Professional Documents
Culture Documents
T O M U S T E R T IU S D ECIM U S
A. D. MDXXXI
POSNANIAE
SUMPTIBUS BIBLIOTHECAE KORNICENSIS
MDCCCCXV
POSNANIAE
TY PIS O FF IC IN A E D ZIEN N 1K P O Z N A tfS K l
S u b finem anni 1530 indictus erat generalis conventus pro festo sancti
Andreae apostoli in oppido Petricow, ad quem consiliarii convocantur deli
beraturi de avertendo incursionis Tartaricae periculo, tum etiam de palatino
Moldaviae, infenso regiae Mtis. hoste, maxime vero, ne quidpiam adversi terris
Prussiae, quas tum temporis Carolus V in feudum creato novo magistro de
disset, acciderit. Ad eum conventum legati ducis Prussiae adveniunt petitum
facultatem sive jus suffragii duci Prussiae et ejus successoribus in eligendo
rege Poloniae, ubi multis rationibus ex jure imperiali sumptis et allegatis id
justum et aequum esse fierique necessario debere docebant, tum etiam periculi
ingruentis a magistro Prussiae per caesaream Majestatem recens creato adm o
nebant, quibus responsum est: Mtem. regiam juribus caesaris non subesse
neque subditos suos ex praescripto illorum regere (gubernare). De facultate
vero eligendi regis praesentibus comitiis, cum admodum pauci convenerint
senatores, nihil certi responderi posse. Quod autem creatum magistrum attinet,
curaturam Mtem. regiam, ne ipsarum terrarum inde aliquod dispendium
suboriri queat. Contributio in iisdem comitiis pro defensione regni decreta.
Stanislaus Kostka legationem ad Joannem , regem Ungariae, nomine Sigismundi regis obivit petens, ut indutias cum Ferdinando per legatos utriusque
constitutas ratas firmasque habere velit.
Turearum imperator tem pus conficiendarum indutiarum inter regem Un
gariae et Bohemiae prorogat ac diplomate suo cavet.
Legatio a Sigismundo ad conventum Lithuanorum Petro Firlejo, castellano
Chelmensi, data, in qua primum agebatur de aliqua communi defensione contra
vim Tartarorum utrisque dominiis assidue inferri solitam. Veniunt legati ducis
Prussiae adferentes poenale mandatum cum citatione contra illustrem ducem
ex camera imperiali productum, in quo jussus erat intra octo hebdom adas suo1)
jure in Prussia Waltero magistro creato cedere, quod si hoc facere negaverit
ultra dictum tempus, 90 die peremptorie ad cameram imperialem sub poena
banni comparere et se sistere. Itaque consulunt Mtem. regiam, quid in eo
negotio sit faciendum, simulque petunt, dignetur sua Mtas. causam hanc tanquam
)
quam propriam promovere, missis ad ejus Caesaream'M tem. suis legatis, qui
hanc injuriam usurpati juris in subditos suae Mtis. factam solenniter quererentur,
et ne de cetero fiat, admonerent. Rogant praeterea, ut aequalem fieri valorem
monetae Mtas. ejus in Prussia faceret. Quibus datum fuit responsum, Mti.
regiae curae negotium hoc f<fre atque jam constituisse legatum ad- caesaream
Mtem pro impediendo et tollendo mandato ejusmodi mittere., inhibitionem
autem illmo. duci, ne aliquam jurisdictionem imperialem agnosceret, ex cancellaria sua proferre jussisse. Quod autem inaequalitatem monetae attinet,
mandaturam regiam Mtem. consiliariis Prussiae aestimationem ponderis exercere
et ad justam qualitatem reducere.
His peractis legatio a' Sigismundo primo, rege Poloniae, ad conventum
M arienburgensem missa, in qua ingruentia pericula a Turea, Tartaris, Valacho
nuntiabantur, et propterea, ut in equis et armis ad omnem occasionem parati
sint, et nihilominus tributum aliquod pro mercenario milite conferrent, adm o
nebantur:
Legati regis Ferdinandi veniunt una cum legatis Joannis, regis Ungariae,
Strigoniensem, W issogrodensem, Agriam et Kessmark arces in sequestrum Sigis
m undo regi et Georgio, duci Saxoniae, tradituri, quas non nisi durantibus
indutiis, quae unius anni erant, tenere debuerant certis sub conditionibus,
nempe ut quisque arces a se in sequestrum datas victu sufficienti provideret,
stipendia militibus solveret vel aliqua tuta cautione de solvendo stipendio
prospiceret, milites juramento sibi obstrictos solveret ac eosdem praefectis
arcium aliud praestare faceret.
Victoriae de Walachis partae descriptio. Cujus haec est brevis narratio:
Cum Joannes palatinus naturali ac perpetuo quodam odio erga Sigismundum regem affectus esset neque aperte inimicitias denuntiare atque hostilia
tentare auderet, viribus suis diffisus, Moschum, cujus foedus cum Lithuanis
jam jam exspirabat, in societatem belli Polonis inferendi alliciendum statuit, et
ut id occultius perficere posset, nuntium ad regem Poloniae mittit petens
salvum conductum per dominia regni pro legatis suis in Moschoviam ad co6mendas pelles mittendis. Verum rex Sigismundus, id quod erat ratus palatinum
Valachiae legatos eos gratia conspirationis faciendae mittere decrevisse, in eum
sensum respondere jussit: Non licere id sibi absque consilio senatorum per
mittere ideoque ad futurum conventum eam deliberationem diferre. Valachus
eo magis exacerbatus clam oratores ad Moschum mittit, qui ad impetendam
Lithuaniam eum excitarent et in societatem affligendi regni attraherent. Itaque
confisus rem ex sententia successuram, illico exercitu collecto Pokucie ingressus
longe lateque populatur atque totam illam provinciam occupat. Quod simulae
didicisset rex Sigismundus, legatos ad eum misit, qui admonerent arguerentque
palatinum nomine violati foederis desertaeque fidei. Praeterea in memoriam
reducerent ingentem cladem majorum ejus, qui simili injustitia territorium illud
occupare sunt conati neque tamen consecuti. Proinde mallet potius dominiis
excedere, damna sarcire, quam Mtem. suam ad profundendum sanguinem
Christianum, a quo suapte abhorret, lacessere. Non tamen a proposito poterat
abduci, causas facti sui praetexens, quod solum illud palatini Valachiae semper
possederint;
3
possederint; neque contra'foedera fecisse, cum ea non nisi cum Sigismundo
primo percuteret, multo ante unctus et coronatus successisset.1) Itaque cognito
ejus obstinato animo Sigismundus legatos ad Tuream mittit, qui scelus a pa
latino patratum deferrent, justitiam de eo tanquam ejus subdito administrari
peterent. Qui* quidem tale responsum retulerunt: Caesarem Turearum admodum
acerbe ferre factum palatini, qui se inscio bellum Mti. regiae inferre prae
sumeret atque illico per litteras illi mandavisse, ut a proposito abstineret, damna
sarciret, -et nisi destitisset, gravem indignationem et supplicium subiturus.
Accepto igitur Sigismundus responso et exploratam habens voluntatem caesaris, cujus Valachus mandata parvifaciebat neque terris excedere volebat, mox
consilium propellendi hostis vindicandaeque injuriae cepit atque Joannem,
palatinum Russiae, conscribere militem jussit, qui sex milibus equitum, duobus
peditum collectis, ad Pokucie contendit, et cum jam prope adesset, levi arma
tura praemissa hostilia praesidia deturbat, pallantem hostem prosequitur finibusque propellit. Valachus audita suorum clade furibundus exercitum viginti
quattuor milium colligit, cum quo adversus Tarnovium progreditur; tandem
cum ad Obertinum pervenissent, utraeque acies ex adversa positae constiterant,
ita ut sic essent conspicuae, Valachus paucitate nostrorum visa eo magis animi
ad ineundam pugnam sumeret. Victus' tamen a nostris, ita ut ipse palatinus
acceptis duobus vulneribus aegre admodum mortis periculum evaserit. Capta
in eo bello quinquaginta tormenta bellica, tria vexilla, quae Cracoviam sunt
delata. Eo nuntio accepto Sigismundus rex per omnes ecclesias supplicationes
fieri mandavit. Paulo post dux ipse Tam ovius Cracoviam ingressus spoliis
prae se latis triumphavit.
Parta itaque de Valacho victoria veritus Sigismundus, ne inde Turea
occasionem belli gerendi sumeret, nihil cunctatus Jacobum Wielamowski ad
Tuream mittit, qui nomine Mtis. suae totam belli rationem referret, ne sit
calumniandi et mentiendi de Mte. regia aliquis locus. Praeterea diceret, nihil
Mtem. regiam contra foedera, quae sanctissime servasset, commisisse neque
commissuram esse, ac ut eadem caesar Turearum foedera servare velit, nec
eo tumultu quicquam adversus illum factum existimaret, cum hostem latroci
nantem non nisi finibus propulisset, terram autem illius, ne foedus violari
videretur, non attigit.
Conventus terrarum Prussiae M arienburgi celebratur, in quem Mtas. regia
legatos miserat, qui pondus et valorem monetae statuerent, ad extremum tribu
tum aliquod propter subitum et repentinum periculum, si quod fieri contingeret,
conferri persuaderent.
x) Ust^p nie jasny. Zdaje si?, jakoby wojew oda Wofoski przypuszczal, 2e na tronie
polskim zasiadl mtody Zygm unt August, z ktorym w ojew oda przymierza nie zawierat; zawart
je tylko ze Zygm untem I, zanim mtody krol zostat koronowany i wstapil na tron. Zob. list
w ojew ody do krola polskiego z dnia 21 lutego 1531.
1*
1.
vent de quolibet laneo seu manso duodecim grossos, de medio laneo seu
manso sex grossos, de quarta parte lanei seu mansi tres grossos et reliquum
de quantitate laneorum seu mansorum. Ubi autem duo, tres aut quatuor
pauperes nobiles unum laneum seu mansum colunt, solvent omnes simul de
hujusmodi uno laneo seu manso duodecim grossos, alias quisque illorum
solvet secundum quantitatem agri et portionem lanei seu mansi, medietatem
videlicet pro dominica Laetare proxima et aliam medietatem pro festo sancti
Bartholomaei supra expresso.
Similiter advocati et sculteti non habentes colonos seu kmethones solvent
de suis laneis seu mansis per unum fertonem ; advocati vero seu sculteti
kmethones habentes solvent ita, ut alii domini, de censu suo per eorum km e
thones solvi eis consueto per decem grossos de quolibet manso, et coloni seu
kmethones ipsorum solvere etiam tenebuntur per decem grossos de quolibet
manso secundum antiquas quittantias ita, ut kmethones aliorum dominorum
et ad ratas supradictas.
Item civitates et oppida tam nostra regia quam subditorum nostrorum
spiritualium et saecularium in toto regno nostro exactionem civilem, quam S c h o s
vocant, unam cum media et sextam unius integrae partem juxta antiquas
quittantias solvent et contribuent. Quae quidem civilis exactio integra solvi
debet per easdem civitates et oppida pro dominica Laetare proxima, medietas
vero ejusdem exactionis civilis et sexta pars unius integrae supra nominata
contribuetur pro festo sancti Bartholomaei.
Quae autem civitates et oppida libertatem habent a civili exactione, nihil
contribuent. Idem de villis vastatis, exustis et libertatem habentibus, quae
non solvunt census dominis suis, est intelligendum, ita quod incolae hujusmodi
villarum liberi sint et esse debeant a solutione contributionis in praesenti con
ventu institutae.
,
Item contributio cervisiae, vini, medonis, malmatici, muscateli, C z o p o w e
dicta, in hisdem civitatibus et oppidis ac etiam tabernis villarum tam nostris
quam subditorum nostrorum spiritualium et saecularium incipiendo a festo
Annuntiationis beatae Mariae proxime venturo ad integrum annum a singulis
cervisiae coctoribus more solito solvi debet, ex quibuscum que braseis fuerit
eadem cervisia cocta, sive brasea ipsa sint civium et dominorum, ex molen
dinis provenientia et emensurata, sive domi facta.
Item etiam a cervisia, quam domini et nobiles ex braseis suis coquunt
et illam dant ad propinandum suis tabernatoribus, ab eadem cervisia exac
tionem ducillorum ipsi tabernatores et quisque eorum per sex grossos solvet,
ac etiam de cervisia externa, quae de externis regionibus et ducatibus nobis
et regno nostro non subjectis ad ipsum regnum nostrum ducitur, ut Swidnicensi,
Theschnensi, Bernoviensi et alia quacumque, contributio ipsa C z o p o w e sol
vatur. Qui vero subditi nobiles nostri pro sua domestica necessitate et usu
proprio coqui faciunt cervisiam in civitatibus et oppidis, contributionem C z o
p o w e ab illa non solvent, si autem illam ad propinandum suis aut alienis
tabernatoribus dederint, solvere ab illa contributionem ipsam C z o p o w e taber
natores tenebuntur.
Item
7
Item tabernatores hereditarii, sive sint dominorum, sive advocatorum seu
scultetorum, qui agros habent, ab illis contributionem solvent juxta agrorum
quantitatem, hoc est de singulo laneo seu manso pro prima rata praedicta
decem grossos, de medio laneo quinque grossos et reliquum de quantitate
laneorum, exactionem vero ducillorum a singulis cocturis cervisiae more con
sueto solvere nihilominus erunt astricti.
Alii autem tabernatores manuales, qui advectitiam propinant cervisiam,
sex grossos semel hoc anno ad duas ratas solvere debent, et hi contributionem
C z o p o w e non solvent, cum non coquant cervisiam, sed aliunde illam ad
propinandum adducunt.
Item molendina omnium villarum tam nostrarum quam subditorum no
strorum spiritualium et saecularium, quae p o j s r z e b n e vocantur, m anuales seu
anniversarios molendinatores habentia, ex singulis rotis sex grossos solvent.
Quae vero molendina deserta sunt et in eis frumenta non moluntur, illa seu
illorum molendinatores nihil solvent. Hereditarii vero molendinatores dictarum
villarum et foluschae ex singulis rotis molendinorum suorum, quae w a l n e
dicuntur, duodecim grossos persolvent ad ratas temporum supradictas, videlicet
grossos sex pro prima et alios sex grossos pro ultima ratis.
Item molendina brasealia et hereditaria, aquatica et equestria, in omnibus
civitatibus et oppidis more vetere taxata, et secundum antiquas quittantias,
contributionem unam cum media et sextam unius integrae partem, quae
S c h o s dicitur, integram videlicet pro dominica Laetare et mediam cum sexta
unius integrae parte pro festo sancti Bartholomaei proximo persolvent.
Et similiter illa molendina, quorum tertias mensuras tenutarii bonorum
nostrorum regiorum exemerunt et illas a se emptas seu in summis pecuniarum
obligatas tenent ad usum et utilitatem suam, solvent contributionem, quae
S c h o s dicitur, sicut reliqua omnia molendina in regno, seu illorum molen
dinatores eam solvere solent, contraria consuetudine, quae corruptela potius
dici debet, penitus non obstante.
Quorum autem molendinorum nostrorum tertiam mensuram capitanei
nostri de mandato nostro et pecuniis nostris redemerunt ad nostram utilitatem,
ex illa nihil solvi debebit.
Minerariae vero officinae, alias ferrum facientes, et serrae hereditariae ex
singulis rotis duodecim grossos solvent. Annales autem officinae minerariae
et similiter annales serrae, hoc est locatae seu conductitiae, a qualibet rota
sex grossos, medietatem videlicet pro prima rata et medietatem pro secunda
rata solvere debebunt.
Item molendina ventilia hereditaria duodecim grossos, illa vero molendina
ventilia, quae anniversarios molendinatores habent, sex grossos solvent ad
ratas duas temporum supradictas, hoc est medietatem pro dominica Laetare
proxima et aliam medietatem pro festo sancti Bartholomaei.
Item sacerdotes Rutheni, qui popones vocantur, ex singulis ecclesiis et
sinagogis mediam sexagenam grossorum solvent.
Protopopones vero, alias n a m i e s t h n i c z y , per duos florenos in mo
neta solvent.
Item
8
' Item Valachi ex singulis laneis integris, si illas habent, vel areis, quae
d w o r z i s c z a dicuntur, duodecim grossos solvent. Et qui agros non habent,
a singulo centenario ovium similiter duodecim grossos persolvent, sex grossos
pro prima et reliquos sex grossos pro secunda rata superius expressa.
Ut autem supradicta ordinatio in exigendis eisdem contributionibus facta
debitae executioni demandetur,.... in palatinatu.... et districtibus ejus exactorem
designavimus et constituimus praesentibus litteris nostris. Qui quidem exactor
faciet rationem distincte demonstrando singillatim, quantum ex contributione
laneorum, quantum ex civili exactione, quae S c h o s dicitur, quantum ex
C z o p o w e et quantum ex nobilibus pauperibus, qui colonos non habent,
perceperit et thesauro nostro intulerit, ut sciri possit, quae summa pecuniarum
ex unaquaque contributionum praedictarum colligatur. M andamusque, ut pro
designatis temporibus in manus praefati exactoris easdem contributiones per
solvere curetis.
Vobis vero capitaneis, quorum interest, mandamus, ut praefato exactori
nostro pro ratis supra expressis sub poenis ad hoc constitutis absque cujusvis
morae et dilationis interventu de dictis contributionibus per eos, ad quos
pertinet, respondere faciatis et vos ipsi respondeatis. Negligentes vero in sol
vendo et contumaces per pignorationes et alias poenas solitas ad solvendum
easdem contributiones compellatis, pro officio vestro et gratia nostra facturi.
Datum in conventione generali Piotrcoviensi feria tertia post festum Circum
cisionis domini, anno ab ejus Nativitate 1531, regni nostri anno XXIV40.1)
2.
Statutum regis Sigism undi primi de non recipiendis
ad ecclesias cathedrales plebeis cum poena in contravenientes,
e t qui nobiles censeri debeant.
Kod. Sap. VIII. 184. Kod. Jag. nr. 175. Kod. Op. XIII. 28. Kod. Karnk. XIII. 29.
Sigismundus, rex Poloniae, etc. Volentes tem pore nostri felicis regiminis
obviare tempestive periculis dissensionum intestinarum, quae omni externo
bello sunt graviores, quarum dissensionum nonnulla indicia jam pullulant ex
eo, quod dignitates et loca ecclesiarum nostri regni cathedralium inferioris
status homines saepe per ambitionem quaerere consueverunt cum periculo
manifesto earundem ecclesiarum et dignitatum et cum praejudicio nostrae
nobilitatis, quae ab antiquis tem poribus laborum et virtutum suarum officio
eisdem dignitatibus ecclesiasticis semper praeficiebatur, tum quod eadem nobi
litas suis propriis cervicibus a casibus bellicis regnum ipsum defendere con
suevit et astricta est, tum quia eaedem ecclesiae propter genus et as^istentiam
sui ipsius invicem sub pace et defensione debita existebant, quod esse ne
quaquam posset, si per eos regerentur, qui eadem assistentia et ceteris ad
miniculis protegendi ipsas carerent, proinde de communi omnium consiliariorum
nostrorum Consilio et assensu atque ejusdem universae nobilitatis postulatione
hoc praesenti statuto ac decreto perpetuis tem poribus duraturo sancimus, con
stituimus
) D. 3. 1. 1531
3.
Teki Gorskiego nr. 1415 (odpis Gorskiego). Kod. Sap. VIII. 179. Kod. Jag. nr. 172.
Kod. Op. XIII. 27. Kod. Karnk. XIII. 28.
Venerabiles, devoti nobis dilecti. Cum jam a pluribus annis cum magno
praejudicio et indignitate ordinariorum regni nostri facultatem concessam esse
animadvertissemus, quod scilicet in eorum alternis sex mensibus, quos ex
concessione apostolica ad conferenda sacerdotia liberos haberent, crebro per
quosdam contentiosos et immodestos homines potestas conferendi illis partim
coadjutoriis partim reservationibus generalibus et specialibus, regressibus,
accessibus et id genus inventis plerisque impediretur, idque non tam ad illorum
quam ad nostram injuriam pertinere nos censeremus, interposuimus ad hanc
rem autoritatem nostram et consilio atque opera reverendissimi domini Petri,
episcopi
10
episcopi Cracoviensis et regni nostri vicecancellarii, apud sanctissimum domi
num nostrum id impetravimus, ne cuipiam deinceps liceat quacumque ratione
ad sacerdotia in mensibus cujuscumque ordinarii vacantia se intromittere,
sicuti hoc Dom inationibus vestris ex litteris apostolicis aparere poterit. Quare
Dominationes vestras hortamur, habere id omnino volentes, ut in ista ecclesia
vestra, cujus nos potissimus patronus sumus, neminem deinceps ad quodcumque sacerdotium in mense reverendissimi in Christo patris domini archiepiscopi
vacans seu vacaturum recipiatis vel recipi permittatis, nisi eum, cui Paternitas
sua ejusmodi beneficio vacanti providerit, facturae Dominationes vestrae pro
suo officio et gratia nostra. Datum Piotrcoviae IUa Januarii anno domini
1531, regni nostri XXIVto.
4.
11
absolvendis ita celeritate uti poterimus, ut propediem hinc discedere et in
propria reverti valeamus. Quarum causarum pars magna et primaria jam
absoluta est, inter quas et illa de successione femellarum in terra Plocensi
secundum jus divinum et humanum atque, prout Majestas vestra optabat, est
ante aliquot dies absoluta; succedere enim deinceps aeque in hereditate
paterna et materna debebunt, ut hic in regno et in aliis provinciis aequo jure
utentibus observatur. Nescio quid aliud scribam Majestati vestrae serenissimae,
quando his, quae scripsi, nihil addi possit, quod hinc digne ad Majestatem
vestram scribi debeat. Si tum occurret aliud aliquid scitu dignum, non com
mittam, quin id Majestati vestrae diligentissime perscribam. Cujus me interea
gratiae rursus et servitutem meam commendo felicissimamque esse et in multos
annos cum serenissimis conjuge et filio aliisque omnibus liberis incolumem
vehementer desidero. Datum Piotrcoviae, 3a Januarii 1531.
5.
12
parentibus, vra. r. D. in eis supplebit amorem parentum et educari illos faciet,
ut ei sint honori, laudoque, quod eadem curae habeat, ut sciant linguam
Polonam. Si vero vra. r. D. voluerit, ego accipiam Vladislaviam unum, ut
cum meis nepotulis scolas frequentet et Latinam atque Polonam linguam for
mare discat, in vrae. r. D. vota semper sum paratissimus. Quam optate valere
cupio, eaedem que me commendo. Ex Pyotrkovia 3. Januarii 1531.
Vrae. r. D. totus Mathias, dei gratia episcopus Cujaviensis.
Rmo. in Chro. pri. et dno.
praestantissim e et honorando.
13
promptitudine et gratia, quam hactenus semper propensissimam expertus sum,
me regia sua benignitate complecti ac gratiossimus meus dominus esse atque
permanere dignetur, quam omni observantia et fide demereri, colere sibique
fidam meam in om nibus operam navare praestareque deditissime, quod vivam,
studuero. Datum Nissae III Januarii anno etc. M. D. XXXI.
Ejusdem Majestatis vestrae
deditissimus servitor Jacobus, episcopus Vratislaviensis,
manu propria subscripsit.
7.
Archiwum K rolew ieckie (list oryginalny). Kod. Sap. VIII, 181. Kod. Jag. nr. 186.
Kod. Op. XIII, 32. Kod. Karnk. XIII. 33.
14
parte respondere possunt, quandoquidem aliis ab ea jam pridem oberratus
nullis meis meritis fecerim satis; qua in re dum me agnosco solvendo non
esse, vereor, ne versuram facere cogar, ut apud eos, quorum ampla est fa
cultas, id vel precibus vel officiis obsequiisque aut sollicitudine mea et diligenti
cura obtinere valeam, quom odo pro tot in me collatis per v. illmam. Dtionem.
beneficiis aliquatenus respondere possem ; quod etiam per omnem occasionem
facturus sum omnimodo et v. illma. Dtio. pro sua excellenti prudentia perpen
dens, in facultate non minus voluntate eclipsim esse, meam erga se sinceri
cordis propensionem clementer in partem satisfactione acceptare dignabitur.
Ceterum reddidit me certiorem d. Nypczicz de vestrae illmae. D. desiderio,
quo cupit se insinuare in gratiam sacrae Mtis. reginalis, dom inae meae clementissimae, modo habeat exploratum, quemadm odum hac in re gerendum
sit illi, quave ratione metodus arripiendus, ut ad destinatum scopum pervenire
posset; ad quod etsi non existimem difficile iter esse, malui tam en consilii
mei sententiam majori deliberationi adhuc digerere usque ad reditum Mtis.
regiae in Cracoviam, ubi forte occasio aliquid salubrius suppeditabit, quam
ego meditaverim, unde quidquid optimum agnovero, indicare non negligam
v. illmae. Dominationi. Interea vero non inconsulte, ut ego arbitror, faceret
v. illma. D., si litteris suis Majestatem illius viseret, ac quantum dignitati
utriusque convenit, verbis dulcioribus animum Mtis. suae perliceret, et in quem
sensum epistola concipi debeat, dixi argum entum , ut videbatur accomodum,
dno. Nypczicz, qui pervicit, ut illud quoque perscribere v. illmae. D. non
verecundum ducerem, quod, (pro meo in v. illmam. D. summo adfectu) adnotatum in scedula his adjunxi,1) nullo quidem verborum ornatu neque phalerato
sermone
*) Koncept listu um ieszczam y tu w ed le oryginalnej m inuty Chojeriskiego, znajdujqcej si?
w archiwum krolewieckiem .
Sacra M ajestas, dom ina, domina clem entissim a, etc. Nihil aeque habeo in votis anim ique m ei
desideriis, quam ut sacras M tes. v., dom inos ac principes m eos colendissim os et magna veneratione
observandissim os, longa et prospera sanitate frui sem per audire, et aliquando etiam, dum licet et
datur, intueri possem . Qua affectione devictus descenderam Piotrkoviam, ut cumprimis viserem
M tem. regiam, dominum et avunculum mihi non minus colendissim um , quam amantissimum,
tum etiam, ut ab illius Mte. in certis tam regni Poloniae, quam ducatus m ei negotiis consilia
salubria capesserem . D iscessi tandem a Mte. ejus non usquequaque desiderio m eo expleto,
quod sacram M tem. v., dominam et principem m eam, contueri (quod vehem enter et optabam
et gestiebam ) non est datum. Quoniam igitur ita non successit, nolui admittere, quom inus, cum
verbis ipse nequiverim , litteris saltem hisce v. sacram Mtem. convenerim . Cujus Mti. ego cum
om ni facultate mea jam diu deditus devotusque vehem en ter cupio e sse commendatus, utque
huic m eo non minus ardenti quam constanti desiderio facerem satis, velim et obsecro, apud se
Mtas. v. exploratum habeat, m e in hac vita nihil posse, quod pro dignitate, fama et honore
Mtis. v. non possem . D e quo optarem, ut Mtas. v. serma. aliquando periculum facere dignaretur
et cum primum agnoscet, ea, quae olim verbis coram spopondi et hic repromitto, veriora esse,
quam quae malevolorum improbitas*) de me supersem inat, et in perniciosum rumorem clanculariis
autoribus deducit in aulis Mtum. vestrarum et quae forsan aliquando ad aures v. Mtis., ut tra
ducatur nom en m eum , perferuntur, quemadmodum, dum Piotrcoviae essem , subodoravi.
Et
quam vis nihil dubitem , M tem. v. non vulgari prudentia praeditam, neque vanis rumoribus ab
opinione recti in diversum deflecti debere, neque de m e, erga M tes. v. et pignora Mtum. v. mi
*)
15
sermone exaratum, sed nudis verbis et simplicibus conceptum, quod etiam
sufficere putabam, quandoquidem in aula v. illmae. D. sint hi, quibus eruditio
et copiam et ornatum verborum facile suppeditat, et qui me omnibus numeris
antecellunt; ego animi mei erga v. illmanf. D. puritatem testatam esse volui,
quantumvis ineptiens et sus Minervam docens; sed, illme. princeps, non propterea cornix silet, quia philomena canit. Precor, ut hic novus annus v. illmae.
D. felici auspicio ineat, feliciori exeat et felicissimo semper redeat recurratque.
Datum Piotrvoviae, quarta Januarii, anno domini MDXXXI.
Ejusdem v. illmae. D. perpetuus servitor
Joannes Choienski, manu sua.
9.
16
zuppis nostris Cracoviensibus quoquom odo detrimentum afferatur, eidem Sigismundo negotium arestandi salis externi praedicti nunc iterum denuo com
mittendum esse duximus et committimus per praesentes, dantes sibi hoc ipsum
sal externum per nos prohibitum* apud incolas cujuscunque status et condi
tionis terrarum istarum per se vel servitores suos inquirendi et inventum
arestandi arestatumque recipiendi, et eos, apud quos repertum fuerit, ad locorum
capitaneos citandi ac in poena statuti desuper editi condemnandi et juris vigore
puniendi poenasque omnes luitas fisco nostro regio applicandas, ac trans
gressoribus prohibitionis nostrae de non invehendo istuc sale externo praedicto
factae, exigendi, extorquendi et percipiendi plenam et omnimodam facultatem.
Quocirca vobis locorum capitaneis in ducatu nostro Masoviae terrisque prae
dictis mandamus, quatenus, posteaquam per ipsum Sigismundum Laschewski,
arestatorem nostrum, vel ipsius familiam, praesentium vigore fueritis requisiti,
sibi ipsique familiae suae ad praemissa omnia exequenda poenasque exigendas
consilium et auxilium nostrum et praebeatis et quoscunque ipse Sigismundus
Laschewski detulerit vobis, mandatum nostrum de non habendo usu salis
praedicti prohibiti per nos factum transgressos esse, eos seposita omni mora
poena statuti desuper editi afficiatis, sub obtentu gratiae nostrae et poenis
contra negligentes officiales statutis, secus facere non ausuri. Harum quibus
sigillum nostrum est impensum testimonio litterarum. Datum Piotrcoviae in
conventu generali die festi Sanctorum Trium Regum, anno domini millesimo
quingentesimo trigesimo primo, regni nostri anno XXIV1).
Relatio reverendi in Christo patris domini Petri Tomiczki, episcopi Cracoviensis et regni Poloniae vicecancellarii.
t
17
collatum cognoscam ; ipse mittet insignia suae domus, quibus superaddi ex
caesareo munere aliquid poterit. Spero in reditu regio ex Piotrcovia ejus
Mtem. revocutaram P. v. rmam. a tam longa legatione: quandoquidem Mtas.
reginalis affirmet et ego certo sciam, regiam Mtem. nunc isthic eam fovere
potius, ut orator adsit suus his caesareis gestis, quam ut reginalis Mtis. res
procuret; qiiare bene speret P. v. rma. nec eam turbet, quod reginalis Mtas.
innuat velle perconctari eam, donec traducatur disquisitio Montis Serici a con
silio Neapolitano ad caesarem: nam m oderabitur hanc suam deliberationem
super hoc aut si modo respondebit, modestius scribat. Ego me P. v. rmae.
plurimum commendo. Cui ago gratias de his in comitiis imperialibus gestis
mihi transmissis. Dat. Crac. die VI. Januarii MDXXXI.
E. P. v. rmae. servitor J. And. de Valentinis,
Sandomiriensis Trocensisque praepositus.
18
in Lituaniam, cum indutiae Mosci exspirabunt. Eam ob rem supplico D. v.
rmae., dignetur mihi benefacere, cum facillime possit, et dare mihi in Go*
lqbie pro 3 equis expensas cum uno servo, vel det saltem fenum, et avenam,
quae illic in bono foro est, ego emam, hic enim omnia sunt in caro foro,
pro qua re perpetuis servitiis D. v. rmae. pro posse meo addictus ero. Et si
mihi hac re subvenire dignabitur, supplico, litteras ad Lazarum praefectum
meis includat. Iterum me gratiae D. v. rmae. commendo, quae feliciter vivat.
Cracoviae 6 Januarii 1531.
E. D. v. rmae. servus Fabianus Wojanowski.
Rmo. dno. Joanni Dantisco, episcopo Culm ensi, et oratori sermi. regis Poloniae apud M tem.
caesaream, dno. m eo gratioso.
Dat. Cracoviae 6 Januarii, red. Bruxellis 8 Februarii.
12.
Haec agat dnus. orator cum Poloniae serenissimo rege. Primo commen
dabit vestra Dominatio me et propensum studium meum serenissimo Poloniae
fegi, cui sicuti opto prosperam valetudinem ac omnes felices successus, ita
cupio
19
cupio per quamlibet occasionem et commoditatem servire suae Majestati nec
abesse ab illius longe quaesitis, quaecumque in illius honorem et commodum
praestare possem.
Sunt autem multi multorum principum Christianorum oratores, quos con
tingebat Constantinopolim ad portam caesaream adventare, qui sciunt, quo
animo, cura et diligentia innitebar semper rebus Christianorum et non solum
rebus regum, principum et aliorum majorum, sed unicuique christicolae etiam
minimo nunquam solebam defuisse, et id esse verum, multi, me tacente,
testificarentur.
Et his aliquot annis testis mihi est spectabilis et magnificus dominus de
Lasko, quam probe quam que fideliter et rebus Hungaricis et Polonicis insu
dabam, nullam ex hoc exspectans aliud pretium, quam meritum apud superos
et divinam gratiam ; nam pro statu et conditione mea ad bene beateque
vivendum nihil mihi videbatur defuisse. Tamen agenti et laboranti domino
Laski is adjutor et consultor fui, ut Turearum caesarem et Tureas a pristina
consuetudine abduxissemus.
Solebant enim antehac Tureae armis partis provinciis non absque san
guine cedere; attamen iste Turearum imperator, primum afflatus divina ordi
natione, tum demum nostro inductus ingenio, Hungariam, caeso Ludovico
rege et statim occupata Buda, cessit regi Joanni serenissimo, domino meo
clementissimo, non solumque cessit, sed donavit illi jus omne regni absque
tributo et omni alia subjectione.
Dumque advertisset ipse caesar Turearum, Ferdinandum , regem Bohemiae,
exturbare serenissimum Joannem regem regno isto inniti, jam anni erunt
brevi duo, movit se viresque suas ad defendendum amicum suum et regnum
Hungariae amico suo concessum.
Qua expeditione sua quae et quanta egerit ille potentissimus princeps,
non est ex re recensere. Satis est enim, recuperatam Budam et alia loca iterum
denuo regi Joanni inclito reddidisse illique fecisse de omnibus rebus ad bellum
necessariis realem provisionem, ita terrestribus et novalibus copiis, sicuti bombardis et rebus his similibus. Nam verbum suae Caesareae Majestatis semel
productum in rem et amicitiam serenissimi domini Joannis regis ita statuit
illius Celsitudo observare, ut potius sit extrema passura, quam relinqueret
amicum suum vel sineret illum opprimi; utque sit in propatulo, caesareae
Majestatis animum non esse crudelem ac in Christianos impium, hac aestate
adveniente domino Laski et promovente concordiam novissime per serenissi
mum Poloniae regem tractatam, quam facile admiserit ineundam, testis esse
possum.
Sed quia hac concordia existimabat caesar regem Bohemiae tantum tem
pus terere et eludere debuisse, misit me huc Majestas sua, ut, quo negotium
tenderet, adverterem et providerem de nonnullis, ubi paucis admodum post
meum huc adventum diebus Ferdinandi regis copiae adventare dicebantur et
demum capto per proditionem Strigonio hic sub regia Buda comparuere et
regem, me et alios obsidere et expugnare magna certe vi conabantur. Qua
in re tacebo virtutem fidemque ac fortitudinem eorum, qui obsessi fuerunt;
omnia
2*
20
omnia enim Altissimo commendo, cui soli liberationem Budae attribuo. Exi
stimo tamen omnes hic suum titulum et famam non deturpasse.
Quam autem Turearum imperator bene regis Ferdinandi subterfugia
perspexerit, quilibet nosse potest. Nam sub uno eodem que tempore idem
Bohemiae rex binos suos oratores misit, unos ad caesarem pro pace et indutiis,
quos tenet nunc detentos, alios Posnaniam tanquam pro concordia. Quae
suae Majestatis negotiatio certe nescio, quom odo apud alios interpretabitur,
sed apud Turearum caesarem est abjectissima, qua et multum detraxit suae
existimationis et ita Turearum imperatorem exagitavit et incendit, ut primo
vere certissimum et inauditum apparebit incendium. Cui malo, deus judicet,
qui praestitit causam, utinamque illum puniret solum absque malo aliorum et
maxime eorum, qui nocentes non sunt.
Ubi dum hostis jam cingere nos obsidione aggrederetur, licet ego per
postas advolassem nec habuissem mecum aliquem bellicum apparatum, tamen,
considerata rei m agnitudine et perspecta, malui regi, ut se includeret vel me
saltem pro defensione relinqueret, consuluisse, in tam loco ruinis, situ et igne
deserto et ruinato, quam quod illo hosti cedere debuisset.
Compertissimum enim mihi est, ut, si casu aliquo ex manibus regis
Joannis serenissimi excideret Buda illamque iterum Turearum imperator recu
peraret, nunquam deinceps hanc regiam sedem possessuros Christianos, sed
Tureas praesidiis munituros illam, cum sit certissimum, quamdiu sint Turearum
istae vires, nunquam hic Hungariae Germanos passuros, sed potius Tureas
absumpturos omnia.
Praeterea serenissimus Poloniae rex advertat, subdole ne, an minus rex
Bohemiae indutias Posnaniae compositas sit amplexus, cum post Luciae diem 1),
quae dies prima indutiarum esse debuit, fortissimo impetu fuisset urbem
aggressus et aliquot deinceps diebus perseverasset in eodem obsidionis conatu
suus exercitus; laesamque suam Majestatem perpendat serenissimus Poloniae
rex, quo animo deberet istas delusas indutias vel boni consulere vel acceptare.
Tamen pro bono publico parata nunc, sicuti semper antea fuit, illius Celsitudo
ad ea, quae pacis essent, et pacis sincerae, sed quia sit illius Majestati hoc
cum caesare foedus, ut alter absque alterius consilio, scitu et consensu nec
de pace nec de indutiis statueret, ibo hanc ob rem Constantinopolim solus
ego per postas.
Ubi cum sciam ac intelligam nullam spem esse harum indutiarum et pacis
aliam, nisi quod serenissimus Poloniae rex acceptis in sequestrum omnibus
castris, arcibus et m unitionibus ex Ferdinandi regis manibus, mitteret suum
hominem per postas Constantinopolim caesareae Majestati significando, arces
esse in suis manibus et indutias unius anni pro tractanda pace perpetua esse
necessarias, tunc ego promitto me indutias perfecturum. Sed nisi hac de re
avisabit me Majestas regia in Martio, tunc omnino sciat, caesarem venturum
terra et mari et acturum, quae deus velit. Nec eum moraturum sub Strigonio
vel aliis locis existimet Majestas sua, ibit enim recta Viennam, proelium cum
terrestribus
2)
21
terrestribus copiis quaesiturus; classis autem dabit vela in regnum Neapolitanum
verendumque est, ne ducatus quoque Bari aliquid patiatur malorum.
Suspecta enim est illi horum fratrum Caroli et Ferdinandi regum potentia
et habentur apud ipsum ob civilia bella ac rapinas Italicas summo odio, nunc
autem praesertim, dum illi caesari Turearum tanquam colubri dormienti et ad
pacem inclinato hac Budensi obsidione pede caudam pressissent. Qua re
irritatus vibrare aculeos nititur.
Quicquid itaque accidet, solum regem Bohemiae tantorum malorum cau
sam praestitisse, sentiet orbis, quem ego meis litteris conatus sum ab Hungaria incessenda et a perdenda christiana republica reducere. Videat sua
demum Majestas, si abstinere noluerit, qua facie supremi sententiam judicis
exspectabit. Nam sicuti stat nunc in ejus arbitrio relicta Hungaria parare orbi
pacem, ita, si noluerit, sanguis is, qui effluet, erit in capite suae Majestatis
et posterorum suorum .1)
Ut autem serenissimus Poloniae rex re ipsa experiatur curam meam et
sollicitudinem reipublicae christianae, offero me ad suam Majestatem venturum
cum plena facultate et tractaturum perfecturumque pacem non solum cum
Ferdinando, sed etiam cum aliis illam volentibus, modo arces illae (ut supra)
sint in sequestro apud suam Majestatem.
Praeterea dum fuisset nobis cum domino Laski novum quoddam de Moldavo allatum: irruisse ipsum videlicet in confinia Polonica et exussisse ac de
praedasse aliqua loca, consultum et decretum fuit apud nos, res illius wojewodae
Moldavi apud caesarem inficere ac efficere, ut caesarea Majestas Turearum
nullum sit non solum auxilium sed nec favorem illi factura. Id ego nunc
apud suam caesaream Majestatem me facturum polliceor, ut inde illius Poloniae
regni aliquod magnum incommodum averterem, utque hoc meo servitio pa
rarem mihi serenissimi Poloniae regis gratiam et benevolentiam.
Non esset tamen abs re, ut aliquem levem nuntium sua Majestas mitteret
ad Tuream in eo negotio honorem caesari faciendo et conquerendo de fidefrago suae caesareae Majestatis subdito, ipso wojewoda Moldaviae.
22
nerosus is praesentium exhibitor1), dominus orator, salutavit vestrae s. et magcae.
Dtionis. nomine et alia omnia, quae dicebat ad augendam mutuam inter nos
benevolentiam, fuere nobis acceptissima nec minori studio eidem domino oratori
esse animum nostrum ad firmiter tenendam amicitiam nostram propensum
declaravimus. Rogavimusque illum, ut alia quaedam nostro nom ine referret
vestrae spec. et. mag. Dtioni., ita pertinentia ad publicam rem christianam,
quam etiam concernentia regnum Poloniae inclytum. Quae sicuti non parvi
sunt ponderis, ita summa indigebunt celeritate. Atque ita agat de hiis vestra
spec. et mag. Dtio. prudenter, ut semper soluit, et diligenter et nos apud se
habeat commendatos. Quam optime et feliciter valere optamus.
Buda, septima die Januarii anno 1531.
Ludovicus Gritti, gubernator regni Ungariae etc. manu propria.
15.
Teki Gorskiego, nr. 1417 (minuta M aciejowskiego). Kod. Jag. nr, 184.
Kod. Op. XIII. nr. 30. Kod. Karnk, XIII. 31.
23
16.
17.
24
dubitare debet.
De mutata vero religione et deserta ecclesia catholica
quod aliud utilius consilium vestrae Illti. praebere possemus, quam id, quod
antehac aliquoties praebuimus, profecto, charissime nepos noster, nullum
habemus. Nos enim ab initio considerantes, et qualem ea professio, qua
ubique traducitur, aspersura esset labem sermae. familiae nostrae et quantas
dificultates utrique nostrum paritura, consuluimus illi ex animo et affectu
paterno, ut potius vestigia majorum suorum et instituta ecclesiae catholicae
recepta et approbata cum summatibus Christianis, quam seditiosa apostatarum
dogm ata sequeretur. Id ipsum etiamnum non aliter quam filio nostro consu
limus rogamusque plurimum vestram Illtem., ut hoc integerrimum consilium
nostrum in eam partem accipiat et pro sua prudentia secum diligenter expen
dat consideretque, quam inhonestum et perniciosum fuerit semper ab unitate
ecclesiae catholicae vel latum digitum recedere, quantam habeant ansam
adversarii vestrae Illtis. cum apud pontificem caesareamque Mtem., tum etiam
apud alios reges et principes Christianos criminandi illam haereseos nomine
et favorem auxiliumque omnium adversus illam comparandi; qua sublata, nihil
amplius vel dicere vel moliri possent adversus Illtem. vestram, quod et justis
rationibus dilui et facili negotio repelli non posset. Nosque commodiorem
haberemus viam et excusandi illam apud pontificem caesareamque Mtem. et
cum illis de statu ejus, in quo nunc est, citra motum aliquem transigendi.
Quare rogamus etiam atque etiam Illtem. vestram, ut et consilium hoc nostrum
saluberrimum amplecti velit et sibi persuadeat, nos illam nullo in eventu esse
deserturos. Quae valeat feliciter et nos diligat.
Datum Pyotrcoviae, die
octava mensis Januarii, anno Domini MDXXXI, regni nostri XX quarto.1)
S i g i s m u n d u s rex subscripsit.
18.
25
Negotia, quorum causa dominus secretarius hic relictus fuit, ex relatione
ipsius vestra illma. Dtio. intelligere dignabitur, quo pacto expedita sunt.
Quae nova mihi ab illustri juvene Lodovico Gritti, filio ducis Venetiarum,
et a domino Laski, palatino Siradiensi, scripta et missa sunt, eorum exempla
hiis annexa illmae. Dtioni. vestrae m itto,1) cui me ut domino colendissimo et
fratri majori observandissimo ex corde commendo, cupiens eandem illustrissimam
Dtionem. vestram optime sanam et felicissimam esse, utque in omnibus
succedant ei omnia secundum cor et desiderium ejus. Datum apud oppidum
Petrcow, die octava Januarii 1531.
Christophorus de Schydlowyecz, castellanus et capitaneus Cracoviae,
regni Poloniae summus cancellarius.
vestrae illmae. D. totus bonus servitor et frater, m anu sua.
(In a s s e r t a s c e d u l a : ) Mitto insuper illmae. Dtioni. vestrae exem
plum litterarum regis Joannis ad reginulam Hedvigim, neptem suam, datarum .2)
Copia litterarum regis Joannis Hungariae ad reginulam Hedwigim, cum suis titulis.
26
deliberatos esse, qui praeter inanes impensas, quas maximas ad banc expedi
tionem fecerant, maxima ignominia et plurima suorum caede de obsidione
civitatis nostrae discedere sunt coacti. Habemus spem in dei auxillio, nos
majorem propediem de ipsis vindictam habituros. Interea illma. D. vestra
ne sit anxia neve quicquam de illis, que hactenus audivit, moleste capiat.
Nos enim, ut diximus, ab hostium insidiis liberati sumus et speramus indies
prosperiora ad i. D. vestram nos scripturos. Eandem diu ac felicissime valere
exoptamus, nosque eidem plurimum commendamus.
Budae, die dominico
proximo ante festum Sancti Thom ae.1)
19.
20.
*) D. 8. 1. 1531.
) D. 8. 1. 1531.
27
E x a c t o r e s in M i n o r i P o l o n i a .
In terra et palatinatu Cracoviensi: Joannes Pyenyqszek, judex Cracoviensis;
in terra et palatinatu Sandomiriensi: Joannes Strzambosch, judex castri Radomiensis; in terra et palatinatu Lublinensi: Paulus Sczekoczki; in pala
tinatu Russiae: Nicolaus Dersnyak, judex Premisliensis; in palatinatu Belsensi
et terra Chelmensi: Felix Zamosczki, judex Chelmensis; in palatinatu
Podoliae: Andreas Czirmyenski.
21.
Metryka Koronna: ks. 44. str. 865, ks. 45., str. 635.
28
vel coctam a dominis tam spiritualibus quam saecularibus ad propinandum
recipientes a quolibet vase mensurae civilis teneantur per unum grossum in
manus exactoris persolvere.
Item a medio vase vini alias p u f k u f f e k
florenus unus cum triginta quadrantibus solvendus. Idem a d r e l y n k sive
Seremiensi vase vini duo floreni cum sexaginta quadrantibus solvendi. Item
a quolibet barili Malmatici vel vini Italici unus hort cum septem ternariis
solvatur. A barili vero simplicis vini duo grossi solvantur et duo ternarii, a medonis vase communi duo grossi cum duobus ternariis, a cervisia advectitia sive
externa, ut Swidnicensi, Glogoviensi, Thessnensi, Bernoviensi et alia quacunque,
a quolibet ejus vase duo grossi solvantur. Et quicunque non soluta prius
exactione praefata cervisiam, vinum, medonem, malmaticum et alium quemcun
que potum ex praedictis vendere et propinare in fraudem Reipublicae prae
sumpserit, totum illud, in quo fraudem commisit seu committere voluit, irremissibiliter amittet et ad poenam regalem solvendam, quoties id fecerit, obli
gabitur. Capitaneusque loci in tales omnes et singulos fraudem hujusmodi
committentes animadversionem debitam, veritate rei cognita, non habendo
respectum ad quempiam, irremissibiliter exequatur. Ad quam quidem exactio
nem colligendam diligenterque et fideliter exigendam in ipsa terra N. et
districtibus ejus generosum N. constituimus. Vobis omnibus et singulis, quo
rum interest, mandantes, quatinus praefato exactori sive ab eo substituto de
ipsa exactione ducillorum respondeatis et respondere faciatis. Vos vero locorum
capitanei eos, qui rebelles vel negligentes erunt et quos ipse exactor deferet,
per pignorationes solitas ad solutionem hujusmodi exactionis compellatis, sub
poenis nostris contra negligentes capitaneos in novis et antiquis statutis de
scriptis. Et pro gratia nostra aliter non facturi. Datum in conventione generali
Piotrcoviensi feria quinta in octava sanctorum Trium Regum anno domini
millesimo quingentesimo tricesimo primo, regni vero nostri anno XXIV1).
Ad mandatum regiae Majestatis proprium.
29
nobis successerit labor et conatus noster, agere tamen adhuc et curare non
desistemus, quo tanta tempestas, de qua scribit, a Christianis regionibus averti
possit, sperantes, quod aliquando huic pio labori nostro sidus aliquod magis
propitium aspirabit. Tua etiam Magnificentia, quantum potest, cum apud
sermum. imperatorem Turearum tum etiam apud alios reges et principes Chri
stianos id agat, m oneat et sollicitet, quod huic discrimini avertendo necessarium
intelligit, ne quid detrimenti occasione hujus belli respublica Christiana patiatur.
Faciet tua Magnificentia rem sua virtute et prudentia dignam, qua et praemium
a deo et laudem ab omnibus sit habitura. Quae bene ac feliciter valeat.
Datum Cracoviae XIII Januarii 1532, regni mei XXIVto.
23.
30
imperii sede et civitate Aquisgrana sacrum regni hujus nostri diadema soienniter et de more suscepimus, cujus rei effectum et quicquid ex dei bonitate
et clementia, qua et nos et populum suum nobis concreditum misericorditer
respicere et cohonestare dignatus est, omnipotentiae suae divinae et voluntati
paternae, quanto maximo penitissimoque possimus et debemus cordis nostri
affectu, gratum ferimus et acceptum, nom enque et gloriam et imperium,
quod illi datum est, super omne nom en et super omnem potestatem in
hoc etiam m undano regimine glorificandum et laudandum duximus. Et licet
ad tantum officium et functionem praeclaram gerendam nos impares esse
agnoscam us, pro nostro tamen in rem publicam ac imperium affectu et studio
summis nostris viribus totaque mente nostra contendemus, ita regiminis nostri
cursum tenere et moderari, ut iis calamitosis tem poribus ac impetuoso eorum
aestu sedando rebusque tam in imperio et Germania pro Christi gloria sanctaeque fidei nostrae tuitione, quam extra illa contra immanissimos Christiani
nominis hostes feliciter et bene gerendis nulla parte defuisse aut deesse voluisse
videamur; id quod et Serenitati vestrae, cui non dubitamus hanc omnem novae
dignitatis nostrae accessionem, quam pro communis christianitatis bono et
consolatione et pro ejusdem Serenitatis vestrae et sanctae sedis apostolicae
beneficio et honore accepimus, quaque etiam ita, uti bono ejus filio convenit,
utemur, communis boni et reipublicae christianae causa gratam et acceptam
fore, ex singulari benevolentiae fraternae affectu et propensione significare volui
mus, nostram illi complacendi et bene de ea quoque merendi promptitudinem
offerentes, eamque peroptime et felicissime cum serenissimis conthorali et liberis
suis vivere et valere cupientes. Datum in nostra et imperiali sede et civitate
Aquisgrano die 13 mensis Januarii 1531, regnorum nostrorum Romani primo,
aliorum vero omnium quinto.
24.
Joann es D antiscus
Sigism undo primo, r eg i Poloniae.
Teki G orskiego, nr. 1419 (list wtasnorqczny). Bibi. ks. Czartoryskich, kod. 274 nr. 189 (odpis).
31
sui, quod in eam electionem non consentiret, adm onendo alios electores,
ut memores essent juramenti facti, ne eligerent eum, qui extra Germaniam
natus esset, et in eo loco, qui in bulla aurea pro electione non esset depu
tatus, et quod ideo nomine patris sui huic electioni nequaquam vellet consen
tire, protestatus, ut prius. Ad hoc alii electores contra illum, locum patris
sui tenentem, vicissim protestabantur, ut contra schismaticum et inobedientem,
reservantes sibi contra hoc factum suo tempore juris processum. Sic eo die
infecta m ansit electio et Joannes, ducis Saxoniae filius, eadem hora, qua ex
conclavi abiit, cum omnibus suis Rhenum trajecit ad patrem et ad landgrabium Hassiae, qui erant in Habloch, profectus.
Postero die consultabatur et convitaverat me pro coena ili. d. Joachimus,
marchio Brandeburgensis, elector. Quo cum pervenissem, pro honore Mtis. v.
sermae. me humanissime cum fratre rmo. d. cardinali M aguntino excepit;
erant ibidem: comes palatinus Ludovicus elector, cum archiepiscopo Coloniensi,
dux M ekelburgensis Albertus, oratores Franciae et Angliae regum, comes pala
tinus Fridericus cum fratre Philippo et 3 fratres duces Brunsvicenses, inter
eos unus ordinis Teutonici, qui fuerat in Prussia, duo praeterea, quos prae
ponere debui, cardinales Leodiensis et Tridentinus. Fuit, ut vocant, magnum
banhetum, sedi ego inter archiepiscopum Coloniensem et marchionem Joachimum, qui multa mecum fuit collocutus, questus primum, quod quidam hostes
ejus, ut nominavit quendam Minkewicz, in regno Mtis. v. sermae. foverentur
et inter multa alia, quae respondi, dixi forsan hoc Mtem. v. sermam. latere et
adjunxi, quod etiam aliquando Asmus Schonbek, qui superioribus annis fuit
Mtis. v. sermae. hostis, fovebatur in marchionatu, et quod igitur ante 17. annos
Mtas. v. serma. me ex Posnania ad eum misisset invenissemque eum in
Angermunde ad Albim, unde me ille cognovit; refricuique non pauca de his,
quae tum fuerunt acta. Conclusit, quod satius esset, ut Mtas. v. serma. suos
quosdam malos castigaret, quod et ipse facere vellet et vivere cum Mte. vra.
in bona vicinitate, nihil etiam se desiderare vehementius, quam quod aliquando
Mtem. v. sermam., de qua tanta audivit, videre posset, et, quod saepius repe
tivit, Mti. v. sermae. Ii e b u n d d i n s t t h u n . Et cum etiam incidisset sermo
de magistro Ordinis, qui est in marchionatu et de Mi^dzirzecz, Mtis. v. sermae.
in finibus regni oppido, direpto nuper, compositionibusque desuper factis,
rogavit me, ut Mti. v. sermae. scriberem, quo ad eas partes nomine Mtis. v.
sermae. commissarii deputarentur, quos et ipse missurus esset, qui eas diffe
rentias com ponerent; se nihil aliud optare, quam quod prius scripsi, Mti. v.
sermae. placere et inservire. Quae alias inter nos dicta et quae cum aliis
ibidem principibus egi, qui omnes Mti. v. sermae. commendari petebant, non
est praesentis scriptionis; longius siquidem scribendi exigerent spatium, quod
nunc mihi adimitur. Tandem cum electores aliquoties convenissent XV. Decem
bris praeteriti, in vigilia Sanctorum Trium Regum in ipsa meridie sermus.
Ferdinandus rex declaratus fuit cum caeremoniis consuetis electus esse Roma
norum rex et futurus imperator, postquam sedem vacare continget. Et cum
tota die mirum in modum plueret, praeter campanas, quae resonabant, pauca
videbantur laetitiae signa.
In
32
In die Trium Regum paravi me ad palatium, ut novo electo regi nomine
Mtis. v. sermae. congratularer, cumque jam domum egredi vellem, misit ad
me sermus.
Ferdinandus rex cubicularium quendam suum postulans, ut
a prandio se accederem.
Sed omisi significari, quod XXVI. Decembris praeteriti ipse sermus.
Ferdinandus rex me habuit solum in prandio, multa humanissime mecum
collocutus de Mte. v. serma., quae etiam ad praesens omnia complecti non
possum et inter alia dixit cum quadam singulari mentis alacritate, affinitatem
cum Mte. v. serma. jam conclusam despondisseque filiam suam primogenitam
filio primogenito Mtis. v. sermae. exhibuitque se multo propensiorem erga
Mtem. v. sermam., quam prius unquam. Ad ea, quae conveniebant, respondi,
cumque, ut supra scripsi, a prandio in festo Trium regum Mtem. ejus conve
nissem, excepit me humanissime. Ibi tum nomine Mtis. v. sermae. electioni
ejus verbis, quibus convenit, congratulabar, quod illi, ut prae se ferebat, fuit
gratissimum habuitque Mti. v. sermae. gratias neque se dubitare dixit de favore
ad eam sublimitatem et benevolentia sermae. Mtis. vrae. seque vicissim vrae.
Mti. sermae. bonum fratrem et amicum vicinum futurum. Inde me solum in
cubile suum induxit, stansque mecum repetivit eam affinitatem cum Mte. v. serma.
conclusam, addens, oratores Mtis. v. sermae. Posnaniae cum suis oratoribus,
quos inibi habuit, inter alia proposuisse et rogasse, quod ipse cum Mte. cae
sarea velit intendere de quodam honesto matrimonio filiae primogenitae Mtis.
vrae., cum jam et tempus et aetas id exigerent. Et quia in Julio mense prae
terito de matrimonio quodam, quod ad me Mtas. v. serma. per Steinkircher
referendum perscripsit, quaedam exposuissem, quaerebat, a me, si quid ea in
re fuisset conclusum, ac si adhuc infectum esset nec ne. Ad quod nihil aliud
respondere potui, quam quod interea, quo illa nomine Mtis. v. sermae. retu
lissem, nullas, quid in his factum esset, accepissem litteras. Rogavi tamen,
cum forsan hoc primum non successisset, quod Mtas. v. serma. sine ejus
scientia et consilio concludere noluisset, intenderet cum Mte. caesarea ad
aliquod aliud honestius, me haec cum primis ad Mtem. v. sermam. perscrip
turum et non dubitare, quin habiturus esset cum primis etiam a Mte. v. serma.
responsum.
Ad hoc sermus. Ferdinandus rex mihi respondit, se omnia ex animo pro
Mte. v. serma. facturum, ubi illi unquam usui et honori esse possit, seque
interea, quo adhuc mentem Mtis. v. sermae. super his liquido non cognosceret,
aliquid tentaturum, ut honestum aliquod matrimonium inveniri possit, exhibens
se m agno cum affectu Mti. v. sermae., multum mutatus ab illo, qui fuerat me
cum in colloquiis Augustae. Et cum de prudentia atque fidei constantia Mtis.
v. sermae. cum eo multa contulissem Mtemque. v. sermam. id solere in fronte
ferre, quod fert in pectore, respondit: talem principem laudo, videtur praeteriti
esse temporis, et non de hoc mundo. Sic me humanissime dimisit.
Paulo post VII. hujus caesar cum rege exivit Colonia versus Aquisgranum. Ego praeivi IX. et eodem die, quo intravit huc caesar cum rege, quae
fuit X. hujus, praeveni una hora caesarem, qui juncto sibi rege magna cum
pompa armatorum una cum electoribus omnibus, excepto duce Saxoniae, cum
m agno
33
magno et splendido equitatu hora quarta post meridiem ingressus fuerat hanc
civitatem inductusque cum rege et electoribus ad ecclesiam, peractis ibidem
orationibus et caeremoniis consuetis, in crastino coronationem fieri ordinavit.
Undecima igitur hujus concessi ad palatium mane et inveni caesarem
cum comite palatino et marchione Brandeburgensi electoribus vestientem se sacris
pontificialibus; electores suum ferebant habitum et cum jam caesar esset vesti
tus, venit sermus. Ferdinandus rex etiam in suo habitu om nibusque paratis
itum est ex palatio versus ecclesiam; oratores cum cardinalibus subsequebamur.
Cumque in magna pressura venissemus ad fores ecclesiae, exibant obviam in
pontificialibus Coloniensis, M aguntinus et Treverensis archiepiscopi electores,
lectisque quibusdam orationibus super regem electum ingressi fuimus capellam
beatae Virginis in medio ecclesiae; ibi incepit archiepiscopus Coloniensis mis
sam, et ne in dicendis prolixis istis caeremoniis sim prolixior, regem injunxit,
gladio Caroli magni cinxit, coronavit et pro tem pore communionis Corpore
Christi refecit. Quibus omnibus peractis, quae volumen, non epistolam exige
rent, exeuntes cum caesare, qui coronam suam tulit in capite, et cum coronato
Romanorum rege ivimus ad praetorium, ubi pro more caesari et regi cum
electoribus paratum fuit prandium, cumque adstitissem cum oratore sermi.
Angliae regis usque ad primum ferculum, quod tulit comes palatinus., elector,
accepit nos ad prandium dnus. comes de Nassau cum quibusdam aliis' principi
bus, quod laute structum fuit in alia quadam habitatione in eodem*'praetorio.
Et sic cum ista solennitas cum multis caeremoniis, quae ad praesens scribi
non possunt, esset absoluta, discessum.
Sic Mtas. v. serma. habet pro ista temporis angustia in compendio elec
tionem etffelicem coronationem sermi. regis Ferdinandi, quam ut coram latius
exponere possim Mti. v. sermae., humillime supplico, dignetur me tandem
revocare. Rex hinc cras redit in Germaniam, caesar ad Belgos suos proficis
citur, quem, cum sic Mtas. v. serma vult, sequi cogor, et jam spero exilii
mei finem prope futurum.
Dedit mihi rmus. d. legatus cardinalis Campejus Coloniae hoc breve
inclusum ad Mtem. v. sermam. cum longa praefatione, quam ad praesens
recensere non possum; dixit aliud simile datum rmo. cardinali sanctorum 4,
ut tanto tutius ad manus Mtis. v. sermae. reddi possit; utinam aliquid de hoc
concilio, quod futurum somniamus, eveniat.1)
Alia in hac celeritate non restant, quam quod me humillime gratiae Mtis.
v. sermae. commendo et rogo, me tandem post septennium, quo totus canui
et consenui, revocare dignetur. Christus d. noster Mtem. v. sermam. quam
diutissime salvam et felicem conservet. Datt. celerrime ex Aquisgrano 13 Ja
nuarii a. dni M. D. XXXI.
Sermae Mtis. vrae. humillimus servus et capellanus
Joannes Dantiscus, c. epus. Culmensis.
Tomus XIII.
34
25.
2 6.
35
nobis singulariter gratam, quam eodem aequitatis modo pro regio nostro officio
et benevolentia gratificationeque mutua in omnibus referre vicissim lllustritati
vestrae curabimus semper. Quam et bene valere et felicem esse optamus.
Dat. Cracoviae, die XIX Januarii a. 1531 -1)
27.
H ieronym us Laski
Sigism undo primo, reg i Poloniae.
Archiwum Krolewieckie (odpis w spolczesny z kancelaryi Szydtow ieckiego).
3*
36
vare. Fidelia ac perpetua obsequia mea Mti. vestrae iterum unice commendo.
Ex curia regia W ysschegradiensi, vigesima prima mensis Januarii anno
domini 1531.
Ejusdem sacrae Mtis. vestrae minimus servitor
Hieronymus de Lasko etc., manu propria.
111.
ac magnifice domine, domine ceu pater observandissime. Salutem
et servitiorum meorum commendationem. Redditae sunt mihi ili. Dtionis.
vestrae litterae, quibus imprimis bene consulere dignatur silentio meo, et quia
crebriores ad illam non scipserim; tum deinde invitat me vestra ili. Dtio. ad
natae suae hymenaeos atque nuptiarum solennitatem. Profecto, ili. ac m agni
fice domine, indicibilis moles occupationum me cogit quandoque calamum abji
cere et nonnum quam a coeptis litteris surgere compellit, ob idque rariores lapsis
diebus ad illam dabam, qua de re cupio esse apud ipsam excusatissimus.
Quod vero nuptias attinet, nihil mihi suavius accidere posset, quam tanto
dominorum et amicorum laetissimo adesse coetui illiusque natae anteferre
taedam et charissimum dominum Tharnoviensem comitem rodere in crastino
ob nocturna hastiludia; excusabit autem me apud vestram ili. Dtionem. hoc
iter Constantinopolitanum, quod cras arripio; quod licet currendi habeat latissimum theatrum multosque excutiet sudores ac attenuabit vires, tamen quia
opus struere ipsique paci ac istorum principum concordiae studere duxi, nihil
eorum omnium nec etiam impensarum respectus me a coepto dimovebit Deusque omnipotens adsit huic operi et tandem tot et tantis malis metam statuat.
Nunc hic cum hoste interbellum habemus, nam dum paulo ante in Wissegrad cum domino Wilhelmo de Rogendorff bis convenissemus, indutias
trium mensium condiximus, sub quibus ipse ad caesarem et Romanorum regis
Mtes., ego vero Constantinopolim, ut supra, curremus. Fui etiam Strigonii bis
cum eodem domino Rogendorff et varia de variis egi ac disputavi, unde
effluxit quidam certus concordiae fomes, ita ut omnino citto, citto pacem
vestrae ili. Dtioni. polliceri possum etc.
Ejusdem vestrae ili. Dtionis. deditissimus filius et servitor
Hieronymus de Lasko, etc., m anu propria subscripsit.
29.
Rme. dne. dne. observandissime. Ago et habeo rmae. Do. vrae. maxi
mas gratias de illa clementi et perhum ana epistola, qua me servum dignata
est invisere et salutare. Video, quod hac nova honoris accessione nihil m u
tatum
37
tatum est de candidissimis moribus ejus, quo nomine rmae. Do. vrae. plurimum
gratulor. De revocatione rmae. Do. vrae. egi diligenter apud herum m eum 1)
et ipse apud principes. Sperat dnus. meus, quod tandem brevi revocabitur,
quae utinam felix et incolumis ad nos redeat. Interea commendo me et meam
perpetuam servitutem rmae. Do. vrae., cui supplico, ut aliquid de cantu figurato,
quo capella (ut vocant) caesaris et divi regis Ferdinandi abundat, huc ad me
transmittere dignetur. Sunt in tali genere musicae multa impressa hiisce tem
poribus, scilicet in cantionibus vulgaribus et mutetis; si talia inveniri possunt,
rogo, faciat me participem rma. Do. vra., cui me iterum, ut dno. meo colendissimo, commendo. Dat. Cracoviaee 21. Januarii 1531.
Servitor P. Decentius Cornelius suapte manu.
Magco. rmo. et clem enti dno. Joanni, episcopo Culm ensi ct oratori regio.
Dat. Cracoviae 21. Januarii, red. Bruxellis 17. Februarii.
38
caesareae Majestatis, qui negotia suae Mtis. illic curet et agat, cuperem, ut
v. r. D. dominum Cornelium Duplicium ad hanc provinciam obeundum ite
rum commendaret, scribereque aliquid de ejus virtutibus ad me per primam
occasionem velit, unde nacta occasione liceret mihi juvare hominem amicum,
quem amo vehementer ob ejus eximias animi et corporis dotes, nam quae
scripserat de ipso v. r. Dtio., obliterata rata sunt apud principes, quamvis
Mtas. regia sit de illo optime persuasa. Cupio, ut v. r. D. sit felix et incolumis
meque, quod facit, amet. Dat. Cracoviae XXII. Januarii, anno domini MDXXXI.
V. rmae. D. Jo. Choienski, archidiaconus Cracoviensis, manu sua s.
Rmo. domino Joanni, dei gratia episcopo Culm cnsi et oratori regio, domino et amico plu
rimum observando.
Dat. Cracoviae 22. Januarii, red. Bruxellis 15 Februarii.
31.
Bibi. ks. Czartoryskich, kod. 1601. pag. 245 (list oryginalny z wlasnor^cznym podpisem
krola).
Mtem.
39
33.
40
sit opus. Nam que si ad latiora nobis eundum fuerit, non 'defore credimus
nobis et temporis opportunitatem et modum, quo institutum nostrum prose
qui et finire queamus. Credidissemus autem, indutias mediante potissimum
Serenitate vestra initas et per nos ad ejus complacentiam et pro^bono com
muni susceptas ab ipso Johanne nullo prorsus pacto refutari debuisse. Vestram
vero Serenitatem ex animo bene valere et vivere optamus. Datum Spirae
XXIV Januarii anno 1531.
35.
'41
panum et obsoniorum genera emere et pro sui sustentatione contentus stare
possit.
Solae civitates majores in eo sunt, quod marcham XV gr., potissimum
in mercaturis, in cursu retineant et in usu habeant, necnon aurum quodiibet
supra valorem suum constituatur, detur et recipiatur. Inde est, quod inter se
et mercaturis suis flor. Hungar. per quinquaginta, Rhenen. per XXXV, hornen.
per quindecim gr. dent et recipiant, volentes per hoc fortassis et hoc conari,
ut ita ex officinis monetariis cambiatur.
Id quod si successerit, moneta Prutenica universa per aurum supra
valorem sumptum eximetur atque exportabitur, remanente dumtaxat in Prussia
viliori solidorum et denariorum moneta.
In proximo pro festo Michaelis elapso Grudeniino conventu tentata fuit
inter consiliarios Mtis. vrae. auri positio et aestimatio, sed cum propter alias
causas, tum propter nuntiorum domini in Prussia ducis absentiam, nihil constitifi potuit, rejecto hoc negotio in Elbingum, pro festo Sanctorum Simonis
et Judae apostolorum, inter nonnullos sacrae Mtis: v. consiliarios et ipsius
domini ducis nuntios pariter et concorditer tractando.
Verum neque ibi inter se, de et super auri aestimatione, convenire
potuerunt, et ita dissidentes et re infecta inde discessum est.
Quare consultum mihi videtur, quod s. Mtas. v. praeciperet consiliariis
suis harum terrarum, ut in proximo conventu Prutenico, per M. v. s. indicendo,
vel juxta annuam revolutionem pro festo Stanislai in Majo celebrando, aurum
omnino ad rationem et valorem monetae constituant et ponant rationemque
positi auri Mti. v. ex eo conventu mittant. Qua visa et per M. v. expensa,
auctoritatem suam ad sic vel aliter, prout v. s. Mti. visum fuerit servandum,
interponere possit et valeat.
Praeterea ut omnibus et singulis, ne aliter, quam XX gr. in marcam
numerent et accipiant, secundum decretum et m andatum nuper a sacra M. v.
emanatum, denuo severe mandet et praecipiat.
Ceterum quia plurimum refert, et in rem est tam sacrae M. v. quam
omnium terrarum, ut bona magis quam mala moneta habeatur et retineatur,
appareatque, sufficientem denariorum et solidorum esse copiam, non incon
sultum videtur, si s. r. M. v. domino Josto, monetariarum praefecto, speciali
mandato injungeret, ut deinceps (quandoquidem anno praeterito s. M. v. ita
fiendum Cracoviae consuluit), a cussione parvorum denariorum et solidorum
cessans, grossos dumtaxat et argenteam monetam percuteret.
Ego enim licet dominum Jostum hujus rei bis per litteras admonuerim,
ipse grossos ducales (in quorum recusione, nisi in solidos et denarios recudantur, damnum se facere asserit) causatur, pariturus tam en magis in hoc jussione
et auctoritati s. M. v., quam meae admonitioni obediturus.
Salvis in his omnibus excelsiore consilio et voluntate s. r. M. v., cui
haec pro modulo meo et communi reipublicae commodo nequaquam celanda,
sed humuliter suggerenda putavi.
Postremo ipsum dominum Jostum, ut quem hactenus non aliter in hoc
monetario negotio, quam sincerum virum decet, comperi, me praeterea ac
ecclesiam
42
ecclesiam meam pro mea parvitate v. s. Mti. diligentissime, ac humillime
commendo.
Ex Heilsberg 25. die Januarii anno dni. M. D. XXXI.
36.
Ludovicus Aliphius
Joanni D antisco.
43
expediri, rogo, efficiat, ut mei voti compos existam. Pro quo plurimum plurimumque debere me fatebor eidem vrae. D. r., cui me et obsequia mea fra
terna commendo. Datum Bari die 27. Januarii 1531.
Raptim.
E. v. r. D. ad vota paratissimus
Ludovicus Aliphius etc.
Rtno. in X" patri ct dno. dno. Jo. Dantischo, episcopo Culm ensi, sermi. regis Poloniae
oratori dignissim o, dom ino uti fratri honorandissimo.
Apud s. caesaream catholicamque Mtem.
Dat. Barii 27. Januarii., red. Bruxellis 1. Martii.
37.
Petrus Tom icki, epus. C racovieusis, vicecancellarius,
Christophoro Szydlovicio, castellano Cracoviensi, cancellario.1)
Teki G orskiego, nr. 1423 (minuta M aciejow skiego z popr. Tomickiego).
Kod. Sap. VIII, 191. Kod. Jag. nr. 198. Kod. Op. XIII. 43. Kod. Karnk. XIII. 44.
38.
) D. 28. 1. 1531.
!) W kod. Karnkowskiego m ylnie list zatytuiowany: Mathiae Drewicio, archiepo. G nesnensi.
:l) W szystkie kodeksy maja: a n i m o , w kod. O palinskiego poprawil Gorski na a m o r e .
45
aul indutias firmaret cum regibus ct principibus Christianis, dixit sibi non inte
grum esse eas ipsas indutias inconsulto et inscio imperatore Turearum susci
pere. Mittere vero se ad illum gubernatorem regni sui, dominum Ludovicum
Gritti, postulatum, ut annueret ad illas suscipiendas, prout haec et alia plenius
intelliget ex iis, quae ego praesentibus annexa mitto vestrae reverendissimae
Dominationi. Cui me ex animo commendo et valere illam cum suis omnibus
felicissime desidero. Datum in Bodzanczyn, 28 Januarii 1531.J)
39.
Teki G orskiego, nr. 1436 (przepisana starannie minuta). Kod. Sap. VIII. 193.
Kod. Jag. nr. 195. Kod. Op. XIII. 42. Kod. Karnk. XIII. 43.
46
tissiinae virginis Mariae solennitate domi prius absoluta, ne ob illud violatum
infaustum iter mihi contingat. Interim me gratiae Majestatis vestrae serenissi
mae et servitutem meam supplex commendo illamque semper esse felicissimam
et in longinqua tempora cum serenissimo filio aliisque omnibus liberis bene
salvam et incolumem vehementer desidero. Datum in Bodzanczin, sabato.1)
40.
47
accidit, rogo, ut de domo mea disponat arbitratu suo Magnificentia vestra. Cujus
ego me absentem tam quam praesentem amori et benevolentiae fraternae pluri
mum commendo felicissimamque semper et cum suis omnibus bene sanam
esse vehementer desidero. Datum in Bodzanczin die 29 Januarii anno 1531.
41.
42.
Ludovicus Aliphius
Joanni D antisco.
48
Magnifice amice, sincere nobis dilecte. Perlatae sunt ad nos his diebus
litterae tuae ex Soczawa datae, in quibus scribis, ut superioribus temporibus
admonuisses nos pro portione terrae Pokuczie, ex antiquo, ut tu scribis, pertinente ad terram Moldaviae ex donatione sermorum. dnorum. Hungariae
regum olim Stephano wojewodae facta, utque nos post mortem Bohdani,
wojewodae Moldaviae, illam ipsam portionem terrae pro nobis usurpaverimus,
quapropter illam, ut nobis inutilem, in potestatem tuam receperis.
Ad haec ita brevibus tibi respondem us: quod nos nunquam id a te
exspectavimus, ut tu, nulla a nobis injuria lacessitus, abjecta publica pace,
spreta amicitia et bona vicinitate nostra, conculcatis foederibus, fractis jura
mentis et sigillis districtum nostrum Pokuczie, ad nos et regnum nostrum
juste ac legitime pertinentem, hostiliter bello nobis non denuntiato invasisti
et injustissime occupasti occupasque in hunc usque diem, sciens, quod in
illius possessione pacifica praedecessores tui nunquam fuerunt, quinimmo
districtus ille praedecessores nostros, reges Poloniae, et nos pro dominis et
regibus semper agnovit et neminem alium. Stephanus, ille magnus prae
decessor tuus, divo parenti nostro Casimiro, regi Poloniae, in oppido Kolomya,
ceu
) Petro Gamrato.
49
ceu in centro praedicti districtus Pokuczie, omagium fidelitatis praestitit et
illius Mtem. dominum ac regem suum agnovit. Bohdanus, pater tuus, inva
serat quidem et occupaverat temere eundem districtum Pokuczie, sed quam
non diu illo potitus fuerat et quam non feliciter sibi in eo successit, sunt,
qui haec memoria tenent. Interroga eos et dicent tibi.
His ita se re vera habentibus quisque sanae mentis facile percipere et
judicare potest, quam maxime falleris in hoc, quod ille districtus ad terram
Moldaviae pertineret.
Et proinde non modice miramur, cur hoc tibi in animum induxisti, ut
ausus fueris nos immeritissime tanta injuria afficere subditosque nostros armis
impetere, districtum nostrum indebite et injuste occupare, amicitiam et bonae
vicinitatis vinculum aspernere, se suosque in manifestum discrimen ponere.
Quia vero nos natura abhorremus ab effusione sanguinis christiani solemusque cum amicis foedera servare, dum modo illi pariter in hoc nobis respon
derent, admonem us te amice et christiane ac per foedera, litteras, sigilla et
juram enta m utua nostra requirimus: educas gentes et praefectos tuos de prae
dicto districtu nostro Pokuczie dam naque subditis nostris per te et tuos injuste
illata resarciri facias. Mallemus enim causa dei injuriam hanc, si gratus eris,
tibi condonare, quam id meditari et agere, quod debitum et officium nostrum
exigit.
Ubi vero hanc clementem et Christianam oblationem spreveris, speramus
in dno. Deo, cui cor nostrum patet et qui sedens super tronum judicat aequi
tatem, quod ut antea, ita et nunc causae nostrae adjutor et protector esse
dignabitur, quodque nos in se et justitia nostra confidentes et foedera juramentaque servare volentes in hac necessitate non deseret, ut alias nunquam
fecit, cum illius opem contra tales fidefragos imploravimus. Dat. Cracoviae,
die tertia Februarii a. D. MDXXXI, regni nostri anno XXV.
45.
L itterae regiae M ajestatis
ad nobilitatem terrae M oldaviensis datae.
Metryka Koronna, ks. 44, str. 928.
Tom us XIII.
50
ille, vir magni nominis, vayvoda Moldaviae, divo parenti nostro Casimiro, regi
Poloniae, in oppido Colomia in centro praedicti districtus Pokuczye omagium
fidelitatis praestitit. Bohdanus, pater hujus domini vestri, invaserat quidem et
occupaverat eundem districtum, sed quamdiu illo pacifice potitus est, vos scitis
et si nescitis, interrogate majores vestros et dicent vobis. Inde quisque sanae
mentis facile percipere et judicare potest, quam maxime fallitur dominus vester
in hoc, quod districtus Pokuczye pertineret ad terram Moldaviae. Miramurque
plurimum, cur hoc sibi ille in animum induxit, ut ausus fuerit nos immeritis
sime tanta injuria afficere, districtum nostrum pro suo sibi vindicare, illum
occupare et nobis dira minitari, se vosque in manifestum discrimen ponere.
Cum autem nos (uti christianum principem docet) natura ipsa ab effusione
sanguinis Christiani abhorremus solemusque cum amicis et vicinis pacta et
foedera servare, si modo vicissim illi hoc ipsum facere voluerint, admonemus
vos et quemlibet vestrum Christiane et amice ac per foedera, litteras, sigilla et
juram enta per vos nobis et regno nostro praestita requirimus, suadeatis
domino vestro, educat gentes et praefectos illarum de districtu nostro
Pokuczye et damna illata nobis et subditis nostris resarciri faciat. Mallemus
enim solius Dei causa injuriam hanc, si grati eritis et dicto districtu cesseritis
ac nobis et subditis nostris pro damnis et injuriis satisfeceritis, vobis et
domino vestro condonare, quam id meditari et agere, quod debitum et
officium nostrum exigit. Si vero hanc clementem admonitionem et oblatio
nem nostram (sicut non credimus) spreveritis, speramus in domino deo,
justo judice, cui cor nostrum patet et sedens super tronum judicat aequi
tatem, quod sicut antea, ita et nunc justae causae nostrae adjutor et protector
injuriarumque nostrarum ultor esse dignabitur, quodque nos, in ipsius divina
misericordia et justitia nostra confidentes et foedera et juramenta servare volen
tes, in hac necessitate non deseret, ut alias nunquam deseruit, quando illius
opem contra tales fidefragos imploravimus. Datum Cracoviae, die tertia mensis
Februarii, anno Domini MDXXXI., regni nostri anno XXVto.
46.
51
nos participem. Quod vero personam et statum Illtis. vestrae attinet, et si etiam
a quopiam, quod dii procul avertant, impetita fuerit, scire velit, quod nos
eam unacum regno nostro pro virili nostra exigentibus id mutuis juribus
nostris et ea necessitudine, qua conjuncti sumus, non deseremus, quin omni
consilio et ope illi aderimus. De feris nobis missis magnas agimus et habe
mus Mti. vestrae gratias, caruimus enim tam recentibus carnibus ferinis videmusque, quod Mtas. vestra est melior venator, quam nos. Cum autem illis vescemur,
amantissimam recordationem Illtis. vestrae faciemus. Quam optamus feliciter
valere. Datum Cracoviae, tertia die mensis Februarii anno domini millesimo
quingentisimo tricesimo primo, regni nostri XXV.
Commissio propria sacrae Mtis. regiae.
47.
4*
52
dignata est, quodque haec ipsa offieiola, partim ex oratorum suorum litteris,
partim vero ex praesenti relatione domini doctoris Beati, consiliarii sui et
praefecti Horbensis, cognita, regia sua gratia complecti non fuerit dedignata,
immo amplius cumulatiore gratia acceperit me prosequendum, si porrexero
similibus studiis animi mei propensionem in negotiis sermae. vrae. Mtis., ubi
occurrerint, declarare. Ago inprimis sermae. vrae. Mti. immortales gratias pro
tanta gratia, quod opellas meas tam exiles intelligere benigne simul et
benigne excipere dignata fuerit, tanto enim majori conatu, ubi dabitur occasio
rebus sermae. vrae. Mtis. commodandi, pro parvitate mea adesse curabo,
quanto magis intellexero, studia mea non fuisse sermae. vrae. Mti. ingrata;
cujus gratiae me juxta cum servitiis commendo et cupio, ut dominus deus
s. vram. Mtem. in om nibus actibus fortunet et in augmentum et consolationem
universi nominis Christiani superstitem in multos annos servet. Datum Craco
viae IV mensis Februarii anno domini MDXXXI.
Ejusdem sermae. vrae. Mtis. servitor
Lucas, comes de Gorca,
castellanus Posnaniensis et capitaneus Majoris Poloniae.
Serenissim o principi et domino, domino Ferdinando, dei gratia Hungariae, Bohem iae regi,
infanti Hispaniarum, archiduci Austriae, duci Burgundiae etc., marchioni M oraviae etc, comiti
Tirolis etc., domino gratiosissimo.
53
valere, cui nos ex corde commendamus. Datum Cracoviae quinta die mensis
Februarii anno domini MDXXXI, regni nostri XXV.
Sigismundus rex subscripsit.
Serenissim o principi domino Ferdinando, dei gratia Hungariae, Bohem iae, Dalmatiae, Croatiae, Sclavoniae etc. regi, infanti Hispaniarum, archiduci Austriae, duci Burgundiae etc., marchi
oni Moraviae et comiti Tirolis etc., fratri et sororio nostro charissimo.
50.
51.
54
collatione ad eandem, nimirum tam excellentem et praepotentem dominum,
penitus nulla existunt. Tamen si majoribus et praestantioribus me sufficere
scivissem, quae cordi sintae placerent sermae. Mti. vrae., procul dubio citra omnem
moram cum summo studio ea confecta reddidissem. Et si nobis servitoribus
suis serma. Mtas. r., qui libentissimis et alacrissimis animis illi obsequi stude
mus, placidam exauditionis aurem praebere dignata fuisset, in his, quae medio
domini Sigismundi Heberstayn, consiliarii subditique servitoris vrae. sermae.
Mtis., nunctiaveramus, quod an ille etiam hucusque retulerit, me penitus latet,
arbitrarer illam quantulamcunque operulam meam, uti nunc fert tempus, minime
displicere vrae. sermae. Mti. Verum quum ea sit fatorum vis, vel nescio quid
aliud obstaculo fuerit, quom inus illa suos progressus obtinerent juxta arbitrium
et collocutionem nostram.
Equidem missa isthaec facio nec illa amplius
revoco paratus in his vrae. sermae. r. Mti., quae mandaverit et sicut edocere
me dignata fuerit, obsecundare ac morem gerere, quibus rebus juxta vires
meas incumbere et sedulam navare operam curabo, ut pro possibilitate mea
menti vrae. sermae. r. Mtis. consonent atque conveniant studia obsequendi
mea, cum quibus me humillime exhibeo et dedico.
Tandem vram. sermam. Mtem. regiam optime valere et diutissime ac
felicissime regnare precor. Cujus me gratiae et clementiae, uti humillimus
servitor vrae. sermae. Mtis., obedienter commendo. Datum Cracoviae dominica
Septuagesimae anno domini 1531.x) Sacrae serenissimae Majestatis vestrae
regiae deditissimus servitor
Andreas, comes de Thanczin, palatinus Cracoviensis.
Serenissim o principi et domino, dom ino Ferdinando, dei gratia Hungariae, Boem iae etc.
regi, infanti Hispaniarum, archiduci Austriae, duci Burgundiae, marchioni Moraviae etc., comiti
Tirolis etc., domino mihi clem entissim o.
52.
55
potest, com m endatiorem facere non negligim us, et ut de me pollicear, habet
illma. D. vestra me sibi devinctum deditum que et paratissim um , juxta et
fidum servitorem in om nibus rebus et negotiis suis, m odo experiatur, dum
voluerit. Et m e solita gratia sua com plecti non dedignetur illma. D. vestra.
Quam D om inus D eus diu servet sanam sem perque felicissim am , cui me ex
corde com m endo. Datum C racoviae die 5. Februarii MDXXXI.
56
diacono, sed hanc electionem capituli esse adhibitam episcopo per m odum
consilii. B ullae etiam nihil officere potest, cum prom ovetur persona docta
et id onea cum praefixione term ini, qui unicuique dari debet ad docendum de
qualificatione sua. Cum haec im ago sit, priora duo, nem pe doctus et idoneus,
res ipsa, quae perinde bulla exigit et quae non om nes qualificati habent,
sed et bulla ipsa, quoniam in arbitrio sit ordinarii, ostendit ipse d archiepiscopus in prom ovendo dno. Loboczky, nihil renitente capitulo suo et dnus.
W ladislaviensis solius d. Pyetuch propositione absque ullis term inis et ceri
m oniis. U nde ego veniens Ploczkam , cum de ipso archidiaconatu has varias
et indignissim as practicas com perissem , vocavi ad me capitulum , proposui
juxta statutum duos: unum d. Przeborow ski, qui ratione qualificationis rejici
no n posset, alterum d. P opielski; quem cum quisque potiorem judicaret,
quam illum, quem non nosset, convenim us super illo ad unum om nes et
provisio illi per m e facta ea lege, ut intra sex m enses vel doceret se esse
qualificatum vel fieri curaret. N unc d. Strzelcza, de quo ego sum multifariam
benem eritus, nescio quo ductus spiritu, veniens ad eum term inum , quem
sibi sine m e statuerunt, adhaerentibus ei duo b u s ineptioribus, appellationem
cum citatione palam fecit et ut audio, alium archidiaconum elegit. U nde
expendat rma. Dtio. vra. quom odo haec bulla, quae ordinariis in favorem
expedita fuit, ita nobis vertatur in difficultatem et m olestiam , ut vel de
tollenda illa cum aliis paleis, quae in ea continentur, vel de reficienda nos
cogitare oporteat, tam etsi, q u o d ad m enses nostros attinet, eos habem us, ut
puto, vigore bullae a rma. D tione. vra. expeditae in om nibus et per om nia
liberrim os. Nam et de electivis beneficiis, quod in eis non com prehendantur,
illic continetur. Q uom odocum que tam en est, supplico a rma. D tione. vra.
pro consilio et auxilio et si quid fieri possit de facultate dni. Borek, ut per
m eum G logow ski significavi, ne isti mei turbatores et scism atici aliquid nobis,
qu o d tam en non video illlos posse, officiant. C om m endo me et servitia m ea
gratiae rm ae. D tionis. vrae., quam dnus. D eus servet sanam , laetam et sem per
felicem. Ex arce P olthoviensi die s. D orotheae anno 1.531,.)
Servitor epus. Plocensis sst.
Sacra regia M ajestas, dom ine clem entissim e. Hum illim am mei com m en
dationem .
Scribere m ihi dignata est sacra M ajestas vestra, questos fuisse
o p p idanos O strow ienses, se indebite a me excom m unicari.
Scire dignetur
sacra M ajestas vestra, oppidanos ipsos m agnam et insolitam violentiam in
bonis m eis fecisse: factorem et custodem silvarum m earum eo, quod ipsorum
aliquot dam na facientes pignoraverat, cum tum ultu ad villam m eam venientes
et
) D. 6. 2. 1531.
57
et curiam violenter intrantes vulnerarunt et captivarunt factorem que apud se
captivum aliquam diu tenuerunt. Ego, qui ad istas excom m unicationes, p rae
sertim adversus subditos M ajestatis vestrae praeceps non sum , jus m eum
relinquens rem om nem in dom inum capitaneum W arschoviensem , cui sub
sunt, retuli, ut ipse mihi et subditis m eis justitiam m inistraret;, qui post longas
dilationes tandem cum capitaneo m eo Poltoviensi inter partem laesam et ipsos
o p p idanos concordiam fecit, om nium sententia adm odum levem, de qua mihi
Piotrcoviae dixit addens, quod oppidani ipsi juxta concordiam nihil dare vel
lent, si p erpetuo censuras sustinere deberent. E go responderam , me jus m e
um et tantam violentiam relinquere tam facile non posse, libenterque vidissem ,
ut tunc m e praesente coram sacra M ajestate vestra questi fuissent, sed exspecta
runt discessum m eum . H uc vero cum litteris M ajestatis vestrae venientes retu
lerunt mihi, se concordiam fecisse cum officialibus m eis et decem vel circiter
sexagenas, quae parti laesae decretae fuerunt per concordiam , dom inum capi
taneum W arschoviensem pro se recepisse prom ittentem se, id vel apud m e vel
apud sacram M ajestatem vestram effecturum, ut res sim pliciter dim itteretur,
quod esset in m agnam m eam levitatem et injuriam pessim um que in posterum
exem plum . Q uare supplico sacrae M ajestati vestrae, ut id non aliter, quam
ut scribo et u t vere res est, existim are dignetur et non perm ittere, ut sive
oppidani ipsi post tantum facinus, sive dom inus capitaneus W arschoviensis
hos ludos de m e faciant.
Ceterum q u od m ihi etiam com m ittere dignata est M ajestas vestra, causam
inter o p p idanos de Radzilowo et dom inum Zakrzewski, plebanum ipsorum ,
aliter decidere non potui, quam ut solverent decim am pecuniarum juxta con
cordiam reverendissim i dom ini m ei C racoviensis inter illos factam et interpre
tationem ipsius concordiae per sacram M ajestatem vestram de m ansis et laneis.
E t profecto in m agnum ipsorum favorem facta est ipsa concordia, habet enim
plebanus decreta ducum et confirm ationem sacrae M ajestatis vestrae, quibus
illi adjudicata fuit decim a m anipularis, quae triplo plus valeret. P roinde, si
rursus ad M ajestatem vestram confugient, rem, uti se habet, scire dignetur.
C ujus gratiae m e etiam atque etiam hum illim e com m endo. Ex arce P o lto
viensi die VII F ebruarii anno MDXXXI.
Servitor epus. Plocensis.
5 5.
58
vel plures annos constituantur, Serti, v. et illustri G eorgio, duci Saxoniae etc.,
principi et consanguineo nostro charissim o, tam quam ad m anus neutras et
sequestrorum dari et deponi debeant, idque Serti, v. et eidem duci notificetur,
p ro u t ab eodem G uilielm o jam factum et intim ationem illam ab ipso etiam
Lasco ad Sertem . v. m issam esse videam us. Cum itaque partim pro nostra
in pacem affectione et studio, partim vero, quod per hoc ulteriori sanguinis
effusioni occurreretur, ad dictorum capitanei et consiliariorum nostrorum infor
m ationem hac de re factam benigne consenserim us, ut hoc ipsi negotium
agere et prosequi, debitoque fine term inare possent ac id, quod m odo per
ipsos circa hoc transactum et conclusum est, acceptaverim us et nostrum ad
id consensum praebuerim us, nobis vero de Serte, v., quam a principio et
sponte nostra ad hunc tractatum agendum et absolvendum elegim us et quam
in iis nostrae in eam fiduciae et benevolentiae respondisse cognovim us, optim a
q uaeque proinde (ut et antea sem per) polliceam ur et exspectem us, eandem
ideo Stem . v. m agnopere rogam us et hortam ur, ut se deinceps etiam in hac
causa bono tandem fine term inanda ita exhibere et gerere velit, ut in eam
confidim us. E t si contingat treugas illas ad unum vel plures annos a T urea
rum caesare assum i et acceptari, easque conclusas et initas Sertas, v. vel
a praefato H ieronym o Lasco, vel ab aliquibus aliis acceperit, dictaque castra
e t:o p p id a , pro nostra scilicet parte castrum S trigoniense et W issegradense,
pro parte vero Johannis Scepusiensis episcopatum et castrum Agriense et civi
tatem Kesm at, Serti, v. et antedicto duci deponi oportuerit, hoc idem d ep o
situm Sertas, v. unacum eodem -duce, quem hoc idem facturum esse non
am bigim us, nostri causa suscipere et neutiquam detrectare ac m ediam partem
gentium , quas Sertas, v. et idem dux dabit, pro rata m ediae partis suae ad prae
sidia castrorum et oppidorum illorum necessarias, secundum quod consignatio
ista fieri et praesidia in ea locari debebunt, sim iliter dare et unacum probo
et idoneo viro seu capitaneo, qui alteri parti non faveat, ad XXI m ensis Aprilis
proxim e futuris, diem a praefati capitaneo nostro et H ieronym o Lasco huic
consignationi praefixum , eo loci deputare et ordinare velit, qui loco et nom ine
Sertis, v. castra et oppida illa teneat et conservet, donec aliud determ inetur.
Q uam haec om nia ad singularem nostri com placentiam facturam esse non
dubitam us, idque erga eandem Sertem. v. pari aut m ajori quandoque officio
prom erebim ur, quae feliciter valeat. D atum Lintii 10 Februarii 1531.
56.
Illustrissim e princeps, dom ine, dom ine m ihi favorabiliter gratiose. V estrae
ili. D. incolum itatem et prosperos successus in om nibus ex anim o faveo. 111. D.
vestram scire volo, regem et reginam cum sua praeclarissim a progenie optim e
sanas et incolum es esse. G ratia deo, qui quinta hujus filiae m eae celebre conv iv ium |fecit et filiam m eam m agnifico dom ino Joanni, com iti a Tharnow , ad
thalam um deduxit et eam eidem tradidit. Postridie apud m e in dom o m ea habui
suas
59
suas Mtes. in prandio; dom inus Tharnow sky, com es, tertio die
Ubi etiam
ili. D vestrae non im m em ores fuim us, eidem cum illustrissim a dom ina conjuge
m ultum salutis deprecantes. Ceterum inscriptionem , quam mihi ili. D. vestra
m anu sua scriptam super certam pecuniae sum m am dederat, illam Felici, ili. D
vestrae aulico, restitui, quae jam in toto liberata est.
Ego pro tali tantoque
beneficio v. ill. D. in me collato im m ortales gratias ago et habeo. Q uas ili. D.
vestrae totique inclytae dom ui ejus obsequiis m eis referre per occasionem
nunquam n o n studebo. N ovarum rerum hic in praesentia, quod scribendum
esset, nihil est; sed quod dom inus Lasky tum suae M ajestati tum mihi scribit,
Illti. vestrae illorum exem pla his inclusa m itto.') Q uid porro erit, cum ratione
hujusm odi sequestri neque a serenissim o Jo an n e rege, ne quidem a rege
F erdinando nihil responsi habem us, nescim us.
Q uae idem serenissim us
dom inus F erd in andus scribit, illorum item exem pla i. D. vestrae m ittenda
duxi.2) Q uibus cognoscet, suam M tem. a C olonia m ovisse. Regia M tas.,
dom inus noster com m uniter clem entissim us, generosum Joannem Otiesky,
notarium terrae Cracoviensis, familiarem m eum , cum decem equitibus ad
im peratorem Turearum in causa w eiw odae M oldaviae ablegat.
Aliis rebus
ill. D. vestram in praesentia occupare nolo, siquidem eadem Felix, i. D. vestrae
aulicus, praesenti praesens abunde declarabit. His me ill. D. vestrae solitae
fraternae gratiae com m endo, quam deus optim us m axim us diu salvam cum
illustrissim a dom ina conjuge sua servet. Ex arce Cracoviae, XI. Februarii
an n o dom ini MDXXXI.
C hristophorus dom inus Schidlowiecz, castellanus et capitaneus Cracoviensis,
regni P oloniae suprem us cancellarius,
-) Zalqcznika
tego
braknie
60
5 8. Joann es D antiscus
Carolo V caesari.
Archiwum W iedenskie (list oryginalny}.
61
Gritti, gubernatorem regni sui, ad im peratorem Turearum significando illi
postulata serenissim i regis P oloniae et statim , ut acciperet responsum ab illo,
tum dem um Mti. serenissim i P oloniae regis se significaturum , quod sibi de
ipsis indutiis P osnaniae confectis facere erit possibile.
Aliud ab ipso w ayw oda, qui se regem H ungariae scribit, non fuit habitum
responsum , 'quod ipse serenissim i dom ini mei nuntius et quaedam alia
a Ludovico Gritti, ducis V enetiarum filio, serenissim o dom ino m eo significata
dom ino de R ogendorff exposuit.
