r
\
3kN
Rys.1.326
^ L t t -
IX=0 2Z =0 2Mo=g
I -
I - l
s .1+ = o - : + J s- 1i + J
3=3
a/5 6-6=0
J5
- wqzel C
Rys.1.327
ZX:0
Js.a-Js --2+l=0 J5 {s
0=0
=o -Jt LZ
zMc=0
- wqzel D
,|-Jt ft*z=o
o=o
1-1=0
'*l-) | 's+
2kNm\
of___l_
_r
l -1 {k ' N\
>
n') { I' | /
Y
\s.1.328
tv-n
LZ =0
sr/ - n LtvfD-v
- wqzel P
- wqzel B
Rys.1.330
2 X= 0 2Z=0 L M B= 0
Zapamigtajmy Bylo tak
? 'L------RYs. 1.331
a w obliczeniach
\j-l
,7
2 l.
|
@ i
w,,
I EJii= EJ I i" tii=t I
iq=consil
Rys. 2.1 geon-retryczne wiqz6w na niewiadorne otrzyrnujemyukiad podstawoPrzeznalo2enie wyznaczamyz r6wna6 kanouiczPodstawowe niewiador-ne wy georretlyczniewyznaczainy. rnetodybqd4cychr6wnaniamir6wnowagi wEzl6w. nycl-r kilka uklad6w konstrukcyjnych. Przeanalizujmy
Rys. 2.2 ( 1), (2) wiqzy nalozone na obr6t, przesuw. (3) wiqzy nalo2oner1a
229
ramaplaskaskladasiqz prqt6wtypu (1) (prqt 1-2 i prqt 2-B) orazprqtatypu (2) Podana jest (prqt A- 1) i trzy razy kinematycznie niewyznaczalna.
Rys. 2.3 ( I ), (2) - wiEzy nalozone na obr6t, (3), (4) - wiEzy nalozonena przesuw. 2, )orazprqta W t y r n p r z y p a d k u r a m a p l a s k a s k l a d a s i q z p r q t 6 w t y p t t ( l ) ( p r q t y Al - 1 kinematycznie niewyznaczalna. typu (2) (prqt 2-B) i jest czterokrotnie
Rys. 2.4 (l) - wiqzy ua.lozone na obr6t, (2) - wiEzynalozonena przesuw. Ten uklad prqtowy skladasiEz prqt6w typu ( I ) (prqt A-B) i prqtow typu (2) (prqty A- I . niewyznaczalny. 1-B P-C) i jest dwukrotniekinematycznie
,4
rl
(1), (2) - wiqzy nalozonena obr6t, na Przesuw. (3) - wiqzY naio2one niewyznaczalna przy przyjqciu prqt6w typt"t jest kinematycznie trzykrotnie Ta belka niewymaczalnaprzy kinernatycznie (prqt zas dwukrotnie (2) 2-B), (l) (prqty A-1, l-2) itypu (2) (prqt 2-B)' tvpu (l) (prqt 1-2) i (prqt typu (2a) A-1), przyjqciu prqt6w typu
leJ=co"-stl
Rys. 2.6 najego dlugoScizostalowyprowaprqtanie obci4zonego R6wnanieosi oclksztalconej (por. Wytrzymalo6ciMaterial6w [24]) dzonew kr.rrsie EJw(tv) (x) = 0 pfzy czyrl1: EJw"(x) = -M (x) E.Iw'(x) = -QQ) gdzie'. E/ - iest sztywnoSci4belkina zginante, pioirowepunkt6w osi prEta' ru("v)- przetlieszczenie przy warunkachbrzegowych: R6wnanier6zniczkowe(2.1) rozwiqzujemy
(2.1)
lr(*
--0)= wi
(2.2)
)*(r=0)=tPi l)=wj lr(t= [lv1x=l)=9i x Catkuj4c r6wnanie (2.1) czterokrotnie po zmiennej ntezaleZnel
- ( r v ) 1 y y =l o jo,
23'l
otrzymujemy
w'1x\--c, lJn'
w'(x!=Cg+C2 lJ* *L 2+ C r r + C z l i * w'(x1=9 w ( x ) = ?f . ?
wi =C4 9i =C:
e.3)
x 2+ c 3 x + c 4
P + C -1 l + q , 12
I
Ostatecznie
Lt=;tPi+.,Q1+^wi IIl'
--
w.
I Vt;
13
() 4\
2 -t-
= N 1 ( x ) v l i+ N 2 ( x ) 9 , + N 3 ( x ) w . , + N 4 @ ) < p 1
""
Q(x): w'( (q
-17q,*
+-t --l
el*
tlt t'
232
gdzie
N (x)='-r[;)'.r[;)'
='l;_'(;)'.(;)'] N2Q)
=, (; N ae) I I] [[;
s4 fnnkcjami zwanymi funkcjan-ri ksztaltulub wielornianamiHermitea(rys.2.7).
t r , 2 z r 3
6EJ ,,
Wi
PoniewazprQtna swej dlugo6cimo2eby6 obci4zonysilami statycznymilub poddany to w ukladziepodstawowymgeometrycznie obci42eniutermicznemuczy geometracznemu, wyznaczalnym powstaj4 w przekrojach przywqzlowych dodatkowe sity q] , U] , Qoj,, Mli zwane przywqztowymi silami wyjSciowyrni. I st4d r6wnania (2.6) przyjmuj4nastqpuj4c4 posta6:
:?(*, 0,,
- * ; *!
+q) * Qli @,
*,, :
(2 7)
l,'f oli
\.-TJ \.#
[q, ' , 1l o ] )
U ^
gdzre'. ,S K a .$) wektor uog6lnionychsil wqzlowych, rnacierzsztywnoSci, wqzlowych, wektor uog6lnionych przemieszczefr wektor uog6lnionychsil wqzlowych od obci4zerizewnqtrznych.
|E.l=coGil
Rys. 2.8
Warunki brzegowe
",tr = 0) = ,.vi f = 0) = ei I r,r,'(x lr'r'it=l)=w1 i.u'"(x=/)=A podstawian"ry (2.3)i obliczamy do rownafi stale calkowania C,+Co
l|; =Ct
(2.91
C ' / + C "= 9
St4cl otrzyn,ujerly
Ll = +; t r ' ;- - ; t v i J 9i Itt'
a 1 a 1 a t
^ 3 3 3 L Z = - Q , - i w i+ i t ^ ' i r I II'
C: =9i, C4=wi
(2. r0)
Meunyzatern
+qix+u'r )x' l ( t 3 t ( 3 3 -F 3, i J\. ' , -[ ; = F ., \ = i,,'(r) +;*, e(r") e , t [;*, :F* )u+<o
(2.rr)
\ "
=E.rv,' - v, =u () v,* *,- *,)= (w, (0t Qii ) *4 r, i i ry -+ (w =-Erw' =-Er r . - (t) e1i )-f r, ;- w 1 l; ; i,, )=
235
=Tw7-,)+3f 1,,,= I
qi+Mli
1Q,I i
lr,,) =+1 ,
I
(,, t -t)[*,1lr])
',
t t Pi') -J-
(2.r2)
r-r-
i-l
Y4r_21
tEJ="*A]
.j?"=,
Rys. 2.9
I
=i
aiil
I I2EJ 6EJ w i+ 9i :+ wi=-tQi ,, ,z EJ 2EJ 6EJ *,* uii = ai=p ,9i I =0= Qi1
L
O',=0
6FT
M1i=] t-
, ' i+
',, :-Yet+M}
Qi1=0+9]
*,,=7qi+M?i
O , ,= 0 + O 0 , ,
* tl
(2.13)
(2.7), (2.12) i (2.13) rozwaLmy przypadki Dysponuj4cwzoralrl transforrnacyjnymi szczeg6lne: - obr6twqzla,,i" o k4t g,: I w prqcie typu (1)
Mii=:f
2EJ M,, = I
;; =UU=t O ; ;= - O -.t.
-! 12
:-O;;=PY O;;
I-
Rys. 2.11
237
'
3E
y,i =l
' j
gi=wj=o
a h I
itr tvtij
) I-
1,trI t,,
, ,,=7--Mii
O;;= () ;; =0
Rys. 2.14
wyjsciowe sily przywqzlowes0 dla prqr6w typu (l), (2), (2a) przy zad.anytnobci4zenru zewnQtrznynl wyznaczasiq om6wionqw rozdziale1 metod4sil. Przykladowodla wybranych obci4zefr zewnqtrznych na rysunku 2.15 zebrano sily przywqzlowe.
ryp p.eta
obciq2enie prgta
,2 " r m tE J = c o n s t
W,
L_J*___1
PI E-r,'\
!
'/)
PI
i
l
J lo
( r )
P
F
/-\T-
| tP
/-\8 t
2.
4.
EJULI h
EJaL,t h
3 EJaAt t g + l A l = t r - f ^ >(
EJaLt =T-
'i-\
7)l-P/t //)l-/
7/[ t6 YZ
EJaLt h
{ '//:t ru ) ts ( ,"Ito
b-
'A
td
tat
%4
fu
'4-
%4
\ru, ) ts l rrl
's
%4,
t6
c o,l=O?r= o Lt=ta-tg>
(2.14)
l
Rys. 2.16
240
Przedstawiona na rysunku2.15plaskaramajest dwukrotniekinematycznientewyztaczalna przy przyjgciu prqt6w typu (l) t (2), za| lednokrotnie kinematycznie niewyznaczalna, gdy stosujemyprQtytypu (1), (2),(2a). Spos6b1 Wprowadzamy wrqzy na unieruchomienieobrotu wgzla I i pionowego przesuwu podpory A. Uklad geometry cznie w y znaczalny PrqtyA-i i B-1 s4prqtamitypu (l). Prqt 1-Cjest prqtemtypu (2). R6wnania kanoniczne: 2 , + t ' t p= 0 f , ' rr Q r + r ' 1A { " ' L r t r Q' r * t ' . t . t+ r t , , = 0 I t -'
l u b l r , , "-, -, / 1 n \ -1 ' f
\-' gdzie:.
gr - kat obrotu wEzla l, A - przesuwpionowy podpory A. Wsp6lczynniki r1,,i r2rwyzrlaczamydla obciqzeniazewnetrznego w ukladziegeomet ryczni e w y zn aczalnynt.
6 kN/m
Rys.
,1 rrp
t
2l1l*=,,
*ko,i
l'?e
Rys. 2.19
Rys. 2.20
ZMt=0 LZ=0
\p-8=0
:+,'to=t[kN'm] r2o=12[kN]
r2r-12=0 +
Rys. 2.21
Aar ( i
[4EJ
EJ
H
/
\ Y
(1)
+
t
Y
I /2EJ
lr'
Rys. 2.23
Rys. 2.22
2Mr=0 LZ =0
, " tr- 4 E J - 2 E J - E J : 0
r11=7 EJ
=-1 EJ , . . ,+ 1 E J = 0 = t'r, 2 " 2 przyusuniqtej pionowym Wspolczynniki r'12 i t'l2wyznaczamy wiqzi(2) i przesuwie
podpory A: 1. A o wielko66
2r'
6EJL 3 -, .-p-=2c't
Rys. 2.24
*r,
+H
\ v
On' w()
l
Rys. 2.25
LMt-o 2Z =0
,'tz*)u=o 2 '
r 2 2 - 0 , 7 5 E= J0 =
l
l t
a 1
I?
E.I
E,I
243
r 8 )
l-.)
Mt c = . ( -+l = IL
EJ)
-8 L kN .rn l
MBt= t,t
* \
Rys. 2.27 cznie wyzraczalny Uklad geor-netry Prqt A-1 - jest prqtemtypu (2a). Prqt 1-B -jest prqtemtypu (1). Prqt 1-C-jest prqtemtypu (2). R6wnaniekanoniczne r 1 1 <+ pr1y r : 0
{'=sz rr.rt
On'
-l
,/"j
^J
\)
Rys. 2.29
#=r'
Rys. 2.30
st../ Llvtl - wn -
r 1 1 -E J - 2 E J - E J = 0 +ttt=4EJ
f)"'
c-E
(
\ Rys. 2.31
EJ
r'{t-l + l
YY
|
I /2EJ
8
r1,J
D f
245
= -* M,qr
MtA
l- *j* / r \ =.l-n
to =24[kN' rn]
2 4[ k N r n ] )+32=
I EJ)
Ac :,_-] -,']
tr= constl
E
M
Rys. 2.32 wykres sil tn4cych B sporz4dzamy Na podstawiewykresu moment6w zginaj1cych pretA-1
6 kN/m 24 kNm / I A
prgt1-C
8 kN;Qet
e'
prgt 1-B
3 "
)A
[kNl
etn=-en-+-4[kN]
6 Ostateczne sily podluznew prqtachramy wyznaczamyz r6wnowagi wgzla 7.
;2 5 8
Nr":;\
Rys. 2.37
Rys. 2.38
2X =0 N11-4=0 =
Ntt=4
2Z=0
- f f r r + 2 4 +R : = 0 :+
J
247
Rys. 2.39 Przyklad2 jak na rysunku2.40 stosuj4c metod4przemieszczehwyznaczy(. Dla ptaskiejramy obci42onej M,Q,N
4 kN/m
P
lnl
:t_
J g m l + m l s m l
Rys. 2.40
l-
Przedstawionana rysunku 2.40 rama plaska jest ukladem dwukrotnie kinernatycznie tu prqty typu (1) (prqt 1-B) oraz typu (2) (prqty A- 1, 1-P,P-C). niewyznaczalnym.Wystqpr"rj4 Wprowadzamy wierzyna unieruchornieniewqzla 1 i poziorny przesuw przegubu P.
Rys. 2.41 Uklad geon,eIry cznie w y znaczalny R6wnania kanoniczne rnetody przemieszczei'. lri19+ 1ri2A+r1r=0 l b r e r' * r . , r A + r . t , , = 0 r -' Obliczenie wsp6lczynnik6w przy niewiadomych i wyraz6w wolnych wykonujemy jak to przedstawiono analogicznie w przyktadziel. Obliczarn! r1, i r2r.
4 kNm
Rys. 2.42
/-\+r.r.rt
\ 7
----+8 kNm
Rys. 2.43
249
R6wnowagarygla AP
2Mo-0
- 1 0+ 4 - 2 + 4 ' 4 ' 2 - 44 - 2 + .
