1

Openb. 6, 9-11 preek Ontmoeting 14-11-2014

Een andere aarde!

Loslaten
Het is alweer jaren geleden dat ik met hem sprak.
Ik had hem opgezocht in het ziekenhuis.
Want hij was ernstig ziek en zou binnen niet al te lange tijd komen te
overlijden.
En hij worstelde met het afscheid.
Want hij voelde zich nog zo verbonden met alles op deze aarde.
En toch was hij een zeer gelovig man.
De Here moet mij vinger voor vinger van dit leven losmaken, zei hij tegen
mij.
Toch was er door zijn ziekte niet zoveel meer van dit leven hier
overgebleven.

Desondanks kon hij het maar moeilijk loslaten.

Zoals jullie merken, ben ik het nooit meer vergeten.

Vooral zijn hartstochtelijke liefde voor het leven niet:
voor het vee en voor de weilanden (hij was boer), voor zijn gezin, ja voor het
leven op deze wereld zoals die is.
Het is de eerste keer dat ik toen nog veel jonger- dat zo sterk aan iemand
merkte.
Wat kun je het leven hier liefhebben en wat kun je het moeilijk hebben als je
het toch los moet laten.

Hemel?
Als ik er later over nadacht, vroeg ik mezelf af:
`zou het niet alleen met de liefde voor het leven op deze aarde, maar ook
met ons beeld van de hemel te maken kunnen hebben?
Het is zo anders dan onze aarde, dat het ons vreemd voorkomt, die hemel.

In het ergste geval zo zie je het wel eens verbeeld in sommige films- als een
witte, steriele wereld. Zo stelt men zich de hemel dan voor.
Maar op zon plaats kunnen wij ons toch nooit thuis voelen!
Want in alle beelden van de hemel die wij in de bijbel tegenkomen,
speelt grootsheid, verhevenheid en heiligheid een grote rol.
Misschien wel zo groots en zo verheven, dat de aarde ons lieflijker voor
komt.
Zelfs al ben je in de hemel dichter bij de Heer en bij Onze Vader,
en kan dat een groot verlangen zijn.
De liefde voor het leven op onze aarde kn ook heel diep zijn!
Zijn er niet heel veel die, als het zou moeten, dit leven vinger voor vinger
zouden moeten proberen los te laten?
-In n keer zou het niet gaan.Zij zouden dezelfde worsteling hebben als die broeder jaren geleden?
Want voor je gevoel moet je de aarde immers voor de hemel opgeven!

De toekomst (Openb. 6)
Je moet de aarde voor de hemel opgeven.
Zo voelt het soms voor ons.
Als het ware twee werelden: de n blijft achter en de ander is je toekomst.
Maar dan verrast Openbaringen 6.
We krijgen daar ook een beeld uit de hemel.
Ergens onderweg naar einde van de geschiedenis zoals wij die kennen.
In het beeld van Openbaringen ontvouwt de geschiedenis zich zegel voor
zegel.
En bij het verbreken van het vijfde zegel van de boekrol,
ontmoeten we de christelijke martelaren.
Symbolisch als geofferd bij het altaar.
Ik stel me voor mensen als Dietrich Bonhoeffer, bisschop Romero, Pater
Frans en ook de slachtoffers van IS.
Zij zijn, net als hun meester Jezus, gestorven vanwege hun geloof.

Geslacht, staat er!

Zij zijn afgeslacht omdat ze van Jezus getuigden.
Zij waren heel actief in hun geloof: ze getuigden ervan.
Geofferd (het altaar) in de strijd om de komst van het Koninkrijk.
Net zoals hun Meester is afgeslacht omdat Hij van het komende Koninkrijk
getuigde (Hetzelfde woord in Openb. 5,6 het Lam dat geslacht is).
Gelukkig hebben de zielen van deze martelaars nu rust gevonden in de
hemel, denk je dan vanuit ons beeld van de hemel.
Ze hebben het nu beter, zeggen wij dan wel eens, h.
Ze kunnen hun aardse angsten en moeiten loslaten.
Hun zorgen daarover zijn niet langer nodig.
Maar het verrassende is in deze tekst dat dit voor die zielen niet zo is.
Ze schreeuwen het zo hard als ze kunnen uit in de richting van de Heer.
Een geschreeuwd gebed.