Q uae vero idem Ludovicus Gritti serenissim o dom ino m eo 23 Decem bris
ex B uda scripserit et quae per instructionem scriptam et oretenus ipsi nuntio
serenissim o dom ino m eo dicenda com m iserit, quum in his conatus et m olim ina
sint im peratoris Turearum , serenissim us dom inus m eus etiam s. M tem. vram.
latere noluit.
Scribit se Ludovicus Gritti m issum fuisse ex C onstantinopoli a Turea in
H ungariam hac potissim um de causa, ut com m eatum quem posset copiosio
rem in H ungaria colligeret et pararet, qui ingenti exercitui sufficeret, quando
quidem Tuream decrevisse pro futuro vere cum m axim is ex m ultis nationibus
copiis terra et aqua cum que innum eris torm entis bellicis et m achinis, istiusm odi expeditioni necessariis, eo anim o exire C onstantinopolim , ne prius
redeat, quam G erm ania undique ferro et igne vastata usque ad fines Italiae
attingat eaque potiatur et ne quid res m aritim ae ei ad id im pedim ento esse
possint, statuisse incom parabilem arm atorum classem versus N eapolim m ittere;
hocque sic futurum , in eisdem ad serenissim um dom inum m eum litteris per
fidem suam affirmat, scribens, se id certo scire, et se ab ineunte aetate in
curia ipsius im peratoris Turearum versatum fuisse consiliaque ejus rectissim e
noscere, dolereque de tam gravi et im m inenti periculo rei christianae, seque
etiam pro eo debito, quo christianism o devincitur, et pro sua conscientia
ista om nia s. Mti. vrae. atque serenissim o F erdinando regi scripsisse asserit,
declarando tantum Turearum apparatum bellicum et im m inentia christianitati
discrim ina, quae nulla alia ex re ortum sunt habitura, quam quod serenissi
m us F erd in an d us rex non cessat Joannem regem et afflictum regnum ejus
H ungariae continuis calam itatibus afficere, quem im perator Turearum accepit
in suam protectionem , unde lacessitus tam perniciosum bellum orbi christiano
gerere instituisset. Scribit praeterea de oratoribus s. Mtis. vrae. et serenissim i
F erdinandi regis ad Tuream , sed per eos nullam pacem seu indutias confici
posse, nisi regnum H ungariae cum sua ditione libere Jo an n i regi cedat, pro
inde rogat serenissim um dom inum m eum , velit ista in principum Christiano
rum notitiam , quibus adhuc res christianae aviae essent, deducere et bene
considerare, quid agendum . Postrem o scribit; si intellexerit his discordiis
finem aliquem futurum in H ungaria, se daturum apud Tuream operam , quae
ad bonum et com m odum religionis christianae pertinere videbitur, rogatque
serenissim um dom inum m eum , ut quam prim um de his relationem faciat, ne
rem C hristianam sic destituisse judicari possit. D atum B udae 23. Decem bris.
N untio vero serenissim i dom ini mei idem Gritti in hanc sententiam
scriptam dedit instructionem .
Imprimis
62
Im prim is se favisse sem per rebus Christianis testatur, deinde quom odo
cum dom ino Jeronim o de Lasko laboraverit et ipsum im peratorem et Tureas
in consuetudinem hum aniorem a pristina illa crudelitate induxerit et quod
Turearum im perator, caeso serenissim o olim Ludovico rege, H ungaria et Buda
occupata, cessisset regi Jo an n i et quod non solum cessisset, sed donasset illi
om ne jus suum belli absque tributo et om ni alia subjectione.
Et quod ante duos annos, q uando serenissim us F erdinandus rex J o a n
nem e regno suo exturbare nitebatur, im perator Turearum se et vires suas
m ovisset ad defendendum am icum suum et regnum H ungariae am ico conces
sum recuperataque Buda et alia loca iterum denuo regi Joanni reddidisset,
fecissetque illi de rebus om nibus ad bellum necessariis cum terrestribus et
navalibus copiis cum que bum bardis et rebus his sim ilibus realem provisionem ;
nam verbum , quod ipse Turearum im perator in rem et am icitiam Jo an n is regis
sem el protulisset, ita statuisse observare, ut potius om nia extrem a pateretur,
quam relinquere am icum suum vel sinere eum opprim i.
Testatur etiam , anim um im peratoris Turearum non esse crudelem et
im pium in Christianos, nam quum dom inus Jeronim us Laski aestate praeterita
ad illum venisset pro consensu concordiae, quam serenissim us dom inus m eus
ad utram que partem tractare proposuerat, facile illam com ponendam adm isisse,
sed quia existim abat Turea serenissim um F erdinandum regem in hac concor
dia quodam usurum stratagem ate, m isisset igitur illum, ut adverteret, quorsum
negotia illa tenderent. Q uum que Budam pervenisset, paulopost in his co n
cordiae tractatibus, per exercitum serenissim i F erdinandi regis se cum Joanne
rege fuisse obsessum , licet sub uno eodem que tem pore ipse serenissim us
F erd inandus rex m isisset ad im peratorem Turearum pro pace et indutiis oratores,
quas nunc tenet detentos et alios etiam P osnaniam tanquam pro concordia,
quo serenissim us F erdinandus rex suae existim ationis non parum apud Tuream
am isisse eum que sic exagitasset et incendisset, quod prim o vere certissim um
et inauditum apparebit incendium , quodque igitur serenissim us F erdinandus
rex om nium futurorum m alorum sit causa.
C om pertissim um etiam sibi esse asserit, quod si B uda ex m anibus
Jo an n is eriperetur et Turea iterum illam recuperaret, illam nunquam deinceps
Christianorum sedem futuram , neque Tureas, quam diu vires habent, G erm anos
u nquam in H ungaria passuros, sed potius om nia absum pturos.
A dm onet in hac instructione serenissim um dom inum m eum , ut p erp en
dat, rectene an inique serenissim us F erdinandus rex indutias P osnaniae com
positas sit com plexus, quum post diem Luciae, quae dies prim a indutiarum
fuit, exercitus ejus fortissim o im petu Budam fuerit ingressus et aliquot inde
diebus perseverabat, unde serenissim us dom inus rex m eus perpendere deberet,
quo anim o rex Jo an n es hujusm odi delusas indutias boni consulere et accep
tare deberet, tam en pro bono publico paratus esset, sicut et ante proposuit,
ad ea, quae essent pacis et sincerae pacis, sed quia esset in foedere cum
Turea, quod alter absque alterius consensu et consilio neque de pace, neque
de indutiis statueret, velit ipse Gritti pro bono publico C onstantinopolim pro
ficisci.
Sed
63
Sed cum sciat et intelligat, nullam aliam spem esse indutiarum et pacis,
nisi q u o d serenissim us dom inus m eus, acceptis in sequestrum om nibus castris,
arcibus et m unitionibus ex m anibus serenissim i F erdinandi regis, m itteret hom i
nem suum per postas C onstantinopolim , Turearum im peratori significando,
arces esse in suis m anibus et indutias unius anni pro tractanda pace perpetua
esse necessarias; ubi ista sic fierent, pollicetur Gritti istiusm odi indutias se
perfecturum , sed petit de his fieri certior a serenissim o dom ino m eo pro
M artio fu tu ro ; quod si non fieret, Tuream om nino terra m arique venturum
acturum que, quae deus velit, neque eum im m oraturum sub Strigonio, sed
recta Viennam iturum et ibidem cum terrestribus copiis quaesiturum proelium ,
classem autem in regnum N eapolitanum m issurum , verendum que esse, ne
ducatus q u o q u e Barii aliquid m alorum patiatur.
Suspectam enim esse im peratori Turearum s. Mtis. vrae. et serenissim i
F erd in an d i regis vires et potentiam haberique utram que M tem. apud ipsum
Tureum ob civilia bella et clades Italicas in sum m o odio, praesertim hoc
tem pore, quo Turearum im peratori, tanquam colubri dorm ienti et ad pacem
inclinato, serenissim us F erdinandus rex cum hac B udensi obsidione caudam
pede presserit, qua de re irritatus conatur vibrare aculeos.
C oncludendo istam instructionem , dicit Gritti, q u o d si quid m ali hinc
orbi christiano accidet, serenissim o F erdinando regi im putandum , qui si adhuc
relicta H ungaria christianitati pacem parare voluerit, in illius esse arbitrio.
Q uo autem serenissim us rex m eus curam et sollicitudinem ejus in rem publicam Christianam posset experiri, offert se ipse Gritti ad serenissim um dom inum
m eum venturum tractaturum que et se perfecturum pacem cum plena facultate
non solum cum serenissim o F erdinando rege, verum etiam cum aliis illam
volentibus, m odo arces illae, ut supra dictum est, sint apud serenissim um
dom inum m eum in sequestro, cui ea in re, ut bonae fidei principi, Turearum
im peratorem fidere dicit. Q uod si forsan haec concordia fieri non posset,
prom ittit Gritti, se effecturum apud Tuream , quod serenissim us dom inus m eus
eas ipsas arces, quas in sequestro sic haberet, salvas et integras serenissim o
F erd in an d o regi resignare possit et reddere.
Ludovicus item Gritti praeter istam instructionem , quam in scriptis dedit
ad serenissim um dom inum m eum , ipsi nuntio seorsim dixit, ut regi m eo refer
ret, q u o d si ista pax inter serenissim um F erdinandum regem et Joannem
w ayw odam no n fieret, im peratorem Turearum om nino proposuisse, serenissi
m um F erdinandum regem prim o vere quattuor m agnis exercitibus aggredi,
cum prim o ipsum Tuream in persona V iennam adoriri statuisse et alium
m ittere ad devastandum et occupandum M oraviam et Slesiam , tertium contra
regnum B oem iae, quartum autem exercitum navibus ad Italiam transm issurum ,
qui prim um A puliae applicare debebit.
Ista confidenter serenissim us dom inus m eus in notitiam Mtis. vrae. sere
nissim ae deducenda existimavit, ne, cum Turea tantum serenissim o dom ino
m eo fidat, cuipiam de se secus, quam convenit christiano et bono principi,
insim ulandi et suspicandi ansam relinquat; nam serenissim us dom inus m eus
bonum christianae reipublicae et m agno desiderio optat et sum m o studio,
neque
64
neque sine suo im pendio procurat, voluitque hunc suum nuntium , qui cum
his ex H ungaria rediit, illico cum om nibus his negotiis ad sacram Mtem.
vram. et ad serenissim um F erdinandum regem transm ittere, nisi m agna
locorum distantia, quo forsan tardius, quam necessitas postulat, ad s. Mtem.
vram. venire potuisset, fuisset im pedim ento; com m odius igitur videbatur, ut
haec om nia sic per postas ad m e perscripta in notitiam s. Mtis. vrae.
perducerentur. R ogatque serenissim us dom inus m eus, ut haec om nia s. M tas.
vra. cum celeri nuntio ad serenissim um F erdinandum regem perferri procuret,
quo M tas. ejus, cui plurim um interest, quom odo om nia habeant, m ature et
o p p ortune scire possit et si quid item s. Mtas. vra. serenissim o dom ino
m eo super his respondere dignabitur, rogat, ut id quam prim um cum litteris
suis faciat, ne m ora, quod plerum que solet, periculum faciat.
Et ne quicquam rerum serenissim i dom ini m ei s. M tem. vram . lateat,
'injunctum m ihi est s. Mti. vrae. referre, quod paulo ante w ayw oda M oldaviae
correptus m alo spiritu, nulla habita causa, rupto et violato jurejurando, fractis
foederibus cum serenissim o dom ino m eo et regno P oloniae initis, litterisque
et sigillis atque corporali juram ento posthabitis, provinciam Pokucye dictam ,
intra fines regni P oloniae consistentem , M oldaviae vicinam , nulla hostilitatis
denuntiatione praem issa, clam et fraudulenter cum gentiarum suarum exercitu
ingressus est, eam que, q u o d nullas haberet m unitiones, vi occupavit et hacte
nus possessam obtinet, ad quam provinciam recuperandam non parvum belli
apparatum serenissim us dom inus m eus struit ad praesens. U nde sacra M tas.
vra. conjicere potest, quam non vacat m odo serenissim us dom inus m eus
a bellico strepitu, quem quidem , sic deo perm ittente, nulla ratione evitare
potest.
Q uum que w ayw oda M oldaviae sit Turearum im peratoris tributarius,
necessario serenissim us dom inus m eus eam dum taxat hostilitatem et injuriam
sibi illatam , m isso nuntio, im peratori Turearum declarari et exponi atque
etiam de his rebus s. M tem. vram. per me certiorem reddi jussit, quo nem ini
d etur calum niandi occasio; quum que non parum interest s. Mti. vrae. scire,
et quae Turea m olitur et qualiter illius conatibus occurri possit, com m isit
haec om nia serenissim us dom inus m eus s. Mti. vrae. et serenissim o F erdinando
regi per me nota fieri, offertque serenissim us dom inus m eus s. Mti. vrae.
om nem operam constansque suum studium , quo hactenus nil intentatnm
relinquit, quod ad bonum reipublicae christianae procurandum opportunum
et utile cognovit et sum m opere s. M tem. vram rogat, velit haec singula apud
se reputare et quid tot im m inentibus m alis opponi possit, pro sua incom para
bili prudentia et in rem christianam cura et propensione perpendere, atque
su p er his per nuntium aut litteras suas quantocius serenissim um dom inum
m eum de m ente sua edocere, qui se am ori et fraternae benivolentiae s. Mtis.
vrae. plurim um com m endat.
P raesentatum Bruxellis 14. Februarii anno
dom ini 1531.
Jo an n es Dantiscus, episcopus C ulm ensis, apud s. ces Mtem.
serenissim i P oloniae regis orator, m anu propria.
65
5 9.
R esponsio ad ea, qnae per reverendam dominum
episcopum Culmensem, serenissim i reg is Poloniae oratorem,
M ajestati caesareae exp osita su n t.1)
Archiwum W iedenskie (odpis w spok zesny).
Legit caesarea M ajestas serenissim i regis P oloniae litteras et, quae per
ejus oratorem ei relata voluit, audivit, fuitque illi vehem enter gratum , eundem
serenissim um regem ejusque conjugem serenissim am reginam recte valere,
com m endatque plurim um affectum ipsius serenissim i regis atque studium pro
his, q uae de adventu Turearum deque litteris Ludovici Gritti ad suam S ereni
tatem scriptis de contentionibus inter serenissim um regem R om anorum et
vayvodam ei significavit; nec non et pro eo studio, quo eas contentiones
com ponere h actenus conatus est, gratiam habet non vulgarem ; precaturque
suam Serenitatem , ut frequenter eum de om nibus adm oneat et quam sem per
pro reipublicae salute navavit operam , continue praestet. Q uod ad conten
tiones de regno H ungariae attinet, satis superque Serenitati suae notum
existimat, serenissim um regem R om anorum om nia praestitisse et obtulisse
pro his com ponendis, q u ae a parte sua desiderari poterant, ita ut causam
suam ap u d deum et hom ines recte posset justificare, praesertim in his, quae
ad ultim am B udae obsidionem et indutiarum , vayvodae culpa, interm issionem
spectant. N eque ob eam rem ipsum serenissim um regem R om anorum , inva
sioni, quam Tureae (uti G rittus scribit) adornantur, causam dedisse, causari
quisque potest, cum longe antea hujus invasionis fam a ad nos pervenerit.
Sed his obm issis idem caesar certo scit, eundem serenissim um regem R om a
norum ab eo, quem hactenus de com ponendis his contentionibus habuit,
anim o atque voluntate non recessurum , im m o sem per se prom ptissim um
exhibiturum ad honestas cuncordiae conditiones acceptandum , de qua re ad
eum in praesentia M tas. sua scribit. Q uem adm odum haec om nia idem sere
nissim us rex P o loniae ab eodem serenissim o rege R om anorum latius et fre
quentius, cum propinquiores sint, subinde accipiet; si autem vayvoda in com
pon en d o negotio difficilem se (ut hactenus) p raestabit et ob eam causam
bellum alere et Tuream , com m unem reipublicae christianae hostem , excitare
voluerit, idem serenissim us rex R om anorum a suis am icis et foederatis adjutus
boni principis officium praestabit, ipsaque caesarea M ajestas (qui certe m allet
contentionem com positam et rem publicam Christianam quietam ) unacum aliis
principibus et potentatibus quibus poterit viribus Turearum invasioni se o p p o
net et rem publicam ab eorum injuriis tueri curabit; sibique om nino persu ad e
tur, ipsum serenissim um regem P oloniae, tanquam unum ex prim oribus m em
bris reipublicae christianae, in eum casum officium optim i catholici atque
m agnanim i principis praestiturum .
66
60.
Stanislaus R zeczyca
Joanni D antisco.
Rme. in C hristo pater et dom ine, dom ine gratiosissim e. Servitutis m eae
in gratiam v. P. r. supplici com m endatione praem issa. M itto v. P. r. apostolicum breve, quo v. P. r. a consecratione in episcopum ad annum unum ,
a term ino possesionis p er v. P. r. procuratorem in ecclesia vestra C ulm ensi
acceptatae com putandum (scii, absolvitur). Q uem term inum , eo elapso si v.
P. r. cordi erit, prorogari curabim us in alterum anpum .
Q uirinus, dom inorum de Fukeri negotiorum gestor, vir profecto hu m a
nus et dulcis, debitum duc. quatuor pro processu et testium exam ine, et duc.
duorum pro plico literarum ex V elcerorum banko acceptarum ultra calculum
in ecclesiae expeditione v. P. r. transm issum expositorum , augere volens su p
plicationis expeditionem , brevis scripturam et taxam duc. 5 redem it.
Q uirinus ex obligatione duc. 559 et julior. 5 pro annatis p er me pro v.
P. r. facta nondum me relevavit. Am bo siquidem litteras regias operim ur,
q u ae utinam v. P. r. com m odum quodpiam afferrent, tam en cam era haec nim is
est bibula et insatiabilis, praesides avariores plus, quam credi potest, hei inex
orabiles adeo, quibus nec p ap a im perare videtur.
Q uocirca v. P. r. supplico, si litterae regiae hic non m itterentur seu m an
datae desiderio nostro haud responderent, v. r. P. velle g ra tio su m x) non recu
set, ut ad festum resurrectionis proxim um m e ab obligatione evincere com
m endet, quandoquidem procuratores cam erae, ut annatae in term ino praefixo
forent num eratae, m e futuris censuris frequenter sollicitant.
H ac tem pestate ecclesiam M ednicensem , cujus taxa floreni 332, unus
term inus, pro N icolao Vierzgal, episcopo Kioviensi, per viam translationis
expedio, cum sacerdotiorum ad 108 duc. retentione, et etiam apud cardinalem
pro gratia insteti. B onus pater, nisi praefecti officiorum m isericordes contravenissent, gratiam benignam gratisssim e fecisset.
Concilium futurum forte necessitatibus patriae ............ . quibus assidue
opprim im ur. A nnatas et s. Petri denarium ad m ilitem in infideles solvendum
nobis si non restituet, saltem gratiose condonabit.
H enricus Buseio, ad quem v. P. r. am icas litteras dederat, negotium
bullarum taxandarum prom ovendo, gratiae et favori P. v. r. com m endari jubet,
profecto hom o probus, ab om nibus am ari dignus.
Supplico v. P. r., si liceret, an concilium per M tem. caesaream pontifici
intim atum aestate futura tractari deberet, v. P. r. perscribere dignetur, qu an d o
quidem hic, ut anim i principum sunt occulti et m utabiles, nonnunquam fama
rei futurae inter populares augetur, interdum decrescit; sanior pars nunquam
concilium futurum sperat, taliter trium phabim us.
P odolia nostra per M isios Turearum suggestione et auxilio m ultum
afflicta, C a m e n a 2) vix non intercepta proditione. Adversus quos princeps M ontis
Regii,
J) N ie jasne, m o2e ma by<5: gratiosum esse.
) K am ieniec.
<
67
Regii, m archio B randem burgensis, cum justo exercitu m issus, quod v. P. r.
certius scire p u to .1)
C om m endo m e v. P. r., dom ini gratiosissim i, gratiae. Q uem pro m ea
singulari consolatione diu et felicissim e vivere opto. R om ae, decim a octava
Februarii 1531.
,
V. P. r. devotum m ancipium
Stanislaus Rzeczyca.
Rmo. in Christo patri et dom ino, dom ino Joanni, electo confirmato Culm ensi, sermi.
regis Poloniae apud M tem. caesaream oratori, dom ino et patrono gratiosissim o et observando, in
curia Mtis. Caesareae dentur.
Dat. Romae 18. Februarii. Red. Bruxellis 13. Martii.
61.
Illustrissim e princeps, dom ine, dom ine favorabiliter gratiose, prom ptis
sim orum obsequiorum com m endatione officiosa praem issa. N obilis Venceslaus
Skrzidlowski, qui has m eas i. Do. vestrae reddet, appulit anim um , ut satellitio
aulae Do. vestrae i. adscribatur, petiitque m e om nibus precibus, ejus nom ine,
dom inus Plusznyczki, dapifer et aulicus regiae M tis., ut se i. Do. vestrae com
m endarem ; qui quia de me et dom ino Cracoviensi castellano, fratre meo,
pro b e m eritus sit, non potui hom ini bono id flagitanti ulla ratione recusare,
quom inus eundem Skrzidlowski i. Do. vestrae com m endarem , et oro eandem ,
dignetur ipsum in duobus equis fam ulitio suo adnum erare; nam se talem fore
i. Do. vestrae pollicetur servitorem , qualem vel m axim e desideraverit, nem pe
probum , fidum et ad om nem usum obsequibilem et alacrem , qui antea in aula
illius serviens, potuit specim en sui dedisse. Q uod ego om ni obsequiorum et offi
ciorum genere, si quae unquam i. D. vestrae probarentur, eidem i. D o. vestrae
nunquam non referre paratus ero. Cujus m e favori et m ea om nia diligentis
sim e com m endata esse cupio et faustinam cum universa ejus dom o aeternita
tem vivere desidero. D atum C racoviae feria sexta post divi Valentini ferias
anno dom ini M. D. XXXI0.2)
Ejusdem illustrissim ae Do. vestrae servitor
N icolaus de Schidlowiecz, castellanus
Sandom iriensis ac regni P oloniae thezaurarius.
Bon, Dei gratia regina P oloniae, m agna dux Lithuaniae, Russiae totiusque
Prussiae, M asoviae etc. dom ina. Illustrissim o principi, dom ino Alberto, eadem
gratia m archioni B randenburgensi, in Prussia, Stetiniae, P om eraniae, C assubarum
') WiadomoSc balamutna.
a) D. 17. 2. 1531
68
63.
Illustrissim e princeps et dom ine, dom ine gratiosissim e et cum prim is co-lendissim e. P ost obsequentissim ae voluntatis et operarum officiosissim am com
m endationem praem issam . N obilis Venceslaus Skrzidlow ski in votis habens,
vestrae illustrissim ae D tioni. servire, petivit a me, ut se illustrissim ae Dtioni.
vestrae com m endarem . Q uod quum ab aliis dom inis non gravate obtineret,
neque ego illi negare potui, praesertim quum audirem honesta hactenus illum
fuisse conversatione. P roinde vestram illustrissim am Dtionem . rogo, si citra
m olestiam fieri possit, dignetur hunc suo satellitio adjungere ac servitium , ut
vocant, pro voluntate sua ipsi assignare in aula. Q uod alioqui aliorum dom i
norum intercessionis causa sit factura illustrissim a Dtio. vestra, idem hoc con
tem platione petitionis m eae non dubitet, quaeso, benigne et clem enter facere.
E go vero vestrae illustrissim ae Dtioni., quicquid fecerit, prom ereri et obedienter
recognoscere erga illustrissim am D tionem . vestram curabo ad om nem occasionem .
Sub haec me et m ea servitia vestrae illmae. Dtioni. com m endo. Q uam optim e
ac
69
64.
Serenissim e dom ine, am ice dilecte. Petrus vayvoda, dei gratia dom inus
regni M oldaviae. Unde, ne sit incertum D. vrae., his antea diebus m isim us
hom inem nrum . ad D. vram. cum litteris nris. varia propter negotia nra. ardua,
qui per O ttam retentus exstitit, nisi litteras nras. Dtioni. vrae. curavit. Et
cum perlectae fuerunt litterae nrae., vra. Dtio. ea nobis scripsit, quae non
deberent dom ino cui scribere. N os enim ignoram us, quin ex inform atione D.
vrae. est ipsa littera scripta, quoniam , ut quam m axim e fallerem us, quod
scilicet districtus Pokuczie non pertineret M oldaviam et pater noster Stefanus,
vayvoda m agnus piae m em oriae, terram Pokuczie n o n conservasset, et adhuc
asserit
D. 18. 2. 1531.
70
asserit Dtio. vra., quod nos non sum us filius Stefani M agni vayvodae, sed
essem us filius B ohdani vayvodae, qui erat frater n o b is; ille autem autor cespitavit et fallit, qui nos a patre nostro ab n eg at; et illam portionem Pokuczie
Stefanus, vayvoda m agnus, pater noster carissim us, diu conservavit, post m or
tem autem patris nri. B ogdanus vayvoda, frater n o ster; per sororem Dtionis.
vrae., quae sibi conjuncta erat, quadam astutiae velam initate ab eo terram P o
kuczie occupaverat. N unc autem nos illa terra indigem us, propterea a D. vra.
occupavim us, quia nobis est vera et legitim a terra ipsa possessionaria. M odo
enim accepim us, D. vram. nobis ostendere m inas, propterea rogam us D. vram.,
veluti am icum bonum , gratia bonae vicinitatis, quod de illis indulgem ini, quia
pro certo scim us illam terram P okuczie pertinere M oldaviam ; ea de re occu
pavim us. U bi autem dicit D. vra., quod non sum us potentissim i, posse fieri,
ut deo juvante potentissim i im peratoris Tureorum , H ungarorum , Tartarorum et
T ransalpiensium m anu et virtutibus, opere precium defendere, tuere curabim us.
D em um autem dicit D. vra. quod nos foedera, juram enta nostra fregim us, tam en
no n violavim us nra. foedera neque juram enta, nec etiam conculcavim us sigillum
nrum ., quia dom inia vra. Polonica spatium unius m edium m iliarium Italicum
no n intravim us. Sed juram enta nra. pollicita in perpetuum conservare studem us;
audim us enim , quod D. vra. filium suum in regem P oloniae coronavit et in solium
regium collocavit. N os cum eo nulla juram enta neque foedera donec praesti
tim us. E t si D. vra. opinatur, quod districtus ille Pokuczie non pertinet M oldaviae,
causa interrogandi D. vra. m ittat unum hom inem prim um ad potentissim um im
peratorem Tureorum , tandem ad ipsum dom inum Joannem , regem H ungariae,
qui verum judicium et justitiam inter nos m inistrabunt, cujus nostrum est, P o lo
niae vel M oldaviae regno illa terra pertinet, quoniam quum m ittim us nuntios
nros. ad D. vram ., eos barrones Dtionis. vrae. retinent et ad eam ire non
persinent; et consequenter Dtio. ipsa scribit nobis, quod fallim us; nescim us,
cum scitu vel sine scitu Dtionis. vrae. est illud vocabulum scriptum . Si ea in
re ipsa haesitet, gratia visendi m ittet hom inem suum , ut inspiciat et legat
litteras Dtionis. vrae., utrum fallim us; et in reliquo Dtionem . vram. valere o p ta
mus. Dat. Baloviae feria tertia ante festum C athedra Petri. Anno 1531.J)
66.
Archiwum K rolew ieckie (list oryginalny). Kod. Sap. VIII. 198. Kod. Jag. nr. 178.
Kod. Op. XIII. 49. Kod. Karnk. XIII. 50.
Sigism undus, dei gratia rex Poloniae, M agnus dux Lithuaniae, Russiae,
Prussiae, M asoviae etc. dom inus et heres. Illustris princeps et dom ine, nepos
noster charissim e. R edditae sunt nobis litterae Illustritatis vestrae, quibus nos
de G edanensium pertinacia et usu veteris m arcae certiores facit. Q ue res majorem in m odum est nobis m olesta et gravis, vel ob id m axim e, q u o d et m an
datis nostris et publicis decretis illos tam proterve reniti audiam us. Verum
nos, qui m ajoris sem per publica com m oda, quam privatam illorum utilitatem
fecimus,
) D. 21. 2, 1531.
71
fecimus, serio curabim us, ne vel illorum tem eritas nostram et com m unium
decretorum autoritatem vincat, vel inobedientia m aneat im punita. E t tam etsi
quidem verisim ilibus m ultis rationibus illi hic apud nos dem onstrare et p er
suadere nobis sunt conati, nihil penitus referre, nova ne vel veteri inter se ex
privato consensu m arca m ercatores contrahant, dum in reliquis a com m unibus
decretis et m andato nostro non discedatur, nos tam en, ne quid contra prim am ,
quam cum Illustritate vestra et consiliariis nostris habuim us, deliberationem
fiat, nihil assentiri illis in hiis, quae proponebant, voluim us, sed om nem ejus
rei tractationem in proxim um terrarum Prussiae conventum rejecim us, ubi con
siliarii nostri sim ul cum Illtis. vestrae nuntiis, qui tum illic erunt, collocuti,
statuere m elius poterunt, qui certus et com m odus om nibus m odus in usu
m onetae praescribi et servari deinceps debeat, ne am plius civibus G edanensibus vel querendi vel disputandi locus et occasio super hiis rebus detur.
Ceterum q u o d ad suspensionem sufficiendorum senatorum G edanensium
attinet, satisfacere postulationi et consilio Illtis, vestrae propterea non potuim us,
q u o d serius quam oportebat litteras Illtis. vestrae ea de re accepim us. Feriae
enim cathedrae divi Petri ita erant in proxim o, ut praeveniri litteris nostris,
si m axim e voluissem us, nequaquam potuissent.
In m ittendo tam en aulico
istuc nostro N icolao Nypschicz Illtis. vestrae postulatis annuim us, per. quem
quaelibet secreta libere et tuto nobis renuntiare poterit Illtas. vestra. Q uae bene
valeat et sit diu cum om nibus suis salva et incolum is. D atum Cracoviae die
XXIII3 F ebruarii anno dom ini M. D. XXXI0., regni vero nostri anno XXVto.
C om m issio propria regiae M ajestatis.
67.
Sanctissim e *in C hristo pater et dom ine, dom ine clem entissim e. P ost
hum ilem m ei regnique et dom iniorum m eorum com m endationem et oscula
pedum beatorum . Jam d u d u m supplicaveram Sanctitati vestrae per litteras, ut
religiosum fratrem A drianum ordinis praedicatorum , electum episcopum titularem
E nnensem , paterna benedictione confirm are bullasque consecrationis dari illi
m andare dignaretur. In qua petitione m ea, tam etsi nihil dubitem pium assensum
Sanctitatis vestrae praesto mihi fuisse, m iror tam en vehem enter, quod ea sit vel
m eorum in sollicitando negligentia vel Sanctitatis vestrae officialium in expediendo
difficultas, ut non possit tanto tem pore pauper electus ullum m uneris sui finem
consequi. Q uare iterum Sanctitati vestrae praesentibus supplico, ut in ista exigua
et h onesta petitione m ea ita m ihi auctoritatem suam accom odare dignetur, ut et
religiosus praedictus, confessor m eus, plus nim io p er officiales non extrahatur
et ego cognoscam petitionem m eam tanti, quanti m erito debet, apud Sancti
tatem vestram valere. C om m endo m e rursus, regnum et dom inia m ea in g ra
tiam Sanctitatis vestrae, cui et vitam diuturnam et felices om nes successus
a dom ino D eo concedi ex anim o precor. D atum Cracoviae, XXIV Februarii
an n o 1531, regni nostri anno 25.
72
68.
73
volentibus subditis nostris, aliqua ratione juri et autoritati Serenitatis suae sive
perm utiationibus, sive resignationibus, sive coadjutoriis excogitatis praejudicari.
N ollem us enim , sicut in aliis, ita etiam in ista nom inandi facultate posteriorem
haberi rationem serm ae. conjugis nostrae, quam aliorum quorum cum que su b
ditorum nostrorum , tam etsi petitionibus illorum annuentes saepius illorum
negotia Dtioni. vrae. rmae. com m endem us. Dat. Cracoviae die XXIV Februarii
1531, regni nostri anno XXV.
70.
71.
Sigism undus, dei gratia rex Poloniae, M agnus dux Lithuaniae, Russiae,
Prussiae, M asoviae etc. dom inus et heres. Illustris princeps et dom ine, nepos
noster charissim e. Q uoniam Illustritas vestra proxim is litteris, quas ad nos
dedit, scripsit, se habere quaedam secretiora negotia, quae per nobilem N ico
laum
) D. 25. 2. 1531.
74
laum Nipschicz, aulicum nostrum , nobis declarare vellet, dum m odo illum istuc
postulante Illte. vestra m itterem us, nos, ut rationibus et desiderio Illtis. vestrae
satisfacerem us, m ittim us ad illam eum ipsum aulicum nostrum , cui, si quid
m andare volet, certo credat, illum bona fide esse ad nos perlaturum . Est enim
nobis jam ex m ultis rebus fides et integritas illius perspecta. B ene valeat
Illtas. vestra et sit cum suis om nibus recte salva et diu incolum is. D atum C ra
coviae die XXVIa Februarii, anno dom ini M. D. XXXI0 regni vero nostri
an no XXVtoCom m issio propria regiae M ajestatis.
72.
7 3.
Teki Gorskiego, nr. 1434 (odpis Gorskiego). Kod. Sap. VIII. 204 205.
Kod. Jag. nr. 204 205. Kod. Op. VIII. 53. Kod. Karnk. XIII. 54.
Sigism undus, dei gratia rex Poloniae. Reverendis in Chro. patribus, spec
tabilibus, magnificis, generosis, nobilibus, consiliariis, officialibus et ceteris m a
gni ducatus nri. L ithuaniae status utriusque subditis in conventu V ilnensi co n
gregatis, sincere et fidelibus nobis dilectis, gratiam regiam . Reverendi in Chro.
patres, spectabiles ac magnifici et generosi, sincere et fideles dilecti. M ittim us
in m edium vestrarum S. generosum P etrum de D am brow icza, castellanum Chelm ensem
) M i l l e
75
m ensem et capitaneum C asim iriensem , fidelem nrum . dilectum , cui com m isi
m us nonnulla eisdem vestris S. referre. Itaque hortam ur illas, ut ei in om nibus,
quaecum que retulerit, plenam fidem non secus, quam nobis ipsis, adhibeant.
E t valeant felicissime. Dat. Cracoviae die ultim a F ebruarii anno a Chro.
nato 1531.
Sim ilis credentia a dnis. consiliariis Poloniae data fuit eidem nuntio ad duos, consiliarios
Lithuanos.
74.
Instructio oratori regio
ad consiliarios ducatus Lithuaniae misso.
Teki G orskiego, nr. 1435 (minuta M aciejow skiego z poprawkami Tomickiego).
Kod. Sap. VIII. 206. Kod. Jag. nr. 206. Kod. Op. XIII. 54. Kod. Karnk. XIII. 55.
76
regno et non in ducatu servaretur, praesertim quando sine scitu et consilio
regnicolarum dni. consiliarii m agni ducatus soli de eo ipso obside recipiendo
a caesare T auricano convenerint. Q uare hortari M tem. suam illarum Dtiones.,
ut causam ejus facti sui Mti. suae explicent, quo vicissim hic apud subditos
regni certam ejus causae rationem Mtas. sua reddere possit.
P raeterea dicet, nuntium O staphiei ad M tem. suam accurrisse, qui refert
Aslam um soltan cupere in Mtis. suae fide obsequioque et officio esse, dum
m odo M tas. sua aliquo illum donario m unerare et in vastis confinibus locis
inter arces dom iniorum suorum habitare cum equitatu et gentibus - suis p er
m ittere dignaretur. In qua re tam etsi haec sit dom inorum consiliariorum regni
sententia, ut per M tem . suam et m uneretur et in loca illa ad habitandum re
cipiatur Aslamus, tam en dicet orator, M tem. siiam nihil in hac re certi incon
sultis D tionibus. suis statuere voluisse. Q uare hortari Dtiones. suas, ut in hac
re, quid illis factu utilius videatur, M tem. suam edoceant.
Cum vero in praeterito etiam regni proxim o conventu im pense rogarunt
dni. consiliarii et terrarum regni nuntii Mtem. suam , ut ageret apud subditos
suos m agni ducatus Lithuaniae, quo in tam ardua et necessaria belli causa
contra fidefragum w ayw odam M oldaviae subsidiis regno adessent, dicet orator,
M tem. suam D tiones. earum hortari, ut hanc postulationem vicinorum suorum ,
cum quibus illis et pax et bellum com m une esse debet, perpendant ad illam que
se ita accom m odent et faciles praebeant, ut et necessitas praesens et jura vici
nitatis m utua postulare videntur. C onsiderare enim Mtem. suam , in m agnum
fructum et utilitatem cessura m agno ducatui ea om nia, quae nunc ad o p p ri
m endas et debilitandas Valachi vires contulerint. N em pe quod illum sciat in
spem cito finiendarum cum duce M oscoviae indutiarum conspirasse, quae con
foederatio, nisi vires illius hoc tem pore com m inuantur, in futurum cum M osco
conjunctae m agnum im pedim entum et periculum M agno ducatui afferre possent.
In quibus orator verbis utetur accom odatis et ita orationem suam in disserendo
accom odabit, ut, quae sunt desiderii Mtis. suae et ad publicam utilitatem per
tineant, persuadere D tionibus. earum possit.
P ostrem o orator dicet nom ine dnorum . regni consiliariorum status utriu sque D tionibus. suis plurim am salutem et felicitatem, et quod om nes ejus
regni status vehem enter cupiant D tiones. suas, sicut vicinos et am icos suos
charissim os, in om nibus votis suis optim a quaque fortuna et felicibus suc
cessibus uti et frui, incolum i reipublicae suae statu perm anente, rogare autem
D tiones. suas, ut pro sua prudentia necessitates suas et regni com m unes
agnoscere et perpendere diligenter velint illisque ita consilio providere, ne
sub hac m alignitate tem porum in aliquam periculosam conditionem devolvantur.
Ceterum etiam dicet, om nes ordines et status regni plurim um rogare
Dtiones. suas, ut ad ea, quae per M tem. suam sunt ad illos nuntiata et relata,
com m odum et facilem praebere velint assensum , et praesertim quod de feren
dis contra V alachum subsidiis a Mte. regia est propositum , siquidem ipsi certo
confidant, M tem. suam com m unis boni causa, tam D tionum . suarum quam
subditorum regni sui, om nia ista nuntiata prospicere, et ex quibus am or conjunctioque bonae vicinitatis indies m ajor inter utrosque coalescat. Ubi autem
similis
<
77
similis aliqua necessitas, quod D eus avertat, m agno ducatui Lithuaniae contra
hostem contingat, eadem ratione ad subsidia pro facultate et virili sua ferenda
dni. consiliarii et ordines regni ad cohortationem Mtis. regiae, dom ini sui,
praesto se futuros pollicentur. C racoviae ultim a Februarii 1531.
75.
Joannes D antiscus
Ferdinando, Romanorum, B ohem iae e t U ngariae regi.
Archiwum W iedenskie (list oryginalny)
78
Injunxit mihi etiam serenissim us dom inus m eus, ut in notitionem s. Mtis.
vrae. deducerem , m agnificum Casparem Seredi, partium superiorum s. Mtis.
vrae. capitaneum , exegisse a subditis serenissim i dom ini m ei tredecim oppidorum
terrae Scepusiensis duo m ilia ducatorum ad subsidium s. Mtis. vrae., quod
serenissim us dom inus m eus sibi persuadere nequit procedere de m ente s.
Mtis. vrae., praesertim quum hoc fiat contra inscriptiones et jura serenissim i
dom ini mei, quae pro arbitrio dicti capitanei non debent neque possunt inter
pretari.
Q ua de re serenissim us dom inus m eus Mtem. vram. sum m opere
rogat, velit ipsi capitaneo, aliisque suis in regno H ungarie praefectis, qui
lim ites regni P oloniae attingunt, m andare, ne subditos serenissim i dom ini
mei contra om nem aequitatem et com m unium regnorum societatem depactent
et istiusm odi insolitis gravam inibus m olestent. Q uod serenissim us dom inus
m eus s. M tem. vram. pro m utuo am ore et benivolentia conservanda, atque pro
ipsius rei aequitate om nino facturam sibi persuadet et quo ea om nia Mtas.
vra. certius, quam acta sunt, scire possit, adjunxi his exem plum litterarum
ipsius G asparis Seredii et com m issionis m ihi a serenissim o dom ino m eo ea in
re transm issae et non dubito, quin s. Mtas. vra. om ne id faciet, quod m utuo
am ori et benivolentiae inter Mtas. vras. convenit.
Q uod reliquum est, m e hum iliter s. Mti. vrae. com m endo et supplico
hanc tum ultuariam m eam scriptionem cum gratia sua ap u d se m etiatur m eque
in num erum suorum devotum capellanum et servitorem asscribat. Christus
dom inus noster s. M tem. vram. quam diutissim e in longaeva salute et felicitate
atque contra om nes hostes in perpetua victoria conservet. D atum Bruxellis
prim a die M artii anno MDXXXI.
S. Mtis. vrae. devotissim us capellanus et servitor
Joannes Dantiscus, episcopus Culm ensis,
serenissim i P oloniae regis etc. orator, m anu propria.
Sequitur exem plum scripturae s. caesareae Majestati Bruxellis in Brabantia 18. Februarii
per m e oratorem serenissim i Poloniae regis praesentatum.
76.
>.
79
nos m unus sequestri ejus una cum vra. Illte. suscipere non recusarem us, nobis
quoque, quem adm odum et Illti. vrae. nihil de ratione hac explicavit, quibus
scilicet sum ptibus, cujus stipendiis et quanto militum num ero arces in custo
diam receptae servari debeant, m agnopere nobis probatur, quod Illtas. vra.
sententiam serenissim i regis R om anorum ea de re exploratum per litteras mi
serit. De qua, quoniam nostra quoque interest, ut certi sim us, q uando eam
provinciam sequestri nos succepturos esse Mti. suae annuim us, Illtem. vram.
rogam us, ut id, q u o d Mtas. sua responderit, nobis celerrim e perscribat et com
m unicet.
Ceterum q u od ad m ittendos W ratislaviam oratores attinet, nobis integrum
non videtur consilium , q uando a rege Jo an n e nihil per litteras ipsius proprias,
sicut a serenissim o rege R om anorum factum est, hic de rebus est nobis signi
ficatum. Q uod, etsi hactenus ab illo factum non est, speram us tam en cito fac
tum iri, de quo vicissim et sim ul, si congredi W ratislaviae oratores nostros
expediat aut necessarium sit, Illtem. vram. tum , quando erit nobis cognitum ,
certiorem facere celeri nuntio curabim us. Interim vero Illtas. vra. pro eo
affectu, quo christianae reipublicae quietem prosequitur, anim o et cogitatione
reputet, quae o p p ortuna et necessaria ad reliquas concordiae prom ovendae p er
suasiones videbuntur. Nam et nos nihil curae et veteris sollicitudinis nrae.,
quam sincere et ob am orem boni publici ab initio H ungaricae controversiae
in hoc usque tem pus praestitim us, praeterm ittem us, ut aliquo tandem bono
exitu transigi et term inari om nes christianae dissensiones possint. Bene valeat
Illtas. vra. et sit sem per felix et incolum is. Dat. Cracoviae die prim a Martii
1531, regni nostri XXV.
77.
Carolus V caesar
Sigism undo primo, r eg i Poloniae.
Archiwum W iedenskie (odpis w spoiczesny).
C arolus etc. Serenissim o principi dom ino S igism undo, regi P oloniae etc.
S erenissim e princeps, frater et consanguinee carissim e. Legim us Serenitatis
vestrae litteras et quae m andata reverendo episcopo Culm ensi, oratori suo, ad
nos dedit, audivim us, fuitque nobis vehem enter gratum , quod Stem . v. et se
renissim am reginam , ejus conjugem , sororem et consanguineam nostram caris
sim am , recte valere intellexim us, studium autem Serenitatis v. pro reipublicae
salute m ag n o p ere laudam us eique pro his, quae nobis de Turearum apparati
bu s deque litteris Ludovici Gritti ad Sertem. v. super contentionibus inter sere
nissim um regem R om anorum , fratrem nostrum carissim um , et vayvodam scrip
tis significavit, atque pro eo studio, quo eas contentiones dirim ere conata est,
gratiam habem us m axim am , eam que precam ur, ut nos de om nibus frequenter
adm oneat et quam operam hactenus pro republica navavit, nunc, ubi ea m a
xim e opus est, praestet. Q uod ad contentionem de regno U ngariae attinet,
satis superq u e Serti, v. notum existim am us, serenissim um fratrem nostrum pro
parte sua nihil non praestitisse, q u o d pro com ponendo hoc dissidio desiderari
ab
80
ab eo poterat, ita ut causam suam apud deum et hom ines rectissim e justifi
care possit, in his praesertim , quae ad postrem am hanc B udae obsidionem et
indutiarum cuipa vayvodae interm issionem spectant, neque ob eam rem eundem
serenissim um fratrem nostrum invasioni, quam Tureae (uti G ritus scribit) a d o r
nant, occasionem dedisse, m erito causari quis potest, quum longe ante h u ju s
m odi obsidionem ejus invasionis fam a ad nos perv en erit His tam en om m issis
satis scim us, eundem serenissim um regem , fratrem nostrum , ab eo, quem hac
ten u s de com ponendis his contentionibus pro salute reipublicae habuit anim o
atque voluntate non recessurum , sed prom ptissim um se ad honestas condi
tiones acceptandas exhibiturum , veluti ab eo frequentius atque diffusius Sertas,
v., quum propinquiori in loco sit, habitura est. Q u o d si vayvoda difficilem
se ut hactenus exhibuerit bellum que alere, Tureas, sem piternos Christiani n o
m inis hostes, excitare, quam que aequas conditiones am plecti m aluerit, neque
idem serenissim us frater noster cum suis am icis et foederatis officio suo deerit
neque nos reipublicae in tanto discrim ine constitutae una cum aliis Christi
anis principibus unquam defuturi sum us, sed nostras et eorum vires Tureis,
si necesse fuerit, opponem us, nobisque om nino pollicem ur Serenitatem v., tan
quam ex prim oribus reipublicae m em bris, ea in re optim i atque m agnanim i
principis officium praestaturam , veluti haec latius eidem oratori Sertis, v. dixi
m us, quam diu feliciter vivere et regnare optam us. D atum Bruxellis die V.
m ensis M artii anno dom ini MDXXXI, im perii nostri XI.
Vester bonus frater Carolus.
A. Valdesius.
81
hanc illius justitiam et causam gratiose inspicere, quantum que justitia et aequitas
postulant, vel ipsa sibi adjudicando, vel regni B ohem iae consiliariis com m ittendo,
tribuere velit, ut et ipse sentiat et nos cognoscam us, intercessionem a nobis
factam aliquo loco apud Mtem. vestram fuisse. In quo M tas. vestra rem aequi
tate sua regia dignam et nobis singulariter gratam praestabit, quam vicissim
officiis et pari benevolentia referre illi sem per curabim us. C om m endam us nos
am ori et benevolentiae fraternae Mtis. vrae. serm ae., quam et felicissim am esse
et in m ultos annos cum suis om nibus recte salvam et incolum em vehem enter
optam us. D atum C racoviae die quinta m ensis M artii anno dom ini MDXXXI,
regni vero nostri anno XXV.
S igism undus rex subscripsit.
Serenissim o principi domino Ferdinando, divina favente clem entia Romanorum regi sem per
augusto, ac Germaniae, Hungariae, Bohem iae, Dalm atiae, Croatiae, Sclavoniae etc. regi, infanti
Hispaniarum, archiduci Austriae, duci Burgundiae etc. comiti Thirolis etc., fratri et consanguineo
charissimo ac honorando.
79 .
Tom us XIII.
82
necessitates per hos duos annos sit expositum , ita ut nos ratione om nium
istorum ad idem tem pus nem ini om nino debeam us quidquam , declaravit prae
terea, quantum pecuniarum a m agnificis Jo an n e Balynski (G edanensi) et Petro
de Slu2ewo, V ladislaviensi castellanis, ex accisa Pruthenica et aliunde tam ad
dictae officinae provisionem , quam ad transcudendum et ad thesaurum nostrum
transportandum ab initio istius officinae ad annum XXX inclusive percepit et
quidquid vicissim de iisdem perceptis pecuniis et lucro pro solutione duorum
annorum illustri dom ino Alberto, m archioni B randeburgensi et duci Prussiae
etc,, nepoti nostro charissim o, et reliquas nostras ac m agnifici thesaurarii regni
nostri com m issiones exposuit, in qua quidem ratione com perim us illum singu
lari fide, industria sua, cum com m odo et utilitate nostra non volgari nobis
servivisse atque m andata M ajestatis nostrae ac consiliariorum nostrorum fideliter
et diligenter pro virili sua executum fuisse. Q uare com m endata habentes ipsius
Josti tam nunc, quam sem per antea nobis et reipublicae nostrae praestita
o bsequia et servitia, volentes ipsum et ejus posteros ab om ni quorum cunque
im peditione et qualicunque liberum facere et exim ere, praesentibus litteris n o
stris regiis ipsum Jostum et ejus successores de om ni et totali adm inistratione
sim iliter perceptorum et distributorum dictae officinae T horunensis et aliarum
pecuniarum per duos annos suprascriptos pro nobis et successoribus nostris et
quibusvis aliis quietam us liberum que facim us perpetuo et in aevum . Q uia
vero ex eadem ratione ad provisionem anni tertii in m anibus ejusdem Josti
certa sum m a pecuniarum nostrorum rem ansit, de quibus in futura ratione
nobis respondere debebit, eandem aliis litteris nostris regiis inscripsim us et
eisdem consignavim us, harum etc. D atum Cracoviae V M artii anno D om ini
MDXXXI.
83
m oretur, divinare queo. C om m endo m e in gratiam rm ae. Dtionis. vrae., qua
ut m e com plecti non desinat valeatque in om nibus felicissime, ex anim o cupio
et dom inum Deum precor. Ex arce m ea Poltow iensi die VI M artii anno
dom ini 1531.
Stor. Epus. Plocensis sst.
M agce. dom ine, dne. et am ice honorandissim e. R edditae sunt mihi litterae
M agnificentiae vrae., quibus et m e simul viset et de sua recta valetudine facit
certiorem , quod utrum que mihi aeque gratum ac jucundum exstitit, quando
ipsius bonae incolum itatis status et haec, quam de m ea habet valetudine, solli
citudo tantum dem m e perm ovent et certam peraeque spem de M gciae. vrae.
erga me am ore mihi praebent. Ego in praesens com m odius, quam ante, valeo
et dom inum D eum pro m eliori adhuc sanitate recuperanda rogo. Utinam , ut
opto, im petrare valeam ; quodsi tam en non im petro, in ea, qua m e esse volu
erit, contentus vivam et laudabo dom inum .
Post illa nova H ungarica nihil est hic allatum , quod scriptu dignum foret,
nisi q u o d d. palatinus Podoliae scripsit Mti. regiae, vajevodam M oldaviae
m isisse ad M tem. suam quendam levem nuntium cum litteris, qui apud d. pala
tinum Sandom iriensem adhuc detinetur.
Ab eo tam en M tas. regia litteras
recipi solum m andavit; quas si reddere noluerit, huc eum cum aliquo custode
itineris transm itti ad se m andavit. Scribit autem dom inus palatinus Podoliae,
se suspicari no n ob aliud m issum eundem nuntium esse, quam ut obtineat
facultatem et litteras publicae fidei Mtis. suae ad m ittendum aliquem super con
cordia insignem oratorem , quando intelligat m ultum nunc esse ex m andato
Turei perturbatum , quo sibi praecipitur, ut exercitum quindecim m ilium contra
G erm anos paret. Sed id, quando constabit ex litteris vel nuntio vojevodae
M oldaviae, ego M gciae. vrae. perscribere copiosius curabo. Cujus m e amori
interea et benevolentiae fraternae com m endo illam que sem per felicem et optim e
cum om nibus suis incolum em esse vehem enter desidero. Crac. VII M artii 1531.
82.
Teki G orskiego nr. 1440 (odpis w spolczesny). Kod. Sap. VIII, 194. Kod. Jag. nr. 197.
Kod. Op XIII, 45. Kod. Karnk. XIII, 46.
In nom ine dei et m iraculorum illius, qui est sigillum prophetarum , quod
in praesens est, M echm et M ustapha, supra quem benedictio dei sit et cum
gratia ejus quattu or sodalium , qui sunt A bubecher, Om er, O thm an, Ali, et cum
adjutorio aliorum om nium sanctorum .
Ego
') W kodeksie Karnkowskiego hia ten dokum ent napis:
J o a n n e m et F e r d i n a n d u m p a c t a s no n vi ol abi t .
Thureus
indutias
6*
inter
84
Ego Sultan Suleym an, filius Sullani Selimi Im peratoris, et Sultan S ulla
norum et in terris um bra dei, qui in praesens dom inatur M ari albo et Mari
nigro et R om aniae et A natuliae et C haram aniae et Am asiae et D ulgaderli et
D yabereh et G iurdistan et Persiae et Dam asco et Alepo et Alkayro et M ediae
et H ierusalem et Chalil R am an et toti provinciae A rabiae et T hartariae et ultra
haec m ultis provinciis, quas conquisierunt patres nostri et baschae, quorum
om nium anim abus deus det pacem cum om nibus illorum illustribus et m axi
mis viribus,
Vobis, qui estis rex P oloniae, Sigism unde, salutem . Intellexistis, quem
adm odum jam antea ex nostris suprascriptis im periis, regnis, provinciis et
Arabia, Azam ia et Thartaria et cum innum erabili quantitate exercitus mei p o ten
tissimi auxilio om nipotentis dei et cum m agnitudine virium m ei illustris imperii
atque potente classe m aritim a, cui erat debite provisum tam ex m ilitibus quam
ex alia m unitione et m achinis ad tam potentem classem necessariis, in om ni
bus fuerim paratus tam exercitu terrestri quam etiam navalibus copiis instituto
exeundi contra inim icos am icorum nostrorum . Et quod cum essent inter im pe
rialem M ajestatem nostram et vestram Serenitatem pacta conventa ejusm odi
utrique nostrum nota de am icis am icorum et inim icorum ad invicem confoederatorum et stabilitorum , juxta ejusm odi capitula nostra, visum erat nobis illo
tem pore, ut p er Czawssch et litteras nostras vos de iis certiores facerem us.
N unc vero serenissim us rex H ungariae Jo an n es ad m eam felicissim am aulam
misit fidelissimum et strenuum vajevodam T ranssilvaniae H ieronim um Laski
oratorem et im periali M ajestati m eae scripsit litteras certiores nos faciens, quod
a vobis m issus esset ad se orator exhortandi illum causa, vellet esse contentus,
ut vos interponeretis m edium duobus regibus concordandi illos gratia et ut
p o n atu r finis differentiarum eorum , ad quod faciendum requirebatur a vobis
annuum indutiarum tem pus, et quod ob hanc causam cum instantia persua
sissetis et rogassetis serenissim um regem Joannem praedictum , vellet haec
felicissim ae portae et im periali M ajestati m eae nuntiare, ut hoc anno non m ove
rem m axim um m eum exercitum contra suum inim icum . Q uam obrem juxta
requisitionem serenissim i regis Jo an n is nostri noluim us deesse desiderio ipsius
et ob am orem ejus innum erabili excercitui nostro, qui erat sim ul cum servis
nostris provinciarum nostrarum praefectis ad exeundum in cam pum paratus,
denuntiari fecimus, ut nem o illorum se m overet loco suo, sed ut om nes sint
ad quodque m andatum nostrum provisi et praeparati. De quibus om nibus
voluim us vos ut am icum nostrum certiorem facere. Ex im periali et splendida
aula nostra C onstantinopolitana die XVII m ensis deragiep, anno prophetae nostri
noningentesim o tricesim o septim o; die septim a Martii anno Christi MDXXXI.
85
Sclavoniae etc. regi, infanti H ispaniarum , archiduci Austriae, duci B urgundiae
etc., comiti Thirolis, fratri et consanguineo nostro charissim o ac honorando,
Bona, dei gratia regina P oloniae, m agna dux Lithuaniae, Russiae, Prussiae,
M asoviae etc. dom ina, salutem et mutui ac perpetui am oris continuum incre
m entum . Serenissim e princeps et dom ine frater et consanguinee noster cha
rissim e et honorande. Tam etsi nihil dubitem us, M tem. vestram serm am . uni
cuique justitiam pro authoritate et aequitate sua regia adm inistraturam , idem que
serenissim i regis dom ini et consortis nostri colendissim i com m endationis intuitu
factae pro parte nobilis Venceslai Proczek, aulici sui, subditi Mtis. vestrae sere
nissim ae, facturam , tam en quum sciam us, serenissim o regi dom ino consorti nostro
colendissim o illum esse gratum , illi roganti nostram etiam intercessionem non
denegandam censuim us, rogam usque ex anim o Mtem. vram. serm am ., ut cau
sam successionis ejus fratris illius defuncti benigne inspicere eam que illi a d ju
dicare cum juribus suis vel consiliariis regni sui B ohem iae inspiciendam et ei
adjudicandam com m ittere velit, ut ipse sentiat et nos cognoscam us hanc regiam
et nostram com m endationem apud M tem. vram. serm am . sibi proficuam . Factura
M tas. vestra rem aequitate sua regia dignam , serenissim o regi dom ino et conjugi nostro colendo nobisque gratam , quam vicissim om ni studio referre stu d e
bim us eidem Mti. vestrae serm ae., cujus am ori et benevolentiae nos ex anim o
com m endam us, illam que diu sanam sem perque felicissimam valere vehem enter
optam us. D atum C racoviae die VIII m ensis M artii MDXXXI.
Ejusdem Mtis. v. tam quam soror
B ona regina.
Serenissim o principi domino Ferdinando, divina favente clem entia Romanorum regi sem per
augusto ac Germaniae, Hungariae, Bohem iae, Dalmatiae, Croatiae, etc. regi, infanti Hispaniarum,
archiduci Austriae, duci Burgundiae etc., comiti Thirolis, fratri et consanguineo nostro charissimo
ac honorando.
86
reipublicae causa necessariam indicat et operam suam cum ceteris regni episcopis
et praelatis faciat, ut contributio cleri pro subsidio belli contra Valachum insti
tuendi decernatur, iu quo nobis P aternitas vestra rem singulariter gratam faciet
et reipublicae nunc in sum m o discrim ine positae officium suum com m endabit.
Q uae bene valeat. D atum Cracoviae XI M artii anno dom ini 1531, regni
nostri XXV.
85.
Sigism undus, Dei gratia rex P oloniae etc., serm o, principi dno. Friderico,
eadem gratia D aciae ac N orvegiae regi, H olstinensique duci etc., affini nostro
charissim o, ceterisque regibus, principibus, potestatibus, rebus publicis, civita
tibus im perialibus ac aliis quibuscunque eorum que rectoribus universis et
singulis per m aritim a et alia loca dignitariis, officialibus ac quacunque autoritate, ecclesiastica vel saeculari, praeem inentia et dignitate perfulgeant, amicitiam,
benivolentiam ac salutem , subditis vero nostris gratiam nostram regiam . Notum
esse volum us Serti, vrae. reliquisque om nibus, ad quos praesentes nostrae p er
venerint litterae: quom odo certis apud M tem. nostram relationibus edocti sum us,
quendam Am brosium , olim subditum nostrum , quum satis superque civitatem
nostram regiam Elbigensem et illos cives in dom iniis nostris P russiae turbasset,
nos vero illi de juris rem edio satis providisse prohibiti fuerim us, id agere, ut
in contem ptum nostrum ac subditorum nostrorum dam num non m ediocre naves
illorum m ercibus onustas in Sertis, vrae. regnis et dom iniis vel aliorum po ten
tatuum locis arrestaret ac a sua prohiberet navigatione, ut sic, quod jure non
posset, Sertis, vrae. sive aliorum abusus benigna credulitate cum subditorum
nostrorum periculosa factura extorqueret. N os vero tam etsi nihil m agis de
vrae. Sertis, erga nos aliorum ve benivolentia et officio persuasum habeam us,
quam ut m utuae am icitiae et juris com m unis sincera rectaque h abeatur ratio,
significandum tam en vrae. Serti, ut aliis om nibus principibus et potentatibus
duxim us, postulam usque ab illis, ut si quando vel nunc vel in posterum illum
A m brosium Adeler haec audere et conari contingeret, Sertas, vra. et alii om nes
praem oniti eosdem subditos nostros cum rebus suis regna ac dom inia Sertis,
vrae. libere absque quovis im pedim ento salvos ire, stare et redire terra m arique
perm ittat et alii perm ittant perm ittique faciant eidem que A m brosio et com pli
cibus ejus nihil in nostros ac res eorum quascunque adm ittant, sed illum ac
alios ad nos et juris cognitionem justitiaeque adm inistrationem quam illi
jam dudum facere fuim us parati et unicuique facim us faciem usque libenter
rem ittat ac rem ittant. Eam Sertis, vrae. benivolentiam atque aliorum officium
cum ob nostrae am icitiae respectum tum etiam aequitatis am ore exhibitum
paribus am icitiae officiis et gratificatione nostra offerente se occasione com
pensabim us. Q uod Sertem . vram. pro m utua am icitia aliosque justitiae vicis
situdine, subditos vero nostros pro gratia nostra om nino facturos non dubita
m us praesentibus lectis ac restitutis. D atum in civitate nostra regia Cracovia
die XII M artii a. d. MDXXXI,
S7
8 6.
Illustrissim e princeps et dom ine, dom ine gratiose, debitae servitutis ct obsequentissim ae voluntatis com m endatione praem issa. Q uem adm odum illma. vestra
D. nobilem N icolaum M inquitz scriptis suis com m endare dignata est, id sibi
concedi postulans, ut transitus sibi liber per istam provinciam efficiatur, quod
curabo quidem effectum. Q uod vero attinet equum coloris nucis castaneae,
qui illmae. consorti ejus adlubuit, de hoc ita accipere velit, m ihi nihil potuisse
ac ne posse quidem jucundius in vita accidere quicquam , quam ut rebus m eis
illma. vestra D. una et ejus illma. conjux aeque ac suis pro animi sui desiderio
utantur. C ujusm odi quidem equum , quod jam non m itto, hoc est causae, quia
duos habeo ejusdem coloris, alterum gradarium , i n n o c h o d n y k lingua nostra,
alterum erectum et gravem d r i g a n t ; uter itaque istorum illmae. principi, ejus
consorti, perplacuerit, non satis assequor nec iste servitor ejus docere me p o
tuit. Q uare gnarum aliquem ad faciendum cum ex his duobus, tum vero ex
universo equitatu m eo delectum m ittere dignetur, qui jam com placitum equum
deducat et illmae. consorti ejus a me donatum curet; nec interim de quodam
pretio verbum ullum faciat, cujus mihi gratia quam om nes res m eae, quam ullum
denique pretium quantum vis m agnum , sicut antiquior ita charior sem per ex
stat. C ujus gratiae me com m endo et felicissim am esse diuque valere desidero.
D atum P osnaniae XIV. M artii anno M. D. XXXI.
Ejusdem illmae. vestrae D. servitor
Lucas de Gorca, castellanus P osnaniensis
et capitaneus M ajoris P oloniae generalis.
89
negotium hoc illorum prom overe ac consulere, ne articulus ipse faciat hic in
posterum aliquam perturbationem , quem adm odum in terra Plocensi facere so
lebat. C om m endo me et obsequia m ea eidem vrae. rm ae. D tioni., quam d.
D eus diutissim e servet sanam , laetam et sem per felicem.
Stor. Epus. Plocensis sst.
89.
09
Si enim nos ecclesiastici am plissim is em m unftatibus provisi et donati evadere
non possum us, ut non feram us auxilia in ejuscem odi necessitate, quom odo
possibile est, ut P russia, quae est m em brum ejus corporis, corpori suo non
opituletur, nisi tunc abscindi vellet, ut m em brum ignobile. Nec revera ho
nestum esset, ut aliis pro libertate regni vitam et opes exponentibus solum
hoc m em brum torperet otio, et ideo curandum est, ut sacrae Mti. regiae ita
respondeatis ex com m uni vro. conventu placide, ut sua Mtas. de vobis bene
speret et confidat, et regni proceribus possit dare bonam rationem . N am leges
silent inter arm a. S unt et alii articuli vobis propositi, super quos om nino p o
stulant responsum , vrae. vero Dtiones. scient, quom odo se ad ea accom m o
dare debeant. Sed et hoc om nino volunt (quod ego non am bio), ut episcopus
Cujaviensis ceu praelatus P om eraniae locum in consilio habeat, et certuiu est,
quod quondam habuit, antequam Cruciferi invasissent et occupassent de facto
P o m eraniam ; P om erania enim sem per regni pars fuit, et principes P om era
niae, qui dotarunt V ladislaviensem ecclesiam possessionibus et decim is in P o
m erania, sem per de regni corpore fuerunt. N am id privilegiis vetustissim is
doceri potest. Accessio vero vrae. r. D. ecclesiae et Culm ensis ad corpus regni
est recentior.
Litteras, ut supradictum est, vrae. r. D tioni. rem itto, ut caream suspicione, sed certa sit r. D. vra., quod vovi am icorum arcanis servire,
nec unquam com periet m e esse cautelosum erga se, sed sincerum . Mitto
etiam vrae. r. D. copiam litterarum Turei, scriptarum regi Johanni, ut conje
cturet, quorsum res tendant, et quid sit sperandum de rebus sermi. F erdi
nandi regis. Serm us. rex. F erdinandus corona regni R om ani initiatus in Lincz
pervenit et caesarea M ajestas H esperias petiit, qua vero in spe Christiani relin
quim ur, hic colligi p o test; sed exitus acta probat. Sermi. regis nostri orator
est in Turcia et brevi redibit. Inde enim sciem us, quid sciendum quidve
sperandum erit. Vra. r. D. m e am et, sibique persuadeat, quod a nobis reda
m atur. Ex Vladislavia 20 M artii 1531.
M athias, dei gratia episcopus Cujaviensis.
Rmo. in Chro. pri. et dno. Mauritio, dei gratia pontifici Varmiensi, dno. amico ct fri. in
Chro. carissimo, praestantissimoque ac observando.
1531 2 a. Aprilis; respondi p. idus ejusdem
90.
Teki G orskiego, nr. 1448 (odpis w spolczesny). Kod. Sap. VIII. 203. Kod. Jag. nr. 203.
Kod. Op. XIII. 52. Kod. Karnk. XIII. 53.
M agce. w oyew oda. Litterae tuae sunt nobis redditae et verba, quae n o
m ine tuo nuntius retulit, declarata, in quibus tu litteris et serm one nuntii pri
m um quereris de m agnifico O tta de Chodecz, palatino Sandom iriensi, quod
nuntium per te ad nos m issum retinuerit nec ad nostram praesentiam venire
eum perm iserit. Cui querelae palatinus noster nullam praebuit causam , nos
enim id illi m andaveram us necessitate rei, quam tu suscitasti, perm oti. Q uando
enim perlatum est prim um ad. nos, te hostiliter et contra foedera, juram entis
etiam tuis et legibus bonae m utuaeque vicinitatis contem ptis, terram nostram
Pokuczie
91
P okuczie occupasse, et nos viderem us ex hac causa subditos nros. adversus
te et tuos exacerbatos valde esse, consilio et hum anitate nra, praeveniebam us
pericula, in quae, si non ita provisum per nos tem pore fuisset, nuntfi tui in
itinere intercidere potuissent. C eterum , quod de verbo falleris prim is litteris
nris. ad te scripto deque non convenientibus aliis nom inibus tibi inditis nos
accusas, videris nobis sine occasione ulla id facere. Scripsim us enim nos
om nia in litteris nris., quae m erito cum dignitate nra. citra offensam alicujus
scribi debuerunt, sed fortasse tu u s interpres aliter, quam sensus verborum p o
stulabat, tibi litteras nras. est interpretatus. Q uare, ut rectius intelligas, quae
scripseram us, m ittim us tibi interpretationem illarum litterarum lingua ruthenica
factam et p raesentibus inclusam .
Praeterea, quod nuntiasti nobis, ut recordarem ur prom issi nri. de suble
vando te ad solvendum tributum facti, res m ira nobis videtur, quandoquidem
nos id nunquam fueram us tibi polliciti. Q uin etiam , cum a nobis per oratores
tuos sem el id precabaris, m em inim us vicissim per oratorem nrum . tibi ita re
spondisse, q u o d in hac tua petitione satisfacere tibi non possim us m ultis d o
m esticis sum ptibus et necessariis im pensis im pediti. Q uod nunc repetere non
videtur necessarium , nam , quae sem el quocum que m odo constituim us, m utare
non solem us.
Q uod vero de filio nro. in regem coronato com m em oras, factum quidem
ita est subditis nris. postulantibus, ut de successore nobis et illis de futuro
dom ino tem pori providerem us. Verum adm inistratio regni om neque jus im
perii et g u b ern ationis penes nos hactenus rem ansit, quod etiam, quam diu vi
vimus, in m anu et potestate nra. retinere et tueri volum us.
P ostrem o quod scribis, ut ad arbitrium serenissim i dom ini Joannis, H un
g ariae regis, deferam us, ad te an ad nos regnum que nostrum terra Pokuczie
pertinere debeat, nobis hoc m inim e videtur factu vel dignum vel necessarium ,
cum ipsam terram ad nos legitim e pertinentem judicio alicujus nobis subm it
tere non expediat, de qua nulla unquam nobis vel dubitatio vel controversia
exstitit, nisi cum superioribus annis eadem audacia quidam tem erarii hom ines
et novissim e B ohdanus w oyew oda, per te frater appellatus, hostiliter fuerant
illam ipsam terram Pokuczie aggressi, de qua tum rursus ignom iniose sicut
hostes et foederum pacisque turbatores fuerunt ejecti, prout et tibi auxiliante
dom ino deo et justitia nostra cooperante propediem eventurum confidim us. Nos
enim freti integritate nra. fortiter et alacri anim o perfidiae, injuriae hostilitatique
tuae, quam injuste in nros, subditos exerces, resistem us. Dat. Crac. XXI Martii
anno dni 1531, regni nri, XXV.
92
frater et sororius noster charissim us, ad sacram caesaream et catholicam Mtem.,
dnum . et fratrem nostrum aeque charum , de Turei et Jo hannis Scepusiensis
conatibus misit, quam et nobis a te m issam grato et clem enti anim o suscepi
m us et super ea, pariter et in his, quae locorum in superioribus regni nostri
H ungariae partibus existentium im m unitatem concernunt, id, quod de jure et
aequitate nobis faciendum fuerit, agem us, nosque in eisdem locis ut bonum
fratrem et sororium ac vicinum decet, erga praefatum serm um . dnum . regem
P oloniae gerem us. Q uod te latere noluim us. D atum B udweis XXL m ensis
Martii M. D. XXXI., regnorum nostrorum Rom ani prim o, aliorum vero quinto.
F erdinandus.
92.
93.
Teki G orskiego, nr. 1449 (minuta M aciejow skiego z poprawk. Tomickiego). Kod. Sap. VIII. 219.
Kod. Jag. nr. 216. Kod. Op. XIII. 64. Kod. Karnk. XIII, 66.
Rme. in Chro. pater et dom ine, nepos charissim e. Accepi litteras Dtionis.
vrae. rmae. sim ul cum exem plo, quo nom ine regiae Mtis. rescribi debet Sum m o
Pontifici de concilio generali, quod illius Stas, instituere, decrevit. Q uod exem
plum mihi plane satisfacit et pro illo ita scripto et m ihi m isso m agnas ago
et habeo Dtioni. vrae. rmae. gratias. Q u o d vero de concilii ratione m inus
bene sit sperandum , ut scribit, causam equidem ego non video. Q uin etiam
ex contrario om nem hanc spem de concilio propositam m agni faciendam esse
puto. Secuto enim illo futurum confido, quod om nes haereses novae simul
cum veteribus e religione nra. tollentur et res Christiana per autoritatem co n
cilii, cui Sum m us Pontifex cum im peratore et aliis illustribus ac inclitis personis
praeerunt, in tranquillitate collocabitur.
G audeo probari Dtioni. vrae. rm ae. ea, quae sunt per m e cum dom ino
G am rat constituta, a quo certe hum aniter se ad om nia proferente praeter id,
quod jam scriptum est, exigere aliud quidpiam m ajus non decebat, praesertim
cum
93
cum contractus nudus, quem cum D tione. vra. rma. fecit, in nullo istorum ,
quae sponte obtulit, ipsum obligatum fuisse docebat. De addenda tam en
conditione, ut scribit Dtio. vra. rm a., per occasionem cum illo agam et videbo,
quid fieri com m ode poterit.
O stendit m ihi d. Zebrzidowski, nepos Dtionis. vrae. rm ae., id, quod de
consilio per dom inum Vitinski canonicum dato illi scripsit. Q uod ipsum co n
silium ego puto non inutile esse tam ad jus d. Zebrzidow ski quam ad officium
D tionis. vrae. rmae. tuendum , de quo praesentes hic canonici D tionis. vrae. rm ae.
et alii multi m urm urant et m agnopere queruntur m e etiam accusantes, quod
ea, q uae ad pervertenda privilegia, ecclesiis bono instituto concessa, (scii,
afferrent) probarem et mali exem pli rebus adjutor essem . P ropter quas illo
rum querelas duxerim non abs re fore, si controversiam isthic aliqua ratione
sine m ulto judiciorum strepitu Dtio. vra. rma. cum canonicis com ponat et n e
potem licentiati honore insigniri interea curet, praedicatore etiam aliquo et
lectore ecclesiae proviso. Q uod enim ad m e attinet, in om nem eventum cu
rabo, ut in urbe R om a illi cum derogationibus utilibus de dicta praebenda p ro
videatur.
N ova hic alia non sunt, nisi quod nuntiatur, oratores regis F erdinandi
sine ulla pace et indutiis dom um ab im peratore Tureorum esse reversos, et
q u o d recens plurim ae naves arm atis m ilitibus et com m eatu refertae a Tureo
sint in H ungariam adverso D anubio m issae, quae res in suspicionem m e de
futuro aliquo m alo adducit. In qua tam en suspicionum incertitudine dom inus
H ieronim us Laski nos diu perseverare non patietur. Speratur siquidem cum
certo in alterutram partem nuntio rediturus. Q uando autem redibit et n u n
tiabit ea, q uae confecit, ego D tionem . vram. de illis certiorem facere curabo.
C ujus m e am ori et benevolentiae fraternae interea com m endo et illam felicem
esse atque quam diutissim e incolum em sum m e desidero. Dat. Crac. die XXIII
M artii anno dom ini 1531.
94,
94
95.
(minuta).
F erdinandus, divina favente clem entia R om anorum rex sem per augustus
ac G erm aniae, H ungariae et B ohem iae etc. rex, infans H ispaniarum , archidux
Austriae, dux B urgundiae etc. m archio M oraviae etc. com es Tirolis etc. sere
nissim o principi dom ino Sigism undo, ejus nom inis secundo, regi P oloniae,
m agno duci Lituaniae ac R ussiae P russiaeque, fratri et filio nostro charissim o
salutem et synceri am oris ac felicium successuum continuum increm entum .
Serenissim e princeps, frater et fili noster charissim e. C om m isim us nobili fideli
nobis dilecto Sigism undo ab H erberstain, nuntio et com m issario nostro, n o n
nulla Serenitati vestrae exponenda, sicut ab eo coram intelliget, quae cum ex
m ente et voluntate nostra veniant, idcirco eandem Serenitatem vestram affectuose
hortam ur, ut eidem consiliario nostro om nim odam in eis fidem habere seque
erga nos ita exhibere pergat, sicut in suam spei peroptim ae indolem tota m ente
speram us, quam felicissim e valere optam us. D atum in oppido nostro B runna
die ultim a m ensis M artii anno dom ini M.D.XXXI., regnorum nostrorum Rom ani
prim o, aliorum vero om nium quinto.
F erdinandus
Serenissim o principi dom ino Sigism undo ejus nom inis secundo, regi Poloniae, magno duci
Lituniae ac Russiae Prussiaeque, fratri et filio nostro charissimo.
) D. 31. 3. 1531. Listy do krola Zygmunta i krolowej Bony, rowniez do m lodego
krola Zygm unta Augusta, prawdopodobnie, m oze z powodu odto2enia podrozy H erbersteina, nie
zostafy w yslan e 31 marca, lecz dopiero 27 maja. Archiwum W iedenskie posiada procz minut
ju2 przygotowane do wyslania odpisy, ale z poodrywanemi doinem i czesciam i, jako tez m inute
p o w y isze g o listu Ferdynanda do m lodego krola z datq 27 maja. Na pierwotnej m inucie listu do
B ony jest dopisek: datum Pragae, 27 maja 1531.
95
Joannes, Dei gratia rex H ungariae, D alm atiae, C roatiae etc. Recognoscim us
et praesentium serie fatem ur, quod nos de fide et praeclara fidelitate anim ique
integritate ac rerum gerendarum peritia et dexteritate fidelium nostrorum rmi.
in C hristo patris dom ini Francisci de F rangepanibus, Golocensis et Baciensis
ecclesiarum canonicae unitatis archiepiscopi, ac spectabilis et m agnificorum
H ieronim i de Lasko, palatini Siradiensis ac vajew odae nostri Transsilvaniensis
et com itis Siculorum nostrorum , necnon C asparis de Raska, com itis com itatus
N ow gradiensis, consiliariorum nostrorum , ad plenum confisi, eisdem hoc plenum
m andatum nostrum plenam que et om nim odam facultatem et autoritatem dedi
m us et concessim us, dam usque et concedim us praesentium per vigorem , ut ipsi
cum spectabili ac m agnifico G uilielm o, libero barone de Rogendorff, sermi.
dom ini R om anorum et B oem iae regis etc. consiliario, suprem o m agistro curiae
ac capitaneo generali, ceterisque com m issariis ejusdem R om anorum regis in
facto indutiarum praescriptorum regnorum nostrorum partium que sibi subjectarum
ac aliorum negotiorum per nos praefatis com m issariis nostris creditorum nostro
nom ine agere, loqui et tractare ac om nia et singula ad hujusm odi negotium
pertinentia perinde, ac nos ipsi personaliter interessem us, vel m andatum nostrum
m agis speciale, quam praesentibus est expressum , exigerent, alterius eorum
absentia non obstante, ordinare statuereque et concludere valeant atque possint.
Prom ittentes nos in verbo nostro regio bonaque fide nostra om nia et singula,
quae per praenom inatos dom inum archiepiscopum Colocensem et H ieronim um
de Lasko, vajew odam nostrum Transsilvaniensem , et C asparum de Raska, con
siliarios nostros, in negotio praem isso nom ine nostro tractata, inita, disposita
conclusaque fuerint, rata et accepta ac firma habere tenereque et firm iter
observare, per om nes etiam subditos nostros observari facere et litteris quoque
nostris, si necesse fuerit, ad tem pus per ipsos com m issarios nostros constitutum
ratificare sine om ni dolo et fraude. H arum nostrarum vigore et testim onio
litterarum m ediante. D atum in civitate nostra M eggies prim o die m ensis Aprilis
anno dom ini 1531, regnorum vero nostrorum anno quinto.
96
quo expendere possem , num sit aliquid, quod tantopere dam pnant nonnulli,
quibus nec lectus est neque visus. Ceterum , illme. princeps, intellexi ex d.
Nipczicz, v. illmam. D. navare operam , ut doctorem G undelium in famulitium
suum assciscat, qua re nihil jucundius audire potui. Vir enim ille jam ab
annis non paucis mihi optim e notus est, qui hiis diebus cum viseret Cracoviam ,
m ecum fuit; cujus anim i et corporis dotes non possum non vehem enter com
m endare. E st nam que vir praeter eruditionem non vulgarem , ingenio et lingua
adm odum prom ptus, m oribus plusquam civilibus et in extem poranea oratione
m agis quam alii in praem editata disertus, et certe talis ac tantus m eo judicio,
cui parem istis dotibus vestra illma. D. inter suos a pluriDus annis non habuit.
O ptarem vehem enter, ut pertrahatur in vestrae illm ae. D. aulam hom o iste, qui
M ajestati regiae et regni prim oribus est non incognitus et gratus. Cui etiam
m ag na ex parte noti sunt nostratium m ores aliaque non pauca. H aec pro m ea
in vestram illmam. D. anim i propensione non potui reticere, nihil m inus
G undelio a me vel sperante vel optante, qui, suis virtutibus fretus, talia auxilia
im plorare non solet, vir dignus m agno h o n o re .et gratia. D om inus Jesus servet
vestram illm am . D. in gratia sua per m ulta saecula. D atum Cracoviae die
L unae hebdom adis sanctae, anno dom ini M. D. XXXI0.1)
Ejusdem v. illmae. D. obsequens servitor
Johannes C hoienski, A rchidiaconus Cracoviensis, m anu sua.
99.
Srm a. regia M tas. et dne. dne. clem entissim e. Hum illim am perpetuae
m eae servitutis com m endationem . F uit m ecum hodie in prandio m gcus. d.
L eonardus com es N ogarollis, qui hic agit srmi. R om anorum regis n eg o tia; is
m e certiorem reddidit, versus noctem hinc se postam ad dom inum suum m is
surum . Q ua de re hanc nolui om ittere occasionem , licet parum m ihi supersit
tem poris, quin brevibus ea, quae post novissim as, quas quarta et quinta Martii
praeteriti ex Bruxellis dedi, has exararem , hac potissim um causa habita, quod
hodie ab illmo. dno. Ludovico, B avariae duce, responsum ad m eas recepi,
hocque praesen tibus inclusi, et illi eadem ferm e hora rescripsi, iterum me illi
pro contracta inter nos fam iliaritate offerens, si quid per m e fieri vellet, quo
solidum rei fieret initium , de qua m e illi obtuli, non exspectando, quousque
iterum , ut in litteris suis scribit, convenirem us. Q uidquid erit, quod mihi
respondebit, M tas. v. serm a. sciet cum prim is. C um que id, quod m ihi Mtas.
vra. serm a. m andavit ex m e cum dno. duce coram agere, fieri nequeat, bono
hoc m odo per litteras intentatum non relinquam . In hujusm odi rebus si non
est, qui cer-tum faciat initium , nullus subsequetur effectus. Litterae sunt m anu
propria dni. ducis scriptae causam que, cur non fuerit prosecutus negotium , non
dicit exstitisse aliam , quam quod ex parte Mtis. vrae. serm ae. nesciverit rei
positionem , neque habuisset sufficientem ad tractandum occasionem ; qu em ad
m odum ex litteris latius p ateb it; quod tam en involutio quaedam involvit, sed
spero, in novissim o, quod exspecto, responso se clarius declarabit.
P ostquam caesar huc ex Bruxellis applicuit, celebravit solennes et m agna
cum pom pa sororis suae reginae D aniae exequias. Principem filium regis et
sorores ejus d u as accepit ad se, regi item m ajorem , quam prius post m ortem
dnae. M argaretae, benevolentiam ostendit. Q uod intelligo D anos cum rege
Friderico, quem surrogarunt, m ale habere et sibi non parum m etuere, cum
tam en nullos in eos apparatus hic videam fieri.
Allata fuit huc certa fam a de Turearum adventu, q u ae prim um non parum
caesarem p ercu lit; accessit etiam nescio quid a pontifice ex U rbe, qui non
videtur adeo propensus, ut prae se fert, ad concilium , quod etiam caesaris
anim um n on m ediocriter turbavit, qui m odis om nibus nititur, quo colligi hoc
concilium possit. U nde cum fam a haec de Tureis m itior facta est, eam nihilo
m inus adeo acrem pontifici describi m andavit, quo facilius ad concilium induci
possit. S ed aerem , vereor, verberam us.
C oronata est jam tandem serm a. regina L eonora Parisiis cum ingenti
pom pa, unde a m ultis am icitia haec caesaris et regis putatu^ perpetua. Uti-,
nam etc.
Caesar hinc abiit pridie, relictis hic nobis om nibus cum tota curia, redi
turus p o st octo dies a festo Paschae. C ontulit se pro devotione sua ad q u o d
dam m onasterium G runendal prope Bruxillas, Inde hic neptem suam , ut ferunt,
filiam
Acta Tom iciana,
Tom us X III.
9*
101.
Kod. Sap. VIII. 213. Kod. Jag. nr. 211. Kod. Kom. pism Krzyckiego nr. 233.
Rme. in Chro. pater et dom ine, nepos carissim e. C apitulum Dtionis. vrae.
rm ae. scripsit huc querulas litteras ad rm os. V ilnensem et C am enecensem
episcopos et alios canonicos, confratres suos, de dato contra privilegium ec
clesiae Plocensis canonicatu dno. Zebrzidow ski, a quibus diligenter petunt, sicut
ex exem plo litterarum cognoscet Dtio. vra. rm a., ut sibi et consilio et autoritate,
ubi o pus fuerit, tam ap u d M tem. regiam , quam apud m e adesse velint et non
perm itterent privilegia ad necessitatem et decorem ecclesiae concessa aliquo
abusu abrogari. In qua quidem re, tam etsi ego ab initio suaserim Dtioni. vrae.
rmae. dignum et consultum esse, ut eum canonicatum nepoti suo conferret,
qu ando privilegium ita, ut scripsit Dtio. vra. rm a., vel antiquatum vel desertum
esset, quia tam en capitulum affirm at in usu et ordine suo proxim is tem poribus
fuisse et viri multi graves tam ex m eis canonicis quam ex aliis m e rogent
atque m oneant, ne in ista invidia, in quam Dtio. vra. rma. ob non servata
privilegia trahitur, illam m anere perm ittam , D tionem . vram . rm am . rogo et co n
sulo illi, ut ineat rationem aliquam , qua et capitulum placari et Dtio. vra, rma.
veterem
veterem bonam opinionem una m ecum ap u d hom ines om nium ordinum retinere
possit. Q uicquid autem statuerit vel cum capitulo suo transegerit, m ihi p e r
scribere no n gravetur.
C eterum m itto Dtioni. vrae. rm ae. litteras, quas d. D antiscus ad illam
scripsit, et m e illius am ori et benevolentiae fraternae com m endo. V alereque
illam et felicem esse quam diutissim e desidero.
102.
103.
domino
1no
et obeundis m agistratibus ac officiis civilibus ejusdem civitatis, proconsulatus
videlicet, consulatus, scabinatus et aliis, exem erim us et im m unes ac liberos
fecerim us, litterasque nostras super ejusm odi im m unitate et exem ptione illorum
eis concesserim us, querentibus tam en et antea per nunctios et n u p er p er litteras
apud nos proconsulibus et consulibus illius ipsius civitatis contra ejusm odi
civium suorum exem ptiones et im m unitates, allegantibusque illas non nisi in
detrim entum et dim inutionem boni regim inis ejusdem civitatis cedere posse,
u tpote a qua adm inistranda quique hom ines judicio et industria illic pollentes
hoc pacto subducerentur, revocantibusque in m em oriam nobis, quod nos in
celebratione coronationis serenissim i filii nostri Sigism undi regis prom iserim us
illorum nunctiis, nos nem ini civium ipsorum ejusm odi im m unitates esse daturos,
et supplicantibus, ut, si bonum statum ac ordinem in civitate illa esse velim us,
easdem im m unitates per nos concessas revocarem us, et deinceps nem ini illas
co n c ed erem u s: nos considerantes postulationem ipsorum proconsulum ac co n
sulum civitatis nostrae G edanensis praedictae esse justam et rationi consonam
volentesque bono regim ini ac ordini ejusdem civitatis consulere, revocandas
duxim us om nes et singulas ejusdem im m unitates et exem ptiones per nos ab
adm inistrandis m agistratibus et officiis civilibus praefatae civitatis G edanensis
civibus illius quibuscunque, quorum nom ina et cognom ina haberi hic volum us
pro expressis, a tem pore coronationis praefati serenissim i filii nostri concessas
revocam usque et cassam us, unacum litteris, quae desuper em anarunt, tenore
praesentium m ediante. D antes et concedentes potestatem proconsulibus et
consulibus illius praefatis eos ipsos cives, a tem pore, uti praem issum est, coro
nationis serenissim i filii nostri per nos exem ptos, quos putaverint idoneos ad
assum endos et adm inistrandos m agistratus ac officia praedicta, proconsulatus,
consulatus, scabinatus aliaque id g enus m odo opportuno et convenienti, cogendi
et astringendi, non anim adversis litteris nostris quibusvis super im m unitatibus
ejusm odi p er nos post tem pus supra expressum concessis et etiam m anu nostra
subscriptis, quibus om nibus pro hac vice derogam us et derogatum iri volum us
per praesentes, quibus in testim onium sigillum nostrum est im pressum . D atum
Cracoviae feria sexta ante dom inicam C onductus P aschae. A nno D om ini
m illesim o quingentesim o trigesim o prim o, regni nostri anno XXV to.i)
Relatio reverendi in Christo patris dom ini Petri Thom iczky, episcopi Cracoviensis et regni
Poloniae vicecancellarii.
104.
Sigism undus, Dei gratia rex P oloniae, m agnus dux Lithuaniae, R ussiae,
Prussiae, M asoviae etc. dom inus et heres. R everende in Chro. pater, sincere
nobis dilecte. Scripsim us anno superiore Paternitati tu ae de injuria, qua
afficiebatur
') D. 1-1. -1. 1521.
101
105.
Strigonii, amicis
102
106.
Cod. A. 1. (minuta).
Illustris ac m agnifice dom ine, dom ine mihi gratiosissim e. P ost servitio
rum m eorum solitam com m endationem . Scire dignetur vestra illustris m agnifica
D om inatio, quod m eus explorator venit a palatino M oldaviae et refert ipsum
palatinum gravi aegritudine affici in Skieya, ex L opusna eundo ad festa Paschae
ad C hrolow a; in tantum aegrotari dicitur, ut vix est in Jasky Targ perductus;
ultra nequivit perferri; ibidem quoque residet, sed adhuc vivit; quod si de hac
vita decederet, non tardabo vestram ill. m. D. de hoc certiorem fieri. Etiam
scire dignetur vestra i. m. D., quod m agnis dam nis P odoliam afficiunt et
d estru u n t; cum enim m iseram ad Thador, capitaneum C hoczim ensem , hoc in
negolio, nullum ab eo responsum accepi hac in re neque m eum nuntium , qui
sibi litteras portaverat, per fluvium D nyestr dem andavit navigari, tantum ab eo
litteras accipiendas (scii, exspectaturum ) in dom um jussit reverti. E go intelligo,
q u o d est adm issio, ut terra P odoliae destrueretur, et destruetur, si non aderit
singulare consilium suae Mtis. regiae et vestrae ill. m. D., ut aliqua defensio
esse t; in discessu enim nuntii mei, quem ad suam M tem. regiam misi, jam
duodecim villas nocturna conditione exspoliaverunt, et super hoc capitaneus
C hoczim ensis nihil vult respondere; cum enim ad ipsum aliquem suorum
nuntiorum m itto, tam en acceptis litteris nullum ad se perm ittit neque mihi
aliquam responsionem dat scriptis m eis, eo facto ad palatinum M oldavie nullum
m eum nuntium perm ittit. Nam quam prim um ipse palatinus coepit aegrotari,
id intendunt, ut nullus extraneus in ipsorum terram veniret. A ctam en ego suos
nuntios
103
nuntios occulte ad ipsum m itto, ut ipsi perscrutarentur, quid ibi ag atu r; est
enim vita illorum in m axim o discrim ine, ita ut dicam in filo; habeo enim ibi
unum b ene fama celebrem et notum in curia ipsius, qui m ihi om nia refert,
quae ibi aguntur, per m eos exploratores, quos ad ipsum m itto, quibus ego et
ipse id credim us. Sciat vestra ill. m. D., quod non m odica illa expensio
p ropter m eliorem diligentiam faciendam in his, quae contingerent. Intim avit
enim nuper ad me pro stam ine partin (!) Lundensi, ut eidem m itterem , obnixe
supplicans, ut villam locum que, ubi illud reponerem , nom inando, cui non d en e
g av i; sed misi quavis m ora dilationis sem ota, volens me prom ptum ac benivolum in servitio s. Mtis. regiae exhiberi. Alia pronunc non restant. Tam en
me et servitia m ea gratiae vestrae i. m. D. com m endo. D atum in castro Cam enecensi, die dom inico C onductus P aschae, anno dom ini 1531.0
Ejusdem vestrae i. m. D.
S tanislaus Lanczkorunskj de Brzezye,
palatinus P odoliae et capitaneus C am enecensis etc.
108.
Rine. in C hristo pater et dne. nepos charissim e. Pro eo, quod me viset
Dtio. vra. rma. et sim ul pro equo tolutario, mihi dono m isso, plurim as illi ago
et habeo gratias, utrum que enim hoc officium testim onium mihi facit non
vulgaris rm ae. Dtionis. vrae. erga me benevolentiae et am oris fraterni, quo ego
mirifice delector. H abet quidem ita res, me post paucos dies velle in Italiam
rm o. dno. cardinali sanctorum qu atu o r duos equos m ittere, sed quum plures
jam habeam hinc inde quaesitos, ex illis me ad com parationem deligere oporte
bit, qui m uneri convenientiores et m agis apti m angonibus videbuntur. Inter
quos sive m ittendum , sive dom i relinquendum eum Dtionis. vrae. rmae. equum
censuerint, anim um m eum in gratitudine, quam pro isto m unere illi debeo, con
firm abunt.
D e negotio dni. Zebridow ski probo consilium Dtionis. vrae. rm ae., quod
illud ad cognitionem et com positionem cum capitulo suo reducere decrevit. Ita
enim puto et honestius et celerius rem transigi posse. Hic etiam , ut video,
querelae m itescere et plane cessare inceperunt, quae ad om nem significationem
alicujus ordinationis istic factae in reliquo procul dubio facile delebuntur.
Dni. Broderici infaustae divinationes m e perm ovent, sunt enim et horrendae
nim is et ad eventum rerum accom odatae, quandoquidem et ipse conjectura
assequor, in tanta Christianorum discordia non posse nisi pessim a quaeque et
m iserabilia om nia H ungaros sustinere. D eus tam en potens est, aliter, quam
a nobis prospicitur, om nem rerum statum disponere. C om m endo m e am ori
et benevolentiae fraternae Dtionis. vrae. rm ae., quam sanam , salvam et felicem
esse vehem enter opto. Dat. C racoviae 16 Aprilis 1531.
*) D, 16. 4. 1531-
Sigism undus, rex P oloniae etc. universis et singulis regni nri. et dom in io
rum nostrorum cujuscunque status et conditionis fuerint, subditis nris. sincere
et fidelibus dilectis gratiam nram . regiam .
Sincere et fideles nobis dilecti. Q uia cum annis superioribus in dom iniis
nris. Prussiae existentes tam illustris dom ini Alberti, m archionis B randenburgensis,
ducis in Prussia etc., nepotis nri. carissim i, quam om nium consiliariorum n o stro
rum accedente consilio ad exstirpandum adulterinas et externas m onetas, quibus
tam praefata dom inia quam regnum nrum . P oloniae repleta fuerant, confor
m antes nos decretis et statutis conventus generalis P iotrkoviae de anno M. D.
XXVIII. om nium regni nri. ordinum consensu approbatis, de nova in Prussia
instituenda m oneta m ature consultassem us et conclusissem us, et ut deinceps
subditorum nostrorum negotia, negotiationes et com m ercia tanto faciliora forent,
eandem m onetam in pondere et grano m onetae regni nri. P oloniae aequivalentem tam in officina nra. regia T horunensi sub signis nris., quam in M onte
regio illustrissim i dni. ducis in P russia etc. civitate sub signis ejusdem dni. ducis
cudendam constituissem us, ut quum unum sit et generale dom inium , per regna
et dom inia nra. u n a et generalis etiam foret ubiqui usualis m oneta, prout de
his om nibus per consiliarios nostros terrarum Prussiae, sim ul cum ejusdem
illmi. d. ducis in P russia etc. consiliariis et nuntiis constitutiones et decreta,
recessusque conventuum aliquot latius declaratum existit, novissim e vero in
conventu C racoviensi, de anno Dni. M. D. XXX. post felicem serenissim i filii
nri. in hoc regnum evectionem et coronationem celebrato, per M tem. nram .
sim ul et praefatum illustrissim um d. Albertum , m archionem B randenburgensem
et in Prussia ducem etc., nepotem nrum . carissim um , om nium regni nostri ac
dom iniorum nostrorum accedente consilio et consensu, laudata et approbata,
p ro u t haec om nia specialius litterae universales tam nostrae Mtis. quam ipsius
illustrissimi dom ini ducis etc. ex eodem conventu em anata (ad quas praesentes
referim us) disponunt. N ihilom inns tam en certis edocti relationibus com perim us
tam in regno nostro, quam aliis dom iniis nris., nonnullos existere, qui in
contem ptum m andatorum et constitutionum nrarum ., ignorantiam praetexentes,
hujusm odi m onetam hactenus recipere recusarunt, pro suo libitu in eadem
valorem alium constituentes: N os igitur, ne quis om nino sit, qui hujusm odi
m andatorum ignorantia adjutus, cum nostra regia indignitate et aliorum su b
ditorum nostrorum dam no, suo utatur judicio et voluntate, denuo praesentes
litteras universales et m andata em ittere decrevim us. M andantes universis et
singulis nris. subditis cujuscunque status, conditionis, officii, dignitatis, praeem inentiae et regim inis sint, ut visis praesentibus hujusm odi constitutiones in
civitatibus, oppidis, villis ac aliis om nibus locis uniuscujusque jurisdictioni
subjectis, per universum regnum nostrum , ducatum M azoviae, terras Prussiae,
et reliqua dom inia nra., publicari et proclam ari faciant, ita ut tam nraA T horunensis, quam iliustrissimi d. Alberti, ducis in Prussia, noviter excussa m oneta
aequivalenter
105
aequivalenter cum P olonica recipiatur, videlicet denarii seu oboli pro obolis
Polonicis decem octo in grossum com putandi, solidi per sex denarios et tres
solidos pro grosso uno. Item grossi novi, tam illustrissim i d. ducis quam nostri
grossum Polonicalem , argentei vero m inores pro tribus grossis, et m ajores pro
sex grossis Polonicalibus exponantur et recipiantur, ab om nibus sivi indigenis
et incolis, sive alienigenis et exteris in regno et dom iniis nris. com m orantibus
et negotiantibus. Exoticas vero et externas m onetas om nino prohibitas et in
nullo usu esse volum us juxta priores a nra. Mte. desuper em anatas litteras,
quas hic tam quam pro insertis habere volum us. Eo dum taxat excepto, quia
jam in subdivisionem tenuioribus et pro foro satis pecuniarum in denariis
m inutis et solidis excussum sit. Ne leviori igitur m oneta regna et dom inia
nostra expleantur, volum us, ut tam in nostra T horunensi officina, quam aliis
om nibus in locis a cudendis denariis et solidis deinceps cessetur et secus non
fiat. R eliqua vero om nia et singula confirm ata et rata esse om nino volum us
sub poena in dictis litteris contenta, videlicet toties quoties com pertum fuerit,
sive subditi nri. sint, sive externi, qui hoc m andatum nostrum transgressi
fuerint, toties ab illis centum floreni in auro H ungaricali justi ponderis irrem issibiliter exigantur, quorum m edietatem ad fiscum nostrum applicari, aliam
m edietatem dignitariis, praefectis, officialibus seu m agistratui executionem facien
tib u s dari om nino volum us, negligentes autem in hujusm odi m andatorum et
constitutionum executione, si ad nram . M tem. delati fuerint, nobis ipsis puniendos
reservam us. Q uapropter om nibus et singulis suprascriptis subditis nris sive
aliis om nibus ubilibet per regnum et dom inia nra. existentibus, ad quos p rae
sentes pervenerint, sive publice affixae, sive de m ore proclam atae fuerint, districte
praecipim us et m andam us, ut hujusm odi constitutiones et m andata nostra om nino
observent et observari absque renitentia faciant sub gravi indignatione nostra
et poena suprascripta, aliter pro gratia nostra facere non ausuri. Dat. Cracoviae,
feria quarta conductus Paschae, undecim a Aprilis 1531, regni* nri. anno 2 5 l).
