You are on page 1of 19

1

Danil 1 preek VB 23-3-2014


In Gods handen: doopdienst Meike, Jodie en Ruben

Vervreemding Dus jij komt uit een groot gereformeerd gezin met 11 kinderen?, De oudere dame lijkt een beetje verlegen met de opmerking. Ja uit een gereformeerd gezin, maar we hebben thuis altijd ontzettend gelachen, hoor. Was je zelf als meisje ook gelovig? Jaaah, als klein meisje wel En toen je ouder werd? Neeeeee neee geleidelijk aan heb ik daar afstand van genomen. Dat fanatisme vind ik maar griezelig. Met verbazing zit ik het te bekijken op TV: het toch wat ongemakkelijke van de vrouw als het over haar gereformeerde verleden gaat.

Dat ze zich haast te zeggen dat ze wel uit een vrolijk gezin komt, hoor . En de vanzelfsprekendheid dat ze natuurlijk niet meer gereformeerd is, ja niet meer gelovig is -denk ik, raakt me. Het is alsof gereformeerd geloven iets van vroeger is. Waar je genteresseerd naar luistert met de verbazing van een bezoeker aan een markt met oude ambachten. Zoals je naar de klompenmaker zit te kijken, wat natuurlijk heel interessant is, maar je moet er niet aan denken om zelf ook echt op klompen te gaan lopen. Dat is maar even leuk, maar verder zitten ze maar ongemakkelijk. Klompen zijn van vroeger. In onze huidige NL cultuur is geloven net als lopen op klompen nu toch wel vreemd. Gereformeerd geloven is niet vrolijk, fanatiek en van vroeger.

Tenminste in de beleving van veel van onze landgenoten. Je moet het dus altijd uitleggen dat je gelooft. Want het is wel een beetje vreemd en niet meer van deze tijd. Maar dat je als een museumstuk gezien wordt, doet je best wat. Zelfs hier op de Biblebelt, al komt het hier wat gefilterd binnen. Als veel mensen je zo zien, ga je er zelf ook een beetje aan twijfelen. Het dnkklimaat heeft ook invloed op jou. Net zoals je zelf ook verkleumd raakt als het buiten koud is. Hoe zullen Meike, Jodie en Ruben over twintig jaar tegen hun kerk en tegen hun geloof aankijken? Zal het voor hen ook uit de tijd zijn? Verdwijnt God straks, samen met hun opvoeding en met hun jeugd op de Biblebelt, uit hun leven? Omdat iedereen geloven achterhaald vind!

Broers en zussen en beste gasten, er is veel veranderd, het is goed om dat nog eens tegen elkaar te zeggen, bij de doop van deze drie kleine kinderen. Niet alleen als het om klompen gaat, maar ook als het om geloven gaat. Er is vervreemding in vergelijking met vroeger. Was je vroeger vanzelfsprekend kerkelijk, nu ben je opmerkelijk christelijk. Vervreemding, dus. Ballingschap Danil, Chananja, Misal en Azarja de vier vrienden uit de tekst- maakten dat in hun tijd ook mee. Alleen veel abrupter. Ook hun bekende wereld was verdwenen.

Hun vaderland Juda iszoals de Krim- veroverd en geannexeerd. Hun heiligste plek, de tempel, geplunderd en verwoest. Ik stel me zo voor dat de Menorah, de Gouden Kandelaar, nu in in een vreemde afgodstempel staat. Om de eer en glorie van n of andere vreemde god bij te lichten, samen met een heel stel ander heilige voorwerpen. Het moet zeer aan de ogen van Danil en zijn vrienden doen. Maar God grijpt niet in. Ze hebben gezien hoe landgenoten in koele bloede zijn vermoord, vrouwen en meisjes verkracht en als slavinnen verkocht, vrienden gevangengenomen en vernederd, uitgelachen. En zij zelf Judeese adel- op transport gezet, of ze nou willen of niet, naar de hoofstad van hun bezetters, duizenden kilometers verderop. Geen keus, dan mee te gaabn.

En God grijpt niet in. Hoe zullen de vier vrienden zich gevoeld hebben? Verlies, vernedering (ze kwamen uit vooraanstaande families), ontreddering? Hun vijanden konden met hen doen wat ze wilden. Ze komen in een stad met een heel andere cultuur. Andere goden, andere waarden en dus ook andere normen. Reken maar! Een andere mode Andere gerechten en andere eetgewoonten. Een heel ander soort kennis dat voor waar geldt. Astrologie, de wijsheid van babylonische goden, de geschiedenis van een trots volk dat de wereld beheerst. Dt geldt daar voor waarheid. En de macht van de cultuur lijkt het te bewijzen. De geschiedenis van Isral en de God van Isral, De Torah, de Nebiem en de Chetubim, het Oude Testament