3
rzp'+=0 =
' " 3
'
I'zp
r
[.N]
Rys. 2.45
g=r>
O"t o,7sEr
r l l
\
Yt
I/FJ
Rys. 2.46
=':Tsl
rl_
I EJ
1,sEJ
2M t = 0
2Mo-0
2,7sEJ-EJ-u-fnL
E=o \-rt
rzt=-0,234315EJ
A1p=1.ctgcl=0,75 A1B=A=1
3 EJNe --1T-=
64
Rys. 2.48
251
a)n' *,,, 7m
-
5 E l1) rr
I
LLr
'
Rys. 2.49
9l- |
i l l x l 5 r l
Tt *r,
(1) '. p ,(2)
->
T I
sl
r22
3tt
R6wnowaga wEzlaI 2Mt-0,'tz-*
,ogfll=*
r,
Rys. 2.50
zJ r r',' r z = - 0 , 2 3 4 3 J= 5r E
z M o =o
I'' I.
EJ
I t = s . sq q o t6 1 l=5 .8 4 4 L
o.
tr----f ---J
(^-r,
I oo'l
r-t
t L---3fft-)
|o'o
Rys. 2.51
4 kN/m
Q r p= 4 ' 2 +
( 1
= 9,019 [kN]
,077 kNm
prgt1-B
Q , n= - + # 2
'1 gA'\-)
t')A
= 2,45[ =2+0,455 5k N ]
[kN] Qu =2-0,455= 1,545 '2 = 0,966 +1,545 M Dt = M DB= -2,124 [kN ' m]
pretP-C
2,455kN
Rys. 2.55
Rys. 2.56
LX=0 2Z =0 2Z =0 LX :0
.I-
nl
F I
r
'l
Rys. 2.57 wspomnie6o kontroli poprawnoSci wykonania obliczeir. Warto w tyrn rniejscr,r sily podluznejw prqcie 1-PotrzyrnaliSMozliwoSciiest wiele. I tak przy wyznaczaniu j4 z r6wnowagi wqzla 1 i wqzla P. Kolejne sprawdzenieto my ten sanrwynik wyznaczajqc r6wnowagawszystkichwqzi6w rarny i r6wnowagacalegoukladu.
/-\+
\
r.ru'n
7
r
Rys. 2.58
ZJJ
R6wnowagawqzlaP
calegoukladu R6wnowaga
-l{
V
,378 kN 4kN
kNm .2.124
t
+-------
kN r 1,545 3m
m,t I to,osz
i 4 m
0,877kNm -S
Rys.2.60 podporowe z wykres6wM, Q, N. odczytano Reakcje IX=0 2Z =0 2 Mt = 0 00 =0 4-1,545-3,858'0,6-0,175'0,8= 1 , 3 7 8 - 1 0 , 3 9 7 + 4 ' 4 - 4 - 3 , 8 5 8 ' 0 , 8 + 0 , 1 7 5 ' 0 ,0 6= =0 0 5- 4 + 4 . 2 + 2 , 1 2 4 - 1 , 5 4 5 ' 2 - 1 0 , 3 9 7 ' 2 + 0 +, 8 7 1 1 , 3 7.8 =,0 07 50 + ( 3 , 8 5 8 . 0 , 8 . 5 - 3 , 8 5 8 . 0 , 6 . 2 ) - ( 0 , 1 ' 7 5 ' 0 , 6 ' 5 + 0= ,1 .0 8'2)
(zerowego) przeto wyznaczenie znanego kontroli obliczefr innarnozliwo66 Jeszcze podpory B ukladu np.k4taobrotu z podp6r rnieszczeniajednej
1 | ,,n
M'Jr, - jest wykresernmoment6wostatecznych , za| Mrjest wykresernrnoment6w od obci42eniapar4 sil (mornenternjednostkowyrn przylo2onym do podpory B) dla rarny statycznie wyznaczalnej.
Rys. 2.61
4,r34
I
(Dp=-
EqTH] -\<J
r 2 t 2 l
)=
I 'l
I
-l
'l
I
I
J zmI gm J
Rys. 2.62
'l
_l
_{
+m
na rysunku 2.62 tama jestukladem dwukrotniekinematycznieniewyPrzedstawiona (I znaczalnym.Aby otrzyma6 uklad geometrycznie wyznaczalny nale2ywprowadzid wiEzy: ) C' podpory przesuwtl - unieruchomienie pionowego obrotttwqzla I oraz ^
258
Ukladr'6wnari kanonicznych f , l, q , * q 2 A + r i r , = 0
=0 l / r r e r * t r tA , l l ' r , , Obliczamy wyrazy wolnych rlri r2,
10 kN/m
Rys. 2.64
R6wnowagawqzia I
2Mt-0
R6wnowagarygla 1-C
10 kN/m
Rys. 2.67
R6wnowaga wEzla I
1EJ!-'6% s1 = o.23437 s EJ
6
Rys.2.69 LMt=g -1,5 3,95 EJ -1,25 EJ -0,23437 EJ.3 + r21. 4=0 = = I2t=-0J2421875EJ
x=
cosct
0'6 =0.75
y=O,75 ",no=O,OU$
LM1=0
=0 + ,'n+0,3EJ-0,17578125EJ
=rzt t'n=-0,124218758J
R6wnowagarygla 1-C
rtz= - 0J242187 5 EJ /'1
EJ 0,17578125
Rys. 2.73
IMe - 0
MDA=0[kN'm] M AD= 12[kN'ni] M e 1 =- 1 2 [ k N ' m ] = 2,1634 M tA =-6 + 1,5' 5,4423 [kN.rn1 + 0,17 M IB = 6 + 1,25' 5,4423 578125' 12,05 12= 14,9212 [kN . m] - 0,3'12,0 M tc = -20+ 1,2' 5,4423 5 12= -17,0846 [kN' rn] . = = + 0,17 M H 6 + 0,625 5,4423 578125.12,05 12 I 1,5 I 98 [kN . m]
Wyznaczenie sii tn4cych pret D-A
1 2k N m
Qto=6[kN]=9r,
Rys. 2.74 prgt A-1
3'27e [kN]
263
prgt l-C
10 kN/m
er, =
lU,08
= 1 9 , 4 t[ 16 +80) 7 kN]
10 kN/m
Qrs
kNm
l'.{,51s8kNm l, f Qar
t.*
B Rys. 2.78
- 24+14',9212+11',5r98 = 6,305 [kN] 8 M n = - 1 4 , 9 2 1 2 + 6 , 3 0 5= [kN'm] .1 40,3 -13,7 = = 198 6,305' 4 M xa 11,5 [kN ' m] Qts = Qsr Wyznaczenie sil podlLrznych Rownowaga wqzia1
19,417 kN
6,305kN
Rys.2.79 LX = 0 2Z =0 .0,6 - N16.0,8 = 0 + Nrc = 27,444 4+ 6,305 +19,417 lkNl -3,279-N1s = +19,417'0,8+27,444 .0 0, 6=) Nra= 28,721
[kN]
17,0846 kNm
ari
Ntc
+ 10,305' 0,6= 12,583 Qcr : 8' 0,8 [kN] -12,583 ' = = + 40 0,8 19,4 17[kN] Qtc = -3,444[kN] ly'cr= 8 0,6-10,305.0,8 Wyniki s4takiesalneco Swiadczy, prawidloworozwtqzana. 2e ramazostal.a
265
, 10,31kN I
rNl i s,za
i 24kNt
:J -l =l
-F
@
B \\\\ 6.31kN kN i28,72
lI
El
_1
E;ffiil
Rys. 2.82 Plzeclstawiona ua rvsunku 2.82 rana lest ukladerntrzykrotnie kinernatycznie niewyznaczalnyrn. Celen otrzyt.naniaukladr"rgeometrycznie wyznaczalnego nale2y wprowadzii wiEzy- dwa ua unieruchotlienieobrot6w wqzl6w ijeden na r.rniemozliwienie przesuwr.l. U klad geornetrycznie w y znaczalny
fi'o'
ltztQt
* | r t o r * l t . A * 1 i . .t t ' = 0 * , / ' r r ( 0 r + l r r A * i i , L, = Q
I'
f r i r Q r + r i 1 A + r i , ,= 0 1,,,t,
267
f t el =o tttt
@ A
f)n'
t I s,skN
I
Rys. 2.85 ZM1=0 ,lt,-6=0 = \ p = 6 [kN.m]
R6wnowagawgzla2
rl
r2p
R6wnowagarygla 20 kNm \ 7
fq
Rys. 2.87
Stan qt = 1
3 E J =O,75
EJ
2+!=o,sEJ L--t-a----J
=o,ae,t,
4EJ
.+
1-JJ:2 2 F J= o , 4 E , t
--.p.t 0,375 EJ | l-l )+ 4 \o.375EJ m r
fl''
;-t
Rys. 2.90
ftr
DJ
fl'zr
Rys. 2.89
,ll
--
a < < E l
L|JJ
_ = -.l7J
i l o,187s EJ I
Rys.2.91 E/+ 0,5EJ -0,375EJ' 6 + ry1'l0 = 0 * EJ. 10- 0,5 2M o = 0 0,24 Stan o" = I
2# =o,s e,t,
2 = 0,5EJ
Rys. 2.92
27"1
Rys. 2.93
t l 1
I ^, - - L , t
t 1 l
f r+=1"
EJ }, Rys. 2.94
te
.l
rzz=1,5EJ (2)
Rys. 2.95
ZMo-0
- 0 , 3 1 5 E J ' 6 - E+ J l , 5 E J + 1 0 r y 2 = 0+
kz=0,1'75EJ
Stan A=l
O"'
0,225 EJ
R6wnowagawqzla2
o,rrur(:
-{,ourt
0,05 -EEJ
Y2r,
Rys. 2.98
0,225EJ
l - )
,r1rza=0,175EJ
kt=0'1685EJ Podstawiamy wsp6lczynniki do ukladu r6wnafi kanonicznych wyliczone +0,5EJ 92-0,0158-/A+ U rpt 6= 0 {z,SS I]O,S =0 U gt +1,5 EJ <p2+0,175EJA+10 =0 +0,1685 E/rp1+0,175 EJ rp2 EJ A- 18,60 f-0,015 podporyC i wyznaczamy kqty obrot6wwqzl6w I i 2 orazprzemieszczenie .',) . ,:
, a
2 , ri
ii.)' ) t'1',
c
:)
( l',,(" ti
't 1532 | <o, ,' = 134.986 EJ I. wqzlowych rnotlent6w Obliczenie ( M" ,, = 0 fkN'rnl ' | = 6 + 0 , 7 5 ' 3 , 0 3 48 = ,276 [kN'rn] lrtn = 2r,69 3 [kN.m] (-23'426) 13 4,986 + 0,225' + 0,5 r t, = I' 3,034 l -29,9 = = 69 [kN' m] 0,8'3,034 0,24'134,986 lr tu = 8,463 = (-23,426)+0,225'134,986 I 0'5'3,034+ [kN.m] Tr rt -8,463 - 0,05'134,986 = r r, = 10 + 0,5(-23,426) [kN . m l l =-31,183 =0,4'3,034-0'24'134,986 [kN m] l* ut = 20 [kN'tn] 1", = lMzo 28 [kN'm] Wyznaczenie sil tn4cych
I
prgtA-1
8,276kNm A
r1
Or,1
Rys. 2.100
to'o
I
Rys. 2.101
Q.r = 4-'
R' )'t6 -. A
= 1 , 9 3[1 kN]
Q,,=Ql'=#
)1 697+R 461
A
= 7.53[ 9k N ]
c
Qzc l 6 m a Qcz .
7n-R461 Q.tr=Q.r.t= 6
=1,923[kN]
Rys. 2.102
pret1-B
Q t n= Q s t =
pret2-D
Rys. 2.105
sv-n
LZ =0
Rys. 2.106
LZ=o
LX =0
7,s3s-r,s23-4.8025*l rr,
=o =
+
rl20kNm
1,923kN
@
.IkNm]
Rys. 2.107
Przyklad 5 Dla plaskiej rarny (rys. 2.108) sporz4dzi6 wykresy sil przekrojowychM, Q, N.
I
l_-,
,1,
q tt
o tt
),
o tt
Rys. 2.109
Przedstawiona na rysunku2.108 ramajest uklademtrzykrotniekinematycznieniewyznaczalnym. Aby otrzymac uklad podstawowy nale2y wprowadzi6 dwa wiqzy na przesuw i jeden na obr6t. R6wnania kanoniczne metody przemieszczeh'. ( + r12 L2 + rg A3 + 11, = 0 l111<p1 A-1 I 11 I b ' tpt 1r17 4,1* 171 , =0 f 4 1 9 1* 4 7 L 1 + r ^ ^ 4 1* 4 , , = 0
,ffi
Wyrazy kolumny wolnej rtp, rzp. r3owlznACz?my z rOWP i r6wnowagi nowagi wqzla rygla A-P (rys.2.109).