106
judicium subire, qui, si quid peccarim , habeam judicem Sum m um Pontificem ,
qui his hom inibus tantum abest post Vistulam , tam en absque ullis com positio
nibus, ullis R om anis provisionibus, quae et serae jam sunt et ansam darent
suspicioni de rupto hoc m odo privilegio, curabo, ut sim pliciter cognitio et ju
dicium fiat per capitulum super ipso privilegio et m ea dispositione secundum
rationem et acta capitularia, ex quibus et aliis testim oniis ne pilo quidem doceri
potest, unquam privilegium ipsum in observatione fuisse, sed neque ex usu esse
posse ecclesiae, si hoc m odo, ut concessum est, observari deberet. Persuasum que habere dignetur vra. rma. Dtio. tantum doctorem Brom irski, qui in prae
sens est procurator capituli et praebendam hanc mirifice am bit, cum paucis
consciis litteras illas, quarum exem plum mihi misit, qnod dudum jam ante
habui, Cracoviam isthuc scripsisse, propter quod sentiens, alios nunc in se
frem ere, in m axim o est ferm ento. Tam etsi, mi rme. dom ine, fuit anim us m eus
conferre praebendam ipsam alicui idoneo doctori n eq u e diligentia m ea defuit,
ut m ultorum , qui se mihi excusarunt, litterae te sta n tu r;' obtrudere autem tam
nobile sacerdotium quibuslibet biridanis non visum mihi fuit dignum neque
consultum . C om m endo m e gratiae rmae. Dtionis. vrae., quae, ut felicissime
laetissim eque vivat et valeat, dom inum Deum sem per precor. Ex arce mea
Polthoviensi die XIX. Aprilis anno 1531.
P ost scriptas litteras rediit isthic m eus Andreas, quem cum equo benigne
acceptum a rm a. D tione. vra. im m ensas illi ago gratias. P erturbavit m e autem
vehem enter desperatio pacis U ngaricae, sine qua, quicquid tam in divinis quam
hum anis rebus boni m oliuntur sum m ates nostri, frustra esse videtur.
107
ita esse exsugillatam et in centum rim as quassatam , ut alia m edicina illi a d
hibenda sit, quam huc usque fuit adhibita, si illam salvam videre optam us. Nec
opinor m ecum esse necessarium agi cerem oniis et istis nescio qualibus m agnifi
centiis, cum et vestra M gcia, et m axim e dom inus R ogendorff noverunt, m entem
m eam et anim um m eum esse bono publico propensum . Nam exspectatione
aliquot dierum hic m ea parva sequetur pom pa, sed m agna tem poris jactura
evenire poterit. Nam non huic tantum negotio applicor p er serm um . dom inum
m eum regem , sed fiunt etiam alia, q u ae curae m eae injungi solent et ob quae
nullo m odo potero in dies m ultos hic delitescere.
O m nino, m agnifice dom ine, apprim e m ihi videtur pium et necessarium ,
jam tandem m elius sine m ultis affectionibus prospicere bono publico. Q uod
si ita pergem us et nos ipsi faciem us et reputabim us nos m axim os in consiliis
et cogitationibus nostris, perdem us nos cum m ultis aliis, de qua re tunc latius,
quum erit congressus nostri copia.
N unc ut ad rem redeam , sum hic non solus ego, sed duxi m ecum rm um .
dom inum C olocensem archiepiscopum , virum cupidissim um boni publici, sincerum
ac probum , erit etiam m ecum m agcus. dom inus de Raska. H abem us plena et
sufficientia m andata non solum ad indutias, sed etiam ad m ajora stabilienda,
ubi, si quid accidet deinceps incom m odi per negligentiam , non nobis illud vitio
verti debebit, sed certe aliis, quum serm us. dom inus rex et nos optam us et
deum precam ur pro bona concordia. Itaque exspectabo hic aliquot dies et
dom ini mei collegae ad m eas sollicitationes.
Q u o d autem attinet de term ino et exspiratione indutiarum , nos ob eam
rem huc ante finem treugarum veneram us credentes hic fuisse dom inum R ogen
dorff, ut de om nibus bene et m ature providere et statuere potuissem us. Ubi
videtur nobis, ut vestra Mgcia. scribat et innotescat om nibus, esse factas unius
anni indutias, quae incipient a prim a Maji die, ne partium vestrarum capitanei
infringerent easdem indutias annales. Nam regia M tas. sermi. dom ini nostri
jam suis om nibus innotuit, indutias annales incipi a prim a Maji die. Sed quum
inter indutias annales et indutias, quae fuerunt trium m ensium durantes ad
22 Aprilis, eunt aliqui dies, quibus arm is uti utrinque licebit, nisi provideam us,
quare dnus. regni palatinus locum tenens hic regius et nos om nibus nostris
scribem us et com m ittem us, ut supersedeant ab arm is et interm edios istos dies
ab sum ant in pace. Vestra etiam M gcia. scribere velit et cito ad Seredi, Bebek,
M orelaslo, Therecvalenth, B ujak et ad alios, qui jam hiante ore deglutire et
depraedari pauperes nituntur, nec qui sub his indutiis trim estralibus cessayerant
a depraedatione, ut om nino se contineant pacifice cessentque ab istis d ep rae
dationibus. C om m endo me cum his b o n ae fraternaeque am icitiae vestrae
D tionis., quam opto bene et feliciter valere. R o g o , scribat mihi quam prim um
vestra M gcia., quid sperare debeam de dom ino Rogendorff. D atum B udae
XIX Aprilis anno dom ini 1531.
108
C rastina luce, die scilicet quarta Aprilis, urbem ingressuro exiverunt obviam
equites citra septuaginta, viri, quam dici potest, ornatissim i, inter quos et hii
fu e re : Jonusbey, interpres C aesaris, vir statura, ingenio, m oribus et auctoritate
ap u d istam portam caesaream plusquam sperassem in sig n is ; item Ulaffbasscha,
item C zausschbasscba et alii plures. Peditum quoque, quos hic Janczaros
vocant, citra triginta, qui ad dextram sinistram que m anum , mox ad latus equi
euntes in hospitium usque conduxere. Jussi quidem plures obvii fieri, eos
tam en insperatus et repentinus ingressus fefellit. Itaque satis m agno honore
m ultis intuentibus et u n dequaque occurrentibus in hospitium ductus.
Ubi quum sim, om nia studia, om nem operam , curam , industriam , cogitatio
nem , m entem denique om nem in negotiis a Mte. regia et illma. D. vestra mihi
com m issis fixi. N eque vero cuiquam salutem ac fortunas suas tantae curae
fuisse unquam puto, quantum mihi sit, Mtis. suae et illmae. D. vestrae m andata
diligentissim e exsequi.
Caesare vero et Im brahim Basscha hucusque ab urbe absentibus et solatiis
ante hoc ipsorum jejunium deditis nullam audientiam habere potui, hodie
prim um prandiis peractis hora vesperorum ad B asscham venire jussus. Cui quum
litteras et m unera nom ine Mtis. regiae obtulissem , quae ab illo gratissim e ex
cepta, deinde id, quod negotium suae Mtis. sacratissim ae expostulabat et mihi
injunctum fuit, exsequutus.
Interim vero, quam diu legationem a Mte. regia, dom ino m eo clem entissim o, no n expediissem , proposueram anim o litteras illmae. D. vestrae non
offerendas, opp ortunius tandem et liberius expedito negotio sacratissim ae
Mtis. suae rem illmae. D. vestrae aggredi censens; sed quum adhuc nec lega
tionem p ro n u n tiare coepissem , nisi salutationem nom ine Mtis. suae de m ore
ipsi B asschae fecissem, ipse solus m ox gratiis Mti. suae habitis de illma. D.
vestra ejusque sanitate interrogare coepit. Ego id audiens, quum subticere non
licuit, acceptis litteris illmae. D. vestrae a Vasilio, cui tenendas dederam , salu
tato eo litteras sim ul obtuli; quibus acceptis insurgens junctis m anibus (ut
ipsorum m os est) pectori apposuit extem ploque im aginem divae faciei illmae.
D. vestrae nom ine filii ejusdem sibi porrexi, qua hum anissim e accepta hincinde
m anibus m ultoties revolvens, tum a fronte, tum a latere ac a tergo in eam
iterum atque iterum respiciens et saepissim e subridens, vix dici potest quam
jocundissim o vultu suscepit. M oxque interrogavit, an id sculptile vivo esset
sim ile ; dixi, sic fore. M aluisse se, inquit, vivum deosculari, quam sculptum
m anibus g estire; sed quum fieri nequit et hoc fore apud se gratissim um . Item
quaesivit, q u o t tum annum illma. D. vestra ageret et an optaret filius, talem
sibi fore eum am icum , qualis nunc sit patri. Praeterea ipsum filium illmae.
D. vestrae nepotem suum ex fratre appellans, vestram autem D om inationem :
fratrem, quem aeque charum habeat, ac si esset germ ani loco frater, optans
postrem um filio auctoritatem et nom em paternum . Et quum ipse excelso et
illustri loco sitam esse laudem illmae. D. vestrae apud se esse duxerit, quae
nec obscuro nec vario serm one, sed et clarissim a et una m ultorum voce ad eum
et u n dique perfertur, m eum etiam studium in declarando nom ine illmae. D.
vestrae non defuit, ea scilicet praedicans, quae de sum m a virtute sum m oque
ingenio
114.
n 1
sed sciem us statim ex fratre dom ini Lasky, dom ino Stanislao, qui huc orator
T ureae veniet. H aec volui secreto et confidenter reverendissim ae D. significare.
R ogo, non sint haec statim in publico, ne cum divulgata fuerint, negotia sere
nissim i dom ini regis F erdinandi, dom ini nostri com m unis clem entissim i, apud
provinciales inficiantur. Poterint tam en haec M ajestati regiae ostendi et declarari
sem otis arbitris. Cupio reverendissim am D om inationem vestram optim e ac
feliciter valere. D atum C racoviae die 20. Aprilis festinantissim o calam o 1531.
C hristophorus de Schydfowiecz,
castellanus et capitaneus Cracoviensis, regni P oloniae cancellarius.
Paulus D ccentius Cornelius secretarius de mandato domini illustrissim i scripsit.
R everendissim o dom ino domino Jacobo, episcopo W ratislaviensi etc. dom ino et amico charissimo.
In s c e d a l i t t e r i s a d d i t a :
Ago et habeo reverendissim ae D om inationi vestrae ingentes gratias, quod
illi tantae curae sint res et negotia m ea, illa (inquam ) negotia, de quibus
P oznaniae colloquebam ur. Sed ego, ut confidenter scribam , nihil illorum spero,
m ulto m inus exspecto. H oc me non m odice angit, quod quum pollicita a d
versarii sprevi, apud serenissim um dom inum regem parum gratiae reperi et
utrique suspectus sum . E go tam en, ut debeo, reverendissim ae D om inationi
vestrae m agnas ago et habeo gratias, quod illa agit, ut opera et im pensae m eae
sine ullo fructu non profunderentur.
(In terg o :) Lecta laceretur.
Illme. princeps et dom ine, dom ine colendissim e. Q uam vis pluribus antea
argum entis com pertum haberem locupletissim um ill. D. vestrae erga me favo
rem, tum non m ediocriter hoc nom ine sum confirm atus, quod eadem D. v. ill.
inter to t ejus apud sacram M tem . regiam , dom inum nostrum clem entissim um ,
actiones non ex levibus m om entis dependendas, quas per oratorem suum obire
voluit, pro m agno quoque negotio habere dignata est, me servitorem i. D. v.
m edio ejus ipsius oratoris sui tam am anter salutare et universa fausta et felicia
mihi ax anim o p re c a ri; pro qua illius tam affluenti benignitate et gratia habeo
et ago am plissim as gratias, uberiores dante dom ino studiis et officiis meis,
quantulacunque sint, per om nem occassionem relaturus. N egotia i. D. v., quae
m ihi com m endare dignata est, etsi m ultis suffragiorum m eorum adm iniculis
egere videbantur, utpote pro quibus non m odo honesti decorique ratio, verum
etiam ipsa, qua nullum durius telum est, necessitas pronuntiare videtur, tam en
quicquid a m e praestari potuit, quo scilicet i. D. vestrae haec feliciter caderet
alea, nichil est certe d esid eratu m ; facturus alioquin et universa alia pro m ea
erga i. D. v. devotione et fide pari alacritate, quae i. D. v cordi esse persen
sero. C ujus benignitati me et filium m eum , quem illius fam ulitio volens prudensq u e addixi, diligentissim e com m endo. C upioque ex anim o, ut i. D. vestra
sit
112
S igism undus etc. M agnifice etc. Q uum res publica christiana in tantis
difficultatibus et periculis sit nunc constituta, ut nem o non videat gravem ca
sum , qui illi im m inet, jam non in foribus sed in ipsis penetralibu$ ejus esse,
nosque, qui in dies priora tem pora consequi cernim us, non possum us non esse
solliciti, quibus rationibus regnum dom iniaque nobis subjecta a tantis malis
praeservare valeam us, dum que in hac praesenti sollicitudine nostra om nia,
quae debiti ac officii nostri sunt quaeque nobis ob oculos versantur, intus
forisque excutim us, existim am us id praecipuum et necessarium esse, ut arces,
civitates et oppida ipsius regni nostri, in sua m unitione aliisque ad tuitionem
illarum necessariis ae opportunis debito m odo provideantur, quo ubi vis aliqua
ingruerit, defectu ejusm odi necessariorum laborare, et quod absit in discrim en
aliquod prolabi non cogantur. Et proinde volentes nos, ut arces q uoque ac
civitates istarum terrarum in sua provisione non negligantur, com m ittim us vobis
praesentibus m andantes, ut in palatinatu isto C ulm ensi om nes et singulas ipsas
arces, civitates ac oppida conspiciatis, eorum que ordinem , regim en et adm inistrationem recenseatis, ut videatis, an sunt bene ac debito m odo provisa nec
ne. Ubi vero defectum et negligentiam aliquorum necessariorum esse videretis,
injungatis et praecipiatis nostro nom ine officialibus, quorum intererit, ut habeant
om nia, quae vobis ad debitam provisionem ejusm odi necessaria et opportuna
esse videbuntur. Pro gratia nostra facturi. D atum C racoviae, sabbato ante
dom inicam M isericordia anno D om ini m illesim o quingentesim o trigesim o prim o,
regni nostri anno vigesim o quin to .1) Ad m andatum regiae M ajestaits proprium .
117.
Kod. Jag. nr. 227. Kod. Op. XIII, 77. Kod. Karnk. XIII. 79.
Kod. Radziwill., 191.
aliorum periculis perm ota et pro officio boni principis futurae subditorum su o
rum tranquillitati et quieti consulere et prospicere illosque in universum ab
im m inentibus periculis tueri et defendere cupiens h ortatur et com m ittit D tioni
bus. vris., uti fidis et dilectis consiliariis et subditis suis, cogitare et deliberare
velint, qua ratione Prussiae terrae contra vim et contingentia pericula, quae
D eus avertat, ubi necesse fuerit, tutari et defendi possint.
Etsi m em init quidem M tas. sua jam ante praecepisse se om nibus harum
terrarum P russiae subditis, ut arm is et equis b en e instructi apud dom inos
palatinos et castellanum Culm ensem certo loco se repraesentarent, a quibus
pro necessitate futura et conditione belli conscriberentur et recenserentur, quia
tam en certo edocta est Mtas. sua, non obtem peratum esse isti m andato et
voluntati suae, quum aliqui non com paruerint, multi vero non secundum facul
tatem bonorum suorum equis et arm is se instructos statuerint et praesentarint,
quo graviter et acerbe nim is offenditur M tas. sua, com m ittit et m andat denuo
D tionibus. vris. ut aliquem alium diem et locum designent, ad quem om nes
istarum terrarum subditi coram praefatis dom inis palatinis et castellano C ulm ensi
in equis et arm is bonis ac decentibus et pro bello necessariis se statuant et
praesentent, utque etiam D tiones. vrae. poenam constituant, qua afficiendi sint,
qui pro m andato suae Mtis. venire neglexerint et non pro facultate bonorum
equos h abentes se statuerint.
C elatum etiam nollet esse M tas. sua D tionibus. vris., si forte id hactenus
ignorant, im peratorem T ureorum paratum cum valido exercitu esse ad invaden
dum in p ersona sua regna et dom inia christiana, et quod vojew oda M oldaviae
foedere et ju rejurando suo violato regnum Mtis. suae hostiliter sit aggressus
districtum que Pokucie, lim itibus V alachiae adjacentem , occupaverit, ad quod
faciendum credit M tas. sua illum ab hostibus aliis suis subornatum esse. S uper
quo M tas. sua hic cum consiliariis opportuna agit et consulit. Sed quoniam
perpendit etiam M tas. sua, non posse tantum in terris Prussiae ex indigenis
colligi exercitum , qui num erosis ingruentibus hostilibus copiis resistere et reniti
possit, haben sq u e in prospectu, quod dici vere solet, non bonam esse patriae
vel provinciae illius conditionem , quae propriis gentibus se ab hostium im petu
tuetur, et hortatur et com m ittit D tionibus. vris. M tas. sua, ut de subsidio pecu
niario pro milite m ercenario conducendo consulant et de contributione aliqua
praestanda ita constituant, ut brevi tem pore colligi et pro necessitate futura in
aerario reponi possit.
Q uoniam vero ex praesentium m aloruui initiis judicat M tas. sua pericula
ista non posse cito ternfinari, h ortatur D tiones. vras., ut de tan to subsidio
constituendo cogitent et consulant, quod ad m ultos annos sufficere p o sse t; et
quo facultas uniuscujusque aequaliter m etiatur. M em init enim Mtas. sua, anteactis tem poribus in contributione et subsidio pro necessitatibus terrarum istarum
in cervisia tantum constituto non aequalem pauperis cum divite habitam esse
rationem et tam exilem sum m am pecuniae collectam , quae nunc ad praesentis
status pericula nullius ferm e aut parvi adm odum m om enti et usui foret.
Q uare iterum M tas. sua hortatur D tiones. vras., velint ita in rebus consilio
et providentia uti, ut com m unis om nium necessitas et praesentium tem porum
calam itas
Acta Tom iciana.
Tom us XIII.
118.
119.
Conradus G oclenius,
Joanni D antisco.
Ufi
effingeretur in pejus, q u e m a d m o d u m fere evenit, q u o tie s ex im a g in e im a g o
fingitur. N a m q u u m nulla im a g o a b s o lu te a d a rc h e ty p u m re sp o n d e a t, nec e sse
est s e m p e r lo n g iu s a b e rra re im a g in is im a g in em . A ddidi g y p s e a m im peratoris
ir/Mva, q u a e si v ide bitur satis expressa, d a b im u s o p e ra m , ut e solid io re m ateria
a d te veniat.
C u p e re m s a n e m e lio rib u s officiis referre g ra tia m , et si de tu r
o p p o rtu n ita s , c o m p e rie s n o n d ee sse v o lu n ta te m . Interea te ob se c ro , ut q u e m
ultro in g r e g e m tu o r u m accivisti, etiam p e r p e tu o favore p ro se q u a ris. B e n e vale,
p raesu l reverendissim e. Lovanii e collegio trilingui, q u in to Cal. Maji a n n o
dni. 1531.1)
T u a e rm ae. C e lsitudinis deditissim u s C o n ra d u s G oclenius.-)
Rmo. dno. Jo. Dantisco, cpiscopo Culm ensi, regis P oloniae apud caesarem oratori, dno. suo
observnndissim o.
(koncept).
P o s te a q u a m H y e r o n im u s L ascus a b im p e ra to re T u re o ru m cu m n o bile
H is p a n o sibi p e r s u p r e m u m c a p ita n e u m n o stru m a d ju n c to n u p e r rediisset, n os
de iis, q u a e circa in du tias a n n a le s p e r n o s cum J o h a n n e , com ite S cep usien si,
a c c e d en te a d h o c e ju sd e m Turei speciali et e x p re sso c o n s e n su et placito, q u o d
tre u g a s illas p e r se m e tip s u m et s u o s o m n in o te n e re et a d im p le re velit, in e u n d a s
et a c c e p ta n d a s egit, a d m o n e r i c u ra v it; q u o intellecto n o b ile s fideles n o b is dilectos
G uilielm u m , b a r o n e m in R o gendorff, s u p r e m u m c a p ita n e u m et m a g istru m curiae
no strae, S ig is m u n d u m a Dietrichstein, b a r o n e m in H o ln b u r g , V inckenstein et
T a lb erg , p in c e rn a m h e re d ita riu m d u c a tu s nostri C arinthiae, L e o n a r d u m a Fels,
c a p ita n e u m c o m ita tu s nostri T irolensis, et S ig is m u n d u m ab H erbe rste in , c a p i
ta n e u m in C lam , consiliarios et o ra to re s n ostros, statim a d ipsu m L ascu m et
c ollegas s u o s m isim u s, u t n o s tro n o m in e ind utias illas cum pactis latius p o ste a
d e d u c e n d is in e a n t et a ssu m a n t, de q u ib u s S e re n ita te m ve stra m , cum q u a , sicut
proles jam c o e p e r u n t n o b is esse c o m m u n e s , ita et res et a c tio n e s n ostra s ei
m in im e a lie n a s esse velimus, seo rsim sig nific a nd um d u x im u s, latius e a m d e iis,
q u a e p o s te a successerint, m on ituri. Q u a e felicissime valeat. D a tu m P r a g a e
27. Aprilis 1531.
117
regia vra. Mte. c o nsilium et aux ilium co ram petiit n o m in e n o v a e in fe u d atio n is
m ag istro in G e rm a n ia et adm in istratori, si diis placet, in B o ru ssia A u g u sta e
V in delicoru m n u p e r factae, d ig n a ta est sacra reg ia vra. Mtas. ejus C elsitudinem
clem enti a d m o d u m consilio a tq u e ca u sa s addidit, pra e se rtim p r o p te r re g n i P o
lonia e jus, q u ib u s huic m o r b o obviari qu e a t. A ddidit p ra e te re a sacra regia
vra. M tas., se h o c in n e g o tio ejus Celsitudini n u lla ra tio n e d efu tu rum . Q u a m o b re m sacrae re g ia e vrae. Mti. ejus C e lsitu d o su p p le x e g it gratias a tq u e in
p ra e s e n tia ru m idem d e n u o agit. E t qu ia ejus C elsitud o m a g n a m sp e m tu m
ex ea p ro m iss io n e tu m ut p rin cep s regni c o n c e p it a tq u e a d e o nihil dubitat, n o n
p o tu it sacram re g ia m vram . M tem . ejus, q u o d n u p e r accidit, n o n certiorem
facere.
S erenissim e rex. V igesim a die M artii p ro x im e pra ete rita accepit clem entiss im u s p rin c e p s n o ste r a c a e sa reo ju ra to et peculiari tabellario c a e sa re u m p o e n a le
m a n d a tu m , juxta et p e r e m p to r ia m citation em , u t vel intra o cto s e p tim a n a s
p ro v in c ia m B o r u s sia e su b p o e n a b a n n i praefato ordinis T h e u to n ic o r u m a d m i
nistratori ejus C elsitu do restituat, vel elapsis octo sep tim a n is intra n o n a g in ta
dies in judicio c am e ra e im perialis c o m p a re a t o p p o s itu ra ra tion e s et causas,
p ro p te r q u a s e ju sm o d i restitutio ab ejus C e lsitu d in e fieri m in im e d ebeat. Q u a e
o m n ia reg ia vra. Mtas. ex h o c ex e m p lo in la tin u m id io m a u tc u m q u e trad ucto
facile po te st intelligere. N oluit a u te m eju s C e lsitu d o huic tab ellario aliquid
d a re re sp o n si, p rim u m q u o d h o c e ju s C elsitudini, ut sa c ra e regiae M tis. vrae.
s u b d ito principi, sin e re gia e vrae. Mtis. p e rm is sio n e m in im e liceret, d e in d e q u o d
e ju sm o d i re s p o n s io n e (si forte a p u d e u n d e m ta b e lla riu m c a u sa s p raetendisset,
p ro p te r q u a s r e s p o n d e r e n o n cog eretu r) nihil aliud effecisset, q u a m ut juxta
istorum h o m in u m se n te n tia m , qui ju sta s ejus C e lsitudinis e x c u sa tio n e s n o n a d
m ittunt, sine ulla reliqua c itatione et q u o d a m c o m p e n d io c o n tra eju s Celsi
tu d in e m in jud icio fuisset p ro c essu m . Id q u o d juxta le g u m R o m a n a r u m p r a e
scriptum fieri n o n potest, si nihil prorsus, elapsis etiam octo s e p tim a n is a tq u e
n o n a g in ta diebu s, re sp o n d e a tu r, n im iru m q u u m in e u m e v e n tu m plure s re q u i
ra n tu r citationes. P r o in d e no lu it ejus C elsitudo ta n tu m te m p o ris a tq u e reliquas
c o m m o d ita te s te m ere rejicere. Q u in etiam voluit regiam vram . M tem . una cum
rmis. illustribus m agnificis ac g e n e ro sis d o m in is p ro c e rib u s regni, fratribus et
am icis suis dilectis, qui in p ra e s e n tia ru m a j;egia aula n o n a b s u n t, h ac in parte
interim con sulere, suppliciter, fraterne et am ice ro g a n s, sacra regia vra. Mtas.
u n a cum ornatissim is d o m in is procerib us, regni consiliariis, d ig n e tu r in m e d iu m
c o n su le re a tq u e ratio nes et c au sa s q u a e re re, q u ib u s huic periculo obviari queat.
Im prim is vero velit sacra regia vra. M tas. c a e sa re a m R o m a n a m M tem . p e r
litteras, et re g iu m o ra to re m , re v ere n d issim u m d o m in u m e p is c o p u m C o lm e n s e m ,
vel, si is in a u la caesaris am p lius n o n sit, p e r alium q u e m v is o ra to re m invisere
e ju sq u e Mti significare: p rim u m transm isisse regiae vrae. Mti. ejus C elsitu di
n e m m a n d a tu m c a e sa re u m una cum a n n e x a c itatione p e re m p to ria etc. Q u o d
q u e sacra regia vra. M tas. ejus C elsitudini p e r p o e n a le m a n d a tu m sub p o e n a
am iss io n is universi feudi B o ru ssia e praeceperit, q u o m in u s in judicio c a m e ra e
im perialis c o m p a r e a t; supp liciter ro g a n s , sacra regia vra. Mtas. velit, ut et regno,
P o lo n ia e et p ro v in c ia e B o ru s sia e juxta con sulatur, eju s Celsitudini ejusm o di
p o e n a le
118
p o e n a le m a n d a tu m sig n o regio c o n firm a tu m p e r p e culiarem ta b e lla rium m a g n a
s o le m n ita te p ro p e d ie m tra n sm itte re a tq u e a d d e r e cau sas, p r o p te r q u a s ejus
C elsitudo in jud icio c a m e ra e im perialis in h o c n e g o tio r e s p o n d e r e m in im e c o
g atu r, Insu p e r p raecipere, ut, si vel a ca e sa rea Mte. vel a judicio im perialis
c a m e ra e aliq u id sive cita tio n u m sive m a n d a to r u m in sinuetu r, ejus C elsitudinem
nihil d e b e r e p ro rsu s resp o n d e re, Im m o sa c ra m reg iam vram . M tem . h a b e re
sufficientes c a u sa s et ratio nes, q u ib u s a d v e rsa rio ru m in iq u a e pe titio n e s dilui
q u e a n t, a tq u e p a r a ta m esse sacram re g ia m vram . M tem . p ro viribus id ipsum
acturam .
S e c u n d o : velit sacra regia vra. Mtas. c a e sa rea m M tem . fraterne a d m o n e r e ,
ut sic te m p e r e t n e g o tiu m , n e c o ntra factas n u p e r fraternas p ro m iss io n e s haec
n o v a no vi a dm inistratoris infeudatio A u g u s ta e V in de lic oru m facta sit re gno
P o lo n ia e fraudi, praesertim q u u m n o n ig n o re t c a e sa rea Mtas., q u id q u id ab istis
h o m in ib u s im p etratur, m a g n a q u a d a m im p o rtu n ita te , surreptitie a tq u e s u p p re ss a
veritate fieri. Q u a n d o q u id e m ea, q u a e huic p o e n a li m a n d a to ex e o ru m relatio ne
inserta sun t, lo n g e aliter se h ab ere. E t u n u m p roferatur p ro o m n ib u s : q uia
g lo ria n tu r h u n c o rd in em in B o ru ssia fuisse christianitatis f irm a m e n tu m et p r o
p u g n a c u lu m , q u u m ta m e n luce m e rid ia n a sit clarius, h a n c B o ru ssia e provinciam
a re g n o P o lo n ia e et m a g n o d uc a tu L ith u a n ia e in u nive rsum claudi, p ro in d e
sin e o p e et auxilio re g n i christianitati nihil p ro rsu s c o m m o d a r e . U tq u e caesa rea e
Mti. p la n e p e rsu a d e a tu r, ja m D e o O p tim o M a x im o b e n e fo rtu n a n te a tq u e
illustrissimo B o ru ssia e principe, p e rin d e q u a s i p rincip e Christiani orb is a tq u e
re g n i P o lo n ia e , a d ju v a n te lo n g e c o m m o d iu s fieri p osse, u t infidelibus, q u ib u s
e t re g n u m P o lo n ia e et m a g n u s d u c a tu s L ith u a n ia e clauditur, n o n s o lu m re si
statur, s e d et aliq u id p ro v in c ia ru m et te rra ru m s u b in d e ad im a tur, et ut p e r
m itta tu r interim h a b e re p ro v in c ia m B o ru ssia e vicinam infidelem g e n te m aliq u a m
a tq u e ch ristiano n o m in i h ostem . A tta m e n n e m o ig n o ra t, q u a n to p e r e isti h o m in e s
a n n is a b h in c n o n p a u c is v o lu e rin t c u m christiani orbis h o s tib u s m a n u s c o n s e
rere. I n s u p e r h o c ip su m d o c e t n o v u m illud inter m a g is tru m in Livonia et
scism aticum M o s c h u m sive R u th e n u m n u p e r initu m foedus, q u o d a d a nx ias
m agistri et s u o r u m cruciferorum preces in rem sc ism a tic o ru m et in m ax im u m
d is p e n d iu m v ic in o ru m Christianorum p e rc u s su m est. Q u o d q u e a p rinc ipio m a g is
regn a, pro vincias et m a g n a s ditiopes, q u a m ut n o m e n Christi pra e d ic a re tu r vel
ut christiani h o m in e s q u ie te viverent, q u a esiv e ru n t. Id q u o d ind e colligt potest,
qu ia Christianis p o te sta tib u s re stiterunt e o sq u e , a q u ib u s in e a m p rovinciam
vocati sun t, m a g n a in g ra titu d in e su p p re s se ru n t, a tq u e a d e o e o r u m vocationi
n o n so lu m n o n p a r u e ru n t, se d contra p o tiu s ea, q u a e cum e o r u m religione ex
d ia m e tro p u g n a n t, moliti s u n t a tq u e perfecerunt, et q u o d n e q u e spirituales n e
q u e te m p o ra le s, ut h o d ie lo q u u n tu r, tam etsi n e m o m agis ex te m p o r e vixerit,
appellari possint. C u m q u ib u s si sit alicui n e g o tiu m , p e rin d e accidat, ac si
lu p u m te n e a t aurib u s, q u e m n e q u e q u e a t retinere n e q u e etiam a u d e a t d im it
tere, d u m p ro s u a lib idine a tq u e in a lio ru m p ra e ju d ic iu m m o d o spirituales m o d o
te m p o ra le s aestim ari velint. N e q u e p o te st hic e q u e s te r o rd o in G e r m a n ia juste
c o n q u e ri, am isisse se hospitale, q u u m r e g n u m P o lo n ia e h a c te n u s h o c justis
ra tio n ib u s eis de negaverit. A tque h a b e a n t isti h o m in e s satis istarum d o m o r u m
in
119
in G e rm a n ia , Italia et Livonia, p ra e te re a et m a g n a m facultatem c ontra T u re u m
et infideles p u g n a n d i, m o d o n o n desit b o n a v o lu ntas. In su p e r q u o d hic ord o
T e u to n ic o r u m re g n o P o lo n ia e h a c te n u s in c o m m o d a v e rit p ro p te r q u o tid ia n a bella,
q u ib u s re g n o P o lo n ia e lo n g e aliu d m olienti, hoc est co ntra M o ld a v u m a tq u e
infideles p u g n a n ti, se m p e r fuit m olestus, q u a m q u a m c a e sa rea e M tis. p r a e d e c e s
so re s a tq u e R o m a n i Pontifices h o c egerint, ut m isso ad h o c R o m a n i Pontificis
le g a to c a u sa m d e d e rin t h o m in ib u s ord in is cu m re g n o P o lo n ia e p e r p e tu u m inire
foedus. Q u a r a tio n e a liq u o t m a g n i m agistri in B o russia re g n o P o lo n ia e ju r e
ju r a n d o fidem p ra e stite ru n t a tq u e se regni feu d a ta rio s et p ro m is s io n ib u s et m i
nisteriis fecerunt. Q u a e m inisteria sive servitia J o a n n e s a Tiefen, b o n a e m e
m o ria e m a g n u s m a g iste r et fe u d a ta riu s re g n i P o lo n ia e , s u a m o rte confirmavit.
Q u ia vero p o s te a d o m in u s F ridericus, du x S ax o n ia e, etc. et illustrissim us
p rin c e p s d o m in u s A lbertus, m a rc h io B ra n d e n b u r g e n s is , etc. regia vra. Mte.
ig n o r a n te a p ro c e rib u s ordinis electi s u n t et e ju s m o d i fidelitatem pra e sta re
d e trectaverunt, id e o q u e regia vra. M tas. n o v u m b e llu m q u o tid ie tim e re coacta
fuit. Id q u o d e ve ntus ipse declaravit, q u a n d o q u id e m et ab illustrissimo principe
et ab o rd in e o m n is lapis fuit m o tu s nihilque, q u o d a d e x p e d itio n e m bellicam
pertinet, q u a n tu m fieri p o tu it p ro facultate, p ra e te rm is su m fuit. Q u o factum
est, ut a liq u o t c e n te n o ru m m iliariorum terras regia vra. M tas. im p e tu et in
cursu infidelium amiserit. T a n d e m vero sin g u la ri q u a d a m c le m e n tia atque
su p p lic a tio n ib u s B r u te n o r u m (sic!) p e rp e tu a m p a c e m cu m eis, n im iru m p e rp e tu i
belli pe rta e sis a tq u e a d in o p ia m p la n e v e rg e n tib u s, iniisse ju stis q u e causis ac
ra tio n ib u s ex B orussia d u c a tu m fecisse, a d e o q u e , ut re g n u m P o lo n ia e ab u n a
p arte h a b e r e t pac em , ab altera v ero m a jo rib u s copiis e o q u e stre n n u is infidelibus
p o ss e t resistere. In su p e r p o tu e rit sacra regia vra. M tas. e a m p ro v in cia m B o
russiae retinere n e q u e c u iq u a m in fe u d u m dare, id q u o d a n te c e sso re s q u o q u e
re gia e vrae. Mtis. olim facere su n t soliti. P ra e te re a satis h a b e re regiam vram.
M tem . juris, hoc, q u ic q u id est d a m n i ac interesse, a b istis h o m in ib u s ordinis
e x ig ere ; n e q u e velle regiam vram . M tem . re n u n tia tu m ire. P o stre m o a d d e re
p o te st sacra regia vra. Mtas. eas ca u sa s et ratio nes, q u a s et sacrae regiae
Mtis. vrae. p ra e d e c e s s o re s et e a d e m sacra regia vra. Mtas. pro tu e n d a altera
parte p rovinciae B o ru ssia e olim p ra e te n d e ru n t, q u a s sin g u las recensere illustris
sim o principi n o n est possibile.
T e rtio : illustrissim um p rin cip em B o russiae, d n u m . n ru m . c lem en tissim u m ,
sacrae regiae vrae. Mti. p ro vinc iam B o ru ssiae ultro n o n cessisse, se d m a g n o
a p p a r a tu bellico et m axim is im p e n sis regiam vram . M tem , ut vetus ju s regni
P o lo n ia e con se rv a re tur, e a m d e n u o recu perasse. N e q u e aliud q u ic q u a m regiam
vram . M tem . qu aesivisse, q u a m ut ju s regni n o n d im in u e re tu r a tq u e p a x c o n
servaretur.
Q u o d q u e sacra regia vra. Mtas. h e re d is B o ru ssia e titulo ultra
h o m i n u m m e m o ria m sit usa, et q u o d in e u m m o d u m sacrae regiae vrae. Mti.
principes im perii R o m a n i, reges et ca esares suis litteris scripserint.
Q u a r t o : v enisse ordinis h o m in e s in B o ru ssia m a n n is a b h in c trecentis
a tq u e a rm a ta m a n u invasisse et oc c u p a sse n o n so lu m eas terras, ad q u a s ab
in d ig e n is p rin c ip ib u s vocati sunt, s e d eo s ip so s q u o q u e , qui e o s vocaverunt,
u tc u m q u e C hristianos, nulla p ro rs u s h a b ita gratitu dinis c o n sid e ra tio n e , sine causa
e suis
120
e suis s e d ib u s d e je c i s s e ; vicissim vero e a s te rra s n u p e r e o d e m belli ju r e a m i
sisse. Ja m , si p rio r o c c u p a tio sive u su rp a tio praestitisset ordini d o m in iu m , id
t a m e n q u o d n e g a tu r, et p r o b e dici n o n potest, h a n c p o ste rio re m e id e m adem isse,
cu m nihil sit ta m n a tu ra le , q u a m u n u m q u o d q u e eo g e n e r e dissolvi, q u o col
lig atum est. (L. nihil ta m n aturale, ff., de reg u m in). Sin vero ejus p r o v in
ciae hi h o m in e s d o m in i facti n o n fuerint, nim iru m q u u m aliena p e r c a e d e m et
dire p tio n e m , ut latrunculi, n o n ju sto bello , se d co ntra jus d ivinu m et ge n tiu m ,
q u o r u m u tr u m q u e est p e rp e tu u m et inviolabile, c o ntra d e n iq u e ord in is ip so rum
p rofessio nem injuste occup averin t, eos, a q u ib u s ben eficium a cceperant, cum
reliquis Christianis e se d ib u s pep ulerin t, re g n o P o lo n ia e n e g o tiu m fecerint a t
q u e im pediverint, q u o m in u s s u m m is viribus christiani n o m in is h o stib u s resisteret,
nu llam profecto eis fuisse in ju riam factam , se d aliena vi p o sse ssa vi rursus
amisisse. P rio re m au te m vim fuisse valde in iq u a m , h a n c vero p o ste rio re m
a e q u is sim a m . E t q u a m q u a m sacra reg ia vra. Mtas. jure p o tu e rit e a m prov in ciam
B o ru ssia e retinere, id q u o d a b e ju s d e m sacrae regiae vrae. Mtis. a n te c e sso rib u s
factum est, a tta m e n in a n im u m revocaverit, q u a m su m p tu o s is bellicis e x p e d itio
n ib u s h a e c familia B r a n d e n b u rg e n s is c a e sa rib u s e t reipu blicae christianae h a c
te n u s inservierit, in s u p e r ju s san g u in is et c o g n a tio n is o b oculos p o su e rit a tq u e
a d e o , ut sim u l sacro R o m a n o im perio sacra reg ia vra. Mtas. inserviret, d i g n a
ta m fuisse ea p rov in c ia a liq u o t p e rs o n a s p raefatae fam iliae a tq u e id q u id e m
ultro et p ro p rio m otu. E t in e u m m o d u m et cu m relig io ne et c u m h a c p r o
vincia B o ru ssiae o m n ia fide o p tim a egisse, q u in etiam ex im p r o b e sa e c u la rib u s
h o m in ib u s p r o b e sa e c u la res fecisse.
Q u i n t o : q u o d , c u m lo n g iu s ipsi p r o g r e d e r e n tu r et q u a m latissim e e x te n
d e r e n t p o m e ria , jussi s u n t et a R o m a n is P o ntificib us et a c a e sa rib u s se d o m i
c on tine re , p e rin d e q u a si in iq u a et injusta m o lien tes. E x q u o sine n e g o tio
colligitur, illam q u o q u e p rim a m a g g re s s io n e m p e r p e r a m fuisse factam. N am ,
ut juris civilis interpretes lo q u u n tu r : q u o d juris est d e to to q u o a d to tu m , idem
juris e st d e p a rte q u o a d p artem . (L. a n pars, ff. d e u su cap. p ro derelic. et
nihil justi, d e fidei com iss. heredi).
S e x to : n o n tem e re , jussu m a n d a to q u e et R o m a n i Pontificis e t caesaris
o rd in e m T e m p la r io ru m olim fuisse d e le tu m a tq u e ord in is h o m in e s u n a no cte
o m n e s fuisse caesos. N e q u e m in u s e u m o rd in e m p ra e te n d isse sa n c tim o n ia e ,
q u o d q u e reipu blicae c h ristia n a e e ss e n t utiles, q u a m illum istum , a tq u e e u m n o n
frustra ex A pulia, Sicilia, H u n g a ria et B o e m ia p u ls u m . Q u e m a d m o d u m etiam
sacra reg ia vra. M tas., u t ta n d e m qu ie te in ea vicinia viveret, coacta fuit h an c
in n o v a tio n e m , q u a e c on trovertitur, facere.
S e p t i m o : n o n d e b e re p a g a n o s et e th n ic o s vi et g la d io ad christianism um
cogi, s e d v e rb o dei po tiu s induci et allici. A tq u e id, q u u m re c ep tu m e t re la tum
sit, p ro b a ri m in im e debeat. E x q u o nec e ssa rio colligitur m ala istoru m h o m in u m
fides, et ut nu lla hic praescriptio, saltem ju re c a n o n ic o et inte r Christianos,
valeat.
P ro in d e , q u u m sacra regia vra. M tas. illustrissim o p rincipi B o russiae, d o m in o
nro. cle m e n tissim o, s u b eju sm o d i p o e n a inhibuerit, q u o m in u s in ju dicio c a m e ra e
im perialis c o m p a r e a t et r e sp o n d e a t, rogare c a e sa rea m M tem . vram. regiam .
M tem .
121
M tem . fraterne et am ice, ut ejus cae sarea M tas. d ig n e tu r h a n c ex cu sa tio n e m
acceptare a tq u e illam clem entissim i nostri p rincipis n o n c o m p a r itio n e m b o n i
consulere, in su p e r judici et a sse s so rib u s im perialis c a m e ra e scribere m a n d a re
et p raecipere, u t h o c in n e g o tio in terq u ie sc a n t n e q u e q u ic q u a m a m p liu s adversus
sacrae re gia e vrae. Mtis. s u b d itu m p rincipem et vasallum , d o m in u m nrum . clem e n tissim u m , ultra attentent.
Pra ete rea, q u u m sacrae re g ia e vrae. Mtis. o ra to r e p isc o p u s C o lm e n sis reg iam
vram . M tem . ex A u g u s ta n a dieta p e r litteras certiorem reddiderit, Caesaream
M tem . a n te factam in fe u d a tio n e m pollicitam esse m agistro in G e rm a n ia n o n
plus juris ipsa in fe u d a tio u e collaturam , q u a m sui p r a e d e c e s s o re s h a b u e rin t, a t
q u e p o s t in feu dation em , eam , q u a e facta esset, re g n o P o lo n ia e nulla ration e
fu tu ram fraudi, regia vra. Mtas. velit a p u d c a esa rea m M tem . h o c q uaerere, ut
ejus p ro m issio n is litterae c a e s a re o s ig n o c o n firm a ta e a tq u e d ip lo m a ta exigantur.
P o stre m o , se re n issim e rex, illustrissim us princeps, d o m in u s n o ste r clem entissim us, in sacrae regiae vrae. Mtis. d e lib e ra tio n e m s u p p le x ponit, a n n o n
d e b e a t h o c sta to die te rm ini pe re m p to rii in jud icio c a m e ra e im perialis p e r p r o
c u rato re m c o m p a re re a tq u e nihil aliud agere q u a m dilatorie et p e re m p to rie
ca u sa s et ra tio ne s p ro p o n e re , p ro p te r q u a s n o n c o g a tu r ejus C elsitu do inibi in
h ac c a u sa re s p o n d e re , v id e lic e t q u u m , n e id a gat, acceperit m a n d a tu m a sacra
re g ia vra. M te., d o m in o suo, su b p o e n a am issio nis to tiu s feudi Borussiae, in
s u p e r e a s rationes, q u a e ja m relatae sunt, adversariis objicere, p raesertim q u u m
c a e s a re u m p o e n a le m a n d a tu m ejus C elsitu dinem princip em im perii R o m a n i
appellet, id q u o d ejus C elsitudo, q u a n tu m a d p a te rn a et c o m m u n is a g n a tio n is
et fam iliae b o n a in im p e rio R o m a n o pertinet, n o n negat. P a r a ta m q u o q u e esse
ejus C e lsitud in e m n o m in e avitoru m , electoralium et reliquo rum b o n o r u m caesa rea e
Mti. et im p erio R o m a n o supp liciter atque, q u a n tu m a e q u ita s postulat, inservire.
Insuper, si q u id interim o ccurrere potest, q u o d dilatorie ac declinatorie objici q u e a t
pra e m issa ta m e n so le m n i protestatio ne, n o n velle ejus C elsitud in em in alienam
ju risd ictio n em consentire, a tq u e d ato pro c u ra to ri e ju s m o d i m a n d a to , ut ultra
pro g re d i etiam v o le n s m in im e possit, ut n e m o n o n intelligat, q u ib u s ra tio n ib u s
et q u o ju r e adversarii h a e c o m n ia m oliantur, et ut h a ec o m n ia latina et germ a nic a ling ua justis libellis divulgari q u e a n t, suppliciter, fraterne et am ice
ro g a n s, sacra regia vra. M tas. u n a cum o rnatissim is d o m in is p ro ce rib u s regni,
qui m o d o a regia aula n o n a b su n t, d ig n e tu r h o c agere, ut huic n e g o tio ta n d e m
con sulatur. D a b it a u te m ejus C elsitudo o p e ra m , ut, q u ic q u id a d sacrae regiae
vrae, Mtis. et reliqu orum p ro c e ru m d ig nitatem a u g e n d a m a tq u e am plific a n da m
faciat, ut id suppliciter, diligenter a tq u e se d u lo praestet. C o m m e n d a n s sacrae
regiae Mti., d o m in o su o clem en tissim o , patri et a v u n c u lo pie n tissim o , dom in is
q u o q u e pro ce rib u s, fratribus et am icis suis dilectis, se a tq u e o m n ia sua.
Pra ete r h a e c o m n ia, se re n issim e rex, suppliciter ro g a t d o m in u s noster
clem en tissim u s n o n q u id e m sui c o m p e n d ii, se d ejus Celsitudinis s u b d ito ru m
necessitatis cau sa, sacra regia vra. M tas. velit, q u a n tu m a d m o n e ta m attinet,
eas ra tio n e s q u a e re re jux ta p riores initas co n v e n tio n e s, ut fiat ta n d e m in p r o
vincia B o ru ssiae sine ulla tergiversatione, in n o v a tio n e vel im m u ta tio n e , q u e m
a d m o d u m h a c te n u s factum est, justa aequalitas. Si q u id e m , q u a n tu m hactenus
ejus
122
ejus C elsitudinis su bditi ex re g ia e vrae. Mtis. civitatum in o b e d ie n tia d a m n i et
ja c tu r a e pertulerint, n e q u e lin g u a n e q u e c a la m o satis explicari p o te s t; q u o d
videlicet soli m ercatores, a tq u e e o r u m n o n m a g n a pars, cum u n iv e rsa e p r o
vinciae jactura ditescant, q u a m ja c tu ra m D e u s O p tim u s M a x im u s d e s u p e r n o n
sine m a g n a in d ig n a tio n e intuetur, a tq u e sacra regia vra. Mtas. eam tolerare n o n
debet. C u ju s rei eju s C elsitu do sa cra m re g ia m v ram . M tem . su p p le x certiorem
facere a tq u e eo n o m in e fideliter a d m o n e r e voluit. In su p e r indicare, vidisse
ejus C elsitu d in e m n o v o s gro sso s, q u o s G e d a n e n s e s n u p e r cuderint. Id q u o d
cum C racoviensi a n n o a b hinc u n o d a to m a n d a to ex d ia m e tro p u g n a t. Q u o d si
eis h o c ju sta d e lib e ra tio n e p e rm issu m n o n sit, regia vra. Mtas. velit p ro regia
p ru d e n tia r e b u s ita prospicere, n e in m a lu m re ip u b lic a e B ru th e n ic a e succedat.
In su p e r: q u ia ejus C e lsitudinis ditio sive c a p ita n e a tu s H o lla n t m a g n a
piscium p e n u ria p ro p te r d e v a sta tio n e m s u p r e m o bello factam labo rat, r o g a t ejus
C elsitud o suppliciter, sacra re g ia vra. M tas. velit c a p ita n e o H o lla n d ie n si jus
p isc a n d i in s ta g n o D r a u s e n M a r ie n b u r g e n s is ditio nis c le m e n te r p raestare, v id e
licet ut so lu m u s u m h a b e a t, h o c est ut p ro s u a d o m o uti queat. Id q u o d ejus
C elsitudo e rga regiam vram . M tem . suppliciter p ro m ere ri est p arata.
P o s tr e m o : sup plic a vit principi n o stro illustrissimo e ju s C e lsitudinis c o n
siliarius et aulicus, m a g is te r A m a n d u s H e m m e rle in , c o n q u e r e n s istis litteris,
h a b e r e se cum s e n a tu E lb in g e n si n e g o tiu m n e q u e t a m e n s u u m jus p o s se
c on seq ui. Q u a s ejus C e lsitud o n o b is c o m m isit s acrae regiae vrae. M ajestati
perferen das, su ppliciter r o g a n s illustrissim us p rincep s, sacra regia vra. Mtas.
d ig n e tu r h o c ju b e re , u t h o m o su p p le x su o jure ta n d e m n o n fraudetur. D a b it
eju s C elsitu do o p e ra m , ut e rga sacram re g ia m vram . M tem . eo q u o q u e n o m in e
gra tus et su p p le x inveniatur.
122.
Kod. Sap. VIII, 228. Kod. Jag. nr. 225. Kod. Op. XIII, 75. Kod. Karnk. XIII, 77.
Kod. RadziwiH. nr. 192.
123
C o m m e n d a t au te m p lu rim u m stu d iu m et cu ra m illustris d o m in i ducis
M tas. su a, q u o d , p riu s q u a m re sp o n d e rit aliqu id litteris et n u n tio c a e sa re a e Mti.,
referre haec, q u a e a g u n tu r, et c onsilium s u p e r his a Mte. su a p e te re voluerit.
E t p r o b a t m a g n o p e r e d e lib e ra tio n e m Illustritatis su ae, q u a m con c e p it d e m it
te n d o a d ju d ic iu m c a m e ra e im perialis p ro d ie n o n a g e s im a juridica nun tio , qui
Illtis. s u a e n o m in e ration es afferat et ca u sa s p ro p o n a t, p r o p te r q u a s n o n te n e a tu r
ra tio n e feudi terra ru m P ru s sia e in alio loco, q u a m hic a p u d M tem . s u a m , re
s p o n d e re . M tas. q u o q u e s u a in stru c tio n e m d a b it co p io sa m rndo. d n o . Jo a n n i,
epo. C ulm ensi, q u ib u s r a tio n ib u s jus et d o m in iu m , q u o d in terris istis P ru ss ia e
Mtas. sua ab a n tiq u o h a b e t, a jurisdictio ne a lie n a tueri et defen dere coram
c a e sa rea Mte. d e b e a t et illustrem d o m in u m du c e m d e su sce p to feu do excusare,
in q u o M tas. sua, sicut a prin cipio pollicita est, Illtem. su a m ab o m n i imp e titio n e p ro facultate et viribus suis, defe n d e re vult et promittit.
C e te ru m a d p o s tu la tio n e m Illtis. eju s M tas. su a mittet n u n tiu m cum litteris
a d Illtem. su a m , q u ib u s illi m a n d a b it, ne in p r a e ju d ic iu m regni sui et o b li
g a tio n e m feudi m a n d a tis vel edictis cujusvis, q u a e Mtis. su a e n o n essent, sub
p o e n a am ission is e ju sd e m feudi o b te m p e re t, q u o d ip su m etiam Dtio. vra. Illti.
su a e verb is referet, m a n d a r e id M tem . e ju s serio Illti. suae, n e ulla in re
alien ae ju risdictioni se im m isceat, sed o m n ia , q u a e d e P ru s sia e terris c on ting en t,
a d Mtis. su a e con siliu m et autorita te m su b a m issio n e feudi sui referat.
Q u o d a u te m a d n e g o tiu m m a rc ae d u p p lic is et in a e q u a lita te m m o n e ta e
istius P ru th e n ic a e attinet, co m m ittit et m a n d a t s u a Mtas, d o m in is consiliariis
et o m n ib u s o r d in ib u s terra ru m P russiae, ut cu m illustris d o m in i ducis nuntiis
p e rp e n s a aestim atio nis m o n e ta r ia e a eq u a lita te d e m a rc a id constitu an t, q u o d
a e q u u m et in un iv ersum ad s in g u lo ru m c o m m o d a a c c o m m o d a tu m videri juste
possit.
D e facultate p iscand i d a n d a c a p ita n e o H o lla n d e n si, etsi Mti. su a e n o n sit
n u n c in te g ru m aliq uid sta tu e re p r o p te r stag ni et loci illius D r a u se n loc a tion e m
civibus E lb in g e n s ib u s factam, d a r e ta m e n a d illos litteras m a n d a b it, u t in hac
re desid erio Illustritatis su a e inserviant. Crac. 27 Aprilis 153 1.)
123.
124
illmae. D. vestrae p ro m o tu ru s. Q u o d vero iste o ra to r illmae. D. v estrae serius
sit hinc a b s o lu tu s, n o n ulla vel regiae Mtis. vel n o stra ne g lig e n tia accidit, sed
qu ia v aletud in is illius in h a c p a rte ratio h a b e n d a esse vid e b a tu r. Q u a r e hoc
b o n i c o n su le re d ig n a b itu r illma. D. vestra et de m e sibi o m n ia p e rsu a d e re ,
q u a e de o b se q u e n tiss im o servitore p ersu a d e ri d e b e n t.
Cui e g o m e et officia
m e a diligen tissim e c o m m e n d o e t precor, u t d o m in u s d e u s illam d iu s a n a m et
felicissim am cu m s u a tota d o m o conservet. D a tu m C racoviae, die XXVII, m e n sis
Aprilis a n n o d o m in i MDXXXI,
E ju sd e m vestrae illmae. D. o b s e q u e n tis s im u s servitor
P etru s, e p is c o p u s C racoviensis
et vicecancellarius, subscripsit.
125
ac etiam suis liberis p e rp e tu e ex g ra ta fidelitate servire v o lu m u s. D e pu blica
co n c o rd ia regni H u n g a r ia e in c o n g re g a tio n e W y ss c h eg ra d ie n si h a c te n u s nihil
d e c re tu m est, q u a n d o q u id e m d o m in i ora tore s ex G e rm a n ia ta rd iu s vigesim o
sexto Aprilis S trig o n iu m a d v e n eru n t. J a m n u n c s u n t in n e g o tio regn i variis
pe rplexitatibus p re g n a n te , si q u id b o n i nil mali parturierint, n o n fatigis, n o n
e xp en sis curatis citra o m n e m m o r a m vestram m. D o m in . certiorem red dere
stu d e b o . T rim e strib u s expletis indutiis jam p e r ora tore s u trisq u e p a rtib u s n o v a e
indictae s u n t in d u tia e ; futura est dieta V esprim ii in festo A scen sio nis d o m in i
p r o x im o .1) S p e r a m u s o m n in o , H u n g a r o s , prop riis periculis ca u tiore s factos,
spiritu Christi J e s u du c e ad c o n c o rd ia m et u n io n e m devenire. R egia Mtas.
T ran ssilv aniae est ib id em totius rei exitum exspectatura. A gu e rris et g r a s
sa tio n ib u s p e r u tra sq u e p artes c e ssa tu m e st; praeter C a s p a r S eredi et Bebeck,
q u i licet ex p ro fession e F e r d in a n d in a sint, d isc o rd e s t a m e n in c a p ita n e atu s
officio c ontra sese p u g n a re volunt.
E m e ricu s B e b e k p e r re g e m F e rd in a n d u m
su b a m issio n e h o n o ris in G e r m a n ia m vo c a tu s est litteris. Q ui d ie b u s istis
m u ltu m trep id e p a u c is e q u itib u s profectus est, n a m regis g ra v is sim a m in d ig n a
tio n e m d e facto g u e r r a e b e n e intelligit. F ra n c is c u s B o d o , m iles ille strenu us,
in G e r m a n ia captivus, liber d im issu s erat. H o d ie ta m e n m ihi re la tum est c o m
m u n i fam a, q ualiter H o b o rn a n c z k i, captivus B u d e n sis, similiter liber dim issus
in itinere m o rtu u s esset. S icqu e B o d o n e m G e rm a n ia m ru rsu s c a p tivu m d u x is
sent. C etera, q u a e e m e rse rin t p ro p e d ie m , c o p io siu s perscrib ere stu d e b o . Vaiere
vestram m g c a m . Do. o p to felicissime. C u ju s g ratiae m e et isthic o r p h a n o s
d o m in i olim mei Ja c o b i T h o rn a lli etc. c o m m e n d o . D a tu m in castro M u ra u
XXV11I m e n sis Aprilis a n n o D o m in i M. D. XXXL
E. vestrae ill. ac m g c a e
126.
D tionis. servitor
P a u lu s de T h o rn a ,
officialis ac p ro v is o r castri M uravien sis etc.
Teki Gorskiego, nr. 1454 (minuta M aciejow skiego z poprawkami Tom ickiego). Kod. Jag., nr. 232.
128.
Kod. Sap. VIII, 305. Kod. Jag. nr. 233. Kod. Op. XIII, 159. Kod. Karnk. XIII, 159.
127
e o rum ja m diutissim e vacillat, vires o m n e s e o ru m , qui n o v a n d is rebus stud ent,
in clerum p r a e c ip u e fuisse conversas, co m m ittere nolui, ut in re p rim e n d is illis
officium in m e christiani regis requiri a u t d e sid e ra ri possit. P rim u s enim
n ascenti p r o p e m o d u m calam itati illi ch ristianae et ecclesiasticae resistend um
p utav i n e q u e ullam o c c a sio n e m a d r e s e c a n d u m a tq u e e x s tin g u e n d u m c o m m u n e
in c e n d iu m praeterm isi. Sed nescio, a n infelicitate ulla nostra, vel peccatis h o
m in u m p r a e v alen tib u s accidat, ut la b o re s ac stu d ia m e a n on , q u e m a d m o d u m
v o lu m u s et o p ta m u s, n o b is c a d a n t; tam etsi enim a d o p p r im e n d a s im p ro b o ru m
te c h n a s o p e r a m o m n e m im p e n d e rim , cum L ern a e o ta m e n m o n stro illo u sq u e
a d h u c conflictare cogor, cujus aculei tam su n t pen etrabiles, ut o m n e s p ro p e
pro vinc ia s Christianas pervaserint. E te n im im p o te n s illud o d iu m in ecclesiasticas
p e rs o n a s ac c e n su m nihil a d h u c refrigeratum a n im a d v e rto , de q u o toties jam
Sanctitati vestrae significaram , ut pro v id e re t o m n i ratione, n e q u a occasio tanto
incend io clericorum excessib us a d d a tu r, q u o d fieri facillime in re g n o et do m iniis
m e is p o s s e s p e r a b a m , si distributio s a c e rd o tio ru m ex e p isc o p o ru m m e o ru m
ce n su ra p erso n is id oneis fieret, q u a e cau sa fuit, ut e g o Sanctitati vestrae toties
jam supp licav erim , ut c o n c o rd a ta illorum p e r m e c u m Sanctitate vestra et se d e
a p o sto lic a d e sex m e n s ib u s facta ita firm a et inviolabilia fierent, q u e m a d m o d u m
et S anctitatem v estram v oluisse certe m ihi p e r s u a d e o , et e g o illa in n o m in a n d i
facultatibus p e r Sa n ctita tem vestram mihi concessis sacro sancte observ o. Illi
ep iscop i e nim , q u o r u m in c o n sp e c tu o m n ia a g u n tu r, n e m p e q u ia prim i c o n
siliarii s u n t regni m ei et sen a to re s, m e liu s n o ru n t, q u a le s clericos sacerdotiis
d io e c e su m su a ru m praeficere h o c te m p o r e op orteat, q u a m ii, qui isthic a p u d
S anctitatem v estram nullis vitae a u t virtutis o rn a m e n tis praediti nihil petere n o n
a u d e n t contra privilegia mihi et re g n o m e o a Sa n ctita te vestra et se d e a p o s to
lica concessa, q u o r u m im p ro b ita te m a tq u e a u d a x facinus p u d e t m e ja m a p u d
S anctitatem vestram accusare, q u u m toties de ea re scripserim et p e r n u n tio s
m e o s declaraverim . N a m et h o c te m p o r e accepi, M ichaelem q u e n d a m de
P a cz a n o w , s u b d itu m m e u m , h o m in e m tu r b a n d is optim is q u ib u s q u a m h o m in ib u s
n a tu m et in violand is c o n c e s sio n ib u s m ihi et re g n o m e o factis o m n ia a u d e n
tem, priv ilegium alternativae p ra e d ic ta e a Sanctitate vestra mihi c o n c e ssu m in
ju d ic io iterum ex cutere et a d v io la n d u m illud rim as q u a e re r e ; q u a res q u a m
d ig n a sit, ut feratur, p ra ese rtim a b h o m in e im p r o b o , S an ctitas vestra secum
ipsa e x p e n d e t. A d q u e m r e p rim e n d u m q u a n q u a m n o n d e s u n t m ih i ju r a et
privilegia regni mei, ad q u a e in e u m e x te n d e n d a universi consiliarii mei
coho rtari m e n o n desistunt, e g o ta m e n ab illis e x se q u e n d is te m p e ra re a d h u c
mihi m alui, d o n e c in ea ultim u m re s p o n s u m a San ctitate vestra h a b u e ro , ad
q u o d r e p o r ta n d u m m a n d a ta d ed i J o a n n i V ilam ow ski, servitori m eo, q u e m ut
San ctitas vestra in his, q u a e n o m in e m e o retulerit, b e n ig n e a u d ire et privilegia
mihi et re g n o m e o co n c e ssa m a n u te n e r e et n u n q u a m re vo care dign etur, etiam
a tq u e etiam r o g o ; q u a e si cu jusvis in terp re ta tio n i et g lo ss a m e n tis o p p o r tu n a
esse d e b e re n t, a e q u u m mihi videretur, a d priscam illam ecclesiae c o n s u e tu
d in e m c o nferen di sa ce rd o tia in re g n o m e o redire. Ad q u o d fa c ie nd um ne
m erito coh ortari m e subditi m ei possint, si S an ctitas vestra providerit, faciet
rem p r u d e n tia su a d ig n a m et san c ta e isti sedi a p p rim e utilem et h o c tu rb u le n to
te m p o r e v alde necessariam .
128
Rm e. in C hristo p a te r et d o m in e , a m ic e charissim e et h o n o r a n d e . A g im u s
in g e n te s g ratias D o m in a tio n i vestrae rm ae., q u o d a d p o s tu la tio n e m n o stra m
ta m sin g u la re privilegium ordinariis re g n i nostri d e facultate libera in sex
m e n s ib u s illorum sac e rd o tia con fe re n d i a p u d sa n c tiss im u m d o m in u m n o s tru m
im p e tra re curaverit, q u o d illius in h a c p a rte s tu d iu m et o p e r a m d ilig en tem et
c o m m e n d a m u s e t a m a m u s m u ltu m illa m q u e inter p ra e c ip u a illius d e n o b is
m erita c o n n u m e r a ta m gratificatione, q u a p o te rim u s m axim a , referre illi vicissim
c u rab im u s. Q u u m v ero a b b a te s, p raelati et reliq uae ord in is ecclesiastici p e r
s o n a e in co lla tio n ib u s a d h u c su is m u lta s difficultates, m olestia s et prae ju d ic ia
p ro p te r c o a d ju to ria ru m , r e se rv atio n u m , re g r e s s u u m et id g e n u s excog itati juris
c o n c e s sio n e s sustinent, D. vram . rm a m . p lu rim u m ro g a m u s, ut a p u d sanctissi
m u m d o m in u m n o stru m im p e tra re velit, q u o h a e c sem estris o rd in a rio ru m elibe ra tio e t im m u n ita s ex tendi a d re liqu a s p e r s o n a s ecclesiasticas regn i nostri
possit, u t saltem in sex m e n s ib u s libera s u a r u m c o lla tio n u m ju ra h a b e a n t et
illis d e in c e p s sine im p e dim en tis, q u a e h a c te n u s p ertu le ru n t, utan tu r, in q u o
erit n o b is et im p re tra tio e t o p e r a D. vrae. rm ae. a e q u e ac s u p e rio r grata.
C e te ru m retuiit a d n o s re v e re n d u s d nu s. J o a n n e s , electus et confirm atus
Vilnensis, su p e rio re a n n o , q u a n d o et ecclesia et d o m u s e p isc o p a lis cum m a jo re
parte civitatis illius c o nfla g ra run t, a b s u m p ta fuisse sibi in c e n d io con secration is
s u a e d ip lo m a ta , q u a e d u d u m a b ista sa n c ta se d e o btinuit, sine q u ib u s dubitat,
a n tuto consecrari possit. Q u a re P a te rn ita te m vram . ro g a m u s , u t in h u n c
c a su m illi c o n su le re et de o p p o r t u n o brevi a p u d s a n c tis sim u m d n u m . n o stru m
p ro v id e re velit, q u o et c o n se c ratio n is m u n u s p rim o q u o q u e te m p o r e suscipere
et a d o m n e s sacros o rd in e s extra te m p o r a a ju r e sta tu ta p ro m o v e ri po ssit et
valeat, q u o d ille b e n e m e r e ri s e m p e r D. vrae. rm ae. curabit.
S c rip sim u s aliis litteris a d D. vram. rm a m . ro gantes, ut in im p e tra tio n e
denarii sancti P etri in re g n o nro. solvi soliti in te g ra m n o b is sanctissim i dni.
nri. et n o n partitam , u t ante, cum archivistis g ra tia m p raestari curare vellet,
q u o d n u n c iterum re p e tim u s et r o g a m u s a D. vra. rm a., n e in ta m exili re
o b a u d iri p o stu la ta n o stra p e rm ittat. N a m n u n c p r im u m intellexim us, p a ru m
n o b is ex p rim a c o n c e s sio n e c o m m o d i cessisse, q u u m re v e re n d u s d o m in u s Petrus,
e p isc o p u s C racoviensis, id, q u o d a s u m m a ex dicto d e n a rio collecta p ro ar
chivistis detraxerit, n o b is declaravit, q u o d n o s n e q u a q u a m illis dari c on cessissem us,
si n o n h a b e n d a n o b is illorum aliq u a ratio p r o p te r d n u m . e p u m . in p ra e s e n s
videretur. Q u a re D. vra. rma. curare id etiam in n o v a hac im p e tra tio n e velit,
ut rursus p o te sta s co lligendi d ictum d e n a riu m pra e te r o m n e m e x ce p tio n e m ad
c o n d itio n e m circ u m scrip ta m re v e r e n d o d n o . e po. Crac. c o ncedatu r.
In s u p e r r o g a m u s a D. vra. rma., ut ei n u n tio nro. J o a n n i W ila m o w sk y
r e se rv atio n em alicujus sacerd otii in G n e s n e n s i et P o s n a n ie n s i et alteri a m a
n u e n si can cellariae n ostra e , S ta n isla o G o rsky , in P lo c e n si ecclesia in m e n s ib u s
a po stolicis vacaturi o b tin e re a p u d sa n c tiss im u m d. n ru m . velit.
C o m m isim u s
129
C o m m isim u s au te m eidem n u n tio nro. n o n n u lla alia no stra et s u b d ito
rum n o s tro ru m n e g o tia D. vrae. rm ae. verb is e x p o n e re . Q u a e d u m ip se r e
ferre voluerit, illam r o g a m u s, ut fidem in d u b ia m illi h a b e r e et in eis p a tro c i
nium a tq u e con siliu m s u u m a c c o m o d a r e liberaliter, ut solet, velit, q u o d n o s
vicissim D. vrae. rm ae. g ratificatione et b e n e v o le n tia nra. c u m u la te p e r o c c a
sio n e m referre c u ra b im u s .
Rme. d o m in e ! S u p p lic a ru n t n o b is consiliarii nri., ut A n d re a m Czarnkow ski, c o n s a n g u in e u m illorum et u n u m ex p r o c e rib u s reg ni nri., D tioni. vrae.
rm ae. c o m m e n d a r e m u s , q u o d n o s illorum causa facimus, et ro g a m u s D. vram.
rm am ., ut, si q u a n d o B o n o n ia , ubi litteris d a t o p e ra m , se isthuc transtulerit,
vel etiam B o n o n ia e a g e n s p a tro c in io D. vrae. rm ae. eguerit, illum causa nra.
de se re re n olit et in s u p e r a p u d s a n c tissim u m d n u m . n ru m . im p e tra re velit, ut
a d G n e s n e n s e m , C racovien sem et P o s n a n ie n s e m ecclesias aliq ua singulari
gratia s a c e rd o tio ru m e xspectativa cum c lau su la anteferri vel reserv a tio n e in
m e n s ib u s S anctitatis su a e cum sufficientibus et necessariis d e r o g a tio n ib u s
illum p ro v id e re dignetur.
C eteru m , quia ev o c atu s est in U rb e m p e r c a u sa e d e v o lu tio n e m nobilis
J o a n n e s Sdzarovvski ra tio n e c a n o n ic a tu s P o s n a n ie n s is p e r q u e n d a m L uk om ski,
ig n o b ile m h o m in e m , q u a le s a d istas prim a ria s ecclesias suscipi ex privilegio
n o n p o s su n t, D. vram . rm a m . p lu rim u m ro g a m u s , ut a liqua ratio n e provideat,
ne ipse in hac ca u sa a m p liu s m olestetur. H o c a u te m n e g o tiu m cum ceteris
a g e t n u n tiu s n o s te r a p u d D. vram. rm am ., q u a m iterum a tq u e iterum felicissime
valere o p ta m u s. D atum .
Tornus 111.
130
d o m e stic a s ex pe d ire ta m cito, u t o p u s est, p o sse m vel m a n d a tu m mittere n e
cessarium pu ta rem , q u u m dextera m e a exte n sa et p a ra ta sit se m p e r adv ersus
infideles s e m p e r q u e illos a finibus Christianorum m ulto et im p e n d io et s a n
g u in e m e o r u m arceam . T a n tu m abest, ut ad ullos a p p a r a tu s in h a n c rem
m ea v o lu n ta s et o p e r a desiderari p ossint. P o rro subd iti m ei, c o n sid e ra n te s
e a m m o le m T a rta ro ru m , M o s c o ru m et V a la c h o ru m , q u a e r e g n u m et d o m in ia
m ea se m p e r prem it, n o n so lu m a d d is tin e n d u m m e a bellis et c o n tr ib u tio n i
b u s aliis satis esse, s e d vires etiam m e a s ja m c o n tin u is bellis attritas a d t a n
tum o n u s fere n d u m n o n sufficere a n e m in e q u e christiano p rin c ip e m e la b o
ra n te m a d ju v a ri; e x p e d itio n e m a u te m g e n e ra le m a d v e rsu s infideles h ac te n u s
nihil aliu d q u a m p ra e te x tu m c o n trib u tio n u m a d priv a to s affectus et b e llo ru m
in te stin o ru m fo m ite m fuisse; m ulta re g n a et d o m in ia m u lto s q u e p rincipes et
n o v iss im e L u d o v ic u m re g e m , n e p o te m m e u m d e sid e ra tissim u m , s p e ipsius
g en e ra lis exp e d itio n is e t su b s id io ru m , q u a e illi n u s q u a m n o n p r o m itte b a n tu r,
co rru isse; s p e m q u e aliam m eliorem se rv a n d a e rei christia n ae a d h u c n ullam
a p p a re re ; p a c e m q u id e m inter p le ro s q u e prin cipes Christianos factam p raedicari,
sim u lta tu m ta m e n , d is s e n sio n u m et h a e re s u m p le n a videri o m m ia ; vires, s u m p
tus et studia, q u a e ad c o m m u n e m re ip u b lic ae ch ristianae salutem tota conferri
d e b e re n t, in privatos affectus et bella intestin a c o nv e rti; h o ste m irritari m agis,
q u a m a rc e ri; triu m p h o s et sp e s in a n e s jactari; co nsilia et r e m e d ia sa lu b ria
negligi et o m n ia privatis c u p id ita tib u s p o s te rio ra h a b e ri; h o s te m vero interim
p e d e m indies m a g is proferre et o m n ia im p u n e o c c u p a re ; haec, in q u a m ,
c o n sid e ra n te s subditi m ei e x e g e ru n t a m e, q u o d in d u tias c u m im p e ra to re T u r
e o ru m ne c e ssa rio susc e pe rim , e x ig u n tq u e a dh uc , ut lo n g io re s su s c ip ia m n e q u e
m e et r e g n u m m e u m , ut vicini alii, in m a n ife stu m d isc rim en in d u c am , q u o d
et alias vrae. Sti. declaravi. Q u a r e q u u m ita se res h a b e a n t, su p p lic o vrae.
Sti., ut haec, q u a e in te g e rrim o et dolenti a n im o a m e sc ribuntur, in eam
p a rte m a ccip ere et b o n i c o n s u le re d ig ne tu r, si q u id m in u s votis ejus r e s p o n
d e a m in p ra e se n s, q u u m n e q u e o p u s p u te m , p o s tq u a m in e a sim palestra in
p roc inc tu sem p e r, a d q u a m se vra. Stas, cum aliis accingit, n e q u e , et in g e n u e
dicam , satis in te g ru m ac c o n su ltu m sit, q u u m h a c te n u s e ju sm o d i consilia et
c o n fo e d e ra tio n e s p rin c ip u m C h r i s t i a n o r u m n i h i l aliud, q u a m h o s te m c a u tio rem
in stru c tio re m q u e red d e re et vicinos illi a d d e v o r a n d u m p r o p in a r e soleb a nt.
V erum , q u u m aliqu id serio agi videro, u n d e spes certa colligi poterit, ego, q u o d
h a c te n u s feci et facio, nulla in parte d e e ro re ip u b lic a e ch ristianae id q u e o m n e
alacriter exequ ar, q u o d a d p iu m et Christianum p rin c ip e m p e rtine re videbitur.
C o m m e n d o m e rursus r e g n u m q u e et d o m in ia m e a vrae. Sti., q u a m ad m u lto s
a n n o s s a n a m , so sp ite m et in c o lu m e m esse cupio. Dat. C raco viae, die . . Aprilis
a. dni. 1531.1)
) W zakoikzeniu listu, dopisauem przez Tom ickiego, nie je?t wymieniorry dzieri kw ietnia.
131
131.
Teki G orskiego, nr. 1457 (mimita jtiz przepisana z dopisanq przez Tom ickicgo datq). Kod. Sap.
VIII. 222. Kod. Jag. nr. 219. - Kod. Op. XIII. 61. Kod. Karnk. XIII. 63.
132.
Archiwum K rolew ieckie (list orygin. z wlasnor. podpisem krola). Kod. Sap. VIII, 229. Kod.
Jag. nr. 226. Kod. Op. XIII, 76. Kod. Karnk. XIII, 78.
133.
133
aliq uo tie ns m o n u i, ut prospiceret, sacrae Mtis. p ra e c e p ta in m e m o ria h a b e n s ,
nc iterum ea u rb s n e g o tiu m sibi consciscat ex im p r o b o r u m licentia. S e d et
n ob ilitas q u a e d a m videtu r a c qu iescere hisce m alis p e rsu a sio n ib u s, ope ra e pretiu m
ita q u e esset, ut a u c to re vra. r. D. fieret gen eralis a d o m n e s a dm o nitio, ut s e n
tian t saltem hi, qui curiosi s u n t et talia patrant, q u o d vobis o m n ib u s o p tim a
tib us id ipsum displiceat.
Sicque no n dub ito, q u o d d e te rre b u n tu r et se
co n tin e b u n t a b la sp h e m iis et a pa tra n d is scandalis. Sed nec eg o su m in hoc
m u tu s et n e gligens.
N a m sa e p e et G d a n e n s e s et alios litteris a d m o n e o , et
ubi e m e n d a tio n o n erit, n o n p ig eb it m e sa c ra m regiam M tem . adire, et ea
patefacere, q u a e fiunt ad injuriam d ivino cultui.
C e te ru m est, q u o d vram. r. D. ro go, velit sui prom issi reminisci, q u o d
mihi fecerat de p le b a n a tu M ilo b a n d ze n si, qui p le b a n a tu s to tu s cum s u a do te
ja m destru ctus est, n o n m e am enim rem ago, sed ipsius ecclesiae, ne pereat.
E g o a e q u o a n im o rem tuli, d u m vra. r. D. e u m possideret, et e p iscop alia reci
p ere perm isi, q u a e n u n c a b stra h a m , q u ia no lo fovere m e u m et vrae. D. p e c
catum . Iniquu m enim est, ut is, qui n o n residet, n ec s u u m officium exercet,
fructus percipiat et a m e g ratiam istam habeat, dicitur enim , q u o d in curia
e a n d e m c u id am B e rn a rd o Sculteti resignare intenderet, q u o d utique, bulla sacrae
Mti. r e g ia e in favorem o rd in a rio ru m co n cessa c o n trad icente, facere n o n potest
sine m e o assensu. R o g o igitur vram. r. D., efficiat, ut ta n d e m alicui, qui
resideat, resignetu r, et qui d o te m d iru tam restituat.
In novis h a e c h a b e m u s, q u o d d nus. Lasky a T u reo redierit ad s u u m regem
J o h a n n e m et q u o d articulos attulerit, q u ib u s T u re u s p a c e m inter reges dissi
d en tes praescribit. Si enim e o sd e m serm us. rex F e r d in a n d u s com plectetur, pax
erit, si n o n , b ellum certum , et ista ja m in Alba regali tractantur. O ra to r a u te m
Turei ad M tem . reg iam vadit c u m fratre Lasky, q u id vero afferet, p ostea
sciem us. Vra. r. D. feliciter valeat et p e d e s curet, ut sit se m p e r b e n e sana,
m e q u e diligat. Ex V ladislavia ultim a Aprilis 1531.
M athias, dei gratia e p isco p u s Cuyaviensis.
Rmo. in Chro. pri. ct dno. Mauritio, dei gratia pontifici Varm iensi, dno. amico praestantissim o et fri. majori honorando.
Maricnburgi 10 Maji 1531.
134.
rem gra tissim a m faciet San ctitas vra. et fratres o m n e s ejus ord in is ad sui
v e n e ra tio n e m et ju g e m in d o m in o vigilantiam p ro vocabit. C o m m e n d o ine rursus
r e g n u m q u e et d om inia m e a Sanctitati vestrae, q u a m C hristus J e s u s p ro in
c rem e n to S a n c ta e fidei c atholicae et singulari c o n s o la tio n e m e a diu servet
so sp ite m et felicem. Dat.
135.
R m e. etc. C o m m e n d a m u s n e g o tiu m c a n o n isa tio n is beati patris fratris Jacobi de M archia, ordinis fratrum m in o ru m sancti F rancisci de o b servantia, c ujus
corp u s N e a p o li requiescit, sanctissim o d o m in o nostro, ut scilicet in illa p ro g re d i
et a d effectum illam p e rd u ce re dign aretu r. Q u o d idem n e g o tiu m Dtioni. vrae.
rm ae. c o m m e n d a m u s sim ul ro g a n te s, u t op e ra et p atrocin io suo, q u a n tu m res
postulat, adju vare illud et a p u d sa n c tissim u m d n u m . n ru m . c o m m e n d a r e d ig n e
tur.
F a c tu ra Dtio. vra. rma. rem n o n ta m n o b is g ra ta m q u a m p ia m et ad
a u g e n d a m religionem christifidelium nece ssa riam , q u a m vicissim et b e a tu s
su p ra d ic tu s intercessione su a et D e u s o m n ip o te n s a m p la m e rc e d e Dtioni. vrae.
rmae. c u m u la te referet. B e n e valeat Dtio. vra. reveren dissim a. Dat. C racoviae
die XXVIII Aprilis a n n o do m in i MDXXXI, regni nri. XXVto.
136.
137
est, q u u m p r a e b e n d a illa Crusviciensis n ostra esse n o n possit, n o s cog itab im us,
ut p ro virtute vestra et fide erg a no s singulari o c c a sio n e se offerente m a jo rib u s
vos o r n e m u s sacerdotiis, m o d o ita, u t soletis, n o stra n e g o tia curare n o n cessetis.
P e n s io n e m , q u a m d o m in o Stap hileo , d u m viveret, dn us. C a s p e r P odlianczki,
c a n o n ic u s ecclesiae n ostrae, so lvebat, n e q u a q u a m solvi legatario perm ittet Mtas.
regia, n a m soli S ta ph ile o h a n c gra tia m facere Mtas. sua d ig n a ta est, ut ad vitae
s u a e te m p o ra p e n s io n e m h a n c capere potuisset, aliis a u te m n o n so lu m ista
turpi successionis ratione, se d ne ulla alia- quavis h o n e s ta u n q u a m am plius
hinc p e n sio n e s ca p e re vult p erm ittere Mtas. sua. Q u a r e agetis cum V ilam ow ski
ea de re n o m in e Mtis. regiae a p u d rm u m . d n u m . c ard in alem , q u a e a d n e g o tiu m
c o m m o d e et necessario spectare v id e b u n tu r id q u e efficere curabitis, ut dnus.
C a s p e r a b istiusm odi o b lig a tio n ib u s curti can o n ic a tu etiam et p r a e b e n d a suis
liber o m n in o fiat.
Q u a e d e Nysczyczki n o b is scripsistis, scripta etiam eran t jam a b u n d e ab
aliis, n o s ta m e n illa a d fratrem ejus c aste lla n u m S y e rp c z e n se m retulim us, q u e m
p u ta m u s , istum , qui m a lo ru m societati se tradidit, pro eo, q u o d m eretur, o b
ju rg a tu r u m esse c o h ib itu r u m q u e ab his, q u a e et illi et familiae ejus m a g n a m
difficultatem et d a m n u m afferre possen t.
D e M ichaele de P a c z a n o w c o m m isim u s ita agere n o m in e regio et no stro
a p u d rm um . d n u m . cardinalem J o a n n i V ilam ow ski, ut o m n in o istic exigatur.
Q u a re vos consilia dabitis in hac parte et V ilam ow ski n e g o tiu m p ro m ov eb it,
u t.e ffe c tu m sortiatur.
C o m m isim u s huic J o a n n i V ilamowski, ut expeditis d o m in is archivistis
co nfectisque aliis n egotiis sibi com m issis det vobis et n n m e r e t n o stro n o m in e
viginti aureos, q u o s vos g ra to a n im o in p ra e se n s suscipiatis et o p e ra m vestram
faciatis, ut in re b u s regiis et nostris d e sid e rio et p o stu la tio n i n o s tr a e fiat satis.
P ro e x p e d itio n e litterarum g ra tia e jubilaei a d ecclesiam V ilnensem et n e g o t io
ru m q u o r u n d a m dni. e piscopi Vilnensis, q u a e V ilam ow ski vo bis e xp on e t, d a b it
b a n c h u s F u c c a r o r u m p e c u n ia m , q u a n ta erit necessaria, q u a m vo s a b illo ac
cipietis v igore litterarum cambii, q u a s cum p ra e s e n tib u s a d v o s m ittim us, et
q u a e c u n q u e istic perfeceritis, n os de o m n ib u s plene faciatis certiores.
C e te ru m si equi o m n e s nostri gradarii, q u o s m ittim us, salvi istuc p e r
v e n e rin t et rm us. dnus. cardinalis s a n cto ru m q u a tu o r d u o s ta n tu m sibi retinuerit,
vo lu m u s, ut vos tertium , qui supererit, h ab e a tis et accipiatis, q u e m vo bis liberali
a n im o d o n a m u s . Alia, q u a e scriptis n o n p o tu im u s declarare, referet vobis
V ilam ow ski n o m in e nostro, in q u ib u s pro solertia vestra o p e ra m n o b is vestram
et consilium praestabitis. B e n e valeatis et sitis felix. Dat. C racoviae.
139.
Conradus G oclenius,
Joanni D antisco.
139
qu a e voluisti,
m e a accepisti.
Rdmo. dno. Jo. Dantisco, episcopo Ctilmensi, serenissim i Polonorum regis oratori, dno. suo
observandissim o.
. 142.
Kod. Sap. XVII, f. -100. Epistolarum etc. t. XI, Epistolae P. T om idi, pag. 60.
140
ciscum, cancellarium olim dni. epi. Culm ensis. In q u o eisi ipsi im p e d im e n tu m
ignobilitatis o b sta re c a p itu lu m argu at, q u o m in u s recipi debeat, e g o ta m e n nihil
hoc p erm ov erer, si de luthe ra nism o, sicut pra e dic a tu r, su sp e c tu s no n esset.
N a m ecclesiae m a jo re s privilegium h a b e n t c o m m u n e de recipiendis q u a tu o r
d o c to rib u s ign obilib us. Q u a re si religionis in eo integritas m an e t, nihil ego
d u b ita re m c o n su le re Dtioni. vrae. rmae., ut illum alioq ui virum d o c tu m et p r u
d en te m arc hidiaco natu i ecclesiae su a e praeficiat. G e rm a n i au te m im p e d im e n
tum d ub ito , an illi o b sta re possit, q u u m e g o a u d ia m illum ex S k a m p e o riginem
traxisse et p ro p te re a lin g u a m P o lo n a m b e n e et exp ed ite ca lle re : q u odsi etiam
in P russia n a tu s esset, nescio an privilegiis aliquid su a re c e ptio ne a brog aret,
q u u m ii, qui in P ru ssia n a s c u n tu r, s u b d ito ru m regni n o m i n e ce n se a n tu r.
S tu d iu m et cura D tionis. vrae. rmae., q u a m circa relig io n em c o n s e rv a n d a m
in civitatibus m a jo rib u s P ru ssiae habet, m a g n o p e r e e g o la u d o et m u ltum opto,
ut nihil in p rim a la u d a ta c o n s u e tu d in e m utet. In G e d a n o q u id e m nihil v e r e n
d u m vel d u b ita n d u m est, consu les officio s u o e g re g ie fungi in c o n se rv a n d a
religion e veteri et p r o h ib e n d is n o v a to rib u s p r a e d ic a tio n is evangelicae, tam etsi
in p le b e p le r u m q u e varii affectus et c o m m o tio n e s perspici possint.
D e p e c u n iis legatis p e r m e u m W losczibo rski te s ta m e n tu m ap e rte docet,
ut n o n priu s tr a d a n tu r puellis ejus p ro p in q u is , q u a m maritis suis fuerint e lo
catae. Q u a re D tio n e m . vram. rm am . rogo, ut ita cum p a re n tib u s et c o n s a n
g u in e is p u e lla ru m agat, n e q u id co ntra testatoris v o lu n ta te m c u p ia n t vel
m oliantur.
M itto Dtioni. vrae. rmae., sicut postulavit, litteras d n o r u m . d u c u m P o m e ra n ia e et illius m e am ori et b e n e v o le n tia e ex co rde c o m m e n d o et a dno. D eo
se m p e r precor, ut sit san a , sospes, in co lu m is et felix sem per.
D at. C racov iae die VI Maji a n n o dni. 1531.
111
h o m in u m insinuare. Q u u m q u e forte idem m a g iste r D o b e rg a s th Serenitatis vestrae
subditis, civibus C racov iensibu s, m a g is gratitu dine, q u a m o b lig a tio n e aliqu a de
m u ta n d o rursus solo et istuc r e d e u n d o o b n o x iu s existat, id e o q u e Sere n ita te m
v estram singulari s tu dio et affectu h o r ta m u r et r o g a m u s, q u a te n u s to t re sp e cti
bus, q u ib u s eu m istic p o tiu s p e r m a n e r e expedit, S e re n ita s vestra, m isso ad
m a g istra tu s s u a e illius urbis s u o ru m q u o p ia m , eo s ad h o c req uirere et a d d u c e re
velit, ut eu m a liq u a n d iu a d h u c a b e sse a e q u o a n im o p atiantur. In q u o n o b is
S e re n ita s vestra m a g n o p e r e gratificabitur, q u o d e rga eam vicissim b e n ig n e et
fraterne, d u m d a b itu r occasio, c o m p e n s a b im u s . Q u a e feliciter valeat. D a tu m
in arce n o stra P r a g a e die VII. m e n sis M aji a n n o D o m in i MDXXXI, re g n o r u m
n o s tro ru m R o m a n i prim o , aliorum vero o m n iu m quinto.
144,
145.
146.
Kod. Sap. XVII, f. -123. Cod. Epistolarum etc. t. XI, Epistolae Tomieii, pag. 99.
M3
Dicitur etiam cras h u c v e n tu ru s esse o ra to r T u re o ru m im p era to ris et d o
m in u s S tanislaus Laski, a q u ib u s q u a e e x p o n e n tu r et tra c tab u n tu r, e g o M gciae.
vrae. p e r aliam o c casion em sc ribendi declarare curab o. C ujus m e a m o ri et
b e n e v o le n tia e fraternae interim c o m m e n d o felicissim am q ue illam esse et diu
salvam et in c o lu m e m v e h e m e n te r desidero.
D at. C racoviae a n n o d o m in i 1531.
148,
150.
Kod. Sap. XVII, f. 435 v. Kod. Epistol. XI (Epist. Tomicii) pag, 112.
14.4
Tom us XIII.
10
147
cessit ta m e n mihi m a g n u m a d m in ic u lu m ex c o m m issio n e reginalis Mtis. et
litteris rm ae. Dtionis. vrae. a d n e g o tiu m h o c m elius d e c e r n e n d u m et liberius
id, q u o d m ihi videbitur, p r o n u n tia n d u m . N a m d o m in u s c a p ita n e u s ex significa
tio n e Caroli et L ubranski, q u o d factum ejus Mti. reginali p ro b a re tu r, fuit ali
q u a n to in h ac re pe rtin ac ior factus.
Mi rme. d o m in e . Ecclesia m e a cathedralis, etsi n u n c libera sit, in arce
ta m e n et p o te sta te sa eculariu m sita, et fuit a n te h a c sa e p e et in p o ste ru m esse
p o te st in m a g n a servitute et discrim ine, praesertim ubi aliquis m o tu s et rerum
m u ta tio c o ntin geret, nec circa illam ullus p ra ela tu s vel c a n o n ic u s h a b ita re p o
test, q u o d valde esset n e c e ssa riu m p ro p te r n o n so lu m ejus c ustod ia m , se d etiam
b o n u m o r d in e m rei divinae, m a x im e q u a e no c tu peragitur. Ibidem situm est
m o n a ste riu m m ajori a d h u c servituti et discrimini , expo situ m , q u o d m o n a c h o s
h a b e t p ro b o s q u id e m , sed ad n ullam p ro rsu s rem id o n e o s, u n d e vix a liq u a n d o
ex e o ru m n u m e r o b o n u s et id o n e u s a b b a s c o n tin g e re possit. Itaque ta m pro
ecclesiae m e a e q u a m etiam m o n a ste rii m ajori securitate, utilitate et decore
statui cum m o d e rn o abb a te , qui p o s t adv e rsita tes su as p r o b e vitam et re gim e n
s u u m em e nd a vit, h a n c u n io n e m facere, ut collato illi s uffrag an eatu id em esset
p e r p e tu o suffra ga n e us et a b b a s, ratione c u ju s u n io n is h a b e re t e p is c o p u s facul
tatem d e in ce p s cum m o n a c h is a b b a te m eligendi. U n d e n o n d u b iu m esset, quin
vir talis s e m p e r eligeretur, qui, hac c o n ju n c tio n e cum ecclesia m e a et g e m in a
au to ritate fultus, n o n so lu m ecclesiae cathedrali et m o n a s te rio , se d etiam ipsi
arci, q u a e p ro p te r a m p litu d in e m s u a m de se rta videtur, m a g n o esset usui et
o rn a m e n to , n e q u e b o n a m on asterii ita distrahi p o ss e n t, ut h a c te n u s facium est,
n e q u e capitanei c o m m itte re aliquid a u d e re n t te m e re contra clerum in arce, p r a e
sertim a b s e n te e p isc op o.
In ea re ex h ib e t se m ihi a b b a s valde o b se q u e n te m ,
m o d o c o n se n s u s regius et c onsilium vrae. rm ae. D tionis. accedat, sin e q u o eg o
nihil facere vellem. Q u a r e su p p lic o vrae. rm ae. Dtioni., ut, q u a e sit Mtis. regiae
et ipsius vrae. rmae. D tionis. sen tentia, m ihi p e rsc rib e re n o n gravetur.
Scribo in e a d e m re Mti. reginali, ne quid contra ipsius etiam a n im u m
fecisse viderer. E g o profecto id a g o n o n p e rs o n a e a u t rei alicujus privatae
causa, s e d ratione ecclesiae et loci h u ju s et p o tio ru m ex c a pitu lo m e o consilio.
S en te n tia m inter a b b a te m ip su m et eju s s u b d ito s ferre su m coactu s juxta
p rio ru m c o m m iss a rio ru m decreta, q u a n d o q u id e m relatio d o m in i p alatini M a s o
viae, ex q u a na tu m fuit co n trarium d ecretu m regium , c o m p e rta est erro n e a
ip siu sm e t c on fession e et decreto s o le n n ite r facto. C o m m e n d o m e g ra tia e vrae.
rmae. D tionis., uti d o m in o et benefactori m eo. Ex Ploczka XIII M aji a n n o 1531.
Servitor epus. P loc e nsis sst.
155.
US
clem entissim i et inclyta conjux cum liberis Mtis. suae, g ratia D eo, o p tim a
fruitur valetud in e. E g o etiam Dei b e n ig n ita te cum m e is o m n ib u s b o n a utor
valetudine. C u p e re m , ut etiam illma. Dtio. vestra cum se re n issim a d o m in a
c o n ju g e su a et suavissim is liberis bellissim e valeret.
Accipiet e ad e m illma. Dtio. vestra ab hoc cubiculario litteras inhibitionis,
pro q u ib u s p e r le g a tu m s u u m n u p e r rogavit, q u a e q u id e m litterae scriptae s u n t
in eu m m o d u m , sicut suasit e a d e m illma. Dtio. vestra, q u a e nihil de Mte. regia
et re g n o P o lo n ia e d u b ita re d igne tur. N a m n o n ta n tu m calam o, se d et g la d io
rex et re g n u m ip su m te m p o r e necessitatis, D e o ju v a n te , decertabit.
Litteras a d se re n iss im u m d o m i n u m re g e m D a n ia e resp o n siv a s mitto cum
hiis illmae. D. v e s t r a e ; q u a m p lu rim u m r o g o , d ig n e tu r e a s p e r id o n e a m o c
c a sio n e m a d illius M tem . tran sm itte re et m e ac o b s e q u ia m e a illius C elsitudini
regiae se d u lo c o m m e n d a re .
M itto etiam d u o ex e m p la litterarum dni. Nipczicz, q u a s n u p e r a d m e
d e d it; m isissem litteras ip sas o riginales, s e d illegibiles s u n t ; Caroli ta m e n
litteras originaliter, (ut vocant), m i t t o 1) sim ul cum e x e m p lo litterarum cu ju sda m
H u n g a r i- ) ; nescio, a n o m n ia certa sunt. E go, ut emi, ita etiam v e n d o . Illma.
D. vestra b o n i c o n su le re d ig na b itur.
E st hic n u n tiu s caesaris T h u re a ru m , h o m o p ru d e n s, o rigine P o l o n u s ; h a
bet in R u ssia m a tre m vivam, m u lie re m n o b ile m , q u a e hiisce d ie b u s h u c ad
filium v e n tu ra est. N ihil aliud egit a p u d M tem . re g iam , q u a m q u o d litteras
c aesaris reddidit, A ra b ic a e sc rip ta s; eas e g o tra d u c i feci c u id a m m e o T h u rea e ,
q u o in re g n o et M a g n o D u c atu L itua n ia e n e m o m elius litteras A rabicas n o v it;
e a ru m litterarum e x e m p lu m m itto illmae. D. v es tra e .3)
D e b u it ille n u n tiu s a p u d m e ju s s u Im b ra y m B a sch a e constitui et m e a llo
q u i; se d est debilis, n ec licet illi d o m o e x ire ; p o s tq u a m a p u d m e erit m e c u m q u e locutus fuerit, de o m n ib u s faciam certiorem illmam. D. v estram . Q u a m
iterum a tq u e iterum o p tim e e t felicissime valere d e sid e ro m e q u e clem en tiae
e ju sd e m illmae. D tionis. vestrae ex c o rd e c o m m e n d o . D a tu m C racov iae tred ec im a die Maji a n n o a C hristo n ato M. D. XXXI0.
