ACTA SYNODALIA SACROSANCTI CONCILII OECUMENICI VATICANI II VOLUMEN IT PERIODUS SEGUNDA PARS V CONGREGATIONES GENERALES LXV-LXXIIIa ACTA CONE. VATIONNE TE = initia, tuxta Det solutare my inter Patriagchas et Pro- pheras inveniri, Omnes enim Christifideles, Abtaha ium fidem (cf. Gal. 3, 7) in eiusdem Patriare cladi et in populi electi exitu ex terra servitutis rem mystice pracsignari confiterur. Nequit Ecclesia, sto crearuza (cf. Eph, 2, 15), oblivisci se continuationem esse popu illus quocum olim Deus ex ineffubili misericordia sus An Higuam Foedys concindere dignats est. Credit insuper Ecclesia Christum, Pacem nostram, uno 3 1 Tadaeos et Gentes complecti ex utreque fecisse unum (ct, Eph flios secun- 2, 14) argue amborum in uno corpore unione (ef, Eph 2, 17) annuntiart tosius orbig terturum in Christo reconcifiationem, Etsi populi electi magna pars interim longe manet a Christo, infuria tamen diceretar populus maledictus, cum Deo maneat caris- simus propter Patres et dona eis data (cf, Rom. 11, 28), vel gens deicida, quia omniam hominum peccata, quae causa fue- runt passionis et moctis Jesa Christi, Dominus passione et morte sua uit (cf, Le. 23, 34; Acé. 3, 17; 1 Cor. 2, 8). Mors tamen toto populo tunc vivente, et multo minus ab hodier- deo 1 sce c F hoc populo nstum e: fariam Virginen, Matrem, natos esse Apo: lumnas. Quare cum tantem Ecelesize sit cum synagaga commune pa- trimonium, Seera haee Synodus wtriusque mutuam cognitionem et aestimationem, quae studiis theolagicis et colloguiis fraternis obtinerur, ompino fovere et commendare intendit et insuper, sicut injorias hominibus ubicamaue inflictas severe reprobat, its etiam magis odia et persecutiones contra Tudaeos, sive olim sive nostri remporibus perpertatas, materno animo deplorer et damnCONGREGATIO. GERERALIS. LRES 433 Capon V* DE LIBERTATE RELIGIOSA 1s capitis momentum ae necessitas neminem fugit, qui conside- e velit, quantum recta libertatis religiosae consideratio conferat ad contactus et relationes seveno et pacato animo instaurandos sive inter christianos, sive generatim in ordinata hominum societate.! Ecclesia catholica omnes et sing 28, qui in adoptionem flio- rec hortatue ut in praesentibus culturae los homia fe convertast ad defendendumn konorem Dei et dignitatem personae humanze ab Eo crearae et redemptac. | Quapropter, reiecto vetere discordiae fermento, in novis azymis since- 3 ritatis et caritatis, aestiment et promoveant veritates et valores inter ipsos / communes, Sed insimal, quod spectat ea in quibus unanimis consensus nondum attingitur, non tantummodo attendant ad Sacra et absoluta Dei | jura necnon ad veritates seu objecta quae semper observanda sunt, sed ctiam ad iuta et officia personarum seu subiectorum quibus veritati ad- hhaerendam est. Haec omnia Dei dons in Verbo hominibus tributa sunt ut . Eodesia Catholice, x « docere omnes docentes eos servare omnis quaecumgue mandavi vobis » 19-20}, infatigab ¢ «ur seme Dei ox nur » (2 Thess, 3, 1) et omnes « unanimes, uno ore honoti 1 cent Deum et Patrem Domini nostri Iesu Christi » (cf. Rom. 15, 6). Hac de causa adiueat filios suos « primum omnium fieri obsecrationes, | postulationes, gratiarom actiones pro omnibus hominibus... Hoe enim | bonum est... cotam Salvatore nostro Deo, gui omnes homines vult sal- } | ca ela vv0s fieri et ad agnitioner veritatis venire » (1 Ti. 2, 1-4). Sed praeterea ipsos achortamr ut, in sapientia ambulantes ad 20s, qui foris sunt o ‘cf. Col, 4, 5}, « in Spiriny Sancto, in caritate non feta, in verbo veritatis » (2 Cor, 6, 6-7} lumen vitae diffundere satugant modils naturae et gratiae quibus ipse Dominus usus est, praedicatione nempe doctrinae, exemplo ati (ef, Jo. 18, 37) usque ad pro- vitae et testimonium perhibendo ver pri sanguinis effusionem ‘eins cap, Y sch: anerali septangesina, die 19 povembris 1363, {5]4 ACTA CONC, VATICAN IF ~ PERIODIC 2. Quamdiu tamen sunt in stat viae, diseipuli Christi cum officio veritatem annuntiandi et defendendi semper et ulique coniunctam ha- bebunt