Rys. 2.109
a)
w() E-F T
(----,)" n*'
Rys. 2.110 ZMt =g b) 4r-12=0 + r1o=12[kN'm]
/--\'rP \ 7
Rys. 2.111
I1=0 ZX=0 c)
- 8 - 3 , 6 . 0 , 6 + N0 1 ,' 8 = 0 =
Nr=12,7[kN]
Onr=12kNm
kN N=10,5
1 2k N m
ZX=0
rzp=-22,5lkNl
279
d)
or.r.r'(l
g'-r'-,)
Atrr t t
/ \-/"
LMt=0 "tt-3EJ=0 = \t=3EJ
Rys. 2.115
b)
Rys. 2.116
IX=0 c)
, ? t - J
2Mp-g
Ul=u
4 + u = 4
r21+0,25EJ+4=O
rzt=-0,58J
Rys.2.118
28't
Obliczeniewsp6lczynnik6wrp, r22,r32 a)
/---\rrz t 7
(1) 1
o,25EJu)
Rys. 2.119 2Mt-0 b) ,12=-0,5EJ
RYs. 2.120
= --
0 ?5
IX=0 LM, =g c)
fzt
LJ
+ 4N = 0.15
o 5 " '? -J
EJ.3 =
N = 0,10.EJ
(1)
r22
------------->
Yu
, . Y= o -
u ,L . ^ = o 'L2 5E J+ 3 o.lo 6 =!
nl
Stan A3 = I
b)
/-\'rs
E+
LLIt=0
T
I riz=:EJ
J
EJ
o
Rys. 2.123
Rys. 2.124
2 Y= 0 2M, =g
9 4N =-EJ .3 o
1
:+ U =f.U t2
c)
Rys. 2.125
2X =0
, 1 a
- - - L J
I ^, 12
283
r , t- ! 2 u o' r * !3 u t " 9! u u + 8 = o
Rozwi4zuj4c ten uklad otrzymamy =31,1 ,U tp1 t n, l Lz=200,93 *, tt=-14,6518 l
Obliczeniewqzlowych moment6w: M A t = 1 5 ' 5 5[ 8k N m ] MtA = 3l,l l6 [kN'm] = -7,1 16 [kN' m] 16- 50,233 M IB = 12- 3 1,1 - 4,884 = -24,0 [kN' n] M t p = 3 l , l 1 6- 5 0 , 2 3 3 MPt=0[kN'm] M P C= - 1 2 [ k N ' m ] - 50,233 = - 4 6 , 6 5 7[ k N ' m ] M H =-12 +15,558 M c p = - 6 + 3 0 , 1 4= 2 4 , 1 4 [kN'm] Obliczeniesil tnqcych: pret A-1 kNm 3 1, 1 1 6 pret1-P
24kNm
rf-=ffi]r
oAll
t
I
i
loo'
L-----!,a-----J
Rys. 2.126 Rys. 2.127
Qa = Qt,q=
15,558+31,116
= I 1,668 [kN]
Qtp = Qpt = -
1A
= 8 [kN]
pretP-C
24,14kNm
// ;...
Qpc = Qcp=:
1At4-t)
= 2.428 lkNl
pret1-B
Qrp <----.-
7,116 kNm
46,675kNm Qat
:4f1= Silapoprzeczna zeruje siqdla -t'6 W punkcie tym moment zginaj4cy wynosi
5,241 [rn].
- wqzet P
2,428kN
Rys. 2.131
sv - n
8 - 8 + 2 , 4 2 8 . 0 , 6 - N p c ' 0 , 8= 0
N P C= 1 , 8 2 1 [kN]
B 20.965kN 9,668KN i1 3m
@.
[kN]
Rys. 2.132
2)
u,flu,
3)
Rys. 2.133 i termicznego. geometrycznego Dalsze przyktadydotyczy6bqdqobciq2enia Przyklad 6 o wielkoSci 611 W ramie przedstawionejna rysunku 2. 134 podpora C doznalaprzemieszczenia N' M, wykresy Sporz4dzi6 geometryczne. Q, to obciq2enie Jest pod k4tern45o.
FffiiI
3m
4m Rys. 2.134
4m
288
3 EJ
^ld
60
;=
o,23s70226)\
6 EJZ- 60
{D',
= 0,265165042)"
289
Stan q1 = I
Ittt=3EJ
\,i, = o.tut
3EJ =EJ
Rys. 2.136
Stan 92 = I
I rrt = 0.5EJ
= t tt \'>-z
4EJ =EJ I
2FJ =O.;EJ I
Rys. 2.137
290
kanonicznych Ukladr6wnair : 0 + 0,5EJ,q, - 0,265165042 ?u ft U <p, = ?v 0 fO,sA,p, + 3EJ 92 + 0,23510226 ]- =oJoa ]242s 9r = o,lo438 -0,096 644ix Qz = -0,0959 += ]EJ EJ przyDalsze obliczenia wykonuje siq wedlugzasad w przytoczonych orn6wionych
kladach.
-l
T_
.1._
:T
ol
-l
--{
@
Rys. 2.138
PrzykladT pionowegoprzesuwuo wielkona rysunku2.139podporaC doznala W belceprzedstawionej belkijest stalai wynosi EJ =2.104 [kN.m2]. Sporz4dzi6 Sci 6o =0,06 [m]. Sztywno6c M"iQ"r. wykresy
Rys. 2.139 Powy2sza belka j est dwukrotnie kinematycznie niery znaczalna (prqtytypu (I), (2), (2a)). E ' . I 6 6= 1 2 0 0[ k N . m 3 ]
292
Stan tp, = 1
l'zz= zcL
Uklad r6wnarikanonicznych rnetodyprzemieszczeh -0,37 =0 5?u f ,zsaL q1+ 0,5EJ 92 { - 0,0417 )v= 0 ot g, + 2 EJ <p2 lO,s rnanastqpuj 4ce rozwi qzania:
oL l t , = o ' r rE J^ 1' ^
= -0,06 l<P, EJ t" M ^ = - ! ! ' 9 , 3 2!4 = - 9 1 , 2 [ k.N m]
4 L,J
.r n r M , , =! ! . o . l z L + =r,.,[kN
1 I',J
I M r z= - 1 ^ * E J. 0 , 3 2 4 * 6 , 5 E J( - 0 , 0'q E!J = - 9 J . 2 [ k N. m ]
8 EJ
293
Rys. 2.143 Przyklad 8 na rysunku 2.144 podporaA doznalaobrotu o k4t 96 = 0,004 [rad], zas W belce pokazane.j pionowego o 6o - 0,05 [m] . Sztywno66belki jest stala i wynosi podpora C przesuniqcia EJ =1,5.104 y fui efu. [ k N . r n 2 ] .w y k o n a 6 w y k r e sM
Rys. 2.145
Stan tp1= I
zEJ
o
1 -,
o
EJ
Rys. 2.146
) m M trnt = 2 0 + - 1 3 8 = 1 1 2 [ k N]
J
= - 1 1 2[ k N 'm ] +1'138 M tc = -250 przedstawia 2.147. i sil tn4cych moment6w zginajqcych wykresy Ostateczne rysunek
A-I," .t-a
1 1 2k N m
@ @
Rys. 2.147
295
Przyklad 9 jest obci4Zeniu Ramapokazana na rysunku2.148poddana termicznemu Sporz4dzi6 wykresy M ' o " r , Q ' o "i, N 1 . , .
r
/-:-T',.
'.,,.|. )
l^
'
.'=0,0000rr [._f
EJ'=o,1e8t+l
Rys. 2.148 Przedstawiona na rysunku2.148 rama jestuklademdwukrotniekinernatycznie niewyznaczalnym. Wydiuzeniaprqt6w od Sredniej ternperatury wynosze: LhA = ut0 h/t = 0,00001 '6'5 = 0,00033 [rn] Llr2 = ato lt't = 0,00001 l'6 ' 4 = 0,000264 [m] L l r n - u t t l r u = 0 , 0 0 0 0 1 1 . 2 0= .6 0 , 0 0 1 3 [2 m] Llzc = ut1l2g = 0,00001'6'6 = 0,000396 [rn] Momenty wyjScioweod r6znicy temperaturAt:
Rys. 2.149a
EJ a Lt
0,5
M)t=11,088[kN'm]
M)c = -g:4*
h1
Rys. 2.149b
Mit=Mi,c=+
,, ,
Ar,^6FJ \z
=-
0,00132.6.1,8.104 25
=5,7024[kN'm]
rvilB=-
Lt At.3EJ
(,,,
Miz = M5t -
80 .1 ( A t 2 c- L t t B )6 E J _ - 0 , 0 0 0 9 2 4 . 6 . 1 , 1 = -6,237[kN .m]
. 1
t6
Mic=Mtz=
t ^t
+ L l t 2 \6 E J _ g , g g g s g a . 6 l .. g . l 0 a _ 1 , 7 g 2 [ k N =--'---= m]
36
Z rystrnk6w 2.149a i b odczytu.lerny wyrazywolnew ukladzie r6wnafr kanonicznych - 6,237 = t1,088-1 = -1,0296 1,088+5,702 4-0,495 [kN m] {n, - 9,24 - 6,237 -1,782 = -6,17 . = 11,088 1 [kN rn] lrz,
297
Stan91:1
Rys. 2.150
Iego rozwiqzanieto k4ty obrot6w wqzl6w I t z f 't l < o '= - 0 . 3 8 2 2 E J ]t . ' 'l | < 0 ,= 3 . 8 1 7 3 EJ I'"
= 16,485 (-0,3822) M t a ,= 11,088+5,7024+0,8 lkN ml * 6,236 + | (-0,3822) + 0,5. M t z= -l 1,088 3,8 173= -15,798 [kN.m] =3 8,477 - 0 , 3 8 2 2 )1 +. 3 , 8 1 7 M z r = i 1 , 0 8 86 - , 2 3 6 + 0 ,(5 [kN m] -0,495 -0,686 . = = + 0,5 (-0,3822) Mrs [kN m] ) = -8,477 Mzc = -9,24-1,782+ ^ .3,8173 [kN.m]
J
+. 3 , 8 1 1= Mcz = 9 , 2 4 - 1 , 7 8 2^ 38 , 7 3 0 [kN.m]
' a J
0.072kN r kN i2,189
tz=-8"C
t1=20"C
@
I i # 5m kN i4,01e , 4m kN i 1,83 i
.tkNl
1,830
Rys.2.152
Przyklad l0 Dolne wl6kna belki AB (rys. 2.153) zostaLy podgrzane w przedztale A-l o 20"C, l-2 o 1,6"C i A-B o 24oC. Sporz4dzi6wykres rnoment6w zginaj4cychi sil tn4cych. tz= 6"C
EJ=t,5.toa [kN.rn21 cr= 0,000011 [1/"C] Lt =20l"cl Lt Ai = 20 ["C] L t t 2 =l 6 f c l Lt2B= 24 l'Cl h = 0,4 lml EJ a= 0,165 [kN .^2 l'C1 jestdwukrotnie Belkaz rysLurku 2.153 kinematycznie niewyznaczalnaprzy wykorzysjako prqta prqta taniu A- I typu (2a).
Rys. 2.155
M ml tt =-g+^= rfif=-8,25rkN
Mr.,t = 8,25[kN.m]
Mt2=-Y#"=
M2t = 6,60 [kN m]
Rys.2.156
Stan tp2:1
I:;,,
(] =: EJ=1,,2EJ ) = 0,5EJ
9z=1
f=e,t
f =e't
Rys. 2.157
301
= zst \iz-z
[ r y = 0 ' 5E J
4s]Ito,= -3.453
t''
E.r
= -7,559[kN'm] M A1= -8'25-; (-3 '45349) M tA = 7,559 [kN'rn] = -7,559lkN ml 0,5'4,98837 M t2 =-6,60+ I (-3,45349)+ = 9,862 + l' 4,98837 + 0,5(-3,45349) M 2t = 6,60 [kN' m] = -9,862 +1 4,98831 M zB = -14,85 [kN'm] 2.158. na rysunku WykresyM L",, Q[r, przedstawiono
9,862kNm
3,287kN
Rys. 2.158
tr=co'rsil
Rys. 2.159 Gdy na ni4 dziaLadowolne obciq2enie to rozkladamy go na symetryczne i skoSnie symetryczne. Przy symetrii rozwi4zujemy uklad trzykrotnie kinematycznie niewyznaczalny
(rys.2.160),
du o
if-e)
l |
(2.16)
(2.t7)
(2.18)
(2.re)
304
., K ; t Ka=S K rnacierz sztywnoSci, z - wektor przemieszczefr wqzlowych, S - wektor sil wqzlowych. Je2elido (2.17)wstawirry (2.18)to otrzymamy "'J. . s
(2.20)
rti-Lti
N2\x)=1
sq ftrnkcjanriksztatrtur wyra|aj4cyniprzemieszczenia punkt6w osi prqtaprzezjegoprzenrieszczeniawqzlowe. Rozpatrzmyjeszczesytuaojq, gdy prqt w stosunkudo globalnegoLrkladr-r odniesienia pod k4temcr (rys.2.163). nachylonyjest
l I t'0
Rys. 2.163 - . r ' , ; 2+ ( z = i z1)2 12 J(.r7 - x, ; + 1 n 1 - u1)12 +l(z 1 - z,) + (- i - r,)]' f[(:c7 Po odjqciu stronamiotrzymamy 2t Ll + (N)2 = 2 Qt -r.t) (x - x) + (u, -u)2 1 1 + 2 Q v ,- . ) Q i - 2 , ) + ( w , - w ; ) 2
( t
tFA=*";il
= 1t+ Al)2
(2.2t)
(2.22)
+(w i -w)
--!
(2.23)
=coso(=c
1-cosF=sin61=s
t
Wydlu2enieosioweprqta,,i-j" Ll = c (u1 - ui) + s (w 1 - wr) = -cui - sw; + cu.j + sw.j zwiqzane jest z sil4 osiowq w prqcie PI = - c u : - s w i + c u j + s wj Ll - EA Z silq osiow4 P w prqcie ,,i-j" zwiqzanes4 sily wqzlowe: Pi"=-Pc P.1r=Pc , , Pir=-Ps P.1z=Ps
(2.24)
(2.2s)
Pir=
FA
T
p.l
-, r r u - , 2 ,.szw P , , ,= . 4 1 ( c s t t+ i i) P i r = T ( c z u ; - c s w i + c 2 u i+ c s w i ) ^ f :- = r '
(2.26)
E
I
[p*I
"2
cs ,2 -c' -r2
-cs -r2 cs ,2
l n , l E A c^t
l P , ,I
1",
1.,
l".i I
l*i
(2.27)
-rgdzie'.
l ' ^ l
-r2 -cs
lPi')
S=Ku
c=coso(, s=sino(
Przyklad ll Dla ptaskiej kratownicy z rysunku 2.164 wyznaczyt przemieszczenta wqzl6w oraz sily osiowe w prqtach.
wl =o w 5 =u 5 = o uo=o
ug Rys. 2.166
307
Z rysunk6w2.167 i 2.768 mo2enry odczyta6 zale2noici pomiqdzy silami wqzlowymi, a skladowymt sll przylo2onych do kofrc6wprqt6w schodz4cych siq w danyrn wq21e.
Rys. 2.167
t';;ffi,,tlr*+r.,u
^7 12z
,8,1"':
-oii,l
,f,l'o*
'uiy,
Il
I I
X
@"*L-JL*
Pd'" E ".1
-r".t,
o|
e&
RYs'2'168
i., =4',+41
4r=Plr*47r=R'q Pr.,=P],+f.j.,+r|
= Pl,+ Pr6, Pz,=P],+r.j,+rl, Ps, + Pl, =Vu = P31., P3..+,af" +ri, +rfl P e , = P t , + P l r = P , = P:l-P:-+rf +rf +rf' P 6 , = P l r + P ! ,
W ukladzie(2.28) rnamy l2 niewiadomychw tym 8 przemieszcze,h.i 4 reakcjepodporowe. Terazzapisujerny dla ka2degoz prqt6w kratownicy r6wnania (2.21).