Q u o d attinet illum H u n g a r u m , q u e m m ihi illma. Dtio. vestra datis litteris
c o m m e n d a n d u m Mti. regiae com m isit, d a b o o m n e m , ut d e b e o , o p e ra m , q u o
in h o c vo luntati illmae. D tionis. vestrae fiat satis.
C h risto p h o ru s de Schidlow iecz, castellanus
et c a p ita n e u s C racoviensis ge ne ra lis ac regni P o lo n ia e
cancellarius etc.
vestrae illmae. D. totissim us servitor et frater, m a n u sua.
') Dat. z Pragi, 3 maja 1531, dotyczy scjm u pragskiego, Czcch, Morawii, Wqgicr i cesarza. 2) Zob. nr. 126. 3) Listu tego nie ma A rdiiw um Kr61ewieckie. Jcst to prawdopodobnie list drukowany pod nr. 82.
149
156.
D. 13. 5. 1531.
150
justitiae a d m in istra tio n e m a sse q u i p o ssit et valeat, nihil est, illme. princeps,
q u o d e g o lib en tius faciam, nisi id, q u o d mihi a illma, D. vestra injungitur.
A dh ib ui ita q u e in ho c o m n e m o p e ra m , u t sine ulte rio rib u s d ila tio n ib u s n e g o tiu m
istud transigi possit. S e d q u o n ia m p a rs adv ersa s e c u n d u m ju ris nostri d is p o s i
tio n e m a d r e p o n e n d u m litteras et privilegia, q u ib u s se p r o b a r e nititur, ipsa
b o n a justo et h e re d ita rio titulo po ssidere, sibi recepit, ob id ita q u e ipse servitor
illmae. D. vestrae in ta m brevi te m p o r e justitiae c o m p le m e n tu m actionis su ae
o b tin e re n o n potuit. Q u a n tu m ta m e n ex m e erit, c o m m e n d a tio n is illmae. D.
vestrae, tu m et justitiae ipsius ra tio n e m h a b e n s, illi p a trocinari pro p o s s e q u e
a d e s se volo, ut, q u a n tu m d e ju re et justitia sibi pertinebit, id a sseq u i posset.
Petiit ta n d e m ipse idem servitor illmae. D. vestrae, ut e g o q u o q u e o p e ra m
m e a m a d illmam. D. vestram in te rp o n e re m , q u a tin u s b o n a q u a e d a m , q u a e a
illma. D, vestra a d te m p u s lim itatu m seu ad b e n e p la c itu m e ju sd e m eid em s u n t
c on cessa, ju re h ere ditario ac p e rp e tu o im p e tra re ac a illma. D. vestra o btin ere
possit. E t licet satis s u p e rq u e m ihi esset, ut m eritis m eis id o b tin e a m , ut so lu s
illmae. D. vestrae c o m m e n d a tu s esse p o sse m , q u a m ut alios c o m m e n d e m ,
m o re m ta m e n p re c ib u s eju s ge re ns, peto, q u a tin u s illma. D. vestra, si eu m
d ig n u m id o b tin e re censet, ei de gratia et m un ificentia s u a p ro v id ere d ig n a r e
tur, ut id o b tin e at, q u o d petit. C um his m e et servitia m e a in gra tia m illmae.
D. vestrae q u a m d ilig entissim e re c o m m e n d o , c up iens, e a n d e m se m p e r o p tim e
ac felicissime valere. D a tu m P r z e w o rsk o die q u a tu o rd e c im a Maji, a n n o d o m in i
MDXXXI.
E ju s d e m vestrae illmae. D o m in a tio n is servitor
J o a n n e s , c o m e s in T a rn o w , p a la tin u s R ussiae
et c a p ita n e u s ex ercituum regni P o lo n ia e , subscripsit.
(odpis w spolczesny}.1) Kod. Sap. VIII, 264. Kod. Jag. nr. 274.
Kod. Op. XIII, 121. Kod. Karnk. XIII, 121.
P e r Ocieski allatae
N o m e n o m n ip o te n tis Dei est m a x im u m , q u o d inv ocare in initiis ju stu m
et m agnificum -) h a b e tu r, cum m a g n a et h o n o r a ta p o te n tia verbi divini, ingentis
et m axim i, p e r g ra tia m cujus et ipsiu s p ro p h e ta e , qui est sigillum o m n iu m
sa n c to ru m p a tru m , viam ju sta m p r a e m o n s tr a n tiu m et a liorum o m n iu m a m ic o ru m
fidelium, tam o m n ip o te n tis Dei, q u a m su p e rio ru m n o stro ru m , qui s u n t M e c h m e t
M u s ta p h a , s u p e r q u e m g ratia cle m e n tia e d iv in ae sit, n a m illius m iracu la s u n t
m anifesta, et q u a tu o r fam iliarium s u o r u m a m ic o ru m n o m in a to r u m A bub e ke r,
Orner, O ss m a n , Haly, q u o r u m n o m in e c re a to r o m n ip o te n s sit s e m p e r b e n e
dictus et n o m i n e etiam o m n i u m sp irituu m ju s to ru m et a n im a r u m b eatificatorum
cum auxilio d ivino et isto rum o m n iu m .
Ego
) Na odwrotnej stronie odpisti zapiska Tom ickiego:
Thureorum, quos attulit O czyeski.
Kod. Op. dignum.
151
E g o S u lta n u s S ulitnan us, c aesar caesa ru m , Dei g ratia m a g n u s et invictis
sim us im p e ra to r C o n sta n tin o p o lita n u s, rex re g u m , d o n a to r sc ep tro ru m et largitor
c o ro n a ru m , u m b r a c u lu m terrae, cu m auxilio divino d o m in a to r M ajoris et In
ferioris maris, M ajo ris et M in o ris Asiae, Africae et E u r o p a e , Syriae, A rabiae,
Ju d e a e , C a n a n e a e et Gallileae, P h o e n ic ia e , A lexandriae, Aegipti et M a g n a e
Alkairi, E th io p ia e , M ediae, Libiae et L am e c h ia e, Indici et Rubri M aris et regni
Je ru sa le m , S a m a ria e cum ejus civitate et M aris Tiberiadis, D a m a sc i, H elepi et
M a g n a e A n tiochiae, M e s o p o ta m ia e , C h a ld e a e et M a g n a e B a b iio n is cum M ajore
et M in o re A rm enia, Pa rth ia e, Persiae, H iberiae, G e o r g ia n a e cum M ari C aspio,
T ra p ez u n tii, T a u ric a e, C a p p a d o c ia e , C aesareae, P a m p h ilia e , Ciliciae et Tarsiae,
C a ra m a n ia e , A m asiae, P a p h la g o n ia e , Lydiae, Phrygiae, B ithy niae et m a g n a e
civitatis N iceae, N ic o m e d ia e, M a g n a e C a lc e d o n ia e et totiu s M a g n a e A nath oliae,
G raeciae, A etholiae, T h raciae et M a g n a e R o m a n ia e , T h essaliae, P e lo p o n n e si,
Corinthi, C h e ro n e si, A lb an iae, B osn iae, B ulgariae, M oldaviae, V alachiae, Scy
thiae, T arta ria e et m u lta ru m aliaru m infinitarum p rov in ciarum , re g n o r u m et
im p e rio ru m , vi a rm o r u m et virtute bellica q u a e sito ru m cum e nse n o stro fulm ineo,
vel verius d ivino p a rto ru m a p ra e d e c es s o rib u s n ostris im p e ra to rib u s su lta n o
M e c h m e t S ach et avo n o stro su lta n o B ajazeth Sach et a filio ex ipso pro creato
su lta n o Selim Sach, n o stro beatificato patre, cum q u o r u m reliquiis excelsa et
im m e n s a clem en tia b e a titu d in is d iv in ae et c u m a n im a b u s e o ru m sit in s e m p i
te rn u m , A m en.
S ig is m u n d e , qui es g e n e ra tio n is et professionis Je su , m a jo r inter principes
c hristiano s et in m a g n a P o lo n ia excellentissim us rex, m a g n u s du x L ituaniae,
Russiae, P ru s s ia e et M azoviae etc. N o tu m sit vobis, q u o d , cum ho c te m p o re
in excelsa aula m e a e c ae sa re a e Mtis. subjecti et o b e d ie n te s principes et m a g is tr a
tus lo c o ru m s u o r u m constituti essent, ut ex illa participarent, c o m p a ru it in
co nsp e c tu m e a e c a e sa rea e Mtis. fidelis h o m o J o a n n e s , no ta riu s et n u nc tiu s
m issus tu a e Mtis. q u e s lu s q u e est, q u o d ex V alachiae p a rtib u s n o n n u lla regni
et d o m in ii tu a e Mtis. loca fuerint in tercep ta et su b ju g a ta , simul n u n tia n s a vobis
m isso s fuisse p lu res n u n c tio s ad dictum v o je w o d a m de B o g d a n i a 1) p e rc u n c ta
tum c a u sa m ejus pessim i facti r e s p o n s u m q u e illinc fuisse, id m a n d a to et ex
c o n se n s u m e a e c a e s a re a e Mtis. factum esse, q u a e o m n ia ita, ut e ra n t illinc ad
vos n un tiata, declarari et notificari excelsae a u la e n o stra e fecistis, affirmantes
etiam in p ra e s e n s illa, q u a e d u d u m pactis inter n o s firm avim us, n o n de be re
aliq uo pacto in c o n tra riu m ru m p i vel destrui, q uin etiam confirmari m agis
sem per, cre de nte s in s u p e r v o je w o d a m d e B o g d a n ia a d id p e ssim u m factum et
rem in c o n v e n ie n te m m o tu et v o lu n ta te propria in d u c tu m esse, q u o d procul
d u b io certissim um est, q u o n ia m hinc a n o b is de hac re nihil est illi significa
tum vel c o m m is su m vel m a n d a tu m . E t p ro in d e sub ito et ho ra ipsa pra e se nte
m issum est ad p r a e n o m in a tu m v o je w o d a m excelsum et efficacissimum m a n d a
tum m e u m , ut ex locis territorii et d om in ii tu a e Mtis., q u o a d u sq u e se in illa
injecit, e x te nd it vel illa o ccu pav it et su b ju g a v it, m a n u s retrah at et e ju sm o d i
loca restituat et c o n s ig n e t vobis et parti vestrae, u tq u e n ullo m o d o haec, q u a e
c o n tin e n tu r
') Kancelarya suHariska pomicszata nazwe; kraju z im ienicm davvnicjszego w ojew ody \voioskiego.
152
c o n tin e n tu r in capitulis inter nos receptis, c on trarietate vel difficultate inter
posita, cujusvis n o m in e violentur, sive ille sit v o je w o d a B o g d a n ia e , sive Valacliiae. N a m a m b o isti servi, subd iti et tributarii mei sunt, e o r u m q u e p ro vinciae
c o m p u ta n tu r inter alia d o m in ia n o s tra et in n u m e r o p ro v in c iaru m B o sn a e et
S a m a n d ria e h a b e n tu r, nec dissim iles s u n t provinciis m eis propriis, sicut et s u b
diti e o ru m su n t a d sim ilitu dinem su b d ito ru m m e o ru m . Q u u m a u te m ita sit, q u o d
p ro p te r h a e c pacta, q u a e intor n o s p e p ig im u s et profitem ur, per m e a m Cae
sa re a m M tem . n o n fuit m a n d a tu m dicto v o je w o d a e , u t d o m in ia et territorium
ve stru m dam nificet vel d e p o p u le tu r, nec id o m n im o ex c o m m is sio n e nostra
hab uerit, quin etiam sit v o b is per nu n c tiu m a d n os m issum ex parte nostra
n u n tia tu m et notificatum , dictum v o je w o d a m n o n esse sui juris nec a n o b is
se p a ra tu m , m in im e etiam fuit ju stu m mitti a v ob is ad illum o rato rem . E st in
ho c q u id e m erratum , et ita sit; n ih ilo m in u s ta m e n ipse et V a la c h u s s u n t servi
et tributarii m ei et a p o te n tia a tq u e excelsa aula m e a est ipsis a sp ere m a n d a
tum et p ro h ib itu m , n e q u isp ia m illorum a u d e a t mittere a se vel a d se adm ittere
a liq u o s o ra to re s in q u e m c u n q u e lo c u m n o m in e su o m issos. S e d m u lto m agis
n o n p o ssin t certiores facere nec creare alicubi o ra to re s n e q u e n o m in a r e nunctios, nec etiam possit ullus h o m o ab exteris p a rtibus oratoris n o m in e venire
a d illos. V erum si q u id n egotii aliquis illorum u b ic u n q u e h a b e at, p e r ora tore s
suo s poten ti, clem en ti et h o n o r a ta e au la e m e a e c a e sa re a e Mtis. significabit et
notificabit, q u a e o m n i te m p o re in ne g o tiis illorum erit p a te n s ap erta et secura.
Q u a m o b rem ex illo te m p o re , sicut et a n te a , est m a n d a tu m o m n ib n s his et
q u i b u s c u n q u e aliis, ut o m n e s, q u i o ra to rio m u n e r e fun ge re ntur, castigarent.
E a d e m ration e re g n o H u n g a ria e , q u o d est u n u m ex m a jo rib u s professionis
Je su , et J o a n n i, regi H u n g a ria e , est d a tu m e x p re s su m m a n d a tu m et co m m issio
similis et exp ressa est illi facta. Ita etiam pro vinciae m a g n i H a n T artaricae
n o m in a to S a d o th G h y ra y h a n d ig n o im peratori est c o m m is su m , qui et ipse ab
excelsa e t m a g n a aula n o stra sp e ra t et fruitur gra tioso auxilio. N a m dominia,,
q u a e possidet, auxilio m e o quaesita et illi dala su nt, ipse vero vicissim tam
a d g ra tia m excelsae a u la e m e a e c a e sa re a e Mtis., q u a m ad c o n fo e d e ra to s et
am ic o s n o s tro s se refert et ita a p u d se profitetur, per q u a e , q u u m ita sint, c o n
firm antur etiam et a p p r o b a n tu r se m p e r et in o m n e te m p u s, q u a e inter no s
recepta et in capitulis scripta sunt, d e n o ta tu r etiam et d ec la ra tu r p e r hoc, q u o d
provincia, d o m in iu m et im p e riu m T artaricum ita se h a b e t, ut si in n u m e r o p r o
vin ciaru m m e a e c a e sa rea e Mtis. esset. A tque ita n on o p u s est v ob is se p a ra tim
cum illis aliud tractare, quin etiam m a g is convenit, ut, q u e m a d m o d u m p raeteri
tis te m p o r ib u s vo s invicem pertulistis et m u tu o v o b isc u m egistis, ita et d ein ceps
inter vos sit, et in c o ntra riu m nu llam difficultatem facietis. V e ru m etiam p e r
s u a d e b itis vobis, dictum H a n n o n esse per se nec se p a ra tim principem . S u p e r
q u ib u s o m n ib u s m issum est illi excelsum m a n d a tu m m e u m effectusque p r a e
d ic to ru m declaratus.
Insu per, ut sciatis, A b u g a y h a n misit u n u m ex p rin c ip ib u s suis o ra to re m
d e c la ra n d o se esse a m icu m m e a e c a e sa reae Mtis. et offerendo se ad m a n d a ta
nostra fa c tu m q u e est, q u o d filia A b u g a y h a n im pe ra to ri alterius T arta riae supradicto S a d e V irayhan n u p sit et facta est affinitas. U n d e et ipse s p o n s u s se
remisit
153
rem isit a d o b s e q u iu m celsitudinis a ulae sublim is m e a e c a e sa rea e Majestatis.
Ita et vos, q u o d c o n tin e tu r in p ro fe ssio n e inter n o s recepta, cum illis profite
bim ini et capitula confirm abitis et ultra b e n e v o le n tia m , a m o re m et con fid entiam
veterem a m ice recipietis et ratificabitis sem per. E t h o c ita sit v ob is no tu m .
D a tu m in m a g n a h o n o r a ta et sublim i aula C o n s ta n tin o p o lita n a currentib us an nis
p ro p h e ta e nostri 936 in fine lu n a e R a m a x a n et c u rre n tib u s a n n is M essia e Jesu
1531 die XV Maji.
154
tinuit. U n d e q u u m esset d. Lasocki nim iu m p e rtu rb atu s, in a e g ritu d in e m in
cidit, q u a m tum a d h u c illi a u g e b a t dolor, q u a n d o e g o C racovia d isc e d e b a m .
S a n e d ub ito , ne in vitae periculum incidat. Cetera, q u a e v ulgata erunt, verbis
e x p o n e t q uaerenti M gciae. vrae. se rvitor m eu s. C ujus e g o m e am ori et b e n e
vo lentiae fraternae ex a n im o c o m m e n d o illa m q u e felicissimam esse et s e m p e r
cum tota familia su a o p tim e salvam ac in c o lu m e m v e h e m e n te r desidero. Dat.
in C zqsto c h o w a die XVI Maji a n n o dni. MDXXXI.
160.
156
Item : q u o d nullu s su b d ito r u m o b alterius cujusvis debita vel excessus
arrestetur, im p e d ia tu r vel in terten eatur, sed u n u s q u is q u e actor s e q u a tu r forum
rei et jud ic e s nullo m o d o p r o tr a h a n t justitiam q u e re n tib u s ad m inistrare, n o n
o bserv atis illis prolixis term inis juris, sed p r o c e d a tu r sim pliciter et de p la n o
sine strepitu juris. Si a u te m q u isp ia m jud ic u m in d e b ite pro traxerit a u t d e n e g a
verit justitiam , tu n c ille laesus b o n o f u n d a m e n to d e d u c a t Illum cora m locum tenenti vel pa la tino sui principis et d o m in i et lo c u m te n e n tis ; vel p a latin u s b e n e
inform atu s poterit illi d are litteras, ut sit lib e ru m a r r e sta n d u m alterum de altera
parte, alias m in im u m .
Ite m : po st su s c e p ta s ind utia s vero a b u tra q u e p arte d e b e b it u tr a q u e pars
in re g n o H u n g a r ia e illos o m n e s c o m itatus, arces, civitates et o m n ia fortalitia
a lia q u e b o n a , q u a e c u m q u e a d d ie m in d u tia ru m in su a p o te s ta te hab e b it, p e r
te m p u s in d u tia ru m libere te n e re et p ossid ere, n o n o bstan te , q u o d fuit u n iu s
vel partis a d h a e re n s a u t servitor.
Item : q u o d p artes p ra e d ic ta e in co m ita tib u s o m n ib u s p ro v e n tu s ca m e ra e
re g iae ju sto s et legitim o s interea percipere ab incolis suis et s u o ru m o m n iu m
p o ssin t et d e b e a n t tam ex in te g ro q u a m particulariter.
Incolae p o sse ssio n a ti o m n e s jure su o in b o n is et p o s s e s s io n ib u s suis, q u a s
te m p o re su sc e p ta ru m in d u tia ru m o b tin e b a n t, libere te n e re et po ssidere, n o n
o bsta nte , q u o d fuit un iu s vel partis a d h a e r e n s vel servitor.
Ite m : q u o d ind utia e in causis h ereditariis et ab aliis antiq uis su sp e n s a
m a n e a n t, lites vero et differentiae, q u a e de n o v o e m e rse ru n t p o s t su sc e p ta s
prio res et istas p ra e se n te s indutias, h o c m o d o dirim antur, ut, q u a n d o res a g e n d a
veniet inter eos, qui p a rtiu m s u n t a d v e rsa ru m , tu n c is, qui in ju riam patitur, pro
eo a g a t coram com ite illo, in cujus c om itatu a m b o residen t. C o m e s tu n c a d
ju n g a t sibi alium co m item vicinum , qui sit d e p arte q u a ere n tis i n g e m i n a t i o n e m ;
inter eos vero, qui partis u n iu s ta n t u m m o d o sunt, fiant jud icia m o re solito.
Ite m : in ex ac tio n ib u s vero dicaru m et su b d ito ru m q u u m in m ultis c o m ita ti
b u s u tra q u e pars p a rte m h a b e a t et o b hoc d ispu ta tio vel differentia de diversi
tate su b d ito ru m oriatur, a s se re n d o scilicet u n a pars, esse su a m , alteram q u o q u e
su a m , in v e n ie n d u s est iste m o d u s : q u o d videlicet ex illo com itatu, ubi est
differentia, accip ian tu r ex u tra q u e parte d u o vel q u a tu o r p ro b i et ho nesti viri,
qui b e n e ipsam differentiam inter ipsos diffiniant, in q u o arbitrio et illorum
servitia s ta n d u m erit.
Item : q u o d d u r a n tib u s p raem issis indutiis et tre u g is p ra e se n tib u s n e m o
fidelium et s u b d ito ru m partis alterius cum castris, castellis et q u ib u sv is aliis
fortalitiis et b o n is a d p a rte m re liq u a m deficere et n e q u e per eam p a rte m q uoq u o m o d o acceptari aut su a m p a rte m alicui se d u ci d e b e a t v e ljp o ssit.
R everendissim e, illustrissim e ac m agce. d o m in e , d o m in i et amici observandissim i, p o st p lu rim a m mei c o m m e n d a tio n e m . C o n v e n e r a m u s ante dies
a liq u o t
158
.M a je s t a s vestra su o s nob iles fideles dilectos 'G w ilh e im u in b a r o n e m in R o g e n
dorff, s u p r e m u m c a p ita n e u m et m a g istru m curiae M ajestatis vestrae, S ig is m u n
d u m a Ditrichstein, b a r o n e m in H o ln b u rg , W y n k e n s th e in a T h a k b e rg , p in c e rn a m
hereditarium d u c a tu s C harintiae, L e o n a r d u m a Fels, c a p ita n e u m co m itatu s Tirolensis et S ig is m u n d u m a b H e rb e rste in , c a p ita n e u m in C lam , consiliarios et
o ra to re s su o s, ad ip sum H ie ro n im u m et co lleg as s u o s m ittere d ig n a ta est, q u o
indu tia s ipsas in e a n t et a ssu m a n t. N o s profecto n o n p o s s u m u s n o n p lu rim u m
c o m m e n d a r e in h o c excelsum et p la n e re g iu m a n im u m M ajestatis vestrae, perlib e n te rq u e id ip su m ex litteris ejus c o g n o v im u s ; faciat d o m in u s D e us, a u to r
pacis et am ator, ut c o n v e n tu s ille et tractatu s in eo fiendi ce d a n t in gloriam
Christi et c o m m o d u m o r n a m e n tu m q u e M ajestatis vestrae ac utilitatem et tr a n
quillitatem re ip u b lic a e christianae. N o s etiam M a jestatem vestram scire cup im us,
q u o m o d o ipse im p e ra to r T h u re a ru m n u n tiu m s u u m ad no s cu m litteris miserit,
n o b is h o c ip su m de praedictis indutiis a n n a lib u s s ig n ific a n d o ; se d u t M ajestatem
vestram nihil lateat, m ittim us eidem e x e m p lu m litterarum ipsius im peratoris
a rab ice a d n o s scriptarum , q u a s d e verb o a d v e rb u m traduci ju ssim u s, et c o n
v e n iu n t in o m n ib u s c u m le g a tio n e ipsius nuntii, qui ex spectabit hic reditum
H ie ro n im i Laski, m a n d a ta caesaris, illo p raesente, expo situ rus. Q u a e qualia
erunt, M ajestati vestrae n o ta faciemus. Q u a n tu m a u te m n o s attinet, n o s certe,
ut a b initio h u ju s belli c o m p o n e n d a e pa c is fuim u s studiosissim i, ita et in finem
hu ic san cto et ne c e ssa rio n e g o tio m o d is o m n ib u s faciemus, et si c o m m o d e
po terim u s, illud p e r o m n e m o cc a sio n e m fidelissime ad ju v a b im u s. C u p im u s
M ajestatem vestram felicissime valere, cui n o s ex corde c o m m e n d a m u s . D a tu m
C raco viae die d ec im a octava m e n sis M aji a n n o D o m in i MDXXXI, regni nostri
a n n o v ig esim o quinto.
S ig ism u n d u s rex subscripsit.
159
iatern ed u ce re t et dirttius- ibf m a n e r e - n o n au deret, diei ei severissim e c o m m i
serunt, nihil ta m e n c o ntra eos locuti su m u s , q u o d n o s et d ig nitatem n ostram
n o n d eceret et de q u o illi ju ste q ueri possint, u tc u n q u e be n e m e r e b a n tu r pro
ta n ta su a te m eritate et insolentia, ut p ar pari illis retulissem us. Q u o d attinet
citationes et c e n su ras ecclesiasticas, q u ib u s ne illi m o le ste ntur, p o stu la t a n o b is
vra. Illtas., n o s n e m in i n e g a r e p o s su m u s, q u o m in u s p r o s e q u a tu r co ram n o b is
ju s s u u m , etiam n o n videm u s, cur illi s u b te rfu g iu n t dicere veritatem , q u o m o d o
se h a b e a t census, pro q u o est inter illos et d n u m . Lewicki controversia, et
q u u m id faciant, q u is q u e p r u d e n s intelligere potest, q u o d illi c o n a n tu r s u p p r i
m ere ce nsus ecclesiasticos ex e m p lo v icino rum s u o r u m et id, q u o d D e o et
ecclesiae d ic a tu m est, in s u u m c o m m o d u m convertere. Q u u m vero vra. Illtas.
n o n d ig n a ta est, q u o d facere potuit, p r o u t et n o s q u o q u e p ro officio nostro
p o tu is se m u s, huic illorum tra g o e d ia e , q u a m cum d no, Lewicki te m e re orsi sunt,
finem d e b itu m im p o n e re et ipse dnus. Lewicki co nsensit, ut h a e c causa diffiniatur
p e r s e r m u m . p rin c ip e m e t d o m in u m d. F e rd in a n d u m , R o m a n o ru m ac H u n g a ria e
et B o h e m ia e regem , n o s id b o n i a e q u iq u e c on su lim u s, nihil d ub itan tes, q u o d
illius M tas., ut rex Christianus, n o n perm ittet h o m in e s ple be jos, su b d ito s suos,
ta n ta licentia uti, ut sa c e rd o tia ecclesiastica m o re lu th e ra n o ru m d e stru e re et
a b o le re d e b e re n t. Interim vero nu llu m p r o c e ssu m ju rid ic u m in ea re contra
e o s a d m itte m u s, silentio ta m e n id no n p ra ete rib im u s, q u o d illi in c o n tu m e lia m
n o stra m a d v e rs u s servitorem et scribam n o stru m co m m ise ru n t. C o m m e n d a m u s
n o s ex a n im o vrae. Illti. et r o g a m u s illam p lu rim u m , n o n facile credat his, qui
ad v e rsu m n o s a liq u a n d o m in u s ju s te q u e ru n tu r. N o s enim et o b s e rv a m u s ac
v e n e r a m u r vram. Illtem. ut p rin c ip e m am icum et vicinum , et servire illi ac p la
cere in o m n ib u s p ro virili n o stra s e m p e r p ra e sto su m u s. D o m in u s D e u s diu
servet vram. Illtem. so sp item et felicem. D a tu m in K o z ie g to w y die A scensionis
D o m in i a n n o dni. MDJOCXI.1)
160
d ig n u m hic actum , p ra e te r q u a m to rn e a m e n tu m , q u o d quuifl Mtas. v. serm a. etiam
de levioribus, q u a e hic a g u n tu r, notitiam h a b e re cupiat, ita, ut actum est, adsc rib e n d u m duxi. A nte d o m u m dni. g u b e r n a to ris F la n d ria e , dni. de F ien es,
circum data fuit asseribus planicies to rn e a m e n to ped estri satis apta, a d q u o d
sp e c ta n d u m o m n e s ora to re s e ra m u s v o c a ti; v e n e ra t c a e sa r cu m serm a. sorore
su a et c o m itatus p u e lla ru m form a o m n ib u s in his terris pra e sta n tiu m . Q u u m q u e
o m n e s in locis nostris dispositi sp e c ta re m u s, in tro ie ru n t p rim u m 6 cataphracti
pedites, b e n e exculti, qui q u u m caesari et m u n d o puellari fecissent h o n o re m ,
ib a n t ad eos, qui h u ju s to rn e a m e n ti e ra n t praefecti, et p e te b a n t se inscribi cum
arm is suis, jaculo inprim is c u m a c u m in e , s u c c e s se ru n tq u e inscripti su a m
p a r t e m ; p a u lo p o s t v e n e r u n t et alii 6 cataphracti, qui h o c id em fecerunt, q u o d
priores et p a rte m s u a m stationis etiam o c c u p a r u n t; in m e d io erat sa e p e s recta,
q u a e p r o te n d e b a tu r in altum u s q u e ad viri u m b e lic u m . Q u u m q u e sic constitis
sent, d ato tu b a e c lango re belli sign o, d u o in c e rta m e n c o m m itte b a n tu r et p e r
e a m s a e p e m alter in alterum ja c u lu m m a n u projiciebat, in d e statim sa e p e m a n e n te
in m e d io , ne c o r p o r ib u s occurrere po ssen t, lanceis p u g n a tu m , et cuilibet tria
p u n c ta in c o n g re ss u p e rm itte b a n tu r ; ta n d e m a d glad io s, q u ib u s p leriqu e s tren ue
u te b a n tu r. Q u u m q u e a liq u a n d iu caesar h a n c belli faciem spectasset, s u b d u x it se
et p a u lo p o st cum 11 aliis ca ta p hra ctis a d a liorum m o d u m p a n n is aureis,
su pern iciosis armis, m a g n a p o m p a , ap e rta galea, ut a b o m n ib u s d ig n o sc i posset,
planiciem in g re d ie b a tu r p u g n a tu m q u e p e r sing ulos, q u e m a d m o d u m priores
fecerant; u t reliq uo s om itta m , q u o m o d o c aesar se gesserit, a n n o ta n d u m censui.
Ipse p rim u s c o n g re ss u s est cum d. Luis de Aquila, stre n u o ju v e n e H is p a n o ,
qui fere ultra o m n e s prius la u d e m m erue ra t, et q u u m jacula e m itterentur, caesar
ab e m isso hostis ja c ulo singulari arte declinavit, s u u m vero a d e o dextre retor
sit, ut p a ru m abfuerit, q u in h a e s iss e t; d e in d e la n c ea lo n g io re vicissim acriter
c o n v e rsu m ; c aesar ne u n u m q u id e m ictum vel p u n c tu m fefellit, et ter in hostis
g a le a m graviter infixit, p a r u m q u e abfuit, quin ferrum pen etra sse t, ut ipse m ihi
fassus est d. Luis de A quila h a b u itq u e supra u n u m o c u lu m livorem n o n parv um
et su p ra alium p a rv u m u ln u sc u lu m c ir c u m q u a q u e livore p le n u m et h o c ex
trib us istis ictibus p u ncti m factis, ter en im et n o n a m p liu s p e r m itte b a n tu r c o n
gredi. T a n d e m q u u m a d g la d io s fuisset d e v e n tu m , e g re g ie se gessit c a e sa r
retu litq ue s u u m to tu m in c u rs u m ex violentis section ib us. E t revera o m n iu m
judicio p a lm a ei n o n im m e rito d a b a tu r. P o s tq u a m c aesar s u u m sic certam en
absolvisset, alii sim ilem in m o d u m c o n c u r r e b a n t; a b so lu to h o c singulari certa
m ine, d u o d e c im ab u n a et to tid e m alia ex parte, p rim u m jaculis, ind e lanceis
et gladiis junctis viribus, ut in p rae se n ti p u g n a fieri solet, m a g n o im petu c o n
fe re b a n tu r d im ic a tu m q u e ab u tr a q u e acie satis diu ve h e m e n tissim e , q u o u s q u e
receptui caneretur. H ic finis Priam i.
P o stero die contuli m e a d p a la tiu m , c o n v e n iq u e cum d no. de M o reth ,
ora to re G allo, inter e u n d u m , et u n a ivim us u s q u e a n te caesaris conclave qui
a d h u c fessus h e ste rn a p u g n a et c ho reis in n o c tu rn o sy m p o s io habitis, quiesceb at.
Q u u m q u e surrexisset et fuisset in du tu s, p rim u m ju ssit vocari o ra to re m G allum ,
qui m e c u m diu d esed erat, to tu s m e d ita b u n d u s et litteras regis sui ali
q u o tie s a p u d se p e rle g e n s, ex v u ltu q u e ejus cogn ov i, q u o d n o n a d m o d u m rem
g ra ta m
l 6i
g ra ta m dictu rus esset caesari, q u o d in terea q u u m facere o ra to res oportet, n o n
s o le n t e sse a d m o d u m alacres. E g re ssu s in d e a caesare n o n n im iu m laetus m e
sa lu ta b a t et abiit. P o ste a misit c a e sa r etiam pro m e, ut in g r e d e re r ; r e sp o n d i
n u n tio , m e n o n venisse, ut m o le sta re m c a esarem , saltem u t vid e re m m ih iq u e
n o n esse ad p raesen s, q u o d n e g o tia r e r ; dixit, qui m e vocaverat, q u o d d e b e re m
intrare, ita enim c a e sa r m a n d a ss e t. Intravi et statim a d p a rte m secessi, in n u e
b a t mihi caesar, ut se a c c e d e r e m ; dixi, nu llu m m ihi esse aliud n eg o tiu m , q u a m
ut M tem . ejus v i d e r e m ; re spon dit, q u o d u tique a c c edere d e b e r e m ; accessi et
c og n o v i ex facie, q u o d q u ib u s c u n q u e de re b u s loqui volebat, ut alterius forsan
rei, q u a m c u m o ratore G allo ha b u it, oblivisceretur. U n d e coepi recensere,
q u a m eg regie se heri in to rn e a m e n to ju d ic io o m n iu m gessisset, a d d e n s nescio
q u a e alia, q u o e u m alacriorem r e d d e re m fuitque m elius a liq u a n to contentus,
dicens, q u o d p e d e s p rius n u n q u a m fuisset in to r n e a m e n to , et dixit m ihi de
g a le a Luis de A quila, cum q u o collo cutus fueram , p riu s q u a m intrasse m ad
c aesarem , dixiqu e m e illum vidisse, v u ln u s et livorem v id isse ; subrisit et ind e
g e rm a n ic e m ulta m e c u m de variis r e b u s c o llo q u e b a tu r ; eam lin g u a m ja m lo n g e
m e liu s novit p o st h a n c m o ra m , q u a fuit in G e rm a n ia , q u a m prius u n q u a m ,
n o n sine m e a etiam a d m ira tio n e . Inde solu to hoc h u m a n io r i collo quio m e
h u m a n is s im e a se dimisit.
P au lo p o s t intellexi, se rm u m . re g e m G alliae per o ra to re m s u u m p o stu la sse
a caesare p a rtem hereditatis p o s t m o rte m illmae. olim d n a e . M a rg a re th a e et
p le ra q u e alia. Item q u o d filium d u c e m A urelio rum praeficeret in d u c e m M e
diolani, et nescio q u a e alia, q u a e ra tio n e re g in a e suae, sororis caesaris, a d se
sp ectare putat. H in c illae lacrim ae. Ista m ihi circum feruntur, sed valde secreta.
Dixit ta m e n m ihi u n u s d e penitiori consilio, q u o d nihil ta le esset, q u a le dice re
tur. Q u id q u id sit, e g o hic a u d io , G allo s m a le aud ire, et vereor, n e a liq u a n d o
sa n ie s illa d u d u m c ontracta e ru m p a t. M a n e t alta m e n te re p o stu m , q u o d ta m
faciliter elabi n o n p o te st ex m e m o r ia a m a ritu d in is plen a. F e rtu r, q u o d m ira b i
libus m o d is h o c te m p o re in Gallia p e c u n ia e colliguntur, p u ta tu rq u e , si sic e x
actio illa a liq u a n d iu d urab it, q u o d im m e n s a vis auri coacervabitu r, in q u o s vero
usus, n o n a d m o d u m difficilis est c o njectu ra. O ra to r etiam iste G allus, dnus.
de M oreth, vir a c u tu s et rei militaris a p p rim e e d o ctu s, cujus o p e r a rex G alliae
s u p e rio rib u s a n n is in m ari Legustico, q u u m e sset c a p ita n e u s S a v o n a e , u su s est
a d v e rsu s c a e sa rem stre n u e , re v oc a tu s hinc, p a u lo p o s t redire d eb e t, u n d e q u o
r u m d a m est opin io , q u o d p o tis sim u m igitu r hic in au la im m o ra tu s fuerit, ut,
q u a e a g u n tu r et q u o m o d o o m n ia tractantur, edisceret; s u s p ic a n tu r plerique,
q u u m ipse p riu s trire m iu m G allicarum fuerit praefectus, q u o d ite ru m rex o p e r a
eju s uti volet, n o n c on tra pira ta m B a r b a ro s sa m , q ui ex Africa his d ie b u s in
m a ri et H isp a n is et G allis Italiaeque m u lta d a m n a intulit, s e d co ntra G e n u e n s e s ,
q u o s si, ut fa m a est, rex recup eraverit, diru ta et fu n d itu s ev ersa G e n u a Savon a m transferre decrevit et h o c s u b specie, n e fiat c o ntra p acta c u m caesare,
delfino F ra n c ia e , q u e m ferunt ista conari, adscribetur. M u lta hic d ic u n tu r et
a d e o incerta, u t si a liq u a n d o certissim a e tiam dicantur, nisi alias c o m p e r tu m
h a b e a m u s , n o n c red im us. F e r u n t etiam s e rm a m . L e o n o r a m F r a n c ia e ja m ge sta re
u te ru m et m o r b o e t m o d o , q u e m d icu nt G allicum , a re g e infectam, re g e m q u e
solere
Acta Tomiciana, Tomus XIII.
..
162
solere, ultra solitum , venari crebrius in e a q u e v e n a tio n e n o n se m p e r dapere
feras, se d su a p te n a tu ra cicuratas, et q u o d in Gallia u b iq u e p a ssim d e c aesare
p a u c a b o n a d icantur, q u a e o m n ia q u e m a d finem te n d u n t, O e d ip o d e n o n
o p u s est.
D e serm o , rege A n gliae varia hic feruntur, certum ta m e n est, q u o d a c tio
n e m divortii c u m re g in a sita, in q u o d h a c te n u s cu m praelatis suis sp iritualibus
fuit in tentus, re liquerit sine c o n c lu sio n e u s q u e a d m e n s e m S e p te m b re m futurum ,
q u o d p leriq u e in te rp re ta n tu r id eo factum , n e a d h u c p e n itu s am icitiam caesaris.
a bjecisse videatnr, se d differre, q u o a d caesar in H isp a n ia m tra je c e rit; tum
d e m u m v o lu n ta te m s u a m d u d u m c o n c e p ta m exe c uturu m . Sunt, qui s u s p ic a n
tur, si c a e sar s e m e l H is p a n ia m attigerit, etiam si p o ste a velit, per G allos, A ng lo s
et V e n e to s n o n perm itti exire, sed ib id em illum in eo a n g u lo H e s p e r ia e ultim ae
o p o rte re con c lu su m m a n e re , ne a m p liu s cum fratre c o n v e n ia t; h a b e tu r enim
e o ru m p o te n tia reliquis p o te n ta tib u s n o n p a ru m s uspecta. Et q u o Mias. v.
serm a., q u a e in A nglia fiunt, clarius edoceri possit, fuit a p u d m e superiori die
d. J o a n n e s H a h e th , o ra to r regis A ngliae, cujus c o n s u e tu d in e in Anglia a n te
n o v e m a n n o s u su s su m fam iliarissim e; is mihi re c e n su it re g e m s u u m v e h e
m e n te r a m a re illam p u e l l a m ............ J) uxoris suae, q u a m ju n g i sibi m a trim o n io
postulat, e a m q u e n o n esse a d e o fo rm osam , ut in A nglia n o n h a b e a t plurim as
se lo n g e fo rm o sio re s, v eru m com itate et gratia p ra e c e d e re o m n e s , a ffirm abatq ue
dicens, o m n e s in A nglia aliu d n o n credere, q u a m q u o d illam rex n u n q u a m
in h o n e s te attigerit, h a b e n s a d id o m n e m c o m m o d ita te m , ipse ta m e n , qui hoc
dicebat, n o n a d m o d u m m ihi v id e b a tu r id ip su m credere. N o m e n p u e lla e est
A n n a , p a tre m h a b e t T h o m a m B u llin 2), vicecom item de Rasfort, qui p o s t m orte m
cardinalis E b o ra c e n sis cu m T h o m a M oro regit o m n ia ; h o ru m o p e ra etiam
factum pu tatu r, q u o d d e n a riu s S. Petri, qui d a b a tu r in A nglia a q u o lib e t fum o
e x c e d e b a tq u e s u m m a m 40.000 d u c a to ru m , d e in c e p s R o m a m n e g a tu r pontifici,
dicentes, q u u m jam c a u sa desit, o b q u a m d a b a tu r, cessare etiam d e b e re effectum,
q u a n d o q u i d e m h a ec c o ntribu tio olim instituta fuerat pro p ra e d ic a to rib u s Anglis,
q u i R o m a e im pen sis 'pontificis d o c e b a n tu r ; q u o d q u u m hoc n o stro aevo n e c e s
sarium n o n sit, n o n o p o rte re a d itidem c o ntribu ere, r e g e m q u e in alios u sus
e u m p ro v e n tu m a p p lic u iss e ; u su rp a ss e etiam sibi q u a n d a m in spirituales cum
sp iritualium c o n s e n su su pe rio rita te m , q u a m cardinalis E b o ra c e n sis n o n sine
m a g n o e m o lu m e n to h a b e b a t. D ictu m est et his diebus, re g em A ngliae filiam
su a m ex reg in a, q u a m re p u d ia re decrevit, cum q u a p e r v e rb a de p raesen ti, ut
cardinalis E b o ra c e n s is m ihi ante 9 a n n o s expo suit, c aesar m a trim o n iu m c o n
traxerat, d e sp o n d is se in A nglia filio ducis N ortfolciae et o m n ia ib id em esse
laeta et tranquilla. S e d h a e c de A nglia h actenu s.
C oncilium , q u o d s p e r a b a m u s et q u o d ta n to fervore tractari c o e p tu m fuerat,
jam p e n itu s refrixit; serm us. rex F ra n c ia e a d h o c con se n tire noluit, nisi prius
so le m n ite r a d pontificem c u m causis, de q u ib u s foret n ecessarium , cu m loco
et te m p o r e deferretur et pontificis c o e tu iq u e c a rd in a liu m arbitrio perm itteretur.
Q u o d m u ltos h inc du xit in su sp ic io n e m , p ontificem sentire cum rege e t aliquid
su b e s se
) Wyrnz nieczytelny, w odpisie opuszczony. s) Anna B oleyn.
163
su b e s s e aliud, vereriq ue a b b a te m fratrum c a p itu lu m et c o n g re g a tio n e m , q u a e
raro sine a b b a tis fieri so le t destitu tion e.
Rex D a n ia e extorris cu m m ajo ri hic agit caesaris gratia, q u a m p riu s vivente
illma. olim dn a . M arg a re th a , v id e tu rq u e illum velle restituere, e t h o c m a x im e si
sin e suis g ra v ib u s im p e n sis fieri p o sse t, q u a de re m isit n u p e r d u o s orato res
a d L u b e c e n se s et alias, q u a s v o c a n t civitates S ta g n o le s d e H a n s a , qui m e o
judicio p a r u m a p ud illas efficient p ro restitutione, si n o n serio classe et g e n ti
b u s c a e sa r n e g o tiu m h o c instituerit, a d q u o d e x e q u e n d u m o p u s est m a g n a
pec u n ia , q u a m q u id e m caesar hic colliget, s e d in eo s usu s, ut cum his trajiciat.
A ud im u s hic r eg e m F rid e ric u m classem h a b e re cum exercitu no n c o n
te m n e n d o , cui a d scribit milites, in dies in o m n e m q u e e v e n tu m p a ra ta m . Q u a n
tu m e g o conjicere p o s s u m , c aesar p ro h o c rege exule p a r u m im p e n d e t. Q u o d
o ra to re s miserit, factum n o n o b aliam c a u sa m , q u a m q u o d im p o rtu n ita ti conq u e re n tis a liqu a ex parte satisfiat, q u o d q u e o ra to re s m itterentur, ex sermi.
R o m a n o r u m regis consilio processit, qui m allet sibi, q u a m s ororio s u o im pendi,
tunic a enim p ro p io r pallio est.
In novissim is, q u a s 4 M a r tii1) a d M tem . v. se rm a m . d e d e r a m , scripsi m e
misisse o m n e m c o m m issio n e m m ihi factam a Mte. v. serm a. serm o. R o m a n o r u m
regi, u n d e Mtas. illius sup eriori die mihi litteris suis resp ond it, q u a r u m his
inclusi e x e m p lu m , u n d e intelliget eju s m e n te m , q u a m , ut reor, ja m p rid e m Mti.
v. s erm ae. declaravit.
D e indutiis illis c u m rege J o a n n e factis o ra to r V e n etus
m e certiorem reddidit, qui dicebat, XXIII. Martii his d e r e b u s V e n e tia s in 5 d ie b u s
s e c u n d o v e n to p e r m a re ex C o n sta n tin o p o li litteras a p plicuisse, q u a le s ta m e n
certo sint, c o m p e r tu m n o n h a b e o ; nescio, q u a de re sic o cc lu d u n tu r, nisi ut
ta n to facilius a p le b e p e c u n ia e e m u n g a n tu r , v id e m u rq u e n o b is ja m esse extra
o m n e p e ric u lu m n e q u e d e T ureis a m p liu s m e n tio ulla, n o n secus a tq u e si in
claustris illis C aspiis occlusi essent.
S erm a . re g in a H u n g a ria e M aria, q u u m caesar hinc discedet, pro g u b e rn a tric e
r e lin q u e tu r; a d d e tu r illi p ro p r a e c ip u o c o nsu ltore rm us. cardinalis L eodiensis,
q ui su pe rio ri die u n a c u m illustribus m a rc h io n e de S e n e te et c om ite d e N assau,
c om ite d e B u re n , d no . d e B eneven . et a b b a te d e M id d e lg u rg o m e, nihil d e illis
scientem , pro c o e n a c o n v e n e r u n t et n o n m ale tractati se p lu rim u m Mti. v.
serm ae. c o m m e n d a r i petierunt.
V enit etiam h u c p a u lo a n te d o c to r N ic o la u s C in ner, qui ill. dnis. V ilhelm o
et L u do vico, fratribus d u c ib u s Bavariae, inservit in q u ib u s d a m suis p ropriis
negotiis, fe re n s m ihi a d n o . d u c e L u d o v ic o litteras m a n u ejus p ro p ria scriptas,
q u ib u s m e ro gat, u t q u u m c a e s a r redierit in G e rm a n ia m , q u o d ip se et p le riq u e
alii fu tu ru m p u ta n t, m e recta a d se conferrem , q u o m e c u m d e m ultis et p r a e
sertim de n e g o tio in te r n o s co n c e p to , q u o d ta m e n s u o n o m in e n o n e x p r im it8),
c o nfide ntiu s c ollo qu i p osset, siq u id e m p e r litteras n o n co nveniret, c o m m e n d a v itq u e m ih i e u n d e m d o c to re m satis diligenter, s e d nihil illi m e c u m c o n te rre n d u m
d e n e g o tio , ut scit M tas. v. s erm a., c o m m i s i t ; rescrip siq ue illi prid ie p e r p o sta m
in eam , u t prius, se n te n tia m , p e r n o v issim a s V. Aprilis hin c missas, q u a s tum
nondum
') List ten zaginql. a) W kod, Op. dopisai Gdrski na inarginesie:
H edvlgis, reginulae Poloniae,
D e matrimonio
11+
164
n o n d u m acceperat, et inter alia explicui et consului, n e hac in re caesaris
a d v e n tu m exspectaret, se d m e cum prim is d e m e n te su a certiorem faceret,
a ss ere n s illi, ut prius, o p e ra m m e a m , sp e r o q u e e u m a d eas, q u a s V. Aprilis,
(scii, misi), tu m etiam a d n o v issim a s clarius re s p o n s u r u m . Q u o d q u a le c u n q u e
h a b u e r o , sciet M tas. v. serm a. cum primis.
Scripsit etiam m ihi ill. d. d u x P ru ssia e m a rc h io A lbertus ex M o n te Regio
XIV F e bru arii, q u a s hic accepi XXI. Aprilis, p o s tu la n s a m e, ut justificationem
e ju s e t alia, religion em et n e g o tia ejus c o n c e rn e n tia , Mti c a e sa rea e e x p o n e re m ,
in g e re n d o , si, q u id c on tra illum in grueret, M t e m . v . se rm a m . cum virib us regni
et d o m in io r u m s u o ru m e u m n o n d e s e rtu ru m q u o d q u e brevi ea in re Mtis. v.
serm ae. m a n d a tu m h a b e r e d e b e re m . Idqu e q u u m h u c u s q u e n o n acceperim , nolui
tam o d io s a m hic rem tractare, d e n u lla enim m a g is invitus, q u a m de illa, aud it
caesar. E t m ihi, q u e m D e o favente Mtas. v. in e p isc o p a tu m constituit, m in im e
h u ju s m o d i p ro p o s itio n e s co nv e n iu n t. Satis su p e r q u e hic p le riq u e lo q u u n tu r de
h o c n e g o t i o ; q u o d facerent, si au dirent, h o c a m e d e f e n d i ! Si con su le re d e
b e rem , q u u m u tiq u e Mtas. v. se rm a . in con silium s u u m m e ascivit, s u a d e re m , ut
q u a n to m in u s ill. d. d ux in his caesari refricaret m e m o r ia m , ta n to c a u sa m s u a m
faceret to le ra b ilio re m ; satis s e c u ru s est in eo a n g u lo su b p ro te c tio n e Mtis. v.
serm ae. a p a u c is illis G e rm a n is , qui a d h u c n ig ra e huic cruci o b su a favent
e m o lu m e n ta se c u rio rq u e et firm ior erit, si su b d ito s s u o s b e n e et h u m a n iu s
tractaverit, q u o r u m si in se fidem et a m o re m h a b u e rit, nihil est, q u o d m etu a t
exteros, dilectus a suis. N e q u e satis c o nvenit (salvo m eliori judicio), q u o d
erro re m h u n c voti re m issionis et alia, q u a e id c o n tin g u n t, M tas. v. se rm a. d e
fen dere d e b e a t, s e d ferre p otiu s, q u a m diu D e u s voluerit, qui sic n o s peccatis
nostris e x ig e n tib u s c astigat o b m ajo ra m ala e v itan da. H o c q u e n o v u m a n ovo
consiliario con silium Mtas. v. se rm a. p ro s u a in m e gratia b o n i consulat. N ih ilo
m in u s q u o d c u n q u e Mtas. v. serm a. in his per m e fieri voluerit, o b e d ie n tissim e
exequar.
Accepi etiam p a u lo a n te litteras a b illustrissimo d n o . G e o rg io , m a rc h io n e
B ra n d e b u rg e n si, q u ib u s facit m e n tio n e m , M tem . v. serm a m . p e r litteras aliquo ties
m ih i m a n d a sse , ut in o m n i b u s sibi assisterem , ubi n eg o tia e ju s p r o m o v e r e
p o sse m , q u o d certe in com itiis A u g u stian is u s q u e a d in d ig n a tio n e m q u o ru n d a m
p rim o ru m praestiti. H ic vero cum ill. d n o . m a r c h io n e J o a n n e Alberto, fratre
ejus, cui u n a m e c u m n e g o tiu m e xige n di d e bita cum a serm a. regina H u n g a r ia e
M aria tu m e tia m a b ip so im p e ra to re injunxit, feci, q u o d p o tu i et q u u m istiusm o d i a d m o n itio n e s n o n p o s s u n t esse nisi p lu rim u m o d io sa e , effecimus ta m e n
datis litteris ejus caesari et reg in ae, q u o d vicissim p e r litteras ab u trisq u e recepit
re s p o n su m . Q u o d igitu r in no titiam Mtis. v. serm ae. d e d u c e n d u m existimavi,
ne m ihi q u id q u a m im ping i possit. E x Italia et G e r m a n ia aliqu oties Mti. v. serm ae.
scripsi d e differentia, q u a e v e rs a b a tu r ra tio n e civitatum M u tin a e et Regii inter
pontificem e t d u c e m F e rra ria e , in q u a ab u tra q u e p a rte m ulti s u n t la b o re s
habiti, et hic tu m d e m u m p e r c a esarem d e te rm in a ta decreto so le n n ite r lato
m ed ian te, sic q u o d d n u s. d u x e a s civitates, q u a e in se q u e stro a ca e sa re se rv a
b a n tu r, recuperavit, d a ta q u a d a m pontifici p e c u n ia r u m s u m m a , d e q u o tam e n ,
q u i hic a g e b a n t h a n c c a u sa m n o m in e pontificis, n o n a d m o d u m e ra n t contenti.
E t sic abierunt.
'
Abiit
165
Abiit etiam p a u lo a n te d. du x A lexander, n e p o s pontificis, qui d uctu ru s
est filiam n o th a m caesaris et suspicor, q u o d diutius hic im m o ra tu s fuisset, nisi
qu id a m m a lu s ru m o r et de eo et de familia eju s hic su b o r tu s fuisset, qui F l o
re ntiam s a p i e b a t; n o n frustra p u n it D e u s o rbem .
In P o rtu g a lia p a u lo a n te fertur fuisse terrae m otus, qui A lisb onae et in
p r o p in q u io r ib u s circum locis ultra d e c u rs u m u n iu s m e n sis duravit, sic q u o d
rex et to ta ejus aula et alii, qui perire n o lu e ru n t, in cam p is su b tentoriis satis
d ia se c o n tin u e ru n t. C o lla p sa e s u n t m u lta e d o m u s et palatia, in q u ib u s ali
q u o t h o m i n u m milia d ic u n tu r esse ob ru ta , et m u lta ibidem m ira visa et a u dita,
q u a e hic lo n g u m essef recensere, e x c e d e rem q u e , q u o d pollicitus su m in lit
te ra ru m principio, c o m p e n d iu m . P u ta n t q u id a m id c o n tig isse diris et im p r e
c a tio n ib u s ju d a e o r u m , q u o r u m m a g n u s n u m e r u s h o c et a n n o p raeterito, acceptis
secum o m n ib u s , q u a e ferre pote ran t, ad T ure a m versus A n a lo n a m profugit,
d u c tu s nescio q u a fam a de n o v o , q u e m g en s illa se m p e r so m n ia t, M essia.
P erm isit etiam his d ie b u s serm us. rex F ra n c ia e q u ib u s d a m suis g rassari in
P o rtu g a le n s e s mari, v ig ore q u a r u n d a m rep re ssaliaru m c e p e ru n tq u e ja m aliq u o t
na v e s et h o c ea de causa, q u o d P o r tu g a le n s e s su pe rio ri a n n o q u a n d a m navem
G allicam , q u a e lu stra n d o p e r m a g n u m illum o c e a n u m , q u o itur a d terras prius
incognitas, n o v a s q u a e re b a t insulas, invasam d iripuerint et sibi u su rp a ru n t, u n d e
su b e o p rae te x tu infestum n u n c est m a re et G allis s u n t P o rtu g a le n s e s , q u a s
c u n q u e c a p e r e p o s su n t, n aves, sive sint H is p a n ic a e a u t B elgicae, e t h o c adc o n s e rv a n d a m am icitiam n u p e r initam firm um n e q u it esse d iu firm a m e n tu m .
In H isp a n ia caritas est et a n n o n a e et vini, ubi superiori a n n o et h o c etiam
nim ia siccitate exusta p e rh ib e n tu r o m n i a ; ad littora eju s Africae viciniora pas*
sim g r a s s a tu r im p u n e f a m o s u s ille pirata B a rb a ro s sa , a b d u c tis q u e h o m in ib u s,
q u o s capit, p lu rim a facit d a m n a . In C a ta lon ia et A rra g o n ia iterum fertur saevire
pestis, q u a e a n n o praeterito in n u m e r o s ab stu lit h o m in e s ; ut tra n se a s o m n e s
istas hic et alias terras, nulla pars o rb is christiani su o s n o n pa titur m anes.
V e n e ru n t h u c p a u lo a n te et a d h u c hic a g u n t plurim i ex G e rm a n ia et
aliun de, q u ib u s d e b e t caesar, qui pu tant, a u d ie n te s c ae sa re m m a g n a m vim auri
hinc p e rc e p tu ru m , q u o d s o lu tu m illis im p e n d i d e b e a t; video q u id e m tractari
cum eis, q u e m a d m o d u m A u g u sta e et C o lo n ia e n o v issim e factum est, s e d nescio,
si m u ltu m a s s e q u e n tu r ; facilius est clavam eripi' H erculi, q u a m caesari eam
p e c u n ia m , q u a m sem el re p o su it; in te g ru m a d h u c h a b e t in H ispa nia , q u id q u id
pro o b s id ib u s a re g e G alliae a c c e p i t ; crescit a m o r n u m m i, q u a n tu m ipsa p e
c u n ia crescit. E g i hic etiam a p u d cae sa rem , sicut su p e r io r ib u s suis litteris
M tas. vra. serm a. m ihi m an davit, n e g o tiu m G d a n e n s iu m , q u o d h a b e n t cum
D o rd ra c e n s ib u s H ollan d is, q ui m e rc a to res q u o s d a m G d a n e n s e s arrestaru nt, et
a d fid ejussoriam c au tio n e m 7.000 flor, p r a e s ta n d a m c o e g e ru n t, u tq u e haec
arrestatio solveretur, dedi n o m in e Mtis. v. se rm a e . q u a m p o tu i o p e ra m , sed
h u c u s q u e nihil s u m assecutus, n e q u e a d h u c a d p ro p o s itio n e s m e a s o m n im o d e
m ihi est r e s p o n s u m ; q u o d si h u ju s m o d i a rre stu m n o n solvetur, aliud n o n video
re m e d iu m , q u a m q u o d in H o lla n d o s simile fieri pe rm itta tu r, q u o et iili c o n
q u e r a n tu r ; sic a d c o m p o s itio n e m res h a e c facilius d e v e n ie t; con traria, ut m e
d ic o ru m est in terd um , c u ra n tu r crebro contrariis. N o s hic m a n e m u s cum
caesare
166
caesare incerti, q u a n d o au t q u o r s u m h in c sim us ituri. In H olla n dia , q u o dud u m fa m a est n o s profecturos, rerum dicitur esse o m n iu m , q u a e a d c o m m e a tu m
spectant, p e n u r ia ; o p in a m u r caesarem paucis c o m ita tu m se illae re cepturum , ut
aliqu id e m u n g a t, et in d e A ntverp iam c o n c e ssu ru m , q u o a g a t cum m ercatoribu s,
ut p e c u n ia m ex his terris, q u a m in 6 an nis est pe rc ep tu rus, relicta a liq ua parte
p ro faen ore, p ra e s e n te m se c u m a sp o rta re possit. Incertum a d h u c est, q u o itinere
trajecturu s sit in H is p a n ia m , si p e r h u n c o c e a n u m , au t m are M ed iterra n e u m ,
m issu m ta m e n jam fertur pro classe in H isp a n ia m , ut pa ra ta sit, q u a n d o vocetur.
P u ta n t n o n nu lli, q u ib u s n o n nim iu m adversor, q u o d p rim u m h inc p e r fines
B u r g u n d ia e et S a b a u d ia e in Italiam et inde Neapolim* c o n c e d e re debeat, q u o
trirem ibu s tutiu s in H is p a n ia m trajiciat; alii, q u o d m in u s credo, p ro p te r Gallos
et A n g lo s p u ta n t e u m hinc n a v ig a tu ru m , se d ut e g o existimo, c a e sa rem a d h u c
ip su m n o n statuisse, q u o itinere redire velit; verum c ap tu ru m e u m ex re et
te m p o r e consilium .
M gcus. d. C ornelius S c e p pe rus, b o n u s rerum Mtis. v. serm ae. inservitor,
licet in postis hinc proficiscatur, ta n tu m mihi concessit te m p o ris, u t sc rib e n d o
esse prolixior p o tu e rim , n e q u e m ihi te m p e r a re q u e o , q u u m sup erest sp atiu m
tem po ris, q uin m a n d a tis Mtis. v. serm ae. satisfaciam, q u a e de o m n ib u s c o p io sis
sim e certior vult fieri. Ipse d. C o rn eliu s a d p o stu la tio n e m sermi. regis R o m a
n o r u m h in c a c aesare m ittitur ad c o n v e n tu m seu, u t v ocant, R ako sch in H ung a r i a m ; intellectum est enim , q u o d H u n g a ri, d u o r u m d o m in o r u m d o m in io p e r
taesi, n e u tru m ferre velint, s e d p la n e s u b d e r e se Tureis, q u o d ne fiat et ab e o
c o n c e p tu b o n is ra tio n ib u s et p e r s u a s io n ib u s a b d u c a n tu r, C ornelio, ut cum eis
n o m in e caesaris agat, in ju n c tu m est. H a b e tu r hic alia de e o ratio, q u o d forsan
p e r in e p to s q u o s d a m et m a lo s Italos c o ra m serm a. v. et reginali Mte. dictum
est, e u m esse p o to re m et nescio q u e m alium , q u o d s i forsan p er M asov itam
aliq u e m b a r d u m c o n tra e u n d e m d. C o rn e liu m p ro la tu m est, q u a n tu m veritate
careat, haec ejus legatio, erud itio et b o n o r u m o m n iu m de eo o pinio docet.
Q u o d re liq u u m est, q u u m jam a m e exigatur, ut ha s c o n s ig n c m Mti. v.
serm ae. ut d no . m e o c lem entissim o, hu m illim e su p p lic o pro su a in o m n e s
a e q u ita te n e d u m gratia, d ig n e tu r m ei m isereri D e o q u e ea in re obse q u i, et m e
his, q u ib u s m e praefecit, con c e d e re, ja m en im o m n ib u s p ecuniis m eis e x h a u stu s
ulterius hic in co e p ta h o n e sta te et pro d ecoro Mtis. v. serm ae. et regni du rare
n e q u a q u a m p o te r o ; a b s u m p s it m ihi R o m a 1 2 0 0 d u c a to s ho c a n n o et e g o 700 d un tax at ex e p isc o p atu m e o percepi. N u n q u a m po tui a Mte. v. serm a. a d san c tis
s im u m d. n o s tru m o b tin e re litteras, u t in taxa m ih i fuisset m o d e ra tio r ; accepit
a m e p ro n u d a taxa d u c a to s 700, q u u m , ut m ihi scribitur, p ra e d e c e ss o re s mei
so lu m 300 priu s solv erint; tra n se o , q u a n tu m m e a r u m p e c u n ia ru m p ro h o n o r e
Mtis. v. serm ae. a u la h a e c mihi a b so rp sit et q u o tid ie s u p r a p ro v isio n e m Mtis.
v, serm ae., q u a de re jam n o n paucis im plicatus de bitis ulterius n e q u a q u a m hic
p o s s u m su b s is te r e ; ut igitur m a tu rio ris m ei reditus cle m e n tem et d ig n a m r a tio
n e m h a b e a t, iterum a tq u e iterum supplico. N ec m e pe rm itta t in M o n te hoc
Serico, ne dicam C a u c a so , in q u o velu t P r o m e th e o je c u r et o m n ia m e a viscera
m ihi e xedu ntur, diutius a bsu m i, s e d m e illis statuat, q u ib u s p ra e e s se voluit,
cle m e n te r a p u d se p e rp e n d e n s , d u rissim e h o m in e m excruciari, cui a m a ta ta n d e m
d a tu r puella et u su s ejus adim itur,
Et
167
E t ne q u id q u a m scientia Mtis. v. serm ae. d ig n u m om ittam , h o d ie certo
mihi dictu m est, serm u m . reg em F ra n c ia e o m n ib u s Helvetiis, q u id q u id illis u n
q u a m d e b u it a 20 an nis, largissim e b o n o au ro in scutis ut v o c a n t persolvisse
u tq u e eo s in fide c ontineat, n o v a s p le risq u e illorum m a jo rib u s p e n s io n e s p ro
misisse v e n a r iq u e miris m o d is illorum favorem. Q u o r s u m ista te n d u n t, p a u lo
p o st te m p o r a d o c e b u n t.
Alia ad p ra e se n s n o n restant, q u a m q u o d m e hum illim e Mti. v. serm ae.
c o m m e n d o , q u a m D e u s et dn us. n oste r J e su s C h ristus q u a m d iu tissim e in
gratia su a salvam et felicissim am co nservet
A m en. Ex G a n d a v o in F la n d r ia
XIX Maji a n n o dni MDXXXI.
167.
Bibi. ks. Czartor. kod 403 (list orygin.). Tamze kod. 284 (odpis).1)
168
et apud cncsaream
168.
169
169.
170
171.
) D. 27. 5. 1531.
171
172.
Illustrissime prin c e p s et d o m in e , d o m in e clem entissim e. P o s t o bseq uentiss im a e ac p e r p e tu a e servitutis m e a e c o m m e n d a tio n e m in gra tia m illustrissim ae
D, vestrae se d u lo ac ex a n im o p ra e m issa m . E q u id e m am p liores, q u a m p ro
meritis m eis mihi vestra illustrissima D. agere gratias d ig n a tu r litteris suis ad
m e p roxim e b e n ig n e et g ratiose scriptis, n ihild um enim ta n tu m de vestra
illustrissim a D. et n e q u e d e illius se rv itoribus su m m eritus. N a m et is servitor
illustrissim ae D. vestrae, d o m in u s H e r m a n n u s a L a n tw u sth , d e q u o scribere
d igna tur, n o n h a b u it eam necessitatem , ut o p e ra m m e a m re q u ire re t; q u o d si
u tiq ue m ihi aliquid injunxisset ac c u rare jussisset, p ro c u ld u b io liben ter atque
n o n g ravatim praestitissem , q u a n tu m c u m q u e viribus a ssequ i p o tu isse m . N u n c
a d e o , si q u id fuerit, q u o d m ihi m a n d a r e d ign e tu r, s e m p e r p raesto su m paratu sq u e et p ro m p tu s n o n saltem in soliu s illustrissimae D. vestra e negotiis, s e d et
in a liorum q u o ru m v is, q u o s m ihi com m ittere d ig n a ta fuerit, s tu d iu m et o p e ra m
o m n e m p on e re . Im prim is a u te m im m e n sa s gratias a g o a tq u e h a b e o illustris
s im ae D. vestrae, q u o d n e p o te m m e u m g ra tia s u a p r o se q u i b e n i g n e e t mihi
d e e o scribere d ig n a t u r ; q u o d e g o et p a te r s u u s cum o m n ib u s am icis vestrae
illustrissim ae D. p ro m e re ri p e r p e tu o et se d u lo c u ra b im u s ; n o n illo d u m ta x a t
c o m m u n i et u su re c e p to m o d o , se d et sicubi res p ro fu n d e re s a n g u in e m p oscat
e t vitae inire periculum . Ipse v ero ad o le sc e n s, n e p o s m eus, si in e o virtus
fuerit, m e m in isse et re c o g n o sc e re d e b e b it s e m p e rq u e fateri in vita, n e m in i se
m a g is o b n o x iu m , q u a m illustrissim ae D, vestrae, cui etiam m o re m g erere a tq u e
o b se q u i, q u o a d vivet, curabit, si m o n itis m eis o b te m p e r a r e m ih iq u e a u d ire
velit. C e te ru m a d c o m m e n d a tio n e m illustrissim ae D. vestrae c a u s a e D q m b y en sk y ,
aulici illustrissim ae D. vestrae, b e n e v olo ac ip sam c u m e o tu ta n d a m suscepi
in g ra tia m illustrissim ae D. vestrae c u r a b o q u e viribus et im p e n sis m eis no n
p arc e n d is ip su m c u m suis a b a lio ru m in sta n tia a tq u e injuriis asserere, ta n tu m q u e illi auxiliari, q u a n t u m justitia eju s exposcit, n e d u m vero huic, se d et ceteris
o m n ib u s , q u o s c u m q u e vestra illustrissima D. d ig n a ta fuerit c o m m e n d a r e , o p e ra m
m e a m p a r a ta m offero et ad ob la ta m o cc a sio n e m d a b o q u a m p o s s u m dili
ge ntissim e.
N o v a , si q u a e sint p ro m p ta , n o n scribo, n e illustrissim ae D. v estrae
rep etitio ne e o r u n d e m m o le stu s e s s e m ; q u o n ia m scio, illustrem et m a g nific um
d o m in u m ca ste lla n um et c a p ita n e u m C rac o v ie n se m e ju sm o d i sc ripturum , qui
p r o c u ld u b io in scrip tio n e nihil o b m ittit e t etiam secretissim a n o v it; s u a m a g n i
fica D. v e stra e illustrissim ae D. o b s e q u e n s a b u n d e perscribet. T a n d e m m e ac
m e a h u m illim a servitia illustrissim ae D. vestrae d ilig en ter c o m m e n d o , q u a m
diutissim e ac felicissim e v a le re o m n ib u s q u e ex se n te n tia frui precor. D atu m
C racoviae, sa b a to a n te festum P e n th e c o s te n p ro x im o , a n n o d o m in i MDXXXI.1)
E ju s d e m illustrissim ae D o m in a tio n is vestrae hum ilis et d e d itu s servitor
A n d re a s, c o m e s d e T h a n c z y n ,
p a la tin u s C racoviensis, m a n u sua.
') D. 27. 5. 1531,
172
173.
173
Cracoviensis, regius secretarius, e p is c o p u s Prem islie nsis desig n a b itu r, d o m in u s
a u te m P re m islie n sis m o d e r n u s a d W la disla vie nse m ecclesiam transferetur.
N e g o tio r u m illorum , q u a e d o m i n u s N ipczicz n o m in e illmae. D o. vestrae
retulit, m e lio r et re so lu tio r fiet e xpeditio, q u u m ipse d. Nipczicz ex B o h e m ia
revertetur. Scribit m ihi, q u o d divu s rex F e r d in a n d u s c o n v e n it d e s u m m a flore n o r u m pro d u c a tu O p o lie n si cum illmo. d o m in o G e o r g io , fratre illmae. Do.
v e s tra e ; se d a d h u c c o n c lu s u m n o n est d e securitate p e rs o lv e n d a e s u m m a e et
rathis, pro q u ib u s talis solutio fieri de be b it. Q u ic q u id d es hiis et aliis reb us
accep ero , faciam certiorem v estram illm am . D o m in a tio n e m , cui m e, u t d o m in o
et fratri m ajori cole nd issim o , c o m m e n d o , c upien s, ut d o m in u s D e u s servet
illm am . D o. v e stra m cum o m n ib u s e ju s o m n i felicitate in a n n o s plu rim o s. Ex
arce C racoviensi XXVIII. die Maji a n n o D o m in i MDXXXI.
C h risto p h o ru s de Schidlow iecz, castellanus
et c a p ita n e u s C racoviensis ac regni P o lo n ia e
cancellarius etc.
vestrae illmae. D. to tissim u s servitor et frater, m a n u sua.
ne
174
ne m ihi a liq u a m p o rro vel in dign a tion is, q u o d procul a b e ss e c u p ia m , a n sa m
vel n e g lig e n tia e s u sp ic io n e m , a u t etiam in g ra titu d in is n o ta m h a e c m e a ta m
diutina taciturn itas a p u d illm am D . vestram pariat, m a lo interim et satius esse
p u to , u tc u m q u e scribendi stud io , etiam si id n u lla m g ra tia m a u t delectatio nem
sit illmae. D. vestrae allaturum , cu m d eb ito m e o tu m v o lun ta ti et clem enti
e x ho rtatio ni illmae. D. vestrae o b te m p e ra re , q u a m p u d o ri m e o , qui in e p ta m
lo q u a citate m reprim it, levia sc rib e n d i a r g u m e n ta n o n adm ittit, q u a m q u e r e
liquis o c c a sio n ib u s et qu asi im p o sita e ta c e n d i n ecessitati o bedire. Q u a m o b r e m
a g o et h a b e o illmae. D. ve stra e im m o rta le s g ratias pro ea g ratia et clem entia,
q u a m m ihi illma. D. vestra clientulo s u o litteris suis ta m c o p io se o s te n d e re
d ig n a ta est. V id eo q u id e m , q u a n tu m ta n ta b e n ig n ita te tan ti principis ta n to
m a e c e n ati d e b e a m , e r e g io n e ta m e n in m e n te m succurrit, q u a m i m p o te n s sim,
q u a n tu m m ihi facultatis desit, q u a v a le a m illmae. D. vestrae g ra tia m referre,
p ro in d e q u id q u id im p ro b i la b o ris h u m illim a e servitutis illmae. D. vestrae ex
m e esse p o te rit (se d q u id a m e arid o p u m ic e ta n to h e r o a d i g n u m proficisci
q u e a t, nescio), id illma. D. vestra p ra e sto p e r p e tu o est hab itu ra . D a tu ru s su m
p ra e te ra o p e ra m , d u m illris. prin c e p s m e u s sit illmae. D. vestrae, scripturus, ut
o m n ia a u t n o v a a u t illm am . D. vestram c o n c e rn e n tia c u m v o lu n ta te s u a e Illtis.
in te g re colligantur, a b u n d e p e rsc rib a n tu r et citra m o ra m a d illmam. D. vestram
perfera n tu r. C e te ru m m o n e t m e illma. D. vestra, ut tr a n s u m p ta litterarum ,
q u a e a c a es a re T h u re a ru m et a n n o tra n sa cto et his d ie b u s allatae sunt, e id e m
transm itterem . N u n c p ro x im e allaturu m e x e m p la r illris. d o m in u s m e u s, o p era,
ni fallor, d o m in i Stainkircher, cubicu larii regii, transm isit, q u o d s p e ro illinam.
D. v e stra m ja m a c c e p is s e ; u t a u te m su p e r p rio ru m inte rpre ta tio ne principi m e o
v o lu n ta te m et d e sid eriu m illmae. D. v estrae decla ra sse m , n a m pra e te r c o n
s e n s u m su a e Illtis. m ihi in h u ju s m o d i facere n ec q u id q u a m c on venit, e vestigio
s u a ill. D. m a n d av it, u t exscriberetur a tq u e illmae. D. v estrae m itteretur. Q u a m
q u o q u e illma. D. vestra litteris d o m in i m ei c o n ju n c ta m accipere dign ab itur.
M itto a u te m e g o fe tu ra m infantis in g e n io li m ei illmae. D. vestrae, n e m p e
e p isto la m C aroli V. c aesaris s u p e r c o n v o c a tio n e concilii C le m e n ti VII., s u m m o
pontifici, H isp a n ic o s e r m o n e p ro p ria m a n u scrip tam , p rincipi m e o ex U rb e
Italico id io m a te m issa m et m e a opella in L a tin u m tr a d u c ta m ; q u a illma. D.
vestra pontificis m e n te m n o n a d m o d u m concilio faventem , pii e t christianissim i
caesaris sa n c tu m p r o p o s itu m et s u m m u m illius d esid e riu m et reliqua a b u n d iu s
p e rsp ic ie t; a tq u e supp lico , d ig n e tu r e a m clem enti vu ltu suscipere, h a n c ex
c u sa tio n e m p ia m et nec e ssa ria m b o n i c o n su le re et g ra tio so ferre a n im o , d e n iq u e
m e e t h u m illim a servitia m e a solita g ratia e t c lem en tia c o m p le c ti; q u a m ut
d e u s o p tim u s m a x im u s d iu in c o lu m e m feliciter d o m in a n te m c o n se rv a re et m a n u te n e r e d ig ne tur, ex a n im o p recor. D a ta e C racoviae, die P e n te c o s te n , a n n o
D o m in i M-D X X X IV )
E ju s d e m illmae. D. vestrae hum ilis servitor
S ta n isla u s Z. W lossek.
l) D, 28, 5. 1531.
175
175.
Bona, Dei gratia regina Poloniae, m agna dux Lithvaniae, Russiae, Prussiae,
Masoviae etc. domina.
Reverende in Christo pater, sincere nobis dilecte. H odie redditae sunt
nobis tuae Stis. litterae datae ex G andavo 4 mensis Aprilis, breves quidem, sed
gratae, quibus et nostris litteris respondet, et quae nobis prius scripsit, repetit,
se videlicet nobis misisse duplicatam com m issionem M ontis Serici, quam nos
jam pridem accepimus, et magnificum Ludovicum Aliphium, secretarium oratorem que nostrum, illam habuisse credimus.
Q u o d vero Sinceritas tua sperat, hujus negotii expeditionem brevi futu
ram in concilio coilaterali, dum m o do adsit, qui sollicitet, verum quidem est,
qu od agentes nostri a sollicitatione hujus negotii, ubi inceptum erat, se a b
stinuerant, quum jam desperarent, nam que aperte videbant, judices causae nostrae
justissimae fuisse infensos et om nino contra nos sententiam (via veritatis et
justitiae omissa) laturos, tantum aberat ut contra fiscum aliquid decrevissent.
M aluerunt igitur agentes nostri ab instigatione potius abstinere, quam in re
aequissima sententiam contrariam reportare. N unc autem novae istius Caesa
reae com m issionis et mandati vigore dabitur opera imprimis a magnifico
Ludovico Aliphio, ut res haec quam prim um diffiniatur, qu ae ubi diffinita fuerit
ad caesaream Majestatem devoluta, tum dem um operetur Sinceritas tua, ut ex
voto nostro m an us extrema illi imponatur, sicut pluries scripsimus, quod
quanto citius et melius absolutum fuerit, tanto nobis gratius et Sinceritati tuae
com m odius erit.
Exemplum litterarum Hieronimi de Francisco ad d. C onos in negotio
nostro scriptarum, nobis a Sinceritate tua missum, libenter legimus et ita fuit,
sicut scribit.
Q u id ad extremum istic effecerit Scipio de S um m a cum Andrea Carducio,
perscribere nobis Sinceritas tua no n negligat, quibus etiam sese accommodet,
sicut rerum et tem porum ratio expostulabit.
Gratum nobis exstitit, q u o d Sinceritas tua caesaream Majestatem adierit
et rogaverit nostro nom ine super illis pecuniarum summis, quas sacra illius
Majestas donare nobis non denegat, quum a commissariis suis de rebellibus
ipsis edocta fuerit, itaque volumus, ut, quum isti commissarii redierint et re
bellis illi declarati fuerint, curet Sinceritas tua m odis om nibus, eas sum m as
pecuniarum nobis impetrare aut dohon am trani vel monopolii possidendam
obtineat, sicut etiam superioribus litteris scripsimus, et ea spe ductae petitionibusque Sinceritatis tuae ultro citroque annuentes, com m isim us jam thaesaurario
nostro Barensi sexingentos ducatos auri solvere pro Sinceritate tua Velseris,
de quibus nihil curet, bo n am n am q u e h abem us m em oriam et rationem Sinceri
tatis tuae. Ideo etiam istic nobis diligenter et utiliter serviat, habitura semper
gratiam nostram cumulatiorem. Credimus, sacram Majestatem caesaream pro
tantis sum ptuosis fidelibusque servitiis nostris illius sacrae Majestati et rei-
publicae
176
publicae exhibitis in his honestis postulationibus nostris nobis gratificaturanl
Impetimur etenim ab officialibus nostris, ut pro servitiis illorum in his bellorum
turbinibus transactis exhibitis gratiam illis nostram ostenderemus, quam, quum
nos in hoc ap u d sacram Caesaream Majestatem pro maximis servitiis nostris
non h a b e a m u s 1)) q uom od o illis gratiam ostendere possum us. Dum igitur sua
sacra Majestas nos in his petitionibus exaudiverit, tunc officialibus, qui non
nobis, sed illius sacrae Majestati caesareae et regno N eapolitano una nobiscum servierunt, gratiam et liberalitatem ostendemus. Bene valeat Sinceritas tua.
Dat. Cracoviae die XXIX. Maji MDXXXI.
Bona regina sr.
R everendo in Christo patri dom ino Joanni Dantisco, episcopo Culm ensi, apud sacram caesaream et catholicam M ajestatem regio ac nostro nuntio et oratori, sincere nobis dilecto.
176.
177.
Magna
177
M a g n a voluptate litteras illmae. Do. vestrae, quum mihi nuper redderentur, legi,
e quibus accepi, ili. Do. vestram grata accipere obsequia mea, quae vix u n
quam et ne vix quidem illius causa me praestitisse memini. D abo autem
operam, si q uando ad aliquod illius ministerium essem aptus, ut m e expe
riatur, in illo exequendo etiam vitam profundere minime dubitare. Si quid sit
ejusmodi, q u o d illam scire referret, scio ab dom ino fratre meo, dom ino casteliano Cracoviensi, illmae. Do. vestrae ita a b und e perscripta esse omnia, ut mihi
nihil, q uod scribam, sit relictum. Publicitus percrebruit rumor, i. D. vestram
filia auctiorem esse redditam, cujus rei jucunditate litteris suis m e beare noluit,
sed ego minime vanus vates ominor, illam anno post altero filiolo aucturam
esse atque me ad baptismatis lavacro renovandum in testem et susceptorem
accersituram esse. Cujus me gratiae penitissime com m endo precorque, ut illam
D om inus aeternum servet incolumem. Ex Cracovia feria secunda festi Penthecosten M 0D 0XXXI.J)
Nicolaus a Schidlowiecz, castellanus Sandomiriensis
ac regni P oloniae thezaurarius.
178.
12
178
Illustrissime princeps et domine, dom ine frater gratiosissime ac colendissime. Q uam ego litteris ex om nibus mundi partibus venientibus carere
possim, vel inde illustrissima D. vestra conjecturam sum ere potest, quod, p o
steaquam fasciculum mearum litterarum colligassem ac tabellioni illmae. D.
vestrae tradidissem, fuerim coactus illum bis violare atque subinde illmam D.
vestram majore legendi labore onerare. Q uum vero ultimo illum jam obseratum
dedissem nuntio ac proposuissem, m ox a prandio hesterno illum extrudere,
en variae ex variis locis afferuntur litterae, tum nova, tum publica negotia
continentes; prae ceteris tam en exhibitae sunt litterae a dom ino Hieronymo
Laski rmo. episcopo Cracoviensi et mihi scriptae, q uae conclusionem dietae
Wissegradensis et indutiarum unius anni attulere; interea tem poris d anda erit
opera, nam hoc opus hic labor, quo isti principes de regno decertantes ad
pacem et unionem reduci et plurimae calamitates, quae, nisi illa seq u e
tur, Christianam rempublicam m anent, praeripi possint.
Rogat praeterea
ipse dom inus Laski, ut illi litteras securitatis ab regia Mte. im petrarem us; hic
regia c(uria) satis mirari non potest, quae suspicio, quae formido illum adigat,
quod sic de clementia, justitia et benignitate atque m ansuetudine regia a d
d ubitet; nihilominus sua Mtas., quae est ejus pietas, datura est illi salvum
conductum , ne ea re coepta studia futurae atque desideratissimae pacis im pe
diantur. Q uarum litterarum exemplar illmae. D. vestrae transmitto atque me
iterum gratiae et favori illmae. D. vestrae ex anim o com m endo, vehementer
optans, ut eam Altissimus optime incolumem et pro voto dom inantem conservet
quam diutissime. Datae Cracoviae die martis Pentecosten 1531. *)
Cristoforus de S., castellanus et capitaneus Cracoviensis
ac regni Poloniae cancellarius,
vestrae illmae. D. totissimus servitor et frater, m anu sua.
I n s c e d u l a : Scio ego, illme. princeps, ut quo diutius hunc adolescentem
retineo, tanto magis litterarum crescit et adfertur copia et, dum om nia illmae.
D., q u ae illam vel scivisse oblectet vel n o n ignorare oporteat, effundere cupio,
cogor
) D. 30. 5. 1531.
179
cogor illmam. D. vestram m ajore litterarum vel potius copiarum transum ptarum
et exemplarium mole et inde legendi aut audiendi studio onerare. Jam tandem
illum expello, ne item haec exigua m ora majoris illi et mihi retinendi ansam
subm inistret; addo tum sarcinae illius item transsum ptum litterarum Joannis
Oczieski, cujus supra m entionem facio, quo illma. D. vestra cognoscet, quo
versetur et quam m agna spes sit illius reditus
180.
12*
i 80
m andam us, operam suam faciat, ut hoc, q u o d juste pro mediis m ensibus ex
a nno gratiae defuncto dno archiepiscopo debetur, ex proventibus archiepiscopalium bo no rum ad m anus executorum legitimorum detur et extradatur in effectu,
pro officio suo ac gratia nostra Devotio tua factura. Datum.
181
184.
182
185.
186.
183
Ecce nunc rursus redditae sunt mihi litterae ab illo meo servitore, nobili
Jo a n n e Oczyesky, quem sacra Mtas. regia ad caesarem Turearum legavit. C on
tinere m e non potui, quin exemplum illarum illmae. Do. vestrae mitterem, ex
quo recognoscere dignabitur, quid praedictus Joan nes Oczyesky egerit in illum
usque diem, quo litteras ad m e dedit.
Mitto etiam illmae. Do. vestrae litteras domini Nicolai Nypczycz, aulici
regii, ex quibus accipere dignabitur, quam frigide habetur negotium m eum ex
parte illmi. domini, domini Georgii, marchionis etc., fratris illmae. Do. vestrae
et illmi. domini ducis Legniczensis et aliorum ad id interesse habentium. Ego,
mi illme. et colendissime dne., scio, me justissimam causam habere, quod
scriptura, non nudis verbis p robare potero. Et nolo in ea causa alium judicem
habere praeter solam illmam. Do. vestram, in cujus judicium totam causam
paratus sum adducere et ponere et (ut dici solet), de alto et basso in illam
compromittere, ratum et gratum habiturus, quidquid illma. Do. vestra in hoc
decreverit. Acerbum tam en fuit mihi illud intellexisse, q uod d. Nypczycz
scribit.
C om m end o m e in gratiam illmae. Do. vestrae, quam optime ac felicissime
cum illma. dna. conjuge illius et dulcissimis liberis valere desidero. Datum
Cracoviae, postridie festi Sanctae Trinitatis 1531.^
Christophorus de Schydlowiecz,
castellanus et capitaneus Cracoviensis,
regni Poloniae cancellarius,
vestrae illmae. D. totissimus servitor et frater, m anu sua.
184
188.
Kod. Sap. XVII, fol. 535 v. Kod. Epistol. XI, (Epist. Tomicii), fol. 290.
Venerabiles, devoti, nobis dilecti. Q uum hic apud nos proxime esset
rndus. dnus. episcopus Vilnensis retulissetque nobis, vacare tum adhuc suffraganeatus in sua ecclesia officium, cui multum expediret virum aliquem et d o c
trina et virtute eximium praeficere, nos cum serma. conjuge nostra ad necessi
tatem ecclesiasticam spectantes et item dni. episcopi honori et officio con su
lere volentes, nom inavim us illi ad m unus suffraganeatus sui religiosum virum
doctorem Felicem, sacrae theologiae professorem, cujus virtus, vita et doctrina
singulariter nobis fuit sem per com m endata. Q uem tametsi sciamus, a dno.
episcopo, ad quem solum optio suffraganei pertinet, susceptum om nino esse,
quia tam en illum hom inem , in isto ducatu novum adhuc et incognitum, velle
mus ab omni cura et sollicitudine quorum vis im pedimentorum liberum facere,
voluimus vos praesentibus litteris de hac voluntate nostra certiores facere et
declarare vobis, nos nem inem alium praeter dictum doctorem Felicem in suffraganeum recipi vel consecrari permittere velle. Quare vobis m andam us, ut illi
pro debito vestro, quantum et illius negotia et voluntas nostra postulare vide
buntur, adsitis illumque non m odo non tentetis non suscipere, sed ne cogitetis
quidem contra voluntatem nostram aliqua ratione impedire. Pro gratia nostra
aliter non facturi. Datum Cracoviae, die VII Junii anno domini MDXXXI,
regni nostri XXV.
Rme. in Christo pater, sincere nobis dilecte. Q uum nobis nuntiatum esset,
rmum. in Christo patrem dnum. Jo hannem de t a s k o , archiepiscopum Gnesnensem ,
vita
185
vita functum esse, licet multi multisque com m endationibus nunc et multo ante
tempore, ut est notum Pti. vrae., archiepiscopatum ipsum conati sunt apud nos
obtinere, nos tam en habita ratione veteris servitii et meritorum vrae Ptis. rmae.
nolentesque hanc persuasionem de nobis haberi, q u o d dignarum et meritarum
personarum parva nobis inesset ratio, contulimus ipsum archiepiscopatum Gnesnensem vrae. Pti. tantoque id alacriore animo fecimus, quanto magis vidimus,
serenissimos filium et conjugem nostram eam dignitatem Pti. vrae. favere et
a pud nos diligenter illius nom ine intercedere. Ut autem m ajor illius dignitatis
ratio haberetur, mittimus cum eo nuntio ad illam generosum Bernardum Macziejowski, judicem Sandomiriensein et referendarium nostrum, speramusque,
quod in ea dignitate ita se erga nos et rempublicam geret vra. Ptas., ut hactenus
consuevit, recte et laudabiliter nostraeque hujus beneficentiae non erit im m em or
n equ e ingrata.
Quia vero habem us aliquos servos inferiores, quos consolatos etiam vel
lemus, postulam us a Pte. vra., ut scholastriam ecclesiae Lanciciensis, cujus
transferendae ad alterum ex d uo bus nepotibus suis facultatem duduin etiam
apud nos obtinuit, resignet et m andatum procuratorium ad resignandum illam
apud sedem apostolicam per hunc nunctium nostrum huc mittat, ut de illa nos
libere disponere possimus. Nam et reverendo dno. Joanni, episcopo Premisliensi,
collato illi alio episcopatu, sacerdotia omnia, licet fuerint ad vitam ejus reser
vata, ita ut de illis libere et pro arbitrio suo disponere potuerit, contentandi
alios servos nostros causa recepimus. Quodsi id Ptas. vra. facere reluctaretur,
quod non speramus, non bene nobis de illius gratitudine persuadere neque id
absque m agna displicentia nostra ferre possemus, prout haec et alia nunctius
noster, de mente et voluntate nostra sufficienter instructus, fusius referet vrae.
Pti., cui plenam fidem adhibeat et bene valeat vestra Paternitas. Datum.
191.
Kod. Sap. XVII, fol. 403 v. Cod. Epistol. t. XI (Epistolae P. Tomicii) pag. 67.
186
am ore suo et benevolentia, qua consuevit, prosequi n o n desistat, sum m eque
desidero, ut hac archiepiscopali dignitate ad plurimos annos in honore et ve
neratione contenta fruatur. Cetera, quae dici melius, quam scribi, possunt, meo
nom ine vrae. Pti. rmae. dom inus Macziejowski, ju dex Sandominiensis, referet.
C om m endo m e rursus amori et benevolentiae fraternae Ptis. vrae. rmae., quam
dnus. deus servet sem per felicissimam et recte salvam atque incolumem Dat.
Cracoviae, die XII Junii anno dni. 1531.
192.
) D. 12. 6. 1531.
187
193.
Fabianus W ojanowskl
Joanni D antisco.
Rme. dne. dne. gratiose. Praemissis servitiis meis, de sanitate mea recu
perata, qua carui per medium forte annum, in primis D. v. rmae. significandum
censui. Infectio non fuit multa in me, niholominus propter naturam duriorem
duabus vicibus inungere coactus f u i ; prima vice unctio nil operata est in
me, sed secunda post Pasca in Aprili fortissime operata est, prostravit enim
me, ut etiam in 4 septimanis vix 4 diebus loqui aut comedere, nisi tenuia
brodia, non potui propter vehem entem purgationem istorum malorum h u m o
rum vel vulneratam linguam. Sed dedit Deus his quoque finem, nam sum
bene sanus, jam per 12 dies obam bulo, no n tam en adhuc vires in toto recu
peravi.
Heri Mtas. reginalis quaesivit ex me: quando, inquit, poleris ire in Prussiam, ut finias negotia illa per te incepta?; respondi: quum Mtas. v. jusserit,
sum enim jam fortis; dixit illius Mtas.: credo, q uo d non valde fortis. Erit
ergo profectio ista in meo arbitrio, quare infra 6 dies cogito hinc m e ex
pedire, m orab orque illic 6 septimanis. Si quid D. v. rma. per me illic fieri
volet, poterit illuc litteras ad me mittere, sum enim notus dno. Joanni Brede,
factori d. Fuccarorum , et aliis plerisque mercatoribus.
Ille Albertus Trzebski, qui fuit praefectus in Tarnow, istis diebus se ab
solvit a dno. non sine difficultate, nam dnus. comes noluit eum d im ittere;
sed quum retinere eum non potuit, 3 in illius unius locum subordinavit.
E go libenter eum in servitio D. v. rmae. viderem, quamvis ipse nec a m
biat nec recuset, quum sunt plerique domini, qui eum cupiunt, uti dnus.
Carnkowski, d. palatinus M arienburgensis, dnus. C zem a; reginae etiam eum com
m endant valde, sed ipse non vult. N on audeo tantum eum D. v, rmae. com m en
dare, quantum mihi placeat, ne affectui id asscribatur. Scio eum brevi iturum
in Prussiam, nescio an diu domi se continebit, non vidi hom inem in 4 m en
sibus, adhuc est in Tarnow, veniet autem hac heb dom ada huc. Velim, ut aliquod
responsum D. v. r. illi dandum in Prussiam mihi mitteretur. Alioqui nescio,
quid cum eo faciam. Ne etiam D. v. rma. opinetur, me illi aliquid temerarie'
pollicitum esse, non ob hoc a dno. comite se absolvit, sed quia officium illud
et labor per 8 annos gravis illi fuit, jam que a d uo bus annis absolutionen petiit.
Nova paucis perstringam. Orator Tureus hic est; dixit Mti. regiae salutationen, reliqua dicturus est, quum d. Laski venerit, qui adhuc exspectatur.
Nuntius Vallachi etiam hic est, sed non amice exceptus, nec eum Mtas. regia
audire voluit, quum sit nuntius inimici, jussusque est legationem dicere dnig.consiliariis, sed noluit, saltem in scriptis dedit. Milites exspectant a Pasca
hucusque, sperantque bellum futurum contra Vallachum, sed nihil concludetur,
donec nunctius regius ab imperatore Turearum redeat.
Post obitum archiepiscopi mutatio n o n du m facta est, nescio, quid ex
spectant. Certum tam en esse volunt, d. Drzevicium futurum archiepiscopum,
et d, Carncowski aut d. Laski Cujaviensem, et d. Chojenski Premisliensem,
et
188
caesaream, dno.
m
quet gubernatricem et efficiet, ut om nes e! ju ren t; postea id fiet, quod in
scheda descripsi.
His diebus fuit hic elegans et strenuum hastiludium, in quo praefuit
caesar et fractis 14 lanceis cum om nium admiratione atque acclamatione, gessit
se supra m odum s t r e n u e ; praeferebantur hastiiudoribus ingredientibus palaestram
seu campum arma illorum in scuto depicta cum galea et om nia sic fuerant
in ordine suspensa; erant om nes num ero 5 4 ; unus duntaxat in frangendis
lanceis caesarem excessit, habuitque caesar secundam palmam, quum a puellis
in sym posio ad id habito distribuerentur.
Pridie accepi hic litteras sermae. Mtis. v. datt. Cracoviae XV. Aprilis in
negotio Gdanensium q uu m q ue hoc jam aliquandiu tractaverim cum caesare et
consiliariis ad id deputatis, nihil aliud effectum est, quam qu od petunt, ut
a G danensibus obtinerem facultatem, qua negotium hoc amicabili modo com
poni posset. Interea tam en non omittam, quo arrestum in Dordraco factum
contra civem Mtis. v. sermae. G danensem dissolvatur, q u o d si fieri nequit,
non erit inconveniens, ut simile Mtas. v. serma. Gdani fieri permittat, quo
vicissim causam conquerendi hab ean t Belgae, quorum tu m or aliter sedari non
poterit. Ja m enim satis est Mti. caesareae a m e nom ine sermae. Mtis. vrae.
inculcatum. Mtas. caesarea om nia ad consiliarios istarum terrarum, qui a parte
adversa corrupti sunt, rejicit.
Anno praeterito, q uan do Mtas. v. serma dignata mihi fuit assignare p ro
visionem m enstruam 100 ducatorum , scriptum mihi fuit, qu od stipendium eq u o
rum m eorum , quam diu hic agerem, mihi currere seu cedere deberet. Et quum
jam ingentem pecuniarum sum m am de proprio supra provisionem Mtis. v. ser
mae. im penderim atque im pendo in dies, idque pro h onore et existimatione
Mtis. v. sermae. fiat augenda, supplico Mti. v. sermae. humillime, dignetur
committere, ut equorum m eorum stipendium post novissimam solutionem n o
bili dno. Nibschicz numeretur, quo ille id, qu od pro vestibus ad honorem
sermae. Mtis v. comparatis Carolo Kuczer debeo, persolvat. In ea re Mtis.
v. sermae. quum totus sim exhaustus et multis debitis implicatus, gratiam et
clementiam humillime imploro. Et qu od reliquum est, quum ulterius nequaquam
possum hic subsistere et jam septem anni et quatuor menses elapsi sint q u o d
absum , Mti. v. sermae, iterum atque iterum supplico, dignetur m e tandem
revocare et aliquem cordatiorem, quam ille prior fuit, mittere, quem in hac
aula instituerem, cujus Mtas. v. serma. servitio uti posset. E g o revera ob tot
labores jam totus canus et praeter aetatem morbis ac aegritudinibus obnoxius,
nescio, si amplius (quod tam en m axim e velim) Mti. v. sermae. usui esse p o s
sim ; ferreus assiduo consum itur annulus usu. Sermae. Majestati v., ut dno meo
clementissimo, hoc crassum m eum corpus cum afflicto anim o suppliciter com
m en do et deprecor, maturiorem reditus mei rationem habere dignetur. Christus,
dnus. noster, Mtem. v. sermam. quam diutissime incolumem et felicissimam
conservet, am en. Ex G andavo Flandriae XV. mensis Junii anno dni. MDXXXI1).
S. Mtis. v. regiae humillimus servitor et capellanus
Joan nes Dantiscus, conf. epus. Culmensis.
In
l) Na odwrotnej stronie ^apisai Tomicki: redditae 5 die Julii a, dni, 1531.