obligationem amanter, prudenter e+ patienter agendi cum hom nibus qui nondum ad plenam Evangelii cognitionem pervenerunt, Etenim usque ad consummationem saeculi errores circa idem spargentur et fide les indesinenter videre debebunt ne guis eos seducat (cf. Ms, 24, 3-15) Praeteren ab ipsis agnoscendus et admittendus est modus pro, hamanus quo Deus homines ad sam veritatem ex suum amore allicit. Respiciendum igitur est non tantaum ad officia erga verhum vivificans quod praedicandum est, sed etinm ad iura et mensuram gratiae quae personae ad fider libere admittendam invitatae a Deo esbuunn Hee est ratio cur Ecclesia Slios sues hostarus ut veritaxem facien in caritate (cf, Eph, 4, 15), dum homines ad fidem veram adducere co- nantur, semper curent ut ab ipsis, qui ad imaginem Dei creati sunt (cf. Gen. 1, 27), assensus ne detur nisi cum plens libertate et non reprehen- dente corde eorum (cf, 1 Io. 3, 21). In anauntiatione veritatis ab omni coactione abstinendum est? Error reiiclendus est, veritas pracdicanda, persona errantis circa fidem ad veritatem allicienda.’ Attamen quamdia in ertore invincibili versarur, haee persona humana aestimatione digna sivus et eeligiosn, netura actus fide! postularur. Nam homo adoptionem Sliomum per Iesum Christ sioni divinae eds eae icf, Jo. 6, 44 rum Deo praestiterit fidel obsequium. His de causis Ecclesia Catholica praccipit et mandat: «ad amplexandam fidem catholicam nemo invizus cogatur » (CLC, can, 1351), ex altera parte rationabile ac 3. Eadem libertas religiosa non tantum a cheistianis, sed ab omnibus et singulis hominibus et a communi hominum conviventia observanda est,” Humana enim persona, activitate conscia et fibera praedita, cum value tatem Dei tantummodo adimplere posit peont lex divina mediante dieta- mine conscientiae percipitur, finem suum ultimum obtinere nequit nisi indicium conscientiae prudenter efformando elusque dictamen fdeliter exsequendo, Ideo homo qui conscientiae suse sincere 00) Linscie, obedive intendis , Toco: « fratres separati » Ratio: Separati sunt a nobis et nos sumus ab eis (Parr Maxtmos TV et Synodus Graeco-Melkitaram), 25 — 1. 15: Dicatur: « graves quoque > vel « amplae quogue », loco: « ampliozes », Ratio: « Quaeret quis num dissensiones hodiernae ampliores sint quam ¥. g, Arianismus » (JANSSENS). ne», lone « Feclesine eatholiene » (Epp. et Monce- > neniorensis Dioge. Massilies in Christum qui 27 ~ 1, 17-20; Dicatur: « Fr dem credui nant licer perfecta Eccl Cat. . quibusdars tamen comme: nibus vinewlis nobiscum coniuneti sunt. Baptizati.. » (CaRtt). ibid: Dicotar: « Fratees seiuncei qui in Christum credunt ot bap- tismum rite receperunt, efsi perfecta Ecclesiae communione non frunntur, quadam tamen cum eius communione coninneti sant » {Ordinarii Indonesianenses). 28 25 ~ 1, 19: Dicatur: « cum Ecclesia », loco «nobiscum » (Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis Dicec. Massiliensis et Monoccensis). ibid.: Dicatur « communione coniuneti sunt », loco: « com: manione nobiseum conianet! sunt » (SECT2) 30 ~ ibid. Dieatur: dam tamen >. izantis » (Heen ! Ratio van Fen, &REGATIO GEN va 4 34 = p.8,1.22-p.9, 1.3: Dican tsiplicier componatur, scil, professione fii, sacramentis et uno regimine, quaedam ex eius elementis visibilibus etfam disiuneo mo- do verificari possunt, e, g, vel protessio idei plas minisve integrse, vel sive singula sive omnia sacramenta; quue elementa visibilia, ncero corde et cum voto verae Ecclesine agnita et sascepta, vi tam gratiae aliague interiors Spititus dons, imprimis caricatem, conferunt et interna unionis pignus consticu sige et communitates separate nequaqual “a significatione externa elusque facta interno esutae sunt. Bis enim Spititus Christi uti aon reauit camquam salutis mediis, quon virtus derivarar aby ipso signo pleno grative et veritatis a Christo ingticuto, sell. ab una Ecclesia Catholica » (11 Pas : Africae Centro-Orientalis}, 23: Dicatur: « aedificatus », loco: « constinuitur »; « quaedam etiam », loco; « quaedam » (Wexvery), 32 - 33 ~ ibid.; Dicatur: « ipsa unica Christi Ecclesia », loco: « ipsa Ee- clsi »: addarr post verbum « vvifeatar 9: «ex miserentis Del oui eminem vult, sine culpa netsonali, perire » um operamar >. Ratio: Ut iterum Spiritus Sancti operatio extollame, tamquam auctoris omnis gratiae (JAEGER) 36 - I. 26: Dicatur: « quibus Ecelesine quoque unitas manifestatat », loco: « quibus quoque Ecclesiae unites manifestatur » (Ordinarii Indonesianenses} 37 - 1. 