You are on page 1of 2

Preparar a Prova Final de Portugus

Letras & Companhia 9. Ano ASA


Carla Marques e Ins Silva

Para estudar Os Lusadas

Consideraes do poeta (Canto X, estncias 142-146, 154-156)


Estrutura externa: canto X, est. 142-146,154-156
Estrutura interna: Narrao
Narrador: Poeta
Narratrio:
Plano narrativo: Plano mitolgico (a), da viagem (b) e das consideraes do poeta
(c)
[a] Despedida de Ttis (est. 142 v. 2
est. 143)
Ttis, antes de avisar os portugueses que j podem partir, recorda dois factos
fundamentais: que lhes foi concedido o privilgio de conheceremos feitos gloriosos
que Portugal ainda h de vir a realizar e que realizaram, eles prprios, grandes feitos
que lhes proporcionaram o contato com as ninfas.
[b] Regresso a Portugal (v. 3 est. 143
144)
Os portugueses levam da ilha provises e memrias dos tempos que passaram
com as ninfas, recordaes que os acompanharo para sempre. Em mar sereno, com
vento calmo, fazem a viagem de regresso, at ao Tejo.
[c] Consideraes do poeta (est. 145146,154-156)
As estncias finais d'Os Lusadas so momentos em que o poeta reflete sobre
o pas que lhe era contemporneo e dirige conselhos ao rei D. Sebastio.
Est. 145
O poeta, que, por diversas vezes, ao longo do poema, convocou as ninfas para
que estas o inspirassem, vem agora afirmar que no precisa mais da sua
inspirao. Tem a lira Destemperada e a voz enrouquecida, ou seja, no
consegue mais continuar o seu canto, o seu poema. Este cansao dele-se no ao
Longo poema construdo, mas conscincia de que est a cantar para uma gente
surda e endurecida.
Constata, assim, tristemente, que a ptria no o proteger, por que est metida
/ No gosto da cobia e na rudeza / Da austera, apagada e vil tristeza. Os
portugueses do tempo de Cames so, assim, apresentados como totalmente
diferentes daqueles que o poeta louvou ao longo do poema, pois vivem dominados
pela cobia e pela tristeza.
Est. 146
O poeta mostra no compreender por que razo a ptria (os portugueses do seu
tempo) no encara, com alegria e vontade de trabalhar, os desafios que vo surgindo.
Dirige-se a D. Sebastio, apelando a que este se rodeie de vassalos excelentes,
ou seja, de portugueses que ainda sejam capazes de grandes sacrifcios e que no
estejam dominados pela tristeza, pela preguia e pela cobia.
Est. 154-56

Dirigindo-se a D. Sebastio, o poeta autocaracteriza-se de forma humilde,


mostrando a sua pouca Importncia: humilde, baixo e rudo, / De vs no conhecido
nem sonhado. No obstante, oferece os seus servios ao rei, mostrando as suas
mais-valias: o honesto estudo, a experincia e o engenho, Cousas que juntas se
acham raramente, como conclui Cames. Deste modo, o poeta declara-se pronto
para servir D. Sebastio tanto na guerra como enquanto poeta, cantor dos grandes
feitos a serem praticados. Se D. Sebastio o aceitar, o poeta cantar de forma gloriosa
todas as grandes vitrias que tero lugar, numa nova epopeia.
RECURSOS EXPRESSIVOS
Recursos diversos
Adjetivao: gente surda e endurecida (est. 145), humilde, baxo e rudo (est.
154) - permite caracterizar e destacar os traos que o poeta pretende associar
pessoa descrita.
Imperativo: Olhai (est. 146) - marca a exortao feita pelo poeta ao rei D.
Sebastio.
Figuras
Anfora: Pera servir-vos, brao s armas feito, / Pera cantar-vos, mente s Musas
dada (est. 155) - est ao servio da enumerao das caractersticas pessoais que o
poeta oferece ao rei D, Sebastio.
Apstrofe: Musa (est. 145), o Rei (est. 146) - permitem indicar o interlocutor do
poeta, d quem ele se dirige em cada momento.
Metfora: Lira tenho / Destemperada e a voz enrouquecida (est. 145) associando a lira, instrumento musical, a voz que canta, o poeta pretende referir a
produo potica, feita de voz e musicalidade.
Repetio: No mais, Musa, no mais (est. 145) - o poeta reitera a
desconvocao da musa, o que expressa o seu desnimo.

You might also like