Prpt I 1=3[m, ] c x , = 0 os , i n o ( = s = 0 ,c o s c t= c = l ,
E A p - 1 0 0 2[ k N ] I
t ( t o -r o)[ ,rt [ar' _ 1 0 0 2 1 o o o o l 't ,)4,, lI ? l t 0 I o l Ltz l l=t'o I lo'" elp|,, \ " 0 0 0 j l ;,)
. -
",- ,)
t;'
-rro;rrl
(2.2e-t)
- 1 ' ) f" z ) u't-ud ) l ( ' o t o o 2 0 0 o l .rl=rro + l p ] "-1 l 0 l -u2 +u4 I ' l ' t - l J l 0 0 r o l "l o l
t lrAl
slpt,)
Prgt 3
l-l
(2.2e-2)
[0
o o o Jw L q)
/ = 3 [ m ] , g = 0 o , s i n c [ = s = 0 , coso(= c = l, 5 6 9 1 0
EAp = 1002[kN]
n 1 ; i . l' l - r o I o l rolrfj o o o )l . f
[o
LrsJ
Prgt 4
(2.29-3\
i = 3 [ m ] , 6 1 = 0 o ,s i n o ( = s = 0 , cosct(= c= l, 7 8
,froo,)
(t
o -l o') ,o)
ll
12
| o l w+l=3tq J
"o-uu 0
(2.2e-4)
l-ua+"6 [o o o o) * o ) l . o
n|.",., ,^ 1" . f o o o o') 0 [ , , 1 t o j r , 6 , L = l #rl o o -' lJ,rl=r:+ ,lrf,l lo o o oll,.l 0 -r -w< sfpou,j
[o o t)lw4)
Prqt 7 / = 5 [ r n ] , s i n c l t , == . r0 , 8 , c o s o ( = c=0,6,
9 1 0 7 8
W< -Wa
(2.2e-6)
* wt
E A y = 1 6 7 0[ k N ]
qlpl,)
- 0,48 - o,o+ ,) n,l=+ | o,+s0,64 ll'",| = 3 lpl,l | o,:o 0,48 0,36 0,48 | | ,,,I
[-0,+a -0,64 0,48 0,64 )lw2) O,Z eq - u ) + 0 , 4 8 ( * O t*) I - ur)+ 0,64(V- r) ) (u1 = 3Sa 0,48 )|
' f qi I
(2.29-7)
Prgt 8
8o , s O (c / = 5 [ m ] , s i n C X , = s = 0 ,c = = 0 , 6 , E A f = 1670 [kN]
s fpf,l
f-o,+s
310
(ar3 u) | 0,36
(2.29-8)
I
Prgt 9 / = 5 [ m ] , s i n c r= s = 0 , 8 , c o s o = c = 0 , 6 , E A y = 1 6 7 0[ k N ]
s f";"I
(2.ze-e)
Podstawiajac(2.29-1+9) do (2.28) otrzymujemy uklad r6wnari slulqcy do wyznaczenia przemiesz czeh w gzlowych i reakcji podporowych. Uklad ten zapiszmy w postaci
I
2 lP,
J
ln,
t ' I P,, t - I D
2 krz kzz lcn kqz ksz ket ktz ksz ks, ktoz
t - -
l"''
l'0"
,.
hoe 4ot \rz \ra hrt kp2 lq2z knq kns hze ktzt
3 4 5 kB 4q krs lrzz kzq kzs kn kzs 4q kcz k44 kcs ksz ksq kss kez lreq kes ktt kto kts &s: ksc ftss kgz keq kss ktot krcq krcs hrs ktrq hrs
6 7 4e 4t kza kzt kx kqa kse ket kte krc kgo kn kct kst k67 kt.t ks, kst
9 l0 krg / r r to kzt kzs kzro kts ks,) h r c kqa kqs k q r c ksa ksg k sr o kea kas k s n ktt ktg kt to ksa kag & rr o ks" kgg k s r o f t r o r k r o s ktoto \ r t h r g & t tr o ktza kns hzrc
8 kB
(2.30)
lub ) w zapisie macierzowym P: Ku, (ky: \1) MacierzK jestmacierzq szty'*moSci calego ukladu,ajej elementy k;;liczymy z zale|noscr
=\tcir' tet,
m - numer prqta wychodz1cego z danego wgzla
(2.3r)
kzz = 0,64 kzl=klz=-0,48 \ 3 = 1 , 3 6 k z q = k q z = - 0 , 6 4k 3 4 = k 4 = 0 , 4 8 k t n = 1 . 6 4 = k52 =0 k25 = k62 =0 k26 = k72 =0 k27 k2g=kg2=0 = k92 =0 k29 k2lo=ktoz=0 k 2 t t= k t n = 0
k 3 5= k y = 0 k 3 6= k 6 = 0 kv=ktz--l k3g=/ca3=0 k39=ky=0 k 3 l o= k t o : = 0 k311=k1g=0 kt. = k.n=0 k46=kuo=-1 ktt = k-t =0 k4g=kg4=0 k49=k94=0 k 4 l o= k t o q= 0 k4ll=kttq=0 k 4 l z= \ z q = o
hs=kst--l
k16=k61=0 : k 7 1= o k17 k1g=kg1=0 = ky =0 k19 =ft16= 10 k119 =t111 =0 t111 kn2 = k12= 10
k2t2=klZZ=0 k3t2=klzl=0
k55= 2,36 k 5 6 = k 6 5 = 0 , 4 8 k 6 6= 1 , 6 4 ksl =kjs =-0,36 ksg= kss= -0,48 k59=k95=-l k5lo=ktos=0 kstt = /c1 15= 0 k5t2=ktzs=0
kg9=kgg=0 ft8r0=frtoa=-l
t g 1 1= t 1 1 9 = 0
k8t2=ktzs=o
312
4 , = 6I
.,- ul
P z -= o P r '- o P r -= l 0 P+.=o P .-' = 0
R,
0 0 0 0 l,16 0,48 0 0 0,48 t,64 0 0 0 0 0 0 2,36 0,48 -0,36 -0,48 -1 -l 0 0,48 1,64 -0,48 -0.64 0 -l -0,16 -0,48 2,36 0,48 0 0 0 0 -0,48 -0,64 0,48 t,64 0 -l 0 0 0 0 0 I,36 -l 0 0 0 0 0 0,48 -l -0,36 0 0 0 0 0 -0,48 0 0 0 0 0 0 0 0
-l
0 0 0 -l
0 0 -l
0 0 0 0 0 0 0 -l
0 0 0 0 0 0 -l
0 0 0 0 0 0 0
'r,l Lt3 lll lt4
0 0 0,48 -0,36 *0,48 1,64 -0,48 -0,64 -0,48 1,36 0,48 -0,64 0,48 0,64
rq
(2.32)
I t.(,
R6wnania(2.32) rozdzrelamy na dwie podgrupy- osiem zawierajqcycl.r poszukiwane rzemieszczenia wqzlowe i cztery z niewiadomyrnireakcjamipodporowymr. - 0,36rt - 0,48w2- u, = = 0,0| 79 6407 1,36u1 1 2 !J J + - 0,36 tt + 1,3 = -0,02395209 6 u2 + 0,48w2 - uo = - ! 5 1 334 - 0,48tq+ 0,48u2 + 1,64w2 lu3= 0 - Lq+ 2,36u3 - 0,36u4-0,48u,+ =0 + 0,48w3 - w2+ 0,48 + 1,64 - 0,48u - 0,64 = 0,02gg wa= rt;O; 401 |g 4 ry a JJ+ -u2-0,36q -0,48ry+2,36u4 =Q +0,48w4 - 0,48q - 0,64 + 0,48u + 1,64 wo= Q a ry =Q 0,64w0 - 0,64w1)334 R1 = (0,48 tr1- 0,48uc Hs =(-4-0,48w6)334 V s= ( - w a - 0 , 6 4 w 6 ) 3 3 4 R6=(ua+0,48w6)334 Rozw i 4zanie j estnastqp uj 4ce a r = 0 , 0 2 3 8 9[1 m] w r= 0 uz = -0,0358612Im1 w z= 0 , 0 5 2 0 5 3 6 I m l uz = 0,00245439ln"tl w: = 0,056684 [m] uq = -0,0084424ln1 w+= 0,0253098 [m] us=0
lu5 =Q
(2.33)
() 74\
(2.3s)
u6=0 w o= 0
313
Rz = -1,55[kN], llrr = -0,82[kN], Zr = -8,45[kN], Rc = 2'82[kN] (2.24) zzale2no6ci liczyn-ry Sily osiowew prqtach ,,, = T = (ctti - swi + cu.j+ sw )
= -7,16 + 0,0024s4a) [kN] 4 = 4t = 33a?0,02389 = 9,16 = = Pz Pzq 334(0,0358672-0,0084424) ;O*, = -0,82[kN] =TaF0,00245439) Pt = Pzs = Z,g21Ylt1 = 334(0,0084a2q P+: Pqo = -1,55 = 334(-0,056684 + 0,0520536) Ps= Pzz 1O*, = = = S,45 Pa Psq 334(0,0253098) ;L51 - 0,023891) = 1,933 + 0,8(0,0520536)l Pt = 4z = 33a [kN] 10,6(-0,0358672 = = = + 0,8(0,02530980,056684)] Pa Pzq 33a[0,6(-0,0084424-0,00245439) = _10,s7 [kN] Ps=Pso=334(0)=0[kN]
2,82 kN c
kN i1,55
rozwiEzania 2 . 7 . Zadaniado samodzielnego t . Dla podanych belek, ram plaskich sporzqdzil wykresy sil przekrojowych M, Q, N stosuj4c rnetodqprzemieszczeti. a)
12 kN/m
b)
I 'l
--+
I *l
El
I
I --t
Rys. 2.171
a,tl
c)
1 8k N m
l
Rys. 2.1?2 [ qm * zm * sm I
le;=constl
-T
-f -fI
I trl ;l
I I l 0 m I
Rys. 2.173
I
*l
Nl
315
.T
oil
I F I rf) |
-'l'I
I
IEJ:;o'rsl
r:l Ail
l. sm ,1. s'
LIE:l-+,rsI$
F*nsrl
;l
-l
c l
.I
I -+
"l
n l
)
1 2k N m
ta=ffit
L qm tr
-l ;l _t
*l
Rys. 2.177L______tn ).
2. ,
sm
a)
l
6o= o,o8 [m]
EJ = 1,4 .107 [Nm2]
Rys.2.178
L 3 m t r 4 m t r
b)
I
-lI
:l
F I
'i
.l
-.t
Rys. 2.179
3"17
c)
:T
:l
) + m I ' + n t r
Rys. 2.180 3.
DIa prqtowych uklad6w ramowych poddanych obci42eniu termicznemu sporzqdzit, wykresy M" Q, N.
I
W
Rys. 2.181
I
b)
_T
-l'
l 'l
't rll
-l
l g m , l . g m I
EJ=2650 [kNm2] h=0,6 [m] s = 1 , 2 . 1 9 - 5[ 1 / ' C I q =18oC,tz=6oC Rys. 2.182
I
EJ= 2750 [kNm2] h= 0,56[m] a= 1,35.16-s [1/.CI f1 = 25 'C, tZ =-B "C Rys. 2.183
_.t
sa=t
sd=Rys. 3.1
Rys. 3.2
Rys. 3.3
319
Rys. 3.4
Rys. 3.5
Rys. 3.6 rozloaonajestw spos6bciryLy,zaSna 3 '2, 3.4, 3.6 3.1, 3.3, 3.5 n-rasa Na rysr.rnkach dyskretny. w sposob
(3. 1)
Rys. 3.7 Wykorzystujqc zasadqsuporpozycji przemieszczenie pionowe masy m rno2emyzapisa6 nastqpuj4co w(t)=lP(r)+B(/)16' gdzie 611 - jest przernieszczeniem pionowym masy od sily jednostkowej. Wprowadzaj4cdo (3.2) definicjq sily bezwladnoSci otrzyrnujemy -1 ruw(r)611 w(l)= P17;51 Qz)
r wtr)+-*-
ntdll
l w Q )= - P 1 , 1
m
(3.3)
l r
j .6"
lm
l t l_=0)-
)
(3.4)
l-r(r) =qo(t)
(3s)
Jestto r6wnanier6zniczkowedrugiegorzqdu liniowe niejednorodne o stalychwsp6lczynnikacir z warunkarni pocz4tkowymi lwlt =0)=wo =const =const lw(t=0)=vo
(3 6)
drgairwlasnychkorzystamyz r6wnania(3.5) (z podstalvie W ploblemie wyznaczenta (3.6). niem za cl1!):0) i warunk6wpocz4tkowych Mamy zatemr6wnanier6zniczkowejednorodne u,(/)+rll2w(/)=0 og6lne (por. [23]) to: ktorego rozwi4zanie lr(l) = 4r cos(rol) + A, sin(trll) StaleAl i A2wyznaczanyz(3.6) i wynosz4 cr) (3.9)do (3.8)otrzymamy: PodstawiajEc r,(l) = wo cos(rrrt)+ Io sin(ol)
0)
(3.7) (3.8)
Al =1t0, Az=!
