Professional Documents
Culture Documents
A guerra do grilo e o len Conto tradicional mexicano Estaba un len deitado nun palleiro, randose as pulgas, cando un grilo brincou sobre o seu lombo e comezou a cantar. Ao len no lle gustou ese canto, a ousada do que se puxera a cantar enriba seu. Dixo, moi anoxado: Se atopo a este cantante tragareino sen mis. Antes de que o len o descubrira, o grilo saltou a terra, ocultndose entre las pallas. Pero en cuanto deixou de buscalo, brincou outra vez sobre o seu lombo e seguiu cantando.
Xa darei con ese insolente e papareino dixo o len, pero como era moi lento para mover a cabeza, o grilo alcanzou a esconderse de novo. Esta escena repetiuse por terceira e cuarta vez. Se ao menos soubera quen es, criatura, para facer a guerra a toda a ta especie desafiouno o len. O grilo brincou por quinta vez sobre o seu lombo e respondeu:
Pero non hoxe, senn ma, as teremos tempo de xuntar aos nosos soldados. De acordo dixo o len con solemnidade.E cada quen partiu entn a organizar o seu exrcito. O len xuntou aos bois, porcos, teixugos raposos, armadillos, corzos e a todos os outros cuadrpedes grandes ou pequenos que achou e preparounos para a batalla. O grilo xuntou s formigas, as avespas e todos os demais insectos de picadura forte que haba no bosque. Os que tian alas trasladaron aos que non as tian ao sitio do combate, onde os esperaba o grilo para formalos. O grilo ordenou metade sobre a terra, en compactos cadros, e dixo aos outros que se subiran s ramas das plantas vecias, tapndose con follas para que no os viran. Os que estaban sobre a terra daban a impresin dun xigantesco formigueiro, de tantos que eran. Pero tamn o len reunira a moitos animais e esperaban con verdadeira impaciencia o comezo da guerra. Cansado de esperar, mandou un corzo para que fora a preguntarlle ao grilo si xa estaba listo... O corzo partiu a carreira, confiado en que non lle pasara nada, ante o insignificantes que topaba a seus inimigos.
Pero antes de chegar, sentiu que o estaban picando en todas partes e regresou fuxindo de eles, sen traer resposta algunha. Mellor entn que vaia o armadillo mandou o len. l ten a sa cuncha para protexerse das
Pero tamn, antes de que chegara, vieron as avespas a picalo. Para salvarse, o armadillo meteuse na sa
cuncha e foi rodando sen rumbo longo rato, ata que deixaron de molestalo. As, afastouse moito dos seus. O len xa o daba por morto cando o viu aparecer ferido. Contou o que lle sucedera e o len decidiu mandar ao raposo, que era ms intelixente. O raposo deu uns cantos pasos cara diante, pero logo volveuse. Qu noticias traes? preguntoulle o len facendo risa, anoxado pola sa desobediencia. Qu noticias queres ter, gran rei? dixo o raposo. Xa ves cmo maltrataron aos teus enviados. Non
O len comprendeu que estaba no certo e ordenou a todos os seus soldados que se aprestaran para o ataque. Cando os viu listos, ruxiu: Adiante, meus bravos! A exterminalos! l mesmo encabezou o ataque, dando mostras de valenta. Cando xa estaban cerca dos cadros ordenados sobre a terra, buscou ao grilo para comelo, pero non o viu, pois o grilo dirixa todo desde unha rama. Os animais mis grandes comezaron a rebolarse sobre os insectos, pensando que ese era todo o exrcito e, anda que recibiron picaduras, lograron matar a moitos. Estaban xa cansados, cando o grilo ordenou o ataque aos que se atopaban nas ramas, quen vieron como frechas a picalos nos ollos, o focio, o nariz e todas as partes delicadas do corpo. O len viunos tan desesperados, que ordenou a retirada. Pero as avespas seguronos, sen deixar de hostilizalos un momento, e pronto, a retirada
converteuse
nunha
fuga
desordenada,
ao
berro
de
As desbandronse todos polos outeiros. O len quedouse solo e triste, queixndose das picaduras e co orgullo ferido, pensando cmo puido ser derrotado polos animalios tan pequenos e dbiles. Tempo despois, estaba botado no mesmo palleiro randose as pulgas, cando o grilo saltoulle outra vez ao lombo e se pxose a cantar. Pero xa non se atreveu a facerlle nada, ata empezou a gustarlle ese canto. Isto o que ocorreu co gran len, soberbio rei de aquelas comarcas.
IMOS A XOGAR CO SIGNIFICADO DALGUNHAS PALABRAS DO CONTO: Emparellamos cada palabra con outra de significado parecido ou sinnimo: 1. palleiro 2. ousada 3. anoxado 4. insolente 5. solemnidade 6. impaciencia 7. agardaban 8. insignificantes 9. molestar 10. maltreito 11. se aprestaran 12. rebolarse 13. hostilizar 14. fuga 15. desbandaron 16. cerros 17. soberbio 18. comarcas __Terreo con pallas e herbas __Fuxiron __Seriedade __Rexins __Esperaban __Amolar __Maltratado __Pequerrechos __Se preparan __Desvergonzado __Revolverse __Maxestoso __Atacar __Valenta __Fuxida __Nerviosismo __Outeiros __Enfadado
len
aos
animais.
xuntou
decidiu
len
ao
raposo.
mandar
AGORA IMOS FALAR DOS PROTAGONISTAS DO NOSO CONTO: Mira a imaxe do len do primeiro debuxo e
insectos,
pensas
mandou o len?
2.E despois, cmo se armou a pelexa? 3.Qu personaxe do conto che gusta mis? O len ou o grilo? Ou gstache outra das personaxes? 4. Sabes que insectos aparecen no conto? Ordena as slabas para formar os seus nomes. gas zos ma sos lo mi n i ves cos 5.Forma das pul cor llo ra gri for le gos a por cos nomes destes animais e xu pas te gas di po ar
columnas
6.
Colorea
nos
debuxos
que
temos
no
conto
aos
cuadrpedes de marelo e aos insectos de morado. 7. Agora imos formas nomes colectivos, que nos falen dun conxunto de animais: Mira este exemplo: formiga formigueiro Avespa __________ Pulga ___________ Soldado __________ 8. Busca os nomes de partes do corpo Q na sopa de
letras: A L F E R O M B O J U O P L H U I K R E L I N X F U F F R G B
Q X A D G J M K B H J K L Z K U H I T F
L C U A Y T B
B V G L
T U Q P Y C R U I P I
M A B J E V E D Q A I O V
V T G B N H Z
Q A S X Z
O O I O X Z
J M N H Y P K C V B N M L D F G H J K
G A G E
J M B V C M O P
R O C
10
9. Adivia adivianza: No vern barbudo, E no inverno espido, Isto moi duro! _______
Antes eramos frescas, No esto, verdias, Agora o vento lvanos Dun lado a outro, amarelas. ______ Que ? que non ? Est no xardn E tamn nos teus pes. _______