Aşıq Receb
(Samur, 1925-1985)
1925 yılında Samur kazasının Ehrek köyünde
doğmuş, 1985 yılında vefat etmiştir. Onun şiirleri
daha çok Derbend taraflarında tutulmuştur. Âşık
Recep, "Haqq aşığı", "Kor aşığı" ve "Aşıg Recep"
adlarıyla tanınmış usta âşıklardan birisidir. Eldeki
şiirleri, geraylı, koşma, muhammes ve tecnis tür-
a) Geraylı
SEVGİLİM
Ne amansız sefer oldu bilmedim,
Yollar yene duman oldu, sevgilim.
Külek1 esdi, qarlar vurdu sovurdu,
O gedikler yaman oldu, sevgilim.
Sevgilim yadıma düşdü o vaxtı,
Sapasan bağrıma xenceri taxdı,
Çaylar guruldadı, ildırım çaxdı,
Dünya axır zaman oldu, sevgilim.
Sineme çekilen düyundu2, dağdı,
Gözlerimden axan qanlı feğandı,
Gah3 qaranhq çökdü, gah dolu yağdı,
Çaylar daşdı umman oldu sevgilim.
Dilim ah ü feqan ederdi menim,
Gözüm yaşı sel tek4 gederdi menim,
Receb deyer, yamandı derdim menim,
Qeddim5 eydi, kaman6 oldu, sevgilim.
1. rüzgâr, yel 2. yaraydı, düğüm idi 3. bazen, bazı
4. gibi, kadar 5. boyum poşum 6. keman
lerinde söylenmiştir. Onun hayatı etrafında Aşıq
Recep ile Huri adında bir halk hikâyesi teşekkül et-
miştir. Şiirleri, 1980 yılında, Gençlik Neşriyatı ara-
sında Bakû"da yayınlanmıştır.
Kaynak: Azerbaycan Aşıqları ve El Şairleri II, Bakı 1984, 35-39.
OLUR
Bir adam ki, qurbetele düşende,
Adamlar İçinde evvel yad olur.
Yalvarmaq yaxşıdır1, yene Mövla'ya,
Bendeden2 bendeye ne imdad olur.
Xeyr ü serde kaşıdı3 yan seçerler,
Salam vermez, kölgelikden keçerler,
Var gününde gelib yeyib, içerler,
Yox günüde qohum4, qardaş yad olur5.
Receb deyer, derd ü qemi bilmeye,
Ağlayan göz yaşını silmeye,
Damanda6 danışmağa7, gülmeye,
Kasıbm dövleti bir arvad olur.
1. iyidir, güzeldir, hoştur 2. köleden, kuldan 3. fakiri,
yoksulu, âcizi, zavallıyı 4. hısım, akraba 5. yabancı
olur 6. cam sıkıldığında, rahatsız olduğunda,
sinirlendiğinde 7. konuşmaya, müşavere ermeye