Θεέ μου, και πόσο θα θελα να' μαι σαφί κοπέλι και η φύση να´ ναι ελεύθερη να κάνει ότι θέλει. Να περπατώ ξυπόλυτο στις λάσπες και στο ίονι καν μη !ρίσκεται κάνεις ποτέ να με μαλώνει να φεύ"# να πλακολο"ώ πουλάκια "ια να πιάσ# τα παι$ικά τα ρόνια μου ποτέ $ε θα ξε άσ#. %ρόμικο και μισό"υμνο #μένο μες στα ιόνια &θελα να ' μουνα ετσά ιλιες ιλια$ες ρόνια. 'εν κρύ#να και ας πείνα"α, $εν εί α παι νι$άκια μα η φύση με προστάτευε με ίλια $υο κανάκια. (ο καλοκαίρι "ύρνα"α στ' αμπέλια