190
I n s c e d u l a : Secretum hic adhuc habetur, sed certum est, Mtem.
caesaream ex Bruxellis pro Augusto futuro iturum in Germ aniam ad conven
tum imperii, cujus locus et dies non dum est deputatus; debet a sermo. R o
m anorum rege designari; ibidem iterum cum Lutheranis tractandum capietque
Mtas caesarea in Germ ania ex re consilium, si per Italiam aut rursus hinc
mari trajecturus sit in Hispaniam, q u o d hoc anno propter instantem hiemem
fieri non potest. Consultabit etiam caesar cum fratre et amicis contra molimina
pontificis et regis Franciae, si quid forsan aggredientur, q uo d futurum om nino
putatur. Ex his, in quibus adhuc respublica Christiana discriminibus versatur,
Mtas. v. serma. facile intelligit. Ab illmo. dno. Ludovico, duce Bavariae, adhuc
aliud non habui responsum, quam hoc, q uo d hinc IV Aprilis misi. Alia non
restant, quam quo d humillime supplico, dignetur Mtas. v. serma. mei misereri
et tandem revocare, ne totus inteream. Datt. ut in litteris.
Post dictam salutem nom ine regis sui com m em oravit inprimis, ut post
solutum conventum Posnaniensem fuerit missus ad Mtem. regiam, ut Mtem.
suam serenissim um que ejus filium, generum sermi. regis sui, necnon sermam.
conjugem Mtis. suae viseret ac salutaret. Verum quum jam huc veniens majorem
partem itineris confecisset, revocatum se per regem suum et ad tractanda ne
gotia Hungarica in H ungariam ire jussum, quibus confectis iterum ad Mtem.
suam visendam se esse missum, ut et ea, quae in Hungaria tractata et conclusa
sunt, et alia sibi commissa Mti. regiae exponeret.
N otum esse om nibus, sermum. regem suum nullam u nqu am causam tam
funesti et universae reipublicae Christianae periculosi belli praestitisse, quin
immo cum aliquanto dispendio suo paratum illum fuisse ad suscipiendas aequas
et honestas pacis conditiones cum adversario suo. Esse tam en plerosque, qui
accusarent regem suum, tanquam ipse occasionem praeberet caedibus et effusioni
sanguinis Christiani ac vastationi et damnis, quae illata sunt christianitati. Sed
palam est, quis evocaverit Tureos contra christianitatem, et quam facilem se
praebuerit rex suus ad consentiendum in indutias trimestres primum, deinde
etiam in annales, quae a prima die Maji inchoatae sunt. Q uum autem in
tractatibus indutiarum interciderit una difficultas, haec videlicet, q uod quum dnus.
Hieronim us Laski rediens ex Turcia scripserit capitaneis et officialibus sermi.
regis sui, ut abstinerent ab om ni vi arm orum in paceque se continerent etiam
post finitas trimestres indutias, q uae finitae erant ad 22 diem Aprilis, et duravit
hoc intervallum ad primam diem Maji, interea autem, quum hoc m odo assecurati
essent subditi regis sui, rex Joannes, dom inus domini Laski, oppugnavit n o n
nulla oppida in Transsilvania et intercepit. Quare de hoc errore commisso, quum
ipse dom inus Laski aliter interpretetur nunc litteras suas ad officiales sermi.
regis
) D. 15. 6, 1531, W kod. Karnk,: die 8 Corporis Christi post vesperas.
m
regis Ferdinandi scriptas, utraque pars compromisit in Mtem. regiam, ut illa,
audita etiam altera parte, hoc est dom ino Laski, qui huc adventare dicitur,
decernat super ea re id, q u o d ei aequum et justum esse videbitur. Q u o d ut
facere velit Mtas. sua, sermus. rex F erdinandus illam enixe rogat.
In negotio matrimonii et affinitatis P osnaniae tractatae nondum est facta
ratificatio illius propter tres articulos, qui rejecti sunt ad consulendum super
illis (ad) utram que Mtem. Prim us de d on o virginitatis; secundus, si contin
geret utrum que conjugum decedere absque liberis, ad quem donatio propter
nuptias reverti deberet; tertius de neutralitate tollenda et confoederatione in
eunda. Stante enim ipsa neutralitate non videtur posse esse verus et sincerus
am or inter amicos. Sed et propter eandem neutralitatem non caret Mtas. regia
quadam suspicione apud Christianos. Q uibuscum que autem modis vellet inire
confoederationem Mtas. sua cum sermo, rege Ferdinando, eos illius Mtem. non
aetractaturam ipseque dom inus Sigismundus, si quid novi emergeret, facile
consulere vellet ipsum regem suum , m odo Mtas. sua deponeret neutralitatem.
Nam non posset esse firma affinitas et confoederatio, ubi fieret cum aliqua ex
ceptione, quam vicissim rex q uoque F erdinandus facere cogeretur, et ea res
induceret suspicionem apud homines. Praeterea non esset paritas seu aequalitas,
quum rex F erdinandus facere foedus deberet simpliciter et sine ulla exceptione
aut conditione, regia autem Mtas. cum conditione. Praeterea, quia sunt aliquae
personae proscriptae de regnis et dominiis regis Ferdinandi et aliquae etiam
illi non subjectae, quae in regno et dominiis Mtis regiae receptum habent
seque in illis arm ant et erectis vexillis vadunt contra regnum et subditos regis
Ferdinandi, rogat rex Ferdinandus, ut tales non foveat neque recipi permittat
in terris suis.
Q uem adm odu m autem oratores Mtis. regiae questi fuerunt Posnaniae,
nonnullos diffidatores regiae Mtis. et subditorum ejus foveri et conservari in
Slesia, sermus. rex F erdinandus providere pollicetur, ne tales hom ines ibi
hospitio suscipiantur et foveantur, postulatque, ut pari m odo homines, qui
contra illum arma sum unt, non serventur in dominiis Mtis. regiae. Etsi Mtas,
sua non potest continere et coercere subditos suos, quom inus vadant militatum
contra regem Ferdinandum , saltem eis persuadeat, ne id faciant propter rei
indecentiam. S um unt enim arma contra Christianos et patrocinantur infidelibus,
quos om nes christiani persequi tenentur.
Expendere autem secum debeat
Mtas. regia, si Tureus potiretur regno Hungariae, quo d id cederet in m agnum
detrimentum etiam regni Poloniae et dom iniorum suorum.
192
Mtas. impendere om nem operam suam, m odo Mtas. regia declararet voluntatem
suam ipsi dom ino Sigismundo et etiam sermo, regi suo per suas litteras.
Item de consignandis arcibus Strigoniensi et Vischegradensi ad m anus
Mtis. regiae et illris. domini Georgii, ducis Saxoniae, dixit: quia sermus. d o
minus rex suus m etueret plurimum, ne arces circa finem indutiarum interci
perentur, postulare illius Mtem. retulit, ut Mtas. regia admitteret illi, ut castra
praedicta et muniret intra tem pus indutiarum et commeatu provideret et ut
etiam gentes ejus Mtis., ut Hispani et Germani, in eisdem arcibus pro defensione
illarum remanere possint. Quaesitus vero, quibus impensis hae ipsae arces
servari deberent, dixit, tametsi nihil horam tractatum sit inter commissarios
sermi. regis sui et alterius partis nec etiam quicquam illi in ea re commissum
sit, scire tamen se, certos proventus designatos esse d u dum ad servanda eadem
ipsa castra, quibus haud dubie providere poterint, et si quid deesset, justum
et aequum illi videri, ut is, qui castra deponit in sequestrum, suppleret et ad
deret tantum, quantum erit necesse. Item quia ad contrahendam affinitatem
opus erit dispensatione apostolica tam super affinitate quam etiam super aetate,
dixit, ut Mtas. regia daret litteras ad agentem suum Romae, qui cum oratore
sermi. regis sui Ferdinandi conficeret hoc negotium com m unibus expensis apud
sedem apostolicam et ut Mtas. domini nostri mitteret easdem litteras suas ad
regem Ferdinandum , qui illas per celeres postas una cum suis Romam esset
transmissurus.
193
197.
,.
194
198.
Kod. Sap. VIII, 235. Kod. Jag. nr. 238. Kod. Op. XIII, 84. Kod. Karnk. XIII, 84.
Inprimis declaravit, quanto studio et cura rex suus cupiverit sem per a b
stinere ab effusione sanguinis Christiani et inire concordiam et pacem cum a d
versario suo, secutus in hoc consilium Mtis. regiae, domini nostri, et quantas
e diverso injurias intulerit illi rex Ferdinandus, quas com m em orare non esse
praesentis temporis. Deinde dixit, qu od rex suus, rex Joannes, miserit oratores
suos insignes in Posnaniam , qui illic existentes parati erant suscipere om nes
aequas pacis et concordiae conditiones, altera vero pars difficilem se praestitit
in tractatibus per eam que stetit, quom inus concordia et pax fuerit subsecuta.
Sed et indutias P osnaniae condictas n o n observat eoque die, quo indutiae
ipsae inchoari debuerant, validissime exercitus illius, quem instructissimum ad
o p p ugn and am
) D. 17, 6. 1531. -
5) D, 17. 6. 1531.
195
Oppugnandam B udam miserat, oppugnationem suam prosequebatur. Utcumque
autem rex suus pluribus injuriis et contumeliis fuerit affectus et lacessitus,
egit tam en apud caesarem Turearum, ut consentiret in annales indutias, qui
bus durantibus, ne Mtas. regia frustra nom en mediatoris assumpsisse videatur,
agere velit, quo reges istos dissidentes ad concordiam et pacem reducat. Mit
tere velit ad imperatorem R om anorum nuntium suum postulantem ab illo, per
suadere velit fratri suo regi Ferdinando, ut ulterius non praebeat occasionem
turbandi res Christianas, et quum fama est de generali concilio, ut ad illud Mtas.
sua oratores suos mittere velit et ibi agere ea, quae ad salutem et tranquilli
tatem Christianorum spectare videntur. Quamvis autem rex suus no n fuerit ad
hoc ipsum concilium vocatus, quia tam en est m em brum christianitatis, vellet
mittere ad illud oratores suos, m odo illis praebeatur securus transitus, pro quo
Mtas. regia operam suam facere velit et quod ibi retineant locum et honorem
suum.
Postrem o dixit, quo d rex suus paratus est dimittere castra in sequestrum
ad m anus regiae Mtis., q u an docum que Mtas. sua voluerit, etiam non exspectatis
d uo bus mensibus, et q uod ipse dnus. Laski compromisit in Mtem. suam, ut
illa cognoscat et diffiniat super differentia, quae suborta est inter illum et capitaneos regis Ferdinandi ob litteras, quibus assecurati esse feruntur, q uod post
lapsas trimestres indutias cessatio armorum fieri debuit utrimque usque ad
primam diem Maji et, q u and ocu m q ue Mtas. sua jusserit, vult declarare hoc
negotium, ut se habet.
199.
Responsum a Sigism undo, r eg e Poloniafe,
datum Sigism undo H erbersteino e t H ieronim o de Lasko,
oratoribus Ferdinandi et Joannis, regum U ngariae.
Kod. Sap. VIII, 236. Kod. Jag. nr. 239. Kod. Op. XIII, 85. Kod. Karnk. XIII, 85.
Sacra regia Mtas., magei. domini utrinque oratores, maluisset quidem vel
non ortam fuisse controversiam hanc de munitionibus sub interstitio trimestrium
et annualium indutiarum interceptis, vel, quum orta erat, illic in initio conclusa
rum indutiarum ap u d dom inos partis utriusque commissarios transactam et
definitam, quippe quae cuperet magis om ne hoc annuae cessationis tem pus in
tractanda principali concordia, quam in 'componendis exilibus novis controversiis
traducere. Verum quia permissione divina neque im pedimenta ista evitari n e
que per dom inos commissarios supradictos ita tolli potuerint, ut no n ad com
prom issum descendi oporteret, boni et aequi consulere Mtas. sua non gravatur.
Ceterum etsi rem arduam intelligat Mtas. sua sibi, alioqui suasori pacis,
officio judicis inter sermos. Magnif. vestrarum reges et dom inos fungi, ne tam en
postulatis Mtum. suarum de compromisso suscipiendo per Dtiones. vestras
factis deesse videatur et suscipere illud et causam, de qua com prom issum est,
audire n o n est gravata.
QuOniam vero ad ferendam sententiam illud potis
simum videtur necessarium, ut originales litterae mgei. dom ini Hieronimi Laski,
palalini
13*
196
palatini Siradiensis, producantur, Mtas. sua, priusquam illas videat, a sententia
de controversia hac proferenda abstinebit. Quare vestras Dtiones., sermi. d o
mini R om anorum regis oratores, monet, ut intra diem XVIII Julii, ad finiendum
com prom issum pactam, litteras originales ipsius mgci. domini Hieronimi p ro
ducant, quas quum perspicere et expendere dignabitur Mtas. sua, sententia sua
controversiae finem faciet. Interim vero a Dtionibus. vestris utrinque postulat,
ut ea, quibus m utuo verbis heri ad p robandam intentionem suam nitebantur,
in scriptis singulis Mti. suae tradere velint.
Redditae sunt nobis litterae Mtis. vestrae sermae., quibus ea, quae paulo
ante de indutiis inter Mtem. vestram et adversarium ejus susceptis et longiori
bus suscipiendis ex litteris magci. Vilhelmi de Rogendorff accepimus, Mtas.
vestra serma. nobis perscribit et confirmat. Q uae res non vulgarem nobis
voluptatem et g audium attulit, quod exinde m ag num argum entum capiamus
futurae
197
futurae propediem occasionis, sub qua pax et concordia a Christianis diu d e
siderata inter M tem . vestram et dictum ejus adversarium com poni et costitui
tandem possit.
Ceterum quo d a nobis eisdem litteris Mtas. vestra serma. postulat, ut, si
contingat treugas ex consensu Tureorum imperatoris annales aut longiores
inter Mtem. vestram et ejus adversarium assumi, nos cum illri. dno. Georgio,
duce Saxoniae, castra in litteris Mtis. vestrae tam ex parte sua, quam ex parte
adversarii nom inata in sequestrum et custodiam nostram susciperemus, ad tem
pus usque ejus controversiae dirimendae servanda, nos etsi intelligamus arduam
hanc esse provinciam, in longinquo et alieno regno castris praeesse in tutoque
illa conservare, ut tam en Mtis. vestrae sermae. desiderio satisfacere et reipu
blicae christianae commodis inservire possimus, m unus istud no n inviti susci
piemus. Nollem us enim causam p ersuadendae concordiae, quam inde ab
initio inter Mtem. vestram et adversarium ejus su m m a cura et sollicitudine
propter com m une bonum sine fastidio et cum impendiis multis prom ovebam us,
occasione nostra intermitti. Q uare, quan docum q ue de indutiis per imperatorem
Tureorum admissis certiores facti erimus, hom ines nostros, quibus tuto castra
pro parte nostra committi poterunt, illuc, ubi locus est designatus, et ad diem
praefinitam cunctatione et m ora omni procul mittemus. Alia etiam, quae in
facultate nostra essent, longe his majora ad postulationem Mtis. vestrae facturi.
Cujus nos amori fraterno com m endamus.
198
ne quum ad rem propius veniretur, difficultas deinceps nova suboriatur, quae
negotium tanta cura et labore praeparatum inficere possit. Q u o d enim ad
Mtem. dni. mei attinet, certo credat magca. Dtio. vestra, ejus animi in hanc
com m unem Christianae reipublicae causam esse, ut nihil velit sua sollicitudine,
impendio et opera m a g is 'p ro m o tu m vel curatum esse, quam ut ista duorum
regum controversia com ponatur, a qua om nes reliquae perniciosae Christianae
dissensiones capiant constituendae pacis exemplum. Etiam atque etiam rogo,
providere velit, ne his rebus tarditate atque m ora aliquid officiatur. Ad tem
pus enim hoc, qu od breve restat indutiarum, celeritate m agna nobis utendum
est, si publicis com m odis atque com m uni paci cupimus, ut debemus, inservire.
C om m endo me amori etc.
203.
Tcki Gorskiego, nr. 1-465 (minuta M acicjow skiego z popr. Tom ickiego). Kod. Sap. VIII, 237.
Kod. Jag. 240. - Kod. Op. XIII, 88. Kod. Karnk. XIII, 86.
204.
Teki Gorskiego, nr. 1466 (odpis w spotczcsny G orskiego). Kod. Sap. VIII, 238.
nr. 241. - Kod. Op. XIII. 89. Kod. Karnk. XIII. 87.
Kod. Jag.
199
200
Mgce. dne. frater germ ane charissime; D olem us ex animo, laborare vos
adversa valetudine et totius corporis debilitate, quam quum putem us accidisse
ex plenitudine et hum orum corruptione, necessarium esse censemus, ut servetis
regimen vitae debitum et deinceps m oderationem debitam in cibo et potu
teneatis. Debilitata nam que est natura vestra cum per aetatem tum etiam per
praecedentes aegritudines, quo factum est, ut calor naturalis non possit debito
m odo concoquere et digerere om nes superfluitates corporis vestri.
Mittimus vobis litteras commissionis regiae contra cives Pisdrenses et
violatores servitorum vestrorum. M iram ur autem, qu od illi ausi sint excitare
adversus servitores vestros tum ultum popularem et eos verberibus afficere. Et
si severam actionem, prout excessus illorum meretur, instituere contra illos
volueritis, graves poenas non evadent.
Ceterum praelati et canonici ecclesiae metropolitanae Gnesnensis statue
runt diem electionis futuri sui archiepiscopi feriam sextam proximam post festum
Visitationis sanctae M ariae2). Ad quam vos Mtas. regia oratorem suum desi
gnavit vultque, ut G nesnam vos conferatis ad diem praedictam et m andata
Mtis. suae diligenter obeatis juxta instructionem, quam vobis cum praesentibus
mittimus. Si vero provinciam hanc suscipere et obire propter aegritudinem
vestram non possetis, litteras regias dno. Andreae de Gorka, filio mgci. dni.
castellani Posnaniensis, quas etiam his annexas ad vos mittimus, quam primum
transmittatis,
) D. 24. 6. 1581. *) D. 7. 7. 1531,
201
207.
208.
202
209.
Ferdinandus, Romanorum etc. rex,
praesulibus G nesnensi, Cujaviensi, Prem isliensi.
Archiwum W iederiskie (minuta).
203
210.
Teki Gorskiego, nr. 1467 (minuta przepisana z popr. T oniick icgo)') Sap. VIII, 239. Kod.
Jag. 243. - Kod Op. XIII, 90. Kod. Karnk. XIII, 88. D ogicl I, pag. 128.
204
per capitaneos poterunt. Capitanei vero vicissim, quae pro usu et m unitione
castrorum praedictorum invecta fuerint, salva et integra conservare tenebuntur.
Provisores utriusque castri praedicti perseverare in officio suo admittentur,
si fidelitatis et oboedientiae jusjurandum Mtis. regiae et illris. domini ducis
Saxoniae capitaneis praestiterint, facultate etiam de am ovendis illis propter
suspicionem capitaneis castrorum reservata juxta m odum de am ovendis suspectis
militibus superius descriptum.
Priusquam autem milites castrorum praedictorum in fidem capitaneorum
Mtis. regiae et illris. domini Saxoniae ducis recipiantur, stipendia promerita
utrinque illis persolvi vel praesenti pecunia vel sufficienti cautione debebunt,
ne ob haec non soluta Mti. suae et illri. dom ino duci negotium postea faces
satur.
Si contingat indutias per alterutram vel utram que partem violatas esse et
arm a rursus atque bellum apertum inter principes de regno H ungariae dissi
dentes sive vi sive denuntiatione m utua suscitari, castra nihilominus per Mtem.
regiam et illrem. dom inum ducem eorum que capitaneos tantisper servabuntur,
quam diu sermus. dnus. rex R om anorum illa restitui sibi non postulabit. Postulante enim post ruptas indutias illius Mte., castra sibi restitui, Mtas. regia cum
illri. dom ino duce Saxoniae restituere illa debebit.
Si autem, q u o d Deus avertat, alterum ex sequestris indutiarum tem pore
mori contingat, superstes sequester castra et servare et restituere juxta formam
conditionum descriptarum tenebitur. Ubi vero, q u o d procul absit, sermus. d o
minus rex R om anorum sub tem pore indutiarum naturae de vita concedat, se
questri am bo vel superstes unus ad id erunt obligati, ut in eventu mortis illius
Mtis. castra supradicta heredibus legitimis ipsius restituant juxta formam etiam
et conditionem superius descriptam.
Amotis militibus castrorum propter suspicionem vel quam cum qu e legitimam
aliam causam, sufficientur in supplem entum alii milites eodem vel majori n u
m ero sermae. regiae Mtis. et illris. domini Georgii, Saxoniae ducis, tanquam
sequestrorum arbitrio. Arces, quas in curam et adininistrationem suam recipient
domini sequestri, in fine indutiarum restituent, cui ex concordia, si quae
sequetur, applicabuntur. Aut si concordia non sequetur, suas sermo, dom ino
regi R om anorum libere dimittent secundum m odum in capitulis indutiarum
annalium descriptum, hoc est in fine indutiarum, ultima videlicet die mensis
Aprilis anni futuri. S uper quo ipsi domini sequestri illius Mti. sufficientem
litteris dabunt cautionem.
E diverso autem sermus. dom inus rex R om anorum Mti. regiae cum illri.
dom ino Saxoniae duce litteris suis ad plenum cavebit, ne quid sua culpa, jussu
vel consensu aut suorum dolo, malo, fraude vel stratagemate impedimenti,
periculi, denique et incom m odi exhibeatur capitaneis et militibus, auctoritate
dom inorum sequestrorum in castris collocatis.
Actum et datum Cracoviae die prima mensis Julii anno domini millesimo
quingentesim o tricesimo primo.
Similes litterae datae Joanni, regi Hungariae, de d uobus castris Agria et
Kesmargk: mutatis mutandis,
205
206
pro suo nepote nobis incognito, cui illam post mortem primum rmi. bonae
m em oriae domini Joannis, archiepiscopi Gnesnensis, dicitur resignasse, nos,
ut existimationi nostrae consulam us et ut promissio nostra semel de ipsa
scholastria secretario nostro facta irrita non fiat, volumus omnino, ut Paternitas
vestra sine ulla vel m ora vel excusationis ratione per praesentem cubicularium
nostrum m andatum procuratorium sufficiens nom ine nepotis sui ad resignan
dum ipsam scholastriam in m anibus Summi pontificis aut ejus cancellariam
regentis vel administratoris Gnesnensis mittat et procuratores in scheda p rae
sentibus inclusa annotatos constitui faciat et aliter sub gravi displicentia non
faciat. Si enim nostrae voluntati in hoc se opponere pergeret, nos neque
litteras scribi neque mitti in Urbem in illius com m endationem pateremur. Bene
valeat vestra Paternitas.
Datum Cracoviae V Julii anno dni. 1531, regni
nostri XXV.
207
jam ea scribere et ego vrae. rmae. Dtioni. m andato Mtis. regiae cogar, quae
pro dignitate illius nunquam scripta voluissem. Utcunque tam en est, sero
mederi malo, quam nunquam , melius est. Intelliget vra. rma. Dtio. ex litteris
regiae Mtis., quod non sit locus amplius vel cunctandi vel obluctandi voluntati
Mtis. suae. Quare ego illam plurimum rogo et consulo illi, ut, quum obtineri
res haec pro n epote suo non possit, liberalitate saltem declarata, Mtis. suae
anim um sibi devincere curet, ut facilius aliquid aliud pro illo in posterum
impetrare valeat. Aliter enim si faceret vra. rma. Dtio., non bene et honori
et com m odis suis consuleret. Scriberem plura, si nuntii acceleretio me non im
pediret, sed per dnum . archidiaconum Vladislaviensem ea, quae nunc non
possunt scribi, vrae. rmae. Dtioni. nuntiabo. Cujus me amori et benevolentiae
fraternae plurimum com m endo et felicissimam illam atque incolumnem esse
sum m opere desidero. Datum Cracoviae die 5 Julii 1531.
208
217.
209
219.
Tom us XIII.
210
220.
211
Bona, Dei gratia regina Poloniae, m agn a dux Lithvaniae, Russiae, Prussiae,
Masoviae etc. domina. Reverende in Christo pater, sincere nobis dilecte. Acce
pimus litteras Stis. tuae dat. Gandavi Flandriae 15 Junii, quibus scribit co g n o
visse ex litteris magnifici Ludovici Aliphii, regii ac nostri oratoris, quam m agna
gravam ina vectigalibus officiales caesaris statui nostro Barensi ingerunt, p ro h i
bentes, ne naves illuc applicent, et si applicant, angariantur ire Barolum, ad
vehendum sal in A prucium ; sic res habet, nam non hoc solum, sed multis
aliis angariis, extorsionibus ac pressuris b o n a illa nostra afficiunt ac paen e debachantur, sine omni causa justa, ut etiam adversus infideles ita agere minime
liceret. Gratum nobis est, quo d sacrae caesareae Majestati Stas, tua ea d etu
lerit et cum consiliariis egerit, ac litteras caesaris ad concilium collaterale.
expedierit et rebus nostris commodaverit, qui utinam nos bonis nostris libere
et in pace frui permitterent, quas litteras ubi subscri'ptae fuerint, magnifico
Ludovico sine mora transmittat Stas. tua. Pergratum etiam nobis exstitit, quod
sacrae caesareae Majestati serenissimus R om anorum rex litteris suis co m m en
davit negotia nostra; faxit Deus, ut intercessio haec fructuosa sit.
M iram ur autem, cur in hactenus a magnifico Ludovico Aliphio de negotio
nostro Montis Serici Stas, tua nullas habuerit litteras, quandoquidem tot litteris
nostris indixerimus, ut negotium hoc absolvi statim procuraret et Sti. tuae
incunctanter perscriberet. Scribimus illi et tuae Stis. litterarum exemplum mit
timus, durius inculcantes, ut, si vivit, nihil ea in re moretur. Priusquam autem
res haec finita fuerit, Sti. tuae abire non licet, qu andoquidem caesarea Majestas
promisit, rem ipsam nostram justam ex voto nostro absolvere gratiam que suam
etiam exhibere; dum igitur ita, ut volumus, absoluta fuerit, tum Stas, tua
revocabitur sine omni mora.
Q u o d vero illi nondu m declarati sunt rebelles, nec sperat Stas, tua con
fiscationem bon oru m illorum futuram, quin potius culpam in poenam pecunia
riam resolvi debere, qua officiales cupidi sunt, hortam ur Stem, tuam, ut pro
tot tantisque servitiis et b ene meritis nostris, quae superioribus litteris en um e
ravimus, saltem D ohanam trani aut monopolii obtineat, expedito prius Monte
Serico, ne hoc per illud inficiatur, et de om nibus magnifico Ludovico Aliphio
saepius perscribat.
. .
Serenissimae reginae Galliae abortum molesto ferimus animo. Dom inus
D eus illius Serenitatem exhilaret et fecundet, quod illi ex animo precamur, uti
sorori nostrae charissimae et honorandissimae.
Tractatum divortii reginae Angliae non libenter audimus, nam id principi
bus m inim e convenit, et ben e valeat Stas. tua. Datt. Cracoviae die septima
Julii MDXXXI.
B ona regina scr.
Reverendo in Christo patri dom ino Joanni Dantisco, episcopo Culm ensi, apud sacram Cae
saream et catiiolicam M ajestatem regio ac nostro oratori, sincere nobis dilecto.
14*
212
223.
Teki G 6rskiego, nr. 1471 (minuta M aciejow skiego z poprawkami Tom ickiego). Kod. Sap. VIII.
291* - Kod. Jag. nr. 265. Kod. Op. XIII. 145. Kod. Karnk. XIII, 145.
213
224.
Teki G orskiego, nr. 1486 (minuta M aciejow skiego z popr. Tom ickiego). Kod. Sap. VIII, 292.
Kod. Jag. nr. 266. Kod. Op. XIII, 147. - Kod. Karnk. XIII, 147.
214
Kod.
Venerabilis, devote, nobis dilecte. Com mendasti jam nobis pluries fidem
et diligentiam tuam in expediendis curandisque negotiis istic a pud istam sanctam
sedem nostris et subditorum ac servitorum nostrorum praestitam, quare te
quoque charum nobis reddidisti et ut tibi plura committamus, invitasti. Nunc
erunt multa negotia tam episcoporum quam secretariorum nostrorum , per nos
ad novos episcopatus et sacerdotia provectorum, quae tibi curanda et p ro m o
venda tam apud sanctissimum dom inum nostrum, quam etiam apud rmum.
dom inum cardinalem, regni nostri protectorem committimus. N os vero, ut
tuam fidem et merita gratia et gratitudine regali renum erem us, scripsimus ad
sanctissimum dom inum nostrum et rmum. dom inum cardinalem, regni nostri
protectorem, ut hic in ecclesiis regni nostri reserventur tibi sacerdotia aliqua
ad sum m am quingentorum ducatorum. Ad quod, si te ita, ut coepisti, diligentem
et fidum negotiis curandis praestabis, gratia tibi nostra sem per sum us adfuturi.
Datum Cracoviae die VIII Julii a. dni. 1531, regni nri. 25.
226.
Sacra regia Majestas et dom ine dom ine clementissime. Post humilem mei
in gratiam serenissimae Majestatis vestrae com m endationem . Veniens huc bonis
auspiciis ad serenissimos principes dom inos meos clementissimos spectabilis et
magnificus dom inus Sigism undus ab Herberstain, serenissimae Majestatis vestrae
consiliarius et orator eximius, me etiam num serenissimae Majestatis vestrae
nom ine invisit, gratiam mihi nunctiavit, litteras obtulit et nonnulla mecum
disseruit. Immortales ago et habeo serenissimae Majestati vestrae gratias, quod
altissima sua gratia prudentiaque me etiam humilem non dignata est despicere,
verum per oratorem suum et litteras benigne invisere, qu od quantam mihi
voluptatem attulerit, verbis explicari nequit. Dabo om nem operam, ut pro tenui
facultate m ea huic singulari gratiae et votis serenissimae Majestatis vestrae quam
diligentissime respondeam sem per m eque officiosissime accomodem, id quo d
b on um fidum ac obsequentissim um decet servitorem serenissimae Majestatis
vestrae, cui orator ipse magnificus dom inus Sigism undus diffusius reliqua ex
plicabit. C om m endo m e servitiaque m ea humillima gratiae serenissimae M aje
statis vestrae, quam dom inus Deus servet diutissime sanam sem perque felicis
simam. Datum Cracoviae die X. Julii MDXXXI.
Ejusdem serenissimae Majestatis vestrae servitor
Nicolaus Volsky, castellanus Sochaczeviensis,
sacrae regiae Majestatis P oloniae curiae magister.
215
227.
Kod. Sap. XVII, fol. 180 v. Theiner, M onumenta, t. II, nr. 524.
228.
Rme. in Christo pater et dne. amice carissime. Etsi antehac satis per
specta nobis fuit benevolentia et officium Dtionis. vrae. rmae., quo nos et omnia
negotia nostra prosequi consuevit, in hac tam en proxima gratiae jubilaei ad
Vilnensem et Plocensem ecclesias impetratione tantum nobis Dtio. vra. rma.
gratiam suam atque diligentiam commendavit, ut plane nesciamus, illine, qui
concessit, vel Dtioni. vrae. rmae., quae cura et diligentia sua effecit, magis
debeam us. Ceterum et illud plurimum auxit nostram de Dtionis. vrae. erga
nos propensione fiduciam, q uod simul cum jubilaei diplomatibus m unus b e n e
dicti agnus Dei partim suo partim sanctissimi domini nostri nom ine mitti ad
nos et serenissimam conjugem nram. curaverit. Pro quo illius singulari et
amico officio plurimas illi agim us et habem us gratias illudque cum ceteris
Dtionis. vrae. rmae. de nobis meritis ita conjungem us, ut q uan doq ue occasione
oblata
216
oblata Dtioni. vrae. rmae. illud cumulate simul referre possimus. Ac ut ex hac
humanitatis Dtionis. vrae. rmae. ubertate servi q uoq ue nostri aliquem -capiant
fructum, plurim um ab illa rogam us, agere velit suo et nostro nom ine apud
sanctissimum dom inum nostrum, ut venerabili Stanislao Rzeczicza, agenti et
sollicitatori nostro, gratiam seu reservationem aliquam hic ad ecclesias regni
nostri singularem et munificam facere et concedere dignetur, qua ille fretus
sacerdotia ad sum m am quingentorum ducatorum consequi et obtinere valeat
nobisque post hac et subditis nostris paratiores praestare possit operas. In quo
nobis rem singulariter gratam faciet Dtio. vra. rma. et quam vicissim illi gratitudinis officio referre curabimus.
Praeterea exposuit nobis rndus. in Chro. pater dnus. Petrus de Gamrathis,
episcopus Camenecensis, n o n satis secure reservationi sacerdotiorum suorum
esse provisum, quae quum ille ratione proventuum majoris multo, quam epi
scopatum suum, aestimet, firmiori reservandi m odo communiri illa vehementer
cupit. Q uare Dtionem. vram. rmam. plurimum rogamus, ut ejus et nostro
sollicitatori, qui hanc rem curabunt, patrocinio et consilio suo adesse isthic
velit, ut confici suum negotium et sacerdotia in tuto collocari possint. C ura
buntur etiam istic negotia nonnullorum secretariorum nostrorum, quibus per
hanc provectionem dnorum . episcoporum sacerdotia nonnulla juris patronatus
nostri contulimus, q uae simul om nia Dtioni. vrae. rmae. patrocinio com m en
damus, praecipue tam en ab illa rogamus, ut domini Joannis Tarnowski ad
Cracoviensem, domini Stanislai Oliesnyczki ad Scarbimiriensem praeposituras
et domini Nicolai Zamosczki ad scholastriam ecclesiae collegiatae Lanciciensis
praesentatorum negotia habeat apud se com m endata. Felicissime valeat vestra
rma. Dtio. et nos diligat. Datum.
- 229.
Teki G orskiego, nr, 1488 (rainula M aciejow skiego z popr. Tom ickiego). Kod. Sap. VIII, 288.
Kod. Jag. nr. 268. Kod. Op. XIII, 142. Kod. Karnk. XIII. 142. - Kod. Sap. XVII, fol. 204.
Rme. in Christo pater etc. Coepta est inter sermum. Sigism undum , filium
nostrum, et filiam sermi. domini Ferdinandi, Rom anorum , H ungariae et B o
hem iae regis, tractari conjugalis affinitas, quae quum transigi vel concludi san
guinis liberorum nostrorum conjunctione obstante sine auctoritate et dispensa
tione sanctissimi domini nostri nequeat, Dom inationem vestram rmam. plurimum
rogamus, ut a Sanctitate sua nom ine nostro impetrare velit, super vinculo
agnationis ac etiam sup er aetate sermi. filii nostri cum illma. filia sermi. R o
m anorum regis praedicti dispensari. Nata est enim puella dicti sermi. domini
R om anorum regis ex nepte nostra a fratre germ ano nostro procreata. Quam
nos operam D om inationi vestrae rmae. cum ceteris illius de nobis meritis m utua
nostra benevolentia et gratificatione referre sem per curabimus. Bene valeat
Dom inatio vestra rma. et sit sem per incolumis et felix. Datum Cracoviae die
XII Julii a. dni. MDXXXI.1)
' ) , K odeks Sap iet. VIII nie ma w cale daty, kodeksy Opal. i Karnk. tylko: Julii 1531,
kod. Jag. ma dat^ X Julii a kod. Sap. XVII: 12 Julii 1531. T^ ostatniq dat uwa2am za poprawnq.
217
231.
Vilamowski, reddidit nobis litteras tuas Zakrzewski ille ex ducatu Mazoviae, quem non longe ab urbe Rom a obviam habuisti, et retulit nobis, te
comitesque tuos et equos sanos et in habitudine corporis integra traductos esse,
quod nobis et gratum et auditu jucundum fuit. Si omnia, quae tibi sunt
commissa, jam curasti ex sententia, p robam us diligentiam tuam, sin autem
impediris aliqua adhuc difficultate, optamus, ut ingenio et persuasionibus ad
rem utilibus im pedimenta Vincas. Habuisti quidem am plam instructionem ad
singula, quae tibi agenda sunt commissa, sed vellemus ad negotium denarii
Sancti Petri hoc unum etiam ad persuasionem cum ulandam esse tibi cognitum,
quo d in toto regno Angliae negari coeperit non pridem autore rege solutio
ejusdem denarii Sancti Petri, quae a quolibet fumo erat instituta et excedebat
sum m am quadraginta milium ducatorum. Ita enim orator Mtis. regiae reve
rendus dnus. Joannes Dantiscus, epicsopus Culmensis, qui apud caesaream
Mtem. nunc agit, proximis diebus ad Mtem. suam regiam scripsit. Q uare fore
melius et honestius declarabis, si id, q u o d retineri per sum m um pontificem
non possit, ad postulata regiae Mtis, concedatur. Alia ex priori instructione
nostra persuasionem tibi ad res bene gerendas suppeditabunt. Q u um autem
negotia om nia tuae curae commissa perfeceris, Skorek ad nos cum aliquo
juvene sutore Italo remittas et per eum nos de om nibus, quae egeris et im p e
traveris, facias plene certiores. Et bene vale. Ex Cracovia die XII Julii anno 1531.
218
') W kodeksie Opaliriskiego znajduje si^ na koricu listu nast^pujqca zapiska, pochodzqca
niczaw odnie od Stan. G orskiego: Andreas Zakrzewski, aulicus regius et reginae Bonae, hom o
astutus et in sim ultates propensus, quoniam a mageo. Luca de Gorka, castellano Posnaniensi,
saeva mortis interminatione et per insidias in vitam suam m achinatione offensus esset (quoniam
multi armati m ilites nobiles ex instructu domini Lucae volebant eum occidere), objecit ipsi Lucac
quoddam crimen, quod vid elicet esset conscius direptionis mercatorum Posnaniensium , qui a qui
busdam grassatoribus Germanis essen t ad M iedzirzecz direpti, et quod esse t particeps ejusdem
praedae. Et de ista inculpatione praesentes sunt litterae.
W kodeksie zas Jagielloriskim znajduje si^ nast?pujqca, prawdopodobnie row n iei od
G orskiego pochodzgca zapiska: Iste Lucas de Gorca, castellanus Posnaniensis, subornaverat quos
dam ad occidendum Andream Zakrzewski, causidicum regis et reginae aulicum, propter bona
quaedam in Polonia Majore per Zakrzewski empta. Hoc periculo incensus ipse Zakrzewski objecit
eidem castellano, quod conscius esset direptionis mercatorum Posnaniensium , quos Germani
praedones ad Medrzyca (!) despoliarunt et quod de hac praeda castellanus ipse fuisset particeps.
Et utrumque e sse id plerique dicebant. Nam iste castellanus avarissimus erat et cum Judaeis,
substrata eis pecunia, usuras infam es exercebat. D e his sunt litterae suprascriptae.
W kodeksie Sapie2yriskim jest tylko wzm ianka: V ide tom o sequenti inter res anni 1532
fol. . . . , quale judicium et poena ejusdem Zakrzewski fuerit.
W idoczna stqd, ii. Gorski robii sw e uw agi w kodeksach stosow nie do osob, dia ktorych
kodeksy b y ly przeznaczone.
219
vel dimittendi, de quibus posthac ego Mgciam. vestram certiorem facere curabo.
Cujus me amori et benevolentiae fraternae interea com m endo felicissimamque
iliam esse et cum suis om nibus recte sanam, laetam ac incolumem vehementer
desidero.
234.
Teki G orskiego, nr. 1474 (minuta M aciejow skiego z popr. Tom ickiego). Kod. Sap. 242.
Kod. Jag. nr. 246. Kod. Op. XIII, 93. Kod. Karnk. XIII, 91.
220
pore certiores. N os enim tametsi in hoc negotio Hungarico sine Illte. vestra
nihil agere decrevimus, non potuim us tam en prius illi nuntiare, quid de castris
fieri debeat, nisi nunc, quum per oratores tam sermi. domini R om anorum , quam
etiam Joannis regis edocti fuimus, in conditionibus indutiarum annalium Vissegradi utrinque pactis conclusum om nino esse, ut ad nostram et Illtis vestrae
com m unem custodiam castra quatuor, pro parte videlicet sermi. regis R om a
norum Strigonium et Vissegradum inferius, pro parte vero regis Joannis Agria
et Kiesmark consignarentur. Et tametsi quidem in denuntatione ista ab Illte.
vestra praeventi fuimus, nihilominus tam en volentes etiam officio nostro satis
facere, et quo d institueramus, praestare, mittimus hunc cubicularium nostrum
ad Illtem. vestram cum conditionibus scriptis, sub quibus nos simul cum Illte.
vestra et castra praedicta q uatuor recepturos et finitis indutiis restituturos esse
polliciti sumus. Q uas conditiones et capitula cum Illtas. vestra leget, resp o n
dere nobis non gravabitur, an ita, ut sunt, illi in om nibus satisfaciunt, vel
quidpiam in illis adhuc desiderare velit. Ceterum quia Illtas. vestra de duobus
tantum castris meminit, ad quae mittere praefectos vellet, et quatuor consignari
ex pactis conventis debent, ab illa rogamus, ut duorum etiam aliorum habere
velit rationem et quam prim um capitaneos suos illuc mittere. N am et nos jam
quatuor praefectos singulos cuilibet castro designatos mittimus, qui cum Illtis.
vestrae praefectis simul et in solidum m unus custodiae nostrae et sequestri
crediti tuebuntur. Et alia si q uae erunt insuper necessaria ad conciliandam
concordiam inter reges pro regno H ungariae dissidentes, com m unicato cum
Illte. vestra consilio, nihil gravabim ur et suadere et praestare, m odo Illtas. vestra
ea, qua coepit pietate, et publica com m oda prosequatur et sua opera atque
consilio nobis adesse velit. Q uae valeat feliciter et sit sem per cum suis o m n i
bus incolumis et felix.
Cracoviae die XIV Julii anno domini 1531, regni nostri 25.
221
Q uae Oczieski retulit ab imperatore Tureorum reversus, dnus. archidiaconus
referet Dtioni. vrae. rmae., nam quum illum audiebam us, una nobiscum interfuit.
De tabellario in Urbem expedito etiam ipse dnus. archidiaconus Dtioni.
vrae. rmae. om nia percensebit. Cujus amori et benevolentiae me ex animo
com m endo et quam felicisssimam et diu salvam esse vehem enter desidero.
Datum Cracoviae 14 Julii anno a Christo nato 1531.
Rme. in Christo pater et dom ine m ajor honorandissime. P uer iste missus
est huc ad me a propinquis et agnatis suis, mihi gratis et ben e de me meritis,
ut illum ad aulam et servitium Dtionis. vrae. rmae. addicerem, cui in hac
accessione et sublimi dignitatis gradu num erum q uoque servientium auctiorem
putant esse necessarium. Q u o d quia ista confidentia fecerunt, qu od Dtionem.
vram. m eae intercessionis causa negaturam id non esse credant, Dtionem. vram.
rmam. rogo, ut illum in num erum suorum servitorum recipere velit illisque
declarare, id verum esse, quo d sibi de amicitia et benevolentia Dtionis. vrae.
rmae. erga me persuadent, q u o d vicissim ego paribus officiis Dtioni. vrae. rmae.
referre curabo. Cujus amori et benevolentiae fraternae me ex anim o com
m endo et felicissimam esse atque sem per incolumem vehementer opto. Datum.
237.
222
Liguria cum exercitu regis Galliae, qui ad prohibendum imperatoris adventum
G enu am versus ducebatur, feliciter congressus, quodqu e profligatis om nibus et
plerisque caesis ducem illorum, dom inum de Sancto Paulo, ceperit.
Ex P annonia etiam heri nuntius domini Sirmiensis episcopi a rege Joanne,
qui hactenus Lipae agit, rediit. Quid tam en attulit, adhuc, quum haec scripsi,
ignorabam . Arbitror tam en, dnum. episcopum m ecum om nia com m unicaturum
esse, q uae uti erunt, per Pawlowski, servitorem Dtionis. vrae. rmae., perscribere
illi curabo. Interea illam felicem esse et optim e incolum em denique mei m e
m orem vehem enter opto. Cujus fraterno amori me ex anim o com m endo.
Datum Cracoviae XVII Julii.
238.
Senten tia reg is P olon iae
super castro M olnbach in fidem suam sucepto.
Teki Gorskiego, nr. 1476 (minuta przepisana z poprawkami Tom ickiego). Kod Sap. VIII, 2 4 1 .
Kod. Jag. nr. 242. Kod. Op. XIII, 92 Kod. Karnk. XIII. 90. Archiwum W ied en skie
(odpis). D ogiel, C odex Diplom aticus, T. I, pag. 130.
223
tametsi m unus hoc arbitrandi ad postulationem sermi. utriusque regis praedicti
susceperimus, discutere tamen pro una vel altera parte m odo legitimo causam
hanc in praesens no n potuimus, partim propter magnitudinem negotii et p ro
ductorum utrinque difficilem controversiam, partim vero propter angustiam tem
poris, in quam nos tardo adventu suo oratores sermi. utriusque regis praedicti
ita coegerunt, ut parum abfuerit, quin compromissi dies prius praeteriret, quam
vel nos producta semel audire, vel oratores sermi. domini R om anorum regis
originales litteras magnifici Hieronimi de Lasko exhibere potuissent. Ut autem
aliquid inter tem pus compromissi fecisse videamur, q uod ex aequo et bono
esset, q uo dqu e ad rationes sperandae concordiae proximius accederet, auctori
tate, q ua fungim ur in hac parte, dicimus, decernimus, pronuntiam us atque
laudum nostrum proferimus, ut sermus. rex Jo ann es a die publicationis ejus
decreti nostri et ab eo tempore, quo de illo factus fuerit certior, intra viginti
dierum decursum oppidum M olnbach cum aliis castris et bonis, quae in Transsilvania et ubilibet sub interstitio dierum inter trimestres et annales indutias
interjecto vi atque armis cepit et in suam potestatem quom o docum q ue redegit,
nobis vel alicui ex nostris ad id potestatem habenti in sequestrum consignet
et libera ac integra cum om nibus inde abductis et receptis dimittat, quae nos
consignanda et dimittenda nobis decernimus et pronuntiam us hac nostra sen
tentia arbitrali m ediante tam diu per nos tenenda et administranda, quam diu
rationes id regni Hungariae et reipublicae christianae nostro et non alterius
cujuspiam judicio exigere videbuntur. In cujus rei testimonium sigillum nostrum
praesentibus est appensum . Actum et datum Cracoviae die XVII mensis Julii
a nno domini 1531, regni vero nostri anno XXVto.1).
Sigism undus rex subscripsit.
224
240.
Kod. Sap. XVII, f. 521. Cod. Epist. XI (Epist. Tomicii) fol. 259.
241.
Joannes D antiscus
Sigism undo primo, r e g i Poloniae.
Teki Gorskiego, nr. 1477 (list oryginalny). Kod. Op. XIII, 116. Kod. Karnk. XIII, 116.
Kod. bibi. ks. Czartor. 274, nr. 195 (odpis).
225
futuris imperii comitiis tractari et pro re christiana et com m uni tranquillitate
concludi possit, hinc se in Germ aniam recipiet. Et quum a pontifice negatum
ei sit concilium, nihil non tentabit, quod ad pacationem Germ aniae pertinebit.
His diebus caesar sororem suam, sermam. reginam Hungariae Mariam, in
gubernatricem istarum terrarum constituit, cui propediem om nes status jura
bunt. Rmus. cardinalis Leodiensis, qui illi adesse debet, paulo ante ad suos
Leodienses abiit, qui num ero supra 10 milia contra clerum insurrexerant,
castigaturus factiosos. Hic iterum ad honorem sermae. dnae. reginae ingens
celebratum est hastiludium, cui non interfuit caesar, qui totos hos dies consiliis
absumit. Venit huc novus orator Gallus; prior intra biduum jam penitus ab
solutus abibit; sunt nescio quae molimina.
Exortum est etiam ante unum m ensem novum bellum in Frisia subjecta
caesari, ad quod fomenta dedisse ferunt ducem Gelriae, qui fovet partes cujusdam nobilis et m agni viri, cui nom en Junker Baltasar; is superiore anno
obsessus fuerat per comitem de Em pten Frisium et coactus ad deditionem et
ad faciendas mirabiles inscriptiones cum multis duris promissis, a quibus illum
dux Gelriae auctoritate, qua fungitur, absolvit et illi supra 4000 peditum pro
diplomate contra comitem dedit, cum quibus jam aliquot arces intercepit
m ultasque villas et oppida igne absumpsit. Bonus iste comes et luteranos et
zwinglianos sua perversitate superat, om nia olim, quae in ecclesiis fuerant,
abstulit, quae ad praesens iste Baltasar, qui partium est nostrarum, repetit
videturque ea de re caesar connivere; comes vero destitutus fertur confugisse
ad regem Daniae Fridericum, ut se cum suae farinae hom inibus tueatur. Ve
rendum est, ne hoc incendium serpat ulterius; dicuntur ab utraque parte esse
electissimorum G erm anorum peditum supra 8000, qui si ad Gallos post hoc
bellum, quod inter pauperes diu durare nequit, defecerint (ituri enim sunt, quo
illos pecunia potior vocaverit), m agnum aliquod m alum his terris imminebit.
N on frustra igitur hic adeo diligenter quotidie consultatur.
Miserat superiore die caesar quendam nuntium suum ad Lubecenses et
ad 6 civitates, quas vocant Vandalas, in negotio restitutionis regis Christierni
extorris, qui bon us rex putabat, q u o d pro voto om nia sibi cedere deberent
post tot cum caesare habita c o llo q u ia ; verum, quem adm o dum certo edoctus
sum, res longe secus cessit. Nuntius enim ille nihil habuit in mandatis, quod
ea in re regem concernebat, sed filium, tentavitque caesar, si illum relicto patre
restituere potuisset, quod ob foedera per Lubecenses et Vandalos atque Stagnales civitates cum rege Friderico inita plane negatum est. Inscriptiones vero
istarum hic terrarum inferioris G erm aniae cum rege Friderico factae iterum
sunt firmatae, quod scilicet ab utraque parte nullum bellum incipi debet, nisi
prius 6 mensibus ante quaelibet pars certior reddatur; unde bonus iste rex
Christiernus ab omni sua decidit spe et praesertim hoc tem pore magis, quam
prius unquam . Q uandoq uid em superiori die caesar illi dici jussit, quod non
posset eum restituere, et q uod cogeretur habere rationem tem porum et patien
tiam. In pensione etiam, quam habuit hucusque, non parum ferunt ei ad e m
ptum neqe ad praefixum tempus, quo solebat, im penditur ei amplius s o lu tio ;
nunq uam fuit magis m iser; vereor, ne vim sibi inferat aut in phrenesim inci
dat.
A cta T o m ician a.
T o m u s XIII.
226
dat. Maledictus homo, ut inquit propheta, qui confidit in homine. Caesar
tam en multa etiam non sine causa facit. Judicium Dei abyssus multa.
Venit huc fama ante aliquot dies, triremes Andreae de Orea persecutas
fuisse quasdam triremes et m yoparones M aurorum , quibus praefuit Turea ille
famosus, quem vocant B arbarossa; quae fugerant in portum quendam Africae,
quo Andreae de Orea triremes sunt secutae et in ipso portu duas triremes
M aurorum , ex quibus Mauri b on a et b om bard as exportare coeperant, concre
marunt, duas alias cum multis captivis Christianis ceperunt una cum quibusdam
m ayoparonibus seu fustis, et multa praeda onustae salvae redierunt. Unde ad
praesens ferunt Tureas in oris Dalm atiae et Carintiae quendam portum firmasse
multis munitionibus, esseque ibidem supra quindecim milia Turearum et struere
m agnam classem, vindicaturi fortassis, q u o d Barbarossae male cessit.
Pontifex iterum tres cardinales paulo ante creavit in Hispania, Rom ae
duo sunt alii, confessor olim caesaris Dom inicanus et alius Aenobarbus Franciscanus. Pontifex firmat etiam praesidia sua, nescio in quem eventum, in
Hispania. Vereor, ne aliquando moliatur captivitatis suae ultionem, cujus, quum
natura (ut ferunt) sit avidus, per om nem occasionem nihil relinquet intentatum
neque parum eum movit, q u o d caesar sententiam dedit pro Ferrariensi duce
et qu od nepos ejus dux Alexander profugere a G andavo coastus fuerit, ob
foedum hoc facinus, propter q u o d duo juvenes, cum quibus commercium
habuisse perhibetur et qui hoc etiam fassi sunt, supplicio affecti interierunt.
Rex Angliae perm anet in sententia repudii conjugis suae fierique jussit
per om nes universitates in Gallia et Italia disputationes, ex quibus non paucas
pro se coemptas sententias obtinuit, sed tam en adhuc aliam publice non d u x i t ;
de occultis non judicat ecclesia. F erun t item his diebuS regem Scotiae Jacobum
adolescentem m ortuum sine herede, unde in ea istius regni affectatione dicuntur
Scoti tumultuari. Rex Franciae cuperet ducem Albaniae, quem secum habet,
praeficere, rex Angliae alium, ipsi vero Scoti nescio quem etiam vellent. Scin
ditur incertum studia in contraria vulgus.
Negotium Gdanensium, quod mihi in suis novissimis Mtas. v. serma.
tractandum commiserat apud caesarem, transegi et composui. Misit caesar ad
me Dordracenses ,qui fecerant arrestum super bonis Henrici de Resz Gdanensis.
Et ipsi rogarunt, si quo m odo amico com poni posset negotium, ut operam
m eam im p e n d e re m ; erant etiam cum illis duo consiliarii caesaris harum terra
rum, qui instabant, ut ad honorem caesaris et pro bono pacis ac com m unium
com m erciorum hanc provinciam susciperem, sperare se dicentes, per nem inem
com m odius et facilius, quam per me, istiusmodi compositionem posse fieri etc.
Ad ea respondi, m e non habere facultatem a parte, hoc est a Gdanensibus,
et esse difficilem sine m andato tractationem. Illi nihilominus urgebant: Gdanenses ratum et gratum habituros, quidquid per m e fieret. Et quum prius
rescivissem ab Henrico de Resz, q uod G danenses parati essent im pendere
2000 flor., m odo possit fieri istiusmodi compositio, suscepi hanc concordiam
tractandam . Q uum qu e prim um convenissemus, post longam disputationem pars
ista laesa D ordracensium postulavit sibi dari 7000 flor., multa bona amissa et
dam na perpessa allegantes. Ad eam postulationem nihil offerre volui neque
com positionem
227
com positionem futuram, nisi profundissime descenderent et satius fore, ut ali
quid, quam nihil, acciperent, et si vicissim per viam repressaliarum a nostra
parte deberet peti justitia, reputarent apud se, quantum damni illis, qui frumentis
Mtis. v. sermae. carere nequeunt, praesertim Hollandis, inferretur, addens plu
rima, quae conveniebant. Post hoc colloquium descenderunt ad 3000 flor.
Ego vero dicens, me id ex me et sine m andato facere, obtuli illis a p ud F uggaros in unius anni spatio 1000 flor., quemlibet pro 20 gr. nostris com putando;
illis adderem 150 flor., quos curarem solvi a tem pore factae compositionis intra
21 dies, reliquum per anni unius intercapedinem pro d uob us terminis. Et ad
eum m odum omnis ista differentia, quae a novem annis duravit cum damnis
et interesse utriusque partis, est penitus exstincta et abolita litteraeque desuper
confectae et mihi m agn ae gratiae habitae. Istiusmodi per me facta concordia
caesari et om nibus provincialibus fuit adm odum grata. Q u um qu e venissem
ad caesarem, dicens, me ea in re Mtem. ejus deinceps non molestaturum, sub
risit grato vultu respondens, m e valde bene fecisse, et sic etiam utrisque su b
ditis, ut in pace et commerciis suis m anere possent, optime convenire. Et revera
nisi hoc sic esset confectum negotium , arrestum n u nqu am fuisset solutum
neque Dordracenses ad judicium Mtis. v. sermae., ubi lis fuerat contestata,
remissi, quum contestationem litis Dordracenses constantissime negareut et
adhuc, facta concordia, non planis verbis solum, verum etiam multis juram entis
negant. Feci id ea in re, qu od potui, ne ex talibus scintillis gravius incendium
oriretur.
Q u u m q u e jam nihil agendum hic restat, quam Caucasus iste, vel Serici
Mons, in quo totus contabui, et quidquid habere potui, absumpsi, gravibus
m e indies implicans debitis, et quum de hoc M onte hucusque Neapoli nihil
sit tractatum neque forsan tractabitur, pro sum m a aequitate, qua utitur Mtas.
v. serma. in omnes, in eos etiam, qui illam nunquam viderunt, supplico h u
millime eandem aequitatem, quum gratiam obtinere non possim, mihi inpartiat,
quo tandem ex hoc tam diuturno exilio revocatus redire et officio m eo suscepto
satisfacere p o s s im ; diutius enim n equ aq uam possum subsistere, n eque si vellem,
possem, neque si possem, rebus meis ulterius expediret et fortassis postea
cum ignom inia a creditoribus om nibus rebus meis exutus fugere h in c potius,
quam abire, cogerer. Q uaproter iterum atque iterum enixissime et humillime
Mti. v. sermae. supplico, dignetur tandem et ob am orem dni. nostri Jesu Christi
mei misereri et non permittere diutius me hinc absumi. Accepi superiori die
ad tres menses futuros Julium, Augustum et Septem brem, ratione provisionis
meae 300 ducatos, de quibus in hodiernum diem pauci mihi restant supra
30 coactusque sum iterum, ut vocant, facere finantiam et novis m e onerare
debitis, quo in coepta opinione et reputatione ad honorem Mts. v. sermae. et
regni vivere possim usque ad Septembrem. Q u o d si ulterius mihi m anendum
erit, vereor, ne potius fugiendum mihi sit, quam m anendum . H anc quaeso
m eam angustiam et sollicitudinem Mtas. v. serma. apud se clementer perpendat
et alium quem piam mittat industriorem, quam fuerat ille novissimus, ut eum
instituere possim, ne putetur hic in Polonia non esse alios, praeter me, qui
aliquid possint, quum tot sint et docti atque rerum gerendarum periti viri in
aula
15*
228
aula Mtis, v. sermae., quot forsan in majoris quidem regis aula (non) inveniuntur.
Proinde hanc m eam tam seriam et profundissimam animi mei deprecationem, ne
dicam deplorationem, Mtas. vestra serma. saltem pro aequitate sua,'si g ra tia n fn o n
merui, admittat et hanc m eam vehementiorem scriptionem, quam necessitas
et dolor extorquet, clementer suscipiat et boni consulat. Et si nihil aliud est,
quem adm o du m sunt plurima, quae m e com m ovent et officiunt, hoc unum satis
mihi acerbum est, quo d fere jam in 8 annis Mtem. v. sermam., dom inum meum
naturalem, non viderim. Q u am hoc amanti dom inum suum grave est, in hoc
exilio satis sum edoctus.
De hac nova secta in Germ ania, quae n eque baptism um neque^verbi Dei
contionem aut aliquod sacram entorum admittit, somniis duntaxat et spectris
intenta, Mtas. vra. serma., quae propinquior est, jam habet, ut reor, scientiam.
Est mira Dei plaga, qui tantum imperii im m undis spiritibus in hom ines a d
mittit, nem o tam en est n eque hic in aula caesaris, qui ista multum curet. Adeo
obcaecatum est cor nostrum.
Alia ad praesens scientia digna Mtis. v. sermae. non occurrunt, quam q uod
m e humillime sermae. Mti. vrae., ut dno. m eo clementissimo, com m endo et
rogo, stipendium equorum meorum , ut scripsi in novissimis dno. Nibschicz,
persolvi committat, ut saltem aliqua ex parte debitorum m eorum possit fieri
solutio. H abeatque celerioris reditus mei per Christum dnum. nostrum ratio
nem. Qui Mtem. v. sermam. quam diutissime in longaeva salute et felicitate
conservet. Amen. Ex Bruxellis celerrime XX Julii anno dni. MDXXXI.
I n s c h e d a : Accepi heri has litteras inclusas ab illmo dno. Ludovico,
duce Bavariae, quibus meis tandem ad tot exhibitiones, ei toties a me factas,
respondet. Ego quidquid u nquam litterarum ad illum dedi, ex nulla com m is
sione, sed tanquam ex m e sem per scripsi, u n de se jam tum dem um declaravit,
se ad m atrim onium cum serma. filia Mtis. vrae. bene affectum, quum et h o nori
ficum sibi esset futurum, ea in parte affinitatem contrahere, hoc tam en sibi
esse maxime reputandum , fratrem suum jam duos habere heredes masculos et
in dies plures nasci posse, qu od si ipse etiam conjugio se implicaret et filios
susciperet, u nde illi pro decoro statum suum sustinere possent, quo ducatus
Bavariae no n scinderetur? si vero a Mte. v. serma, tantum terrarum et s u b
ditorum habere posset, ut com m ode cum suis futuris posteris viveret, q u em ad
m odum sibi aliquando spes data fuit, propensus esset, se illuc conferre et sic
se gerere, pro com m odo rei Christianae juxta suam facultatem, ut honesto
christiano principi bene convenit. Ex eo responso Mtas. v. serma. satis liquide
intelligit, quid petat, rescripsique ei habens gratias, quod me de m ente sua
certiorem reddidisset, me daturum operam, ut hanc propensionem et volun
tatem ejus in illorum perducerem notitiam, qui super his cum Mte. v. serma.
tractarent, et quidquid in his ab eadem Mte. vra. obtinerent, mihi rescriberent,
quo eum vicissim certum facere possem, accom odando omnia voluntati divinae,
quae potissimum in matrimoniis contrahendis vim suam exercet. Haec egi cum
dno. duce ex proposito Mtis. v. sermae.; si quid ulterius per me vult fieri,
fides et sollicitudo m ea non deerit. Litterae inclusae sunt m anu propria ipsius
dni. ducis scriptae, quem ad m o dum et aliae, quas novissime Mti. v. sermae.
transmisi. Si usui non erunt, in om nem eventum, oro, ut mihi remittantur.
Datt, ut in litteris etc.
229
242.
230
Mitto insuper et aliud exemplum litterarum reverendissimi domini Nicolai
Gerendi, episcopi Transsilvanici, hominis eruditi et sobrii rerum que Hungaricarum periti1). Doleo, q uod mihi redditae non fuerunt, dum hic esset dom i
nus Sigismundus, orator regius.
C om m endo me in gratiam illmae. Do. vestrae, quam optime ac felicissime
cum serenissima principe et dulcissimis liberis gratissimisque familiaribus valere
cupio.
De aliis rebus, quas dom inus Nypczicz ab illma. Do. vestra attulerat, idem
m andato regio rescribere debet eidem illmae. Do. vestrae. Cui me iterum
atque iterum com m endo. Datum Cracoviae vigesima prima die Julii, anno
Dom ini MDXXXI.
Cristophorus de Schidlowicz, castellanus
et capitaneus Cracoviensis, ac regni Poloniae cancellarius etc.
vestrae illmae. D. totissimus servitor et frater, m anu sua.
243.
231
m eae sero perlatae fuerunt ad illius illmam. D o m in a tio n e m ; tam en utique red
ditae sunt illius gratiae salvae et incolum es; quibus intellectis dux Carolus
praeterita eb d o m ad a misit ad me duos oratores suos, nobiles viros, dom inum
Venceslaum Buchoviecz et Scipionem, hom inem eruditum, per quos signifi
cavit, se am bire virginem, ut detur filio in u xorem ; et ut Mtas. regia et ipsa
dux mitterent suos fideles, qui perspicerent, in quibus bonis dos duci Annae
monstrari et inscribi debeat.
Haec quum se ita habeant, volui illmae. Do. vestrae om nia aperte et sin
ceriter aperire, ne forsan quis suspicari possit, me hoc negotii illustrissimae
Do. vestrae, intercipere velle, quod certe n un quam fuit nec erit mentis m e a e ;
nec adeo fatuus sum, ut non intelligam, q uod sit hoc, se in alterius provinciam
im pudenter ingerere.
Vera sunt haec, ita me deus juvet, quae scripsi. Atque ita rogo illmam.
Do. vestram, velit aequo ferre animo, quod ego rem istam fuerim aggressus.
Si placet, cedam juri et liti, nam non spero inde proprium com m odum , nisi
hoc, quo d virgo nupta erit et regia Mtas. hoc liberius, quum illa elocabitur,
co m m oda sua in illo ducatu procurare dignabitur.
C om m endo me illmae. Do. vestrae, uti dom ino et fratri meo clementissimo.
Ex arce Cracoviensi in profesto divae Mariae M agdalenae anno etc. XXXI1).
Christophorus d e Schydlowiecz, castellanus
et capitaneus Cracoviensis, regni Poloniae cancellarius,
vestrae illmae. D. totissimus servitor et frater, m anu sua.
244.
Bibi. ks. Czartor. kod. 1601 (list oryginalny z wlasnor. podpisem Bony).
Bona, Dei gratia regina Poloniae, m agna dux Lithvaniae, Russiae totiusque Prussiae, Masoviae etc. domina.
Rnde. in Chro. pater, sincere nobis dilecte. Tametsi superioribus multis
litteris nostris, ad Stem, tuam datis, m entem nostram in rebus nostris istic
expediendis satis explicaverimus, tam en quum ad sacram caesaream et catho
licam Mtem. a serenissimo principe dom ino et conjuge nostro colendissimo
iste proficisceretur cubicularius, noluimus praetermittere, quin per eum Stem,
tuam hisce litteris nostris inviseremus, quibus illi significandum duximus, nos
magnifici Ludovici Aliphii, regii ac nostri oratoris, habuisse proximis diebus
litteras, Bari ultima Aprilis datas, quibus inter alia scribit, negotium nostrum
Montis serici in concilio collaterali jam tunc agi coeptum esse, seque daturum
operam, ut q u a n to c iu s. finiatur. Si igitur pro parte nostra, ut juste fieri de
beret, decretum fuerit, bene quidem, sin secus, curabit Stas, tua, ut sacra cae
sarea Mtas. pollicitam gratiam in ea re exhibeat nobis, qua obtenta nobis
significet interimque laboret, ut pro servitiis nostris sum ptuosis illas pecu nia
rum summas, si illi temerarii et rebelles declarati fuerint, alioquin Dohanani,
Trani,
>) D. 22. 7. 1531.
232
Trani aut m onopoli utifruendam et possidendam nobis largiatur Mias. sua.
Q u o d ubi Stas, tua cffecerit, M ontem sericum nostrum scilicet et sum m as
ipsas aut D ohanam expediverit, illam sacra Mtas. regia et nos revocabim us;
cures itaque Stas, tua primum om nium M ontem Sericum expedire et nos cer
tiorem reddat. Sum m ae autem ipsae vel D o hana in valcdictione Sti. tuae
expediri possunt, nunc solum bona fundam enta faciat et bene valeat. Dat.
Cracoviae die XXII Julii MDXXXI.
Bona regina sr.
Dat. Cracoviae 22 Julii, red : Bruxellis 31. Augusti.
245.
Rme. in Chro. pater et dom ine dom ine fautor gratiose ac modis om nibus
honorande. P ost obsequentis animi et paratissimae operae officiosam sedulamque com m endationem praemissam. Magcus. dnus. Laurentius Myschkowski
filium suum praesentium exhibitorem isthic ad aulam caesareae Mtis. famulatum
mittit, qui mihi est vinculo sanguinis, puta ex sorore patruelis, conjunctus et
quem in loco genuini filii habeo, cui ut pater nativus filio quam optime con
sultum cuperem. Hunc itaque inter ceteros, qui suas ad vram. r. D. dederunt
intercessorias litteras, vrae. r. D. diligenter com m endo ac m agnopere rogo, d i
gnetur eum vra. rma. D. in gratiam suam suscipere et benigne tractando curam
illius agere, atque de m anibus suis in servitium tradere, uti ex petitionibus et
litteris patris ejus latius accipiet vra. r. Dominatio. Confido in gratia vrae.
r. D., aliorum intercessorum et meae petitionis causa id vram. r. D, facturam.
Q u o d ego u na cum parente ejus vrae. r. D. mereri om ni studio obsequii volo,
ad datam que occasionem, ubi et quando vra. r. D. jubere dignabitur, reservire
pro viribus studebo. Cum his me et servitia m ea vrae. r. D. studiose co m
m endo, quam optim e ac diutissime valere precor. D atum Cracoviae die d o
minico in crastino sanctae Mariae M agdalenae anno Domini 15311).
Ejusdem vrae. rmae. D. servitor Andreas comes de Thanczin, palatinus
Cracoviensis.
Dat. Cracoviae 23 Julii, red.: Bruxellis ultim a Augusti.
246.
Bibi. ks. Czartor. kod. 1601 (list orygin. z podpisem wlasnor. Bony).
Bona, Dei gratia regina Poloniae, m agna dux Lithvaniae, Russiae, Prussiae,
Masoviae etc. domina.
Rnde, in Christo pater, sincere nobis dilecte. Mittit istuc ad Stem, tuam
generosus Laurentius Miscowski, castellanus Byecensis, de sacra Mte. regia,
dom ino
') D. 23. 7. 1531.
233
dom ino et conjuge nostro colendissimo et nobis bene meritus, filium suum
Nicolaum , quem Sti. tuae diligenter et ex anim o com m endam us, cupientes, ut
eum istic favore suo complectatur et ad curiam caesaris tradat, si fieri poterit,
sin minus, ex tunc alicui, qui a pud caesaream Mtem. non parvae authoritatis
esset, q uem ad m od um Stas, tua in rem ejus com m odius futurum noverit, quo
in illa aula versatus aliquandiu, bonis moribus imbutus, ad patrios penates
redire possit. Q uandiu autem Stas, tua istic immorabitur, ejus bonam rationem
habeat eu m qu e promoveat. Reliqua ex litteris ipsius castellani cognoscet Stas,
tua. Dat. Cracoviae die XXIV mensis Julii MDXXXI.
Bona regina sr.
Dat. Cracoviae 24. Julii, red. Bruxellis 31 Augusti.
Sigism undus etc. Significamus etc. Quia quum suborta fuisset diffe
rentia inter venerabiliem Lucam, abbatem Plocensem ejusque conventum ab
una et subditos illius, incolas villarum Przibiszewo, Przibisovicze et Osuchowo
parte ab altera, com m iseramus eam ipsam differentiam reverendo in Christo
patri dom ino Andreae, episcopo Plocensi, discutiendam, qui satisfaciendum
commissioni nostrae vocatis ad se partibus praedictis auditisque illarum fpropositionibus et responsis tulit inter eas decretum et sententiam suam in hunc,
qui sequitur, m odum. Andreas, Dei gratia episcopus Plocensis, significamus
tenore praesentium quibus expedit universis, q u o m o do dum ex com m issione
sacrae Majestatis serenissimi principis et domini domini Sigismundi, Dei gratia
regis Poloniae, m agni ducis Lithuaniae, Russiae, Prussiae M azoviaeque etc.
domini et heredis, per quam nobis sua Majestas committere et m andare dignata
est, quatinus controversiis et differentiis, quae inter venerabilem dom inum
Lucam, abbatem P locensem et conventum ipsius ex una et km ethones de
Przybyszewo, Przybyszewicze et Ossuchowo super nonnullis libertatibus, quibus
se op pidanos gaudere et uti debere contendebant, et maxime an pro oppidanis
vel villanis censendi essent, partibus ex altera exortis finem debitum im p one
remus, vocatis ad nostri praesentiam tam abbate quam praefatis incolis pro
tribunali immedio venerabilis capituli nostri Plocensis, tunc capitulum generale
celebrantis, sederemus, tandem dom inus ab bas praefatus reproduxit duas
sententias, ex quibus utrisque evidentissime apparuit, quod privilegium certum,
per q u o d incolae praedicti se pro oppidanis habere praetendebant, fuit
jam dudum caseatum et annullatum ex multis legitimis causis, dictique cm ethones
non pro oppidanis sed villanis pronuntiati et ad labores rusticanos co ndem
nati, ex adverso km ethones produxerunt litteras sacrae Majestatis regis, per
quas sua Majestas significat et testificatur, Majestati su ae relatum fuisse per
magnificum dom inum Laurentium de Prasm owo, palatinum Mazoviae, unum
ex commissariis ad has differentias deputatum , eadem villa Przybyschewo h a
beret antiqua privilegia ducatus pro oppido, quod ideo eisdem litteris mandavit
abbati
234
abbati et conventui, quatenus incolas praedictos pro oppidanis censerent, quod
ad labores rusticanos n on cogerent, multasque allegationes et responsiones
partes praefatae hinc inde coram nobis fecerunt et varia scripta ad hanc causam
necessaria exhibuerunt, nos auditis illorum allegationibus, propositis et responsis,
visisque ac cum debita maturitate recensitis et discussis om nibus litteris, privi
legiis m unimentisque quibusvis coram nobis exhibitis et productis de consilio
et consensu venerabilis nostri (capituli) et unanimi om nium eorundem voto
ad hoc accedente, ac quorundam aliorum saecularium tunc nobis assistentium
attento, quod incolae praefati nulla saltem legitima ducalia privilegia super
oppidum ostendebant, considerantes etc., quo d secunda sententia, quae
magnificus dom inus Laurentius de Prasm owo, palatinus Mazoviae praefatus,
cum ceteris commissariis pro dom ino abbate contra incolas praedictos tulit,
fuit et est sigillo et m anu propria ipsius domini palatini Masoviae obsignita,
in Dei nom ine sententias duas pro parte domini abbatis et contra colonos
ipsius praefatos latas confirmavimus et approbavimus, prout confirmamus et
appro bam us dicimusque, decernimus, diffinimus et pronuntiam us praefatis
colonis, nullum u nquam jus civitatis competiisse nec competere et ob hoc
non pro oppidanis, sed villanis censendos fore et censeri debere ac ad
labores rusticanos et villanos, ad quos ex antiquo obligabantur, cogendos fore
et compellendos, prout cogimus et compellimus litterasque serenissimi domini
regis nostri, de quibus supra mentio, illis in conventione generali Pyotrcoviensi infra octavas Trium R egum anno Dom ini millesimo quingentessim o tri
cesimo primo concessas et quod se in relatione praefati dom ini palatini M a
zoviae fundant, quae relatio sive ipsius domini palatini, quam ipsemet m anu
propria et signeto ac duo alii commisarii ipsius sigillis suis obsignaverit ac
m odernae ipsius domini palatini confessioni directe est contraria et ita erronea,
km ethonibus praefatis non posse suffragari nec aliquo adjutorio esse decrevimus,
prout decernim us per praesentes. Q u ae om nia et singula vobis om nibus et
singulis, quibus interest, intererit et interesse poterit quom odolibet, in futurum
intimamus, insinuamus, notificamus et ad notitiam indubitatam deducim us et
deduci volumus per praesentes. In cujus rei testimonium sigillum nostrum
praesentibus est subim pressum
Datum et actum in Ploczka in ecclesia nostra
cathedrali Plocensi et in loco capitulari feria quinta post festum sancti Stanislai
episcopi et martyris passionis anno domini millesimo quingentesim o trigesimo
primo, praesentibus ibidem et tunc nobiscum assistentibus venerandis ac o m n i
bus dominis Paulo Popyelski, archidiacono, Stanislao de Strzelcze, decretorum
doctore, scholastico, Petro de Cossobudi, cancellario, Nicolao de Brolino, d e
cretorum doctore, archidiacono Polthoviensi, praelatis, necnon Jo an n e Vithynski,
vicario nostro in spiritualibus et officiali generali, Jo an n e Zaluski, Martino
Lypski, Nicolao Zukowski, praeposito ecclesiae collegiatae Varschoviensis, Petro
Kuklynski, Bartolom aeo Bromyerski, juris utriusque doctore, Nicolao Strozewski, Stanislao Zaleski, Bartholom aeo Lypovyecz, Jo a n n e Corczbogk, praeposito
ecclesiae collegiatae Michaelis, Francisco Golynski, Derslao Gosthkowski, J a
cobo Brozowski, Nicolao Trabski, Adamo Voschnyczki et Nicolao Thlubyczki,
praelatis et canonicis ecclesiae nostrae cathedralis Plocensis, necnon generosis
et
235
et nobilibus viris dom inis M artino Sczawinski, m arschalco curiae nostrae,
Jo an n e Nosilski, thezaurario Zakroczim ensi, A lberto Gawlowski, Jo an n e Syem ienski, Vitho D rosdzynski et P etro Vedelicio de O borniczi, ad praem issa
assessoribus adhibitis, et Laurentio Zam brzuski, diocesis Plocensis clerico, sacra
apostolica auctoritate publico et venerabilis capituli Plocensis notario, praesentis
actus coram nobis scriba.
Q uam quidem sententiam m em oratam dom ini episcopi Plocensis inter
partes praefatas rite et rationabiliter latam , nos S igism undus etc. praefatus in
om nibus illius punctis, clausulis et articulis ac toto illius tenore approbavim us,
ratificavim us et confirm avim us approbam usque, ratificam us et confirm am us, d e
cernentes ipsam sententiam ro b u r debitae firm itatis perpetuo obtinere incolasq ue villarum praedictarum pro villanis et (non) civibus haberi debere ac reputari.
In cujus rei testim onium sigillum nostrum praesentibus est appensum . D atum
Cracoviae feria secunda in vigilia festi Sancti Jacobi, anno D om ini m illesim o
quingentesim o tricesim o p rim o 1). Relatio reverendissim i in C hristo patris dom ini
Petri Thom iczky, episcopi Cracoviensis et regni P oloniae vicecancellarii.
248.
Tcki G orskiego, nr. 1479 (odpis G orskiego). Kod. Sap. VIII, 261.
Kod. Op. XIII, 119. Kod. Karnk. XIII, 119.
R everende in C hristo pater etc. P aulo ante, quum hic ap u d nos oratorio
m unere fungeretur m agcus. H ieronim us de Lasko, palatinus Siradiensis, inter
alia, q uae nobiscum nom ine serm i. Joannis, regis sui, egit, postulavit a nobis,
ut oratoribus, quos ad caesaream M tem. suo nom ine m ittere vellet, publicae
fidei litteras in hanc sententiam procurarem us, ut non solum ire et redire tuto
possint, sed ut istic etiam in debito honore et existim atione haberentur. In
quo quum n eg areno bis operam non licuit, m ittim us praesentem nuntium nostrum
cum litteris ad caesaream M tem ., quibus etsi Mti. suae de his ipsis publicae
fidei litteris concedendis scribim us, vestrae tam en Pti. com m ittim us, ut bis etiam
nom ine nostro id ab illius Mte. petat operam que suam faciat, ut eaedem litterae
in b o n a form a scriptae per hunc nuntium ad nos m ittantur. C redim us enim
nulla alia de causa oratores praedictos istuc profecturos, quam ut concordiae
rationibus ex consilio et auctoritate Mtis. caesareae prospiciant, utque p raem o
n ean t illius M tem. de his, quae vel com m odum vel periculum reipublicae
Christianae afferre posse videantur.
C eterum quum ab aliquot supra m ensibus illustris princeps, in Prussia"dux
et nepos ex sorore noster, per oratorem suum nobis declaravit, quod m onitorio
poenali ratione terrarum Prussiae et ad instantiam novi m agistri seu ad m in i
stratoris designati ordinis S anctae M ariae T heutonicorum perem ptoriaque cita
tione fuerit ad judicium cam erae im perialis accersitus, postulavitque a nobis,
ut et consilio et auxilio in ea re nostro illi adessem us, suggerens nobis m odos,
rationes et consilia, quibus et illius institutum et nostrum jus, q u o d in terris
illis P russiae habeam us, defendere d eb eam u s: ad cujus rei curam perm ovet
nos
) D. 24. 7. 1553.
236
nos quidem et necessitudo, qua nobis nepos est conjunctus, et ju s nostrum ,
quod in Prussiae terris habem us, sed in ista tam en illius a religione discessione
verem ur, ne ndstram causam simul cum illius negotio defendentes invidiam
aliquam vel sinistram opinionem apud innocentissim um et castissim ae religionis
caesarem incurram us. Q uare m ittim us ad vestram Ptem om nia ipsius illustris
dni. ducis Prussiae consilia in scriptis redacta et com m ittim us ei, illis perlectis
ea in defensionem juris nostri et caitsae nepotis apud caesaream M tem . agat,
quae vestrae Pti pro captu ingenii et prudentia sua tum ad rem pertinere, tum
ex dignitate nostra esse m agis videbuntur.
F acerem us non inviti, quod vestra Ptas. crebris suis litteris nos rogat, ut
illam tandem ad nos revocem us, verum quia iste indutiarum in regno U ngariae
receptus annus et alia m agni m om enti negotia m ultiplicarunt nobis occasionem
saepius agendi cum caesarea Mte., quod, ubi isthinc Ptas. vestra abesset, ita
com m ode et utiliter per alium praestare non possem us, quare illam hortam ur,
ferat adhuc m oram istam patienter, quam diu istic in G erm ania caesarea Mtas.
perseverabit, vel quam diu publica m ajora negotia non transigerentur. Q uum
enim aut caesaream M tem .fin H ispaniam abscedere aut m ajora negotia a b
soluta esse cognoverim us, nihil m orabim ur, Ptem . vestram revocare. Q uam
interim in gratia et benevolentia nostra regia conservabim us, prout hactenus
fecimus. Cracoviae, 25 Julii anno dni. 1531, regni nostri 25.
249.
237
Stanislao O lyesnyczki; scholastriam Sandom iriensem contulit etiam M tas. sua
dno. Slanislao Tarlo, adem pto illi plebanatu Sandom iriensi, quem M tas. reginalis Italo cuidam im petravit. Scholastriam autem Lanciciensem , insigne sacer
dotium , quod dnus. episcopus C ujaviensis, archiepiscopus G nesnensis designa
tus, hactenus tenuit et habuit, M tas. regia contulit d n o .|N ic o la o Sam osczki,
qui praeposituram V oynicensem resignavit dno. Vilhelm o Jaroczki, reginalis
Mtis. servitori, de quibus om nibus in Urbem pro confirm atione m agnis itine
ribus m issus est nuntius.
S aepius contuli cum Mte. regia de reditu Dtionis. vrae. rm ae., quam cupio
ex anim o tandem videre incolum em , sed M tem . suam adducere non potui, ut
ad revocationem rm ae. Dtionis. vrae. hoc tem pore consentiret, nam quum ita
factum est, quod post m issum in H ispaniam dnum . Leviczki tam diu a caesare
no n discessit Dtio. vra. rm a., qu o ad G erm aniam descenderet, arripuit occassionem
M tas. sua propter m ulta ardua R eipublicae~negotia D tionem . vram. rm am . istic
retinendi, quam scit pro h onore et ex dignitate sua istic om nia curare. N unc
etiam et aliud in prospectu habet M tas. s u a ; si enim concilium generale forte
celebrabitur, adjuncto alio quopiam oratore ad latus Dtioni. vrae. rm ae., nem o
m elius et m andata referre et locum Mtis. regiae cum dignitate sustinere praeter
illam posset, quae per tot annos optim e didicit, quid in istis excelsis locis et
aulis facere et dicere cum decoro conveniat. Q uare ego Dtionem . vram. rmam.
plurim um rogo, non fastidiat aliquantisper m uneris istius sui curam , paulo
enim tem pore adhuc exacto, quum caesar G erm aniam relinquet, Dtio. vra. rma.
cum sum m o om nium plausu et suo ingenti honore ad cum ulatam Mtis. regiae
et reginalis gratiam huc revertetur felix. C eterum com m endo ex anim o vrae.
rm ae. Dtioni. filium dni. Petri Dluski, mei boni servitoris, et cupio illam bene
et feliciter valere. Dat. Crac. 25 Julii 15311).
Rme. dom ine, am ice charm e. et observande. D abit (uti m ihi persuadeo)
veniam D. v. r., quod ad illam rarius scribo, quam m utua am icitia nostra p o
stulet. Nam quem adm odum anno superiore excusavi' non incuria neque negligentia hoc adm ittitur, sed partim avocantibus curis, partim quod ignorem ,
q u an d o ad eam nunctii proficiscantur, vel m e contingit abesse ab a u la ; u t
cum que tam en accidit, velim de m eo erga se am ore v. r. D. hoc sibi p ersu a
deat, quod de fratre germ ano, m e videlicet nihil non facturum , ubi possem
com m odare honori, rebus et fortunis v. r. D om inationis. Cui hoc quoque
adnunctiare volui, me ante non m ultos dies ex ordinatione divina et serm orum .
principum nostrorum clem entia per sublim ationem in episcopatum Prem islien
sem auctum esse dignitate pontificali. S ublato etenim e vivis rm o. olim archipraesule G nesnensi, surrogatus est illi d. C ujaviensis, et h uicsuffectus d. Karnkowski, m eus praecessor. H aec ideo v. r. D. significo, quod non dubitem ju
cundam esse ei m eam provectionem , quae etsi absque opim is proventibus sit,
tam en
') Dat dopisal w kodeksie Gorski.
238
tam en quia per hanc scalam plurim i m ajora conscenderunt, ego q u o q u e spe
hac fretus, cogor in aula adhuc versari, ita enim sum obstrictus. D e revoca
tione D. v. r. per om nem occasionem supplico principibus nostris, quorum
m entem jam ad hoc cerno esse propensam , ut jam tandem finem faciant citto
laborum et exilii tam diuturni v. rm ae. D., cui precor felices annos. Dat.
C racoviae XXV Julii anno D om ini MDXXXI.
V. r. D. Jo. Choienski, e. Prem isliensis, ssrt.
Rmo. dom ino dno. Joanni, D ei gratia epo. Culm ensi, apud caesaream M ajestatem sermi.
regis Poloniae oratori, am ico carissimo et observando.
Dat. Cracoviae 25 Julii, red.: Bruxellis ultima Augusti.
251.
Teki G6rskiego, nr. 1480 (odpis G orskiego). Kod. Sap. VIII, 255.
Kod. Op. XIII. 104. Kod. Karnk. XIII. 105.
Serm e, ac excelentissim e princeps etc. Q uum hic nonnulla alia hoc tem
p ore ap u d nos ageret orator sermi. Joannis regis, egit hoc etiam diligenter,
ut intercessione et opera nostra apud serm am . M tem. vestram interposita obti
nerem us publica fide litteras oratoribus, quos a se isthuc ad M tem . vestram
serm am . m ittere vellet. Q uam operam quum honeste negare illi non potuim us,
m ittim us ad M tem , vestram praesentem nuntium nostrum , a qua m ajorem in
m odum rogam us, ut publicae fidei litteras hisdem oratoribus illius concedere
dignetur, quibus illi freti et venire ad M tem. vestram serm am . stareque et mdrari ap u d illam et rursus ad propria redire tuto et sine offensione aliqua vale
ant. In quo non m odo nobis gratificabitur M tas. vestra serm a., sed publicis
etiam rationibus non m ediocriter consulet et com m odabit.
C eterum in aliis negotiis nostris nostro nom ine ap u d M tem. vestram re
ferendis, n e scribendo m olestiam illi afferam us, com m isim us reverendo patri
dno. Jo an n i D antisco, episcopo Culm ensi, oratori nostro, ut illa om nia bis Mti.
vestrae serm ae. per occasionem exponat. Cui dicenti ut attentionem benevolam
accom odare et fidem indubiam praestare velit serm a. M tas. vestra, illam dili
gentissim e rogam us. Q ii nos vicissim om ni officio et observantia nostra ad
om nem occasionem praesto futuros pollicem ur. C om m endam us nos am ori et
benevolentiae fraternae serm ae. Mtis. vestrae. Q uam in sum m o isto celsitudinis
gradu sem per felicissim am et quam diutissim e salvam ac incolum em esse v e
hem enter optam us. D atum C racoviae, 25 Julii anno dni. 1531, regni nostri
an n o XXV.
239
serm am . et illius adversarium m agno etiam im pendio nostro suadendo cura
bam us, quam assidua utrinque arm orum concertatione, in q u a praepeditos et
inflam m atos dissidentes anim os neque ad pacem am plectendam flectere neque
a bello vicissim exercendo persuasione cohibere valuim us. Q u o d im pedim en
tum quum annales indutiae m utuo consensu utrinque n u p er receptae sustulisse
videantur, firm e nobis persuadem us, anim um q uoque tam vestrae Mtis. serm ae.
quam illius adversarii fore ad concordiam et pacem nunc, quam antea, longe
propensiorem . In qua quidem occasione, ne tem pus ad rem bene gerendam
com paratum nihil agendo inaniter absum atur, operae pretium nos facturos
censuim us, si jam ea, quae ad concordiam attinent, apud M tem . vestram agere
et prom overe incipiam us. Q uoniam vero ea sem per fuit in ista re instituti
nostri ratio, ut nihil tem ere vel im portune et non explorata prius voluntate
Mtis. vestrae serm ae. inchoem us, priusquam ad alia quaecum que descendam us,
p raem ittendum hunc cubicularium ad M tem. vestram serm am . duxim us. Q uam
plurim um rogam us, ut deliberationem anim i et cogitationis suae nobis aperire
velit, an negotium concordiae inter se et suum adversarium aggredi per nos
cupiat et q uibus m odis, quove in loco, vel an per oratores facere et inchoare
n os id velit, u t cognito Mtis. vestrae consilio nos qu o q u e officium nostrum
recte ad necessitatem accom odare et pro occasione m oderari valeam us. Q uod
vestram serm am . M tem. pro ea, qua est in rem publicam Christianam afflictam
et calam itosam pietate, facturam esse non dubitam us. C ujus nos am ori ex
anim o com m endam us optam usque, ut D eus om nipotens M ajestatem vestram
serenissim am servet sem per cum suis om uibus incolum em et felicem. D atum
C racoviae die XXV m ensis Julii anno dni. 1531, regni vero nostri X X V 1).
S igism undus rex subscripsit.
253.
Teki G orskiego, nr. 1475 (odpis G orskiego). Kod. Sap. VIII, 251. Kod. Jag. 257. Kod.
Op. XIII, 94. Kod. Karnk. XIII, 102.
Q uum retulisset nobis m agcus. Jeronim us de Lasko, vajew oda Transsilvaniensis et palatinus Siradiensis et orator Mtis. vestrae serm ae., com prom issum
fuisse in nos per utrosque com m issarios V issegradi n u p er congregatos de co n
troversia ratione castellorum per M tem . vestram serm am . diebus, qui indutias
trim estres et annales m ediabant, interceptorum postulassetque a nobis Mtis.
vestrae nom ine, ut id ipsum m unus arbitri susciperem us, fecim usque id non
inviti vestrae M tis. c a u s a : verum quum tanti m om enti negotium sententia dif
finire non m odo sit difficile, sed plerum que odiosum , m aluissem us id jam per
dictos com m issarios com positum et transactum audire, quam de illo judicio
nostro arbitrari, satisfacientes desiderio Mtis. vestrae pronuntiavim us sententiam
nostram arbitralem . Q uam cum praesentibus scriptam et obsignatam Mti.
vestrae m ittim us.2) A qua plurim um rogam us, ut illam boni consulere et sine
offensione et disciplicentia approbare velit.
N os
') W kodeksie Jagielloriskim mylna data 25 Junii. 2) Cfr. nr. 238.
240
N os enim hoc, q u o d edixim us, m agis ad rem pertinere, quam quidquam
aliud judicavim us. V erebam ur siquidem , ne alia sententia prolata vel invidiam
nobis com pararem us vel ad concordiam conciliandam aditum praecluderem us,
praesertim quum hoc tem pore et Mtis. vestrae serm ae. et adversae partis b en e
volentia indigeam us, ut in suadenda et concilianda concordia et pace proficere
possim us. Id quod M tem . vestram pro bono publico facturam esse confidim us.
C ujus nos am ori et benevolentiae fraternae com m endam us optam usque ex anim o,
ut et felicissim a sit sem per et optim e salva ac incolum is.
D atum C racoviae XXV Julii 1531, regni nostri 2 5 1),
254.
Teki Gorskiego, nr. 1481 (odpis G orskiego). Kod. Sap. VIII, 252. Kod. Op. XIII, 103.
Kod, Karnk. XIII, 104.
255.
Teki Gorskiego, nr. 1483 (minuta M aciejow skiego z poprawkami Tom ickiego) Kod. Sap. VIII,
313. Kod Op. XIII, 175. Kod. Karnk. XIII, 177.
241
q u o d ad castri M arienburgensis provisionem attinet, res haec est nobis curae
et post paucos dies m ittem us illuc hom inem nostrum , qui illa ratione, ut p r a ?
fectus fuit olim G olaw inski et Jacobus Rosnow ski, arci M arienburgensi praesit.
A bsente enim capitaneo, m agnifico palatino Posnaniensi, et aegro existente
castellano G edanensi, expedit, ut arci illi nostrae ita consulatur.
C eterum de contributione veteri retenta m andavim us dom ino B alinski, ut
illam serio et procul om ni cunctatione exigat. N am ea in solvendo negligentium
tarditas est nobis perm olesta et, nisi propediem de residuo respondeatur debite
a contum acibus, im punitum id nos relinquere illis non patiem ur.
D e cisa in B ransberk, civitate P aternitatis vestrae, im posita, quid aliud
nu n c constituere debeam us, non intelligim us, nisi ut P aternitas vestra seq u e n
tibus annis illam exigi faciat, quam nos, q uando erit plene exacta, arbitrio
nostro distribuem us. B ene valeat P aternitas vestra. C racoviae die XXV Julii
an n o 1531, regni nostri XXV.
256.
Teki Gorskiego, nr. 1482 (minuta M aciejow skiego z popr. Tom ickiego). Bibi. ks. Czartor. kod.
403 (list oryginalny). Kod. Sap. VIII, 312. Kod. Jag. nr. 272. I<od. Op. XIII, 174.
Kod. Karnk. XIII, 176.
T o m u s X III.
16
242
Q uod vero tam liberaliter m ecum egit D. vra. rm a. in causa scribae et
servitoris mei Alberti Kijewski, plurim as illi ago et habeo gratias. R eputo enim
id ab sincero illius erga m e affectu et singulari benevolentia proficisci. Q uod
q uanto m agis m ecum cogitans agnosco, tanto chariorem m ihi benevolentiam
et am icitiam D. vrae. rm ae. efficio. In qua illi vicissim respondere m e posse
n o n tam libenter quam necessario opto et om ni data occasione curabo, ut haec,
quae in ea causa facit, illi om ni studio et am icis officiis referam.
C om m endo m e am ori et benevolentiae fraternae D. v. rm ae., quam sanam
et felicem sem per esse vehem enter opto. D at. C racoviae die sancti Jacobi
A postoli, anno D om ini M DXX XI1).
E jusdem vrae. rm ae. D. Petrus, episcopus C racoviensis et vicecancella
rius, ssrt.
Rmo. in Chro. patri dno. Mauritio, dei gratia episcopo Warmiensi, fratri et amico honorandissimo.
11. Augusti 1531. A git de exhibitis K ijewski gratias.
Rme. mi dom ine. A dvolarunt huc nuper a dom ino duce Prussiae dom inus
Laski cum dom ino A ndrea P osnaniensi et peracto tantum ap u d m e prandio
rursus
) D. 25. 7. 1531. 2) O dnosi si$ p ew n ie do spadku krolew ny Izabelli po matce Barbarze Zapolyi, pierw szej 2onie Zygm unta I.
243
rursus avolarunt. Ex dno. Laski inter alia, quae non libenter audivi, intellexi,
ipsum dnum . d u cem ~ non esse contentum de absolutione sui in negotio elec
tionis venireque Ip s u m ad conventum futurum et nobiscum disputare tam in
senatu quam coram nuntiis terrarum velle, non alium tam en culpare, quam
M tem . reginalem et nos spirituales. Et quum dnus. Laski quaereret a me, q u o
m odo illius argum ento respondere poterim us, quo in hunc m odum utitur, si
locum habeo, cur sedere non d eb e o ? si os habeo, cur non debeo loqui?, dixi
privilegium ejus facile pro nobis responsum esse, in quo expressum est, quod
locum h ab ere debet Mti. regiae propinquiorem . In electionibus vero reges a d
esse non solent, ideo sequitur, illum in electionibus locum non habere, sed in
illis duntaxat conventibus, in quibus adest M tas. re g ia ; alioquin oporteret id
aliter in privilegio describere. Profecto non carent m ysterio conatus ejusm odi
tam pertinaces, expediretque paulo diligentius futuris prospicere. Latet enim ,
nisi m e om nia fallunt, latet, nescio quis anguis in herba, atque utinam foris
tantum . C etera coram dante dom ino in synodo.
259.
Kod. Sap. XVII, fol. 451 v. Cod. Epist. etc. XI (Epist. Tomicii) pag. 135.
244
tiorem . H odie obiit diem suum d. R aphael Cotheczki, canonicus ecclesiae m eae.
C om m endo m e am ori et benevolentiae fraternae vrae. rm ae. D tionis., quam
dnus. D eus diu servet sospitem et felicem. Dat. C racoviae, die 26 Julii anno
dni. 1531.
260.
Kod. Sap. XVII, f. 451 v. Cod. Epistol. etc. XI, (Epist. Tomicii), pag. 135.
261.
245
liarem illustris dom ini fratris mei, dom ini C racoviensis castellani, proxim is diebus
huc legatum ex Thurcia rediisse atque im peratoris T hurearum in principem
nostrum plenos am icitiae affectus renuntiasse, tan tasq u e et tot hom inum copias
suae Mti. auxilio adversus illam M oldavicam pestem , quantas usus necessarius
desideraverit, legaturum esse, si ab incepto desitum nollet. Sed scio de hiis
atque illis rebus ab aliis sat esse eidem perscriptum . M odo reliquum est, ut
rogem us D eum max. opt., ut eam tem porum tranquillitatem et pacem , quae
nunc ap u d nos est, quam diutissim e retineam us. N am vix unquam m inus fuit
nobis cum belli furiis, atque sub hoc tem pus.
R ogo m ag nopere Do. vram. rm am ., dignetur hujus nobilis adulescentis,
filii dom ini M yskowski Laurentii, castellani B iecensis, favorabilem habere ra
tionem , nam dnus. M yskowski frater m eus est, illique mei contem platione ubique
consilio et auxilio praesto esse, pro quo officio parem gratiam Do. vrae. rm ae.
ubique referre m inim e gravabor. Cui m e quam possum m axim e com m endo,
atque illam ut D eus diu florentem et incolum em tueatur, precor. Dat. C raco
viae 26 m ensis Julii MDXXXI.
N icolaus a Schydlowiecz, castellanus Sand. ac regni P oloniae thezaurarius, tum O sw iancim iensis et Z athoriensis ducatuum , R adom iensis, O lstinensis,
K rzepicensis et G rodecensis etiam capitaneus,
v r a e . r. D. t o t u s q u i d q u i d e s t , m a n u s u a .
Rmo. dom ino, dno. Joanni, epo. Culm ensi et apud caesaream et catholicam M tem. sermi.
regis Poloniae oratori, amico charissimo et honorando.
Dat. Cracoviae 26. Julii, red: Bruxellis 31 Augusti.
262.