27: Dicatur: « etenim », loco: « etiam » (Ordinarif Indonesis- menses). 38 — 1. 29: Addatur post verba « vel com « positis ta semper condicionibus debitis sive ex parte ipsanum ex perte subiecti > (Cantu). te virtute ».$0 conse, VATICAN {= PERIOUS 1 Ratio: Deus solus est auctor gratiae (Epp. Regions Aposto- licae Burdigalensis). 40 — 1,31; Addatur: « plenum » post verba « salutis communionem > (Ananownt), «communiones », loco: « communitates » (Epp. gionis Galline Occiden 41 - |. 32: Dicat Apostolicae als). > vel « Quapropter », loco: « Item » wii Indonesianen: 45 = 1, 32:33: Omitratur « nequsquam »; dicetur: « ornatae sunt », Joco: «exutae sunt » (Conferentia Episcopalis Paedemontana). 44 — 1 32-36: Dieatur: «Item in ipsis ecclesiis et commonitatibus separatis, vestigiis elementisque pattimonii christiani, quae con- servant, Spiritus Sanctus virtutem confert salutiferam, quae a ple- nitadine gratiae et veritatis Ecclesiae conereditae derivarar et ad Dei misericordia incis Christi uti non renuit sa lis quae in illis, uinicae Sponsae dos, adhue inveniuntur, quorum virws...», loco: « fis enim...» (Cartt) mauam divi 46 — 1. 34: Dicatur: « Spititus Sanctus uti non renuit guibusdant », Toco: « Spiritus Christi uri non renuit ramquam » (Werykyy). 47 — ibid.: Dicatue: «utitur », loca «uti non renuit » (Conferentia episcopalis Paedemontans) 48 - 1 37: Dicatur: « unitate magistesii et regiminis ». loco: « uni- tate» (Pate, BaraNtan). « Hoe in loco specificands videntur puneta sepatatorum privantur bonis 5 > (AMADOUNT)PENERALIS LSI shid.: Omittacur « sola » (P: Titulus sic mutetur: « De catholicorvy Occumenismo » (Cari). oth Ratio: « Concilium Ovcus in acquivocis baerere non potest » (W 32 - us enuntictur finis ulimus motus oecumeniei », 5 sicum, side hee re sermonem ELYKY}). 54 - 1.7: Dicatur: « officium et ius », loco: « ius et officum » (Hren 55 — 1. 9: Dicamr: « Ecclesia per gratiam Dei gaudet », loco: « Becle- sia gaudet » (Ordinarii Indonesianenses), 56-1, 10: Addaruc post verbum « omnibus »: « baptizatis » vel « chtistianis » {AMapount). 60 ~ 1 23: Dicarue: « scceperit », vel similiter, loco: « possideat » (Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis Dioec. Massiliensis et Mo- noecensis; Ordinarit Indonesianenses). 61 - 1, 24-25; Dicatur: « non omnia eius membra illo quo par est fer- vore fisdem anuntur, ita ut gentiaus valtus », loco: « membra ius non omni quo par est fervore ipsis uruntar, ita ut vulmas » (Carci). 62 ~ 1. 24; Addatur post « utuntue »: «nec Verbi Dei pracdicatio, nec sacramentorum celebrations semper _adaequate perficiun (Banoo) ~ 1. 30: Addanur mes > Nouyen-van, Hien66 68 ACTA Cone. YRTICANT = |, 31-35: Desideratur explicatio, quid significer verbum « recta libertas » (Patt. BaTANIAN). ibid: Desiderazar clarior distinctio plaralismi theologie! et phe relismi lito atis, ad quos alladit ists parsgraphus (Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis Dioec. } et Mo- noecensis) jebunt ets post verbum « plenius » Bardigelensis; Epp. Prov. Aquensis et sis et Monaccensis). 1, 36: Ontittarar « pos (Epp. Regionis Apo Divcec, M: 140 « ptaesentia caim Christi », loca: « vestigia enim Chuisti» (Patz. Maxinios IV et Synodus Epp.orur Gracco- Melkitarum). ibid: Dicatut: «benelicia », vel «bona», loco: « vestigia » (Jazcen; Keot)) p. 10,1. 