( 3.e) ( 3r .0 )
( 3 .r1 ) ( 3r .2 )
= arctg-
]alo0)
(3.13)
lqo
(3.8).Jest to ruchharuroniczny rysunek Graficzny obraz rozwt4zama (3 l2) podaje prostyczyli drganiawlasnemasy /??.
w(t+T)
322
I - okresruchuczyli czasjakiuplywamiqdzydwomakolejnymiwychyleniami rnasy wzglqdempoziornuodniesienia czyli stanur6wnowagi statycznej, (r) - czqstoSc koiowa (k4towa) drgafrwlasnych (ucT:2n), 9o - faza pocz4tkowa czyhkEt pocz4tkowy ruchu wyrazony w radianach, drgair(liczba drgariw jednej sekundzie). I - czqsto66
(l)=-=2ft1
2n
T
'
l-
lradl
l-l
!rr61y fsecJ
(3.14)
orr
rn,(r).
tlun-rienia Ilr(t)
-mii(t) . bezwladnoSci Na podstawieII zasadyNewtona (prawo ruchu) mozemy napisa6 I -ntii(t)--w ( r )- 1 w ( l ) = Q ott lub t'tx rnd11 Wprowadzaj4c oznaczenia:
l-=zt Jn1
I n . . ii'(r)+-rr .r,(r)+ ^
w(r)=6
(3. I5)
f n I
a =ut2 ( 3 .l 6 )
I t 6 r'
i podstawiaj4c do (3.l5) otrzymamy inQ)+ 2tw(t)+ to2w1t;= 0 (3.17)
Jest to r6wnanie r62niczkowedrugiego rzqdu liniowe, jednorodne o stalych wsp6lczynnikach.R6wnanie charakterystyczne (3. I 7) to: odpowiadaj4ce
( 3 .18 )
A r> o '
e2>a2 -a2
(3. 1e)
323
(3.20) w ( l ) = ( C 1+ C r t 1 e - t t StaleCr i C2wyznaczasiq z warunk6w pocz4tkowych(3.6). Ruch masy opisany przez (3.19) i (3.17) jest ruchem monotoniczniemalejEcymdo zera,a wiqc niedrgaj4cym(zob. rys. 3.9).
5l
Rys. 3.9 W przypadku A1 < 0 czyli e2 < a2 pierwiastkir6wnania (3.18) sa zespolone I . r 1 1= - g * i ^ l a 2 - e 2 , , ror*ivlni"og6lne ma posta6 r I i2=-l \ /r-:-- il
^l
- .r' 2 , o ls w ( t ) = s - e rc lc ,f l r 2- t 2 t ] + c r s l n f J o L \ . i - \ . ) ll )
/ r---.--------\
tr.rri
,p =n p. lc, =A.or'lr2-t'2 t
(3.22)
Rys. 3.10
po sobie maksymalnych W ruchu tym iioraz kaldych dw6ch koiejno nastqpuj4cych wychylefi jest wielkoSci4stal4
w(t't
+T) w(t
/? ??\
1*F
A: eT
(3.2s)
Wsp6lczynnik (: e/o jest bezwymiarowym pararnetrem tlumienia. Jezeli ( < I to tlurnienienazywamypodkrytycznym,a ruch - ruchemtlumionym drgaj4cym.Dla (: 1 11,trnieniejest krytyczne,a odpowiadaj4cy rnu ruchjest ruchernniedrgaj4cyrn. Przechodz4c do ornawiania nrchu swobodnego tlurnionegoz hannoniczn4sil4 wymu-
(3.26)
(3.21)
(3.2S)
325
i---=------=
(3.2e)
StaleA i rpe dobierasiq z warunk6w pocz4tkowych(3.6). Przy braku tlumienia (q: 0) rozwiqzanie (3.29) przechodzi w
(ct)
(3.30)
(3.3 l)
[(,)/ jest wsp6lczynnikierndynamicznym(zwielokrotnieniaarnplitudy). (3.31)do (3.30) Podstawrny w(t1 = I sin (col+ go ) + 4y gsin (a) Tutaj I - jest arnplitud4drgariwlasnych, : w,(g 1,,, - arnplitud4drgari wymuszonych. W og6lnym przypadku(por. 3.29)
r - l eI
,,
(3.32)
(3.3 3)
( , e) 9=ql-,- I= \o o/
r-11*2[9 I'
a) [oo./
(3.34)
Rys. 3.11 A,, (zachodzidla c: trl) nosi nazwQ maksimum przez arnplitudE Zjawisko osi4gania rezonansu. Na rysunku 3. I I na osi poziornej zaznaczonotrzy podprzedzialy, sqto: 0 < F. t, F: cla; I - przedzialprzedrezonansowy p - bliskie jedno6ci; przedzialokolorezonansowy II III - przedzialpozaresonansowy B > I (moznapominqdtlumienie). jest bardzowa2nym zagadnieniem przy projektowaniukonstnrkProbleln rezonansu konstrukcjawinna zaprojektowana Prawidlowo dynamicznemu. dzialaniu cji podiegaj4cych mogqcych duzych wychyleri unikniqcia przedrezonansowym celem przedziale pracowa6 w wymusza.l4jej kolowe sil czqstoSci nale2y tak dobiera6 Dlatego zniszczenie. spowodowac kolowych drgafrwlasnych. cych, aby znacznier62nlly siq od czqstoSci
3 2 7 ir
Rys. 3.12 Kaidy punkt masowy porusza siq ruchem w i U ) = l ; s i n ( c o l + t p 6 ) , i = 7 , 2 , . . . ,n Sily bezwladno6ci dzialajqce na te punkty to: Bi = -mi'h, (t) = nr,a2 A,sin (col+ q0 ) = m, a2 w, (t) i = 1,2. , . . ,t t
(3.35)
(3.36)
W czasieruchr.r drgaj4cego odbywaj4cego siq wok6l polozeniar6wnowagi statycznej powoduj4cyrniten ruch sq sily bezwladnosci obciE2eniarni okresloneprzez (3.36). Tak wiqc na przemieszczenie dowolnego punktu lnasowegobelki sklada siE suma przemieszczefiod wszystkich sil bezwladno6cizgodnie z zasadqsuperpozycji.
(3.37)
Por.riewaz r r , ; ( l= ) Ir sin(ol+96), i =1,2,...,n to uklad r6wnafr(3.38) moZnazapisatnastqpuj4co (rn161 A, = 0 lrrl2 l) A1+ m26na2 Az + ... + nt,61p2 A 1 + m,161,,rD' -11iuo nt1621r A l2 1+ Q n 2 6 2 2 A2 r + . . . + m p 2 1 t . lA . z, + m , r 6 2 , , a ' A ,= 0 : m 6 1p2At + ntr6 12az A, + ...+(m ,6 _l)az,l + m,,6 A,, :0 ,, , 1,,a2
(3.3e)
-l) =g r n 1 6 , , 1A az 1+ m 2 6 , , 2 a 2 A2+...+t1.1 i 6 r j l . tA . z1 + 1 , r r , , 6 , r , r a z A,, W ukladzie(3.39)podstawowyn.ri niewiadomynt sq A; - arnplitudyprzernieszczen punkt6wmasowych belki. Pozostaie oznaczeniato'. t1l; rnasa/-tegopunktu rnasowego belki, 6,, - pt'zerttieszczenie t-tegopunktulnasowego pod wplywem.jednostkowej sily przylozonej w punkcie7-tyur. <rt- wsp6lna czqsto66 kolowa drgahwlasnych. je go wyznacznikgl6wny mr-rsi Aby trkladr6wnaf (3.39) rnial rozwiqzanie niezerowe, byc r6wny zeru,bo.jestto algebraiczny uklad r-r6wnari liniowych, jednorodnycho ir niewiaclornych.
my 61 1ol2 - I tn7621roz nr2612a2 mr6r2a2 -l m 1611t.l2 nt,rt,61,, a2 m,,62,,a2
m 1621a2
n t 1 61 1 t l 2 :
r r r 1 6 , ,{1 D2
, n 2 61 2 a z
n t, 6 , , a 2 - 1
tn,,61,,0J2
(3.40)
tn26,.,2a2
n , 1 6 , , 1a 2
nt,,6,,,ra2-
Z lownania wiekowego (3.40) wyznaczamyn warto6ciczqstoSci drgariwlasnych 0 < . t < w 2 S w 3a . . . < w i ! . . . 3 w , , Zbi6r tych czqsto6ci tworzy tzw. spektrurndrgariwiasnych.Dla kazdej czqsto6ci wyznaczasiq wzajemny stosunek arnplituddrgai (posta6drgari)
Ar At Az'At'
'
(3.41)
Przyklad I Dla belki wspornikowejjak na rysunklu3.l3 z dwomapunktamimasowymiwyznaczy6czqspostaciedrgarii sprawdzi6warunek orlogonalno6ci. c0z, toScikolowe cDr,
Rys. 3.13
stopnie swobody. ma dwadynar-niczne r.rklad Analizowany wiekowe to tnu r6wnanie Odpowiadaj4ce - - l -2 n 'r'6 z, 1 t u|. 2 "6 -, -, o r 2 1 ', ,, , ^ 1r'r - 6 i r ) o r 4 - 1 1 1 I ^ ' l = o < - 2 t n 2 ( 66 ,1 +6 21 622)trl2+l=0 -tl ,,r521tr2 2tn6rru2 | 6;i wspolczynnikow Obliczenie
w
Rys.
L_I )LJ
/=\
6,,=llu(as=
L.] "
l;,
6 , r = 6 r -r
A ' r f L J '
l MtM,ds= I
tl
l_)
) I7,l
6,,=llM:d.r="
L.l " t1,l
r -.
q/l
wyznaczaliy
or =fi,
r,r,2="f)2
E/[3
)
F f 1
Lt =0,054948 ,!L,
at :0,23441
n1I
330
!+ ),.t - = t,445052 .
at = 2,72856 -l Z
0)= a t = 0 .2 3 4^ 4l,E L
I tnl3
( ^ =s r aa+ A1 Ar,, r r r i_ l") A tt + 2 a r 61 l ( u , 5 , , ;a l A r , = g + | + 0,r46s28 ) < {-o,oa l r ArI 0,0 I 93 -1) 5Azt= 0 A | 0,013264 lm621a f1 1 + ( 2 m 6 2 2 0 i A z r = 0
A 2 1 = 6 , 6 9 9 6A 31 1 dla lt ' = l. Azt = 6.69963'.
Azt=6'7
Rys. 3.15
At2+1g,85347157 Ar, = g o ll,+uetzs+a =o stz3 At | 0s3 3| A22 r'1,t,, + 1ir,E 2 t 33,0 22 $ -; ;;r- 0 \s,ozen \r, ar,,' a4 -D At.t -r2rtr}t-tli.] Ar, = g [(,,,6,,
2 22 A t z = - 1 3 , 3 9 9 2 6A dlaArr=Y An=-13,4
Atz=13'4
\nrr=t
Przyklad 2 Dla plaskiej ramy z trzema punktami masowymi jak na rysunku 3.17 wyznaczy6 czqsto6ci kolowe o1, rrl2, trl3,postaciedrgairi sprawdzi6warunki orlogonalnoSci.
_r*l
1_
l
' 1,5m 1,5m
T-
3m
Rys.3.17 E = 2 , 1l.0 l I ; N / r n 2 l= c o n s t J = 5200.10-8 ;rna1 7 m2] EJ=1,0g2.10 [N ,r,= I =t'='l^:' [Ns2/ rn]= tzo [kg] 9,81 c Analizowany ukladma trzy dynamiczne stopnie swobody, a odpowiadaj4ce mu r6wnaniewiekowe to
m6j3ro'-ll
Poniewa2rama jest r"rkladem dwr.rkrotnie statycznie niewyznaczalnym, a jednokrotnie kinematycznie niewyznaczalnym, to od sil jednostkowych przylo2onych w punktachmasowych rozwiq2emy j4 metod4 przemieszczeft. Sila P1 : I przyloiona w punkcie I
412EJ
2f,"=s,se.r
Rys. 3.18
Rys. 3.20 Przy obliczaniu wsp6lczynnik6w 6u wykorzystamy twierdzenie redukcyjne om6wione w rozdzlale 1 przy metodzie sil.
6,,=* | ui,up'as=
LJ -,,
= ' I M l , M ) , d s = - L f -( 6 r r= 6 r r 1L - L ) o
E.r', EJ | 2\32
6 4)
,'l=-0.84375
) EJ
"l
r/[
8)6
EJ
6 , , =I u i r , , r i a , = - L: [: 1 :*lf1-1']o3-l=!1{
E.rr EJL3 212 4) I EJ jesr wp.o*oajliu" oznaczenr,errl2: l" r6wnanie wiekowe porozpisanir,r wyznacznika
nastQpuJece
- 6rr63: - 6zzbi: - s:g6L (6,rDzzb' + 2612613623 1rr),;3 )- ( n t ) u ) - ( d r r d z z+ d 1 1 d 3 3 *dr2d33 -diz -di: -di3 )+
[?
\EJ)' - 0,263 4 | 666. 6718. 0,7 52- 0,5 0,8437 52- I 3,5. O,I 406252 I/ t x Z
"
fFr
l m
Ay = 0 + m63tlr? orf -D At t+,16,rrof A21 [1r,6r, -g,nr, + m6ya! A1 4t = 0 1+ Qn622trrl ]n'6pal -\ Ar, = g +m632r? Azr+(rr63iof coA f 17 1r,631 - 0,980609 Att = g Azt - 0,062052 A11+ 0,010342 A2t -0,055157 Azt = 0 At1- 0,960164 0,0t0342 - 0,062052 l7 | Att = g I 57Azt - 0,007 ArI - 0,055 wektor6w zestawiowektorowego z iloczynt Wektor4 = Utt,A2t,A3) obliczamy jestto zagadnienie w [22] om6wione gdyZ wektor6w wlasnych r6znych wierszy, nychz dw6ch - 0,062052) 0,0I 0342: X1 = (-0,980609; x_' --0,960164: -0,55157) Xz Q,010342; 4144) 3;0,9 | 5; 0,0547 Zr = (-0,060
Ag=0,94144
r = 0,05473
I posta6drgafi
[t.a,,
]n ln\1al
At2+0,267858 A22-1,601152 At, = g l-0,497765 422-1,428579 Ay, =g At2 +0,031752 10,261858 =0 At2 -1,428579 A22+ 24,714425 l-1,607152
i / t \ -t t . z \ n l z \ n z z ,^ 3 2 t X 3 x X 2
I 5;- 1,42858;24,7 1442) x7 = (- 1,607 x_l7 5;- 1,4285 x2 = (0,267 86; 0,03 8) V2= (1,25612;4.32403; 0,33 I 63)
Rys. 3.22
lFl
c , ) = c= o2 : .33869r.lJ;
An = o r or3- r) As * m6pa] A4 + m6y.iul3 | {116r ), 116 a!,ls + @6 22al t) Azt + m6.,tlll An = 0 21 I u'\1 r'tlzs + m\2a] Ay + @t6ytlrl t1t, = s - 0,442405 Ap + 0,769148 AB - 4.614889 lr, = g A4 4,102124 0,169148 43 +1,962645 \3 = Q - 4,614889 AB 4,102124 A7 +72,838234 Att = g
V 3= ( A s , A y , A 4 ) = X t x X z
- 4,614889) = (0,442405; 0,7 69148; * I' - 4,102124) X z = Q,1 69148; 1,9 62645; -1,73473;0,27669) V3= (5,90225;
338
Arc=5,9022s
'0,33i'63 =0 1,25612-0,05413'4,32403+0,94144 Vt"V2 = -0,06015 -0,060 (- 1,7 4144'0,27 669= 0 I 5' 5.9022s0,05473 34't3)+ 0,9 4 " Vz= '0,27 = .4 + 0,33 I63 + 4,32403(-r,t3413) 669= 0 Vr. 1,25612'5,90225
Przyklad 3 kolowe trll, Dla plaskiejramy (rys. 3.24) z trzemapunktamirnasowymiwyznaczyt czEstoSci drgair. warunki ortogonalnoSci ui'2, o\ or?znarysowa6postaciedrgarisprawdzaj4c
I,l
I-
sl
l_
Rys. 3.24
na rysunkn 3.24 vklad n'tutrzy dynarnicznestopnieswobody i jest to Przedstawiony fakt wykorzystamyw dalszychobliczeniach. rarnasyfnetryczna.Ten za6przy antysyrnetrii Przy syrnetrii poiowq nnly rozwiq2ernymetod4 przemteszczeh, wykorzystamymetodqsil.