lijken definitief verleden tijd . Zij leven nu in een andere werkelijkheid. || Broers en zussen, dat moet ons bekend voorkomen De kunst van onze christelijke cultuur -mooie kunst (Rembrandt)!- hangt in de musea en wordt nog gewaardeerd als cultuur, prachtige muziek (de Matthes Passion bjvoorbeeld!), maar wel van een voorbije tijd. Je waardeert het als kunst, de inhoud is history. Sommige monumentale kerkgebouwen zijn nu museum, appartementencomplex of opnieuw nuttig, maar nu als boekhandel. David speelt er op zijn harp boven de afdeling koken en wijn. Het is er allemaal nog, maar als herinnering aan vroeger. In die cultuur groeien Meike, Jodie en Ruben nu op. Nou, Danil en zijn vrienden maken dit nog een een graadje erger mee. Zijn er in onze tijd nog christenen en kerken, al is het dan in de marge van de samenleving,

in hun tijd is er niets meer dat nog aan God of aan Isral herinnert. Dat is in die cultuur definitief verleden tijd, zo moet het hen toegeleken hebben. Babylons cultuur bloeit. En die cultuur is wereldberoemd (hangende tuinen). Babylon is hot. Isral is not. God is not. En Danil, Misal, Chananja en Azarja, zijn vreemdelingen in een vreemde cultuur geworden. Hun vervreemding is totaal. Aanpassen? Danil en zijn vrienden hebben in zekere zin mazzel, om het maar eens op zijn Hebreeuws te zeggen. Want zij krijgen carrirekansen in die nieuwe cultuur.

Zij worden als waardevol gezien. Omdat zij niet alleen van adelijke afkomst zijn, maar ook bij de bloem van Isral horen: gezond, goed uitziend, slim, snelle denkers, in Juda al goed opgeleid en gevormd, voorbestemd om aan het hof in Jeruzalem te functioneren. Nebukadnessar, de koning, verspilt liever geen talent, dat kan hij zelf goed gebruiken. Hij wil hen graag laten integreren in zijn koninkrijk, zodat ze hun afkomst vergeten. En wat er nog herinnert aan hun Hebreeuwse roots, haalt hij zorgvuldig weg. Hij laat ze kleden in de daar passende mode, met bijpassende haardracht. En geeft opdracht ze te voeden overeenkomstig het hofmenu Ze worden als het ware overgedoopt. Wat in hun namen nog herinnert aan de Here, verdwijnt in een nieuwe naam

10

Danil (God is mijn rechter) wordt Beltesassar, (beschermer van de bab. koning) en de andere namen met een verwijzing naar de Here (el, ja) worden vervangen door zuiver babylonische namen. Zorgvuldig wordt zo iedere verwijzing naar hun afkomst gewist. Stel je voor wat het met je identiteit doet als je een andere naam zou krijgen. Dan bn je iemand anders. Als laatste geeft hij opdracht hun denken en spreken te veranderen, door een opleiding in de babylonische taal, geschiedenis en cultuur. De verandering voor de vier vrienden is totaal. Toch kunnen ook wij ons er wel iets bij voorstellen. Want ook onze zonen en dochters zijn gaan lijken op de cultuur waar ze in leven. En die is in hoofdlijnen niet meer zo christelijk. Officieel heet ze neutraal, maar dat is ze natuurlijk niet. Een beetje libertijns maakt iedereen zijn eigen keuzen, en is het eigenlijk not-done om je met de keuzen van een ander te bemoeien.

11

Wees vrij om te doen waar je zin in hebt zonder een ander te schaden. En de invloed van die samenleving op onze kinderen wordt steeds groter. Nu kun je Meike, Jodie en Ruben nog een doopjurkje aantrekken, maar over voer jaar beginnen ze al eigen mening over kleding te krijgen. Over twintig jaar als God je het geeft- kijken eigentijdse, zelfbewuste Nederlanders je aan, gekleed volgens de dan in onze samenleving gangbare mode. Met kapsels die kunnen en misschien wel een baardje. Ze luisteren naar muziek die populair in hun generatie. Ze zien wat de anderen van hun leeftijdsgenoten ook zien. En ze praten zoals hun leeftijdsgenoten. En in in hoofden is er de voortdurende botsing tussen wat men bij ons in NL vindt en wat ze van thuis uit (vanuit de kerk) meegekregen hebben. Je merkt dat ze andere keuzen gaan maken dan die jij maakte. En van sommige schrik je. Want hoever kun je meeveranderen zonder je geloof te verliezen?