7: Omittarue « semper » post verbum « contra » (Catt) 1.9; Omittatur « sliquantum » post vezbum « Ecclesiae » (Krow). ecele: lesiastica commrunione seiuncti » { sianenses 1,17: Dicatur: « scandalum », loco: « admitatio » (Epp. Regionis Apostolicae Burdigalensis; Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis Dicec. Massiliensis et Monoecensis; Kror). |, 25.51: Proponitur wt hic sextus ponatur in secundo capite Ratio: Spectat ad oecumenismi exercitiom (WeLve}). L. 30: Addatur «diligere » post verbum « aestimare » (Card. Tatsuo Det) 4 Recognoscant etiam quae partes divini depo- n apud featres separates melius inveniantur, ita ur nos cbis » 1S quam assequendam omnes invitantur in unitate Christi »Ratio: Necessitas expres: soneretismi raligiost (Jaco) 79-1, 34 Addatur «et obtinuie » vel simile, post verbum « po- stulavit », Ratio: Unitas Ec: iam est datum > (Epp. Pi Massiliensis et Monoecens est « prae primis dour Dei, quod. we. Aquensis et Avenionensis, Dice. 89 = ad notam 28 ip. 4 Non convenit exegesis textus Act 2. 41 (Carat). s Carur 1 DE GECUMENISMI EXERCITIO De capite in genere 81 — Caput in genere patribus placet qui emendationes in sctiptis pro- posuerunt. Aestimant capot istud « un chapitre excellent » (Patr. Meouci), = «Removet omnino suspicionem * impetislisme " romano gui eos let » (Gawira). quo: modo 84 — «Il Cap, 118 if codice efficace di questo particolare apostolato >, con «le matetne riserve », che sono « sagge, € tutte degne defla Santa Chiesa ... pet evitare il falso icenismo » (Russo). De titulo smi catbolict exercitio » (Carut). 85 — Dicatur: « De Qecun De procertio 2% ~ ad omnes Christifidel ium munus officiumgue rtinet >, ‘opos specialiter persinet »AepA CONE, UATIEAMT (f= PERIOBUS Tt ibid, Post « pertiner » addatur: « sub ducte et avctoritate Pasto- rum in Ecclesia » (Comway) t «pertinet » addstur: « iuxta suam cuiusque condi- 88 - ibid: Pc clonem » (CaRit), N. 4. [De interiore Ecclesiae renovatione] Omit Ratio: «A fratribus separstis posset falso inte! bstantiali Ecclesiae » (CARLT. « interiore ». 90 — 1. 11; Mutatur vox « communio nostra ». Ratio: « Formula... posit significare aut communionem catholt comm inter s@, aut communionem cum fratribus separatis » (Or- dinerii Indonesianenses). 91 = L 14: Dicatur: « formas » (Cart) vel «campos » vel aliud st mile, loco: « significationes » (Ordinarii, Indonesianenses). spitity Sancta », 92 - Dies b LY (Cas 93 — 1, 23: Addatur eshortatio « de necessitate confitendi etrores com missos a particularibus (c. g. defensoribus Uniatismi) in praciu- dicium unitatis ». ‘Ratio: «Hae exhortationes sunt nimis genericae > (A2taD0UNt} 94 = 1. 31: Dicatur; «Non venit ministrari, sed ministrare », loco: « Venit ministrare, non ministraci » (Cart), N. 6. [De sanetitate vitae] Ce gna in Ecclesia cath cnn? 69 sanctites cocsis omni: bus polam restarar plenitudiner: baeredit frud asseverant » (CaRtt) is quae in EcclesiaCONERFOATIO GENERALS. LAE N. 7. [De oratione w 96 - 1 15:34: Addacnr aliquid de intercessione Beat {AMapoonr), |. 16: Dicatur: « pro christéanorum unitate », loco: « pro Ee- clesiae Unitate » (Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis. Dioee Massiliensis et Monoecensis; Canc. 98 — 1 1821: Dicarur: «ad... publicas supplicationes accurrant, andae sunt », loco: «ad ... publicas oecumenism! tualis significationes accurrans, gui ... existimandus est » uae... existis spi oecumenismum clara est » Ratio: « Distinetio hie intraducta_ inter spiritualem ° et “ motum oecumenicum ” non sa (Wervevy) 99 — 1. 22: Addatur post verba « rerum adiunctis >; « de quibus iv- dicare valet Ordinarius loci » (C Barantan} sible Rati rum peseparatio (Pi «Constat apod simplices Adeles .. perdiffcile, sin impos esse intellects quomade hodie ficita fi haereticis communis, quin et liceat marrimonii et funeris ritibus adsisten- tia » (McQuatD] sue anim: oratio cut 101 ~ ibid: Ommnes alii Patres qui emendationes in scriptis ad hune paragraphum miserunt, proponebant circa communicationem in sacris novas mormas melius adaptatas ad spirizum oecumenicum et ad conguetudines apud nonnullas ecclesias orientales vigen- tes (Patt. Maximos TV et Synodus Epp.rum Graeco-Melkita- rum; Conferentia episcopalis Argentinae; Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis Dioee. Masciliensis et Monoecensis; Epp. Re- gionis Apost. Zancnaaio CaMApER: ne Burdigalensiss Partei 456 ACTA GONE, VATICAN = eRRIODUS 1 16 10: 2 — ihid.; « Excegsiones in primo schemate De Ecclesia, pp. 84-85, admissze in praesenti redacrione servandae, immo sxtendendac sunt » (JANSSENS), 3 — 1. 