Svmetria ukladu
Rys. 3.25
9 r= - -
f1 ,,
rll
Rys. 3.26 Poniewazprzy syrletrii mamy jeclendynamicznystopiehswobody,to uklad r6wnan (3.39)sprowadza siEdo jednegor6wnania Qnirrai - I)l' = g w kt6ryrn
A1< I nr [r I '' 'r '' 6,,=--' J 1 . 5 . 3 + a r z . i .1 o.s 5-1.5.0 .9) I u4'u I = l: t.os l= EJ E,tL3 6 _l E,r
II
-r
Rys. 3.27
Antysymetriaukladu
-t-
L t_
Rys. 3.28
6 r r = 6= ,! :r(l
EJ \J
I 1 . 6 + l ' 1 ' ll = - - : ) E J
-.5'Z.l--.-.-.J--|
= 6,^
r -^, 2
1 1 3. 3 2 2
Rys. 3.29
Przy antysyn"retrii uklad posiadadwa dynamicznestopnieswobody,zatemuklad r6wnari (3.39) sprowadza siq do dw6ch r6wnafi: =1 a1 2 -11A1*11613or2 o3 [1r,61 ll,l3 =6 +1 1rr533ttl2 1t12,a 1r,63 kt6rych wyznacznrk gl6wny przyr6wnany tlo zera jest r6wnaniem wiekowym slu24cyn.r do obliczeniatDl i {D3 -t,,,6y3o12 l r |, 5J 1 1 r o 2 - ," ., |t
*! ' 2r \z -3 " .2 ,0 6 2 s+2 .6 .t,t2 s+ 3 6.2.062s\+ r,r 25+ ' 3 " ) - 24' 96- 2s 3"32!1l
E J
\-' )
\"" )
gdzie: )"= a2
= 0,75606
tn
kolowych rysujemy postacie(fomy) drgan, wykoczqstosci Dla tak wyznaczonych r6wnania(3.39).Dla: rzystuj4c E/ orl = 0.016985
r /
6296:L ai = 0'571
FI
Att = g AB + | 4,898096 An = o _ J9,6466012 co]- t).ar,+ ,,5,3co] [1r,6'1 ' Att = g Ar, +23,008443 t; - i)ir, =o I t+,alsoeo f 'ar',,i,a,,* lr,arr
Ass=-o'6425
lll posta6drgafi
345
W praktycznychobliczeniachz pelnegospektrumdrgariwlasnych najwazniejszajest kolowa rrr1. Do jej wyznaczeniastosuje siq ttproszczone pierwszaczyli najnilsza czqsto66 typu: n-retody a) uklad o r dynamicznychstopniachswobodyjako uklad wzoru Geigeratraktuj4cego o jednym dynamicznytl stopniuswobody
0)=
(3.42)
b)
Rayleigha,w kt6rej przyjmuje siq posta6drgafrodpowiadaj4c4 r-netody energetycznej w punkciemasowym o najwiqkod sily jednostkowejprzylo2onej linii ugiqciaukladr-r szym przemieszczenitt
6;i".
0)=
IT
\
;-l
611 ,',1
(3.43)
a)
(l) =
=0,26439
+533)
EJ
n't
< 0l = 0,2711879
ti
\l;
b)
c0-
6J . r,
1
=O 2915,1
v t
n r ( d j 3+ d j 2 + 0 j 1 )
nietlumione 3.4. Drganiawymuszone zmiennymiw czasie wywolanesilami harmonicznie fazowym kolowej i stalymprzesunigciu o stalejczgsto6ci
Rozwazmybelkq prost4z tnasatniskupionyrniw n-punktachbelki (rys. 3.32). B(r) oraz dodatkowow punkcie ,j" Na kazdy punkt masowy dzialasila bezwladnoSci przylo2ona jest sila Pi = Pocos(0/) .
346
:
(01) yo s +i i 1 lc +) 6 , i B l ( / )+ . ' . + 6 i , , 8 , , ( t )6 ( et ) = 6 i r B r ( l+ ) 6izB" r r ,(,r ) = , 4 c , os i r l + . . .+ 6 , , 8 , ( 1 I (3.44) ( / ) + 6 i z B , 1 1 1 + . . . + 6 r , B r ( / ) + 6 / i B l ( r ) + . . . + 6 1 / , 8c ,o ( rs )( +06 )r 7 4 r lr'.,{ry=,4rcos(0/)=6718r I.
I'
c,o r+6,,11], (1)+6,,rBr(t)+...+6,,,8,(t)+6,,,8,(l)+...+6,,, 8s , ,((0 l) ) Irr;,(r)=l,,cos(0/)=5,,lBr q sily bezwlaclnoSci t.nozemy napisa6 clefinicj Wykorzysttrj4c ) n t i 0 2 r i ( t ) , i = 1 , 2 , . . . ,n B i ( t ) = - m , i i , , ( t )= m i 8 2A i c o s ( 0 1= A zaten'l
(3 . 4) s
w;(t)=)-u,tO
m;0" (3.a6)do (3.44) Podstawn-ry
(3.46)
fr
, )
l, |
|
nltv-
- )I (
l\
r )
(
)
'
(3.41)
I
t
mozemy wyrazic przez ich amplitudy W ukladzie r6wnair (3.47) sily bezwladnoSci p1sz4c l) B r ( / )= B ; c o s ( e gdzie Bi arnplituda sily bezwladnoSci B;(z). (3.48)
6 , ,. 8 , + 5 , ,B z + . . . + 6 ;B i + 6 i iB j + . . . + 6 i ,8 , , ,+ a , p = 0 + i6 * , B , , + . . . + 6 i ,8 , ,+ L p = 0 6 7 r B+ r 6l z B z + . . . + 6 r ; B : =0 B ,+ 6 , , B , i + . . . + 6 * ,B , ,,,r * A , , p 6 , ,B ' , + 6 , , r 8 ,+ . . . * 6 , , i
gdzie
dii=dii-
(3.4e)
^*
I
r tttiH-
(3.50)
A,7, = P66,7 ruch. sily wymuszaj4cej ,1 - punkt przylo2enia Uwagal Jezeli sily wyr.nuszaj4ce rtch przylo2ones4 w k punktach,to k
-u'
n ^ =/ r ! a - v ts -11
(3.51)
Przyklad 5 Dla r"rstroju ralrowego,jak na rysunku 3.33, wyznaczyt maksymalnewartoScisil przekrojopodczasdrgaf wymuszonych. wych M, Q, N powstajqcych Wymuszenieharrnonicznie zrniennew czasie przylo2onejest w' punkcie masowynr2. Obliczenia w y k o n a 6d l a d a n y c h : P o= l 0 l k N ] , e = 8 0 l r a d l s e c ] , n = a 5 0 [ k g ] , E J = 1 , 2 4t.0 7 ; N m z 1 . Przedstawiona na rysunku 3.33 ramajest jednokrotniekinematycznientewyznaczalr.ra. Wykresy moment6w zginal4cych od sil jednostkowych przylo2onych w punktach rnasowych podanona rysunku3.34.
348
Nl
:TT.j.
*l
- l
1.,",i,,1
Rys. 3.33
Rys. 3.34
=p o + a , ,8 2 + L 1 fai,r,
=0 A.2p |6zrBr +62282l. gdzie: | " E/dil= lur nr J " d s = 0 , 4 5 8 3 3 3 3 [ m 3 ]
mo= ++r+,5 N
Rys. 3.35 podanona rysunku 3.36 1 3.31. Wykresy amplitud sil przekro.jowych
46478,85
Rys. 3.36
@ 't*'t
@'r*r
Rys. 3.37
@'r*:
Przyklad 6 Zbadat jak zmieniaj4 siq warlo6ci rnoment6w zginajqcychw pr.rnktach masowych belki w zale2noSci kolowych drgaf wymuszajqcych do wlasnychprzy obci4zeniu od stosunkuczqsto6ci jak na rysunku3.38. dynamicznym
tr=ffiil
mg=O,SPo
Rys. 3.38
Obliczenia rozpoczynamy odwyznaczenia czqstoScidrgari wlasnych t..:c1, a2 z r6wnania wiekowego ) - l. | 11 o6 r '1 111 | , / ,r \ n-t 6 1 2 .= ' 'o. = -a 2 l + l t u , , * t i 2 2 ) t r= - 'f zr ' t 'i .+0 l l I + l ( 6 r r 5 z z -2 ll u, u, ,11621o12 ,,,6rrco I )\-"-LL I ,'-' | / .. \2
Rys. 3.39
6 l r=
*r
I'J '
= | ( 3 l 3 , l 3 3 3 ) , 3= g r t Ml d,s - [ ; 4 4 - a4 i f l 32 EJ
6zz=
l r
EJJ
ulas= t ( t l 3 , r r l r ) , ,= 5
* l o 4 4 - a4 i i ) '
EJ\3 4 4 4
rt 96 EJ
r) rrf
4)
t -
2 4
e6EJ
I;F
trI
,,
(t)1
=g,434
^*
gt3
32 EJ 5 t3 96 EJ
I
moz I moz
tno2 I
d - Lz r r = dr LL r-.-=--
^+
mo2
ukladu r6wnan za WstawiajEcdo powy2szego J _ l = = 0,329 a2 *13 3,042 '"vyrazone przez Ola wyznaczymy amplitudy sil bezwladno6ci
ll
J L \ l
.r
.)
.l
t'/
\(,)/
[\ri
L\(l)i
q)']f9f [*rr,ooo-,of
|
o' ^ / t Y . r 49 f l - looe'8s6[o+ees'eot
( (,) , )
[(o/lto/
:+z,r:r[9 )t
82=
\(,),
Po
lmo= o,seo
Rys. 3.40 W pur-rktacl.r tych wartoSci moment6w zginajqcych sq r6wne: l4 t : o , l s B r t + 0 , 2 5 B r t+ t . 2 5 P o t M r = \Br+ l,5ps r ] l+t B ' r+0.5p " s\ 4 t t - l=0,258r1+0,258r1+0,5P0/ M . , = ( B t + 1 , 5 P 0) l+(8, +0,5P0)
l(,)/
\('),
\('),/
\tDi
= Mi Pot Pot
5 ', 9 r4fqf-rooe,86[') *1 nn
\(D,/
t ^ ; 2
rol = ui Pst
Mt
2
2 1 0 2 3 4 5 6 7
-2
-J
i M)
3.5. i.
Tadania do samodzielnego
rozwi4zania
prqtowychz punktar.ni Dla podanychr-rklaclow masowyrnrwyznaczy( czqstoSci kolor.ve drgariwlasnycl.t oraz narysowacfbrmy dlgaf wlasnychsprawdzaj4c wamnki ortogonalnosci. b)
a)
I -l _i
El
."l
I{ys. 3.42
Rys. 3.43
o)
fr3=2m
m+=2m
Rys. 3.44
2 . Dla ptaskiei ramy z punktami masowymi wyznaczyc maksyrnalne wartoSci sil przekrojowych M, Q, N powstaj4cych podczas drgari wymuszonych Po =15 [kN] , .] 0 = 8 5 f r a d i s e c l .m = 5 0 0 t k g l , E J : 1 , 4 . 1 0 7 [ N ' . r . r 2
tT
| .' | .' I
Rys. 3.45
3.
Dla belki z punktami masowyrni obci4zonejdynamicznie zbadat jak zmieniaj4 siq wartorici moment6w zginajqcychw punktach 1 i 2 w zale2noici od stosunku 0/trl.
