Âşiq Aydın

(Göyçe, 1825-?1915)

19. yüzyıl âşıqlarındandır.l825 yılında Göyçe
bölgesinin Şişgayalı köyünde doğmuş ve 1915 yı-
lında ölmüştür. Çok genç yaşta şiir söylemeye baş-
layan Aydın'ın hemen bütün ömrü sürgünde geç-
miştir.
Geraylılan ile tanınan Aydın, 19. yüzyılın
ünlü âşığı Elesger'in çağdaşıdır.
Şiirlerinde, tabiat, sevgili, ayrılık gibi konulan
işlemiştir.
Kaynaklar:
Himmet Elizade, Azerbaycan Aşıqları II, Bakı 1930, 53-54.
Telli Saz Ustadları, Bakı 1964, 85-86.

Geraylılar Qoşma

YARALIDI DÜŞDÜ

İki dostun arasından, Ay ağalar, gelin size söyleyim,

Keçen bir cüt1 maral ıdı. Yaxşı dostlar bizden aralı düşdü.
Biri eşqin havasından, Aylar naçağlıydım1, iller xestesi,
Biri yardan yaralıdı. Bayqu2 kimi sinem yaralı düşdü.

Xına vurub ellerine, Besleyirdi sinesinde, döşünde,

Şana2 vurub tellerine, Oyandırdı kirpiyinde, qaşında,
Gümüş kemer bellerine, Seher seher, ser3 çeşmeler başında,
Heyif3 menden aralıdı, Yadıma dağların maralı düşdü.

Esme bad-ı seba4, esme, Bizim dağlar zemi standı4, garlıdı,

Yarın meylin menden kesme, Dostun bağı heyvalıdı, narlıdı,
Biri Dursun, biri Mesme, Yazıq Aydın, könlün ne qubarlıdı,
Aydın deyer haralıdı? Bizim bağlar bu il goralı5 düşmüş.

1. çift 2. tarak 3. yazık 4. sabah rüzgârı 1. güçsüzdüm 2. baykuş 3. baş

4. kıştı 5. olgunlaşmamış