Nova
246
N ova nobiscum non alia sunt, nisi quod Tureus serm um . nostrum regem
m agna am plectitur hum anitate, m ira offerens, et quod vult habere fram eam
erectam adversus hostes suae M ajestatis. E t propterea in indutias annales co n
sensit, intuitu regis nostri, inter reges dissidentes, quae jam ap p ro b atae sunt et
du raturae ad ultim am Aprilis inclusive. Interea vero Tureus vexat Lisbonenses
et S oldanum ; caesar autem catolicus, ex vi com prom issi, tulit sententiam inter
sum m um pontificem et ducem Ferrariensem in controversia dudum ventilata
e t m ulto sanguine rubricata in hunc videlicet m odum , ut Ferrariensis quaerat
et obtineat veniam a sum m o pontifice pro erratis et ut deinceps n o n erret et
sit o b seq u en s; et sum m us pontifex debet eidem reconciliato gratiam donare.
Idem dux debet solvere jam nunc sum m o pontifici 7 m ilia florenorum pro re
tentis et deinceps annis singulis tribuet centum florenos, libram puri argenti
et centum arm igerorum solvetque pro investitura centum m ilia ducatorum in
d u abus ratis. Serm us. princeps noster cum sua sobole inclitissim a bene valet.
Vra. vero r. D. optim e et longaeve bene valeat m eque, ut solet, am et. Ex Volborz 26 Julii 1531.
M athias, Dei gratia episcopus Cujaviensis, electus et postulatus G nesnensis.
Illustris princeps P russiae, quod nobis jocundum est, speret bonam pacem .
N ec m inis m oveatur, dum m odo dissim ulet et nihil ex tim ore ap u d caesarem
agat, ut tim or ansam non praebeat.
Rmo. in Chro. pri. et dom ino Mauritio, dei gratia episcopo Varm iensi, dno. am ico et fri.
praestantissim o et observando,
247
acta fuisset. Q u ia vero hoc non successit et nos arbitri officium suscepim us,
visis allegationibus, deductionibus et inform ationibus hinc inde per oratores
tam M ajestatis vestrae serenissim ae quam etiam adversae partis propositis et
exhibitis ac om nibus, quantum per tem poris angustiam licuit, perpensis, sen
tentiam nosta authoritate arbitrali eam tulim us et pronunctiavim us, quae nobis
in praesens et ad aequitatem proxim ior et ad controversiae subm ovendae rationes
m agis utilis esse videbatur. Q uam M ajestati vestrae cum praesentibus scriptam
et m anu atque sigillo nostro com m unitam m ittim us. E t plurim um ab illa ro
gam us, ut id, q u od nobis aequum decernere visum est, et bo n i consulere et
ap p ro b are dignetur. C om m endam us nos am ori et benevolentiae fraternae M a
jestatis vestrae serenissim ae, quae ut sit felicissim a et recte sem per sum suis
om nibus salva atque incolum is, vehem enter optam us. D atum C racoviae die
XXVI Julii an n o D om ini MDXXXI, regni nostri anno XXV.
S igism undus rex subscripsit.
264.
Sigism undus primus, rex Poloniae,
castellano S trigon ien si e t ceteris r eg is Perdinandi
officialibus ac nuntiis.
Teki Gorskiego, nr. 1485 (minuta M aciejow skiego z poprawkami Tom ickiego). Kod. Sap. VIII,
248. Kod. Jag. nr. 247. Kod. Op. XIII. 97. Kod. Karnk. XIII, 97. Kod. bibi. Jagiell. 44.
248
265,
N ic o la u s C o p e rn ic u s , c a n o n ic u s W a rm ie n s is ,
M a u r itio F e r b e r o , ep o . W a rm ie n s i.
Bibi. ks. Czartor. kod. 284, nr. 55 (kopja).
R everendissim e in C hristo pater et dom ine dom ine generose. P ost debitam
observantiae et reverentiae exhibitionem . Recepi litteras r. D. vrae., quas denuo
m anu propria ad m e scribere dignata est, prim um adm onitionem continentes,
super quibus rogo hum illim e r. D. v. non latere, quod m ulier illa, de qua
r. D. v. scribit ad me, nullo m eo consilio vel facto nuptui data est, sed quum
ita evenisset, attento, quod illa quondam ap u d m e fideliter servivisset, ego om ni
studio et conatu inducere illos nitebar, uti tanquam honesti conjuges in vicem
m anerent. De quo ausim testari D eum , atque illi, si inquirerentur, utrique fa
terentur. Sed quum illa m aritum im potentem lam entaretur, quod et ille in ju
dicio et extra fassus est, frustra laborabam , nam coram dom ino decano, bonae
m em oriae, nepote r. D. v., deinde coram v. D. custode causam ag e b an t; an
igitur hic vel illa, vel m utuo consensu recesserint, non habeo dicere; sed quod
ad rem pertinet, fatebor D. v., quod nuper a nundinis K onigsbergensibus hac
transiens cum hospita sua ex E lbing m ansit' in dom o m ea in alterum diem.
S ed quum intelligam m alam exinde de m e opinionem , ita rem m eam ordinabo,
ne quis justam hab eat occasionem , qua deinceps m alum de m e suspicaretur,
praesertim adm onente et adhortante r. D. vra., cui libenter in om nibus obptem perare volo et debeo, cupiens servitia m ea sem per esse com m endata. Ex
F rauenburk, XXVII Julii 1531. E. r. D. v. devotissim us N icolaus C opernicus.
Reverendo in Christo patri dom ino Mauritio, D ei gratia episcopo Varm iensi, dom ino suo
gratioso et plurimum colendo.
266.
Illustrissim e princeps et dom ine, dom ine frater m ajor colendissim e. Salutem
et prom ptissim orum obsequiorum com m endationem . Ea, quae de negotio Petri
B ehem scribit illm a. Do. vestra, affatim intellexi ingentique dolore afficior,
G edanenses sic agere, utcum que est. Scribit sacra M tas. regia ad G edanenses
d enuo in hoc negotio, severe ac diligenter com m ittens, ut circa libertatem Petrus
B ehem conservetur, non obstantibus aliquibus litteris in contrarium illis datis.
N ova, quae ex Thurcia et aliunde venerant, proxim is diebus m isi illm ae.
Do. vestrae opera dom ini Ludovici Josti, regii secretarii. N on dubito, quin
om nia salva et integra ad m anus illmae. Do. vestrae pervenerunt. F u eru n t in
illo fasciculo litterae m anu m ea sc rip ta e ; cupio duo b u s verbis certior fieri, num
illas accepit eadem illma. Do. vestra.
N unc nihil aliud novi habem us, nisi quod regia M tas. cum serenissim a
conjuge et liberis gratia Dei rectissim a fruuntur valetudine.
Ex Italia, G erm ania et H ungaria nihil etiam novarum rerum auditur. A pud
Scythas, perpetuos hostes nostros, facta est nunc insignis rerum perturbatio.
Uxor
249
Uxor caesaris Precopensis, soror cujusdam m agni M ursae (sic enim prim ates
appellant), conspiraverat cum aliis proceribus adversus m aritum caesarem , quod
videlicet deberent illi guttur in cubiculo praecidere, quum dorm iret, et alium
caesarem eligere et praeficere illi confusissim ae m ultitudini. D ederunt conspirati
negotium cuidam , quem p u tab an t sibi fidum , ut ad alios prim ores Tartaros
hanc deliberationem perferret. Ille fidus prodidit conspiratores. Et caesar
e vestigio principes conjurationis occidit, duos filios suos funiculo suffocavit,
uxorem cum aliis "duobus filiis trans m are ablegavit, alios m ultos, qui sibi su
specti fuerunt, occidi jussit. H aec et E u stap h iu s1) sacrae Mti. regiae perscripsit
et captivi T artarorum recens adducti, quorum 300 dom inus dux C onstantinus
H elia2) proxim is diebus in cam pis profligavit, retulerunt et confirm arunt. F aciat
dom inus D eus, ut.co llu v ies ista se ipsam arm is conficiat et consum at.
C om m endo m e illm ae. Do. vestrae, quam sim ul cum illma. dom ina conju g e et dulcissim is liberis optim e ac felicissim e valere desidero. D atum C ra
coviae XXVII Julii anno dom ini MDXXXI.
C hristophorus de Schidlowiecz, castellanus
et capitaneus C racoviensis ac regni P oloniae cancellarius etc.,
vestrae illm ae. D. to tu s servitor et frater, m anu sua.
250
268.
Kod. Sap. XVII, fol. 474. Cod. Epistol. t. XI (Epist. Tomicii) pag. 178.
251
G eorgium a praefato ducatu exigat et expellat sicque provideat, ne unquam eo
loco revertatur aut illic latitare audeat, q uod sic postulante S erenitate vestra,
cujus in om nibus m eritum habem us respectum , sicque etiam poscente m utua
regnorum nostrorum pace bon aq u e vicinia, libenti quidem anim o fecimus, su b
inde p lane persuasi, Serenitatem vestram pro ejusdem pacis et quietis publicae
conservatione m ajori in suis vicissim regno et dom iniis curaturam et provisu
ram, ut ejuscem odi hom ines, quicum que nobis et nostris interm inati fuerint aut
diffidaverint, agere et versari nec possint nec debeant, quod ut eam haud dubie
facturam esse confidim us, ita id erga eam fraterne prom erebim ur. Q uae unacum suis quam felicissim e vivat ac valeat. D atum Budvicii ultim a Julii 1531.
270.
271.
Teki G orskiego, nr. 3372 (minuta z popr. Tom ickiego.) Kod. Sap. VIII, 249. Kod. Jag. nr. 261.
Kod. Op. XIII, 98. Kod. Karnk. XIII, 98.
252
pacem am ant, salubri providentia, pro officio nostro, quod afflictae et calam i
to sae reipublicae christanae debere nos agnoscim us, invigilare quidem n o n d e
sistim us, ut ad om nem rei bene g eren d ae occasionem opera vel consilium
nostrum praesto adesse possit. Sed quia nos solos non sufficere tantae rei
cognoscim us, conjungendas deliberationes nostras cum consilio Mtis. vestrae
et requirendam ad om nia illius voluntatem constituim us. Q uare invitati in
praesens quibusdam negotiis, quae ad regni Mtis. vestrae et ad totius reipublicae
christianae rationes attinent, m ittim us nobilem Joannem Clayski, aulicum nostrum
fidelem dilectum , cui referenda quaedam apud M tem. vestram nom ine nostro
com m isim us. Q uae quum ille referre volet, M tem. vestram rogam us, ut et audire
illum benevole et in om nibus plenam ei fidem adhibere velit. F actura Mtas.
vestra rem officio suo regio dignam et publice utilem . C ujus nos am ori et
benevolentiae fraternae com m endam us et felicissim am ac diu sanam esse v e
hem enter optam us. Dat. Cracoviae, a. dni. 1531, regni nostri XXV.
253
de H erberstein, M tas. dni mei plurim a cum ipsis egit, quae ad rationes an
nalium indutiarum conservandarum opportuna ac necessaria videbantur. Tentavit etiam a longe, an controversiam de m unitionibus in T ranssilvania sub
interstitio trim estrium et annalium indutiarum interceptis transigere extra ju d i
cium arbitrale inter se potuissent. Q uod tam en quum frustra tentasset, tulit ipsa
sententiam , quam et aequitati proxim iorem et praesentium tem porum calam itati
m agis utilem fore cognoscebat, uti ex scripto isthuc ad serm um . dnum . U n
g ariae regem m isso Dtio. vestra rm a. perspiciet. Nam si in alterutram partem
diffinire serverius voluisset, verebatur M tas. sua, ne ad concordiam suadendam ,
alicujus principis offensione contracta, viam sibi praecluderet. Q uare non alie
num fuerit ab officio Dtionis. vestrae rm ae., ut, quod per M tem. dom ini m ei
decretum est, serm o, regi suo pro b et esse consultum factum et persuadeat illius
Mti., n o n alio anim o id M tem . dom ini m ei decrevisse, quam ut rationibus con
cordiae, ad quam est propensissim a, prospiceret. E go autem haec scripsi ad
D tionem . vestram rm am ., ut illius prudentiam ad ea, quae sunt publice utilia,
provocarem et m eum sim ul illi in scribendo officium probarem . Alia, quae
hic dom estica habentur, verbis exponet dnus. Jo an n es Clayski, Mtis. dom ini
mei aulicus. Q uem ego Dtioni. vestrae rm ae. singulariter com m endo et rogo,
velit illi consilio et auxilio, ubi opus fuerit, non deesse. M e etiam am ori et
benevolentiae fraternae D tionis. vestrae rm ae. ex anim o com m endo. D atum
ex R adlow III A ugusti anno dni. 1531.
254
C om m endo m e am ori et benevolentiae fraternae M gciae. vrae., quam sa
nam , salvam et felicem esse vehem enter desidero. D atum in R adlow, die III
A ugusti anno dni. 1531.
275.
Teki G orskiego, nr. 1497 (minuta z popravvkami Tom ickiego). Kod. Jag. nr. 260.
Kod. Op. XIII, 102. Kod. Karnk. XIII, 101.
Sacra et serenissim a M tas. regia, dom ine et dom ine m ihi clem entissim e.
P ost hum ilem in gratiam vestrae s. Mtis. servitutis m eae com m endationem .
Q uam prim um huc veni, serenissim e rex, in terras R ussiae, expedivi, quam se
cretius fieri potuit, m illenarium num erum equitum , quorum curam d em an d a
veram dom ino Slupeczky, castellano P olanecensi, Iskrziczky, Chorqnzicz, Jo an n i
M yelieczky, ut quadripartito, ubi hostis disjunctas vires seu divisum exercitum
h ab eret opportunitasque ita faciendum suaderet, eum invaderent. E t quam vis
id
255
id difficillimum erat hostem inscium aggredi, quum vix tam secrete quicquam
agi potest, quod hostis exploratum non habeat, gratia tam en divina et fortuna
M tis. vestrae effectum est, quod nostri superato flum ine D niestr in loco a n g u
stissim o circa villam Sczienka, qui locus hostibus neglectui erat ob loci a n g u
stiam , nam no n sperabant, se istac nostros aggressuros, quum om nia alia
vada ac loca custodia b en e provisa ac m unita erant, hostem aggressi sunt.
P rim um que die M ercurii post P etri ad vincula1) usque ad diem Veneris
proxim um bis sex vicibus non infeliciter certatum est, ita quod quolibet certa
m inis congressu palm a ac victoria nostris evenit pluresque nobiles captivi nonnullique ipsius m ilitiae praefecti detenti sunt. T erraque illa non sine honore
Mtis. vestrae cladeque hostis perfidi recuperata. Q uid sit in honorem Dei
o m nipotentis, vestrae vero Mti. cedat in perpetuum honorem fam am que perhennem .
H ostilis exercitus ex illis partibus inferioris W alachiae collectus erat, quos
ipse w ayw oda ex illis confinibus Thureis proxim is ad tutandam eam provinciam ,
quam subjugaverat, tanquam belli peritiores constituerat; sors tam en cessit ju
stitiam h ab en tib us etc.
E t quam vis, serenissim e rex, erat occasio rei bene gerendae prae m anibus,
quod videlicet parta hac victoria secure et sine om ni periculo terra hostilis
pluribus locis aggredi potuisset, quum nullum exercitum , ut pro certo exploratum
habui, w ayw oda collectum h abuit hom inesque sui non alio studio, quam curae
et labori dom estico pro nunc dediti sunt, potuitque b en e vindicta sum i resarcirique subditis vestrae Mtis. regiae illa calam itas, quum tam en a M te. vestra p rae
scriptum erat in junctum que m ihi fuit nihil cum hoste agendi excepta solius
terrae Pokuczye recuperatione, nolui m andata transgredi nec volui ultra sapere,
quam in com m issis habui. N e autem , quantum ex m e est, aliquid videatur
detrahi, ubi eorum servitia recom m endata non fecerim vestrae s. Mti. regiae
his bonis m ilitibus, quorum diligentia res acta est feliciterque divina ope cessit,
supplico Mti. vestrae ipsos praefectos necnon et alios milites, qui m itti se istuc
a m e obtinuerant, videlicet Schaffranyecz, Jazlow yeczky, Cziolek, N icolaus Cola,
W lodek, A lexandrum Chorqnzicz, ipsos u n a cum servitiis eorum ap u d se recom m endatos d ig nam que rationem m eritorum ipsorum pro sua benignitate clem entiaq u e ac liberalitate regia habere dignetur, ut ceteri exem plo eo anim ati in
futura ad o b eu n d a m ilitaria facinora reddantur prom ptiores. Cum his hum il
lim e in gratiam vestrae s. Mtis. regiae m e recom m endo. Q uam vestram M tem .
regiam optim e sanam ac felicem m ultos in annos valere desydero. D atum in
S taresiolo, q u in ta A ugusti anno dom ini 1531.
E jusdem vestrae sacrae M tis. regiae hum ilis servitor
Jo annes, com es in Tarnow , suscripseral.
') D. 2. 8. 1531.
256
277.
257
quillitatis conservationem potius, quam destructionem paratis. Q uum itaque
nunc ut antea q u o q u e anim o sim us in eandem pacem prom pto et exposito et
de hac ipsa feliciter inchoanda Serenitatem vestram nonnihil etiam pie solli
citam esse videam us, non abs re fore duxim us, ejusdem Serenitatis vestrae (cum
q ua nihil est tam arduum et grave, q u o d non fraterne sem per conferre soleam us)
in hoc etiam consilium et o p inionem .intelligere, de quibus nos, quo scilicet
pacto quibusve rationibus et m odis hanc ipsam pacem tentari et confici posse
censeat, o p p o rtu ne edocere et adm onere velit. Q uo tum per occasionem in
tellecto, quum alioqui nunc ad sacram et catholicam caesaream Mtem , dom inum
et fratrem nostrum carissim um , recta proficisci decrevim us, cum Mte. sua haec,
quae et Serenitati vestrae necessaria et op p o rtu n a videbuntur, com m unicabim us
id q u e efficere per om nia studebim us, quod e re et salute totius christianitatis
fore aliorum que exspectationi respondere posse judicetur.
Intellexim us item alteras Serenitatis vestrae litteras die 26 Julii ad nos
scriptas, pariter et arbitram entum sive sententiam , quam M tas. vestra super re
stitutione bo n o ru m sub interstitio trim estrium et annalium indutiarum a Jo an n e
Scepusiensi occupatorum protulit. Nihil autem ad praesens concludere aut
superinde statuere potuim us. Sed super ea latius deliberabim us vestram que
Serenitatem de om ni eo posthac certiorem faciem us. Q uae feliciter valeat.
D atum in o ppido nostro Lintio die XIII m ensis A ugusti anno dni. 1531, reg n o
rum nostrorum R om ani prim o, aliorum vero om nium quinto.
T o m u s XIII.
17
258
quodam m odo suspecta, ipseque faber causam reddere non potuit. P ost m eum
tandem discessum totus ipse novus paries corruit m eque ingenti dam no et per
tu rb atione affecit. C ulpam alii im pingunt fabro, alii fundam ento rivis profun
dissim is cavernato, autum ant alii locum inauspicatum , quod jam sexto ecclesia
ipsa partim per hostes, partim per fulgura sit exusta et sem per quoq u o m odo
sarcita, alii denique vel divinam aliquam significationem institutioni nostrae
contrariam , vel praesagium aliquod dirum arbitrantur. N am et com etes terri
ficus hic aliquot jam noctibus apparet. E go stupefactus, quid credam , quid
faciam, quo m e vertam , prorsus nescio, dam num quidem m agnum cepi, sed
dam no non adeo m oveor, m ajorem dolorem capio, quod, qu id m ihi potissi
m um factu sit, non reperio, im m o difficillime ab aliquo reperiri potest, prae
sertim quum m ulta exstent exem pla ubique de hujusm odi novae structurae
ruinis non alia forte causa, quam ignorantia naturae loci. H anc m eam adver
sitatem et dispendium com m unicare volui rm ae. D om inationi vestrae, unico
secundum D eum fortunarum et rationum m earum refugio, quam m ihi condolituram non dubito.
E odem ipso die, quo triste hoc nuntium accepi, reddidit m ihi litteras
vestrae D om inationis rmae. m eus Roldtniczki, quibus m ihi scribere dignetur,
quantum usque huc laboret in im petranda m ihi curia Piotrcoviensi, quantos
com petitores habeam , ut illi m eas areas, m eas arcas num m atas et suam o b
jectent indigentiam . Ego, mi rm e. dom ine, arbitratus sum rem hanc parvi esse
m om enti m inim am que inter m icas, quae cadebant de m ensa dom inorum p ro
vectorum ; alioquin n e hiscere quidem quicquam de illa, ut de aliis, in anim um
m eum induxissem , optabam que id fieri sine ulla vestrae rm ae. D om inationis aut
alicujus alterius m olestia; gratularer vero m ihi adm odum hunc successum , ut
quum ex hoc episcopatu antecessores mei, ut hic dicunt Poloni, alii se quoquo
m odo subducebant, alii in aere alieno, alii in cordolio defuncti sunt, ego q u a
tu o r annis duntaxat hic existens, tanto n u p er aere alieno persoluto tantisque
sum ptibus in itinera factis, tantas tam en jam arcas M idae possidere, (ut) sim ulque cum ecclesia et arce, quas restauro, totam Piotrcoviensem curiam subito
erigere possem , quam dnus. olim E rasm us episcopus, decem novem annis his
agens et aream illic habens com m odissim am ecclesiae suae asscriptam , aedifi
care, ut apprim e cupiebat et alibi aedificavit, non potuit, et q u o d m agis m irum
est, neque isti possunt, ut autum ant, qui in viciniam provecti et pro m agnis
C roesis adhuc in m inoribus proventibus sem per su n t h ab iti; tantum abest, ut
nu n c in m ajoribus illos in Iros egentes esse conversos credibile sit; delectarerque non vulgariter his tantis de opibus m eis praeconiis, nisi intelligerem , haec
verius aulicis de m e joculis, ut in secundis fieri solet de hom ine intra testam
suam latente, quam serio fieri. De quibus om nibus sit nom en D om ini b en e
dictum , cujus divinam bonitatem precor, ut, q u o m o docum que se res m eae h a
beant, saltem mihi gratiam u n a cum sanitate vestrae rm ae. D om inationis servet
sem per salvam et incolum em . Cui m e et servitia m ea etiam atque etiam dili
gentissim e com m endo. Ex arce m ea P oltoviensi die XIV A ugusti anno d o
m ini 1531.
259
M agce. sincere nobis dilecte. N on praeterit Stem , tuam , quo tem erario
ausu quibusve insidiis V alachus, hostis noster, contra foedera et jusjurandum
suum provinciam regni nostri Pokucie invaserit et indefensam propter non sp e
ratam ejus perfidiam occupaverit. Q ua injuria nos provocati, quum suasu con
siliariorum nostrorum ad eripiendam provinciam ab hoste nostram paulo ante
exercitum m isissem us, factum est ope divina et fortuna nostra, quod capitaneus
exercitus nostri m agcus. Joannes, com es de Tarnow , palatinus Russiae generalis,
partim stratagem ate, partim sua m ilitum que bellica virtute prim o adventu Valachos, hostes nostros, e sedibus dictae provinciae parva strage facta ejecit.
Ad quem casum excitatus perfidus hostis etsi valida m anu atque praegrandibus
copiis com paratis recens denuo adversus nostros aciem instruxisset, Dei tam en
om nipotentis auxilio, cui fraus et injustitia ipsius probe fuit cognita, et ductu
capitanei atque fortitudine m ilitum nostrorum iterum de illo sum us insignem
victoriam consecuti, ita quod is ipse hostis noster vulneribus du o b u s susceptis et
vexillo suo potissim o atque torm entis bellicis circiter quin q u ag in ta am issis co
actus sit cum legionibus suis fuga sibi consulere, de quibus pars m agna caesi,
pars in captivitatem ducti sunt. Q uo optatissim o nuntio quum nos m ajorem in
m odum sim us consolati, laetitiae ejus nostrae et publici tanti gaudii participem
q u o q u e Stem , tuam facere voluim us. Q uam pro sua erga nos fide et officio
senatorio in hoc nobis congratulaturam esse et divinae Mti. supplicaturam co n
fidim us, ut, quam victoriam nobis et christiano subjectionis nostrae populo de
perfidis scism aticis tribuere incepit, m isericorditer prosequi ad gloriam nom inis
sui dignetur. D atum C racoviae, A ugusti anno dom ini 1531, regni nostri vice
sim o quinto.
281.
Teki G orskiego, nr. 1493 (minuta z poprawkami Tom ickiego). Kod Sap. VIII, 266.
Kod. Jag. nr. 276. Kod. Op. XIII, 123. Kod. Karnk. XIII. 123.
260
egim us in tem plis ante om nia om nipotenti D eo, quas potuim us, ob concessam
victoriam m axim as gratias. F o rtu n ae M tis. regiae gratulati sum us, virtutem
autem et m ilitarem disciplinam M gciae. vestrae singulari com m endatione et
laudibus vicissim extulim us, de qua ego insigni laude M gciae. vestrae fraterne
et am ico anim o gratulor, D eum que oro, ut eandem fortunam et prosperitatem ,
quam coeptis rebus M gciae. vestrae concessit, in his, quae restant, u sque ad
exitum belli concedere dignetur, ut et Mtis. regiae com m oda atque dignitatem
viriliter tutari et suum nom en debellatis hostibus m em orabile et m agnum apud
p o s te ro s . efficere valeat. Ex litteris Mtis. regiae M gcia. vestra intelliget, quid
agere vel vitare deinceps in belli gerendi rationibus debeat. N am paucis co n
ditionibus ex prim o consilio dom inorum praescriptis cetera om nia prudentiae
et virtuti M gciae. vestrae M tas. sua com m ittere dignata est. C om m endo me
am ori et benevolentiae fraternae M gciae. vestrae, quam sospitem , sanam et ex
om ni parte fortunatam esse vehem enter desidero. C racoviae die XV A ugusti
an n o dni. 1531.
282.
Illustrissim e princeps et dom ine, dom ine frater m ajor colendissim e. Salutem
et prom ptissim a obsequia. N egotium Lucae a B arthen habui com m endatissi
m um et proinde expedivi hom inem ejus, ut fieri m elius potuit. Q uam vis enim
sacra M ajestas regia com m iserat hoc negotium certis com m issariis, videlicet
civibus G edanensibus et E lbingensibus, ego tam en obtinui a M ajestate regia,
u t alios vicissim designaret et adjiceret judices, pro parte Lucae com m issarios,
qui una cum prioribus com m issariis causam hanc audiat et in ea finem debi
tum faciant. De quo Lucas debet gratias agere illustrissim ae D om inationi ve
strae et optim e contentus esse. N ovarum rerum nihil prorsus habem us, nisi
m e com m endo illustrissim ae D om inationi vestrae. Q uam optim e ac felicissime
valere desidero. D atum C racoviae die XVI A ugusti 1531.
C hristophorus de Schydlow yecz, castellanus
et capitanens C racoviensis et regni P olo n iae sum m us cancellarius,
in Sczmyelovv et m agna O ppatow dom inus et heres, tum Syradiensis, G ostinensis,
Sochaczoviensis, N ovae Civitatis Corczyn, Lucoviensis etc. terrarum capitaneus.
283.
Bibi. ks. Czartor. kod. 1601, p. 615 (list orygin. z wtasnor^cznym podpisem ).
261
Rnde. in C hristo pater, sincere nobis dilecte. H abuim us litteras Stis. tuae
datas ex Bruxellis B rabantiae 20 Julii, nostris superioribus et plurim is responsivas, quibus scribit Stas, tua, se intellexisse brevi futuram expeditionem negotii
nostri M ontis Serici in regno N eapolitano, qua in re scribit m agnificus Ludovicus A liphius, regius ac noster orator, instari instantissim e, ut quantocius dif
finiretur. Licet de contraria sententia verendum sit, quem adm odum Stas, tua
scribit, gratum nobis est, q u o d in ea re tanta nunc adhibetur diligentia, ut illic
cito explicitur, quo istic tandem ex sententia nostra absolvatur juxta prom is
sionem sacrae caesareae Mtis.; solum enim id negotium Stem , tuam istic rem o
ratur tantisper. Q u o d ubi absolutum ex voto nostro fuerit, idque litteris Stas,
tua nobis declaraverit, tum illam sacra Mtas. regia n o sque litteris nostris revo
cabim us. Interim paulisper sustineat, id qu o q u e negotium M ontis Serici cordi
hab eat et D ohanam Trani aut M onopoli, vel sum m as rebellium non om ittat,
sicut pluries scripsim us; caute tam en ducat, ne prim um p er extrem um inficiatur,
q u o d p rudentiae Stis. tu ae com m ittim us.
Q u o d Scipio de Sum m a rerum suarum hactenus nihil effecerit et Carducius privilegii sui, cui abusus objicitur, confirm ationem non obtinuerit, nihil
ad nos, totum in arbitrio caesaris consistit. T ua vero Stas, talem se erga illos
exhibeat, qualem prioribus nostris litteris m onuim us.
Velseri etiam num litteris suis questi su n t nobis, sexcentos ducatos, per
tuam Stem , ab illis m utuo acceptos extraordinarie, illis a thesaurario nostro
B arensi no n esse solutos. C om m isim us jam pridem illi, ut om nino solveret,
credim usque proculdubio in hanc diem totum solutum esse, hos videlicet
sexingentos.
Ceterum ex litteris Sigism undi Lofredi, dno. V aldesio scriptis et per Stem,
tuam suis inclusis, nobis m issis, intellexim us, quom odo m agnificus Ludovicus
Aliphius, regius ac noster orator, quasdam litteras executoriales concilii sanctae
C larae, illi oblatas, acceptare noluerit, quin etiam illas calcaverit. D e quo ve
hem enter m iram ur, nec ullo pacto adduci possum us, ut eum id fecisse creda
m us; scit enim optim e, quales nos sese erga officiales caesaris exhibere solitae
sim us, et quantum hum anitatis et benevolentiae illis sem per ostenderim us idem que ipse potissim um sponte sua et jussu nostro ceterique om nes officiales nostri
facere consueverunt. Verum ipsius qu o q u e Ludovici Aliphii litterae, datae XX
Junii ex Baro, heri nobis per m anus Jo. Jacobi de D ugnano transm issae sunt.
H ujusce autem rei ne joco quidem scribit; scribim us etiam illi, ut nos q u am
prim um edoceret, quonam m odo res ipsa acta sit, quod dum acceperim us,
faciem us certiorem Stem , tuam , q u ae etiam nostro nom ine dnum . V aldesium
convenire poterit et referre atque hortari, ne de officialibus nostris ea sibi p er
suaderet, quin potius m inus vere relatum certo existim et. T otum enim id nostri
et ipsius oratoris aem uli insim ulant. Q uod reliquum est, cupim us Stem , tuam
bene valere. Dat. Cracoviae die XVII A ugusti anno dni MDXXXI.
B ona regina sr.
Dat Cracoviae 17 Augusti, red : Bruxellis 29. Septem bris.
262
284.
Teki G orskiego, nr. 1527 (minuta). Kod. Sap. VIII, 296. Kod. Op. XIII, 150.
Kod. Karnk. XIII, 150.
Rme. etc. C asus infelix collapsorum parietum tem pli D om inationis vestrae
rm ae. recens restaurati m agna m e m olestia affecit propter perturbationem D o
m inationis vestrae rm ae., qua illam affligi ex litteris perspexi. V erum quum is
non videatur mihi fatali aliqua vel inauspicata ratione contigisse, praeter jactu
ram nihil est, quod putem m agnifaciendum in hoc eventu esse. Q uare D om i
nationem vestram rm am . rogo, ut dam num hoc susceptum h um aniter et aequo
anim o ferre velit nec vanas hom inum suspiciones in anim um adm ittat. Nam
res et eventus ejusm odi tanto m inus pensandi sunt, quanto m agis et culpa
nostra vacare et irrecuperabiles esse nosci possunt. Ac quia in initio fabricae
istius cautior jam facta est D om inatio vestra rm a. de infirm itate fundam entorum ,
operae pretium erit, advocatis industriis et peritis architectis, consilium capere,
quibus fundam entis tam m agna m urorum m oles et sum ptus p raegrandes in
reliquum tem pus credi possent, q u o d ego D om inationem vestram rm am . pro
sua singulari prudentia et pro adm onitione praesenti infausta facturam esse
nihil dubito.
M agnifice dom ine, dom ine et frater honorandissim e. Q uum hinc absoluti
erant serm orum . R om anorum et H ungariae regum oratores, secesseram paululum
in rus anim i relaxandi gratia. U bi quum agerem , venit huc m e absente Zalcrzewski, adducto etiam secum M athia Tuczenski, De quo quid M tas. regia sta
tuerit, ex litteris suae Mtis. regiae M gcia. vestra perspiciet.
Q u o d vero ad Zakrzew ski attinet, quum ego huc redii, ille ad me veniens
questus est, se apud M gciam . vestram injuste delatum et accusatum esse. Q uum
autem ego corripuissem illum et dixissem , quo consilio vel qua audacia M gciae.
vestrae nom en m ultis et inhonestis serm onibus traduceret, dixit constantissim e,
rem longe aliter habere, quam ad vestram M gciam . fuerit perlata, et aliud nihil
ab eo expiscari potui. Q ui enim adversum m e non sem el deliquit, non m ihi
tantum fidit, ut consilia sua com m unicare m ihi velit et audeat. Q uod autem
scribit M gcia. vestra, se illius isthuc reditum exspectare, dubito, n e non frustra
id opinetur. N am ego de reditu isthuc suo nihil hactenus exploratum habere
potui. P uto jam audiisse M gciam . vestram , dom ino palatino R ussiae cum m i
litibus regni prospere successisse, quod scilicet et terram P okucie recuperaverint
et m ultos ex hostibus partim ceperint, partim trucidarint, ceteros in fugam egerint,
quod ego M gciae. vestrae iterare nolo, praesentibus hoc saltem reticere nolo,
q u o d nudiustertius dom inus H ieronim us Szaffraniec cum captivis Valachis hic
applicuit,
263
applicuit, qui refert vojew odam M oldaviae congregasse exercitum ex dom esticis
suis ad num erum XXX m ilium , quem etsi ipse nesciat, ad oppugnandum vel
ad se tuendum conversurum esse, ego tam en conjicio, illum non alia causa ad
exercitum com parandum adductum esse, quam quod a vi nostri exercitus sibi
plurim um m etuat. Adduci enim , ut credam , non possum , illum anim o perse
quendi belli arm a sum ere, q uando jam ex captivis Valachis cognovim us, Turei
m andatum ad illum pervenisse, ut receptam M tis. regiae terram om ni cunc
tatione procul restituat. Q uin etiam m agis opinor, illum brevi oratores suos
huc ad regiam M tem. m issurum esse. S ed quid ille contendet, vel nostri facturi
sint, posthac, q u an d o m elius m ihi de his constabit, M gciam . vestram facere
certiorem non negligam . C ujus m e am ori et benevolentiae fraternae interea ex
corde com m endo et eam felicissim am esse atque cum om nibus suis recte salvam
et incolum em v ehem enter desidero. D atum C racoviae 20 A ugusti anno d o
m ini 1531.)
264
observationem proxim a et accom oda esse videntur, nobisque in eo Serenitas
vestra rem gratam faciet, pari erga eam officio, dum d abitur occasio, com pen
sandam . Q uae feliciter valeat. D atum Lintii 21 A ugusti 1531.
P oniew az to drugie brzm ienie ma dopisanq dat, przypuscic nalezy, ze list w ed h ig niego
w yslan y zostal.
28 7 .
V ictoria Polonorum de V alachis
regn an te Sigism undo primo in P olonia
descripta e x com m entariis Stanislai Gorski, canonici Cracoviensis.
Teki Gorskiego, nr. 1530 (odpis w spolczesuy). Kod. Sap. VIII, 283. Kod Op. XIII, 137.
Kod. Karnk. XIII, 137.1)
265
lem praesentem nec suos m ittebat, eo quod com m issarii regii contra, quam
ille p u tab at, et m agno com itatu veniebant et ad ulteriorem ripam flum inis N estr
ditionis V alachi non transibant. Rex etenim , ne quid de autoritate sua regnique
m ajestate dim inueretur, neve com m issarii sui periculo exponerentur, inhibuit
suis, ne in alteram flum inis partem trajicerent, neve in ditione Valachi, sed in
villa C hodorow ce aut H aw rilow ce in solo P olonico pro veteri consuetudine
antiquitus servata jus de injuriis et dam nis m utuo datis dicerent. Inde fiebat,
ut plerum que negotio infecto discederetur.
Interdum tam en vojew oda am icitiam sim ulans subm ittebat insidiose n u n
tios suos ad regem , oratum , ut eum pecunia ad tributa an n u a Tureo persol
venda adjuvaret ac ut liberum transitum per dom inia sua nuntiis ejus ad M oscoviam perm itteret, qui illic sobellos herm ellosque, T ureo tributi nom ine dandos,
coem erent. Re vera tam en explorandi m agis anim i regii causa erga se, quidve
rerum in regno ageretur, eos ipsos nuntios excogitatis etiam aliis praetextibus
subm ittebat.
Rex postulata ejus, licet in sid io sa 1), non statim tam en repudiabat, sed
cavens, ut se ille Tureis penitus non addiceret utque illum sibi christianaeque
expeditioni generali ad Tureum suo olim tem pore invadendum servaret, hu m a
niter eum tractabat et legatione ad eum m issa et nuntiis ad se ventitantibus
ben ig n e ac benevolenter resp o n d eb at: liberales olim reges P oloniae erga vojew odas V alachiae fuisse, tum m axim e, quum illi regibus et regno P oloniae
feudales et-su b jecti fuerunt fidem que et obsequia sua p ro b a ru n t; nunc factam
m utationem esse, resque aliter se nunc habere, ac se olim habebant. Ad haec
m ajoribus se nunc, quam ante, difficultatibus ac im pendiis gravari. Q uam ob
rem non posse hoc tem pore vojew odam subsidiaria pecunia juvare. Rem hanc
ad proxim a regni com itia rejicere, ex senatorum que deliberatione et consilio
certius sibi hac eadem de re responsum dare velle. C eterum non convenire
sibi transitum nuntiis vojevvodae per dom inia sua ad M oscos, hostes suos, p er
m ittere ad coem endas illic pelles pretiosas eo, quod cum duce illo M oscorum
non h aberet reconciliatam gratiam nec certam pacem constitutam . Differre tam en
ac rejicere eam rem ad adventum suum in Lituaniam in deliberationem co n
siliariorum illorum, et quod cum dignitate sua et sine rerum suarum detrim ento
constitutum esset, de eo se vojew odam ipsum certiorem facturum . Interim
tam en eosdem sobellos et ceteras pelles pretiosas coem i posse in P olonia et
in Lituania, quarum in hoc utroque dom inio optim arum m agna esset copia, ut
hac causa non esset necessarium m ittere in M oscoviam .
Porro eo consilio vojew oda mitti suos in M oscoviam flagitabat, ut sub
hoc praetextu confoederationem cum duce illo M oscoviae adversus regem fa
ceret, ut rege bello M oscovitico ab una parte distracto, V alachus alio bello ab
altera parte illato regem regnum que P oloniae clade m ajore afficere, m inore vero
negotio terram Pokucie sibi ipsi subjicere posset. M alignitati itaque naturae
obsecutus M oscos ac T artaros missis clam ad eos nuntiis contra regem insti
g a b a t; exustiones civitatum in regno per occultos m alefactores m ercede co n
ductos
') W kodeksie Sapiezyriskim bylo pierw otnie:
o b s c u r a , co jednakze Gorski przekreslil.
et
quorsum
spectarent,
minime
266
ductos su b o rn ab at; m onetam sub signis regiis falsa cudendi im itatione contam i
nabat, plerisque etiam latrociniis clandestinis ac hostili im pressione proxim os
q uosque adjacentes sibi subditos regios afficiebat. N ec valens ultra frenare
caecam , qua ferebatur, cupiditatem atque am entiam suam missis prim um n u n
tiis poposcit a rege, reddi sibi terram Pokucie, afferens eam ad Valachiam p er
tinere. Q uo non im petrato nec bello regi denuntiato, rupto foedere hostiliter
in dom inia regia cum exercitu in fine anni dom ini 1530 intra com itia regni
irrupit. C olom iam cum ejus toto districtu Pokucie, in quo sunt oppida q u in
decim , villae vero trecentae, et arcem G ozdziecz expugnatam vi cepit et p rae
sidia sua im posuit.
His per O ttonem de C hodecz, palatinum S andom iriensem et capitaneum
Colom iensem , regi com itia tum P iotrkoviae agenti ad XII diem D ecem bris n u n
tiatis, m ille equites missi sunt in R ussiam cum Jo an n e B oratinski, m ultis proeliis
claro ac laudato viro, ut interim , donec m ajor exercitus adveniret, hostem p ro
gredi ulterius in dom inia regia non sinerent et, si possent, praesidia V alachica
ex Pokucia expellerent.
Adversus hunc hostem decreta in com itiis erat generalis belli totius regni
expeditio. Q uae quum tarda ac dam nosa existim aretur, quod ea m ultitudo
effrenis non facile gubernari, tarde vero coire ad castra soleat, celeritate vero
ac oboedientia militari bella m elius confici, obm issa fuit ea ipsa universi regni
expeditio. M agis utile visum fuit, contra hunc celeritate utentem hostem milite
conductitio uti.
Ad scribendum igitur et alendum exercitum decreti erant in illis com itiis
ex singulis agrorum laneis grossi viginti, quorum dom inus villae de censu suo
grossos decem , colonus vero lanei alios decem grossos conferrent. C ontributio
etiam ex om nibus civitatibus collata. Instituta itaque hac contributione pro
exercitu tenendo, bellum adversus V alachos decretum fuit.
Interim autem vojew oda V alachorum intra illud tem pus com itiorum ex
pedivit cum litteris nuntium ad regem , quibus terram P okucie ex donatione
regum U ngariae ad Valachiam pertinere asserebat, quam rex P oloniae post
m ortem B ohdani vojew odae adem isset; idcirco eam , veluti suam et regi parum
utilem , se recepisse et recuperasse et potentia Tureorum auxiliisque U ngarorum ,
M ultanorum , Tartarorum defensurum esse. N egare se terras regni attigisse:
terram duntaxat suam ad V alachiam pertinentem in tra sse ; im m o nec foedus nec
juram entum violasse, q uando alius sit jam in P olonia S igism undus A ugustus
recens rex coronatus, cum quo adhuc nec foedus nec juram entum ullum haberet.
Rescripsit rex hom ini barbaro leniter quidem , tam en cum hac exprobratione,
quod nulla lacessitus injuria foedus juratum fregerit, belloque regi prius non
indicto terram P olonam hostiliter invaserit, sciens eam n unquam antea priores
vojew odas pacifice possedisse, sciens etiam , quod territorium illud reges P o lo
niae et nem inem alium pro dom inis agnoverit. In cujus veluti centro in civitate
C olom ia S tephanus olim, ille m agnus vojew oda, praedecessor suus, divo regi
Casim iro Jagellonidi om agium praesens praesenti praestiterit et pro dom ino ac
rege suo agnoverit. Sciens denique, quod superioribus annis quidam tem erarii
hom ines, novissim e vero B ohdanus, frater ejus, hostiliter quidem aggressi sint
eandem
267
eandem terram , sed quam non diu illa potiti quam que ignom inios ejecti ex ea
fuerint, q u o d ipse etiam eventurum sibi speraret. A bhorrere quidem regem
a bello et a profundendo sanguine christiano solereque servare foedera cum
amicis, dum m odo illi pariter idem facerent. M onere vojew odam am ice et Chri
stiane ac per foedera jurata requirere, educeret arm igeros suos una cum eorum
praefectis de terra ac dom inio regio, dam na data resarciret. M alle se causa
Dei injuriam hanc, si gratus esse vellet, ei condonare, quam id m editari et
agere, quod debitum ac officium suum posceret. Sin autem hanc clem entem
et Christianam oblationem sperneret, sperare regem in Deo, qui sedet super
thronum et judicat aequitatem , qui ut antea, ita et nunc justae regiae causae
ad ju to r et protector sibi esse dignabitur, ita ut sem per fecit, quum illius opem
contra tales foedifragos im plorasset. Regem vero filium S igism undum co ro
natum quidem , esse regnicolis id postulantibus, ut de futuro dom ino tem pori
eis prospiceretur, verum adm inistrationem regni et om ne im perii jus paenes se
regem patrem , dum vivat, rem anere. H aec fuit sententia litterarum tam regis
quam vojew odae, quae supra f o l i o ................. *) ad verbum scriptae habentur.
Q u ib u s tam en barbarus nihil perm otus in tem erario coepto suo perm ansit.
Q uoniam autem vojew oda V alachiae in spem belli per ducem M oscorum
in L ituania m ovendi bellum hoc regi intulit, rex occurrens venturis difficulta
tibus, m issa ad L ituanos legatione denuntiataque illis V alachorum hostilitate et
confoederatione cum M osco ad regnum et m agnum ducatum L ituaniae eodem
sim ul tem pore bello duplici prem endum , hortatus est L ituanos suo et consilia
riorum regni P oloniae nom ine, ut inita certa aliqua una cum regno defendendi
utraque haec dom inia ratione indutiisque cum M osco longioribus receptis, regno
o p p ortunis auxiliis contra foedifragum hostem V alachum adessent. C ontra ubi
sim ilis aliqua necessitas illis contra hostes eorum ingruerit, eadem ratione ad
subsidia illis ferenda consiliarios et ordines regni praesto esse futuros.
R esp o n d eru nt Lituani, hostilitatem V alachi dolenter se ferre; de ineunda
certa ratione defensionis ad proxim a com itia se re la tu ro s j.d e distrahendo M osco
a V alacho deque producendis indutiis curae sibi fore; ad m otus belli, si qui
au t a M osco au t a T artaro fierent, reprim endos intentos paratosque se fore, ac
ubi o pus esset, copias se auxiliares adversus V alachos m issuros.
M isit et alteram legationem rex ad Solim anum , caesarem Tureorum ,
quam Jo an n es Ocieski, notarius terrae C racoviensis, obivit declarando foedera
se cum ipso caesare et cum subdito ejus V alacho integerrim e servasse sem per
et servare etiam nunc, nullam eidem vojew odae hostilitatis causam praestitisse,
illum 'tam en ditionem P olonam invasisse et provinciam regni Pokucie vi occu
passe, bo n a incolarum diripuisse. R ogare regem , ut ipsi vojew odae, subdito-)
suo, m andaret caesar ex regia ditione exire, dam na illata resarcire et tranquillam
deinceps vicinitatem agere. A lioqui non posse regem juri suo subditorum que
suorum deesse nec inultam injuriam praeterm ittere.
Reversus o rator regius attulit re sp o n su m : factum vojow odae m olestum
esse Tureo. M isisse ad eum celerem nuntium cum severo m a n d a to : ut qu am
prim um
') Cfr. nr. 44, 65, 90. -f K odeks Sapiezyriski miat pierw ptnie:
di t o suo.
tributario
ac
sub
268
prim um occupata regi restitueret, dam na sarciret, vicinitatem bonam coleret;
alioqui auxilio se regi adversus illum futurum cum Tureorum et T artarorum
exercitu. V alachus tam en contem pto m andato caesaris in pertinacia et hostili
tate sua p ersev erav it1), nec dam na data sarcivit, nec praesidia sua de terra
Pokucie eduxit.
Rex, cognita caesaris voluntate, ulcisci hostem et ejicere ex terra occupata
volens prim a die Junii vocat ad se exercituum regni sui ducem , Joannem de
T arnow , com item palatinum R ussiae,, captoque cum eo et cum ceteris co n
siliariis consilio dat ei exercitum et de ratione belli gerendi instructum profi
cisci, D eo gressus, facta et consilia ejus dirigente, contra hostem jubet. Erat
exercitus ille recens sc rip tu s; sex m ilia equitum , duo m ilia peditum ; viri m a
gnanim i, equis, arm is, peritia bellicae rei, torm entis ac bom bardis instructissim i.
V eniente in terras R ussiae cum exercitu duce palatino com ite, com etes
lucidus XII A ugusti apparuit. Ad cujus conspectum et dux et exercitus spem
conceperunt anim is, sidus illud, q u o d cum stem m ate com itis, stellam inter cornua
lunae deferentis, quadraret, illustrem sibi de coelo victoriam portendere. C on
sidens non procul a districtu Pokucie m ille sexingentos equites cum M artino
T hrzebenski et cum aliquot centurionibus ac m ilitiae m agistris ire in Pokucie
jubet. Sufficere hi videbantur ad praesidia hostilia illinc depellenda. Q ui nacti
duces itineris scientes, reperto in flum ine N estr vado bono, paucis antea co
gnito, transgresso eodem flum ine, insilientes repente praesidia V alachica in locis
duodecim fundunt, obtruncant, effugant. A d .eu m casum V alachi denuo quum
accurrissent m ulto num eriosiores, iterum sunt per eosdem regios m ilites fusi
caesique ac ultra fines pulsi, non pauci insigniores capti ac ad regem tran s
m issi. P ostrem o vojew oda ipse provinciam sibi ereptam regi non concedens
iraque ardens cladem ignom iniam que acceptam referre ac ulcisci parat. C ognoscensque terram illam P okucie m odicis praesidiis regiis teneri, cogit viginti
q u atu o r m ilia suorum . Ex quibus sex m ilia praem ittit cum duo b u s belli d u
cib us: T hom a B ernow ski et Vlado, praefecto castri C hocim ensis, m andans his,
ut et arcem G ozdziecz per regios recuperatam iterum exp u g n aren t et praesidia
regia in terra Pokucie ubique opprim erent. In o p p u gnantes nostri ex arce
erum punt, caedeque facta repellunt plerosque etiam capiunt.
Interea dux exercitus regii ea arcis o p p u g n atio n e com m otus properat cum
exercitu obsessis succurrere et per speculatores de oppugnantium num ero edoctus
praem ittit illo N icolaum chor^zic Sienaw ski, M atthaeum W lodek, Jo an n em Swi^czycki cum centuriis eorum , praecipiens, ne cum hoste confligant, o p p u g n a
tionem duntaxat arcis im pediant, donec ipse cum reliquo exercitu transito flu
m ine N estr subsequatur. P erveniensque proxim e sub hostes, arcem G ozdziecz
oppugnantes, per ordinesque ac turm as ad confligendum paratos, jubet et ipse
suis, ut hostes invadant. A ccensoque per velites certam ine reliquos in hostem
em ittit. Atrox pugna com m ittitur. H ostes tam en vim nostrorum non su s
tinentes ter retrocesserunt, ter proelium restaurarunt. Virtute tandem n o
strorum fracti in fugam sunt versi. Q uos nostri ad duo milliaria insecuti
plus m inus duo m ilia in fuga illa occid eru n t; non paucos ex potioribus
ceperunt,
W kod. Sap. nad p e r s e v e r a v i t dopisal G orski: p e r s t i t i t .
269
C eperunt1), quos tam en, quum non satis tutum videretur vivos in castris tenere,
jussu im peratoris exercitus gladio sunt caesi. Inde dux idem ad duo m illiaria
retrocedens exercitum et castra ad pagum O bertin transtulit.
V alachus post acceptas tam crebras suorum clades in furias versus duces
contritarum copiarum suarum , quod non fortiter dim icarint, quod vinci se a p au
cioribus passi fuerint fugerintque, in vincula conjecit capitis supplicio afficien
dos, si n o n illum optim ates a proposito retraxissent, qui pollicebantur, eos post
hanc ignom iniam m elius pugnaturos. Qui quum idem pro se quisque p rom i
sissent, dixerunt tam en, se fortiter depugnasse cum paucioribus quidem num ero
regiis, at cum fortissim is viris arteque bellica peritis, ita etiam instructis, ut
m ilitiam P olonam om ni apparatu bellico m elius instructam nunquam antea vi
derint. Ille hac confessione ignom iniaque suorum , veritate etiam (quae hom ines
acerrim e com m overe solet) iratior factus viribusque suis ac fortunae fidens:
videbo mox, inquit, hos tam instructos, tam strenuos, quos laudatis, P o lo n o s2),
quos ego et cum duce eorum flagellis veluti pecora abigam in Valachiam .
N u llaque interposita m ora cum delectorum viginti qu atu o r m ilium exercitu Pokuciam ingressus decem ex his m ilia recta ire ju b et ad exercitum regium , ubi
esset, quaerendum , et n e quisquam e castris regiis elabi posset, obsidendum ,
donec ipse cum reliquo exercitu V alachorum adesset regios om nes com prehen
surus. Eo stolidus hom o superbiae am entiaeque processerat.
E odem tem poris m om ento, quum dux exercitus regii epistolas de faustis
praeludiis belli nuntio ad regem m ittendo tradit, nuntiatur ei, decem m ilia V a
lachorum adventare nec procul abesse. Is nil hoc nuntio com m otus, receptis
de m anu nuntii concerptisque litteris illis: volo, inquit, ternam sim ul a n n u n
ties regi victoriam , quam justus D eus de hoste injusto nobis est daturus. Et
m ox castra ex eo loco, priusquam hostis in conspectum veniret, in alium locum
p u g n ae transfert. M ox iterum nuntiatur, hostes jam cum toto exercitu adesse,
im petum nocte proxim a in castra P o lo n a facturos. Dux noster arm a suos ex
pedire ju b et hostem que paratus exspectat. Illi ea nocte, ut nostros conspicere
possent, O bertinum pagum vicinum incendunt. Lucescere autem aurora diei
XX A ugusti incipiente, aliquot m ilia V alachorum insultum cum clam ore
valido sub castra regia faciunt, id agentes m axim e, ut equos regiorum abi
gerent, quos pasci in pratis extra castra putabant. C astra tam en subire ausi
non sunt.
M ox dux, com es palatinus, m ittit speculatum hostilem exercitum , qui cum
custodiis Valachicis congressi capiunt aliquos. Ex quibus dux noster certior
fit, vojew odam nocte praeterita cum reliqua ac m ajore parte exercitus venisse
seque cum illa altera suorum a se praem issorum parte conjunxisse. O m nium
esse viginti qu atu or milia. Dux nostrorum , qui n o n arbitrabatur, vojew odam
cum tan ta m anu venturum , advocat in consilium m agistros belli et cohortium
praefectos et singulorum sententias exquirit. E rant, qui suaderent, m otis ex eo
loco castris exercitum intra quadrigas (quae nostris in confligendo, quum vis
m ajor est hostilis, quam q u ae sustineri possit, pro vallo su n t ac m unim ento),
lente
') W kodeksie O paliriskiego poprawit Gorski na c a p t i v a r u n t . s) K odcks Sapieiyriski
mial p ierw o tn ie: m i l i t e s , co Gorski zm ienil na P o l o n o s .
m
lente ordinateque incedendo obducendum servandum que neque curti tanto
hostium num ero tem ere confligendum . At dux exercitus, quum videret bom bardas regias torm entaque bellica una cum castris abduci non posse, confisus
Deo ac justae causae, pro qua stabat, cedendum hosti non putavit eo, quod
ea discessio fugae sim illim a p u g n aq u e stataria periculosior videretur. Castra
itaq u e com m unit, peditatum locis opportunis, equitum partem ad portam anteriorem collocat, quibus N icolaum Iskrziczki, bellorum peritissim um , et tres
cohortium praefectos praeficit. E t his m andat, n e ante, quam signum daret,
in hostem castra subeuntem erum pant. R eliquum exercitum in m edio castro
rum in turm as disponit. B om bardas etiam in ipsa porta ac in ea parte castro
rum collocat, qua hostes m ajore vi im petum facturos existim abat. Et contione
pro rei necessitate ad m ilites facta anim isque eorum ad pugnam accensis, h o
stem paratus in castris exspectat.
H unc ad quartam diei horam procedere cum universo exercitu videt eum q ue sub castra nostra succedentem b o m b ardasque suas in nostros ejaculantem
b o m bardarum nostrarum ictibus contra infestare jubet. H ostis contra torm entis
suis contra portam castrorum dispositis castra ipsa ob tu n d ere coepit. Prim ae
ejaculationes hostilium globorum parum nostris dam ni dabant, quod globi altius
projecti raro nostros praeter hastas attingebant. P osterioribus ictibus quum
cohortium praefecti plerosque ex nostris laedi cadereque advertissent, orant im
peratorem suum , ut eos erum pere in hostes sinat. R eluctantem et tem pus
opportunius exspectantem iterum atque iterum chorqzicz N icolaus Sienawski,
singulari vir fortitudine, accurrens orat, ut ne suos intra castra hostilibus jaculis
cadentes ulterius continere velit, sed avidis p u g n ae erum pendi copiam faciat.
At dux durate adhuc, inquit, et estote viri fortes. Volo, inquit, hostem stul
titia sua praecipitem in eum adducere errorem , ut credat nos m etu consternatos
n o n audere in certam en descendere, ut, quo propius effusioreque im petu castra
nostra invaserit, eo m ajori se cladi et bom bardarum ictibus objiciat. Q uam ob
rem durate in vestris ordinibus et occasionem rei b en e gerendae exspectate.
D um itaque vi torm entorum res utrim que aliquandiu geritur non paucioresque V alachorum perim untur, vojew oda m orae im patiens, quod non statim
nostros, uti anim o volvebat, flagellis ante se ad V alachiam pelli videret, credensque nostros in proxim am silvam e castris fugituros, coepit castra nostra
cum m agna parte equitatus a latere circum ire, ne fugae exitus nostris in eam
silvam pateret. Q uod dux noster conspicatus, subm otis m ox in eo castrorum
latere quadrigis, portam novam aperit, qua pedites octingentos em isit, qui agm en
illud hostile bom bardis m anualibus propellunt et plerisque occisis loco cedere
cogunt.
H aec dum ita geruntur, dux nostrorum castra obequitans suos anim at ac
h o rtatu r: tem pus jam adesse optatum inquiens, quo et fortitudinem et am orem
erga se suum declarare, hostem fundere et gloriam sibi im m ortalem parare
queant. Jam se eis avidis p u g n ae felicis copiam facturum . In qua me, inquit,
duce, vestra virtute, D eo im prim is adjutore, victores estis futuri. E rum punt mox,
p o rta illa in latere castrorum facta, Baliczki, Swi^cziczld, M todeczki, centuriarum
equitum que m agistri, cum centuriis suis et in confertissim um illud agm en V a
lachorum
271
2n
litaria, vestes etiam et supellex aurea et argentea praedaque plurim a parta.
C aptae etiam cum com m eatu quadrigae m ultae. Inter quas aliquae erant funi
culorum plenae in nostros praeparatorum , quos vincire atque alligare stolidus
hostis et velut ju m en ta vinctos ad V alachiam pellere in anim o constituerat.
Ejectis ex P okucie caesisque atque fugatis hostibus nec ultra, quam ad
fines V alachiae, persecatis (vetuerat enim rex exercitum nostrum V alachiam
ingredi, ne quid adversum foedus Turcicum egisse putaretur), dux exercitus nostri
signo receptui dato suos in castra revocat. E quo deinde in terram descendens
et in gen u a procidens justo Deo, ju stae causae auxiliatori, m eritas pro tam
fausta ac illustri victoria gratias egit. D ehinc totus exercitus n o ster salutem
ac victoriam m utuo sibi ipsis gratulantes ac in m utuos com plexus ruentes sese
osculabantur et duci suo, quod ejus ductu, auspicio, consilio, peritia, fortitudine
hostem superbum devicerint et gloriam sibi im m ortalem pepererint, gratias
egerunt. Laeti autem ac genuflexi om nes piis cum lacrim is alta voce c a n tic u m :
Te D eum laudam us, D eo gratias agentes, cantarunt. (F ere om nes P oloni,
nobiles ac m ilitares, Latinam linguam et sacros cantus norunt). H orum forti
tudinem dux honorifica oratione collaudatam , gratias etiam his agens ac om nia
de se, de rege, de senatu prom ittens, equis m ilitaribus, vestibus, torquibus,
anulis, ceteris rebus pretiosis, duplicato etiam stipendio ornat ac donat. P e
ditibus sua etiam praem ia non defuerunt. Inter quos dux noster tria m ilia
ducatorum dividenda donavit. P raedam insuper ac spolia ex hostibus capta
praeter bom bardas ac torm enta bellica exercitui divisit.
P ostridie hum atis suorum corporibus relictisque illic speculatoribus et
custodiis dispositis, castra ex eo loco movit, trajectoque flum ine N estr exer
citum incolum em una cum bom bardis tam suis quam hosti ereptis ad loca
com m odiora reduxit sauciorum que curam sollicitam egit. M oxque nuntium
illum S bigneum Sienenski, aulicum regium , cujus etiam in ea p u g n a virtus
enituit, cum gem ina, uti praedixerat, victoria cum litteris et captivis ad regem
C racoviam misit.
Rex vero princeps catholicus regi regum , D eo optim o m axim o, justo a u
xiliatori, hanc tam illustrem victoriam referens acceptam , e regia sua m ox ad
tem plum descendit et sacrum solenne in honorem S anctae Trinitatis agi laudesque cantari ac supplicationes fieri jussit. E adem aliis diebus acta sunt.
Laetus hac victoria senatus, tota aula regia, universa etiam urbs C raco
viensis laetitiam suam ignium lum ine, crepitu bom bardarum , vario m usices
concentu, conviviis festisque choreis ac trium phali laetitia, g ratulatione et gaudio
testificata est. Et in hac tan ta om nium laetitia a sum m atibus viris, a cunctis
denique ordinibus duci prim um exercitus Jo an n i T arnovio com iti, palatino
R ussiae, dehinc ceteris m ilitiae m agistris et cohortium praefectis et tribunis m i
litum , post universis m ilitaribus viris in eorum laudem gratulationes laudationesque dictae, scriptae, habitae sunt. Inter quos hi fuere prim arii ac praecipui
m ilitiae m a g istri:
Jo an n es Iskrziczki, capitaneus C am enecensis,
Jo annes B oratinski, vexillifer terrae Prem isliensis,
M artinus Trzebenski,
N icolaus
273
N icolaus Sieniaw ski, chor^zicz,
H ieronim us Szaffraniecz, capitaneus C hancinensis,
Jo an n n e s Swy^ciczki,
S bigneus Sienenski,
D avid Sienenski,
M athaeus W lodek,
...................Baliczki,
V ictorinus Coszm inski,
...................H erbortt,
...................Lukowski,
...................Calinski,
...................M lodeczki.
P ost partam hanc Dei m unere victoriam rex saevire nolens in Valachos,
Christianum populum , volensque testatum apud om nes relinquere, Turcica a se
foedera servari, m andavit duci exercitus, ut ab excursionibus depopulationeque
Valachiae abstineret, exercitum intra fines regni contineret hostem que ab ingressu
ac vastatione regni prohiberet.
Q uoniam autem ferebatur vojew oda V alachiae exercitum denuo iterum
colligere et exercitum regium ad internecionem delere statuisse, quo relata
nostris clade ignom iniam acceptam dilueret gloriam que clarissim ae victoriae
nostris eriperet, rex scripsit ad proceres et consiliarios Russiae, ut cum m anu
quisque suorum ad ducem et exercitum regium sese conferrent eum que dim i
nutum ex conflictu augerent, donec rex supplem entum exercitui subm itteret.
C eterum quum is rum or de apparatu V alachorum vanesceret, dux ipse
exercitus exploratis rebus Valachiae relictoque in Russia in locis opportunis
exercitu et eorum fidei tradito, quorum virtus et industria in re bellica adm ini
stranda illustris fuit, ad regem Cracoviam venit septim a N ovem bris hora ante
m eridiana, trium phantis speciem exhibens, Valachica clarus victoria. Ad quem
spectandum universa civitas sese effuderat. P rogressi sunt obviam ei om nes
proceres spirituales ei saeculares totaque curia regia et honorificentissim e ex
ceptum , per urbem aliis praecedentibus, sequentibus aliis, in arcem ad regem
deduxerunt. Vexilla Valachica, bom bardae m agnae quinquaginta ante eum
praeferebantur. Arcem ingressus et actis D eo im m ortali pro victoria gratiis in
tem plo et ecclesia cathedrali ad regem in palatia a cunctis deductus, rege h o
norifice salutato, etiam gratias egit dom ino Deo, qu od se duce atque rectore
exercitus victoriam ei dederit. Q uam non virtuti suae nec robori militum , sed
ipsi Deo im primis, dem um justitiae et felicitati regis referebat acceptam .
Rex. eum perhum ane ac honorifice excepit, resalutavit venientique assur
gens obvius ad m edium m agnae stub ae processit. D em um dux ipse exercitus
honorificam etiam m entionem m ilitum suorum , quorum opera vicit, coram rege
et om nibus proceribus fecit, singulos nom inatim collaudans, quorum m agnani
m itatis spectator, testis ac particeps fuisset.
Affertur regalis gladius, quo, qui cum ipso duce ex proelio venerant,
praecincti su nt a rege et aurati equites creati virtutis m ilitaris gloriam et honoris
insignia retulerunt.
Postridie
Acta Tum lciana.
Tom us XIII.
18
274
288.
Responsum a Sigism undo primo, r e g e Poloniae,
Jacobo U nbesser, Barnimi, S tetin en sis ducis, consiliario e t oratori.1)
Teki Gorskiego, nr. 1526 (minuta z poprawkami G orskiego). Kod. Sap. VIII, 308.
Kod. Jag. nr. 273. Kod. Op. XIII, 169. Kod. Karnk. XIII, 171.
vigilia
Sancti
Bartholomaei
anno
275
Tuczenski de Vedel, quem Illtas. sua receptatorem raptorum e t'n o x io ru m h o
m inum esse declaravit, inquiri jam ex officio M tas. sua fecit et am plius etiam
contra illum agere non destitisset, nisi sum m is illius precibus perm ota ad p u r
g an d am fam am et honorem suum illum adm ittere aequum judicasset.]j Affirmat
enim claris testim oniis et apertissim is docum entis se com probaturum esse, quod
nihil eorum , quae illi im pinguntur, unquam adm isisset. Q uare declarabit D o
m inatio vestra Illustritati suae, M tem. suam assignasse eidem M athiae Tuczenski
diem et term inum in conventu regni sui proxim e celebrando ad respondendum
tam infam i de se accusationi. Q uo tem pore quoniam necesse erit aliquem in
stituere contra illum actorem , D om inatio vestra rogatam habebit Illustritatem
suam , ut ad conventum proxim e in regno celebrandum eorum aliquem m ittere
velit, qui hoc, q uod de illo habet exploratum , palam illi objiciat. Nos enim
tum , si convincetur de crim ine, nihil m orabim ur poena, quam m eritus erit,
illum afficere.
C eterum quod ad lustrandos recensendosque lim ites inter regnum Mtis.
suae et dom inia illustris dom ini ducis attinet, M tas. sua serm a. ad postulationem
Illustritatis suae captato o p p ortuno tem pore suos com m issarios, qui id obeant,
designare et m ittere non gravatim dignabitur. In qua re m agnificus dom inus
capitaneus M ajoris P oloniae habebit a Mte. sua plenam instructionem et m an
datum .
18*
276
290.
Bona, dei gratia regina P oloniae, m agna dux Lithuaniae, R ussiae, Prussiae,
M asoviae etc. dna. Rnde. in C hristo pater, sincere nobis dilecte. Tredecim a
m ensis hujus allatae sunt nobis litterae m ercatorum V elserorum , quarum exem plar
m ittim us S. tuae, quibus quidem scribunt nobis, tuam S. ab illis accepisse iterum
sexcentos ducatos auri nom ine nostro pro stipendio et expensis suis petuntque,
ut illis solvi facere dignarem ur. B ene m em init S. tua, nos illi com m isisse et
m andasse, ut postquam ex H ispaniis in G erm aniam cum curia caesaris trajecit,
a p u d dnos. Velseros nihil deinceps acciperet, solum a Fucaris, quibus hic m gcus.
Severinus B onar, zupparius Cracoviensis, ex com m issione regia et nostra re
spondet, quandoquidem S. tu a non tantum nostrorum , quantum sacrae Mtis.
regiae negotiorum causa istic tantisper im m oratur et Fucari juxta ordinationem
nostram singulis m ensibus centum ducatos auri dare m inim e negant, certi de
so lutione sua. Q uum igitur S. tua m andato nostro transgresso istos sexcentos
ducatos extraordinarios et in loco prohibito jam et pro necessitate su a accepit,
nos de his nihil scire volum us; solvat S. tua de suo episcopatu ita, ut in m u
tuum accepit. Sicque etiam d. Velseros litteris nostris absolvim us. Si vero
su n t illi sexingenti ducati, quos S. tu a pro expeditionibus suis in R om ana curia
exposuit, et pro quibus nos m ultis suis litteris rogabat, nos jam com m isim us
thesaurario nostro B arensi, ut illos solveret, q u o d et faciet sine om ni m ora,
quum prim um requisitus fuerit. Idque etiam m agco. Ludovico A liphio p er
scripsim us; sin alii fuerint sexcenti, sicut non credim us, non solvem us; satis
enim fecim us jam prom issioni nostrae. E t b en e valeat S. tua. D at. Cracoviae
die XIV A ugusti 1531.
B ona regina ssr.
Dat. Cracoviae 14 A ugusti, red.: Bruxellis 24 Septem bris.
Illuster ac m agnifice dom ine, dom ine am ice fraterque gratiosissim e et m ajor
honorandissim e. O bsequiorum m eorum paratissim orum sedula com m endatione
praem issa. Sanitatem diuturnam om nisque felicitatis accessionem vestrae illustri
ac m gcae. D. sincero ex corde faveo, opto precorque. Tam etsi scio, quod
vestrae illustri ac m agn. D om inationi illustris ac m gcus. dom inus palatinus
R ussiae et exercituum regni P oloniae capitaneus generalis, gen er ejusdem charissim us, de hoc felici conflictu om nem positionem rei latissim e descripsit, ita
ut res se habuit, tum ego pro officio m eo sim ul etiam congratulando de for
tu n ato successu sacrae r. M tis. et ill. ac m gci. dom ini palatini R ussiae et exer
cituum regni P oloniae capitanei, nolui, quin vestrae illu. ac m gcae. D om inationi
scriberem om nem positionem rei.
Post
277
P o st prim am confligationem V alachorum et expulsionem eorundem ex
Pokuczye et captionem rursus castri Gwozdziecz venerunt novitates, quod rursus
V alachi venerunt et obsiderunt castrum G wozdziecz et, nisi nostri illis in castro
residentibus suppetias de tem pore non darent, actum esset tum de castro, tum
de illis om nibus. Illustris ac m gcus. dom inus palatinus R ussiae etc., percepta
hac novitate, m ox se m ovit versus R ohatyn et venit in R ohatyn sab b ato ante
festum A ssum ptionis B eatae M ariae v irg in is'); ego audiens acceleravi post ejus
ili. ac m gc. D. venique in R ohatyn in vigilia A ssum ptionis, quo die ejus iilu.
ac m gca. Dtio. recessit versus villam B olsow et ibidem ag eb at per diem festum
B eatae M ariae virginis A ssum ptionis; ego veni in Bolsow feria quarta post
B. M. A ssu m p tio n is2). Q uo die illu ac m gcus. dom inus capitaneus exercituum
regni P o lo n iae audiens, V alachos viriliter o p pugnare castrum Gwozdziecz, sine
om ni m ora m ovit se cum toto exercitu versus vadum , nuncupatum vulgo
Ralowyeczki. E go in crastino post ejus ili. ac m gcam . D. exivi ex Bolsow,
eundem in sequendo atque in villa Jaziorow ad noctem steti. E odem die, puto,
feria quinta post A ssum ptionis proxim a nocte venerunt m ihi litterae a sua illu.
ac m gca. D tione., quibus dignata est scribere, com m odius fore, ut ego rursus
versus Halicz tenderem et ex illa parte irem propter hom ines, eis bonam spem
dando. E go (ut licuit) obtem peravi consilio et m andatis eisdem atque m e co n
tuli versus H alicz illaque parte in terram P okuczye cum fam iliaribus solum m o do m eis tendi. S abato veni ex Halicz in Czessibissi ibidem que dom inico
die accepi, qu o m odo ex solerte et ingeniosa ordinatione exercitus ili. ac mgci.
dom ini palatini R ussiae etc. nostris fortunate cessit, ut sola ordinatione exer
citus visa, nulla vi urgente, m ox Valachi terga verterunt atque in fuga m ulti
caesi, nonnulla capti sunt. Hic egregie trium phum ejusdem ili. ac m gca. Dtio.
su p er hostes o b tin u it; deinde jacens illic per diem dom inicum feria secunda
an te sanctum B arth o lo m aei8) m ovit se cum exercitu versus Halicz et in duobus
m iliaribus a G w ozdziecz circa villam O bertin sua ili. ac m gca. D. castra m etata
est; ego vero in duobus m iliaribus parvis a ili. et m gca. D tione. sua in Tulm acz
jacui. Eadem die palatinus W alachiae noctu cum fotis viribus et suis potentiis
cum pixidibus venit sub castra nostraria. A tque in villa O bertyn dom os in
cendendo et circa castra nostra vociferationes alias O krzyk faciendo nostros
h abuit anim um perterreri atque anim um nostris dejicere; nullo m odo tam en
hoc, q u o d in intento habuit, effecit. Multi erant re vera W alachi, ut super unum
nostrum decem fuisse p o tera n t; nostri tam en constantia et virilitate eos m ulto
superarunt. F eria tertia4) o p p u g n aru n t castra nostra et ex om ni parte circum
dederunt, sic q u o d ex nulla parte n eq u e adesse n eq u e ex exercitu pertransire
quisquam potuit. E go in uno parvo miliari fui praesens cum fam iliaribus meis,
quia p aucos habui, nam nisi familiam m eam , nullatenus potui adesse. Q uod
et illu. ac mgco. dom ino palatino R ussiae etc. notum est. Equidem sinceriter
et ex corde illud doleo, quod huic proelio praesens non adfui, tum quia hic
fortunate et ex o rdinatione et dispositione ili. ac mgci. dom ini palatini terrarum
R ussiae etc. peculiari cessit, quod enorm iter caesi et turpiter fugati su n t; vexilla
et torm enta bellica accepta. Sit laus deo om nipotenti.
Hoc
) D. 12. 8. 1531. 2) D . 16 8. 1531. 8) D. 21. 8. 1531.
*)
D. 22. 8. 1531.
278
H oc tam en ingenue fateor, quod gen er ill. ac m gcae. D tionis. vestrae, ill.
ac m gcus. dom inus capitaneus exercituum regni P oloniae om nibus, quos ego
m em oria teneo capitaneos, sua ordinatione et dispositione praep o n en d u s est.
N o n alio credo sibi datum hoc fore, nisi a Spiritu Sancto, qui corda hom inum
illustrat et hunc anim um , quem ipse habet, praestare equidem n o n parvi est.
H oc tam en consulo et peto vestram ill. ac m gcam . D., ut im posterum tantum
hom inem nobis non parvi p endam us et cum tantis etiam parvis copiis hom i
num adversus hostem potentem expedire tim eam us. E quidem , ill. ac mgce.
dom ine, habet (Dtio.) eadem generum tanto ingenio et sagacitate praeditum , ut
vix sibi parem non solum in regno nostro, verum in aliis m ultis terris inveniri
possit, quem m erito am are et diligere habet. D einde, ill. ac m gce. dne., m ulti
fuissent detenti, nisi nostri voluissent eos captivare et d etin ere; sed cupidiores
erant, eos insequi et trucidare. C erte id, q u o d actum est, erit im perpetuum
decorem dom us tum dom ini palatini R ussiae, tum et vestrae ill. ac m gcae.
Dtionis. et dignum est hanc victoriam m onum entis com m endare, quum tan ta
im paritas erat. Cum his me in gratiam vestrae ill. ac m gcae. D tionis. com
m endo. Q uam valere diutissim e incolum em et sospitem desidero ex corde.
D atum in C oropiecz, feria quinta ipso die S. B artholom aei Apostoli, anno d o
m ini m illesim o quingentesim o tricesim o p rim o 1).
E jusdem ill. ac m gcae. D tionis. vestrae deditissim us
O ttha de C hodecz, palatinus Sandom iriensis
et Leopoliensis etc. capitaneus generalis.
292.
Sigism undus, dei gratia rex P oloniae, m agnus dux Lituaniae, Russiae
to tiusque P russiae ac M asoviae etc. dom inus et heres. Illuster princeps et d o
m ine, nepos noster charissim e. G enerosus Petrus burgrabius a D on, capitaneus
in M orung, Illtis. vestrae servitor, cupit filiam virginem generosi Achacii Czem a,
succam erarii P om eraniae et capitanei S tum ensis, sibi desponderi. Q uum autem
ipsum Achacium C zem a vestrae Illtis. servitiis suis ita addictum esse novim us,
qu o d com m endatione aut cohortatione nostra non egeat a p u d Illtem. vestram ,
tam en nihilom inus eandem affectam us, futurum ipsius generum gratia sua co m
plectatur et privilegium sive m unim enta super possessiones et bo n a sua, eidem
ea ratione innovata, nom ine nostrae intercessionis extradat, ut nos subditis
nostris m ilitaris ordinis in terris P russiae innovare consuevim us. Sic nim irum
Illtas. vestra tum socrum , tum generum eodem negotio ad m ajora praestanda
o b sequia sibi obligatos devinciet n o bisque in hoc pergratum factura est. Q uam
felicem valere optam us. Ex arce nostra C racoviensi die vigesim a quinta m ensis
A ugusti an n o dom ini m illesim o quingentesim o trigesim o prim o, regni vero
nostri vigesim o quinto.
Ex com m issione propria regiae Mtis.
') D. 24. 8. 1531.
279
293.
294.
Kod. Sap. 268 i 269. Kod. Jag. nr. 278 Kod. Op. XIII, 125. Kod. Karnk. XIII, 125.
280
esse contum ax, belli infortunium in caput ipsius opera vestrae M gciae. et m i
litum istorum virtute transfundatur.
^ F iliu s M gciae. vestrae jam et sacris initiatus est et praepositurae ecclesiae
m eae C racoviensis dignitate ornatus. Jam in tem plo aliquoties talari veste et
superpilitio indutus incessit. Q u o d illi auspicium fortunet D eus et tan ta illum
virtute et optim is m oribus cum ulet, ut vel sua sponte, tam etsi patrocinium
am icorum nunquam illi deerit, ad m axim os dignitatum g rad u s provehi et ex
tolli valeat. Q u o d ad m e attinet, pro conjunctione, quae m ihi et cum illo et
cum M gcia. vestra intercedit, nihil praeterm ittam , quo illius honorem et com
m odum vel tueri vel augere m e posse intelligam . N am et nunc, quibus opus
hab ebat, carere illum non sum passus et in posterum non patiar, m odo ille
mihi fam iliaritate et consuetudine sua crebrius de se m em inisse facultatem p ra e
beat. C om m endo m e am ori et benevolentiae fraternae M gciae. vestrae, quam
cum toto exercitu sospitem , salvam et fortunatissim am esse ex toto affectu
desidero.
295,
Sigism undus, Dei gratia rex P oloniae, m agnus dux Lithuaniae, Russiae,
Prussiae, M asoviaeque etc. dom inus et heres.
111. princeps et dom ine, nepos noster charissim e. N on praeterit Illtem.
vestram , quo tem erario ausu quibusve insidiis V alachus, hostis noster, contra
foedera et jusjurandum suum provinciam regni nostri P okuczie invaserit et in
defensam p ro p ter non speratam perfidiam occupaverit. Q ua injuria nos provocati
quum suasu consiliariorum nostrorum ad eripiendam provinciam ab hoste nostram
paulo ante exercitum m isissem us, factum est ope divina et fortuna nostra, quod
capitaneus nostri exercitus m agnificus Joannes, cdm es deT harnow , palatinus R ussiae
generalis, partim stratagem ate, partim sua m ilitum que bellica virtute prim o adventu
V alachos hostes nostros e sedibus dictae provinciae, non parva strage facta,
ejecit. Ad quem casum excitatus perfidus hostis, etsi valida m anu atque p rae
gran dibus copiis com paratis recens denuo adversus nostros aciem instruxisset,
Dei tam en om nipotentis auxilio, cui fraus et injustitia ipsius p ro b e erat cognita,
et ductu capitanei atque fortitudine m ilitum nostrorum iterum de illo sum us
insignem victoriam consecuti, ita, q u o d is ipse hostis noster, vulneribus duobus
susceptis et vexillo suo potissim o atque torm entis bellicis circiter quinquaginta
am issis, coactus sit cum legionibus suis fuga sibi consulere. D e quibus pars
m agna caesi, pars in captivitatem ducti sunt. Q uo optatissim o nunctio quum
nos m ajorem in m odum sim us consolati, laetitiae ejus n o strae et publici tanti
gaudii participem q uoque Illtem. vestram facere voluim us. Q uam pro suo erga
nos am ore et benevolentia in hoc nobis congratulaturam esse et divinae Mti.
supplicaturam
*) Z tej cz M listu zrobil przepisywacz W kodeksie Sapiezyiiskim przez pom ylk osobny
list do T arnow skiego: kod. Sap. VIII, nr. 269.
281
supplicaturam confidim us, ut quam victoriam nobis et christiano subjectionis
nostrae populo de perfidis scism aticis tribuere incepit, m isericorditer prosequi
ad gloriam nom inis sui dignetur. Et b en e valeat vestra Hlustritas. D atum C ra
coviae, die XXVIII A ugusti anno D om ini MDXXXI, regni nostri XXV.
C om m issio propria reg iae M ajestatis.
296.
297.
282
Accidit etiam et alius casus. Q uidam nobiles, subditi ducis Prussiae,
salutis et honoris proprii im m em ores, ex h ab u n d an tia potus capellam ante o p
pidum Lobaw sitam ,-in honorem gloriosissim ae virginis M ariae fundatam et
consecratam , violarunt, effractisque fenestris dictae capellae, in blasphem iam
om nipotentis Dei ejusque intem eratae genitricis unus ex illis per fenestram
ascendendo, m anu sacrilega im aginem beatae virginis inde tulit, quam tandem
m ultis illusionibus varie deturparunt. Scripsi rmo. dno. praesuli C racoviensi,
ut ex suo singulari erga religionem Christianam zelo sacrae Mti. regiae id
factum exponere dignaretur, ut hii scelerati hom ines per eorum dom inum , ducem
P russiae, condigna p o en a castigari possent, ne exinde ceteri perniciosum su
m ant exem plum sim ilia faciendi in episcopatu C ulm ensi ditionis et dom inii
M tis. regiae et vrae. rm ae. D om inationis.
Q uadringentas m arcas m onetae et num eri P rutenica per XX g. com pu
tan d as factori dni. Jacobi H albych, civis G edanensis, qui litteras et quittantiam
rm ae. P. vrae. pro ea sum m a, de proventibus sui episcopatus extradenda, ad
m e detulit, num eratas ex integro dedi. Hic alias om nia nutu Dei in castris
et praediis bono ordine diriguntur. Rm am . P. vram . unanim iter om nes feli
cissim e et diutissim e valere exoptam us, ad nos eo citius redituram divinam
deprecam ur clem entiam sem per. Dat. in C ulm enze ipso die sancti Augustini
an n o dni. etc. XXXI1).
E jusdem rm ae. P. vrae. hum ilis servitor
M artinus Czem a, canonicus Culm ensis.
Rmo. in Chro. pri. et dno. dom ino Johanni, D ei gratia epo. Culm ensi dignissim o,
oratori sacrae M ajestatis regis P oloniae, dom ino suo gratiosissim o et coiendissim o.
Dat. C olm ense 28 A ugusti, red. Bruxellis 1 N ovem bris.
et
Sigism undus, Dei gratia rex P oloniae, m agnus dux Lithvaniae, Russiae,
Prussiae, M asoviae etc. dom inus et heres.
R everende in C hristo pater, sincere nobis dilecte. N on praeterit P ater
nitatem vestram , quo tem erario ausu quibusve insidiis V alachus, hostis noster,
contra foedera et jusjurandum suum provinciam regni nostri Pokuczie invaserit
et indefensam propter non speratam perfidiam occupaverit. Q ua injuria nos
provocati, quum suasu consiliariorum nostrorum ad eripiendam provinciam ab
hoste nostram paulo ante exercitum m isissem us, factum est ope divina et fortuna
nostra, quod capitaneus nostri exercitus m agnificus Jo an n e s com es de Tharnow ,
patatinus R ussiae generalis, partim stratagem ate, partim sua m ilitum que bellica
virtute, prim o adventu V alachos hostes nostros e sedibus dictae provinciae non
parva strage facta ejecit. Ad quem casum excitatus perfidus hostis, etsi valida
m anu atque pergrandibus copiis com paratis, recens denuo adversus nostros
aciem instruxisset, D ei tam en om nipotentis auxilio, cui fraus et injustitia ipsius
probe
) D. 28. 8. 1531.
283
p ro b e erat cognita, et ductu capitanei atque fortitudine m ilitum nostrorum iterum
d e illo sum us insignem victoriam consecuti, ita quod is ipse hostis noster,
vulneribus du o bus susceptis et vexillo suo potissim o atque torm entis bellicis
circiter quin q u aginta am issis, coactus sit cum legionibus suis fuga sibi consu
lere, de q u ibus pars m agna caesi, pars in captivitatem ducti sunt. Q uo o p ta
tissim o nuntio quum nos m ajorem in m odum sum us consolati, laetitiae ejus
no strae et publici tanti gaudii participem q u o q u e P aternitatem vestram facere
voluim us, quam pro sua erga nos fide et officio senatorio in hoc nobis con
g ratulaturam esse et divinae M ajestati supplicaturam confidim us, ut quam
victoriam nobis et Christiano subjectionis nostrae populo de perfidis schism a
ticis tribuere incepit, m isericorditer prosequi ad gloriam nom inis sui dignetur.
B ene valeat vestra Paternitas. D atum C racoviae, feria tertia post festum sancti
B artholom aei apostoli an n o D om ini m illesim o quingentesim o trigesim o prim o,
regni nostri an n o vigesim o q u in to .1)
C om m issio propria regiae M ajestatis.
R everendo in Christo patri dom ino Mauritio, episcopo Varm iensi, sincere nobis dilecto.
1531. X Septem bris, de victoria contra Valachum.
299.
3) D. 29. 8. 1531.
284
300.
Illme. princeps et dom ine, dom ine frater m ajor honorandissim e. Exigit
debitum m eum , ut illm am . D tionem . vestram certiorem facerem de hiis, quae
spectabilis et m agnificus dom inus, dom inus Joannes, com es in Tarnow , palatinus
Russiae, sum m us exercituum regni P oloniae capitaneus, filius m eus charissim us,
in R ussia cum exercitu agat.
A nte paucos dies idem ipse dom inus capitaneus districtum Pokucie Deo
b en e juvante et m ilitum nostrorum virtute, ab hoste w ayw oda M oldaviae in
justissim e occupatum , victis ejus m ilitibus et non paucis in regiam captivitatem
redactis, recuperavit. Arcem Gosdziecz, m etu et fuga ab hostibus relictam, g en
tibus nostris firmavit. Q uam hostis ubi rursus recuperare voluisset, repulsus
est. H aec acta sunt ante dies non m ultos.
Sed hostis hiis non contentus, coacto num eroso (constabat enim plus
m inus ex XX m ilibus arm atorum ) et specioso satis exercitu die sabbati proxim o
po st festum A ssum ptionis S. virginis M ariae, dom inae nostrae, sex m ilia h o
m inum suorum bene arm atorum sub arcem G osdziecz praem isit, q uos dom inus
capitaneus Dei adjutorio iterum profligavit et in fugam vertit.
H ostis sciens nostros illi esse viribus im pares, instructis armis, equis, to r
m entis bellicis, om ni vi et potentia sua die m artis in octava praedicti festi
A ssum ptionis M ariae sub ortum solis capitaneum et exercitum nostrum duobus
m iliaribus ab arce G osdziecz versus H alicz ap u d rusculum O bertin bellice ac
hostiliter adorsus est, incensis prim um quibusdam dom ibus et editis clam oribus
ac ictibus torm entorum bellicorum , certam en superbe nim is et arroganter iniit.
Sed dom inus capitaneus exercitus nostri D eo propitio hostem et vires illius,
ingquibus confidebat, fregit et capitaliter vicit, in turpissim am que fugam vertit,
to rm enta bellica num ero q u inquaginta recepit, m ajora XX, cetera m in o ra; ve
xilla et tym pana w ayw odae in m anibus filii m ei sunt. Ipse w ayw oda duo vul
nera in corpore, sicut ex captivis intellexim us, excepit, sui erga M tem. regiam
dom ini mei clem entissim i. violati juram enti et fractae fidei m onim enta. H ostium
tria m ilia in loco, ubi pugnatum est, interfecta su n t; plurim i ex prim oribus
consiliariis suis capti, ex nobilibus non pauci sub gladium d a t i ; fugati hostes
a loco pugnae ad unum m agnum m iliare. Ex nostris non desiderantur, nisi
quad raginta viri nobiles. Pro quibus om nibus nos dom ino D eo im m ortales
agim us et habem us gratias, et quod nostri justitiaeque nostrae recordari dignatus
est et concessit, ut in m anu charissim i filii mei, boni servitoris ill. Dtionis.
vestrae, et m ilitum nostrorum ulciscerem ur de hostibus nostris. Im ploram us
illius m isericordiam divinam , tribuat felicem exitum hujus belli et det pacem
m diebus nostris.
Q uam vis autem sciam, q u o d sacra Mtas. regia de hiis ad illmam . D tionem .
vestram proprium tabellarium cum litteris m issura sit, tam en et ego pro m eo
officio volui m edio hujus fam uli m ei G eorgij P rutheni hoc ipsum illmae. D tioni.
vestrae, uti dom ino et fratri m eo colendissim o, significare.
Non
285
N on arbitror opus lore, ut com m endem filium m eum , dom inum com item
a Tharnow , illm ae. D tioni. vestrae. C om m endat enim illum successus praesentis
belli, sed quid scribit de illo ad m e m agnificus dom inus O tto de Chodecz,
palatinus S andom iriensis et capitaneus Leopoliensis, hujus exem plum m itto
illm ae. D tioni. vestrae, q u o d sit longioris epistolae vice. R everendissim us d o
m inus episcopus C ulm ensis dedit ad m e proxim is diebus has litteras, quas mitto
illm ae. D tioni. vestrae. R ogo, lectas rem ittere m ihi dignetur et paucis respondere
m anu sua ad illa, quae m anu m ea scripsi.
C om m endo m e et perpetuam servitutem m eam illm ae. D tioni. vestrae.
Q uam optim e et felicissim e valere desidero. D atum Cracoviae XXIX A ugusti
an n o dom ini MDXXXI.
E t ne aliquid illma. Dtio. vestra desideret, m itto illmae. Dtioni. vestrae
eas litteras, quas m ihi dom inus cam piductor m anu sua scripsit; rogo, rem ittat
m ihi eas rursum illma. Dtio. vestra.
C hristophorus d e Schydlowiecz, castellanus
et capitaneus C racoviensis, ac regni P oloniae cancellarius etc.
vestrae illm ae. D. totissim us et quidquid est, servitor et frater, m anu sua.
302.
286
constare arbitror ill. D tioni. vestrae, m agnificum dom inum com item in Tharnow ,
R ussiae palatinum generalem ac sum m um regni exercitum capitaneum , a ill.
dom ino, fratre m eo, dom ino C racoviensi castellano, in loco filii haberi am antissim i, tum ill. D tionem . vestram ita ab utroque am ari, suscipi et venerari, ut
nihil supra, proinde non abs re m e facturum putabam , si illi perscripsero, q u a n
tum nobis hiis fere diebus praefatus m agcus. dnus. com es a T h am o w auspiciis
suis, ductu, sudore atque vigilia laetitiae, sacrae vero Mti. regiae gloriae, ipsi
denique reipublicae salutis peperit. H ostis palatini, inquam M oldaviae, universas
propem odum copias, q u ae ex viginti m ilibus constabant, paucis nostris deside
ratis fudit et prorsus delevit san g u in eq u e et cadavere hostili latissim os cam pos
ad m illiaria quinque com plevit atque ita specim en sui dedit. Inter pugnandum
vero ita suis anim um addebat, qui aliquantulum p rae m agna et incom paranda
hostis m agnitudine trepiduli erant, ut vel ipse insilire in hostem , capitis dis
crim en subire m inim e dubitaverit atque ea sua alacritate cum hoste pugnandi
adeo anim os illorum accendit, ut eorum im petum nequaquam hostilis m anus
ferre potuit suique colligendi facultatem m inim e habuerit. Q uum que jam alii
aliam in partem perterriti ferebantur hostes, illi non prius insequendi studium
interm iserunt, qu o ad praecipitem hostem egerint. Tum ipse palatinus accepto
vulnere aegre aufugit. S ed ut cetera ab undius intelligat, m itto ill. Dtioni.
vestrae, earum litterarum , quas ad m e dedit dom inus regiorum exercituum ca
pitaneus, et aliarum , quas item m ihi perscripsit m agister torm entorum bellicorum
dom inus Staszkow ski, exem plaria; m ihi satis est, in tan ta certatim ad ill. D tionem .
vestram scribentium turba, pro m ea in illam exacta observantia paucis eadem
perstrinxisse, ut agnoscat et in hoc m e sibi esse addictissim um . C om m endo
m e quam possum m axim e favori illm ae. D tioni. vestrae, quam dom inus et ejus
ill. D tionem . conjugem cum tota inclita illius fam ilia diutissim e incolum em
florentem que tueatur. D atum Cracoviae feria quarta post B artholom aei divi
ferias, anno dom ini M DXXXI1).
N icolaus a Schidlowiecz, castellanus
S andom iriensis ac regni P oloniae thezaurarius,
vestrae ill. D, obsequentissim us servitor, m anu sua.
303.
Illustrissim e princeps dom ine, dom ine m eus clem entissim e. P ost hum ilem
com m endationem servitiorum m eorum et plurim am vestrae Illtis. salutem . N on
video, illustrissim e princeps, quo pacto ego illi prom ereri unquam possim ta n
tam ejus in m e sum m am gratiam , qua m e nil quidquam de se m eritum am
plectitur, q u o d ego n o n sine gaudio m axim o ex litteris illm ae. vestrae D om ina
tionis, m anu etiam propria scriptis, facile perspexi. U tinam aliquando ego
tanti sim, quod servitiis et obsequiis m eis istam illmae. vestrae D tionis. non
vulgarem
>) D. 30. 8. 1531.
287
vulgarem gratiam prom ereri possem . Supplico itidem hum illim e, velit deinceps
illma. vestra D. m e fidi et integerrim i sui servitoris loco habere o p eraq u e m ea,
ubi ad rem esse possit, uti sem per liberalissim e. C ontubernali autem m eo et
vestrae Illtis. b o n o servitori, dom ino A chatio C zem ae, plurim um debere m e fateor,
cujus opera ego gratiam ili. vestrae. D om inationis nactus sum . Cui ego q u o
que hic ad res suas non deero, ita ut ju b et M, vestra D., si quid pro illo potero.
Q u o d vero com m endari se cupit ili. vestra D. serenissim is regum nostrorum
M ajestatibus atque reginali M ajestati, etsi certo aestim o, et m eam com m enda
tionem parvam fore et illm ae. vestrae D om inationis necessitudinem et co n ju n
ctionem tam arctam nulla com m endatione egere, non deero ego tam en, ut ejus
erga m e gratiae officia et debita ulla ex parte praeterm ittam . Cujus jam o b
sequiis et servitiis addictum et deditum servitorem m e esse volo, recta et in
teg ra fide.
D e profligato V alacho intelliget D. v. i. ex litteris sacrae regiae Mtis.,
q u o d bellum successit certe felicissime. N on dubito etiam , Mtem. vestram non
ignorare conventum im perialem in S payr futurum 14 Septem bris. V adet illuc
m agnificus dom inus T ranssilvaniae palatinus, dom inus Lasky. V estra i. D. h u
m ilia m ea servitia com m endata sibi habeat.
D atum Cracovie, 30 A ugusti 1531.
E jusdem illm ae. vestrae D om inationis servitor
P etrus O ppaleynsky, castellanus Lendensis,
capitaneus C ostensis, serm i. A ugusti regis curiae m agister.
288
89
3 0 6 . P etru s Tom icius, epus. Crac., vicecancellarius,
doctori Stanislao Rzeczicza, poenitentiario Romano.
Teki G6rskiego, nr. 1503 (odpis w sp ok zesn y). Kod. Sap. VIII, 275. Kod. Jag. nr. 293.
Kod. Op. XIII. 131. Kod. Karnk. XIII. 131.
T o m u s XIII.
19
290
fortuna nostra, quod capitaneus nostri exercitus partim stratagem ate partim sua
m ilitum que bellica virtute, prim o adventu V alachos hostes nostros e sedibus
dictae provinciae non parva strage facta ejecit. Ad quem casum excitatus p er
fidus hostis, etsi valida m anu atque praegrandibus copiis com paratis recens denuo
adversus nostros aciem instruxisset, Dei tam en om nipotentis auxilio, cui fraus
et injustitia ipsius probe erat cognita, et ductu capitanei atque fortitudine m ilitum
nostrorum iterum de illo sum us insignem victoriam consecuti, ita quod is ipse
hostis noster vulneribus duo b u s susceptis et vexillo suo potissim o atque to r
m entis bellicis circiter quinquaginta am issis, coactus sit cum legionibus suis
fuga sibi consulere, de quibus pars m agna caesi, pars in captivitatem ducti sunt.
Q uo optatissim o nunctio quum nos m ajorem in m odum sim us consolati, lae
titiae ejus nostrae et publici tanti gaudii participem q u o q u e serenissim am vestram
M ajestatem facere voluim us. Q uam pro sua erga nos benevolentia et odio
iniquae et perfidae illius gentis in hoc nobis congratulaturam esse nihil du b i
tam us, quin etiam speram us m ulto m ajorem ex hiis ipsis hostibus nostris victo
riam nobis favere. N os equidem divinam clem entiam im plorare non cessabim us,
ut quam coepit tribuere nobis de perfidis gentibus victoriam , eandem ad gloriam
nom inis sui feliciter prosequi dignetur. C om m endam us nos am ori et b en e
volentiae fraternae M ajestatis vestrae serenissim ae. Q uam D om inus D eus auctet
in dies om ni gloria et servet diutissim e sanam et felicem. D atum Cracoviae,
die 3 Septem bris anno D om ini MDXXXI, regni vero nostri anno XXV.
s
308.
Teki G orskiego, nr. 1523 (minuta z poprawkami.) Kod. Sap. VIII, 276. Kod. Jag. 294.
Kod. Op. XIII, 132. Kod. Karnk. XIII, 132.