E=constl
m9=0,6Po
Rys. 3.46
358
4."1. Wprowadzenie
Z krrrstrmechaniki teoretycznejwierny,2e uklad materialnymoLebyt w stanier6wnowagi (chwiejnej)bad2 c) obojqtnej(rys. 4.1). b) niestatecznej a) trwalej (stateczne.j),
Rys.4.l ukladu osi4garninimum, w polor6wnowagitlwalej energiapotenc.jalna W polozer.riu polozeniu w r6wnowagi obojqtnejjest staia maksimurn, zaS chwiejnej zeniu rownowagi prQtSciskanyosiowo rllozna (niezrlienna przy r.nalymwychyleniu ukladtr).I tak analizr-rj4c jedna posta6r6wnowagi plqta rnoZliwa tylko przy sile osiowej 2e malej stwierclzi6, .jest drgairpowr6ci posta6prostoliniowa.Taki prqt wychylony zpolo2eniar6wnowagi po ustanir.r przy bqd4 clwa kt6rej mozliwe warlo6c sily osiowej, Istnie.je.jeclnak clo stanu wyjSciowego. (uraksirlum potencjalnej) i krzywoliprostoliniowa energii polozenia takie.jak r6wnowagi : Px,. nazywamy sil4 krytycznqP (rninirr.rum potenc.jalnej). tak4 energii Silq niowa prQta prostego przy dziaprqta.lstotqutratystatecznoSci Mowimy tutajo wyboczeniu jej jest prqt w polozeznajdule siq Przy sile krytycznej wartoS6 krytyczna. laniLr sily osiowej i dowolnie malaprzyczynawywoluje jego ugiqcie,a dalejzniszczenirr r6wnowagioboiQtnet dw6ch Zjawiskowyst4pienia zginanierrprQta. i r6wnoczesnyln ze 6ciskanierr nie zwi4zane r6wnowagi - posta6prostoliniowai krzywoliniowa nosi nazwQbifurkac.ji. stan<lw
Rys.4.2 linii ugiqciaprqtajest nastQpu14ce: R6wnanie 16zniczkowe EJu," =-M(,v) = -Pw (4.1)
359
i wprow adzimy oznaczenie Jezel P .) EJ (4.1)przyjmie posta6 to r6wnanie ,') w"(x)+k" w(x)=0 (4 2)
(4.3)
Jestto r6wnanie r6zniczkowezwyczajne,drugiegorzqdu, liniowe, jednorodne o stalych wsp6lczynnikach. Jego rozwiqzanie og6lne (calka og6lna) to funkcja w(x) = Al cos(lcx)+A2sin(kx) (4.4)
Z warunku w(0) = 0 wynika, 2e A, = 0, za{ zdrugiego warunku w(l) =0 otrzymu=0 czylikl=nn. jemyA2=0 h.rb Ar+0 i sin(k/) w(x) = " Poniewaz p=EJk2 =EJn':' 1." n=1,2,...,n (nn t'"[7"J ) - krzywoliniowaposta6 r6wnowagi'
(4s)
to istnieje nieskoficzeniewiele rozwiqzafi. jest najrnniejszasila (n -- l), przy kt6Z praktycznegopunktu widzenia najwa2niejsza prqta wyboczenie rej nastqpuje
n2Fr - -"l l - 'o kr-ln 2" F "l - o :)---'E liu
(4.6)
l* = I - dlugoSi wyboczeniowaprqta. Jest to sila krytyczna zwanadalej sil4 Eulera, gdy?L. Euler byl pionierem w tej dziedzinie. tercz prqt prosty utwierdzony,obci4zonysilq osiow4 P (rys. 4.3). Przeanalizujmy
Rys.4.3. Poniewaz M (x) = -P(60 - w) to r6wnanier62niczkowelinii ugiqciaprEtajest nastQpuj4ce EJ w'(x) = -M (x) = P(60 - w(x))
po podstawieniu
p -
, :
EJ otrzynujemy
w \x)+k-w\x)=k-O)
n ' , , 2 ' , ' 2 e
(4.7)
r6wnania(4.7)jest sum4calki og6lnejr6wnania(4.3) i calki szczeg6lnej Calka og61na r6wnania (4.7) + .42sin(kx) + 6e w(.;r)= l1 cos(/cx)
(4 8)
(4.8)do warunk6w znajdujerny rczwi4zanie nietrywialne Podstawiaj4c brzegowych At=O, Az=-6., -+ tl=2n^1n cos(k/)=Q 2
(4.e)
Qn-l\zn2
st4d
p-
=*#t,,=1,2,".,n
(4.r0)
prEta. wyboczeniowa 2l = 1,, - dlugo66 prqta, kt6ry z jednej strony j est utwierdzony, zaSna drugirn Dalszy przykLadto analiza jego koficu znajdu.le podpora przegubowo-przesuwna. Prqt obci42onyjest si14osiow4 P siq (rys.4.4).
Rys.4.4
361
W tyrn przypadku
M (x) = Pyt(x)+ R(l - x) zaSr6wnanier6zniczkowelinii ugiqciaprEtato EJw'(x) = -M (x) = -Pw(x)- R(l - x) R6wnanieto po wydzieleniu przez EJ i podstawieniu r u " 1 x+ ) k 2w ( x ) = - a 1 l E.I - r; fi = k2 przyjmujeposta6
(4.11)
Rozwi4zanieog6lne r6wnania(4. I l) w(x) = Alcos(kx)+ A2sin(kx; ' + { (x - /; P ' = - A1k sin(kx)+ A2k cos(kg il 1x1 .+L P Warunkom brzegowym fw(:u=0)=0
I
(4.12)
lI w ( x = 0 ) = 6
Iw(x=/)=Q
odpowiadajednoiodny uklad r6wnari algebraicznych
(4.13)
(
t
llA,+04.--R=0 t ' P
r
l
@r4)
1
o
0
k
-J-l
' l
pl
' P Pi n ( k / ) = 0 * t s ( k t ) = k t lP l= l o+kcos(kl!-{s
0 |
@.1s)
cos(/r/) sin(k/)
P - A
. -) -
19,1392 2n2 12 12
EJ
czyli
(4. r 6)
t;
l=v,lvll
Przeanalizujrny jeszczeprzyklad preta prostego obustronnie utwierdzonego, obci42onego sil4 osiow4 P - rysunek4.5.
Rys.4.5 Z rysunku odczytujerny M(x)=Pw(x)+R(l-x)+M a stqdr6wnanier6zniczkowelinii ugiEciaprqta EJf (x) = - M (r) = -Pw(x)- R(l - x) - M Wprowadzaj4c oznaczenie*
LJ
(4.r1)
=*
(4.18)
P )
(4.1e)
363
Warunkom brzegowym:
iw(x=0)=0
]w'(x=0)=0
lw(x=0)=0 l*'(r=0)=0
odpowi ada algebraicznyj ednorodny uklad czterechr6wnari
(4.20)
0 cos(fr/)
k sin(k/)
P I P 0
I
Fl
0 l
-
rl
ol
Fl
tl=o
(4.2t)
39,478t75EJ 4n2 EJ lt
t
n2EJ
n2EJ t'z.
.
= - E
t2
(4.22)
TIZEJ -j-z-
Rys.4.6
I + +
x
P
Ot ;l l
|E.l="*stl
Rys. 4.7
365
Monrent zginaj4cy dla odciqtej x wynosi M (x) =P[w(x) - wif+ M i + Qix R6wnanie r6zniczkowelinii ugiqciabelki EJw"(x) =-M(x) EJw"(x) = -Pw(x) + Pw; - M i - Qix Dzielqcr6wnanie (4.25) przerEJ i podstawiaj4c w ni^ L = k' otrzymamy
(4.23)
(4.24) (4.25)
(4.26)
(4.27)
(4.28)
(4.2e)
(4.30)
=Lr, Io., t - P
(
(4.31)
|
I t
l r
'
, .
. l
1*',
l,
f
l
Q, osin(kx)
(4.33)
to otrzymany
(4.34\
K
cosv
t.
P
ksinv P cosv
f
KP
cosy-l P sinv
u
M.i
^ P U -slnv
L
(4.35)
t.
o,
0
a)
I 91 0 0 0
0 I
Mi
P K P ksinv cosy-l
P cosv 0
D
P 0 -slnv
sinv ,
I
= -!! ,1g,
(4.36)
t r,1n,
Rys.4.9
o "l
l I( ,'
l^
IU
sinv
cosv-l
sinv-v)
k
COSV
, n.l YJI
ksinv cosv-l I
t P I
0
1
0l
l=l l^
| |u
-slnv
P
cosv
P I s i n v I Mi
n z t)
l l
[0
k
1
I
)
Qi
Nieznane warto6ci Mi i Q,wyznaczymy z pierwszego i trzeciego ukladu rownan: [ n= tin, * cosv-l r.* sinv-v O.
vsinv -3EJ
,2
= 3 E Jo " ,(u\
g.37)
ln'=, r*"-r""*=
2 v .:3(l-vctgv)
,' P 3(l-t,ctgr)=
o't'')
gdzie c1(v) =:
c)
^=11
I---_
l --._ P
n'l
l
0 91 0
1 slnv
l r , ln'
,
Rys.4.10 sinv-v
I I
tr=consil
cosv-l
k 0
0
cosv
p -slnv
P K P /csinv cosv-l
P cosv 0 P sin v
t.
0
1 I
Mi -Qi
-o,
k 0
fr*es4y, -1130, =o
P k P
Qi =kctgvMi
(4.38)
[eJ=constl
Rys.4.11 (.
| " I lu
sinv
cosv
cosv- l
[ o l l ' r I n I l^
- J i) l I l \-O
frsinvcosv-lll r I
sinv-v ) .
l f o l
I
cosv
r, I ,'i" ll ll I
1 o o [o )' M, i wartoSci dw6chr6wnafiwyzfiaczamy Z pterwszych cosv-l M , _ " i n u - , O ,= 0 P K P ottnu l"oru,. -cosv-l o, =o [ P P fsinv* ] K
ry ll-at)
Qi
4EJl I vsinv-v2 c o s v I 4EJ P sinv-vcosv o"" t 2 - v s r n v - 2 c o s) = , l"''= o 2-vsinv-2cosv= Lo ,2 -r2 "os, I -cosv 6EJl | I^ ^ t 2-vs'r*,-2cosv= P lu z-vsinv-2cosv lo'= t ,.
I
(4.3e)
=ffF,'''
sdzie a.(v) = lA
vsinv-u2cos, 2 - v s i nv - 2 c o s v '
=; FzQ) o
{.,
(4.40\
gdzie 0'3|0))=
I v 2 - v s i nv t 2-vsinv-2cosv
e)
P A=1
oil
I
0 0 -Mi
I slnu
ln,Mi
Rys.4.12
cosv-l
sinv-v
I 0
Mi -Qi
k 0 cosv
P
-o,
0lsinv k 0 0
Zpierwszych dw6ch r6wnafr wyznaczamy wartoiciMii Qlza| po podstawieniu ich do r6wnania trzeciego wartolciMi ( , -' = 1*!9!t':t M, -t'n' lo o, J P K P /ttin' M,+'ot,-r o, lg= I P F
- D
(4.41)
Dl.
gdzie
(v) = B3
) = 0 "( v ) - a l2
f\
tr=;onsil
Rys.4.13 A 0 M.i 0
1
l
slnv
-
cosrr-l
sinv-v
k 0 cosv
P
P K P ksinv cosv-l
P cosv P sinv
k
0 :-sinv k
(4 4)\
wywolanychjednostkowymi przemornent6wwqzlowychi sil poprzecznych WartoSci prqw zaleznoSci od schernatu przy uwzglqdnieniuosiowychsil Sciskajqcych rurieszczeniami podaje tabela4.L ta i rodzajtr przernieszczenia
Tabela4.1
lp.
-l
u;=-Ej,tgu
v/-
'
372
M;:3fa1Q)
M;:!ff
cr10) FrQ)
Qi=Qi=6
a,:Qi:ff ar<'>
P
:..
Mi
Mi=Mj=ry p2O)
Vi:Vi= I 2 E J ^, , F h\v)
NS
| |
l.A=1r.'
t P
373
lp.
M;=ffvctgv
6.
._ ',2 -EJ V
t sn,
7.
Qt:Q= ft '2
.,1(v)={*Ct,
f . I PI' . . _ t ' v
al-
Fr=
---t------------
,2
"[tgv ,] \ v )
UEJ
CXr(l/)=4
I vsinv-v2 cosv
2-vsinv-2cosv
= Br(") *
Gr(v)--
v2-vsinv
2 2-vsinv-2cosv'
Warto6cifunkcji cr1(v), a2(v), a3(v), B1(v),Fz(v), 0:(v) zprzedziaLu0+2t zestawiono przez studenta w tabeli 4.2 na podstawiealgorytmu opracowanego Politechniki Krakowskiej Karola Palucha.
374
Tabela 4.2
v
C[( rv)
o,z?)