26-27; Omittenda sunt verba «remote quavis communic tione in culte offiiali » Tamguam ratioves afferuntur: « Non convenit ut concili tam strictam normam seatuas, qua quaevis mitigatic (quam non pnuci a Concilio petiveru adj videatur... Relate ad Orien: zales... Eeclesia sb hac lege dispensare potest et de facto dispen- sat in certis casibus » (Caed. Tatsuo Dor); « rigor esset trae ditionalis qui hodie non potest sustineri » (Conferentia Episc lis Argentinae); sine quadam mitigatione « nunquam adhaesio Ecclesigrum Oriemtalium ad Romsnam Ecclesia fiet.. In prac: tetitis saeculis communio in sacris inter Orientales eatholicas et dissidentes, v. g. in Libano, stricte non vetabatur, et quidem sine periculo confusionis » (WEBER); «in regionibus mixtis, quale Proximus Oriens, praxes vigent..., in quibus omnes nora ne minimam quidem adesse agnitionem cultus dissidentis tam- : 5“ indie simul partem entismus * dogmaticam? Multa elusmadi exemple effersi possunt » SENS), 4 ibid.; Muranda sunt verba: « in culver official » Rationes: « Vox “ officialis ” non habet sensum bene deter- minatam in yocabulo iuridico culturali » (Ordinarii Indonesia- nnenses); necessaria est distinctio inter « functiones liturgicas proprie dictas » (Part Lown) et alias orationes « paralitusgicas » (Serr2), necnon gistinetio cults Orientalium (Orchodoxorem) et communitacum ex Reformetione ortarum (Setr2} 3 — ibid: Dicatar: « remota quavis official? communicatione in cul- nu», loco: « remoto quavis communicatione im cult officiali ». «Participatio culzus officialis » licita esse debet, sed « parti- cipatio offcialis in cults » debet cemanere interdicta (Fat, Max stag TV er Senodus Epp.orum Graeco-Melkitarem)CONGREGATIO GENERALIS LAEX 487 ano CAMA 34; Omittenda est tota paragraphus (Zam 107 - Lb 3: DER), 108 ~ Pid: Dicarar: « Attamen ness isti, prob dolor, solurmmodo ex parte ac imperfecre wigent, ae propterea non licer habere comma- aicationem in ritibus quibus Be- clesia eandem permittit », Ratio: c& emendatio n, 103; «illud * non ieee ” hebet alum sen re ad Protescantes,.. qui veram Euchacistiam abent, et relate ad Otientales » (Card, Tarswo Dot; aoce- dunt Epp. Prov. Aquensis et Avenionensis Dioec. Massiliensis et Menceces curgicis, exceptis casibus 109 = 1, 34: Mutatur verbum « celebrare ». Ratio: «In unum simul celebrare » potest habere sensum adsistentise et participationis non sacramentalis. Hoc est Hcitum, Sed incerdictam est «concelebratio sanctorum mysteriorum » (Pats. Maxtatos TV ex Synodus Epp.orum Graeco-Melkitarum), N81 De fectrany mutua cognitions | 3: Ad rorum probit seterodoxonum » peenalis 1 se otest manere « Indes lib: mquam utilis indicatio », sed « tollatur poena em annex » (MARGIOTTA rum bs commu N. 8, [De cecumenica instractione] 111 ~ 1 8-19: Addatur paragraphus de peomotione Studiorum Rerum Otientalium et de formatione intellectuali Cleri Orientalis et Missionalium in Oriente operam navantium (AMAnount), 112-1. 10: Dicatur; « mentis fratrum sepsratorum », loco verbi «hac » (Wear) = 1. 10-12: Murantur verba: « quae melius veritati respondeat » Ratio: « Aufscends est omnis aequivocatio » (CARL).58 120 - 1 5-1. 15: Dicetur: « formatio spiritualis fideliu cerdotum er tio spisitualis fetium a formatione sae religiosorum quam maxime pendet », loco: « forma iB im a formatione sacer- dotum quam maxime pendet » q P Ratio: «Sub nomine “religiosi * comprehenduntur omnes religiosi, et cecumenico Ratio: « N. 10. in cleriei, quibus hod debetur » (WeLyE yy), forsen potior pars in mom ‘onales viti ». fi debent » (Carzt) Feminae missionales . [De modo exprimendi er exponendi dactrinarn fidei| = 1. 