c

Halway Sheyaamud / Umalım, bu işlesin*

Biricik ve eşiz, yani yalnızca bir tane olanın, bir hayatının olabilmesi için bu
biricik ve eşsizlikten uzaklaşması gerekir ki yaşam dediğimiz süreç de aslında
bu uzaklaşmanın tarihidir. Bunu kendi yaşamlarımıza vuracak olursak daha ilk
nefesi aldığımızdan itibaren bu birliğin ve eşsizliğin göstergesi denge
durumundan/düzenden uzaklaşmaya başlarız. Kendimizi bildiğimiz an
bütünlüğün ±bütün, gerçek olmayandır - yitmeye başladığı andır. Bu an bir
çatallanma eşiğidir aynı zamanda da ve
bütünden/birlikten/dengeden/düzenden/cennetten kovulup kendi varlıklarımızın
farkına varırız böylece. Ancak; başlangıçta, nerdeyse mükemmel de
diyebileceğimiz düzen/denge/birlik/biriciklik/eşsizlik zamanın oku istikametinde
yavaş yavaş ve hızlı hızlı bozulmaya başlamıştır. Diyeceğ im, sistemler/canlılar
düzenden düzensizliğe, dengeden uzak denge durumlarına, birlikten çokluğa,
biriciklikten bir doluluğa, eşsizlikten kendi içinde bir dolu benzerinin ortaya
çıktığı durumlara doğru hareket eder. Bu yüzden bütün sistemler/canlılar
başlangıç koşullarına (cennet, çocukluk) aşırı duyarlıdır. Herkes o birliği, denge
halini arar, özler, ama bir yandan da geri -dönüşümsüz bir şekilde
düzensizleşmeye, dengeden uzaklaşmaya, dolayısıyla da karmaşıklaşmaya
başlamıştır. Karmaşıklaştıkça, bu karmaşık lığı yönetecek
örgütlenmeler/oluşumlar (kendi bedenlerimizde kalp, beyin; toplumsal
bedenlerde krallıklar, ulus-devletler, demokrasi vs.) ortaya çıkar. Ancak hepsi
de öngörülemez (emergent) süreçlerdir. Bu bağlamda kaotik ortamların yeni
yeni oluşum ve örgütlenmeler, türler oluşturabileceğini öngörebiliriz, ama
bunların neler olacağını bilemeyiz. Diğer yandan evrensel olandan, yani
birbirinin yerine konulabilir birimlerin/hücrelerin oluşturduğu bir
örgütlenmeden, şimdiye kadar defalarca denenmesine rağmen, kozmik olana
sıçrayamayışımız üzerinde de düşünmek gerekir. Umarım bu kez başarırız.
Umarım ki 2011 (2011 tane 1¶den ibarettir) yılı kaosun kalbinden o kozmik
dengeye açılan bir kapı olur. Öyledir, her yeni yıl kolektif bir sezgisiyle o
kapının açılmasını beklediğimiz için coşkulu ve umutluyuzdur. Kaybetmeye
devam etmek istemeyen bir türün erdemidir öyleyse ummak. Ne derler ona, her
şeye rağmen. Çünkü, örneğin çürüme; bütüne, körlemesine ya da uyurgezer bir
şekilde hizmet eden dinamiklerin uyanmasını sağla yan bir süreç olarak belki de
bu dinamiklerin bir araya gelerek yeni oluşumları ortaya çıkarabileceği
µyapıyaratıcı¶ bir aşama olarak ele alınabilir. Zannımca, her hastalık yeni bir
sağlık arayışıdır.

Uluer Aydoğdu

*) A. Neher (bkz. Kaostan Düzene, Ilya Prigogine ± Isabelle Stengers, İstanbul,

1998, s. 364.) c
c

c 
c  cccc  c c