12

Wanneer is je gedrag zo veranderd dat je jezelf eigenlijk geen christen meer kunt noemen, d.w.z. geen volgeling van Christus meer. Maar Beltesassar is in zijn hart Danil gebleven. En bij het koninklijke menu trekt hij de grens. Want in zijn denken is hij nog vrij, en ook in zijn lezen. al moet hij een hoop lezen dat niet bij hem past. En kleding en haardracht doet er kennelijk niet zo toe, maar met het eten onderscheid een Jood zich in die tijd van rest. Als je bij het volk van God hoort, eet je kosher (rein). En daar trekt Danil zelfbewust de grens! Ik ben voor alles een Judeer , ik hoor bij God en dat blijft voor mij zo! Je kunt mijn uiterlijk veranderen, maar mijn hart niet! Voor ons de vraag, broers en zussen,

13

waar loopt voor ons de grens? Want als je niet bewust kiest zoals Danil (Hij is Danil gebleven! En zo kennen wij Hem nu nog) en een grens trekt, veranderen wij op de den duur binnen deze samenleving in andere mensen. En omdat we tegen de stroom in geloven. moet je bewust kiezen. Alleen dode vis drijft met de stroom mee! Leendert-Jan en Ilse, Jasper en Marianne, Timo en Petra, waar gaan jullie Meike, Jodie en Ruben de grens leren trekken? Hoe ver kunnen zij zich aanpassen en toch christen blijven? In Gods handen! Vroeger zat ik met hem in de kerkbank. Hij een beetje tegen me aan, veilig en vertrouwd. Hij had zijn eigen bijbeltje en was er maar wat trots op.

14

Nu zitten we nooit meer samen in de kerk. Want hij komt er niet meer. hij heeft daar nu heel andere gedachten over, is een echte eigentijdse Nederlander geworden. kritisch, zelfbewust en ruimdenkend. Soms houd je als ouders je hart vast! Hoeveel invloed heeft onze samenleving op onze kinderen, als ze zo onherkenbaar kunnen veranderen. En toch heeft de samenleving niet het laatste woord! Ook niet in deze preek. Ja, bewuster dan eerder, moet je als ouders n als kinderen de grens leren trekken. Maar dat doe je niet alleen. Danil deed dat ook niet alleen .

15

Zelfs in deze verdrietige situatie is hij in Gods handen. Niet de macht van de Babylonische cultuur wint het hier, het is God de Heer die ze laat winnen (2). En zijn volk in handen van Babel geeft. En God weet wat Hij doet. Want er is er een rest in zijn volk. Het is niet alleen de bloem van Isral, maar ook de bloem van Gods volk dat in Babylon terecht komt: Danil, Chananja, Azarja en Misal. Indrukwekkend gelovige, Joodse, jongemannen, De Heer laat ze niet alleen gaan, maar geeft ze als vrienden aan elkaar Dat zal een hele steun geweest zijn. Zoals wij als gemeente een hele steun voor elkaar kunnen zijn.

16

En God zorgt voor ze in dat verre, vreemde, Babylon. En als Beltesassar met zijn gedrag belijdt dat hij in de eerste plaats Danil is. horend bij het uitverkoren volk van God, dan geeft God Hem de wijsheid om dat de juiste manier aan te pakken en de hoofdeunuch voor zich te winnen. En Persoonlijk, dat is het tweede, zorgt God er voor dat Aspenaz, Danil wel mag (9) en meedenkt over zijn vraag. Die voor Aspenaz ook risicos met zich meebrengt! Maar God zorgt voor een knipoog uit de hemel. Wel eens meegemaakt zon knipoog van God? Dat doet hij nog altijd voor zijn volk in een vreemde cultuur. Je ongelovige baas die met je meedenkt. Positieve reacties op je instelling en inzet. En uiteindelijk zijn Danil en zijn vrienden niet reddeloos verloren

17

in een vreemde cultuur. Maar zijn ze de voorhoede van het Koninkrijk van God. De bloem van Gods volk. God gebruikt ze (17) en geeft ze zoveel wijsheid, kennis en verstand. dat ze zelfs in de typisch Babylonische wetenschap, de allerbesten worden die er ooit geweest zijn. Ja meer dan dat. In het goddeloze Babylon, worden zij de vertegenwoordigers van God. 10 x beter dan alle anderen. Meike, Jodie en Ruben zijn in deze van God vervreemde samenleving, ook de voorhoede van Gods Koninkrijk. Getuigen van hun redder Jezus. De bloem van Gods volk. Dat vraagt keuzes van jullie, en van hen. Op tijd grenzen trekken.

18

Maar dat betekent ook zegen van God, want hoe vreemd onze cultuur ook. Ze valt niet uit Gods hand, in leven en werken zegent God ons, hun, als getuigen van het Koninkrijk. En als zij zich aan Hem toevertrouwen, zal Hij hen zegenen, en door hen onze samenleving Zoals Danil, Chananja, Misal en Azarja Want zelfs een godloos land, blijft grondgebied van God, in zijn handen. Amen.

19

You might also like