21.33: Inseratur bie « aliquod symbolum vel professio fdei potest Symbolum Vaticenum) », Ratio: « Ut melius servetur illa doctrinae puritas atque a falso itenismo magis declinetur » (Sr=waxt), (quae vocari ~ 1, 21-33: ¢ Hl fandrais soulizner sentiel ne soit pas obscusei par ce rait signaler gon que Tes- i n'est que second. On pous- que étude de la doctrine de nos fréres stparés peut érre bénéique pour mieux découvrir et approfondir les ri- chesses. que nous possédons nous-mémes » (Epp. Regionis Apo- stolicae Burdigalensis) 21-33: Dicatur: « fides catholica », loco: « fides nostra » {L 21, 25, 29}; omittantur verba « a nostra» (1. 27-28}; dica- tor: «ad id intendatur oportet », vel « intendendum est », loco: «imtentos nos esse oportet » (1. 30-31): « des catholica... ex ponatur >, | « Modus lot ramus", du loco: « fidem nostram... exponsmus » (1, 21-32}; yoendi inveniate », Joos: « Joquamur » ¢L expo ig aliis partibus locutio fuit impersonalis » (We-REnATIO LL, [De caoperatione cum fratribus separatis} Haec p Hibus wactare vider: campo communi inter chris textus §. Scripturae, in diffusione Verbi Dei, in operifyus cari tatis (SEI72) lammodo de coopetatione in rebus socia Etiam magis necesse est collaboratio in janos, e. g. in publicatione eiusdem agtaphus so io huits paragraphi: « In conspecte mundi omnes i cominis confessores fidem in Deum enum et trina in Fillam Dei incamacam, Dominum et Redemptorem noseeum reddant spei ne profiteantur et communi conata testimoni strae, quae non confundit » Ratio: « In hoc numero 11 solummodo de cooperatione in rebus socialibus agitur. Sed in conspectu mandi seecularizati et 2 materialismo infecti commune quoddam testimonium christia- num exhibere oporter, quod v. g. in quibusdam regionibus mis- sionalibus coram guberniis civilibus saepius necessarium vide. tur» (JAEGER), 1. 6: Omittarur: « Ecclesiae », pose verbum « sociali » (Epp, Re- gionis Apostolicae Burdigalensis) 1.7: Addaraz: « sive in defendenda Bde contra colligatos hodie Dei inimicos », post verbum: « promovende », Ratio; « Omissio huius argumenti coniectare sinit Decreram fem maximi momenti tanquam incommodam silentio practer- mittere voluisse; attamen fratres separati hoc adiumentum a no- bis qua validissima parte Christianitaris exspectant » (Ga- WENA) » post verbum: « bonorum »! : [ 60 ACTA CONE, VATICANT = PERIODS HF Cavour IIE DE CHRISTIANIS AB ECCLESIA CATHOLICA SEIUNCTIS De capite in genere 127 - Caput aliquibus Patribus valde placet (Kror; Russo). « Ali- quid novi exbibet. Gratias agamus Deo » (Patr, Meouctt) 128 - Sed nonnullis complementis indigere viderur (Pate. Meoucer CAR expositio doctrinslis, Dicatur alignid claro medo «de iis, quae ipsis desunt » (Parr. Meoucns; Carin). « Affirmetor clare er explicite fratres separatos posse qui- busdam donis Dei frui solummodo si er quatenus sint in bona fide » (Canut}, 129 ~ Aliguibus patsibus « necessarfum non videtur nec utile Caput tertium », « Utiliter omitti potest » (Conferentia Episcopalis Paedemontana), hee, cculis acatholicis lectum, videtur esse adbortetic ideogue timen ceritatis censes I - De Eccrestarum Onrenranron PECULIARI CONSIDERATIONE De parte prima in genere 131 — «Textus potest proponi disceptationi Patrum, ut completivus et non ut substitutivum secundse partis decteti «de Ecclestis Orientalibus » (Wazvey)). wghi 12-18 «non inopportune coniungerentur cu secunda “De Eccl Orientalibus ” » (Epp. Prov. AqNGREGATIO GENERALIS LEIS 46 133 ~ «Addantur aliqua pauce tamquars dulce sed forte monitum 138 42 atici alliciantar ad contra divisionem, ite ut Orientales Sci considerationem quod divisiones ecclesizrum sunt contra volun- tatem Christi et ad timorem ne ob iniquitates nostras et pres ran inimicorum Christi fides penitus extinguamur vel minuarae in quibusdam regionibas » (Mason) De titulo swe orientales * ad cignificandas ecclesias dat cum modo loquendi decreti De Eeclesiis pp. Aquensis et Avenionensis Dioec. Massi- tio * Eccl « Appell separatas non con Oriental liensis et Monoecensis) bus » (Ey N. 12. [De Ovientalium condicione] p. 20, 1. 