Het onrecht dat hen op de aarde is aangedaan vult hun hele gebed.
En dat in de hemel nog steeds!
Wanneer zult U ons rechtdoen Heer?
Zo moet je dat wreken hier lezen, als rechtdoen.
Geen pure wraak maar recht doen.
Op de aarde moet recht gedaan worden voor de onrechtvaardige en wrede
moorden die op hen, de getuigen, gepleegd zijn.
Eerder hebben zij de zielen in de hemel- geen rust
Zij kunnen het niet vergeten, ook niet nu ze in de hemel zijn.
De misdaden van IS zijn in de hemel dus niet vergeven en vergeten.
Het antwoord dat de martelaren op hun gebed krijgen, vraagt dat ook niet
van hen.
Vergeet nu maar wat je is aangedaan, je aardse leven is nu voorbij.
Je aardse leven doet er niet meer toe.
Je bent nu in de hemel!

Laat het nu maar rusten.

Nee!
De Heer troost dat wel- hen met witte kleren.
Moeilijk voor te stellen, zielen in kleren, maar het is dan ook symbolisch.
De kleren symboliseren hun verlossing: ze zijn nu echt vrij van zonde en
moeite. Ja ze hebben een plek bij hun Heer in de hemel.
Maar er wordt niet van hen gevraagd hun verlangen naar recht nu maar op
te geven.
Er staat in Mattes 5 niet: 6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar
gerechtigheid, want zij zullen getroost worden.(Mat 5:6)
Zo van: ze zullen niet meer aan het onrecht hoeven te denken.
Want ze zijn nu in de hemel.
Maar er staat 6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij
zullen verzadigd worden (Mat 5:6 M.a.w. hun zal recht gedaan worden.
Ook aan hen, de martelaren.
Want gezien hun lot, moet dat wel na hun dood zijn.

De Heer Jezus komt niet op die belofte terug,

maar vraagt hen wel geduld te hebben,
totdat het tijd is.
Je moet nog iets langer wachten, maar dat recht gt er komen.
Er zal op onze aarde dus helemaal recht gedaan worden: aan iedereen.
Aan de kindslaven in Bangladesh, aan de onderbetaalde arbeiders op de
koffieplantages in Colombia, aan de misbruikte vrouwen in India en ook aan
de vermoorde christenen in Syrie en Irak.
Dat is een belofte van de Heer.

De aarde wordt dus niet opgegeventen koste van de hemel.

Zo van, nu niet meer nodig en kan dus afgedankt worden .
De aarde wordt niet voor de hemel opgegeven.
Want HEER, uw trouw duurt eeuwig, laat het werk van uw handen niet los
(Psa 138:8).

Gods trouw

10

Maar ik denk dat er nog heel veel mensen zo denken.

De aarde wordt afgedankt en daar krijgen we de hemel voor in de plaats.
Maar dat past niet bij God.
Trouw is typisch voor God!
Niet alleen trouw aan mensen, maar ook trouw aan zijn plannen.
Hij geeft ons niet op, en Hij geeft de aarde ook niet op.
Dat lees je in Rom. 8
20
Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door
hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen,
21
Omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de
vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen
geschonken wordt. (Rom 8:20-21)
De aarde deelt in de verlossing van Gods kinderen.
Met de planten en de dieren en alles wat er verder op is,
Het is dus een verlossing van de hele schepping.

11

En dat lees je ook verderop in Openb. 21 en 2,2 waar we ontdekken dat onze
toekomst er weer heel aards uit gaat zien.
In Openbaringen 21 zie je de hemel op aarde komen.
God gaat wonen op de nieuwe aarde midden tussen zijn mensen,
zoals het altijd al bedoeld was. En daar zal het echt goed zijn:
geen tranen, geen dood, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn,
maar als nieuw zal het zijn.
Herkenbaar als de oude aarde, maar dan nieuw!
De hemel op aarde.
Een andere aarde, niet vervangen maar vernieuwd.
En dat is typisch God
Hij geeft zijn werk van zijn handen, zijn schepping, niet op. Nooit!
Dat zouden wij veel eerder doen.
Wij zijn echte consumenten.
Zeker onze generatie.