Cl:(v)
0,(v)
1,0000 0,9990 0,9960 0,9910 0,9840 0,9750 0,9640
0z(v)
0,00
r,0000
0,9998
r,0000
0,9999
0,0s 0,r0
0.15 0,20 0.25 0,30 0.35 0,40 0.45 0,50 0,55 0,60 0,65 0,70 0;75 0,80 0,85 0.90 0,95 .00 ,05 t0 l5
)o
0,99 r8
0,9893 0,9864 0,9832 0.9797 0,9"15"1 0,97 t5 0,9669
r,0000
0,9999
0,9998
Fr(v) 1,0000
0,9997
5 ,00r
,0020 002'7 ,0034 ,0042
r0 0,95
0.9360 0,91 89 0,8999 0,8789 0,8557 0,8307 0,8035 0,'7743 0,7432 0,71 00 0.6747 0,6374 0.5980 0.5566 0,5131 0,4675
r6 0,99
0,9899 0,9880 0,9859 0,9836 0,981I 0,9785 0,9757 0,9727 0,9696 0,9662 0,9627 0,9590
r )o 5 5 1
r ,005
,0061 007I
,0082
,0095 ,0 09 ,0 z 3 ,0 3 9 ,0 5 5 ,0 72 ,0 90 ,0209 ,0230 ,0251
n)'74
0,96 r9
0,9565 0,9508 0,9447 0,9382
r .l 0,93
0,9240 0.9164 0,9083 0,8998 0,8908 0,8814 0,8716
0,9996 Q,9994 0,9990 0,9985 0,9980 0.99'73 0,9966 0,9958 0,9948 0.9940 0.9929 0 , 9 98 1 0,9905 0,9893 0.9879 0,9864 0,9849 0.9832
r0 0,99
0,987'7 0,9840 0,9791 0,9750 0,969'7 0,9640 0,95'77
r0 0,95
0,9437 0,9360 0,9277 0,9l89 0,9097 0.8999 0,8896 0,8789 0,8675 0,8557 0,8435 0.8307 0,8174 0,8035 0,7892 0.7743 0,7590 0.7525 0.7432 0.7269 0,7100 0,6926 0,6747
r6 0,98
0,9797 0,97',7'l 0.9757 0,9737 0.9715 0,9693 0,9669 0,9644
0,95 rr
0,9469 0.9424 0,9378
n o?ro
,30 ,40
50 55
,0298
n?,))
0,3r8r
0,2641 0,2080 0,l 498 0,0893 0,0267 0
r3 0,86
0,8505 0,8393 0,8275 0,8225 152 0,8 0,8024 0,7891 0,7751 0.7606
,0348
n??s
n or"o
nl2 ,60 65 70
'75
r9 0,96
0,9593 0.9620 0.9565 0.9537 0,9508 0,9478 0,9447
- 0,038 r -0,105r
-0,1743 -0,245'7 -0,3194
80
0,887 r
375
( x r () t
ct: ( v)
ct:(Y)
I .rJ5
1,90 1,95
0.696 r
0,6783 0.6597 0,6404 0.6202 0,5991 0.5112 0.-5-543 0,5-r04 0,50-54 0,4'193 0,4520 0,4234 0.3935 0,3621 0.3291 0,2944 0,25R0 0,2t95
0,8-s90 0,8-5 r5
0,8437 0,8356 0,82'73
0:(v)
0 . 9 45 1 0,9382 0,9348
0,93 | -l
0r(r,t
0,9-563
0,53-s I
0.-5 I 31 0.4906 0.4615 0.4439 0.4198
,0946
0998
0,u ttr7
0.8099 0,8008 0.7915 0 , 7 t1 t9 (),7720 0 . 7 68 1 0.7-513 0.7405 0.7294
0.7181
.0884
I86i
2.45 2,-50
2865
3896
2.5-s
2,60 2.65
I,70
0.8954
0,8908
0.8u62
0,titiI4 0.8766 0.871(r 0.866-5
9474
29t4
2641
-2.0679
- 2 , 1 1l)7
2;75 2,ti0
rR5
23(r.l
t0fi() 1 1 9|
I :lt) tt
0,1()64 0.6943
0,6819 0,(169 I
712 793
87ti
- 2.38 19
-2,4495
-2 5R]R
2.90
? c)5
0,r790
0,0907
-2.7218
- 2,86.19
0.r36r
0.0424 0.0000 -0,008tt - 0,0635 -0.1220 - 1,8470 -0,2521 -0.3248 -0,4036 -0,4894 - 0,5832
-0.6862
- 3,0r02
- 3,1 609
- 1,2898
- J.J l()-J
2336
I 199
0.6144
0,5997
23_s-s
2463 25'74 2691 2813 2940 3072 3212 335'7 3508 ,3667
-3,4'768
-3,6428
0,5846 0,5691
0,553 r
0,5366 0.5 196
3,40 3,50
0,502 r
0,484 |
3.-s5
3.60
165
0.484r
0,4463
-0,8002
-0.07r3
-0,10-5r
-0,r393
-0,1743 -0,2097
-o )451
-0,2821
- 0,3 I 9.1
- 0.357 I
376
cxr(v)
d:(v)
cr:(v)
? R? 4
3,70
175
o 4)6\
3.80
lR5
3,90
1C)5
- 6,355 r
- 6,6968 -7.0'768 - 7,5060 - 8,0002 - 8.5836 -9,2944
9:(r')
-0.3954 -0,4341 -0,4736 -0,5136
-o 554)
8 ,50r
5252 5501 .5762 ,6036 ,632'l ,6637 ,6963 73t0 7678 8070 8488 ,8933 ,9409 9919 2,0052 2,0468 2,t056 2,1691 2.2375 2,3t19 2,3924 2.4800
) 5757
0,696 r
0,6873 0,6783
-2.1)802
-? 553? - 4 1 1S f r
4,20
A 1<
4,30
4?5
- 5,3838 -6,9947
-c),7154
0,r288
0,0976 0.0648 0,0307 -0,0048
- 0.8r0-3
-0,8550 -0,9005 -0,94(A -0,9931 ,0404
,0fJ84
4,40
^ A<
-15.3270
- 3 3 ,r 88 0
227.8000
4.50 4,60 4.65 4.70 312n=4,71 4.75 4,80 4,85 4,90 4,95 5,00 5.05 0 5,1 5ro 5.30 5.40 5.45 5.50
0,599 r
0,5883 0.5'772 0.5657 0,5543
-0,04r9
-0,0808 -0,t2t7
-0,1(146
I 369
I861
.2360
)R6\
r4 0,55
0,5425 0,5304
-0,3075 -0.3607 -0.4t76 -0,4772 -0,5412 *0,6099 -0,6835 -0;7630 - 0,8488 -0.9423
o44)
r 80 0.5
0,50-54 0.4925 0,4793 0,4658 0.4520 0,4379 0.4234 0,4086 0,3935 0,3780 0,3621 0.3458 0,3291
2,6805 2;7961
) ()17)
7155 1723
R?qQ
3.0648
? )1)4
3,3989
3,5980 3,8234
-2.1294 -2,19t'7
377
ctr(v)
cr:(v)
a:(v)
Fr(v)
6,2r40
0:(v)
-2,2549 -2,3'.t89 -2,3838 -2.4495 -2,5162 -2,5838 -2,6523 -2,7218 -2,7924 -2,8639 -2.9365 -3,0102 - 3.0850
6.00
6,05 6,10 6 .t 5 6.20
6)5
6,9455 7,8726 9,0830 _5 I 5q4 10,7270 -6,3715 13,0840 -R ???5 16,7390 -ll.47'70 23.1540 - 1 8 , 5 9 1 0 37,3080 -47,0670 94,l 860 -3,6678 -4,3047
-3,r736
0 99s
0 0 0, 0 790 578 361 137
0,0906
0,0669 0.0424 0,0t72 0,0000
-3.r609
-? ??Rn
2n=6.28
- 3.2898
G7
EJ
?E!
4oz(\a)
= 1,3 l6v
to st4d Pk. =
13,054EJ
o2
nzEJ
(0,8695a)2
DlugoSciwyboczenioweprqt6w lC i 1B wynosze:
4 , 9= L a - ! o
vlc
=0,8695a<a
v
379
Przyklad 2 Wyznaczyl podstawow4 warto66 sily krytycznej dla przesuwnej rarny obciqZonejjak na rys u n k u4 . 1 6 . 2P
tr=;"'.'sil
Rys.4.16 Wsp6lczynnikipor6wnawczeY 1t i v1s s4 r6wne:
l Pn' vlA-11--t' I L J
l-;
'r, =
W
trtf
Anal i zowana ran,a j est ram4 i ednokrotnie k inelnaty cznie niewy znaczalnq
/it=0
r i t = a . [ u ' - 3 0 ,( . a l a 2 v ) ] : 0 = v = 0 , 9 3 6
a'
t -
SllaKI}l}czna Fkr=
,2 EJ
) a-
o,8i6EJ : . _ . n2EJ
) a-
J (J,J)ba)-
Rys.4.18 Dla nich wsp6lczynniki poPrEty 1B t 2C analizowan.jr:-J s4 prqtamiSciskanymi. =, . =3rl* ' l B = r ' 2 c= , l : t'ownawcze \EJ \EJ podstawowymisEk4ty jest trzykrotniekinematycznie Niewiadon'rymi niewyznaczalna. Rarna tpr i ez obrot6w wqzl6w nttlner 1 i2 oraz poziomy przestlw. r6wnanie kanoniczne metody przernieszczefitworzy uklad trzech W tyn-rprzypadkr,r jednorodnychr6wnari,dla kt6rych wyznacznikgl6wny rnusi by6 zero, aby otrzyma( rozwiEzante nlezerowe
Rys.4.19
381
ten pl
EEJ
I e.lo31'y
?re4r1u1
gEJol(v)
urlv)
\
t32=-!uBr1r1 t23=
Wyznacznlk gl6wny przyr6wnany do zeraodpowiada r6wnaniu - ,"]3rrt - rt23t"22 rt tr22h3+ 2r2 rrr,,2, \2zkl : A -ll-l^ 4 f | r.^ .,[^ 4 ) [ . 8 + c r l t v ) J [ 0 , a + - o 2 ( u ) ]0 , t , ) * ; F r @ ] + 2 o . o ao.1{v }) Fz(,)In
prqt6w Sciskanych ll,B= t?/c = !3 = a,7656lnl Przyklad 4 Obliczy( wartoS6podstawowejsily krytycznej dla ramy nieprzesuwnejobci4zonejjak na rysunku 4.2l.
Rys.4.21 Prqty 0-2, 2-A, r-3.3-B sEprqtarni sciskanyrni. Dla nich wsp6lczynnikipor6wnawcze
t , o t = t , 2 A - r ' 1 3= r ' 3 g = , / i - a IEJ
G]
= 1'
383
jest tlzykrotnie kinematycznie Niewiadornymi podstawowyn.ri niewyznaczalna. Rarna obrot6w wqzl6w numer l, 2, 3. Wsp6lczynnikir6wnan kanonicznychtwos4 k4ty gr, ez, rp3 : rz4 uklad trzech r6wnafi j ednorodnych <p1 + r12,p 2 + ry<4 = o f"r 1 ),ry1,q + ry2g2+t"yrQ3:0 [,:r gt+r'tzez+l"3rqr =o
'
Rys.4.22
Obliczeniewsp6lczynnik6wr,,:
- U+ z."r1rfl!! ,r, =U! *!!-J-az (u) = kt =T o,i,l3 h2= r2t= = r32 =+ "rrr, rz3
Wsp6lczynniki te podstawiamydo r6wnania t i r t 2 z t i z + 2 4 2 1 3 t , 4 - , A r r , - r t l r z z - 1 1 2 3 , r ,= 0 z kt6rego wyznaczamy v v = 3,901 zatem sila krytycznajest r6wna
.-Kr=----;-=.-j-
.,,2 EJ
l5,2lg EJ
Rys.4.23
b)
l , l , l , , l , l
Rys.4.24
386
d)
Rys.4.26
K:'lJl'?.-a,
ai.i ;,. ".-.' l",l j.:. ra -;f ''ltra
. .,
LITERATURA
podziemnl,ch soont2enij.Moskwa, Niedra 1994 il] Bulydew I\.5.: Mechanilca prenticeHall 1995 New Jersey, [2] ChopraA.K:. Dynanticsof StructLl.es. -wzory), tablice i wskazrhuki budo,,vli [3] CiesielskiR. i inni: Mechanilca cloobliczefi.Wvdawnictwo PolitechnikiKrakowskiej, Kr-ak6wI 980 nt. Wptywysef [4] CiesielskiR. i inni: Mctterialyz konferenc.ji smicznei paraseisnticzne trtr budowle.PolitechnikaKrakowska,Kr-akow 1978'199i [5] ciesielski R., Maci4g E.'. Drgania drogowe i ich wplyw nu bttclynlci. wKir, warszawa 1991 WNT, Warszawa1996 f6] ChnrielowskiT., Nowak H.: Mechanilrabucloyvli. dynamiki bLdowli. Arkady, warszawa 199g [7] Chrnielowskir., zernbaty z.: Poclstawy - Dvncunics of structures.Mccraw-Hill, New york 1993 [8] clough R.w, PenzienJ. pwN, warszawa- poznanr9j6 budowli w zaclaniach. [9] cywirlski z.: Mechunilca T: Poradnilcin2ynis,",i technilca [ 10] D4bLowskiO., Kalenclowicz buclowlanego. Torn 3 Meclrcmllia Budowli. Arkacly,Warszawa1983 sg z9 au,a l l ] D y l a g z . , K r z e n i h s k a - N i e r n i e c E . , F i l i p F . : M e c h a n i k u b t r c l o v , r i . p w N , w a r l-9 wv ltutlownictrt'ct potlziemnego. OtlcynaWydawniczaPolitechlilI2) GalczyhskiS.: Porl.ila ki Wroclawskiej, Wroclaw2001 pozntechunilci kon.strukcf i prqto\t:1tch. PolitechnikaPoznai.rska, [13] Gawqcki A.: Poclsttntt], n a r i1 9 8 5 Z . , S o l a r zL . , W l o d a r c z y k R . D . : r g a n i ai / a l e w c i u l c t c h . s t a h ' c h . [14] KaliskiS.,Dzygadlo PWN, Warszawa 1966 obielctdvv budoyvlan)tch nctterenttch grjnticzyc:h. [15] Kwiatek J. i inni: Ochroncr Wydawnictwo Gl6wnegoInstytutu G6rnictwa, Katowice 1997 ustrci6wprqtowych. Mechanikabuclowlizelernentcutti [16] LangerJ.'.Dysav11ifta1 LtjqciahompLrlerowego. Alkacly,WarszawaI 984 .- Verlag,New york. ' l a s t i r :s t r l r c t u r e s . Springer [ 1 7 ] L e i p h o l z H . l l . E . : s t a h i l i t y o . fc Wien 1978 buclovvli. Tom l i 2. PWN, Warszawa i18] NowackiW.: MechctniJca 1967 buclowli. PWN, War.szawa 1975 [19] Nowacki'W.:Mechuniku Z.'. Zarys mechanilci [20] Olszowski 8., Stojek 2., Waszczyszyn btrclowli.Wyclawnicrwo Politechniki Krakowskie.j, Kr-ak6w 1978 Z.: Teoriarfigari.PWN, Warszawa 1978 [21] Osifrski Mechctnilci Oirocllcou.'Ocllcsztqlcolnvch. [22] PaluchM.: Poclsttnvy ClT, Krak6w 1997 teoret),czna. WydawnictwoPolitechniki Krakowskie.j, [23] PaluchM.'. Mecltanilca Krak6w 2002 ntuteriolow.WydawnictwoPolttechnikiKrakowskie.;. i24] PiechnikS.'. W1:1y2y11talolc Kr.ak6w i999 K.: Macierzov,ct [25] Pietrzak J.. Rakowski G., WrzeSniorvski tmalizctlconsrrukcii. P\UN. Warszawa Poznari1986 [26] Rakowski G. wraz zZespolen Autorskim: Mechanika budowli z elententcutti ttiqlirt kontputero;ego.Arkady, WarszawaI 984 [27] SrnirnowB.A., Iwanow c.A.: stroitielnaja mechcmika. srrojizdat,Moskwa l9g4 Tunelei niejslciebudorvle poclzientne. Arkady,warszawa 1970 [28] StanratelloH.-.
sltoficzonych [29] SzrrelterJ., Dacko M., DobrocihskiS., WieczorekM.: Metoda elententrh,v 1979 lronstrukcji.Arkady, Warszawa r) stal,vce Wyda[30] ZienkiewiczO.C.,TaylorR.L.'.TheFinite Method.Four Edition.McGraw-Hili. 19J2 Arkady,Warszawa Skonczonych. Elententow Me toda nie Il w tltulaczeninI. Kisiela:
NORMY
[1] [2] [3] [4] 350 Drganict,Terntinologia PN-S2N-01 pN-85i8 -02110ocena szlcodliwolci przezpocllo2enctbutlytrki drgafiprzekazl,tvcutych -02111r bt clynlcach luclzi w clrgan na wplywu Ocena PN-88/B i prctlelcObliczenict pod maszytly. i lrcnstnlrciewsporcze PN-80/8-03040Fundcunenty tou'anie