591
V alachos, hostes nostros, e sedibus dictae provinciae non parva strage facta
ejecit. Ad quem casum excitatus perfidus hostis, etsi valida m anu atque p ra e
g randibus copiis com paratis recens denuo adversus nostros aciem instruxisset,
Dei tam en om nipotentis auxilio, cui fraus et injustitia ipsius probe erat cognita,
et ductu capitanei atque fortitudine m ilitum nostrorum iterum de illo sum us
insignem victoriam consecuti. Itaque is ipse hostis noster vulneribus duobus
susceptis et vexillo suo potissim o atque torm entis bellicis circiter quinquaginta
am issis coactus sit cum legionibus suis fuga sibi consulere. Q uo optatissim o
n u n tio quum nos m ajorem in m odum sim us consolati, laetitiae ejus nostrae
et publici tanti gaudii participem q uoque serm am . M tem. vestram facere volui
m us. Q uam pro sua erga nos benevolentia et am ore fraterno in hoc nobis
congratulaturam esse confidim us et favore suo nos ita in reliquum tem pus a d
juturam , u t o m nipotens Deus, quam victoriam nobis et Christiano subjectionis
n ostrae populo de perfidis hostibus tribuere incepit, m isericorditer prosequi ad
gloriam nom inis sui dignetur. C om m endam us nos am ori et benevolentiae
vestrae caesareae M tis., cui om nia felicissim a a D eo precam ur et, ut diu cum
sum m a im perii et gestorum suorum laude et gloria vivat, vehem enter et ex
corde desideram us.
309.
Teki G 6rskiego, nr. 1500 (minuta przepisana z podpisem Tom ickiego). Bibi. ks. Czartoryskich
kod. 247, str. 107, (list orygin.) Kod. Sap. VIII, 277. Kod. Jag. nr. 289.
Kod. Op. XIII, 134. Kod. Karnk. XIII, 134.
Rme. in C hristo pater et dom ine, am ice charissim e ac honorande. Intelliget Dtio. vestra rm a. ex Mtis. regiae litteris, quam felicem victoriam Mti. suae
et regno de hostibus perfidis Valachis D eus om nipotens hoc tem pore concedere
dignatus est, ob quod om nes regni incolae exsultant et laetantur vehem enter.
D eus om nipotens de sua tan ta erga nos clem entia, qua nos pacem que nostram
tuetur, sit benedictus in saecula. P ost initas annales in regno H ungariae inter
reges dissidentes indutias fuit hic dom inus H ieronim us Laski, deinde recta hinc
ad serm um . regem R om anorum P ragam profectus erat, nunc iterum in H ungariam reversus est, unde scripsit Mti. regiae, se hum anissim e per serm um .
regem R om anorum et susceptum et tractatum esse, cum quo se m ulta egisse
declarat de concordia futura, ad quam concludendam regem Jo an n em m issurum
esse ad conventum im perii Spirensem suos oratores affirmat.
Significat etiam , velle regem suum Jo an n em postulare a M te. dom ini
nostri, u t illuc q uoque Spiram insignes super concordia tractanda et conclu
den d a m ittat oratores. In qua re quid agi conveniat Mti. suae, plane est in
cognitum , praesertim quum serm us. rex R om anorum nulla significatione aperire
Mti. su ae velit, qua m ente quove consilio de concordia fuerit, sicut ex exem plo
litterarum Mtis illius hic alligato, quibus ad litteras dom ini nostri respondet,
Dtio. vestra rm a. perspiciet. R ejicere enim videtur M tas. illius ad M tem . d o
m ini nostri officium proponendi m edia concordiae, quod sem per M tas. dom ini
nostri,
19*
292
nostri, ut invidiam utrinque fugiat, facere devitavit. M allet siquidem ex ipsorum
m utuis oblationibus conditionum honesta suadere m edia, quam illis utrinque
silentibus aliquas, quae fortasse n o n placerent, conditiones proponere. Q uare
quum isthic jam esse putem serm um . dom inum regem R om anorum , D tionem .
vestram rogo, ut perquirat, undecunque m elius potest, quo anim o sit illius M tas.
ad concordiam et pacem cum adversario suo ineundam , et secum perpendat,
deceatne M tem. dom ini nostri ad postulationem solius regis Joannis, quum
serm us. rex R om anorum ap u d M tem . suam id n o n postulet, oratores Spiram
su p er ista concordia tractanda m ittere, et consilium de hac re ad m e suum
perscribat, ut et ipse scire possim , quid Mti. regiae in hoc neg o tio consulere
debeam .
Laboravi diligenter apud M tem . regiam de revocanda D tione. vestra rm a.
ab isto, ut appellat, exilio suo. S ed tam en nihil proficere hactenus potui.
M ajestas enim sua non p u tat sibi integrum hoc tem pore istinc D tionem . vestram
avocare, quo potissim um de difficillimis et m agni m om enti rebus m ulta sperat
suo nom ine tractari debere, ad quam tractationem nem inem praeter D tionem .
vestram rm am . ita aptum h ab ere posset. Q u are ego ro g o ab illa, ferre velit
aequo et patienti anim o reliqui istius parvi tem poris m oram et coepto officio
M tem. suam sibi devincere curet. P ostquam enim caesarea M tas. relinquet
G erm aniam , non dubium est, rm am . D tionem . vestram tum q u o q u e huc ad
nos redituram .
Serenissim us rex F erd in an d u s adjuvare volens M tem . regiam in collocanda
recte illustrissim a dom ina H edvigi, filia M tis. suae, interponit consilia et p er
su asiones suas ap u d M tem. suam , ut illam illustri dno. Friderico, com iti p ala
tino Rheni, despondeat. Cujus rationes et fortunae quum non su n t Mti. regiae
cognitae, haeret hactenus in consiliis istis, dispiciens diligenter, q u o d possit
filiae su ae h onoratius m atrim onium deligere. Q uare rogo hanc ob rem etiam
D tionem . vestram , ut disquirat de bonis istius dni. palatini, d e conditione suc
cessionis, de num ero fratrum , aut aliis id genus, q u ae scire im prim is Mti. regiae,
tradere filiam viro volenti, convenit, ut scire possem us, in quam conditionem
collocari haec honestissim a et om ni virtute ornatissim a puella debeat. C om
m endo m e am ori et benevolentiae fraternae vestrae rm ae. D om inationis, quam
dom inus D eus diu servet incolum em et felicem et a d n o s sanam et laetam cito
reducat. D atum C racoviae die tertia S eptem bris an n o dni. 1531.
Ejusdem vrae. r. D om inationis Petrus, episcopus C racoviensis etc. vice
cancellarius, ssrt.
Dat. Cracoviae 3 Septem bris, red. B ruxellis 24 ejusdem .
31 0 .
293
Lectis litteris rm ae. D tionis. vrae. proxim e ad m e datis, intellexi, quam
gravi m o lesto q u e anim o fert exilium hoc. D oleo profecto et ipse ex hoc non
m odice et pro in de illico accessi principes nostros et declaravi anim um , sim ul
et necessitatem rm ae. Dtionis. vrae., supplicans, velint M tes. illorum aetatis et
im pendii ac tam diuturnae et m olestissim ae m orae benignam rationem habere
et tandem tandem eandem revocare. At M ajestates suae declararunt, se nunc
plurim um egere praesentia rm ae. Dtionis. vrae. in aula im periali; brevi tam en
illam rursum revocaturam . S ed hoc breve vrae. rm ae. D tioni. longissim um ac
m olestissim um est. U tcunque tam en ego desiderio ac necessitati in hac parte
rm ae. D tionis. vrae. nequaquam deero, quin p er om nem occasionem opportune
et im portune agam , ut tandem revocetur et nobis ac reipublicae nostrae rm a,
Dtio. vra. restituatur. Ea, quae de rebus P rutenicis m ihi scribere dignata est
rm a. Dtio. vra., b en e intellexi; rogo, dignetu r m e talium rerum participem facere.
N ova jucundissim a habem us, quae et litteris regis et rmi. dni. episcopi C raco
viensis Dtio. vra. rm a. cognoscet. C om m endo m e rm ae. D tioni vrae., quam
optim e et felicissime valere desidero. Dat. in arce C racoviensi die 3 S eptem
bris 1531.
C hristophorus de Schy[dlowye]cz, castellanus
et capitanens Cracoviensis ac r. P. cancellarius,
vrae. rm ae. D. to tu s et quidquid est m anu sua.
Dat. Cracoviae 3 Septem bris, red. Bruxellis 24 Septem bris.
311.
294
De novis rebus ac illud praecipue, quod Mtas. s. regia hisce diebus de
palatino V alachiae victoriam laetam certe et m em orabilem propitio num ine ter
reportavit, q u o d superiore an n o contra foederum ac jurisjurandi fidem dom inia
Mtis. suae invaserat, harum rerum , inquam , seriem prolixissim e D. v. r. p er
scribere haud gravarer, nisi supervacaneum legendi laborem m e illi obtrusurum
viderem , ut qui haec ipsa a M te. s. regia ac plerisque am icis D. v. r. abunde
perscripta esse sat sciam . H oc unum itaque restat, q u o d D. v. r. im pendio
rogatam volo, ut m e et servitia m ea com m endatissim a habeat tan tu m q u e de
m e sibi persuadeat, quantum de am icorum optim o qu o q u e vel possit vel d e
beat. Precor, ut D. v. r. san a bene ac felicissim a diu valeat. D atum C racoviae
d. 4 Septem bris, anno dni. m illesim o quingentesim o tricesim o prim o.
Ejusdem D. vrae. rm ae. paratissim us s.
Severinus Boner, zupp., sst.
295
313.
Teki G orskiego, nr. 1501 (minuta). Kod. Sap. VIII, 273. Kod. Jag. nr. 291.
Kod. Op. XIII, 129. Kod. Karnk. XIII. 129.
S anctissim e et beatissim e in C hristo pater et dom ine, dom ine clem entis
sim e. P o st hum ilem mei regnique et dom iniorum m eorum com m endationem
ac oscula pedum beatorum .
C redo no n ignorare Sanctitatem vestram , esse in vicinia m ea Valachos,
p op u lo s bellicosos et in militari disciplina exercitatos, quibus sem per tyranni
vajew odae praeesse consueverunt, qui etsi Christianorum principum nom en sibi
ab an tiqua usurparunt, nihil tam en m inus unquam praestiterunt, quam quod
ad officium professionis Christianae pertineret. N am et qui praedecessorum
m eorum tem pore vixerunt, et qui aetate m ea gentibus praedictis im perarunt,
continuas insidias et bella regno et subditis m eis m oliebantur. Ita etiam vo
jew oda praesens m ajorum suorum m orem im itatus hiem e proxim e praeterita
ausu tem erario et libidine nefanda concitatus contra foedera et jusjurandum ,
q u o d m ihi praestitit, provinciam regni m ei sibi propinquiorem hostiliter invasit
et indefensam propter insperatam ejus perfidiam occupavit. Q ua injuria ego
provocatus quum suasu consiliariorum m eorum ad eripiendam provinciam ab
eo m eam p au lo ante exercitum m isissem, factum est ope divina et fortuna m ea,
quod
296
q u o d capitaneus mei exercitus partim stratagem ate, partim su a m ilitum que
bellica virtute prim o adventu V alachos, hostes m eos, e sedibus dictae provin
ciae n o n parva strage facta ejecit. Ad quem casum excitatus perfidus hostis,
etsi valida m anu atque praegrandibus copiis com paratis recens denuo adversus
m ilites m eos aciem instruxisset, Dei tam en om nipotentis auxilio, cui fraus et
injustitia ipsius p ro b e erat cognita, et ductu capitanei atque fortitudine m ilitum
m eorum iterum de illo sum insignem victoriam consecutus. Itaque is ipse
hostis m eus, vulneribus duo b u s susceptis et vexillo suo potissim o atque to r
m entis bellicis m agnis circiter quinquaginta am issis, coactus sit cum legionibus
suis fuga sibi consulere, de quibus pars m agna caesi, pars in captivitatem ducti
sunt. Q uo optatissim o nuntio quum ego m ajorem in m odum sim consolatus,
laetitiae ejus m eae et publici tanti gaudii participem q u o q u e Sctatem . vestram
facere volui. Q uam pro sua erga m e benignitate et am ore paterno in hoc
m ihi congratulaturam esse confido et favore suo m e ita in reliquum tem pus
adjuturam , u t om nipotens D eus, quam victoriam m ihi et christiano subjectionis
m eae populo de perfidis hostibus tribuere incepit, m isericorditer prosequi ad
gloriam nom inis sui dignetur. D om inus D eus servet vestram Sanctitatem nobis
et ecclesiae suae diutissim e sospitem et felicem , cui m e uti patri clem entissim o
om ni studio etiam atque etiam com m endo. D atum C racoviae die quarta S ep
tem bris anno 1531.
314.
Teki G<5rskiego, nr. 1502 (odpis w spotczcsny). Kod. Sap. VIII, 271. Kod. Jag. nr. 290.
Kod. Op. XIII, 127. - Kod. Karnk. XIII, 127.
297
eo g en ere su ad en d ae et conciliandae pacis et scribat, quod tam praeclaris audi
toribus gratum et ad pacificandi regni H ungariae persuasionem utile et accom odatum esse possit. N unc enim , quum indutiis utim ur, om nes ingenii vires
intendi a n o b is debent, ut, quantum in nobis est, Christianorum periculo et regno
vicino pereunti consulam us. C om m endo m e am ori etc. C racoviae feria quarta
ante festum N atalis M ariae anno dom ini 1531.1)
315.
M agce. sincere nobis dilecte. C redim us, n o n esse jam incognitum tuae
Sti. de insigni victoria, quam his proxim e actis diebus Dei om nipotentis auxilio
et ductu ac diligentia capitanei exercitus nostri, m agci. Joannis, com itis de
Tarnow , palatini Russiae, fortitudineque m ilitum nostrorum de perfido hoste
nostro vojew oda M oldaviensi accepim us, qui com m isso proelio cum nostris,
vexillis suis potissim is ac torm entis bellicis plus m inus quinquaginta am issis,
actus est in fugam cum universis copiis suis, de quibus m ulti caesi, m ulti in
captivitatem ducti sunt. Q uia vero, id quod illico post nuntiatam nobis eam
victoriam futurum suspicabam ur, facti sum us nunc certiores, q u o d is ipse hostis
reparatis viribus et collectis denuo gen tib u s exercitum nostrum , quem non ignorat
ad paucitatem esse redactum , invadere statuit, quo hanc m erito acceptam ig n o
m iniam suam diluere n obisque ornam entum tantae tam que insignis et m em o
ran d ae victoriae, q u o d illi dom inus D eus non tribuat, eripere possit, volentes
nos providere, ne in hoc voti sui fiat com pos, hortam ur tuam Stem , m andantes,
ut collecta secum m anu hom inum , qua m ajore poterit, ad praefatum m agcum .
Jo an n em , com item de Tarnow , et exercitum nostrum quam prim um proficiscatur,
curatura illic, ut nobis ac reipublicae regni bonum ac utile servitium una cum
aliis m ilitibus et subditis nostris praestare possit, pro debito ac officio suo ac
gloria nom inis Poloni id tua Stas, factura. Cui nos hanc ejus operam et stu
dium p rosequendae ac retinendae victoriae nobis a dom ino D eo concessae
gloriaeque patriae cum ulandae gratia nostra referem us. B ene valeat tua S in
ceritas. D atum C racoviae feria quinta in vigilia N ativitatis Sanctae M ariae
an n o dom ini MDXXXI, regni nostri anno XXV.8)
C om m issio propria regiae M ajestatis.
298
316.
L egatio w ajw odae M oldaviae
ad capitaneum regn i P oloniae Joannem de Tarnow.
Archiwum K rolew ieckie (odpis z kancelaryi Krz. Szydtow ieckiego).
299
317.
M agnifice dom ine, am ice charissim e. Intellexi ea, quae per litteras et
nuntium suum mihi significare dignatur. Prim um , p ro u t ore nuntii sui id refert,
S tephanum w ajw odam fuisse in possessione terrae hujus P okuczie: de has
ipsis, si tu a M agcia. serio affirmat, m ale edocta est m agnoque errore decipitur.
N am a m ultis retroante saeculis tum et tem pore ipsius S tephani w ajw odae ipsa
terra fuit sem per in possessione serm orum , regum P oloniae ad regnum que
P oloniae pertinet pertinebatque ex antiquo et usque hactenus. Ipseque Stephanus quo n d am w ajw oda Mti. regiae P oloniae, dom ino olim regi Cazim iro, in
ipsa terra, tan q u am dom ino ipsius provinciae, circa oppidum K olom ya feudum
ju ram entum que fidelitatis et obedientiae praestitit. Q uod om nibus ita factum
esse, palam est. Q uod vero attinet B ochdanum w ajw odam , ut etiam per n u n
tium suum intim are voluit, quod eam terram occupaverat, bene notum ac in
recenti m em oria om nibus est, quom odo de terra ipsa, quam injuste invaserat,
ejectus sit exercitusque suus, quem cum capitaneo suo K opacz quodam illuc
m iserat, profligatus, qualisque vindicta et ultio pro suo perjurio secuta est.
T errae M oldaviae incolae testim onium dare possunt, quale com m odum pro
violato jureju ran do et foedere reportaverunt et quom odo eis successit. Ubi
autem scribit, terram ipsam P okuczie nunc accepisse nec eam , nisi intervenisset
potentissim i im peratoris T hurearum m andatum , unquam nobis restituisse, qu am
vis tua M. oblita optim a vicinitate violato, jurejurando ru p to q u e foedere, quod
inter reges regnum que P oloniae praedecessoresque tuos fuit, tum et noviter et
in recenti inter sacram M tem. regiam , dom inum m eum clem entissim um , et tuam
M ag., eam terram invaserat dam naque non m odica ibidem intulerit, jam tandem
tam en experta est, quae sors ac successus rerum eveniat hiis, qui pacem fidei
prom issis ac juram ento obfirm atam violant ac transgrediunt, quum id jus g en
tium sit per om nesque principes m ttndi, qui pietatem ac religionem colunt, id
observatur, pacta, juram enta ac foedera sincere ac inviolabiter teneri. Si autem ,
ut scribit, jussis T urearum im peratoris obediendo terram ipsam libere dim ittendi
h abuerit anim um , nec ne, eventus ipse facile indicabit, quum n o n alibi, nisi in
ipsa terra victus sit cladem que, quam juste m eruit, accepit. Si vero tandem im
perato r T urearum , cujus jussa, de quibus scribit, transgressus sit ac contem pserit,
id, u t juste posset, vindicare voluerit, judicare nec m e hiis occupare volo. Etiam
nuntius ipse tuae M. retulit, M tem . regiam coram im peratore T urearum pro
receptione praedictae terrae P okuczie querelam deposuisse. S olent m agni reges
et principes m onarchaeque orbis, ubi am icitia et foedera inter eos intercedunt,
hunc m odum et m orem observare, quod om nia de rebus suis alicujus im portan tiae agibilibus secum com m unicent sibique m utuo deferant. N on tam en
aliu d erat, q u o d M tas. sua exspectare dignata sit, nisi, ut princeps Christianus
ac pientissim us, qui potius vult rem Christianam augeri, non m inui gentem que
ac sanguinem Christianum salvam esse conservarique et non fundi, ut tua M.
resipisceret pro excessuque, quem fecit contra M tem. divinam , quod jusjurandum
transgressus
300
transgressus est ac violaverit, dem um contra M tem. suam ac regnum vicinum
q u o d injuste arm a sum pserit foedusque et pacem fregerit, ut ad cor rediens
tua M agnificentia pro hiis satisfacere voluisset. Q uum autem vidit anim um
ejus ita esse obstinatum , praem isit M tas. sua prim um hunc exercitum suum ,
quem jam tua M agcia. in Pokuczie vidit, ut antequam g entes aliae M tis. suae
convenirent, ab injuria fines et provinciolam illam tutarentur, m ajores copias
m issurus, ubi exposcet necessitas. U t autem repetit m achinas et captivos minaturque, ut nuntius retulit, se cladem suam ulturum , ubi recepta non restitue
rentur, experta est tua M agcia., q u ae sors rerum sequitur foederum juram ento rum que praevaricatores. E xperietur Deo dante, ubi non resipuerit, et ad futura,
q u o d is D eus et num en propitium , qui nobis non defuit, qui ad finem non
deerit, quum n unquam solent deesse auxilia divina pro justitia arm a sum entibus.
N ec alia sors et eventus fidefragis exspectanda unquam est nisi clades et divina
ultio. Ubi vero serio ac ita, ut decet, non istis verbis inanibus, factum ac
superbiam redolentibus, agere g ratiam que M tis. suae quaerere pro excessuque
ipso tua M. satisfacere voluerit, non dubito, tale responsum a sua M te. h ab itu
rum , p ro u t tua M. m erebitur. D atum in Stareszyolo, octava m ensis Septem bris,
an no dom ini 1531.
Jo an n e s com es in Tharnow , palatinus terrarum
R ussiae et regni P oloniae suprem us capitaneus.
318.
301
m ittam , qua id eidem servitiis m eis m ereri possim . C om m endo m e rursus
D. vestrae illm ae., quam D om inus deus diu sanam et felicem cum suis om nibus
in sua gratia conservare dignetur. D atum C racoviae die XIII S eptem bris anno
dom ini M ftDXXXI.
E jusdem vestrae illm ae. D. servitor
Petrus, episcopus C racoviensis et vicecancellarius, subscripsit.
Illme. princeps dom ine, dom ine colendissim e. .U t om nia vestrae illmae.
D. ex anim i ejus sententia succedant, et opto et a divina M ajestate in oratio
nib u s m eis im ploro. Perspectus quidem m ihi olim erat iste vestrae illmae.
D. ducalis et vere regius anim us, per quem illa nunquam sibi juris p u tat satis
esse in quopiam m ortalium , nisi ipsum sem per ornet ornetque beneficiis, quod
ipsum ex his, quas ad m e scribi fecit et quas item ad dom inum N ipschicz ipsa
m anu sua scripsit, cum ulatius cognovi, dum m ihi servitori suo nihil tale m erito,
sed m ereri sem per affectanti vestra illma. D. tam hum anissim e et clem enter ob
novae dignitatis accessionem gratulatur, tum liberaliter gratiae suae prom ptuarium
offert, ut nulla verborum copia exprim i queat, q uanta laude ob tam anim i
egregias dotes vestra ili. D. sit digna. Cui ego ob hoc adeo in m e propitium
et propensum pectus im m ortales et im m ensas ago et habeo gratias refferreque
etiam pro facultatula m ea obsequiis perputuo contendam et dabo operam , ut
vestra ili. D. aliquando cognoscat, non in ingratum hom inem tot beneficia se
collocasse.
A pologia, q u ae a vestra ili. D. ad expendendum est m ihi oblata, ob ejus
prolixitatem his paucis diebus tota a m e perlecta esse cum judicio non potuit.
Cujus tam en m ajorem partem legi, sed cursim , unde non possum et neque
licet censorem ejus in praesens agere. S ed ut pro libertate m ea et in vestra
ili. D. sincero affectu deprom am , q u o d offendit, m agis m ihi probaretur, illme.
princeps, si hoc volum en in com pendium fuisset reductum . N am difficile est
in m ultiplicitate verborum vitare, quod carpi non possit, et succinctus serm o
isque sine phaleris principes decet, qui fam am h o norem que p erh en n an t et vin
dicant arm is potius, quam verbis aut scriptis, hoc enim rhetorculorum est.
Q u an d o vero to tus liber fuerit a m e lectus, deprom am , quicquid adm onendum
videbitur idque ea sinceritate et libertate, qua soleo cum his agere, q uos vehe
m enter a m o ; b oni itaque consulere dignabitur vestra illma. D. m ei ingenii exili
tatem , quam den udare m alo, quam ejus tam hum anissim is non obtem perare
jussis. C om m endo m e hum iliter in gratiam vestrae illmae. D. D atum Cracoviae
XIII S eptem bris an n o dom ini MDXXXI.
E jusdem vestrae illm ae. D. capellanus et servitor
Jo an n e s Cho[jeriski], episcopus Prem isliensis.
302
Serenissim o principi dom ino F erdinando etc. S igism undus etc. Serenissim e
rex, frater et consanguinee noster charissim e. Accepim us litteras M ajestatis
vestrae in oppido Lincii XXI A ugusti datas, in quibus scribit, se intellexisse
castrum H unyad in regno Transsilvanie situm hoc ipso indutiarum tem pore ab
adversario ejus aut suis usque adeo et non aliter, quam si de obsidione illius
ageretur, asservari et custodiri, nullam que provisionem quantum vis etiam m ini
m am transm itti posse, excursiones novas Tureorum ap u d oppida M ajestatis
vestrae Bihnim et Repach com m itti, plures captivos abduci et hostilia quaeque
exerceri etc. E a om nia sic agi, non libenter audim us et non m odice indolem us
vicis nostrae, ut quum m axim e paci com ponendae insistim us, eam audim us
turbari, et proinde scribim us adversario M ajestatis vestrae, diligenter adm onentes
eum et suadentes, ut ab hiis tem peret, quin indutias istas annales non m odo
n o n turbet sed etiam quam m axim e, quantum in se est, prom oveat, ne sic detur
occasio belli recrudescendi. C om m endam us nos M ajestati vestrae, quam una
cum suis om nibus felicissime ac in m ultos annos valere optam us. D atum in
arce C racoviensi die quartadecim a m ensis Septem bris, anno D om ini m illesim o
quingentesim o tricesim o prim o, regni nostri an n o vigesim o quinto.
Sigism undus rex subscripsit.
303
Q uam vis vero is ipse conventus statum tem pus celebrationis suae, festum vide
licet sancti M ichaelis, habere consueverit, quia tam en nos decrevim us insinuare
illustri dom ino in P russia duci, nepoti nostro charissim o, ut ad illum nuntios
q u o q u e suos m itteret, qui propter tem poris augustiam tam cito in eodem con
ventu constitui non possent, necessarium visum est nobis prorogare tem pus
celebrandi ejusdem conventus et jam prorogam us praesentibus, volum usque,
u t is ipse conventus pro die festo sanctorum apostolorum Sim onis et Judae
proxim e fu tu ro l) celebretur om nesque citationes, actiones et causae judiciariae,
quae pro festo sancti M ichaelis praedicto transigi debuerunt, in eodem conventu
ad festum sanctorum Sim onis et Ju d ae celebrando transigantur. Q uia etiam
certo edocti sum us, in oppido G ravdencz, ubi pro hac vice cecidit ipsius con
ventus celebratio, esse pestis saevitiam , transferendum duxim us eundem con
ventum ad M arienburgum illicque eum pro die sanctorum S im onis et Ju d ae
praedicto volum us celebrari. Q uare hortam ur tuam F idelitatem , ut ad eum
ipsum conventum illo proficiscatur, in quo cum nostro ac dni. P russiae ducis
nuntiis ceterisque terrarum istarum consiliariis tam de negotio m onetario jam
tandem determ inando, quam etiam de contributione statuenda et aliis occurren
tibus necessitatibus consulat, et ut debito m odo pro b o n o ac tranquillo statu
terrarum istarum conficiantur, operam suam im pendat. Pro fide ac debito suo
et gratia nostra tua Fidelitas factura. D atum C racoviae, die festo Exaltationis
sanctae Crucis an n o dom ini m illesim o quingentesim o tricesim o prim o, regni
nostri anno vigesim o q u in to .2)
322.
S igism undus, Dei gratia, rex P oloniae, m agnus dux Lithuaniae, Russiae,
Prussiae, M azoviaeque etc. dom inus et heres.
Illustrissim e princeps et dom ine, nepos charissim e. R edditae sunt nobis
litterae Illtis. vestrae sim ul cum libro apologiarum suarum , quem librum legen
dum dispiciendum que, ut postulat Mtas. vestra, alicui ex nostris L atinae eru
ditionis viris ad prim am quam que occasionem dem andare volum us. H oc tem
p ore enim , partim negotiis m agni m om enti im pediti, partim languore pedis
tum ore extensi gravati, vacare ei rei non potuim us. Q uare Illtas. vestra id,
quod in praesens facere non potuim us, alio tem pore a nobis non gravatim
exspectabit.
Ceterum q uod de finibus recensendis Mtas. vestra inter suam Prussiae
provinciam et nostrum L ithuaniae ducatum com m em orat, jam pridem id m unus
certis ex illo ducatu nostro consiliariis et officialibus d em an d av eram u s; qui
tam etsi nobis scripserint, se quidem pro die constituto in locis deputatis statuisse
au t statuere voluisse, sed quum nem o ex parte Illtis. vestrae appareret, dom um
reverti se coactos fuisse, nihilom inus tam en, ita ut Mtas. vestra postulat, denuo
illis
') D. 28. 10. 1531. 4) D. 14. 9. 1531.
304
illis com m ittem us, ut ad certum diem , de quo nobis cum illte. vestra conveniet,
conveniant et om nem finium differentiam cum Illte. vestra et subditis nostris
com m unibus com ponant. Interim vero nos Illtem. vestram certiorem faciem us,
quam diem et quem locum ad id o p p o rtu n u m fore arbitrabim ur. E t optam us
vestram Illtem. bene ac feliciter valere. D atum Cracoviae die XIV Septem bris
an n o D om ini MDXXXI, regni nostri anno XXV.
C om m issio p ro p ria regiae M ajestatis.
323.
Ulme, princeps et dom ine, dom ine colendissim e. P ost sui et servitutis
su ae com m endationem . Accepi litteras Illtis. vestrae, quibus declarat, se Apologiam suam adversus crim inationem praetensi adm inistratoris ordinis S anctae
M ariae T heutonicorum conscriptam Mti. regiae m isisse; quam ego non gravatim legissem pervolutassem que, nisi hoc tem pore gravibus et m agni m om enti
negotiis sacrae regiae M tis., dom ini m ei clem entissim i, forem occupatus. Q uia
tam en spero, m e ab iis aliquando vacaturum , tum quando prim um nactus ero
otium , desiderio illm ae. D. vestrae satisfacere curabo et id, q u o d pro ingenii
mei tenuitate anim advertere vel considerare in A pologia illius potero, ilii co n
fidentissim e et officiose scribere et declarare n o n negligam . Cui m e et obsequentissim a m ea officia iterum com m endo et vehem enter opto, ut deus om ni
potens illm am . D. vestram recte sanam cum illm a. conjuge sua et liberis sem perque felicissim am servet quam diutissim e in sua gratia. D atum Cracoviae, die
XIV Septem bris an n o D om ini MDXXXI.
E jusdem vestrae illm ae. D. servitor
Petrus, episcopus C racoviensis et vicecancellarius, subscripsit.
324.
305
m orem in edendis litteris, non tam en illa curanda esse. Sim iliter et rmus.
dom inus C ulm ensis scripsit sacrae Mti. regiae, quum de bannis G edanensium
et E lbingensium illi com m isisset.
Sed quaerit illma. Do. vestra, num q u id com m issum sit ipsi dom ino Culm ensi, regio oratori, hoc agere ap u d caesaream M tem ., ut res P rutenica o p ta
tum portum attingat. C om m issum est om nino, mi ili. Do., et non cessabitur,
d o n ec optatum finem ea res accipiet.
Q u o d ad A pologiam huc m issam attinet, ego sum exigui judicii hom o,
tam en quantum ex hiis, q u ae festinanter in senatu legi, judicare possum , m ihi
non m odice placet. C om m issum est tam en rm o. dno. Cracoviensi et Prem isliensi episcopis, ut ipsi totam legant et sum m atim Mti. regiae dicant, quod
nondum fecerunt propter sum m as occupationes, quibu3 nunc penes regiam
M ajestatem distinentur.
Q u o d autem postulat declarari sibi posteriorem partem epistolae rmi.
dom ini N icolai de G erend, episcopi Transsilvaniensis et regii th ezau rarii: verba
ejus ita posita s u n t : C erta sit spectabilis et m agnifica Do. vestra, nisi occupata
per Jo an n em regem restituantur, Tureis C ibinum adhaerebit. C ybinum , illme.
dne., est civitas om nium insignior, im m o m etropolis Transsilvaniae, quae ut
dnus. episcopus T ranssilvaniensis scribit, Tureis adhaerebit, nisi occupata per
regem Jo an n em restituantur, scilicet illmo. dno. regi F erd in an d o .
D e litteris rmi. dom ini C ulm ensis, quas ad ili. Do. vestram debuisset
m ittere, feci m agnam inquisitionem in aula regia, sed nec dom ino Nipczicz
nec alicui alteri redditae sunt.
Nova, q uae habuim us ab exercitu nostro et a filio m eo charissim o, sum m o
regni capitaneo, ea ex regiis et proxim is m eis litteris illm a. Do. vestra intelligere dignata est.
P ost victoriam autem illam nil aliud actum est, quam quod hostis m isit
nuntium ad praefatum dom inum capitaneum regni cum ea legatione, cujus
exem plum his inclusum sub littera A m itto1). Q ui quidem dom inus capitaneus
q uom odo illi ad legationem ejus respondit, ex littera B 2) etiam cognoscere
dignabitur. Alium nuntium m isit ad capitaneum C am ieniecensem cum alia
legatione. Cujus legationis verba sub littera C. et responsi dom ini capitanei
sub litera D vestrae illm ae. D o. m itto.
M itto etiam et litterarum ejusdem capitanei C am enecensis exem plum cum
littera E, ex quibus accipere velit, quid agitur in terra hostili.
T ertium nuntium m isit ad sacram M tem . regiam pro salvo conductu in
sig nioribus legatis. Sed M tas. regia com m isit dom ino cam piductori, ut eum
ipsum nuntium huc non m ittat, sed ipse illum au d iat et ea, quae nom ine
dom ini sui dixerit, Mti. regiae sum m atim perscribat.
P ostrem o, q u o d postulat illma. D o. vestra certior fieri, in quibus term inis
stet negotium m atrim onii serm i. Sigism undi secundi, etiam hoc intelligere d ig n a
bitur ex exem plo litterarum serm i. dom ini regis R om anorum .
Q u o d reliquum est, ego m e et servitutem m eam com m endo illmae. Do.
vestrae
Q uam una cum serm a. et charissim a dom ina consorte et dulcissim is
liberis
') Cfr. nr. 316. -
Tom u XIII.
20
306
liberis ac fidissimis fam iliaribus optim e et felicissim e valere desidero. Cracoviae
XIV Septem bris anno 1531.
C hristophorus de Schidloviecz, castellanus
et capitaneus C racoviensis ac regni P oloniae cancellarius etc.
vestrae illm ae. D. totissim us b o n u s servitor et frater, m anu sua.
I n s c e d u l a : Q uae m ihi K arolus Kuczer scribit ex V ienna, hoc illmae.
Do. vestrae m itto.
Circa illam legationem w ayw odae M oldaviae sub litera A adm onitam in
hoc esse volo ill. Do. vestram , ut nihil credat illi, nam om nia per illum signi
ficata sunt m endaciter et sicophanter.
S acra M tas. regia m isit nu nc certum num erum peditum et totam ferme
aulam regiam ad roborandum exercitum .
D e valetudine regia hoc accipiat ill. Do. v e s tra : M tas. sua h ab u it ulcus
in p ede altero, propter q u o d n o n exibat a cubiculo p er aliquot dies, sed jam
brevi dolor et ulcus ipsum sanabitur. In aliis autem partibus corporis sana
est. H oc ideo ill. Do. vestrae adscripsi, n e quis dicat, M tem. regiam graviori
prem i aegritudine.
regno
301
regno vel m odum resistendi T ureo inveniendum . Q uae quidem spes si illi per
dom inum Laski am putata n o n sit, frustra lab o rab itu r m ea sententia. U tcum que
tam en sit, parebo jussis rm ae. D om inationis vestrae, om nia m eliora sperans
et optans.
E go hic, rme. dom ine, cum m agistro B ernhardo architecto licitor de con
struenda ex integro tota ecclesia m ea; pretium , quod ille petit et quod m ihi
praeter id im p endendum restabit, ascendet supra decem m ilia florenorum . Res
quidem ingens et ultra facultatem m eam , sed quia ille pollicetur, se opus exi
m ium et singulare facturum intra tres annos cum dim idio ad sum m um , con
cludam cum illo, D eo m e com m ittens, etiam si, quicquid habeo, sit effunden
dum . C om m endo m e et servitia m ea in gratiam rm ae. D om inationis vestrae.
Ex Ploczko XVI S eptem bris anno dom ini 1531.
Stor. epus. Plocensis.
326.
Teki G6rskiego, nr. 1506 (odpis wsp61czesny). Kod. Sap. VIII, 299. Kod. Jag. nr. 311.
Kod. Op. XIII, 153. Kod. Karnk. X II, 153. Kod. K6rnicki, Criciana, nr. 240.
A nno dom ini MDXXXI die sexta decim a S eptem bris rm us. in C hristo pater
et dom inus dnus. A ndreas, Dei gratia episcopus Plocensis, in praesentia sui
venerabilis capituli tunc generaliter congregati, et m agister B ernardinus de
G ianottis, R om anus architector, praesentes talem confessi sunt inter se fecisse
contractum pro m uranda ecclesia cathedrali in castro Plocensi de novo a fun
dam entis, p er ipsum m agistrum B ernardinum , videlicet: quod ipse m agister
aedificabit novam ecclesiam totam testudinatam cum capellis, sacristia, loco
capitulari, thesauro et aliis necessariis vel m odo antiquo vel alio, quem ipse
ostendet, tam longam et latam , prout fuit prior, alias, prout rm o. dno. episcopo
placebit. Q uam ecclesiam elevabit in pavim ento per tres gradus ita, quod sit
ascensus ad altum . C olum nas om nes faciet ex lapide griseo C racoviensi, prout
in castro Cracoviensi. Sim iliter bases om nes bene elaboratae et arcus testu
dinum erunt ex eodem lapide. P ortam m agnam pulchre elaboratam cum arm is
dni. rmi. et om nes portas et arcus ad capellas faciet ex lapide a lb o 1), sim iliter
et fenestras; turrim atque cam panile pulchrum aedificabit, prout erit in m onstra.
Altaria etiam om nia ex lateribus praeter altare m agnum , q u o d ex lapide fiet,
et q uaecum que in ecclesia erunt necessaria, m urabit, dealbabit etc., praeter
tectum et fenestras vitreas, ad q u ae n o n obligabitur, praeter consilium archi
tecto ribus dandum . Q uae om nia perficere in toto suis expensis et om ni sua
m ateria tenebitur. D ictam que ecclesiam in toto perfectam ostendere debebit
a tem pore et die, quo laborem fundam enti incipiet ad decursum trium annorum
cum m edio parum plus uno, duo b u s vel tribus m ensibus. Q uem laborem in
cipere d eb et hoc futuro vere, quam prim um glacies resolvetur, providereque circa
fundam enta et alia, ut o pus fiat firm um et dam num aliquod seu ruina n o n sit
m etuenda
') W kod. Opal. poprawil G 6rski: Portam m agnam pulchre elaboratam cum armis dni.
rmi. et om nes portas et arcus testudinum (erunt) e x eodem lapide, ad capellas vero faciet ex
lapide albo,
20*
308
m etuenda. Et si infra tres annos post com pletum totum aedificium aliquid
ru eret et destrueretur, ipse cum suis sociis ad reform ationem om nium suis p ro
priis im pensis erit obligatus, quam prim um per rm um . dnum . episcopum vel
su ae D om inationis capitulum avisabitur. Rm us. autem dnus. episcopus debet
suis im pensis antiquum m urum ecclesiae deponere et om nem m ateriam , quae
super loco, ubi aedificandum est, educere, aream purgatam sibi consignando.
Q u ae om nis m ateria antiqua sim ul et cem entum , quod est in castro, et lateres,
qui nunc sunt parati, erunt dicti m agistri B ernardini pro novo aedificio. D abitq ue ipse rm us. dnus. ligna om nia, q u ae pro r o s t h o w a n i e erunt necessaria,
ad castrum conducta. Item anno prim o, quo laborem incipiet dictus m agister
B ernardinus, rm us. dnus. episcopus dem ittet per fluvium viginti sexagenas ro
borum alias k l o d z i n y pro fornace et altero anno sim iliter dem ittet alias vi
ginti sexagenas k l o d z i n y . H abebit etiam ipse et nem o alter liberam facul
tatem om nia in fornace laterum faciendi, sim iliter et laterificio, quousque dictum
aedificium perficietur. E t si in alio loco inveniet m a r g e l , ubi fornax pro
cem ento fieri potest, tunc rm us. dnus. im petrare debebit liberam licentiam
aedificandi absque om ni censu. E t quia colum nas et portas variaque ex lapide
per fluvium V istulam dem ittet idem B ernardinus, rm us. dnus. obtinebit litteras
passus a Mte. regia, quod sine theloneo transeant strues. H abebit etiam octo
equos redarios cum suis fornim entis et duos currus ferratos pro labore, q uando
voluerit. R atione cujus aedificii habebit ipse m agister B ernardinus a rm o. dno.
sex m ilia florenorum , quem libet florenorum triginta grossis polonicis com pu
tando, cui nunc ante inceptum laborem dabit rm us. dnus. tria m ilia florenorum
et pro festo C ircum cisionis dom ini anni 1533 alia tria m ilia. Ipse vero dabit
cautionem sufficientem de dictarum pecuniarum et sui laboris ac aedificii secu
ritate. H ab eb itq u e alios duos b o nos m agistros, cum quibus se ad laborem
hunc tem pore et m odo praescripto perficiendum obligabit, ita quod uno deficiente alii duo perficere et duobus deficientibus tertius, qui superstes erit, sim i
liter ad finem com plere tenebitur juxta conditiones praedictas. C asu vero, quo
rm us. dnus. desineret esse episcopus P locensis ante opus perfectum , tunc ten e
bitur ipse cum sociis suis e t' om nia supradicta adim plere venerabili capitulo
P locensi et, si quid adhuc deberetur illi, tunc capitulum ad om nia illi solvenda
et satisfacienda erit obligatum et astrictum .
327.
Teki G orskiego, nr. 1528 (odpis w sp6iczesny). Kod. Sap. VIII, 300. K od Op. XIII, 154.
Kod. Karnk. XIII, 154.
sibi
309
sibi esse residui. Q uare D om inatio vestra rm a. si tuta esse vult de opere,
curare velit, u t sufficienti cautione obstringant se architecti de praestandis in
tegre redem ptis aedificiis.
C eterum q u od cupit nom ina personarum prius scire, quam instructionem
ad conventum im perii Spirensem scribere incipiat, ego id facerem equidem non
gravatim , ut illi eos, qui ituri essent, declararem , sed profecto et ipse hactenus
plane illos ignoro. P uto autem non m agni referre ad argum entum oratorum
nom ina, quum ii, quicum que m ittentur, non ex persona sua, sed ex nom ine
Mtis. regiae p erorare et agere d eb ebunt om nia.
Mtas. regia proxim is diebus circiter unum m ensem ex tum ore pedis lab o
rabat, quae etsi jam convaluit, m etu tam en vacua non est, ne, si ad generalem
regni sui conventum hinc aliquem in alium locum eundum illi esset, corpus
ex m otu afficiat. G ravata enim aetate M tas. sua et curis variis agitata non
tantum , quantum antehac, de valetudine et firm itate sua sibi persuadet, ut m ul
tum laborem ferre possit. E t tam etsi celat M tas. sua desiderium suum , ex
conjecturis tam en ego perspicio, illam optare, ut conventus hic agatur publicus
et hi, qui M tem. suam am ant, aperte idipsum q uoque cupiunt et suadent, ut
in ea re Mtis. valetudinis habeatur ratio. Et proinde si D om inatio vestra rma.
placere studet Mti. suae, sententiam suam de indicendo conventu ad desiderium
M tis. suae accom odare velit, et quum respondebit litteris suae Mtis., suadeat
C racoviae conventum statui et indici. Nam et alii Mtis. suae consiliarii non
diversum sentient, quum id b o n ae valetudini Mtis. suae expedire intelligent.
C om m endo etc. Dat. anno 1531.
328.
S igism undus, Dei gratia rex P oloniae, m agnus dux L ithuaniae, R ussiae,
Prussiae, M asoviae etc. dom inus et heres.
Illustrissim e princeps et dom ine, n epos charissim e. M olesto anim o ferentes,
negotium m onetarium hactenus in terris istis P russiae non esse ita determ ina
tum , u t citra querelam hom inum , qua fatigam ur in dies, progressum suum
habere possit, deliberavim us ad conventnm , qui in istis ipsis terris per con
siliarios nostros celebrabitur, nuntium nostrum m ittere, qui declaret, quanto
studio et desiderio nos teneam ur, ut subm oveatur id, quo se plus nim io q u e
ritur gravari com m unis populus propter invectam novam m onetam constitutam que novam m arcam ac aucta propterea om nium rerum pretia. Ut igitur inveniri
tan d em possit m odus aliquis, quo tan ta difficultas tolli possit, hortam ur Illtem.
vestram , m ittere q uoque velit ad eundem conventum nuntios suos, qui una cum
n u n tio et consiliariis nostris ipsi negotio m onetario et difficultati illius jam
tandem finem debitum im ponant. Q uam vis autem is ipse conventus futurus
statum tem pus et locum celebrationis suae diem festum Sancti M ichaelis in
oppido G raw denicz habere consueverit, quia tam en nuntii vestrae Illtis. tam cito
venire ad illum non possent, et in eodem oppido G raw denicz non est securum
illum
310
illum celebrari propter pestem ibi saevientem , transtulim us ipsam celebrationem
illius in M arienburgum ad diem festum Sanctorum Sim onis et Ju d a e proxim e
futurum . Q uare m ittere illo velit ad tem pus praedictum nuntios suos cum
plena facultate et instructione vestra Illustritas. Q uam bene valere optam us.
D atum C racoviae feria tertia post festum Exaltationis S anctae Crucis, anno
dom ini MDXXXI, regni nostri anno XXV1).
C om m issio propria regiae M ajestatis.
Rme. in C hristo pater et dom ine benefactor colendissim e. Q uem adm odum
egi gratias vestrae rm ae. D om inationi per quendam M odzelow ski, q u o d m ihi
victoriam nostrorum significare dignata est, ita et nunc etiam atque etiam ago.
Legationem in G erm aniam , quam iterum scribi mihi m andat, scribam m ox
in Poltow sko rediens, tam etsi dubius sim , quo tenore scribi debeat, personam
ig n o ran s; non om nibus enim om nis oratio congruit. Itaque expediret, ut rma.
D om inatio vestra m e tem pori de hac re certiorem redderet.
Ego, mi rm e. dom ine, conclusi de aedeficio ecclesiae m eae non, sicut
volui, sed sicut potui, quem adm odum ex hac sy n grapha rma. D om inatio vestra
co g n o scet; sum ptus hic totus in m e recidit. In jubilaeo parva spes, ut ex
principiis a p p a ret; in cleri subsidio nulla, q u o d alioquin esset ad eam rem .
m odicum ; n o n gravarer sum ptu, si non m etuerem alteram jacturam et ig n o
m iniam , ut m e m ulti terrent, eo quod totam pecuniam ante opus perfectum sim
architecto num eraturus. Q uum tam en aliter facere non potui, com m isi haec
vela ventis. Supplico rm ae. D om inationi vestrae, ut, quum res erit obligatio
nibus confirm anda, dignetur m ihi consilio et auctoritate sua non deese. Cui
m eam servitutem hum iliter com m endo. Ex Ploczka, XIX S eptem bris a. dni. 1531.
311
esse, quum haec, quae sunt contra se dicta, per invidiam et inim icorum subornationem facta esse docuerit. C eterum vim castro illatam capitaneus affir
m are non potest, si ista, ut Dtio. vra. scribit, intra m onasterii parietes concer
tatio et dim icatio ista facta probari poterit. Sed de his, quum tem pus erit,
latius agem us. Interea bene valeat sitque felix Dtio. vra. et dnum . D eum cum
fratribus suis pro nobis oret. D atum Cracoviae, 19 Septem bris 1531.
C harissim e dom ine canonice. Q uum se alius non obtulit, qui pecuniam
com m ode ferret, m itto per dom inum C arolum vobis dono 40 florenos, m unus
quidem pro tanta, ut audio, fabrica e x ig u u m ; sed si m eas q u o q u e videretis
n o n tam in ecclesia quam in arce m ea construenda, non adeo C r i s i u s 1)
vobis viderer. U tcum que sit, m itto libentissim e et vos rogo, libenter et grato
anim o a me, veteri am ico, suscipiatis m eque diligatis. Ploczka, 20 Septem bris.
zloty, zlocisty.
chrysius, chry
312
tur. H ac causa M tas. regia perm ota aulicos illuc m isit, qui ap u d dnum . ca
pitaneum post festum S. M ichaelis infra 8 dies com parere d e b e n t; retinuit Mtas.
sua aliquos etiam ap u d se, uti d. N ipschicz, d. Gotz, d. F abianum Czem a,
C asper Tluck, O kun et aliquot alios.
Scripseram D. v. rm ae. de quodam Alberto Trzebski, qui 7 annis fuit
capitaneus in Tarnow , ut praeficeretur episcopatui D. vrae. placuitque hoc con
silium m eum valde dno. Boreck et dnis. P rutenis et m ultis aliis prim atibus,
a m ultis enim desiderabatur servitor; sed D. v. rm a. nunquam m ihi de eo re
sp o n d it nilque ausus fui cum eo tractare sine speciali m andato. Ille in M ajo
praeterito se a dno. Tarnow ski absolvit, non libenter dim issus. A udiens M tas.
reginalis de ipsius dexteritate, proprio m otu eum , nesciente etiam ipso, in
servitorem eum sibi recepit, ea intentione audio, quod praeficiatur alibi bonis
regalibus. D onec hoc non fit, habet interim cum tribus equis servitium . D i
xeram prius illius Mti., quod eum pro servitore D. v. rm ae. habere v o lu i; ut
cunque est, utinam saltem incolum is D. v. rm a. revertatur, non deerunt servitores.
Rme. dne., scribo in istis m eis litteris D. v. rm ae. m ulta varia tum ultuarie,
speroque D. v. boni consulturam , quum id mihi aliquoties m an d arit; non scribo
ex com posito, sed ex tem pore, nec gravor scrib en d o ; saltem D. v. rm a. lectionis
n o n pigeat. Et ubi qua in re servitiis m eis uti volet, m ihi significet; ego, uti
debeo, paratus sum sem per. Iterum m e gratiae et benivolentiae D. v. rm ae.
com m endo, quae feliciter valeat. Dat. C racoviae 20 Septem bris 1531.
E jusdem D. v. rm ae. servus F ab ian u s D am eraw . A dm onitus sum per
cognatos m eos, ut verum cognom en fam iliae m eae obtineam om ittam que Vojanowski, q u o d ideo m ihi datum erat, quia in W oynaw natus sum .
Rmo. in Chro. patri et dno. dno. Joanni Dantisco, D ei gratia episcopo Culm ensi et sermi.
regis Poloniae oratori apud M tem. caesaream, dno. ac patrono gratioso.
In curia caesareae Mtis.
Dat. Cracoviae 20 Septem bris, red.: Bruxellis 1 Novem bris.
Serm e. etc. R ediens isthinc a Mte. vestra nuntius noster nobilis Joannes
Ocieski, notarius terrae C racoviensis, m ultam nobis am icitiae et integrae con
junctionis significationem nom ine Mtis. vestrae caesareae retulit. Pro qua nos
vicissim agim us et habem us Mti. vestrae plurim as gratias. A ttulit etiam nobis
idem nuntius noster litteras Mtis. vestrae, quibus scribit, se dedisse seu daturam
esse in m andatis vojew odae V alachiae, ut provinciam nostram per vim et frau
dem contra jusjurandum et foedera nobiscum inita occupatam restitueret. Q uae
res etsi nobis q u o q u e erat acceptissim a, quia tam en vojew odae V alachiae con
tem ptu non est sortita effectum, non potuim us nisi graviter illius contum aciam
ferre idque, licet inviti, agere, quod, si ille fidei suae constitisset m andatisque
M tis,,
313
Mtis. vestrae caesareae paruisset, nunquam facturi fuissem us. D e quibus gestis
quoniam speram us V alachum , hostem nostrum , ap u d M tem . vestram caesaream
m ulta vana conficturum esse, m ittim us ad illam hunc nobilem Jacobum V ila
m owski, aulicum et nuntium nostram , qui de om nibus, ut gesta sunt, nom ine
nostro reddet M tem . vestram certiorem . A q u a petim us, ut in om nibus, quae
n o m in e nostro dixerit, eam fidem praestare ei velit, ac si ipsi coram in p ra e
sentia loquerem ur. B ene valeat M tas. vestra serm a. sitque sem per felicissima.
D atum C racoviae XXII Septem bris anno Christi 1531, regni nostri vigesim o
quinto.
335.
Kod. Sap. VIII, 235. Kod. Jag. nr. 282 i 283. Kod Op. XIII, 139. Kod. Karnk. XHI, 139.
314
am piius, quam ad tributum solvendum Mti. vestrae velit esse obligatus, M tas.
dom ini mei et injuriarum suarum pertaesa et querelis subditorum non tolerandis
perm ota, m isso cum nonnullis gentibus et m ilitibus capitaneo exercituum regni
sui, provinciam et terram suam Pokuczie recepit et occupatores V alachos ex
illa pepulit. Ad quem casum quum denuo V alachi num erosiores accurrissent,
iterum sunt per m ilites Mtis. suae repulsi. Tertio ipse vojew oda provinciam
Mti. suae non concedens cum universa potentia sua et m ultorum m ilium exer
citu capitaneum et m ilites Mtis. suae est adorsus, quem etiam auxilio Dei et
justitia cooperante idem capitaneus cum m ilitibus Mtis. suae fudit, fugavit et p ro
fligavit, m ultis ex illis interfectis, aliis in fugam cum ipso vojew oda illorum versis.
In quo conflictu licet Mtis. suae capitaneus et m ilites vojew odae V alachiae
om nem com m eatum et torm enta bellica, quae secum m ulta habuit, adem erint
p otuerintque victoria freti illius terram facile vastare et depopulari, proferre
tam en ultra fines pedem prohibiti sunt per M tem. dom ini mei, ne in Mtis. suae
cum vestra Mte. initis foederibus aliquid offenderent.
Q uare M tas. dom ini m ei m e ad M tem. vestram caesaream misit, ut p er
tinaciam et rebellionem vojew odae M oldaviensis, sim ul et haec, quom odo gesta
sunt, Mti. vestrae declararem , utque M tem . vestram certiorem faciam , om nia,
quae ex parte vojew odae V alachi aliter, quam ego dico, dicerentur, ficta et falsa
esse, et ut M tas. vestra, quae perfidiam et fraudes illius b en e novit, verbis
illius fidem non adhibeat.
N unc iterum M tas. dom ini m ei audit, vojew odam praedictum exercitum
colligere et novum bellum novasque insidias contra M tem. suam et subditos
regni struere. Q uod bellum si in apertum certam en deducere volet, M tas. d o
mini mei protestatur ap u d vestram caesaream M tem ., quod injuriis et hostilitati
illius am plius deinceps parcere non poterit. Q uando enim m andatis Mtis.
vestrae caesareae parere non vult, non putabit M tas. sua foederibus quicquam
obesse, si in illo M tas. sua et suas et Mtis. vestrae caesareae injurias vindicabit.
Et quoniam etiam Mtas. dom ini mei facta est certior, vojew odam T ransal
pinum seu M ultaniensem , Mtis. vestrae tributarium , affinitatem cum vojew oda
V alachiae contraxisse et auxilia illi contra M tem . suam prom isisse, m andavit
m ihi M tas. sua, ut haec illius consilia et institutum Mti. vestrae caesareae d e
clararem et sim ul ab illa peterem , providere velit, ne quid contra foedera, quae
inter M tem. vestram caesaream et M tem. dom ini m ei facta sunt, a tributario
Mtis. vestrae caesareae, vojew oda M ultaniensi, com m ittatur.
Imbrahim Bassae post dictam salutem nom ine Mtis. regiae nuntius referet:
M tas. dom ini m ei ex m ultis aliis am icis officiis perspectam quidem habet
Illtis. vestrae propensam erga se voluntatem , in hoc tam en negotio, quod cum
Valacho, hoste suo, in praesens habet, operam Illtis. vestrae singularem sua
M tas. est experta.
N untius enim Mtis. suae, qui proxim e a caesarea Mte. rediit, retulit, Illtem.
vestram sum m o studio et benevolentia apud caesaream M tem. Mti. su ae adfuisse.
P ro qua benevolentia Mtas. sua plurim as agit et habet Illti. vestrae gratias
illam que rogat, ut eodem affectu et am ore, quo coepit, negotia et justitiam
Mtis. suae tutari et prom overe velit.
Valachus
315
V alachus enim , hostis Mtis. suae, tam etsi per g entes et m ilites Mtis. suae
victus et profligatus ac de terra M tis. suae, quam tem ere occupaverat, ig n o
m iniose pulsus, am issis m ultis suis subditis, quorum m ulti caesi, multi capti,
am issis etiam torm entis bellicis, q u ae secum habuit, et praecipuo suo vexillo
ac om ni com m eatu, tam en in suo proposito obfirm atus non cessat bello et in
juriis M tem. suam provocare et confoederationem atque affinitatem cum wojewoda T ransalpino seu M ultaniensi p ropterea dicitur contrahere velle, ut ab illo
auxilia adversus M tem. suam consequatur.
In quo ne aliquid foederibus inter M tem . suam regiam et caesaream Mtem.
initis d etrah atu r et ne etiam vojew oda M ultaniensis dare audeat aliquod su b
sidium w ojew odae V alachiae contra suam M tem ., postulat M tas. sua ab Illte.
vestra, ut id ap u d caesaream M tem . curare et providere resque et negotia Mtis.
su ae et nunc et postea sem per com m endata habere ac eis pro sua hum anitate
patrocinari velit. Q u o d vicissim M tas. sua om ni benevolentia et m utua g rati
ficatione referre Mti. vestrae sem per curabit.
Jaco b u s Vilam owski, aulicus regius, cum hac legatione exivit in Turciam
d iebus O ctobris a. dni. 1531, rediit C racoviam XV M aji a. dni. 1532.
336.
A ntonius F u g g er
Christ. Szydlow iecki, cast. Crac., cancellario.
Archiwum K rolew ieckie (odpis z kancelaryi Szydlow ieckiego).
. . Q uae itaque hoc tem pore ap u d nos habentur, paucis m.' D. v. accipiet.
P ostquam dom inus H ieronim us Lasko elapsis diebus cum serenissim o R om a
norum rege fuit, rex ipse ad proxim a R om anii Im perii com itia S pirae celebranda
proficiscens, in itinere ad provinciam suam W irtem bergam , non m inus am o e
nam quam om nibus rebus fertilem, divertit, ibidem tam diu acturus vitam , quoad
caesarea M tas. inferiori G erm ania relicta superiores G erm anos S piram que a p p u
lerit. C erto tam en scribitur, caesaream M tem. per totum Septem brem illic
curiam no n soluturum . Interim cum lutheranis principibus, u tp o te duce ele
ctore S axoniae suisque clientibus com plicibus et adhaerentibus, et pacis et
Christianae fidei conditiones tractantur. A deoque hujus negotii causa res in
suspenso est, u t incertum sit, num ipse S axoniae dux et lutherani ad ipsa co
m itia venturi sint n ec n e; sin lutherani non venient, verendum est, nullum ce
terorum Im perii principum conventum fo re; tam perperam se res nostrae habent,
ut etiam san io r Im perii pars (pace om nium b o norum sit dictum ) Im perii reipublicaeque Christianae salutem negligere parvique facere videantur. O m nino
tum divi duo fratres, caesar ipse R om anorum que rex ac u n a cum hiis dom inus
Lasko Spirae conventuri sunt. D eus O ptim us M axim us faxit, ut pacis et fidei
bellique negotia non solum in otio, verum etiam cum Christiani populi hoste
T urea pro b o n o publico conficiantur.
F initis com itiis seu conventu fam a fertur, caesaream M tem. Italiam, nunc
utrique pacatam et tranquillam , petituram . D e tali autem caesaris profectione
certi nil habetur. Q uantum tam en conjectura assequi possum , F rancorum rex
(nescio, quid m onstri intus alat) vix ad futurum annum Italia abstinebit aut
c o n q u ie sc e t;
316
conquiescet; tim endum que, ne novas excedet tragoedias, ad quas, ut fertur,
sum m us pontifex illi auxilio est futurus. U tcum que sit, caesaris res in suspenso
sunt, ipse tam en invictissim us caesar om ni conatu pecunias, bellorum nervos,
colligit, quo et sibi coadjutore deo praesidium paret inim icisque hostilia m inan
tibus terrorem incutiat. D eus bene vertat om nia. F ructus autem novi et lutherani evangelii iterum , ut antea tem pore servilis et rusticani (ut ita dicam ) belli,
erum punt. Inter tredecim nam que H elvetiarum seu Sw itzerorum confoederatas
civitates seu (ut ipsi illas vocant) quinque su n t cantones seu loca catholicae
R om anaeque ecclesiae ac pristinae fidei et religioni a d h a e re n te s ; has reliquae
octo civitates lutheranae inprim is pollicitationibus, persuasionibus et praem io,
deinde insidiis ac astu, postrem o vero et nunc vi et arm ata m anu in novam
eorum convenire et jurare sectam et fidem cogere conati su n t et in hanc usque
diem sum m a potentia m oliuntur. Varii inter istos hinc inde habiti sunt am icabiles tractatus, om nes tam en in irritum cecidere. E o q u e jam res deducta est,
ut q uinque catholicae civitates seu loca a ceteris octo lutheranis civitatibus in
victualiis rebusque necessariis prohibiti, necessitate com pulsi (qua nulla justior
belli causa esse poterit) aciem inim icam m overe arm isque contendere constrin
guntur. C onventurique itaque catholici ipsi Lucernam (oppidum id inter p ra e
dictas catholicas civitates seu oppida perm agnae est et auctoritatis et roboris)
ad decim am septim am Septem bris indixere, deliberaturi de die, qua acies m o
v en d a sit. Et ut novissim ae praedicant litterae, jam in cam pum profecti non
lo n g eque ab hostibus absunt. Q uum vero catholici et viribus et num ero luthe
ranis im p are s' sint et habeantur, ob id P ontifex M axim us caesareaque M tas.
septem m ilia fortissim orum H ispanorum peditum , qui in Italia pontificis stipen
diis jam diu m ilitarunt et adhuc m ilitant, catholicis in auxilia m issuri sunt.
Sim iliter et S abaudiae dux cum catholicis convenit, quum prim um ipsi hostes lutheranos aggressi fuerint, se G enobiam alias G enfiam (ea est H elvetiorum lutheranorum confoederata et n o n parvi m om enti civitas) oppugnaturum , quo lutherani d u o b u s exercitibus im pliciti et irretiti confoederatis suis opem ferre et ita
vires eorum dividere cogantur. E t ut om nium fert opinio, Helvetii ipsi antea
concordes et indom iti nunc m utuis odiis et civilibus bellis digladiantes poenas
stultitiae et discordiae d ab u n t non exiguas. Rex ipse F rancorum per legatos
suos auctoritatem saepius suam interposuit et adhuc interponit et id quidem
non injuria, sua enim non m inus, quam H elvetiorum , res geritur. Hiis n am
q ue caesis et attritis viribusque eorum fractis rex nullum alium externum et
conductum m ilitem habere poterit, cum quo bella com m ode in Italia gerere
possit, quare hac in re non m inim um q uoque om nibus Christianis potentatibus
versatur et pacis et tranquillitatis m om entum . Q uid circa haec futurum sit,
faciam illustrem m gcam . D. v., quum prim um m ihi com pertum fuerit, certiorem .
Ceterum ego m e totum , quantus sum , illustri M agnificentiae vestrae, quam ob
singulares adm irabilesque virtutes sum m aque cum veneratione am oreque vehem entissim o ex anim o prosequor, dedico, do et co ndono sem perque om nibus
in rebus paratissim um , obsequentissim um offero. V aleat perpetuo illustris m agni
fica D om inatio vestra, cui m e sem per etiam atque etiam com m endo. D atum
A ugustae V indelicorum die XXIII Septem bris, anno dom ini MDXXXI.
M. D. v. deditissim us
. , .
.
.,
A ntonius F ugger, subscripsit.
317
338.
Kod. Sap. VIII, 272. Kod. Jag. nr. 297. Kod. Op. XIII, 128. Kod. Karnk. XIII, 128.
318
tiata, m anent adhuc suspensa, quae tanlen ego confido M gcialn. vestram pro
sua p rudentia expensuram et prospecturam . C ujus m e am ori et benevolentiae
com m endo.
339.
319
B ihigio et R apario scripsim us, vestraeque Serenitati plurim as gratias agim us,
qu o d super violentiis, quas nostri non obstantibus indutiis a Jo h an n e Scepusiensi
et suis accipiunt, tantum indoleat ipsum que Jo h an n em diligenter adm onuerit,
ut ab iis et sim ilibus abstineat ac indutias has annales non m odo non turbet,
sed etiam quam m axim e, quantum in se est, prom oveat, ne sic detur occasio
belli recrudescendi. N eque enim infitiam ur nobis, si, ut in praescriptis et com
pluribus aliis locis ultra priora dam na, ab eo et suis data paucis ante diebus,
factum esse constat et adhuc incessanter fieri videm us, om nino procedi ipsasque indutias tam enorm iter laedi et m ale servari contingat, occasionem non
parvam neq u e levem dari posse tantae violentiae resistendi n o sque et nostros
ab indebitis iisce m olestiis et injuriis eruendi. C onfidim us autem , ad S ereni
tatis vestrae m onitionem super iis om nibus debitam provisionem secuturam
certoque futurum esse, ut utrim que serventur indutiae et ab om ni genere
hostilitatis abstineatur. Serenitatem vero vestram nos quoque una cum suis
om nibus felicissim e valere optam us. D atum Spirae, tertia O ctobris 1531.
341.
S. P. rme. dom ine. Q uandoquidem in hoc exilio nullum gratius tem pus
est, quam q u o d scriptioni im penditur, libens hoc negotium m ihim et facesso,
postquam ab aliis vacare datur. N os enim hic sum us, ut gubernatores hujus
ducatus perferunturque ad nos variae causae, quibus cognoscendis non parum
tem poris terim us. At est hoc honorificum sane, com m odum vero m inim e.
Q uare diligentissim e instare soleo, ut revocer. Q uod si apud dom inum a G randvella venire tibi contingat, rogo, et de m e habe m entionem , utque hinc revo
candi author sit, precibus contende. Aveo enim interesse conventui Gallico et
a solitudine, in qua hic sum , si quis alius, anim o sum aversissim o. Q uae de
H ieronym i Lasky adventu scripsisti, hic vulgo feruntur diciturque esse in itinere.
P rodiit n u p er hic libellus quidam de com etis germ anice scriptus a quodam
Zw yngliano. N unquam credidissem , tam stolida esse pectora in G e rm a n ia ;
adeo invertit scripturas to rq u etq u e om nes in partes, subinde negans quicquam
tim endum esse, subinde asserens, m utatum iri im perium tralatum que ad p o p u
larem statum . Si quid tale isthic est, rogo, ad nos transm ittas. V ereor enim ,
n e tam brevi redeam ob id potissim um , quod nem o facile huc venturus est,
ut gubernet, m etu pestis, quae fam a longe est m inor. M ulti enim quotidie
defunguntur estque contagium plurim um adem ptum flatu vulturni, qui continue
hic spirat. Litteras istis annexas, rogo, ut ad uxorem m eam transm ittas et bene
vale. Ex arce L ucem burgi IV die O ctobris a. MDXXXI.
C ollega m eus Vicecom es sese plurim um rm ae. D. v. com m endat.
H um ilis inservitor C ornelius Dupl. Scepperus.
Rmo. in Christo patri et dno., dno. Joanni Dantisco, episcopo Culm ensi, sermi. Poloniae
regis oratori, dno. tanquam patri honorandissimo.
Dat. Lucemburgi 4 Octobris, red. Bruxellis 8 ejusdem .
320
342.
Illme. princeps et dom ine, dom ine observandissim e. P ost com m enda
tionem obsequiorum m eorum . Accepi binas litteras illm ae. D tionis. vestrae,
quarum alteris com m endat m ihi nobilem Adam R adzim inski, alteris postulat
a me, ut a p o lo g ia m '), quam contra adversarios suos edere decrevit, expende
rem ; ad quas quod serius respondeo, fecit exspectatio nuntii vestrae illmae.
D tionis., qui se in reditu ex C racovia descensurum ad m e receperat. Q uare
frustratus exspectatione m ea, respondeo per m eum , tim ens, ne quid sinistrae
suspicionis de m ea in se observantia illm a. D. vestra concipere posset. Q uod
igitur ad Radzim inski attinet, tam etsi ille a m ultis et n o n vulgaribus personis
delatus erat ad m e et testim oniis etiam convictus, q u o d diebus quadragesim alibus, quos redem ptor noster suo exem plo jejunio et poenitentia consecravit,
no n solum ipse pro dionysialibus habuit, sed etiam alios om nes, quos potuit
a jejunio, a confessione, a sum ptione denique eucharistiae arcebat et p ro h i
bebat, irridendo et contem nendo om nia ecclesiastica instituta et sacram enta
jactandoque, se ea facere in gratiam et obsequium illm ae. D. vestrae, quae, ut
prudens princeps facile intelligere potest, qualem et ei existim ationem et mihi
m olestiam hic exhibuerit; tam en vocatum ad m e civilius, quam feci, tractare
n o n potui, ad sim plicem enim negationem et prom issionem ipsius hom inem
dim isi, cui vigore m andatorum regiorum m agnum negotium exhibere potuissem ,
indicans, illum ea m agis ex parvo, quem habet, quam ex reprobo sensu, com
misisse. O roque illm am . D. vestram , ut, quum illum pro servitore suo habeat,
continere eum dignetur a patrandis hujusm odi insolentiis, quae hic et sinistram
aliquam existim ationem de illma. D. vestra facere p o ssen t et plurim os hom ines
offendunt. N am et apostolus, qui m anducantem indicare vetat, inquit, si esca
offendit fratrem m eum , carnem non m anducabo in aeternum .
S ed om issis his venio ad apologiam illm ae. D. vestrae, in qua quum duo
diluere nititur, unum de deditione regno P olonie facta, aliud de religione m u
tata, ac de prim o to t bella et lites actae sunt et vixdum finitae, d e altero
nu n c m agna orbis christiani pars dogm atibus conflictatur et- fluctuat, m agnum
san e negotium est et hum eris m eis o nus im par de utro q u e tale judicium p ro
ferre, quale possit et institutioni illm ae. D. vestrae satisfacere et adversarios
illius conficere. U t tam en ejus voluntati obsequar, quantum in m odernis m eis
o ccupationibus licet, aperiam in utroque brevibus m eam sententiam , nihil aliud
spectans, quam honorem et dignitatem illm ae. D. vestrae. Ac im prim is licet
n o n infitiar, apologiam ipsam docte satis et prudenter esse com positam , tam en
m ulta succidenda putarem , quae et M ajestatis regiae consiliariisque ipsius exi
stim ationi non nihil detrahere et adversariis m ajorem m ateriam disputandi et
resp ondendi p raebere possent. Circa prim um igitur placent m ihi om nia, q u ae
faciunt ad declarandum , illm am . D. vestram in om agio praestito, q u o d fecit, nec
injuria
') Apologia ksi^cia pruskiego Alberta przeciw ko dekretowl banicyjnem u cesarz3 Karola V
wydrukowana b^dzle w tom le XIV Tomician<5w.
321
injuria fecisse, nec aliter facere potuisse, quum et M ajestas regia jus suum
hereditarium , q u odque antecessores illm ae. D. vestrae praestiterunt, exegisset
et ipsa illma. D. vestra nullum non m overit lapidem , obtem perando his, qui
id factum n o leb ant, ut se a praestando ipso debito subtrahere et defendere
potuisset, sed quum antecessores ejus, integram habentes Prussiam et om nium
ferm e Christianorum partim favoribus partim etiam auxiliis fulti, huic ipsi debito
resistere n o n potuerunt, nulli m irum neque inhonestum videri debet, quod
illma. D. vestra sola et dim idium duntaxat ditionis P rutenicae habens, illud
declinare no n potuerit. Sim iliter et ea, quae conducunt ad convellendas rationes
adversariorum , quibus illm am . D. vestram in invidiam nobilitatis G erm anicae
trahere nituntur. Ea vero, quae rem gestam , articulos, litteras et id g en u s alia
continent,, non videtur m ihi consultum evulgare, nisi re cum M ajestate regia et
consiliariis ejus prius com m unicata et b en e expensa, siquidem absque his fieri
n on posset, ne illm a. D. vestra divulgasse videretur m ulta, q u ae et consilium
M ajestatis regiae elevare et adversarios instructiores reddere possent. Q uid
enim hum anum ingenium vertere et invertere n o n v a le a t! De altero item, quod
ad connubium illmae. D. vestrae et m utatam religionem attinet, non censerem ,
illam his rationibus et argum entis niti, quibus apud eos, qui se evangelicos
haberi volunt, nihil est usitatius et ap u d om nes jam notius, quae et confutata
su n t a plerisque paribus evangelicis et apostolicis testim oniis, et non solum
per sum m um Pontificem et universitates om nes, sed etiam p er caesarem , apud
quem illma. D. vestra cum prim is se purgare nititur, sunt dam nata et explosa.
Sic enim se m agis accusare, quam excusare principem que nostrum et senatum
ipsius secum in m ajorem invidiam et vituperationem cum apud caesarem , tum
etiam apud catholicos om nes trahere videretur. U t interim non attingam ea,
quae de votis, quibus religiosi nostri et voto baptism i, quo Christiani om nes
verbo dei su n t obstricti, cui illma. D. vestra innititur, retorqueri in illam possint
ab adversariis. N am si propterea irritari deberet votum m onasticum , quod
su p ra h u m anas sit vires nec praestari possit, nisi a deo detur, eadem ratione
et votum baptism i abjiciendum esset, quod ea praestare, quae ju b et et docet
verbum dei, no n hum anarum sit virium , sed dei m uneris. N eque rarius pecca
tu r a Christianis adversus votum baptism i, quam peccatur a m onachis adversus
votum m onachism i, quum unum ex alio m anet. N eque variat hic quicquam ,
nisi cerem oniae, veluti equorum frena, quorum alii arctioribus, alii laxioribus
indigent, u t cuique tutior videtur incessus. N ec suffragatur om nibus, m elius
esse nubere, quam uri, quum volentes nubere et prim a vota irrita facientes
d am net apostolus. N eque turpe votum dici potest, nisi in re turpi. V irginitas
vero seu coelibatus turpis esse nequit, in quo C hristus et m ulti sancti vitam
egerunt. Sim iliter et stulta prom issio, de quibus et aliis, q u ae hic n o n ser
viunt, n o n attinet in p raesens disserere. U t tam en et in ea re non desit illma.
D. vestra honori et dignitati suae, quam adversarii vellicant, censerem , quam
paucissim is fieri posset, de voto et connubio in eam sententiam respondendum ,
q u o d quicquid fecerit, non ab sq u e certis rationibus suis et exem plo m ultorum
doctorum virorum hujus aetatis fecerit. Q uum vero ea causa ad judicium et
cognitionem universalis ecclesiae pertineat, paratam esse illm am . D. vestram
una
Acta Tomlelan.
Tom ui XIII,
21
323
Serm e. princeps, affinis et tanquam p ater noster carissim e atque honorandissim e. Q uae M tas. vestra nobis scripsit, intellexim us, illud etiam vidim us,
quod adversarius noster ad M tem . vestram scribit tam in negotio castri H uniad,
quam in facto depraedationum , quae fiunt circa castra B yhegh et R epach per
Tureos, et profecto optarem us, ut vel vera referrentur adversario nostro, vel
su ae factionis hom ines ansam et causam non praeberent violationi foederum
et m ultorum m alorum . Q u o d enim ad castrum H uniad attinet, sit certa M tas.
vestra, nihil ibi innovatum , sed servari ea, q u ae ante indutias annales inter
praefectos nostros et castellanos illius castri su n t conclusa et concordata. Si
autem circa Repach et Byhegh per Tureos aliquid perpetratur, contingit illud
vitio et culpa factionis ejus hom inum , qui assueti equos et pecora a Tureis
rapere neque nu n c abstinent a simili quaestu. U nde illi irritati, sicut jam saepe
praefecti illarum provinciarum conquesti sunt, pro equis et capris fortassis Christi
anos abducunt. Q uod quam grave nobis est, solus D eus scit. V identur enim
nobis viscera distrahi, quum quid tale audim us. Scripsim us tam en ad potentissim um im peratorem , ut suos a talibus arceat. R ogam us etiam M tem . vestram ,
ut det operam , ne irritentur illi ad m ale agendum . Nam innum era m ala et
varias indutiarum violationes factas per adversarios plane per nuntium nostrum
significavim us Mti. vestrae. Q u ae si huc m iserit aliquem prudentem servitorem
suum , intelliget, nos et vera scribere et regnum nostrum ita lacerari per adver
sarios, ac si nullae essent indutiae. U nde nisi M tas. vestra de rem edio cogi
taverit, no s q u o q u e cogem ur saltem resistere adversariis in his, quae ante in
dutias possederunt. R eliquum est, Mtem. vestram optam us incolum em esse ac
felicissim e valere. D atum in claustro fratrum H erem itarum , sub castro Sancti
M ichaelis fundato, octavo die m ensis O ctobris anno D om ini m illesim o quingentisim o tricesim o prim o, regnorum vero nostrorum anno quinto.
Scriptis his supervenit Tranquillus, secretarius noster, ex C onstantinopoli,
qui quales litteras attulit in negotio, pro quo eum m iseram us, earum exem plum
volum us vestrae Mti. de verbo ad verbum m ittere, ut etiam ex hoc intelligeret,
m alorum , si q uae fiunt, causam non Tureas, sed subditos adversarii nostri esse.
Illud no n satis m em inim us, si vestrae Mti. significavim us, q u o d potentissim us
Turearum im perator superioribus diebus ad nostram intercessionem fecit. N on
solum enim restituit aliquot arces, oppida et villas plenas habitatoribus in
Sirm io, sed etiam jussit dem oliri et a fundam entis exuri castellum quoddam ,
q u o d superiore autum no Z andziakus B oznensis in ulteriore ripa Savi flum inis
in perniciem Christianorum exstruxerat. U nde infinita m ala subditis coronae
U ngariae ad adversarium nostrum pertinentibus inferebantur. R estituit praeterea
eodem tem p o re m ulta m ilia captivorum , ex quo etiam vestra serm a. M tas.
facile dijudicare potest, q u om odo se Tureae gererent, dum m odo ab adversariis
nostris assidue non irritarentur, et quam sit vel dam nosa vel utilis Christianis
nostra
21*
324
nostra cum Tureis am icitia, quae hoc etiam boni hac praesenti legatione christi
anitati peperit, quod T ransalpina seu M ultania, quae in m agno erat periculo,
ne in form am provinciae et in zanchiacatus sive praefecturas redigerentur, est
ab hoc m etu liberata. P rudentius nostra quidem sententia adversarius faceret,
Si suos a Tureis irritandis cohiberet et si a nobis quoque contum elia afficiendis
sibi aliquantulum tem peraret, qui in his versam ur et elaboram us, quae, si recte
judicentur, ei q u o q u e et provinciis ejus sunt em olum ento; de quibus plura
agem us cum vestra Mte. per oratorem , quem sum us ad eandem m issuri,
325
quae in p o testate eorum nunquam fuerunt, nisi forte aliqua ex eis tunc, quando
nos in T arnow eram us. N os tam en om nibus istis non curatis causa boni
publici tenem us principem nostrum , ne q u o d aliud rem edium rebus suis q u ae
rat, q u o d om nis tem poris m om ento in m anu habet. T ranquillus orator om nia
pro voto regiae Mtis. expedivit in negotiis non parvi m om enti ap u d im pera
torem T ureorum . N egotium pacis com m endo vrae. rm ae. D tioni. et cum hoc
m e ipsum et servitia mea.
346.
Teki Gorskiego, nr. 1517 (list orygin. z podpisem wlasnor^cznym). Bibi. ks. Czartor. kod. 274,
nr. 196 (odpis). Archiwum W iederiskie (minuta).
(minuta).
326
R edditae sunt nobis litterae Sinceritatis tuae sim ul cum exem plo littera
rum a H ieronym o Laski palatino ad eam scriptarum . Q uarum argum entum
sum m am nobis, ut debuit, adm irationem attulit, q uando haec, quae in illis p ro
ponuntur, videntur nobis prioribus sermi. regis Jo an n is consiliis e directo co n
traria esse. D om inus enim Laski, quum proxim e apud nos fuisset, secreto
nobiscum egit nom ine illius M tis., ut, quantum possem us, vojew odae M oldaviensi bello et oppressione parcerem us, neve caesarem Tureorum , quem dicebat
ipse Laski ad exterm inationem vojew odae V alachiae propensum esse, in auxi
lium vindicandae in ipso vojew oda perfidiae et tem eritatis suae vocem us. N unc
vero rursus de eadem re nobis a Mte. sua, alia per E rasm um , alia per Laski,
q u ae invicem contrarietate pugnant, nuntiantur, quandoquidem , ut M agcia.
vestra intellexit, Erasm us. ut a bello discedam us, dom inus vero Laski, ut victo
riam prosequam ur, sollicitent. In quibus quum nos videam us nihil penitus
esse, quod tuto hucusque per nos am plecti possit, decrevim us exspectare red i
tum nuntii Stis. tuae, quem ad serm um . regem Jo an n em his de rebus misit.
Q ui quum revertetur nosque vicissim ab illa de his, q u ae referet, certiores facti
erim us, tum dem um ex re necessarium capiem us consilium . Interea vero de
responso E rasm o dando consultabim us, quo absoluto instruem us tum dem um
Stem , tuam , qu id rei agere debeat. Cujus erit officii interim sub indutiis p ro
missis om nem belli gerendi rationem continere et, ut a nobis prius subscriptum
est, in m ilitibus m ercenariis delectum facere, qui pro nostro et R eipublicae
servitio apti et m agis utiles viderentur, eisque ad futurum quartale anni servi
tium indicere. Nam quum prim um Stas, tua nobis perscribet num erum dele
ctorum , nos e vestigio providere curabim us, ut illis et m eritum stipendium
dissolvatur et pars futuri num eretur. B ene valeat Sinceritas tua. Cracoviae
XI O ctobris 1531, regni nostri XXV.
327
sicut hoc plenius ex litteris Mtis. suae regiae M agcia. vestra cognoscet. E go
quidem non possum adhuc conjectura assequi, quid potissim um in tan ta p er
plexitate consiliorum Valachi et non m inus futili, quam vana et negligenti ejus
n u ntiatione M tas. sua am plecti et sequi debeat. Sed exspecto tam en, ut ali
quid tem pus et occasio pro honore et dignitate Mtis. regiae afferat. In quo
tem pore reliquo quidquid erit scitu dignum , n o n praeterm ittam ego M agciae.
vestrae scribere. N unc enim praeter haec, quae M tas. sua scripsit, aliud, quod
scribam , non habui. C om m endo m e am ori et benevolentiae fraternae M agciae.
vrae., quam sospitem et felicem et diutissim e cum suis om nibus recte salvam
esse vehem enter et ex corde desidero. D atum Cracoviae XI O ctobris anno 1531.
350.
Sigism undus, Dei gratia rex P oloniae, m agnus dux Lithvaniae, Russiae,
Prussiae, totius M asoviae etc., dom inus et heres.
Illustris princeps et dom ine, nepos charissim e. A gim us Illti. vestrae m agnas
gratias, q u o d aegritudini nostrae, in quam nos descensus quidam in alterum
pedem conjecerat, tam am anter tam que ex affectu com patiatur, ut etiam , si nos
allevare possit, non gravatim in se transferri dolorem pateretur. C ujusm odi
declaratio quum nobis sit ab Mte. vestra acceptissim a, curabim us illam vestrae
Illti. m utuo vicissim am ore et benevolentia nostra regia sem per referre. Jam
nos quidem Dei benignitate in pede sanati sum us et recte valem us, sed propter
n egotium cum V alacho nostrum non ita etiam num vacam us, ut apologiae
vestrae Illtis. dare operam p o s s im u s ; de qua tam en erit nobis curae, ut prim o
q u o q u e tem pore com m odo coram nobis perlegatur.
Q uod Mtas. vestra hac hiem e in rem praesentem ad revidendos lim ites
cum consiliariis nostris M agni ducatus L ithuanie descendere cupit, nos grato
accipim us a n im o ; ad quos tam etsi jam sem el ea de rescripserim us, scribere
tam en eisdem consiliariis M agni ducatus nostri L ithuaniae et secundo m an d a
bim us, ut sententiam suam de assignando finibus regundis die Mti. vestrae
declarent et cum illa de om nibus secundum aequitatem conveniant et transi
gant, quod illos facturos nihil dubitam us. B ene valeat Mtas. vestra et nos,
qu o d facit, am et. D atum Cracoviae, die XI O ctobris anno D om ini MDXXXI,
regni nostri an no XXV.
C om m issio propria regiae M ajestatis.
Illme. princeps ac dom ine, dom ine colendissim e. P ost orationum ac ser
vitutis m eae com m endationem . A pologiam vestrae illmae. D. legi et perlegi
sem el
328
sem el atque iterum gessique in ejus lectione protenus quendam , nunc scilicet
am icum , postea etiam hostem fingens, et quem adm odum hic jacula retorquere
atque ille vitare posset, m e d ita b a r; sed dum expendo, quibus arietibus hostes
im petere po ssen t defensionem istam vestrae illm ae. D., non m e poenitet ejus
sententiae, quam ab initio liberius perscripsi ad vestram ill. D., ut paucioribus
scilicet m agisque heroicis verbis vel etiam laconism o A pologia haec fuisset
contexta. Q uia vero censet vestra ill. D., pro rerum gravitate et m agnitudine
n o n potuisse m ajori verborum com pendio negotium explanare, cedo ego qu i
dem judicio vestrae ill. D., quam dom inus D eus tam ingenio excellenti o rn a
tam , quam viris peritis et prudentibus stipatam insignem principem nasci et
constituere voluit, sed non intelligo, quorsum haec actionum vitae et instituti
vestrae ill. D. tam longa serie explanatio, si nam que res curanda est apud
m onarchas orbis christiani et hi, ut sapientes, ex paucis m ulta facile concipiunt
et cognoscunt et proinde m agnam verborum copiam facile contem nunt, quam
ad leviores et otiosos relegant. Q u o d si vulgo stilus accom odandus esset, et
hic quoque ad concionem longam , q uantum cum que jucundam , nauseat, qu am
vis non video, q u o d cerdonibus, sutoribus aliisque m edii status hom inibus cum
principibus, quos velut deos terrestres venerari eisque obedire satis habent.
Ju b et deinde vestra ill. D., ut dispiciam , quom odo com pendiosius citra causae
dim inutionem fieri possit. At, illme. princeps, huic provinciae ob eu n d ae om nino
sum im par, desunt enim mihi plurim a, sed cum prim is stili candor, quem sali
bu s et scom m atibus ad o rn are in hoc praesertim g en ere dicendi perpulchrum
e s t; accedunt ad haec assiduae occupationes, quae nihil tale m editari perm it
tunt. A tque praeterea, illme. princeps, non tam facile est scribere, quam con
silium praestare, quod phalerata oratione non indiget, sed n eq u e licet, ut an te
verterem consilium sacrae Mtis. regiae, quae cum senatu suo revolvet seriem
A pologiae et perscribere dignabitur, quod tam suae M tis., quam vestrae illm ae.
D. dignitati, honori et fortunis m agis accom odum videbitur. V erum unum
reticere in praesens non p o s s u m : totum volum en A pologiae, ut puto, duas
continet p a rte s ; altera ab initio operis recenset rem, ut se habuit ante consti
tutionem ducatus et quem adm odum ad hoc, ut ex m agistro dux crearetur, p er
ventum sit; altera item explanat rationes depositi habitus m utatique status.
Prim am ego aucto paululum epilogo sufficere praesenti negotio p u ta re m ; de
altera vero, ut vestra ill. D. ap u d judicem com petentem vel coram universali
fidelium concilio se responsuram offerret, non inopportunum censerem . At
quibus id verbis, quo verborum contextu id fieri debeat, dicere possem m elius,
quam scribere. Judicarem ego et alia, q u ae puto convenire cum hoc tem pore
et n e g o tio ; sed non licet ob eam causam , quam jam ex p lica v i; dicam tam en
rogatus in consilio regio libere, quod sentio ad honorem et com m odum vestrae
ill. D., cujus gratiae m e plurim um com m endo. D atum Cracoviae XII O cto
bris MDXXXI.
Ejusdem vestrae illm ae. D. capellanus etc. servitor
Jo[hannes] Chofjeriski], episcopus Prem isliensis, m anu sua.
329
352.
Sigism undus ab H erberstein
Christ. Szydlow iecki, cast. Crac., cancellario.
Archiwum K rolew ieckie (odpis z kancelaryi Krz. Szydiow ieckiego).
, . . A bhinc jam penitus nihil novarum habeo rerum , nisi quod serenissi
m us rex m eus nunc S pirae st. E t dum hanc lineam scribo, venit ad m e
servitor m eus, qui nu n tiat tantum esse concursum ad videndum tres soles, qui
visi su n t d u ab u s horis p o st ortum solis. D eus m isereatur nostri. M e itaque
vestrae ill. Do. tanquam dom ino m eo singulari et gratioso com m endo. Q uam
p erpetuo incolum em et felicem cupio. Ex V ienna, 12 O ctobris an n o dom ini
MDXXXI.
E jusdem v, ill. D tionis. deditissim us
S igism undus ab H erberstein.
P o st scripta intellexi, qualiter M odon in P eloponeso recuperatum sit et
T hureis adem ptum , et ut alii volunt, p er reliquias R odianorum m ilitum . Sunt,
qui aju n t dom inum A ndream D orio com item illis fuisse. D eus faxit, ut ali
q u an d o christiani hab ean t victoriam contra illos.
T otus m undus ap u d nos clam at, quendam insignem sansacum in quadam
provincia, dicta C harahendt, conterm ina ditioni Persicae, cum ingenti num ero
equitum Janiczarorum et to ta illa provincia defecisse ad P ersam . E t ipsum
Im braym bassam illuc proficiscentem cum m agnis copiis prostratum .
H aec
om nia su n t vestrae ill. Do. notiora, quam nobis. Q uare d ignabitur m e de his
certiorem reddere.
330
jestati vestrae cognitum , de eodem m atrim onio tractationem , responderam us,
nos post festum sancti M ichaelis, q u an d o de prim is tractationis auspiciis reso
luti essem us, m entem nostram de ratione istius alterius affinitatis M ajestati
vestrae serenissim ae explicare. Q uod tem pus quum jam praeteriit et nos nubili
jam aetati illustrissim ae filiae nostrae providere cupiam us, ad persuasionem
M ajestatis vestrae serenissim ae, quam a sincero anim i erga nos affectu proficisci
confidim us, assentim ur et contenti sum us despondere illustrissim am dom inam
H edvigim , filiam nostram charissim am , illustrissim o dom ino Friderico, palatino
Rheni praedicto. In qua re, si com m odum videbitur M ajestati vestrae sere
nissim ae, id quod reliquum est, ita ut coepit, ad effectum perducere, ab illa
m ajorem in m odum rogam us, paterne id prim um dispicere velit, sitne m atri
m onium hoc filiae nostre futurum nunc et in posterum gratum et honorificum ,
quo perspecto curare et efficere, ut pro certo tem pore oratores illius principis
postulatum a nobis filiam et ad concludendum de om nibus m atrim onii futuri
conditionibus ad nos veniant, cum quibus, si et M ajestas vestra suum m itteret
aliquem ad nos hom inem , esset hoc nobis m irifice gratum et acceptum . Q uod
quum nos cognoscem us, ut speram us M ajestatem vestram am anter et pie, quem
adm odum coepit, prom overe, curabim us id vicissim illi nostris officiis om nique studio et facultate nostra ac benevolenti ad om nia propensione sem per
referre. C ujus nos am ori et benevolentiae fraternae com m endam us sim ulque
optam us, ut D eus om nipotens illam cum om nibus suis servet sem per felicissi
m am ac recte et quam diutissim e sanam et incolum em . D atum Cracoviae die
14 m ensis O ctobris anno D om ini MDXXXI, regni nostri XXV.
S igism undus rex subscripsit.
354.
Illustrissim e atque praeclare princeps et dom ine, dom ine clem ens et o b
servandissim e. Q u o d diebus superioribus constitutum est inter sacram M tem.
regiam , dom inum nostrum clem entissim um , et vestram ill. et preclaram C elsi
tudinem ducalem de innovandis reficiendisque lim itibus vetustis inter terras
M agni ducatus hujus et ducatus Prussiae sim ulque de transigendis illic finiti
m orum querelis per com m issarios, qui illuc m ittentur in rem praesentem utrin
que, nunc id a s. Mte. regia, dom ino nostro clem entissim o, injunctum est nobis
curandum om nino, quo res ipsa perficeretur, jam m ora ulteriori am putata. Q uodquidem m andatum dom ini nostri praesenti nos h ab e n te s anim o cupientesque
ei, quantum in nobis est, satisfacere efficaciter, avisandam illico duxim us vestram
ill. et praeclaram Ceis, ducalem , ut ipsa itidem dignetur suis m andare consilia
riis ac baronibus, aliquosque eorum ad negotium hoc deputare in com m issa
rios, prout et ex nobis deputati sunt ad hoc reverendus in C hristo pater et
m agnifici dom ini N icolaus, episcopus M ednicensis, Stanislaus, castellanus Trocensis, capitaneus Sam ogitiae, P etrus Stanislai de Czechonow icz, Polocensis et
Jo an n e s Glebowicz, W itebscensis palatini, qui, ut ad diem praescriptum ibi co n
stituantur,
331
stituantur et convenientes una cum com m issariis vestrae ill. et praeclarae C elsi
tudinis ducalis negotium ipsum perficiant, h abent com m issum serio et m anda
tum . Q uoniam vero loca lim itum illorum ob frequentiam aquarum et paludum ,
q u ib u s passim redundant, invia sunt et nonnisi brum ali tem pore pertransibilia,
operae pretium itaque est, ut negotium hoc, quo com m odius perfici queat, con
stituatur ad tem pus hiem ale diesque certus congressui com m issariorum u tro
rum que ad festum E piphaniae d o m in i; tunc enim intensius solent stringere
gelua. Si itaque id conveniens et com m odum censuerit vestra ill. et praeclara
C elsitudo ducalis vel quod convenientius et expeditius existim averit, dignetur
facere, ut de hoc sim ul atque de com m issariis, quos ex parte sua deputandos
ad id duxerit C elsitudo vestra, reddam ur p er eundem tabellarium certiores, qui
fausta om nia atque laeta eidem C elsitudini vestrae ill. et praeclarae optam us
favem usque. D atum G rodnae die O ctobris XIV anno dom ini MDXXXI.
Eidem C elsitudini vestrae ducali ill. atque praeclarae obsequiosi
Proceres et Consiliarii M agni ducatus Lithwaniae.
Sigism undus, Dei gratia rex P oloniae, m agnus dux Lithvaniae, Russiae,
Prussiae, M azoviaeque etc. dom inus et heres.
R everende in C hristo pater, sincere nobis dilecte. R edditae sunt nobis
Ptis. tu ae litterae, quibus nos de revocatione sua m ultum obsecrat et declarat
nobis, istam suam longi tem poris a patria absentiam esse sibi in exilii versam
m olestiam . Q uod Ptis. tuae redeundi ad nos desiderium etsi nos non secus
perm ovet, quam ut illius de nobis fides et m erita postulant, quia tam en, ut
prius Pti. vestrae scripsim us, incum bit nobis hoc tem pore de rebus sum m e g ra
vibus et in republica christiana praecipuis cum caesarea Mte. tractandi necessi
tas, adduci non possum us, ut nunc ex isto loco Ptem . tuam avocare debeam us.
C om m odiorem enim nobis Ptas. tua, quam quivis alius, in rebus istic agendis
praestare potest operam , quae to t annis in aula caesareae Mtis. versata et co n
ditiones personarum et com m oditatem tem porum cum officiorum ratione c o n
junctam experientia didicit et industria sua firmavit. Q uare Ptem . tuam h o rta
mur, ut pro suo erga nos officio m oram istam suam nobis necessariam p er
ferat et aequo anim o tam diu sustineat, quam diu caesarea M tas. G erm aniam non
relinquit. N os enim quum prim um Mtem. suam ex G erm ania egressam co g n o
scem us, Ptem . tuam revocare in patriam nihil m orabim ur. D atum Cracoviae,
die XIV O ctobris anno dom ini MDXXXI, regni nostri anno XXV.1)
S igism undus rex subscripsit.
Dat. Crac. 14 Octobris, redd. Bruxell. 13 Decem bris 1531.
K odeksy G orskiego
332
356.
B ona, Dei gratia regina P oloniae, m agna dux Lithvaniae, Russiae, Prussiae,
M asoviae etc. dom ina.
R everende in C hristo pater, sincere nobis dilecte. N udius tertius h ab u i
m us Stis. tuae litteras dat. ex Bruxellis 29 Augusti, quibus diligentissim e incul
cando scribit et petit ex ea legatione se revocari, asserens negotium nostrum
M ontis Serici, cujus causa istic rem oratur, data opera N eapoli in longum p er
trahi. N on arbitretur Stas, tua, hanc m oram suam , utpote nobis sum ptuosam ,
nos aequo ferre anim o, potius jam pridem hujus rei exitum vidissem us, si d a
retur, neque tam en ejus rei solum causa istic Stas, tua detinetur, sed n eg o tio
rum regni causa, nam et nunc hac de revocatione Stis. tu ae cum sacra M aje
state regia contulim us, quae non vult, ut se istinc m overet, donec sacra cae
sarea M ajestas ex G erm ania in H ispanias sese contulerit Itaque m os gerendus
est illius sacrae M ajestati, nec existim et negotium illud nostrum M ontis Serici
voluntate aut negligentia officialium et sollicitatorum tan to tem pore differri in
concilio co llaterali; occupationes Caesarianorum circa judicia rebellium atque
vacantiae sunt in causa, nam m ensibus Julii et A ugusti nulla negotia agi solent.
S cribunt tam en nobis officiales nostri, quod concilium collaterale pollicitum est,
causam nostram M ontis Serici hoc m ense, transacto Septem bri, om nino deter
m inare, q u o d jam factum esse p u tam u s; superest, ut Stas, tua istic extrem am
m anum im ponat cum gratia caesaris prom issa.