14: Dicatur: « necessariam », loco; « opportunum » (Cann). 1. 7-9: Verba « separationem... accepta est » non placent, Ratio: « Multiforeis ast summa causa separationem lente saerunt » (Sante 8: «sraciza > vel « acquis cco: « accepta ». Ratio: « Bxpressio “ haeredi ambigua. Quis acce WLINA), as Apostoli aut eorum successores? » (Ga- > Apostelis accepta ” e 1 10-11; verba « ratione divers placent. Ratio: «Causa separstionis... potius in rerum obiectiva ve- ritete quaerenda est » (ScaPINELLD). ingenii... adiunctorum » non 1. 14: Addendum est verbo « pertinent »; « quamquam secun- dum diversas nationes ab invicem disiungantur » (Wexer), N. 15. [De mente atgue historia Orientalium propria] @ Prop 18: Dicater « ductu », vel: « guctoritace », loco: « arbitra » (Serrzacta cose AMT = PERIODUS toritate impereroris (Peer. Masatos IV et Synedus Epp.cram Gragco-Melkitarum) mente © fidem vel Dicatur: « sac communi consensa dissen: si quae cf disciplinam inter eas crirentat » (Gawima) 144 — ibid: Dicatur «arbitra sempre sedente, iuxta communem et pacificum consensum, Poutifice Romano, si ci dk (Carit}. 145 = L 18: Verbs « ex communi consensu » videntur ambigua (Sca. prenit; Weeaton); addatur verbum « occeptata » (Ep. R gionis Apostolicae Burdigalensis). 146 ~ 1. 23-26: Dicatur: « prnevalet cura et studiunr servandi, inter particulares Ecclesias, amicales ilas in fidei caritatisque commu hione necessitudines, quae inter sorares vigere debent > (Catt). 147 = 1. 29: Dicatur: « et in insidicis instimutis », loco: « ec ia iuridico ordine » (Cast) = « deh >, loco: « definita [De duis peculianis candicionis -essavia consideratione | 150 — p. 21,1. 7: Dicatury « plense sive doctrinalis sive canonicae et spiritualis » loco: « plenae canonicae et spitinualis » (Cant). Ratio: «Non possumus ignorare fratres Orthodoxos quas- dam doctrinas non rectas babere » (CARED. 151 — 1, 8: Addatur « seiunctas » post vetbum: « Orientales » (Bau- : OUR), salt sradicione quem gratise d amore... > (CARLI).153 155 - 156 ~ 160 = 161 CONGREGATIO CENTRALIS. EXIX 4 1. 21s Bost vert ocant » inserantar « sliquae sentensiae, guibus aperte confsmasctur praesertim Eucharistiam esse cul- men cultus ecelesialis communis cum Orthodoxis ». Ratio; « Hoc sacramentus nis perfectac... ct criterium de vera insertione in Ecclesia (cf, Sche- ra De Eceleria, Pars I, p. 43, nota 57) » (Baupous) > unitatis est signum comezunfo- 1. 23; Dicerur: « celebravit », loco: « proclamavit ». Ratio: « Coneilium Ephesinum definitionem solemnem non ir» (Wee), edi Addatur: « Alii quogue Beati imaginibus pulcherrimis pud Orientales habentur », post L235: depicti casi verbum « magnificant » ({WEHR). veneraciat 38: «Ertor typographicas; Dicatur « maxime », loco: « ma- simae » N. 16, [De Ovientalium propria disciplina| tts Oppades eneilivm Fee loco de Pa. Jicione in Ecclesia loquatur (Zaarano corm & tenduntur » (Caret) 1. 2h: Addarar: « substa (Cart). faliver », post verbum « discrepare » 1. 28: Dicatur: « unionis », loco: « unitatis » (CaRLt). N. 18, [De necessariis condicionibus ad wtionem feliciter restaurandart | 1. 36-37: Omittenda est Ratio. Texrs ipsa mentio impositionis oneris min accommodata videtur » (GAWEINA) tio textus Act. 15, 28. «cde re omnino differente loquitur, Insuper ad relationes oecumenicasa mE 466 163 = Paginse istae 164 165 167 168 De parte secumde in gonere nove redigen vt, modo maxime positive, sed breviore Ratio: « Suffceret, ut omnes estholici invitarentar ad agno- scendum quidgeid positivi valorfs apud fratres separatos habetur: ut in memoriam revocarentur et dolor ¢ divisionibus proveniens ¢t principia p, 9-10 de Oecumenismo statutas ut evocarentur par- tes episcoporum, fdei doctorum et omnium, a guibus ratio huis rei repeti potest » (Epp. Prov. Avenionensis Dioec, Massiliensis et Monoecensis}, ~ Addatur « has communitates et errasse et errare, cum una veri- tas in una Ecclesia catholica inveniatur » (CaNEstR1), De titulo ~ Mutatur titulus, quia « sub hoe tinulo Valdenses et Hussitae non comprehenderentar » (Cast Ratio: Qj temporibus ( lacent, 1s pl Driens - Occidens » bsolets est ~ LLL, 14, 19, 24: Dicatur: « communiones », loco: « commu nitates », Ratio: non est locutio « specifice christiana » (Epp. Apost. Regionis Gallize occidentalis) — 1 12-13: Omittantur verba: « in gravissimo rerum diseri quo occidentalis christianisas opprimebatur » Ratio: « Expedit ut de otigine procestantiam sileatur po- tius quam in Ecclesiom catholicam fere omnes refanda calpae, Quaze Concilium historieam protestentium originem aperire contenderit, non Higuer » (Card, Mrcxra)| 1 i 170 = BEGATIO GENERALS. LEK 465 1.17: Dicatur: « imminutionem », vel: « infir « negationem » (BAUDOUS), 1. 14:18; Omiteatur haee paragraphus (Cait) Ratio: «Est historiae non plene congruens, Non pertinet icum » (Cait), ad Concilium instimere processum hist ibid. Dicatur: « Exstant adhue rationes imprimis theologicae, mnis vel. sefunetion! . guas Re- sie dictis “ “sola fide”, “sola Scriptura ", “sola grasis” >. * solas esertim in thealo- Deus ”} exprimere intendebant et quae pr gla manifestantur ». Ratio: Verbum « mediatio essentialis » fratribus separatis difficile intellectu est, Compluces eorum verbum Dei pracdica- tam et sactamenta rite administrata aliquomodo habent media essentialia », Insuper adest motio in comamnitatibus praeser- tim lutheranis et anglocatholicis, quoe insistit in mediatione Ecclesiae. 1. 21; Addatar post verbum « Baptiom valide confertur quoed intentionem ri com» (Wesen). tis 9: «in quantum istri et ritum adhibi- ibid; Addarar: « et sacrae Seripturae inspirato thesauro > post verbum « Baptismatis » (WEHR} 1, 22-23: Non placent verba « superaaturalibus donis », Diem tar; «Illi namgue vere fratres nostri spititum adoptionis filio- rum aceeperunt (cf. Row. 8, 15}; templum Dei sunt (ef. 1 Cor 3, 16), et valent quae sursum sunt ubi Christus est sapere icf. Cal. 3, ere » [BauDou) 23: Omitzonsz ibid, Dicatar: loco: « supe!ACTA CONE, GaTiCASE T= pERINRUS I ~ 1, 27-28; Hacc affirmatio sine nota explicante addita non placet. Ratio: Tntelligh potest de ssesitio Bcclesiae analicanse et de elus ordinati quae a Leone XIIT anno 1896 tamquam « inritae » et « omnino mullae » declaratae sunt (Yoss- sora Tacucet), N. 20. [De confestione Christi) 180 — }. 34: Dicatar: « haatite possunt », loco: « hauriunt » i ISL ~ p, 24, 1 5: Dicatur: «invenice passant », loco « inveniunt » {Cars N. 21. [De Sacrorur librorum studio | 182 — enim Dei est in salutem omni credenti 20” (Rom, 3, 16) » (JAEGER). Addatur post vecbum «factum »: « Evangeliom * virtus Tudaeo primum et Gras- per] ~ 1. 22; Addatur expressio clars gue esse medivm i ash i Conferent scopalis Paedemontana ) 185 ~ |. 23, Quaestio delicatissima relationis rite baptizati acatholici ad Ecclesiam hie manet insoluta (Krov}. 186 = 1, 26; Addantur verba « per Ecclesiam », post verba « in Chri- sto » (CARL). 187 — |, 29. Addatur: « Eeclesiom scilicet », post verba « illud vo- luit » (Cart) N, 23, [De vita econ Christo] Diestur: « qa467 N. 24. [Cos 190 — Lavdatio dialogi inter christianos non placet ssmodi dialog, ur Eeclesize historia restat ad bona profeceront... guippe qui fe: sario animos eo adducant or de religione indifferencer sentiant » (Card. MicaRa), 191 - 39 (nota 4; # Hae notiones de primara aetatis honorisque Cappr IV DE CATHOLICORUM HABITUDINE AD NON CHRISTIANOS ET MAXIME AD IUDAEOS mmissioned to prep ards the I consider it o! make a clear statement Jecob, condemaing hatred and discrimination against Jews and asserting authoritatively that the Jews are neither “a deicide people ” nor “an accursed people ” ‘The reason for singling out che Jews would be frst of all the fact that they have been chosen by God to play a special role in redemptive history, und secondly, the fact thae within cour lifetime they have been a special cbject of batred and perse- cution, The Crucifixion of cur Lord is a erime in which, according , all men are involved be outspoken in