12

We gebruiken iets een tijdje en als we er niet tevreden over zijn dan doen we
het weg en kopen we iets anders. Vinden we heel gewoon.
Maar de Heer is heel anders. Hij houdt van zijn aarde, Hij is er zuinig op en
geeft de mensen niet op. Hij blijft ons zoeken tegen elke prijs.
En zo gaat Hij ook met zijn schepping om.
De mensen hebben zulke slechte dingen gedaan dat de aarde naar de hemel
schreeuwt. God geeft de aarde toch niet op, die Hij zo zorgvuldig gemaakt
heeft.
Hoe slecht de mensen ook met de aarde zijn omgegaan.
Want de Heer is trouw en laat niet los wat zijn hand begon.
Een Hij vernieuwt de oude aarde dus.
Das even wennen voor ons consumenten.
Wij denken al snel: dat kan niets eens meer.

Een nieuw aarde

Tsonge dat is wel een mooie gedachte.

13

Het Koninkrijk van God betekent voor altijd thuis op deze aarde.
Maar dan een aarde met hemelse trekjes.
Wij voor altijd thuis op deze aarde.
In een hele vertrouwde omgeving.
We hoeven niet voor altijd vinger voor vinger de aarde los te laten.
We horen bij de aarde,
we zijn gemaakt van het stof van de aarde.
Logisch dat je het leven op deze aarde lief hebt,
zo ben je geschapen.
En we hoeven die liefde voor de aarde niet af te leren.
Want de aarde staat op zich niet tegenover de hemel.
Want de aarde zal voor altijd ons thuis worden.
Ja, mr dan ze dat eerder ooit was.
Omdat alles wat onze mooie aarde onbehaaglijk maakte idan s verdwenen.
Omdat alles wat kapot ging, weer heel is.
Omdat het leven op deze aarde dan pas zijn volle glans krijgt.

14

Omdat de Heer ons nabijer dan ooit is.

Omdat wij eindelijk tot onze bestemming komen en de wereld om ons heen
ook.
Een andere aarde
Broers en zussen, dit geeft ons ook een grote verantwoordelijkheid.
Wij mogen de aarde niet opgebruiken en dan afdanken.
Sommige christenen gaan daar wel zo mee om.
Nee, we moeten integendeel- goed voor haar zorgen,
want ze is onze verantwoordelijkheid
en uiteindelijk ons eeuwig thuis.
En wij, wij emigeren niet voor altijd naar een vreemde hemel.
Een nieuwe werkelijkheid los van onze aarde.
Maar de hemel komt in de loop van de tijd naar ons toe.
Steeds dichterbij.

Door de eeuwen heen zijn er tekenen die daarnaar verwijzen.

Steeds even de hemel op aarde.
De `Jakobsladder in in de droom van Jakob- was er een voorbeeld van
hoe de hemel ineens op de aarde kan komen.
De naamgever van alle ander Jakobsladders
Een soort voorbode van de komst van de hemel op aarde.
En alle wonderlijke genezingen in het Oude Testament,
ja mensen die zelfs uit de dood weer terugkomen.
En alle wonderlijke genezingen en bevrijdingen in het Nieuwe Testament.
En alle wonderen in geschiedenis de kerk,
het zijn tekenen van de hemel die op aarde komt.
Voorboden van het moment dat de hemel de aarde zal doordringen.
En vernieuwen
En die uiteindelijk met allen die in de hemel wonen naar onze aarde komt.
Een andere aarde wordt dan dan, want dan is alles is vernieuwd.
En het recht is hersteld.

15

En de schepping geheeld.
En die bloeit dus als nooit tevoren.
Een andere aarde
Echt het Koninkrijk van God in zijn volle glorie.
Anders dan wij haar tot nog toe kennen.
Bevrijd van alles wat haar gevangen hield.
En toch herkenbaar dezelfde aarde waar wij al eerder van proefden.
En daar op bekend terreinmaar nu zoveel mooier,
ontmoeten wij elkaar weer
en begroeten we onze God en elkaar op onze wereld
Wat een vooruitzicht is dat!
Amen

16