Legim us exem plum litterarum serenissim ae caesareae M ajestatis ad con
cilium collaterale expeditarum , ut n o n secus negotia nostra tractarent, qu am
que ipsiusm et caesaris. F axit Deus, ut eam rationem rerum nostrarum habeant,
ne deinceps tantam m olestiam nobis facerent, sicut soliti e ra n t; sed re ipsa
experiem ur.
Ex litteris Stis. tu ae cognovim us, Scipionem de Sum m a cum C ardutio
hactenus istic nihil effecisse; cupim us, ut q u om odo res eorum postea cesserint,
no s et m agnificum Ludovicum Aliphium , oratorem regium et nostrum , reddat
certiores. Scipionem am plius in nullo officio nostro pati vellem us, q u an d o
quidem et id sacra caesarea M ajestas nobis litteris suis injunxerit et nobis
sem per tem erarius fuit.
Proficiscitur item ad curiam caesaris princeps B issignani in negotiis s u is ;
volum us, ut attendat Stas, tua, quid rerum habeat et quid efficere tentaverit,
quibus adjutoribus et quom odo apud caesaream M ajestatem habeat, ac q u o
m odo cnm S cipione de Sum m a convenerit; nam antea inim ici erant. S igni
ficet nobis Stas, tua et bene valeat, nosque de iis atque aliis, quae fidei, p ru
dentiae et diligentiae ejus com m ittim us, sem per ad plenum reddat certiores.
D atum Cracoviae die . , . O ctobris, anno D om ini MDXXXI.
B ona regina sr.
333
357.
Bibliot. ks. Czartor., kod. 247, (list oryginalny). Kod. Sap. VIII, 262. Kod. Jag. nr. 288.
Kod. Op. XIII, 120. Kod. Karnk. XIII, 120.
334
felicem esse ex anim o desidero. Dat. C racoviae die XV O ctobris anno d o
m ini MDXXXI.1)
E jusdem vrae. rm ae. D tionis. Petrus, episcopus C racoviensis et vicecan
cellarius ssrt.
Dat Cracoviae 15 Octobris, red. Bruxellis 13 Decem bris.
358.
359.
335
sonis, tam de d ig nitatibus seu praelaturis, quam de canonicatibus et praebendis
provideri possit, quo eaedem personae per m e nom inandae institutum profes
sionis ecclesiasticae m elius in anim o firm are et ardentibus studiis ordinem hunc
prosequi valeant. In quo Sanctitas vra. non tam personis nom inandis com m o
dare, quam rem longe m ihi gratissim am praestare dignabitur, quam vicissim
illi officiis om nibus et observantia m ea diligenti m ereri sem per curabo. C om
m endo m e rursus regnum que et dom inia m ea in gratiam vestrae Sanctitatis.
Cracoviae, XX O ctobris anno dom ini 1531, regni m ei XXV.
360.
Teki Gorskiego, nr. 1515 (odpis w spolczesny). Kod. Sap. VIII, 258. Kod. Jag. nr. 301.
Kod. Op. XIII, 109. Kod. Karnk. XIII, 109.)
336
T anta enim hum anitate C elsitudo tua m e, nuliis om nino com m endatum dotibus,
no n sem el excepit, ut plane rubore perfundar, quoties illius m ihi in m entem
venit. N udius tertius Servatius Zassenus C. tu ae lib e llu m 1) ac litteras dni.
Resedii m ihi ostendit, quibus is nom ine tuo petiit a Zasseno, si ipse libellum
statim non possit im prim ere, m ihi illum com m itteret; q u o d quum is fecisset,
n o n parum profecto gavisus sum , vel tandem parvulam occasionem datam esse
tibi gratificandi. Tradidi igitur illum illico m eis operis, postposito libro, quem
sub incude habebam , ac nunc p er latorem hujus epistolae quinquaginta exem
plaria ipsius C. tuae m itto. T ot enim Servatius dixit C. tuam cupere. O pto
m ihi m ajorem opportunitatem offerri, ut declarare possem , quam non ingrate
benefecerit C. tua. Lator hujus epistolae juvenis est probissim us ac non im
peritus utriusque linguae, novitque optim e pingere. Si C. tua noverit aliquem ,
qui opus habeat vel scriba, vel praeceptore utriusque linguae, rogo, ut pro sua
facilitate et hum anitate, q u a erga om nes studiosos et doctos afficitur, hunc
com m endare non gravetur. B ene valeat C elsitudo tua, quam dom inus D eus
diu conservet incolum em . Raptim Lovanii XII Cal. O c to b ris2) 1531.
R. C. tu ae addictissim us clientulus R utgerus Rescius.
Rmo. d. d. Johanni Dantisco, episcopo Culm ensi, serenissim i P oloniae regis oratori, dom ino
et patrono suo imprimis observando. Bruxellis.
Dat. Lovanii 21 Octobris, red. Bruxellis 22 ejusdem .
362.
Teki G orskiego, nr. 1514 (minuta z poprawkami Tom ickiego.) Kod. Jag. 302.
Kod. Op. XIII, 161. Kod. Karnk. XIII, 161.
Illma. princeps et dom ina, dom ina honorandissim a. Acceptis illmae. Dtionis.
vestrae litteris cognitoque instituto illm ae. D tionis. vestrae de collocanda illuc
in m atrim onium illma. dom ina A nna sorore sua, quo et serm us. rex R o m an o
rum su ad et et alii cupiunt atque optant, scripsi persuasionem et consilium
m eum ad Illtem. suam , ut locum et occasionem nuptiarum , quae cum dignitate
totius dom us suae essent futurae, non obm itteret et deinceps etiam , q u an d o id
expedire censuero, om nia faciam et suadebo, q u ae ad constituendum conciliand um que illud m atrim onium com m ode pertinere arbitrabor.
C eterum , ut illm ae. D tionis. vestrae desiderio satisfacerem us, curavi, ut
litterae Mtis. dom ini m ei ad serm um . regem Jo an n em in negotio illm ae. D tionis.
vestrae scriberentur, quas per praesentem illm ae. D tionis. vestrae nunctium mitto
et m e officiaque et obsequia m ea illi, sicut et m atri atque fratribus illm ae.
D tionis. vestrae consueveram , com m endo felicissim am que illam esse et diutis
sim e salvam ac incolum em veh em enter desidero. D at. Cracoviae, die XXI O cto
bris 1531.
*) O dnosi si$ to do pisem ka D antyszka, w yd anego r. 1531 u Resciusa w Lovanium p. tyt.:
Victoria serm i. Poloniae regis contra V ayevodam M uldaviae 22 Augusti parta. 1531. in 4 te ,
4 karty. J) Autor listu przez pom ylk? napisal Octobris zam. N ovem bris; XII Cal. Novem bris
jest dniem 21 Octobris, jak to na HScie zapisal D antyszek.
337
364.
365.
M agce. dne. sincere nobis dilecte. M agna nos afficiunt com m iseratione
casus et successus illustris dnae. Z ophiae, M asoviae ducis, in quibus hoc tem
pore partim pro p ter regni U ngariae dissensiones et arm orum bellicos tum ultus,
partim p ropter m aritum am issum non sine dolore et angustia illam versari au d i
m us. Q uum enim illa suasu et consilio nostro m agco. S tephano de B athor,
palatino regni U ngariae defuncto, est desp o n sata et post illius m ortem , fatis
regni U ngariae ita volentibus, in discrim ine et periculis constituta, non p o ssu
m us nisi graviter illius conditionem ferre et illius adversae fortunae m isereri,
q uam ope et au x ilio -n o stro etiam sublevare, q u an tu m in nobis est, non recu
sarem us. V erum quia illa extra regnum nostrum ducta dom icilium in isto altero
regno, cujus Sinceritas tua prim arius consiliarius existit, firm avit, illam hortam ur
et sim ul etiam ab illa postulam us, ut dictam dom inam ducem Zophiam b en e
volentia et favore suo com plecti illique opera et protectione, q u o ad ejus fieri
potest, adesse velit, in quo faciet Sinceritas tua rem officio et pietate sua dignam
et
A cta T o m ic ia n a .
T o m u s X III.
22
338
et nobis singulariter gratam , quam Sinceritati tu ae vicissim benevolentia et
gratificatione nostra regia referre sem per curabim us. Q uae bene valeat. Dat.
Cracoviae, XXI O ctobris 1531.
366.
Sacra regia M tas., dom ine dom ine clem entissim e. Intercedit per litteras
serm a. dni. m ei M tas. ap u d M tem . vram . serm am . pro illma. dom ina Z ophia,
relicta olim spectabilis et m agnifici dni. S tephani Batory, palatini U ngariae, ut
vra. M tas. illius orbitatem et vidualem statum ab injuriis et oppressionibus
subditorum suorum tutari dignetur. Ad quam intercessionem etsi non neces
sarium arbitrer propter regalis autoritatis p o n d u s preces m eas adjicere, quia
tam en Illtas. sua sem per prom otionem q u o q u e m eam utilem sibi fore apud
M tem . vram . sibi persuadet, supplico Mti. vrae. serm ae., dignetur Illtis. suae
rationes et angustias, quibus prem itur, regia pietate consequi et autoritate sua
regali a vi et injuria illam tutari. N am id Illtas. sua servitute et observantia
su a m ereri sem per curabit Mti. vrae. serm ae. et pro ejus felici statu et diuturna
incolum itate D eum precabitur. C om m endo m e rursus et servitutem m eam Mti.
vrae. serm ae., quam sem per felicissim am esse et in plurim os an n o s b en e sanam
et incolum em vehem enter opto. Dat. C racoviae, XXII O ctobris an n o (1531).
339
fecimus et agere decrevim us, contra M athiam Tuczenski de W edel aliquos
actores m ittere velit. Id quod vestrae Illustritatis arbitrio perm ittim us. Q uam
cum suis om nibus feliciter valere optam us. C racoviae die 22 O ctobris anno
dom ini 1531, regni nostri 25.
340
Nihil hic fit a liu d ; convivatur, pecuniae m iris m odis con q u iru n tu r; de
T ureis nihil curatur, quisque rem suam curat. E go interim m isere hic absum or
et q uod m ajorem m ihi infert dolorem , alii oratores accipiunt successores, ego
solus hic sum perpetuus. H as secum fert in postis ista nocte dnus. com es
N ogarollis, qui hic egit nom ine serm i. R om anorum re g is: revocatus clem en
tissim e a dno. s u o ; successit etiam alius oratori A nglo ante 3 dies et illum,
qui supra annum hic fuit, liberavit. Q uis vero m e sit liberaturus, aut quando
id futurum est, avidissim e exspecto, diutius enim , ut scripsi in novissim is,
nequaquam hic possum subsistere. R o g o igitur per im m ortalem D eum , quod
jam nequicquam rogavi toties, ut m e tandem serm a. M tas. vra. clem enter redire
perm ittat et m e sic funditus non perdat apud exteros, sed si deliqui, q u o d m e
conscio factum n o n est, dom i m e castiget et ibidem , quidquid voluerit, de me
statuat secundum m erita m ea, et ne m e questus mei ulterius proripiant. Q uum
no n sit, q u o d ad praesens serm ae. Mti. vrae. scribendum esset reliquum nec
tem pus quidem id pateretur, his n o n adeo prolixis, ut erant novissim ae, serm a.
M tas. v. clem enter dabit veniam , cui m e suppliciter com m endo. C hristus dnus.
n oster eandem serm am . M tem . vram . quam diutissim e sospitet et prosperet
sem per in om nibus. Ex Bruxellis B rabantiae XXII O ctobris anno dni. MDXXXI.
P ostquam convenissem cum ill. dno. Frederico, com ite palatino R heni, et
nihil inter nos aliud, quam de m utuis oblationibus collocuti fuissem us, m isit
a d m e postero die m ane intim um suum consiliarium doctorem H erm anum ,
virum doctum et industrium . Is quum m ore germ anico nom ine dni. sui m e
salutasset, petiit seorsum a m e colloquium , in quo m ihi exposuit in prim is,
q u an ta benevolentia dom inus suus jam a m ultis annis m e prosecutus fuisset
et quantam de m e jam pridem fiduciam concepisset. Q ua de re m e nihil celare
vellet horum , q u o d apud se haberet secretissim um , et m ihi b o n a fide concre
dere om nia, praesertim quum et ex m eis litteris et ex m e coram n o n vulgarem
m eam erga se propensionem liquido agnovisset rem que eam e sse : serenis
sim um R om anorum regem , ut aliqua in re propter tot b en e m erita dni. sui
gratitudinem suam erga illum ostenderet, superioribus diebus ipsum dnum .
suum hortatum fuisse, ut jam tandem ad honorificum quoddam m atrim onium
anim um suum inflecteret, q u o d se illi procurare pollicitus fuisset, proposuisseque
hoc cum ill. principe H edvige, filia s. M tis. vestrae. E t quod igitur serm us.
R om anorum rex s. Mti. vrae. scripsisset et ea in re voluntatem serm ae. Mtis.
vrae. obtinuisset, dedissetque dno. suo exem plum litterarum ad se serm ae. Mtis.
vrae., quibus ad hoc m atrim onium futurum serm a. Mts. vra. consensisset. Q ua
in re dnum . suum singularem illam erga se serm ae. M tis. vrae. benevolentiam
et affectum gratissim o anim o suscepisse. E t ut in eo in prim is D eo om ni
p otenti laus et h o n o r d aretur votisque serm i. R om anorum regis et serm ae.
Mtis. vrae. satisfieret, se totum ad hoc cum illm a. filia serm ae. Mtis. vrae.
m atrim onium concludendum addixisse, m axim e etiam his de causis, quod ill.
dnus. Ludovicus, com es palatinus R heni elector, cui, si sic se casus offerret,
in
341
in electione esset successurus, aliique consanguinei et subditi illorum ad co n
trahendum dignum aliquod m atrim onium m ultis adm onitionibus ipsum dnum .
suum sollicitassent, n e dom us haec inclita com itum palatinorum R heni successu
tem poris sine heredibus deficeret, quandoquidem ill. dnus. Ludovicus elector,
nunquam ducturus uxorem , in suo m aneret caelibatu et com es palatinus O tto
Henricus, qui duxit viduam ill. olim m archionis Casim iri B randenburgensis, jam
a q u inque annis nullos cum ea haberet liberos nec habendi spes esset ulla,
com es vero palatinus P hilippus anim um suum ad bella prosequenda adjecisset,
in quibus dubii et varii solent esse eventus. H is de causis dnus. suus facile
consensisset ad contrahendam cum serm a. M te. v. affinitatem , futurum sperans,
si D eo b ene volente succederet, q u o d auctoritate s. M tis. vrae., cum apud
R om anorum regem tum apud caesarem facilius ea, quae sibi debentur, ab u tris
que obtinere posset. Q u o d q u e haec ad praesens non m inim a causa fuisset,
ob quam dnus. suus ad caesarem se contulisset et nisi huc venire coactus
fuisset, illico ratione istius contrahendae affinitatis ad sacram M tm. vram . o ra
tores suos insignes m isisset. Interea vero, quo adhuc interm issum est, rogaret
m e nom ine dni. sui, ut illum certiorem redderem , quid m ihi in his et quae
dotem spectant, cognitum esset, quo com m odius isti tractatus ad bonum et
optatum finem p erducerentur; dnum . suum etiam in his m ecum co llo cu tu ru m ;
offerens in fine singularem m ihi dom ini sui benevolentiam . H aec fuit orationis
ad me istius doctoris sum m a, cui, ne sim in om nibus recensendis prolixior pro
intellectus m ei tenuitate, quum ea in re jam prius m entem serm ae. Mtis. vrae.
cognovissem , quae conveniebant, respondi, dicens m e itidem dno. suo re sp o n
surum . Cum quo paulo post quum convenissem in coena apud dnum . de
F ienes, gu b ern atorem F landriae, super his seorsum m ulta contulim us. Inveni
profecto, principem tam am anter et cum tanto desiderio o b sequendi serm ae.
Mti. vrae. m ecum loqui, perinde atque esset serm ae. M tis. v. vel filius aliquis,
to tu m q u e ad contrahendam hanc cum s. M te. vra. affinitatem proferebat se
cupidum , nedum propensum . Princeps est adm odum hum anus, m oribus vere
principem decentibus honestissim is et lenissim is m inim eque puellis adversis,
g ratiosus ap u d om nes om nis status hom ines, pacificus, prudens, m ultarum rerum
peritia et experientia praeditus, apud regem P hilippum , patrem hujus caesaris,
in his terris et in H ispania longo tem pore educatus, ubi sibi optim um apud
om nes nom en com paravit, et ut uno verbo concludam , om nium virtutum agm ine
exornatus. N eque m eo judicio talem habuisse generum s. M tem. vram. poeniteb it unquam . D e proventibus ejus vel quantum dom iniorum habeat, certo
hinc scribere non possum . Q uum tam en ille ante annos novem existens
N o ru m b erg ae locum ten en s caesaris, tum prim um a m e cognitus, et quum anno
superiori ageret A ugustae, honestissim e et splendide in statu suo tan to principi
convenienti, no n im par aliis principibus, im m o n o n paucos superans, se gessit.
A m at et h ab et apud se viros bonos et litteratos, totus pius et verae nostrae
religioni deditus, m inim e tam en superstitiosus, annos natus est 49, bonae vale
tudinis, sincerus, integer et non, ut su n t aetate nostra, fucatus aulicus. G erm a
nice, flandrice latine, italice, gallice neque im perfecte hispanice lo q u itu r; facies
et vultus ejus gratiositate conspicuus, m eae proceritatis, bene com pactis m em
bris,
342
bris, non m acer neque obesus, torosus, nitidus et elegans, et in om nibus verum
referens principem . G loriabatur etiam ap u d me, quod superioribus diebus
per proprium nuntium scripsisset serm ae. Mti. vrae. pro equo canterio sive
valacho, quum in capitaneum generalem fuerat ab Im perio electus et quod
serm a. M tas. vra. sibi optim um m iserit, unde se adhuc plurim um serm ae. Mti.
vrae. debere fatebatur. E t tunc inter alia quaesivit a me illmae. principis Hedvigis colorem et com plexionem . Q uam (quod ante annos octo m em ini) dixi
san guineam , succulentam et ad fuscedinem cum singulari gratia tendentem et
n o n dissim ilem facie liniam entis serm ae. Mtis. vrae. (alias virtutes a rm o. dno.
C racoviensi episcopo m ihi scriptas prius enum eraveram ). Eum sibi, respondit,
in puellis colorem esse gratissim um , dicens, quod in germ anicis cantionibus
nun quam de nim ium candidis, sed v o n d e n b r a u n M e d l e i n caneretur.
M ulta essent d e his nostris scribenda colloquiis et quibus m odis sim ulacrum
serm ae. Mtis. vrae. a m e accepit et quom odo non sem el ex sua virtute se
hum iliavit, dicens, talem virginem principem , tanti regis filiam et tot optim is
dotibus insignem , m ajori, quam sibi, deberi seque jam in ea aetate (ut verbis
ejus utar) indignum . Q u o d si tam en ita D eo visum fuerit, qui in m atrim oniis,
q uae toties sibi n o n successerant, plus quam in aliis rebus, gratiam et p o ten
tiam suam ostendere solet, daturum se om nem operam , n e qua in re serm ae.
Mti. et ejusdem filiae displiceat. Q uod illum om nino facturum confido. Et ne
sim longa hac scriptione serm ae Mti. vrae. m olestior, quum jam inter nos erat
discedendum , postulavit a me, ut se plurim um serm ae. Mti. vrae. com m endarem
et negotium hoc, quantum possum , prom overem , quo a m e R atisbonae de
om nibus edoceri posset. D e dote quidem b o nus princeps sem per obticuit, quod
m odestiae et gratae ejus verecundiae trib u o ; doctor tam en, qui prim um super
his ejus nom ine locutus fuit, m em init. Q uocirca, si quid s. Mtas. vra. in his
per m e fieri voluerit et fortassis aliquid de dote innuere, m andet m ihi cum
p rim is; m odo efficiat, ut diutius subsistere possim , ipse subibo hum eris nec m e
lab o r iste gravabit. Dixit m ihi etiam ill. dnus. com es palatinus Fredericus, an te
quam hinc abiret, se certo intellexisse, dnum . H ieronim um Laski fuisse nuper
A ugustae et nom ine serm ae. Mtis. vrae. atque Jo an n is regis tractasse cum ill.
dno. Ludovico, B avariae duce, ratione istiusm odi m atrim onii, quod, quantum
potui, ex anim o boni principis rem ovi, confirm ans, m ihi a serm a. Mte. vra.
scriptum , quod quam vis quidam fuissent, qui hoc egissent apud serm am . Mtem.
vram ., rem tam en m ansisse infectam. Hic nihilom inus post -ejus discessum
audivi a m agistro curiae serm ae. reginae H ungariae, Leopoldo Schreibersdorffer,
q u o d dux Ludovicus B avariae m isisset dnum . Casparem V incerer ad serm am .
M tm. vram . et regem Joannem pro conficiendo hoc m atrim onio, ad q u o d cre
dendum tam facile induci non possum . Plus m ihi placeret, ut ingenue fateor,
princeps is te ; novi siquidem utrum que. Sed quum ista sint in arbitrio s. Mtis.
vrae., quidquid mihi m andaverit, ut consuevi sem per, om ni fide et qua accu
ratiori diligentia possum , exequar. Datt. ut in litteris.
N a liic ie oryginalnym dopisck D antyszka: S o l i s. r e g i a e M t i . l e g e n d u m ; zapiska
zas Tom ickiego: Litterae d. Dantisci, epi. Culm ensis, redditae die 12 Decem bris 1531.
343
344
contra sacram M tem . regiam . N unc jam ad eum pro subsidio misit. Speratq ue praefatus explorator, q u o d dictus M ultaniae palatinus m issurus est ei in
brevi plusquam decem m ilia h o m in u m ; suisque jam subditis praefatus palatinus
M oldaviae m andavit, ut om nes in loco K orow a nun cu p ato constituantur, et
quam citto hab eb it m ajorem copiam et sum m am hom inum externorum , om nino
intendit ingredi et vastare desertareque dom inia sacrae Mtis. regiae. A dvene
ru n t autem hodierna die in certa com itiva ad litus fluvii D nyestr ejus su b
diti, ut litus custodirent. Q uod his transactis tem poribus abm iserat, aestim o,
q u od id fecit tim ens exhinc m ilitum et subditorum sacrae Mtis. regiae incur
siones, praesertim quum hom ines suos iterum m isit in terram P o k u czie; h o
d ierna autem die m isit ad m e palatinus praefatus M oldaviae litteras, quarum
transscriptum eidem M agciae. vestrae, m itto. Ex quibus vestra M. accipiet an i
m um ejus perversum . M ea quidem intentione m ihi videretur, q u o d ex quo
jam verba et legationem , quam pro eo serenissim us dom inus Jo hannes, U n
gariae rex, ad sacram M tem. regiam fecit, infringere ausus est, p ro u t jam fregit,
quin eidem sacra M tas. regia in m inim o fidem adhibere non dedignaretur.
N am uti fam abatur, quod ipse non alia de causa offerebat se concordiam ini
turum cum sacra M te. regia, tantum ut possit interea sibi ordinare subsidium
a palatino M ultaniae et ex aliunde, p ro u t et ordinavit, haec fam a iam nunc in
effectum advenit, quod denuo bellum incepit. Et ita frustra sacra M tas. regia
cum palatino praefato bellum fundam entale incipere protrahit. N am de quanto
eum viribus non superabit et non conteret, non cessabit ipse insurgere contra
sacram M tem. regiam desertareque dom inia ejus Serenitatis, et ita intelligo,
q u od sacra M tas. regia nullam pacem cum eo h abitura est, quousque eum cum
dei auxilio viribus conteret et de quanto sacra M tas. regia cum eo bellum
fundam entale agere protrahet, de tanto ipso ordinare sibi subsidium contra
sacram M tem. regiam non cessabit, ut in dies ordinat. Aliud pro nunc non
o ccurrit; tantum m e gratiae vestrae M agciae. unice recom m endo. D atum in
castro C am enecensi, die dom inico post festum undecim m ilia virginum anno
dom ini 1531.
E jusdem vestrae M agnificentiae
Stanislaus Lanczkorunczki de Brzezye,
palatinus P odoliae etc. deditissim us.
371.
Sub finem anni dom ini m illesim i quingentesim i tricesim i prim i indictus
fuit conventus regni generalis C racoviae ad diem sancti Nicolai episcopi.1)
Ad quem senatus regni P oloniae litteris sequentibus convocatus fuit.
) D. 6. 12. 1531.
345
372.
Sigism undus primus, r ex Poloniae,
consiliariis majoribus reg n i P oloniae
de conventione regni generali Cracoviae pro festo Nicolai agendo.
Metryka Koronna, Ks. 46, fol. 86 i Ks. 47, fol. 74. Kod. Sap. IX, 1. Kod. Jag. nr. 3 2 3 .
Kod. Op. XIV, 2. - Kod. Karnk. XIV, 1.
346
373.
Q uae b en e valeat.
Metryka Koronna, Ks. 47, fol. 75. Kod. Sap. IX, 2. Kod. Jag. nr. 324. Kod. Op. XIV. 3.
Kod. Karnk. XIV, 2.
G enerose fidelis dilecte. N on dubitam us, quin sciat Fidelitas tua, nos et
bellum contra V alachum , hostem nostrum , hactenus sustinere et cum Tartaro,
gravi altero et pervicaci hoste, nullum certum foedus aut pactionem habere.
Q uae utraeque res cum singulae m ultum ponderis et difficultatis in se habeant,
sim ul ita conjunctae duplicatam nobis curam et sollicitudinem de se exhibent.
N am et de Tartaro a finibus nostris arcendo, seu in sedibus suis continendo,
et de V alacho bello persequend o eodem tem pore, ut cogitem us, occasio rei
bene g eren d ae et felicis victoriae nostrae eventus postulant. Q uia res bello
bene gestae, si volum us fortuna uti, pacem nobis aequiorem dabunt, contra si
praeterm ittem us hoc tem pus, quo m agis dare, quam accipere pacem videri pos
sum us, verem ur, ne haec q uoque recens laetitia segnitie ac interm issione belli
an tiq uetur et evanescat. Q uae nos ita revolventes, etsi conventum generalem
regni ad habendam com m unem consultationem loco consueto P iotrkoviae in
dicere cupiebam us, rationibus tam en belli gerendi perm oti, quae et non longe
nos ab exercitu abesse et in loco tam com m odo esse suadent, unde ad o m
nem necessitatem vel auxilia facilius m itti vel instrum enta bellica ad castra
suppeditari possint, conventum ipsum regni generalem hic C racoviae pro festo
sancti N icolai proxim e futuro,2) accedente ad id consiliariorum nostrorum se n
tentia et assensu, indicendum duxim us et indicim us. Q uem particularis in
O patow f e r ia ...............etc. et com m unis terrestris in C orczin f e r ia ................. etc.
de m ore praecedent.
Q uare hortam ur F idelitatem tuam , ut constituta prius in ipso particulari
conventu O patoviensi et in com m uni terrestri i n ............. ubi de eligendis cum
plena potestate nuntiis hom inibus idoneis operam suam faciet, dem um ad g e
neralem huc Cracoviam pro tem pore designato venire non negligat, nobiscum
hic et cum aliis consiliariis nostris super negotiis im pendentibus consultura,
pro fide sua et gratia nostra. D atum C racoviae, die S. Severini anno dni. 1531,
regni nostri anno 25.8)
374.
' Bibi, ordyn. Zam. (list oryginalny). Bibi. ks. Czartoryskich, kod. 284, nr. 62 (odpis).
347
tenus sustinere, et cum T hartaro, gravi altero et pervicaci hoste, nullum certum
foedus au t pactionem habere, q u ae utraequae res, quum singulare m ultum
p onderis et difficultatis in se habeant, sim ul ita conjunctae duplicatam nobis
curam et sollicitudinem de se exhibent. N am et de T hartaro a finibus nostris
arcendo, seu in sedibus suis continendo, et de V alacho bello prosequendo
eodem tem pore ut cogitem us, occasio rei bene gerendae et felicis victoriae
nostrae eventus postulant, quia res bello b ene gestae, si volum us fortuna uti,
pacem nobis aequiorem dabunt, contra si praeterm ittem us hoc tem pus, quo
m agis dare, quam accipere pacem videri possum us, verem ur, ne haec quoque
recens laetitia segnitie et interm issione belli antiquetur et evanescat. Q uae nos
ita revolventes, etsi conventum regni generalem ad habendam com m unem con
sultationem loco consueto Piotrkoviae indicere cupiebam us, rationibus tam en
belli gerendi perm oti, quae et non longe nos ab exercitu abesse et in loco tam
com m odo esse suadent, unde ad om nem necessitatem vel auxilia facilius mitti,
vel instrum enta bellica ad castra suppeditari possint, conventum ipsum regni
nostri generalem hic Cracoviae pro festo sancti N icolai proxim e fu tu ro x), accedente ad id consiliariorum nostrorum sententia et assensu, indicendum decer
nim us et indicim us, hortam urque vestram P aternitatem , ut habito prim um in
isto M arienburgensi conventu de rebus necessariis, quae per nuntios nostros
p ro p o n en tu r diligenti consilio, huc dem um C racoviam ad generalem conventum
pro tem pore designato vestra P aternitas veniat, nobiscum hic et cum aliis co n
siliariis nostris super negotiis im pendentibus consultara, pro debito suo et gratia
nostra. D atum C racoviae die sancti Severini anno D om ini m illesim o q u in g en
tesim o trigesim o prim o, regni nostri anno vigesim o q u in to 2).
Com m issio propria regiae M ajestatis.
Reverendo in Christo patri dom ino Mauritio, episcopo Varm iensi, sincere nobis dilecto.
375.
Metryka Koronna, Ks. 47, fol. 76. Teki G orskiego, nr. 1513 (wzor okolnika).
Kod. Sap. IX, 3. Kod. Jag. nr. 325. Kod. Op. XIV, 4. Kod. Karnk. XIV, 3.
348
376.
Metryka Koronna, Ks. 47, fol. 76. Kod. Sap. IX, 4. Kod. Jag. nr. 326
Kod. Op. XIV, 5. Kod. Karnk. XIV, 4.
377.
Metryka Koronna, Ks. 47, fol. 76. Kod. Sap. IX, 5 . Kod. Jag. nr. 327.
Kod Op. XIV, 6. Kod. Karnk. XIV, 5.
349
378.
Metryka Koronna, Ks. 47, fol. 78. Teki G orskiego, nr. 1521 (minuta z poprawkami).
Kod. Sap. IX, 6. Kod. Jag. nr. 328. Kod. Op. XIV, 7. Kod. Karnk. XIV, 6.
350
pertinentibus, com m unicato prius consilio cum praecipuis regni tam praesentibus
quam absentibus senatoribus, Cracoviae illum indixit et denuntiavit, ut illic in
com m odiore et om nium abundantissim o loco firm ata oratores regum ac princi
pum ad se venturos honorificentius excipere lautiusque pro dignitate sua trac
tare et hostilibus dolis atque im pressionibus facilius occurrere, item exercitui
ob loci propinquitatem de rebus necessariis m aturius providere possit.
H ortari itaque M tem . suam earum D om inationes, ut tam super defensione
regni recte constituenda, quam etiam super aliis reipublicae necessitatibus, id
qu o d expediret, inter se colloquantur et in m edium conferant atque nuntios
viros graves, prudentes ac rerum peritos cum plenissim a p o testate e m edio
om nium electos ad generalem conventum m ittant, qui una cum Mte. sua universoque senatu id providere, consulere statuereque possint, quod ad servan
dam in tantis discrim inibus regni R em publicam pertinere videbitur.
M tem. vero suam vicissim curaturam et provisuram esse, ut illi nuntii,
qui m ajore loci intervallo a C racovia distant, gratiosius expensis, quam alias,
provideantur, et ne tam ipsi terrarum nuntii, quam etiam dom ini consiliarii ad
conventum Cracoviensem venturi aliquid incom m oditatis in hospitiis et quibusvis
rebus habeant, utque hoc illorum obsequium cum ulata sua ipsis gratia referat.
Q uoniam vero iter sit ad locum conventus futuri longius et res tractan
dae celeritate indigere videantur, im pensae denique sint nim ium graves, optare
et hortari M tem . suam , ut nuntii quam pauciores num ero, qui m itti ad con
ventum generalem debent, eligantur.
H aec ita sum m atim scripta nuntius copiosius explicare poterit, orationem
suam n o n ad verborum interpretationem , sed ad totius scripti sententiam ac
com m odans.
379.
Metryka Koronna, Ks. 47, fol. 70. Teki G orskiego, nr. 1542 (minuta z popr. T om ickiego).
Kod. Sap. VIII, 315. Kod. Jag. nr. 281. Kod. Op. XIII, 177. Kod. Karnk. XIII, 179.
351
Item q u o d M tas. sua subditorum utilitati, tam his difficultatibus quam suae
Mtis. consulere volens ante proxim e praeteritum M arienburgensem conventum ,
consiliariorum suorum accedente consilio, etiam illis consiliariis et illustri dno.
duce in P russia postulantibus, m andata em iserit, ut et a solidorum cussione
cessaretur et secundum priora decreta om nia observarentur, m andando. Verum
quum tam su a M tas., quam praefatus illustris dnus. dux in P russia ab eadem
cussione cessaverint, civitates tam en hujusm odi m andata negligentes et o b a u
dientes non m odo non cessaverint, verum etiam illa m andata ne publicaverint
quidem , atque ita non sine M tis. suae m andatorum contem ptu hucusque cum
subditorum M tis. suae dam no suum lucrum quaesiverunt et quaerunt, quam
obauditionem sua M tas. anim o, ut debuit, gravi ac dolenti suscepit.
D eclaratis his defectibus, exponetis, vos illuc per M tem. regiam destinatos,
ut com m unicato consilio tam illorum consiliariorum in terris Prussiae, quam
illustris dni. ducis P russiae tandem hujusm odi m olestis difficultatibus finis im
ponatur, quas sua M tas. non nisi indignato anim o ulterius ferre posset.
Ad prim um igitur de m arca sic constituendum M tas. sua censet, ut si
m agna m arca non possit ab sq u e incom m odo pauperum m anere et m inor etiam
in Mtis. su ae et aliorum statuum praejudicium perm ittenda esset, ut, am babus
in com m uni usu abrogatis, censuum m arca institueretur viginti grossorum , n e
gotia vero ac negotiationes deinceps per florenos, m edias ac integras sexagenas
tran sig en d a instituerentur. H oc m odo videtur et censibus et m ercatoribus co n
sultum fore, etiam si non satis liquet, quid obstaret, parvam m arcam , hoc est
quindecim g ro ssorum , civitatibus vel in universum etiam perm ittere, instituta
m arca censuum p er expressum . N am putat ob id externis m ercatoribus majorem adveniendi ansam oblatam esse.
In sum m a tam en M tas. regia vult et m andat, ut tandem hujus trag o ed iae
finis sit, et quia sine illustris dni. ducis in P russia assensu debite term inari non
potest, persuadendi sunt Illustritatis su ae oratores, ut his rebus, quae in com
m une utiles esse videntur, accedant.
Q u o m o d o cunque vero m arca usualis constituetur, non m ultum laborat
M tas. regia cum suis consiliariis, m odo ex re subditorum suae Mtis. existat
et no n sit in census dim inutionem . Ubi enim idem grossorum num erus p er
m anet, parum de nom ine m arcarum laborandum erit.
Ad haec om nia sua M tas. praeb et consensum suum .
Q u o d vero attinet abrogatarum et prohibitarum pecuniarum usum , m andat
M tas. sua, u t serio transgressores m andatorum suae Mtis. castigentur et sic
ag an t dni. consiliarii, n e totiens decreta illorum et Mtis. suae m andata im pune
contem nantur.
De rerum autem pretio constituendo M tas. regia dnis. consiliariis com
mittit, q u ibus m agis rerum usus illic cognitus est, faciant tam en sic, ut non
privatis com m odis, sed Mtis. suae subditis et pauperum necessitati sit consultum .
Q uod autem nunc rerum penuria sit et in om nibus creverint pretia idque
m onetae et m arcae novae refertur, acceptum non videtur Mti. regiae sic om nino
habere, sed m agis in causa credit aliarum nationum inopiam et an n o n a e penuriam ,'
ubi m ercatores sum m atim ex regno et dom iniis M tis. suae suis com m odis stu d en
tes om nia ed u cu nt et hanc in rem publicam difficultatem invehunt.
Nam
352
N am sine controversia verum probatur, et m arcam et grossum supra cen
tum annos usque ad felicis m em oriae illustris dni. Friderici, ducis S axoniae et
in P russia m agistri, tem pora nunc restitutis m arcis et grossis aequivalenter
sim iles fuisse.
Q uod autem civitates ad m andata Mtis. regiae a cussione m onetae soli
dorum non cessaverunt et m andata suae Mtis. non publicaverunt, gravi m olestoque anim o sua Mtas. hanc inoboedientiam tulit et fert, nec satisfactum est Mti.
regiae praetextibus illis sive de privilegiis eorum , sive quod in com m unitates
illarum civitatum non nihil referunt. E t licet sua M tas. non ten eatu r consilii
sui reddere rationem , quae solita est optim a sem per pro regnis, dom iniis et
subditis suis consulere, et tam en ad tollendum sinistram om nem interpretatio
nem M tas. sua p er vos nonnihil illis dnis. consiliariis declarari vult.
Sacra regia M tas. n o n eo est anim o inducta, ut subditis suis privilegia
sua cupiat im m inuere, quae subinde correspondentibus m eritis gratiam suam
augere consuevit. S ed quum pro hujusm odi m onetae cussione non laboravit
et ultro per illarum terrarum consiliarios suae Mti. sit oblata hocque onus in
se non m ediocribus sum ptibus suscepit, hujus regni et illarum terrarum Prussiae
m onetam concordavit, non vult du ran te suae Mti. prom isso tem pore illas socios
habere, sed subditos.
M tas. sua non parvam jacturam sustinuit in transcudendis Sw idnicensibus
et abrogatis in P russia m onetis, quo tem pore n o n anxie lab o rab an t civitates,
ut ferrent jacturae onus, ubi m agis auxilio o pus e r a t ; transacto vero nunc a b
rogationis tem pore, non videtur to t officinarum num erus necessarius.
Q uod autem denarios m inutos cudere sunt perm issae civitates, illud Mtas.
regia petitioni consiliariorum suorum annuendo adm isit, utpote q u o d declaratum
fuerit, denarios veteres alio m odo in civitatibus abrogari difficile esse interim ,
qu o novorum non sit copia.
E adem ratione perm issi sunt ad tem pus et solidi. Q uum autem Mti.
regiae p er consiliarios illarum terrarum declaratum sit, hujusm odi m onetae
satietatem esse supplicatum que, ut et regia M tas. et illustris dnus. dux in Prussia
ab hujus m onetae cussione, cujus satis m agna copia esset, cessare dignaretur,
an n u it sua M tas. non gravate et hoc idem civitatibus faciendum m an d at et vult
om nino habere, ut debitam et illae praestent oboedientiam .
D e grossis autem in civitate G danensi excussis tam etsi dni. consiliarii
istarum terrarum com m em oraverint in responso suo, ex proxim e praeterito
M arienburgensi conventu dato, adm issam esse in conventu M arienburgensi, pro
festo divi Stanislai anno dom ini m illesim o quingentesim o vicesim o octavo cele
brato, civitatibus cussionem grossorum et solidorum sub certis insigniis, ad id
tam en Mtas. regia consensum n unquam dedit, n eq u e illa civitas unquam grossos
excussit neque m edientes, etiam si et M tas. regia et praedecessores M tis. suae
reg iae m onetas cusserint. N on licuit igitur civitati G danensi sine Mtis. et om nium
consiliariorum suae Mtis. assensu cudere grossos sub im aginibus M tis. suae
praesertim . P osset enim contingere, q u o d ob hujus m onetae cussionem , quae
sine decreto regiae Mtis. et conventus regni generalis instituta est, totius m o
n etae P ruthenicae fieret abrogatio, sicut et L ituanicae et Sw idnicensi contigit,
et
353
et facile est intelligere, quae dam na et incom m oda non m odo illis terris, sed
etiam universis regnis et dom iniis suae Mtis. hinc em ergere possent.
His aliisque de causis et quod suae Mti. m onetae cussio ultro oblata est,
vult M tas. sua durante hoc tem pore m onetae cudendae socios non habere, sed
vult et m andat, ut interea tem poris om nes civitates m alleum reponant.
N eque potest per hoc derogatum videri privilegiis civitatum , quae Mtas.
sua huc inducta in hoc solum puncto quiescere vult ad tem pus.
Si vero denarii et solidi fuerint necessarii, M tas. sua vult de eisdem p ro
videre sub signis suae Mtis., ut sint receptibiles et in usum hom inum facilius
perveniant, neque dabitur novi alicujus consilii occasio. Exspirato vero tem
pore assignato, si m agis fuerit necessarium , de m oneta aliqua sua Mtas. per
consiliarios illarum terrarum opportune consulere dignabitur.
N eque necessarium censet Mtas. sua m etum aliquem praetexere. Novit
enim sua M tas., qua fide sint subditi suae Mtis. erga se, qui m etus si etiam
futurus foret, q u o d absit, non deerit Mti. suae consilium anim usque ino b o ed ien
tiam licentiosam m ature cohibere et delinquendi finem facere.
H aec dicetis sive ab initio sive in actionibus ipsis, ubi visum fuerit m agis
expedire, et om nino huc actionem om nem dirigetis, ut hujus tragoediae finis
aliquando habeatur.
Ceterum quum M tas. regia prospiciens periculis, quae terris istis P russiae
sub hac tem porum varietate contingere possent, retulisset ad conventum M arienburgensem proxim e praeteritum , videri sibi utile et necessarium , ut aliquid
pecuniae ab universis contribueretur, quae in aerario reponi et ad om nem in
gruentem necessitatem in prom ptu haberi possit, dom ini consiliarii om nes simul
cum nuntiis civitatum responderunt, grato anim o quidem se rationem praedictam
Mtis. su ae suscipere, deducere tam en ad effectum illam propterea non posse,
q u o d nuntii civitatum m ajorum , utcunque contribuendi rationem probarent,
consentire tam en in illam inconsultis m ajoribus suis noluerint.
Q uare, quum Mtas. sua ad praesentem conventum non dubitet civitatum
m ajorum nuntios plena super constitutione proposita habere m andata, hortatur
et m onet dom inos consiliarios sim ul cum reliquis ordinibus, ut eam , quam
M tas. sua prospicit, tem porum difficillimorum rationem habere velint et contri
butionem in om nes aequabilem constituere, qua futuris quibuscunque contin
gentibus malis se suaque in tuto conservare et vim inferre volentibus cum digni
tate resistere valeant.
E t quia M tas. regia nuper m agistrum officinae m onetariae G danensis cum
om nibus sociis et laboratoribus ejusdem officinae m onetariae Mtis. suae Thorunensis ad conventum tunc proxim e in terris P russiae celebrandum citare di
gnata est, om nes vero actiones in praesentem conventum sunt rejectae, accepta
inform atione ejusdem m agistri officinae m onetariae Mtis. suae, illud q uoque
negotium secundum justitiae exigentiam transigendum curabitis.
A cta T o m lcian a.
T o m u s XIII,
23
354
355
tumvis a se longe, ero brevi apud utrumque et agam omnia omni sollicitudine
et, ut ajunt, usque ad sudorem.
Duces Bavariae miserunt oratorem suum ad principem meum, ut intellexi,
matrimonii causa. Rex meus omnino cupiet id matrimonium sororinae suae
deducere ad finem cum Bavaro, cujus desiderio si sermus. dnus. noster Polo
niae rex contraibit, videbitur sibi crudelis injuria, ut sanguis suus, quem in
m undo praeter hanc virginem nullum alium habet, daretur contra suum desi
derium, maxime autem hosti Frederico palatino, qui contra principem meum
egit, scripsit et locutus est m ulta; ivit autem ad principem meum hac de re
a Bavaris Gaspar Winczer, magni nominis in Germania miles. Haec etiam ob
id scripsi, ut vestra rma. Dominatio cogitaret super hac materia.1)
Domini Sigismundi sententia est, ut omnino absque multorum oratorum
coetu concordia sit Cracoviae, principibus non longe ab illa distantibus etc.
Commendo cum his servitia mea vestrae rmae. Dom inationi illamque ve
hementer rogo, velit, me et domum meam sacrae regiae Mti., domini nostro
clementissimo, diligentius commendare. Ex Crembs, ultima Octobris anno
domini 1531.
Ejusdem vestrae rev. Ptis. servitor Hieronimus de Lasko etc. manu propria.
Domino meo illri. Cracoviensi castellano, rogo, praesentes participare velit, ne
sua Dtio. crederet, me sui fuisse oblitum.2)
356
383.
357
385.
358
factum esse nihil addubitemus, quum isti nobis non nisi vera, uti par est, scri
bere soleant, tam en ea in re et adhuc scribemus illis.
Falso quidam rebus nostris infesti magnificum Ludovicum Aliphium calumniant, non enim is adeo ingenii imbecillis est, vel petulantis, qui ea, de quibus
illum insimulant, facere d e b e at; talis nunquam cognitus erat. Propterea gratum
nobis est, quod Stas, tua illum excusaverit; idem semper, quotiens opus fuerit,
ubique faciat, diligentissime hortamur. Nos autem de iis omnibus ab ipso
Ludovico Aliphio responsum exspectamus.
Confiscationem honorum Nicolai Maria de Lambert, in crimine laesae
Majestatis condemnati, magnificus Ludovicus Aliphius impedit non propter com
modum nostrum, quandoquidem restituta inde uxori dote, vix nobis trecenti
ducati cedere possent, bona enim universa vix ad duorum milium summam
ascendunt. Sed igitur de immunitate privilegiorum nostrorum, in quorum paci
fica possessione et usufructu tam illustrissima bonae memoriae mater nostra,
quam que nos hucusque fuimus, quae si in hoc minimo infringerentur (quod
absit), in similibus et majoribus postea non observarentur, quod quam que in
felix et iniquum foret, nemo est, qui non videat. Quare Stem, tuam hortamur,
ut modis om nibus adnitatur, ne id deducatur in effectum, quod officialcs, ut
credimus sine scientia et voluntate caesaris, adversum jura nostra facere student
in praejudicium et ignominiam nostram.
Scribit nobis Stas, tua, cupere illustrem dominum Ferdinandum Gonzaga
a nobis pelles sabellinas habere. Misissemus grato animo plura, quam ipse
postulasset, sed nescit Stas, tua, quom odo ipse se erga nos gesserit in statu
nostro Barensi, nuper tempore belli, non ut affinis, sed velut inimicus noster;
longe aliud conjunctio nostra requirebat et hoc voluimus, ut Stas, tua illi dicat,
ne nos ignorare arbitretur. Ejus tamen fratri domino duci M antuae et matri
ac sorori misimus antea libenter equos, sabellos et armelos (? armillas) etc.
Q uod nobilem juvenem Nico. Myszcowski nostra causa reverendissimo
domino cardinali Leodiensi dederit et commendaverit, gratum nobis est. M ere
bitur id ipse et cum patre amicisque suis Sti. tuae, quae valeat et negotiorum
nostrorum curam habeat. Datum Cracoviae die VIII Novembris anno dni. MDXXXI.
Bona regina sr.
386.
Joann es D antiscus
Ferdinando, Romanorum etc. regi.
Archiwum W iedenskie (list orygin. wfasnor^czny).
359
om nium rerum penuria et 700 ducatos suos aureos exposuisset requisivissetque saepius consiliarios bellicos s. Majestatis vestrae, ut aliquam conventionem
de stipendio secum facerent, nihil in his tribus m ensibus ab eis obtinere p o
tuisset; illos tamen tandem per litteras suas ad praescriptum equorum num e
rum centum dumtaxat flor. Renenses sibi assignasse, cum quibus nequaquam
se sustinere posset esseque in ea arce quosdam milites Hispanos, quorum unus
quolibet mense tantum acciperet, solverentur et illis ab illustri domino Saxoniae
duce in Strigonio et W issegrad constitutis, cuilibet ad tres equos 136 flor, quo
libet mense. Unde me rogavit, ut hanc indignitatem et detrimentum ejus in
notitiam s. Majestatis vestrae perducerem, quam humiliter rogo, velit hujus
boni militis, quem domui Austriae semper addictum cognovi, clementiorem
habere rationem et jubere, ut quamprimum illi pro numero equorum suorum
satisfiat, utque ei honestiori et commodiori stipendio provideatur, praesertim in
tanta, ut scribit, omnium rerum penuria; sin vero, saltem ei, quod optat, facul
tas abeundi concedatur. Hoc, quemadm odum ille a me postulavit, ex consilio
magnifici domini Vilhelmi de Rogendorff s. Majestati vestrae significandum
duxi, cui supplico, ut id bono sic a me animo scriptum boni consulere et me
cum omni eo, quod possum, humillime commendatum habere dignetur. Chri
stus Dominus noster s. Majestatem vestram quam diutissime sospitet et pro
speret in omnibus. Ex Bruxellis Brabantiae 10 Novembris anno Domini MDXXXI.
Sacratissimae Majestatis vestrae regiae humillimus capellanus
Joannes Dantiscus, episcopus Culmensis,
serenissimi Poloniae regis orator, m anu propria.
360
388.
361
monetae polonicalis pro viatico, praeterea ei gratiam et clementiam suam regiam
in posterum obtulit. Ego etiam, ut benevolentiam meam facerem testatiorem,
parvo munere eum, nempe 18 ulnis adamasci nigri boni pro vesti adfeci. Ita
que gratiose a rege, a me vero humaniter tractatus et expeditus discessit.
Quando vero huc venit, quando et quom odo me accedebat, ne longiore scrip
tione i. D. vestram detineam, hic puer abundius est ill. D. vestrae dicturus.
Illustrem dominum campiductorem regni, filium meum amantissimum,
verbis ill. D. vestrae salutavi, benevolentiam et gratiam in eum ill. D. vestrae
exposui; gratissimo vultu excepit sua ill. Dominatio et ea, quae ex litteris ill.
D. vestrae suae Dtioni. retuli et litteras illas humanissimas, quibus ill. D. vestra
aeque suam in illius ill. D. et me gratiam testari ac suae ill. Dtioni. de insigni
victoria congratulari solita est. Quare agit et habet sua ill. Dtio. immortales
gratias ill. D. vestrae cupitque una mecum pronis suis servitiis referre; prae
terea rogavit me, ut ego potius ad ill. D. vestram intercederem, quo eam ill.
D. vestra non solum singularis et obsequentissimi amici, sed etiam fratris loco
suscipere et perpetuo habere dignaretur. De tormentis in proelio Moldavico
acceptis locutus sum cum regia Mte.; suae Mti. nomine ill. D. vestrae de ea
felicitate congratulatus supplicavi, dignaretur unum illorum in monumentum et
perhennem memoriam hujus om nibus saeculis memorandae victoriae ill. D.
vestrae et ejus inclitae domui concedere. Sua Mtas. gratiosam se praestitit
dixitque, ei se libenter hac re tam exigua velle gratificari. Sed quia commisit
sua Mtas. omnia tormenta illa hic in arce Cracoviensi sub palatio suo regio
locare, ut ita posita per spatium istius conventus futuri manifesta in honorem
suae Mtis. ab oratoribus et hominibus extraneis conspicerentur, post exspira
tionem conventus facile ill. D. vestra voti sui compos efficietur. De publicis
vero rebus ad alias litteras ill. D. vestram relego, ex illis enim, quae nunc acta
hic sunt et aguntur, cognoscet. Quamobrem me, servitutem meam, conjugem
et liberos meos favori et gratiae ill. D. vestrae et ejus illmae. consortis quam
diligentissime commendo, quas, ut Deus optimus maximus diu et feliciter do
minantes in nosque clementes conservet, cum consorte et liberis vehementer
exopto. Datum Cracoviae 16 Novembris anno domini M 0DXXXr'.
Cristoforus de Schidlowiecz, castellanus
et capitaneus Cracoviensis ac regni Poloniae cancellarius.
389.
362
qui est meus juratus, immo strictissime juratus, istius est manus in isto rescripto
ad litteras de manu vestrae ill. D., tamen ille penitus nihil scit, quid agitur et
de quo sit ista tragoedia, neque unquam sciet etc.
Tamen hoc mihi videbatur utique vestrae ill. D. manu mea notificando
ascribi, quando ego bis sum locutus et hoc in nocte cum domino Szlaynycz;
non potuimus se bene invicem intelligere, prout latius de isto negotio vestrae
ill. D. describo manu Wloszek et qualem modum invenimus et in quo tandem
finaliter constituimus, hoc est in domino R achem berkJ) etc.
Tamen quamvis ego sibi non omnia intelligere potui, tamen prout intelligere
potui et quod me terruit, quod magna, immo maxima proponunt, immo im pos
sibilia, ita quod etiam ego non praesumsi, de talibus etiam minimam m entio
nem coram rege facere, ne majus hoc negotium inficeremus, quam proficere
mus etc. Potius volui coram Mte. regia dicere, quod non potui eum bene
intelligere et quod jam melius est exspectare dominum Rachenberk, quam de
berem ea dicere, quae ab eo audivi; et quando Rachemberk veniet, tunc in
isto negotio ita procedemus, prout melius fieri poterit. Q uod ego etiam Szlay
nycz ita, ut scivi, in almanico dixi, quod illa, quae proposita sunt, impossibilia
sunt, et quod aliquem alium modum quaererent colloquendo cum Rachemberk
faciliorem, quam iste, quia sibi dixi, quod dom inus Rachemberk bene est ex
pertus et omnem practicam scit in isto negotio etc. Ipse etiam ad haec an
nuit etc., domino etiam Rachemberk brevissime ad hoc propositum in avisamentum m anu mea obscure scripsi etc., ista volui breviter in avisamentum vestrae
ill. D. notificare. Quid ulterius erit et praesertim quando dom inus Rachemberk
veniet, omnia erunt nota vestrae ill. D.; in mea opera in isto negotio nihil
deerit tanquam in illo, qui hoc ita libenter videret, ut hoc negotium bonum
et optatum finem acciperet, ut nihil libentius; vestra etiam ill. D., rogo, non
cesset ex parte sua operam et diligentiam, prout incepit, facere, tam quam opti
mus cristiamus, in quo ego nihil dubito, sed illme. princeps, si non m utabunt
propositum, tunc ego nescio, quom odo sperare deberem, quod maxime ex hoc
dolerem, si ista res suum progressum non deberet habere etc. Tandem me
una cum fidelibus servitiis meis vestrae ill. D. et illmae. dom inae consorti
vestrae ill. D., dominae meae gratiosae, una cum tota domo mea unice com
mendo, tamquam dominis meis gratiosis. Datum Cracoviae, 16 Novembris 1531.
Vestrae illmae. D. totus servitor et frater
Cristoforus de Szydlowiecz etc. manu sua.
Na odwrotnej sironie rejkq Stan. W loszk a: Ad manus proprias.
390.
Deus
) Rechenberg.
363
Deus juvet, feci omnem diligentiam in causa limitum inter Magnum ducatum
Lituaniae et ducatum Borussiae vestrae illustrissimae Dominationis. Sacra Mtas.
regia mandavit datis litteris dominis commissariis suis, ut illmam. Do. vestram
certiorem faciant, quo videlicet tem pore in loco limitum cum suis testibus con
stitui debebit. Nam et illi indubitanter 'pro eodem tem pore cum suis hom ini
bus constituentur. Interea vero temporis, ut sic illa bona maneant, de quibus
est controversia, usque ad litis decisionem. Ego libentissimo atque gratissimo
animo optavissem in hac causa inservire vestrae illmae. Do., sed Mtas. regia
omnia referre dignata est in cognitionem et decisionem judicum commissariorum.
Agit autem et habet mihi gratias illma. Do. vestra de novis communicatis.
Non est novum, quae est ejus hum anitas et benignitas illmae. Do. vestrae, ut
vel minima officia in gratiam ejus praestita maximi faciat. Optarem, ut in ob
sequiis meis nihil desideraret illma. Do. vestra.
Ad praesens apud nos nulla nova sunt, nisi quod charissimus filius meus,
dominus comes a Tharnow, salvus et incolumis ex castris huc rediit cum bombardis vexillisque, Moldavo hosti nostro ereptis. Exceptus est a principibus
nostris ea clementia et gratia, qua tantus vir dignus erat. Exceptus item summa
gratulatione a senatu et a dominis tam spiritualibus quam (ut vocant) saecu
laribus om nibusque ordinibus hujus urbis. Postridie autem adventus illius do
mino Deo magna religione ac devotione gratiae actac et vexilla in templo
majori posita sunt.
Militem autem mercenarium in certis et securis locis posuit, sic tamen,
ut uno die omnes simul convenire armati possunt. Sunt eorum ad quinque
milia. Hii ex m andato et praescripto domini comitis novem excursiones in
Moldaviam fecerunt et omnibus illis vicibus praeda onusti salvi et incolumes
redierunt nec viderunt adversum se gladium eductum. In quo nos divinam
misericordiam laudamus et benedicimus.
De conventu in hac urbe pro festo sancti Nicolai indicto ex proximis
litteris meis illma. Do. vestra accepit.
Orator caesaris Thurearum intra hos paucos dies hic constituetur; puto,
illum huc in re Moldavica venturum.
Ante paucos dies scripsit Majestati regiae dominus episcopus Culmensis
ex aula caesaris, ut Christiernus, rex Daniae exui, collegisset vim gentium, ut
repeteret regnum, ex quo ejectus e st; quom odo autem illi successit, in hoc
illma. Do. vestra ex litteris domini Laski accipiet; quarum exemplum hiis adnexum mitto, quanquam Gdanenses secus huc scripserunt.
Quod autem alias res illmae. Do. vestrae per dominum Nipczicz propo
sitas et illam apologiam attinet, de hiis nolo longa scriptione uti, sed refero
me in litteras regias et etiam ad litteras praedicti domini Nipczicz. Interfuit
ipse om nibus rebus illmam. Do. vestram attinentibus, quum videlicet in consilio
agitabantur, audivit et intellexit omnia. Ipsemet describet illmae. Do. vestrae,
quo in cardine ipsae illae res vertuntur.
Illustri dom ino comiti a Tharnow declaravi vestrae illmae. Dominationis
erga illum animum, de quo est tam gratissimus, ut id nullis verbis explicari
potest.
364
potest. Ego autem ago et habeo illmae. Do. vestrae ingentes gratias, quod
dignetur eum virum tanta clementia prosequi. Dabimus ambo omnem operam,
ut omnes cognoscant, nos hujus clementiae ill. Do. vestrae esse gratissimos.
Commendamus nos ambo illmae. Do. vestrae, quam optime ac felicissime cum
clarissima dom ina conjuge et dulcissimis liberis valere desideramus. Datum
Cracoviae feria quinta proxima post festum sancti Martini episcopi anno D o
mini MDXXXI0.1)
Christophorus de Schidlowiecz, castellanus
et capitaneus Cracoviensis ac regni Polonie cancellarius etc.,
vestrae illmae. D. 'totus servitor et frater, manu sua
391.
365
366
nium ad supplicium dare Quod vero ad alios praedonicae infamatos attinet,
quibus Illustritas vestra censet, multum et longum nimis publicae fidei seu salvi
conductus tempus per nos datum esse, statuere nunc aliquid certi non potui
mus, quum omnia negotia, quae juris sunt, ad conventum regni nostri pro festo
sancti Nicolai proximo hic Cracoviae celebrandum rejecimus. Verum quum
hic illi ipsi infamati, quibus dies est statutus ad se expurgandum, coram nobis
comparuerint et nos de illorum castigatione atque aliis rebus publicis simul
cum consiliariis nostris agemus, id etiam inter cetera ad illorum consultationem
referemus, et quicquid de minuendo salvi conductus tem pore nobis et eisdem
consiliariis nostris tum videbitur, exsequi simul illud et Illustritati vestrae de
clarare curabimus. Quam interim bene valere et felicem esse optamus. Datum
Cracoviae, die 22 Novembris anno dni. 1531, regni nostri anno XXV.
367
394.
Fabianus W ojanowski
Joanni D antisco, epo. Culmensi.
Bibi. ks. Czartor. kod. 243 (list oryginalny).
368
verunt hinc in Augusto praeterito. Itaque supplico D. v. rmae., dignetur alicui
ex suis injungere, qui' litteras dno. Jacobo reddat meas. Nil restat. Iterum
me commendo gratiae et benivolentiae D. v. rmae., quae utinam cito incolumis
nobis restituatur. Dat. Cracoviae 22 Novembris 1531.
Ejusdem D. v. rmae. servus Fabianus Dameraw de Woynaw.
Dat Cracoviae 22 N ovem bris, red. Bruxellis 20. Januarii.
395.
Teki G orskiego, nr. 1534 (minuta z poprawkaini Tom ickiego). Kod. Sap. VIII, 301.
Kod. Op. XIII, 155. Kod. Karnk. XIII, 155.
396.
Illustrissime atque praeclare princeps et domine, domine clemens et colendissime. Quod Celsitudo vestra ducalis illustrissima atque praeclara, rescribens
mihi
369
397.
T o tn ic la n a .
T o m u s X III.
24
370
Alioquin vos et
parentem sententiam
incurrisse declaramus
unus^ ad alium sibi
nostra repraesentet.
domini 1531.1)
371
Et licet om nibus nobis, qui in hac specula positi sumus, haec eadem cura,
hoc opus incumbat, in hoc tam en tu nobis primas es constitutus, ut omnium
nostrum munera primus exequaris. In hoc vexillum passi redemptoris nostri
prae te fertur, ut te ad nihil non subeundum pro hoc signo, pro ecclesia proque grege domini ducem et antesignanum om nibus nobis praebeas.
Id si ullo unquam tempore opus facto videbatur, tum nunc maxime, quum
majus instat periculum, velis remisque est incunbendum. Quando enim tem
pestas major adversus ecclesiam Dei exorta? quando mores hominum magis
depravati? quando haeresis, summa ecclesiae pestis, deterior? quando timor,
quando cultus, quando reverentia Dei et ministrorum ejus remissior et con
tem ptibilior?
Hactenus te, qualem apostolus vult episcopum, cognovimus, non super
bum, non iracundum, non violentum, non percussorem ; fac, ut vicissim illud
ejusdem apostoli m onitum: argue, obsecra, increpa, quum opus sit, in te non
desideremus.
Aderit tibi tua virtus tuaque prudentia multis et honestissimis laboribus
tuis in aula regia et republica com parata; aderit tua prima totius senatus
dignitas et autoritas. Neque enim non recta poterunt omnium esse consilia,
quae tu recte praesidendo direxeris. Aderit super omnia caput nostrum Christus
et qui tibi dedit hoc solium, dabit et auxilium. Aderit praeterea virtus et
pietas principum nostrorum, qui, ut tibi hunc honorem contulerunt, ita con
ferent et favorem. Aderimus denique et nos, qui tibi sumus a suffragiis neque
te in om nibus functionibus nostris sequi dubitabimus, quem praecessorem et
antistitem nostrum libenter agnoscimus, modo ne tu et tibi ipsi et nobis om ni
bus deesse videaris, neve alium te virum, quam boni omnes optant, m agistra
tus iste ostendat. Paucula haec subm onuisse volui, non quo de tua sapientia
tuaque fortitudine quicquam dubitarem, sed quo meam integritatem meumque
studium in tuam dignitatem ac comm une bonum tibi declararem.
Quod reliquum est, me tibi cum universis ordinibus ecclesiae meae ex
animo commendo tibique hunc principatum, hanc summam inter nos digni
tatem faustam, felicem ac diuturnam esse precor et opto.
400.
372
401.
373
374
375
406.
376
407.
408.
377
409.
Teki Gorskiego, nr. 1429 (minuta M aciejow skiego). Kod. Jag. nr. 179. Kod. Op. XIII, 165.
Kod. Karnk. XIII, 167.
378
411.
379
380
412.
381
istic agentem certa et prospera valetudine frui, quod non sine voluptate ego
audivi, qui et praesentem sanitatem et in multos annos felicem vitam illi ex
animo faveo et exopto. Ego volente Domino sub id tem pus valeo commode
satis et si non m utaretur valetudo, tolerabilis ea praesentis status conditio mihi
facile videri posset.
Nova nulla hic habemus, praeterea quod sanctissimus dominus noster
declaravit Mti. regiae, se concilium generale brevi indicere statuisse et sermus.
rex Ferdinandus scripsit, susceptas a se et rege Joanne trimestres indutias, per
quod tem pus agi de longioribus cum Tureo debeat, quas ut recipi contingat,
interim quod de concordia tractabitur, conventum esse scribit, utrinque ut arces
Strigonium et Kiesmark pro parte sua, Agria autem et W issegradum pro parte
regis Joannis ad manus Mtis. regiae et illmi. dni. Georgii, Saxoniae ducis,
tanquam ad manus neutras, concredantur. Alia nos etiam exspectamus, quae
si afferri (continget) et ego nuntium nanciscar, Dtionem. vram. de illis certio
rem facere curabo. Interim illius amori et benevolentiae fraternae me com
mendo. Dat. Cracoviae, V Martii a. dni. MDXXXI.
414.
382
dni. cardinalis sanctorum quatuor a rndo. dno. episcopo Cracoviensi missa
fuerat, per imprudentiam Jacobo Schutz defuncto tradiderat, questus est nobis,
molestari se ob ejus pecuniae sua culpa distractionem urgerique, ut de suo
refundet pecuniam iis, quorum interest illam non amitti, vel personas, in quo
rum rem versa sit, declaret. Quoniam vero ipse certo sciat, partem ejus pe
cuniae ad manus vestras pervenisse, supplicavit, ut autoritatem nostram inter
poneremus, quo haec pecunia a nobis aliqua juris ratione exigatur. Quare
nos ejus precibus permoti, priusquam aliud in hac re fiat, scribere ad vos
praesentes litteras nostras statuimus, quibus vos hortamur, ut pecuniam de
functi Jacobi, quanta penes vos et dnum. de Capisucis, sacri palatii auditorem,
sit, ad manus rmi. dni. cardinalis sanctorum quatuor coronatorum aut venera
bilis Stanislai, poenitentiarii minoris basilicae beati Petri de U rbe; deponatis,
ne tabellarius noster amplius ob hanc molestetur et illi, quorum interest, damna
subeant. In quo rem nobis imprimis gratam, deinde et officio vestro dignam
facietis. Dat. Cracoviae, ultima Augusti anno dni. MDXXXI, regni nostri anno XXV.
416.
Rnde. domine, amice charissime. Illo adhuc tempore, quo dominum Jacobum Schutz mortuum accepimus, ego fui factus certior, Jacobum , quum jam
moriturus esset, testamento suo declarasse, quod Dtio. vestra reverenda debitor
illi existebat in sexaginta aureis illius pecuniae, quam tabellarius Mtis. regiae
per errorem ipsi dederat, quum tamen per me ad manus rmi. dni. cardinalis
sanctorum quatuor coronatorum fuerat m is s a ; sed hac de re propterea hucus
que nihil Dtioni. vestrae scripsi, quia confidebam, illam sponte sua rmo. dno.
cardinali sanctorum quatuor coronatorum vel domino poenitentiario nostro
numeraturam esse, nunc tamen, quia aliter evenisse, quam sperabam, video et
quia denique ab iis, quorum interest, adm oneor de pecunia integra praestanda,
Dtionem. vestram plurimum rogo, ut sexaginta istos aureos in manibus rmi.
dni. sanctorum quatuor cardinalis reponat, ne et ipsa deinceps per me et ego
per alios personas ratione hujus debiti molestemur. Curet etiam et operam
suam faciat vra. Dtio. pro sua erga me benevolentia, ut dnus. quoque de Ca
pisucis, sacri palatii auditor, septuaginta aureos, in quibus Jacobo Schutz de
functo est obligatus, dissolvat eosque apud praefatum rmum. dominum cardi
nalem deponat. Faciet vra. Dtio. non modo rem aequam et justam, sed et
omnibus, ad quos pertinet, mihi vero imprimis gratam. Quae bene valeat et
sit felix. Dat. Cracoviae, ultima Augusti anno MDXXXI.
417.
383
ad rem pertinere, ut me de iis, quae ex officio publico ago, purgare apud
illam debeam, nunc tamen alteris litteris Dtionis. vrae. rmae. provocatus illi
respondeo, satis superque me eruditum esse, quid pro cujusque dignitate no
mine Mtis. regiae scribi conveniat. Tot enim annis dignitatem publici officii
sustinens id curavi maxime, ut imprimis dignitati Mtis. regiae, deinde subdito
rum ejus necessitati absque offensa alicujus satisfacerem. Quare optarem, ut
Dtio. vra. rma. parceret isti de me accusationi in posterum et non reputaret
sibi ad injuriam id, quod scribitur nonnunquam in litteris regiis ad illam, prout
is, qui gravatus est aliqua injuria, queritur. Nam iste est mos scribendi apud
omnes reges et principes, qui multis populis imperant et qui tenentur prospi
cere pauperibus subditis suis, ne a potentioribus opprimantur.
Mi rme. domine, possem ego magis conqueri de vra. rma. Dtione., quam
illa de me, quippe quae tunc, quum ei priores litterae regiae fuerunt redditae,
multa verba probrosa et contumeliosa, prout mihi relatum est, dixit et contra
cancellariam regiam et contra fratrem meum, dnum. castellanum Calissiensem,
hominem innocuum et qui ne minimum quidem catellum unquam offendit, verum
abstinui hactenus ab iis commemorandis et perscribendis vrae. rmae. Dtioni.,
quoniam adduci non potui, ut crederem, illam ea, quae ad me ab hominibus
bonae ac integrae fidei scripta sunt, nulla ratione cum suae pontificalis tum
cancellariae regiae et fratris mei dignitatis habita, tam intemperanter dixisse.
Melius tamen et certius edoctus non praetermittam de iis suo tempore ex
postulare cum vra. rma. Dtione., modestius tamen et honestius, quam ipsa
mecum expostulavit. Valeat et sit felix vra. rma. Dominatio. Dat. Cracoviae,
VI Septembris 1531.1)
Reverende in Christo pater etc. Scripsit nobis Ptas. vra. de litteris igno
miniosis ad se nom ine nostro datis, quod nescimus, qua ratione Ptas. vra. ad
injuriam sibi revocet, quum litterae nostrae autoritatem et voluntatis nostrae
testimonium prae se ferant semper, in qua autoritate fideles nostri subditi nihil
unquam ignominiae inesse reputare debent, praesertim quum quid ad queri
moniam subditorum nostrorum scribimus eorum que narrationem et querelam
declaramus, quos ab omni injuria tueri non minus tenemur, quam volumus.
Quare Ptas. vra. ipsa viderit, si in quo per subditos nostros accusatur, culpa
vacet et deinceps scribendi ad se modum nobis et cancellariae nostrae non
praescribat et bene valeat. Datum. 1531.
419.
ad
384
ad injuriam meam vel dici vel agi animadverti, tutari et defendere honorem
m eum non praetermisi. Ita et proximo tempore, quum mihi non falso rumore,
sed ex certorum hominum significatione declaratum esset, Dtionem. vram. rmam.
asscripsisse'quaedam mihi vitio in officio meo scribendi nomine Mtis. regiae,
et item verbis parum decentibus fratrem meum, dnum. castellanum Calissiensem, ejusque bonam existimationem non leviter offendisse, continere me non
potui, quin cum Dtione. vra. rma de hiis omnibus, ita ut ad me erant delata,
per litteras expostularem. Q uando autem Dtio. vra. rma. aliter ea, quam di
cerentur, esse scribit, missa in praesens facio omnia. Sed tam en a Dtione.
vra. rma. rogo, componere transigereque velit cum hom ine illo cive Pisdrensi
negotium, ne repetendi iterum querelas suas occasionem habeat. Nam et nunc
illum ad querelam concitatum ego causa Dtionis. vrae. rmae. continui et bonam
spem ei dedi, quod Dtionem. vram. rmam. habiturus nunc esset magis benignam
et. liberalem erga se, quam antea. Quae mea promissio ne fallat eum, Dtio.
vra. rma. pro sua prudentia curare velit et providere.. Nam certe res, pro qua
agitur, non est tanti, ut propter illam tot querelae fieri, tot homines insimulari,
tantaeque tragoediae excitari debeant.
Commendo etc.
WYKAZ
niektorych dokumentow i listow dawniej juz drukiem ogloszonych.
(Series aliquot documentorum typis jam pridem expressorum ).
T h e i n e r A u g u s t i n u s : Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia. Romae 1861.
Tomus II, nr. 517, 518, 520526, 5 2 8 -5 3 3 .G o t t f r i e d L e n g n i c h : Geschichte der preussischen Lande konigl. polnischen Antheils seit dem J. 1526, Dantzig, 1722. T. I Docum enta:
nr. 43, Defectus nobilium terrae Culmensis (in conventu Marienburgensi,
die s. Stanislai celebrato) et Defectus nobilium terrae Pomeraniae.
nr. 44, Der kleinen Stadte Gebrechen.
nr. 45, Proposita nuntiorum ducis in Prussia cum responso a con
siliariis regiis dato,
nr. 46 et 47, Responsa regio legato in conventu M arienburgensi data,
nr. 49, Sigismundus rex ordinibus terrarum Prussiae victoriam de Valachis reportatam nuntiat (cfr. Acta Tomiciana XIII, nr. 295).
nr. 50, Responsum ab ordinibus terrarum Prussiae legato regio datum
in conventu die festo Simonis et Judae celebrato.
W i e r z b o w s k i Teodor: Materyaly do dziejow pimiennictwa polskiego i biografii pisarzow polskich. Warszawa, 1900. Tom I
nr. 65, pag. 39. N i c o l a u s H u s o w s k i Joanni Karnkowski, epo. Premisliensi, se et servitia sua commendat. Pultoviae, 11 Februarii 1531.
nr. 66 , pag. 40. J o s e p h u s S t r u s (Struthius) Joannis Laski, praepo
sito Gnesnensi, mortem patrui Joannis Laski, archiepiscopi G ne
snensis, condolet et elegiam seu Epitaphium ejusdem archiepiscopi
mittit. Loviciae, 1 Junii 1531.
nr. 475, pag. 325. P. To mi c i u s , epus. Cracoviensis, vicecancellarius,
Erasmo Roterodamo, Joannem Bonerum commendat. Cracoviae,
d. 17 Augusti 1531. (Teki Gdrskiego, nr. 1494, minuta).
D e s i d e r i i E r a s m i R o t e r o d a m i , Epistolarum opus. Basileae, 1531 pag.
947. E r a s m u s Joanni Bonero, Friburgi, natali die Mathaei (d. 21
Septembris) 1531.
Dogiel
A cta T o m ic ia n a .
T o m u s X III.
25
386
D o g i e l M. Codex diplomaticus regni Poloniae et Magni ducatus Lituaniae.
Vilnae, 1758. Tomus I.
Au s t r i a , nr. XXX, pag. 190. Litterae Pauli papae III, in quibus con
tinetur Clementis papae VII bulla dispensationis, ut inter Sigismundum
Augustum regem et serenissimam Elisabeth, tertii consanguinitatis gradus
impedimento ac defectibus aetatum non obstantibus, sponsalia celebrari et
matrimonium contrahi possit. Datum Romae, die 25 Augusti anno 1531
(u Dogiela mylnie 1532) Litterae vero Pauli papae datae die 14 Decem
bris a. 1535.
Ma r c h i a B r a n d e n b u r g e n s i s , nr. IX, p a g . '424 (Metryka Koronna,
Ks. 44, pag. 910). Quietatio de litteris dotalibus ill. marchiorum Brandenburgensium s. r. Majestati restitutis et solutio dotis vigore contractus.
Actum Cracoviae feria quarta proxima ante festum S. Agnetis (18 Janu
arii) a. 1531.
N i c o l a i 0 1 a h , Codex epistolaris 1526 1538. Budapestini, 1876.
pag. 153. N i c o l a u s Ol &h ad d. Cristophorum Szydlowetz, cancellarium
regni Poloniae, MDXXXI.
156. I d e m ad eundem. Bruxellae, II Octobris MDXXXI.
Dr. K a r l L a n z : Correspondenz des Kaisers Karl V. T. I, 1513 1532.
Leipzig, 1844.
nr. 261. pag. 648. Hieronymus Laski Carolo V caesari. Ex Pozonio,
29 die Decembris a. dni. 1531.
Q u e l l e n u n d E r o r t e r u n g e n zur b ayerischenjind deutschen Geschichte.
ed. Muffat. Miinchen, 1857
Tomus IV. nr. 37. Kredenzen und lnstruction der Herzoge von Bayern
fur den Secretar Martin Kresdorfer an den Konig Sigismund
von Polen. (initio anni 1531).
SPIS d o k u m e n t Ow .
Series actionum, legationum, epistolarum etc., quae in hoc tertio decimo
tomo continentur.
Pagina
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
L i t t e r a e u n i v e r s a l e s pro arestando sale externo alias ultramarino in ducatu Masoviae. Piotrcoviae, d. 6 . 1. 1531 . . .
15
J o a n n e s A n d r e a s d e V a l e n t i n i s Joanni Dantisco.
Cracoviae, d. 6 . 1. 1 5 3 1 ........................... .......................................... 16
F a b i a n u s W o j a n o w s k i Joanni Dantisco. Cracoviae,
d. 6 . 1. 1 5 3 1 ............................................................................................17
L u d o v i c u s G r i t t i , gubernator Ungariae, Sigismundo I., regi
Pol. Budae, d. 7. 1. 1 5 3 1 .................................................................18
L u d o v i c u s G r i 11 i per Stanislaum Costcam Sigismundo, regi
Poloniae, annuntiari c o m m isit.................................................................
25*
388
Pagina
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
E x a c t o r e s in Minori P o l o n i a ........................................................... 27
L i t t e r a e u n i v e r s a l e s d u c i l l o r u m . Piotrcoviae, d.
12. 1. 1 5 3 1 .................................................................................................
S ig is m u n d u s I., rex Pol., Ludovico Gritti, thesaurario regni
Ungariae. Cracoviae, d. 13. 1. 1 5 3 1 ........................................... 28
F e r d i n a n d u s , Romanorum, Bohemiae et Ungariae rex, Si
gismundo I., regi Poloniae. Aquisgrani, d. 13. 1. 1531 . .
29
J o a n n n s D a n t i s c u s Sigismundo I, regi Pol. Aquisgrani
d. 13. 1. 1531 ............................................................................................ 30
C o r n e l i u s D u p l i c i u s S c e p p e r u s Joanni Dantisco.
Trajecti ad Mosam, d. 17. 1. 1 5 3 1 ......................................................34
S i g i s m u n d u s I, rexPol., duciUrbini. Cracoviae, d. 19. 1.1531
389
Pagina
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
390
Pagina
59.
60.
61.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
69.
70.
71.
72.
73.
74.
75.
76.
77.
78.
79.
80.
81.
82.
391
Pagina
99. H i e r o n. L a s k i, palat. Siradiensis, vayvoda Transsilvaniae, Christophoro Szydlowiecki, cast. Crac. etc. Megyessch, d. 4. 4. 1531
96
100. J o a n n e s D a n t i s c u s Sigismundo I, regi Pol. Ex Gandno,
d. 4. 4. 1 5 3 1 ............................................................................................97
101. P. T o m i cki , epus. etc., Andreae Cricio, epo. Plocensi . . .
98
102. C h r i s t . S z y d l o w i e c k i , cast. Crac. etc., Jacobo, epo. Wratislaviensi. Ex arce Cracoviensi, d. 11. 4. 1531
. . . . . .
99
103. R e v o c a t i o l i b e r t a t u m consulibus Gedanensibus concessarum,
ab exercendis publicis negotiis sese substrahentibus. Cracoviae,
d. 14. 4. 1 5 3 1 ............................................................................................
104. S i g i s m u n d u s I, rex Polon., Joanni D antisco. Cracoviae,
d. 15 .4. 1 5 3 1 ........................................................................................... 100
105. H i e r o n y m u s L a s k i , palat. Siradiensis, waywoda Transsilv.,
capitaneis peditum Hispanorum. Budae, d. 16. 4. 1531
. . 101
83.
392
Pagina
106.
107.
108.
109.
110.
111.
112.
113.
114.
115.
116.
117.
118.
119.
120.
121.
122.
123.
124.
125.
126.
127.
Mauritius
393
Pagina
128.
129.
130.
131.
132.
133.
134.
135.
136.
137.
138.
139.
140.
141.
142.
143.
144.
145.
146.
147.
148.
149.
150.
151.
152.
153.
394
Pagina
154.
155.
156.
157.
158.
159.
160.
161.
162.
163.
164.
165.
166.
167.
168.
169.
170.
171.
172.
173.
174.
175.
176.
Andreas
395
Pagina
177.
396
Pagina
200.
201.
202.
203.
204.
205.
206.
207.
208.
209.
210.
211.
212.
213.
214.
215.
216.
217.
218.
219.
220.
221.
222.
397
Pagina
223.
398
Pagina
246.
247.
248.
249.
250.
251.
252.
253.
254.
255.
256.
257.
258.
259.
260.
261.
262.
263.
264.
265.
266.
267.
268.
269.
399
Pagina
270.
271.
272.
273.
274.
275.
276.
277.
278.
279.
280.
281.
282.
283.
284.
285.
286.
287.
288.
289.
290.
291.
292.
293.
251
252
253
254
257
259
260
262
263
264
274
275
276
278
279
400
Pagina
294.
401
Pagina
317.
318.
319.
320.
321.
322.
323.
324.
325.
326.
327.
328.
329.
330.
331.
332.
333.
334.
335.
336.
337.
A cia T o m ician a.
T o m u s X III.
26
402
Pagina
338.
339.
340.
341.
342.
343
403
Pagina
26*
404
Pagina
405.
406.
407.
405
Pagina
408.
409.
410.
411.
412.
413.
414.
415.
416.
417.
418.
419.
420.
P. T o m i c k i , epus. etc., Hieronymo Laski, palat. Siradiensi etc. Cracoviae, d. 9. 9. 1531 ........................................................................... 384
W y k a z n i e k t o r y c h d o k u m e n t o w i l i s t o w dawniej juz
drukiem ogloszonych (Series aliquot documentorum typis jam
pridem e x p re sso ru m )................................................................................ 385
SPIS o s Ob
(Index personarum).
(Liczby oznaczaj^ strony. Numeri indicant paginas).
B a r n im u s , dux Stetinensis, Pom eraniae, Cassubiae, Vandaliae etc., princeps Rugiae, com es
A l b a n i a e dux, 226.
A l b e r t u s , dux M ekelburgensis, 31.
a B a r t h e n Lucas, 260.
burgensis, 1 et passim.
2 6 5 - 7 . 317.
B a t h o r i Stephanus, olim palatinus Ungariae,
A le x iu s ,
3 3 7 -8 .
B a z e r is k i (a Baysen) Georgius, palatinus Ma-
ficis, 165.
contubernalis Joannis Andreae
de '
V alentinis, 16.
A l e x i u s , familiaris P. Tomicii, 376.
A l i p h i u s Ludovicus, secretarius Bonae reginae, j
42 7. 175. 211. 231. 261. 276. 332. 3 5 7 - 8 .
A m b r o s i u s vide Adeler.
A n d r e a s v. Carcocandella.
A u r e lio r u m
268.
B i e c h o v i e n s i s castellanus v. Russocki.
B i s s i g n a n i princeps, 332.
408
B o h d a n u s , olim vojevoda M oldaviae, 4 8 50.
70. 91. 266.
B o l e y n (Bullin), Anna,
sponsa Henrici,
regis
A ngliae, 162.
B o m g a r t h Joannes, 23.
C a r o lu s v. Kuczer.
ctus, 341.
de C h o d e c z
terrae Pre
B o r a ty n sk i
Joannes,
vexillifer
Pultoviensis, 234.
Baitholom aeus,
C h o t e c k i Raphael, v. Kotecki.
C h r is tie r n u s ,
gis, 106.
C in n e r Nicolaus, doctor, negotiator ducum Ba
B r o m ir s k i
C h o r g ^ y c v. Sieniawski.
variae, 163.
C i o t e k (Cziolek) praefectus militum, 255. 357.
doctor utriusque
C l e o n a r d u s , 138.
C l i n t s c h i t z v. Klinczicz.
M iinsterbergensis, 231.
B u g a k o w Ivan, nuntius Moscorum ducis, 137.
B u j a k , capitaneus Ferdinandi regis in Ungaria,
107.
C o la v. Kola.
C o lo n ie n s is
archiepiscopus,
elector Imperii,
C o p e r n i c u s v. Kopernik.
B u s c i u s Henricus, Romanus, 66 .
C o r t e s i u s Jacobus,
C a m p e j u s , cardinalis, 33.
C o t h w i c z v. Kotwicz.
C a m p e n s i s Joannes, 138.
C r i c i u s v. Krzycki.
C a r c o c a n d e lla
C r isK i v. Kryski.
C r o n e n b e r g (Kronberg), W alterus,
magister
1. 10.
11.
409
C r u s v i c e n s i s capitaneus, 136.
D o r ia Andreas, 329.
D r o i d z y n s k i Vitus, 235.
C u l m e n s i s palatinus v. Luzyanski.
archiepiscopus G nesnensis,
90.
ditus, 129.
capitaneus
succamerarius Pomeraniae,
Stum ensis,
a.
de C z e c h o n o w i c z v. Kiszka.
Achatius,
C z a u s c h b a s c h a , Tureus, 109.
C zem a
1 3 2 -3 .
11.
1531
castellanus
Martinus,
canonicus
Culm ensis,
E b o r a c e n s i s cardinalis, 162.
37.
281 2.
(Cipser)
Stanislaus,
consul
Craco
(Czerminski) Andreas,
exactor
doctor,
canonicus
et officialis
Cracoviensis, 379.
E u s t a c h iu s (Ostaphi) v. Daszkiewicz.
de D a m b r o w ic a v. Firlej.
D a n ia e (Daciae) rex v. Fridericus.
F a b i a n u s v. W ojanowski.
F e lix ,
D a n tis c u s
Joannes,
regis
Poloniae in aula
76. 249.
ad
F e l s v. V eis.
F erber
Mauritius,
epus. Warmiensis,
1 1 2.
171.
D e c i u s Jostus Ludovicus, consul Cracoviensis,
W ielicensis,
secretarius regius et
41. 81 2,
F erber
(Joannes),
nepos
Mauritii,
episcopi
193. 248.
D e r s n i a k Nicolaus, jnd exP rem islien sis, exactor
contributionum in palatinatu Russiae, 27.
a D i e t r i c h s t e i n Sigism undus, baro iu Holnburg, V inckenstein et Talberg,
pincerna he
et passim.
D a s z k i e w i c z Eustachius (Ostaphi), capitaneus,
carbarius
(Dobrogost)
Martinus,
magister,
315. 316.
F r a n c is c u s ,
nitiensis, 249.
locensis et Baciensis,
193. 225.
410
F r i d e r i c u s , com es palatinus Rheni, utriusque
Bavariae dux, 31. 191. 292. 329. 330. 333.
3 4 0 - 2 . 355. 374.
G o ly r i s k i ,
G o ly r i s k i
Adrianus,
castellanus Czernensis,
canonicus
Plocensis,
234. 257.
F u g g e r Antonius, 3156.
G o n z a g a Ferdinandus, 358.
G o r k a Lucas,
(de Gorca),
castellanus Posna
G (?) Jacobus,
338. 381.
G o r k a Andreas, Lucae filius, capit. V ielunensis,
367 8.
2 0 0 - 1 . 242. 381.
G a e t a n u s cardinalis, 144.
48. 88 .
G a n d k o w s k i (G^dkowski) Bartholomaeus, ca
G a m r a t Petrus,
epus. C am enecensis,
vensis, 192.
G orsk i
Stanislaus,
am anuensis
cancellariae
Branscensis et M osirensis,
neus B ielscensis,
212. 317. 3 6 8 - 9 .
Caroli V, 319:
censis, 235.
G a w r o r is k i, 378.
G e l r i a e dux, 225.
G e o r g i u s , dux Saxoniae, M isnensis, 2. 35. 38.
58. 60. 78. 192. 197. 199. 2 0 2 - 5 . 219. 229.
marchio
G u n d e l i u s doctor, 96.
nator Ungariae,
Brandenburgensis,
164.
dtowiecki, 284.
caesarea, 162.
230.
305.
cubicularius Sigis-
Sadoth,
Tartarorum
imperator,
152.
G ia n o tti
Italus,
architector,
188,
367.
H e m m e r l e i n Am andus, consiliarius et aulicus
sis, 330.
56.
82.
3 7 6 -7 .
G o c l e n i u s Conradus, 1 1 6 - 6 . 138 9.
G o la w ir i s k i , olim arcis M arienburgensis prae
fectus, 241.
Bernardus,
307. 308.
G lo g o w s k i,
de
G e r s d o r f f Christophorus,
G hyrayhan
411
H e r r a a n u s , doctor, consiliarius Friderici, pala
tini Rheni, 340.
Joann es
Z a p o ly a ,
rex Ungariae,
1 et pas
sim.
H i e r o n i m u s de Francisco, 175.
H o b o r n a n c z k i , Ungarus, 125.
Jon
P etr u s,
110.
H u s o w s k i Nicolaus, 385.
113.
1 5 1 -2 .
384.
J o n u s b e y , interpres caesaris Tureorum, 109.
110.
J u l i a c e n s i s dux, 98.
Cracoviensis, 142.
I s k r z y c k i Joannes, capitaneus C am enecensis,
272.
I s k r z y c k i Nicolaus, praefectus militum, 254.
K arn k ow sk i
a.
2 7 0 -1 .
I w ie r is k i Joannes, succamerarius C alissiensis,
218.
epus.
Prem isliensis,
173.
J a c o b u s , episcopus W ratislaviensis,
12. 13.
Albertus,
secretarius
P. Tomicii,
102. 242.
K is z k a
99. 1 1 0 - 1 1 .
Joannes,
aulicus
Sigism undi
regis
(Clintschitz)
Carwath
Stephanus,
J a n u s s i u s , dux
O poliensis et Ratiboriensis,
158. 249.
J a n u s s i u s , filius Caroli, ducis M iinsterbergensis (Ziem bicensis) et O lesnicensis, 230.
J a r o c k i V ilhelm us, praepositusVojnicensis, 237.
J a s t r z q b s k i , tribunus C alissiensis, praefectus
Sigism undi I in W yschegrad, 229. 247.
J a z to w ie c k i,
Joannes,
198.
K o la Nicolaus, m iles, 255.
K onop ack i
112.
K o p e c z (Kopec) Jacobus, tabellarius Sigism undi
regis, 135. 143.
K o p e r n ik Nicolaus, canonicusW armiensis, 248.
K o s c i e l e c k i Stanislaus, palatinusPosnaniensis,
capitaneus M arienburgensis, Stum ensis, Bydgostiensis, 241.
K o ssob u ck i
Petrus,
cancellarius
epi.
Plo
412
K o z m i n s k i Victorinus, cecidit in pugna apud
ad
stemm a
Rogala, praepositus
ducis
Ba
variae, 386.
Posnaniensis,
139.
72.
128.
131.
134.
380. 382.
L a z a r u s , Joannis Dantisci officialis in ecclesia
Golqb, 18. 188.
L e o d i e n s i s cardinalis, 31. 34. 163. 225. 338.
L e o n o r a , regina G alliae, 97. 161. 211.
L e o p o ld o r ff
K r y s k i Paulus, 176.
K r z y c k i (Cricius) Andreas, episcopus P locen
sis, 40. 48. 5 5 - 7 . 82. 87 - 9. 92, 98. 103.
106 7. 143 7. ?19. 222. 230. 233. 2423.
257.
epus.
L a t a l s k i Joannes,
142. 382 3.
148. 172.
regis, 335.
de L e w a Antonius, militum caesaris Caroli V
in Italia praefectus, 221.
L e w i c k i Joannes, canonicus Plocensis, 42. 47.
158 9, 237.
L i g n i c e n s i s dux, Fridericus, 183. 194.
1 0 2 - 3 . 115. 305. 3 4 3 - 4 .
L anczki
(?Lqcki) M athias,
doctor, clericus,
379. 380.
a L a n tw u s th
L u b l i n e n s e s cives 224.
L u b r a n s k i Gregorius 46.
L u b r a n s k i, 147.
L u c a s de C iechanow , abbas P locensis, archi
diaconus Dobrinensis,
3 1 0 -1 .
L u d o v ic u s ,
3 3 3 - 4 . 342.
elector
172
143.
G nesnensis, 201.
385.
L u k o m sk i
Joannes,
plebanus
ecclesiae
in
referendarius
regius,
185.
413
M a c i e j o w s k i Caspar, dapifer Sandomiriensis,
N is z c z y c k i
358.
311.
M a n t u a e dux, 358.
de N o g a r o l l i s com es Leonardus,
N is z c z y c k i,
scensis, 137.
311. 378 9.
Ferdinandi
relicta
L u iovici
11,
regis
Ungariae,
1634. 188.
235.
N ypczyc
M a r i e n b u r g e n s i s palatinus v. Bazeriski.
(Nypczicz, Nipschicz),
in W utzniow,
9 5 -6 .
riae, 324.
Nicolaus de
99. 1 4 8 - 9 .
de M i d d e l g u r g o abbas, 163.
367. 372.
Stanislaus,
clericus,
defunctus,
M i j e m s c i i (Mijomscii) 359.
M ik o la jo w s k i,
M o d z e l o w s k i , 310.
O d r o w q z , 142.
M o g i l n e n s i s abbas, 367.
O la h Nicolaus,
(Maltzan)
386.
Joachim us,
consiliarius
O le S n ic k i Stanislaus,
cantor ecclesiae
G ne
de M o r e th , orator G allus
in aula caesarea,
160. 161.
54. 286.
287.
M o s c o v i a e dux v. Basilius.
O s t a p h i e u s (Eustachius) v. D aszkiewicz.
359.
O s t r o w i e n s e s oppidani 56.
M u tr a n . Nicolaus, 367.
341. 377.
P e t r u s Constantinopolitanus, 93.
N i c o l a u s , epus. K ijoviensis v. W i e i g a j l o .
regis, 335.
4 i4
P h ilip p u s ,
dux Pomeraniae,
frater Barnimi,
2 7 4 -5 .
R o g o w s k i , 158.
R o k it n ic k i,
R osn ow sk i
familiaris Cricii,
epi. Plocensis,
258.
Jacobus,
arcis
Marienburgensis
praefectus, 241.
R u s s o c k i Nicolaus, castellanus B iechoviensis,
rius,
378. 382.
67.
P o d l i a n c z k i Caspar,
canonicus Cracoviensis,
137.
P o d o l i a e palatinus v. Lanckororiski.
P o p i e l o w s k i M ichael, 365.
S c a r d i e n s i s episcopus 11.
234.
P o s n a n i e n s i s decanus, 136.
sis,
caesaris Caroli V
consiliarius,
34.
38.
S c h r e i b e r s d o r f f e r Leopoldus,
P r z e b o r o w s k i , clericus, 56.
m agister cu
R a d z i t o w e n s e s oppidani, 57.
R a d z i m i n s k i Adam, nobilis Polonus, 320.
R a d z iw ifl
(Radivilus)
Georgius,
castellanus
secretarius W ratislaviensis,
V ilnensis, 279.
de R a s k a
S c i p i o (Valerius),
Martinus,
Plocensis, 235.
S c z e k o c k i Paulus, exactor contributionum in
362.
R e e s z (?R ese) Jacobus,
R e s e d i u s , 336.
de S e n e t e marchio, 163.
S e re d i
Caspar,
S h l a p , 144.
S ie m ie r is k i
nandi regis,
capitaneus
copiarum
Ferdi
David,
cecidit in pugna
apud
415
S i e m i e r i s k i Sbigrieus, aulicus regius,
m iles,
S z a fr a n ie c
2 7 2 -3 .
S i e n i a w s k i Alexander, chorqzyc, m iles, 255.
S ie n ia w s k i
Nicolaus,
chorqzyc,
praefectus
H ieronimus,
capitaneus
Chanci-
cancellarius, 12 et passim.
S z y d t o w i e c k a Cristina, Christophori filia, 230.
et passim.
S i g i s m u n d u s Augustus, Sigism undi 1 filius,
rex coronatus, 3. 55. 94. 217. 266. 305. 386.
S z y d lo w ie c k i
saurarius,
castellanus
Sandom iriensis,
67.
1 7 6 -7 . 2 4 4 -5 . 2 8 5 -6 .
S k o r e k , 217.
S k r z y d l o w s k i V enceslaus, nobilis,
67. 68.
149.
S o b e k , 136.
364 5. 367.
S o l i m a n , Tureorum imperator,
1. 3. 1821.
S p i r e n s i s episcopus, 354.
T ^ c z y r is k i Andreas,
S t a n c z e n i t a , doctor, 144.
25. 5 3 - 4 .
S t a n is la u s ,
297. 356.
sis, 219.
T ^ czy n sk i
S t a p h i l e u s (defunctus), 137.
palatinus
Cracoviensis,
Lublinensis), 360.
6 8 -9 .
olim
vojevoda
M oldaviensis,
sis, 124 5.
a T i e f e n Joannes, olim m agnus m agister Cruciferorum, 119.
S t r o 2 e w s k i Nicolaus, 234.
Pisdrensis
et
Coninensis
capitaneus,
200.
416
T r a b s k i Nicolaus, canonicus Plocensis, 234.
T r a n q u i ll u s , secretarius Zapolyae regis,3235.
T r z e b ie r is k i
Martinus,
praefectus
militum,
268. 272.
consiliarius Lu-
W i t y n s k i Joannes,
canonicus,
officialis g e
V i n z e r e r (Winczer) Caspar,
Vladus,
dux
3 3 8 - 9 . 366.
secretarius
reginae Bonae,
3 6 7 -8 .
U l a f f b a s c h a , 109.
U n b e s e r Jacobus, consiliarius et orator Bar
de V a l e n t i n i s
W y d m a n Beatus,
in Prussia, 372.
Joannes
Andreas. Benedicti,
doctor,
consiliarius Ferdi
Z a k r z e w s k i , M asovita, 217.
Z a k r z e w s k i , plebanus in Radzilow, 57.
Z a 1 e s k i Stanislaus, 234.
Z a i u s k i Joannes, 234.
Tiroliensis,
campiductor
regis
Ferdinandi,
Zambrzuski
Laurentius,
notarius
capituli
Plocensis, 235.
Z a m o y s k i (Zamosczki) Felix, judex C helm en
sis, exactor contributionum in palatinatu Belsensi et terra C helm ensi, 27.
Z a m o y s k i Nicolaus, canonicus Cracov., secre
tarius regius, 205 6. 216. 237.
Z a p o l y a v. Joannes.
W i e 1 i c k i 'i^annes, 250.
66.
317. 330.
Nicolaus,
praepositus
ecclesiae