Aşıq Ali

(XVIII. yüzyıl)

Azerbaycan'ın Karacadağ bölgesinden olan Âşıq Ali'nin şiirleri, zamanında derlenmediği

âşığımızın doğum ve ölüm tarihi belli değildir.
Sözlü kaynaklardaki bilgilerden öğrendiğimize
göre 18. yüzyıl âşıklarındandır. Âşıklar arasında
"üstad âşık" olarak bilinmesi; devrinin âşıkları ara-
sındaki saygınlığını göstermektedir.
için büyük ölçüde kaybolmuştur. Elimizde "ge~
raylı" ve "koşmaları" bulunan Ali; sevgilisinden, ta-
lihinden şikayet eder.
Kaynak:
Telli Saz Üstadları, Bakı, 1964, 27-29.

Geraylı Qoşma

AYRILANIN OLMUŞAM

Ay ağalar bele mi olur? Ne saatda geldim dünya evine,

Halı yardan ayrılanın. Şümsitara1 qara baxth olmuşam,
Qayıdib! sarpa düşermiş, Taleyim2 bed3, günüm qara, cefakeş,
Yolu yardan ayrılanın. Hicran evli, derd otaqlı olmuşam.

Dağdan duman ötmez2 imiş, Eeleq qoymadı ki, birce4 yarıyam,

Gül tikansiz bitmez imiş, Gözüm açdım gördüm üzü qarayam,
İşe, güce getmez imiş, Derd ü möhnet, hicran, qem serdarıyam5,
Eli yardan ayrılanın. Bu dünyada derd sınaqlı6 olmuşam.

Dağlardan duman çekilir, Eli'yem, çox çekdim derd ü beladan,

Gedib ümmane3 tökülür, Qem el götürmedi men mübteladan,
Onbeş yaşından bükülür, Alem-i ervahda7 gal ü beladan,
Beli yardan ayrılanın. Hof8 ciyerli, qara dağlı olmuşam.

Eli deyir, alır imiş,

Derdi cana sahr imiş,
Söylemekten qahr imiş,
Dili yardan ayrılanın.
1. güneş ve yıldız 2. talihim 3. kötü 4. bir kere 5.
1. dönüp 2. geçmez 3. denize baş çekeniyim 6. tecrübeli 7. ruhlar dünyasında 8.
korku