1. Ὑπάρχει μία περιοχή
Δέν θά τήν πάρουνε ποτέ
ἀπ' ἄκρη σ' ἄκρη ἑλληνική
κι οἱ πέτρες θά τό φωνάξουνε
ἐάν ἐμεῖς σιωπήσουμε.
Εἶναι ἡ γῆ τῶν πατέρων μας,
ἡ χώρα τῶν Μακεδόνων
ἡ ῥίζα τῆς Ἑλλάδος μας,
τό καύχημα τῶν αἰώνων.
Μήν παραχαράζετε τήν ἱστορία,
ἡ Μακεδονία εἶναι μία
λάμπει ἀπό Ἑλλάδα κι Ὀρθοδοξία,
ἠ Μακεδονία εἶναι ἑλληνική!
Στά χρόνια αὐτά πού πάλι οἱ ἐχθροί
διεκδικοῦν τήν μάνα μας γῆ
λόχο ἱερό θ' ἀναστήσουμε,
σέ ἴχνη ἡρώων θά βαδίσουμε.
Κι ἔτσι ἡ γῆ τῶν πατέρων μας,
ἡ χώρα τῶν Μακεδόνων
θά 'ναι ὀρθόδοξη κι ἑλληνική
μέσα στό διάβα τῶν αἰώνων.
2. Μακεδονία ξακουστή
τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ χώρα
πού ἔδιωξες τούς βάρβαρους
κι ἐλεύθερ’ εἶσαι τώρα!
Ἤσουν καί θά `σαι ἑλληνική
Ἑλλήνων τό καμάρι
κι ἐμεῖς τά Ἑλληνόπουλα
σού πλέκουμε στεφάνι!
Τό διαμαντένιο στέμμα σου
γιά βάλε στό κεφάλι,
γιά νά φανεῖ ἡ δόξα σου
Μακεδονία πάλι!
Οἱ Μακεδόνες δέν μπορούν
νά ζοῦνε σκλαβωμένοι
ὅλα καί ἄν τά χάσουνε
ἡ λευτεριά τούς μένει!
Κι ἄν σου παραχαράξανε
ἐχθροί τήν ἱστορία
νά σ' ἀποδείξουν σλαβική
γλυκιά Μακεδονία.
Ἐσύ μέ τίς ἀνασκαφές
καί τά εὐρήματά σου
ἀπέδειξες περίτρανα
τήν ἐθνικότητά σου.
Κι ἄν στό ζητούν οἱ Σκοπιανοί
δική τους γιά νά γίνεις
ἐσύ εἶσαι χώρα ἑλληνική
κι ἑλληνική θά μείνεις.
Μακεδονόπουλα μικρά
χορέψτε καί χαρεῖτε
γιατί στήν ὀμορφότερη
πατρίδα τώρα ζεῖτε.
3.
τή γῆ τῶν Μακεδόνων,
τή γῆ μας τήν ἑλληνική
τό χάρμα τῶν αἰώνων.
Τή γῆ πού ἡ Ἑλλάδα μας
τήν ἔχει γιά καμάρι,
δέν θά πατήσει τύραννος,
ἐχθρός δέ θά τήν πάρει.
Γιά τή Μακεδονία μας,
Ἑλλάδα μας γενναία,
σκληρά θά πολεμήσουμε
τόν κάθε ἐπιδρομέα.
Στρατός, φτερά καί ναυτικό
κρατούν γερά τή λόγχη,
γιά νά ἀπαντήσουν στόν ἐχθρό
τό τρίτο μέγα «ὄχι»!(Χ2)
Τή χώρα τῶν προγόνων μας
κανείς δέ θά τήν πάρει,
γιατί εἶναι χώρα ἑλληνική,
τῆς μάνας της καμάρι.
Δέ θά πατήσουνε ποτέ
τό χώμα που γιά αἰῶνες
πότισαν γιά τή λευτεριά
μέ αἷμα οἱ Μακεδόνες.
4. Εἶναι μιά γοργόνα
πού στό πέλαγος γυρνᾶ
καί κάθε καράβι πού τό ἁπαντά ῥωτᾶ:
Πού εἶν' ὁ βασιλιάς μας
ὁ τρανός Ἀλέξανδρος
Μήπως μές στήν ἱστορία
χάθηκε κι αὐτός;
Ζεῖ ὁ Μέγα - Ἀλέξανδρος
στήν καρδιά.
Καβάλα στ' ἄλογό του
θά μας ἔρθει ξανά.
Φωνή αἰώνια, μακρινή
θ' ἀκουστεῖ:
Δῶστε ὄλοι τά χέρια
Ἕλληνες ἀδελφοί.
Παραμύθι μοιάζει ἡ Βεργίνα ὄνειρο...
Σήμερα ὅμως ξέρω ὅτι εἶν' ἀληθινό.
Δῶσε Παναγιά μου
τό πανάρχαιο κάλεσμα
ν' ἀντηχήσει στήν ψυχή
τοῦ κάθε Ἕλληνα.

5. Ἀπορῶ Μακεδονία
πῶς βαστᾶς ὑπομονή, (x2)
καί πῶς βλέπεις τά παιδιά σου
μέρα-νύχτα στή σφαγή.(x2)
Τί νά κάνω ἡ καημένη,
πού 'μαι ἀλυσόδετη (x2)
καί δέν είμαι ἐλευθέρα
γιά νά σύρω τό σπαθί. (x2)
Τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ πατρίδα
πάντα εἶναι ἑλληνική! (x2)
Τῶν ἐχθρῶν μας ἡ ἐλπίδα
ψεύτικη εἶναι κι ἄς χαθεί. (x2)
Μή φοβεῖσθε, Μακεδόνες,
καί δέν εἶσθε μοναχοί. (x2)
Τρεῖς χιλιάδες Εὐζωνάκια
ἔρχονται γιά βοηθοί. (x2)
Τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ πατρίδα
πάντα εἶναι ἑλληνική! (x2)
Τῶν ἐχθρῶν μας ἡ ἐλπίδα
ψεύτικη εἶναι κι ἄς χαθεί. (x2)
6. Στεφάνι θά ῥίξω
στό χώμα σου Ἕλλάς
Πού πότισε μ' αἷμα ὁ Παῦλος Μελάς.
Τ' ἀστέρι ἀνατέλει
στήν Πέλλα λαμπρό
κι ἀγέρωχα λάμπει στόν Θερμαϊκό!
Ἀλέξανδρε ξύπνα! καί ἔλα νά δεῖς!
Τό ὄνομα παίρνουν
τῆς ἅγιας σου γῆς!
Αἰῶνες, ἀγώνες φωτιάς καί τιμής
Τήν Μακεδονία
δέν θά κλέψει κανείς!!!
Στό αἷμα μας ζεῖς, βασιλιάς, νικητής!
Ἀπό τήν Βεργίνα ὡς τήν ἄκρη τῆς γῆς
Σκοπιά, Μοναστήρι, Ὀχρίδα, Κιλκίς
Τήν Μακεδονία δέν θά κλέψει κανείς.
7. Τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐμεῖς ἀπόγονοι,
τῶν ἀντιγονιδῶν οἱ γιοί,
σκυταλοδρόμοι τοῦ Ἑλληνισμού
οἱ κοσμοκράτορες τῆς γῆς.
Τό πλήρωμα τοῦ χρόνου ἔφτασε
κι ἀπ’ τό σκοτάδι τῶν βωμῶν
τοῦ Ἀναστημένου ἡ ἀλήθεια ἔλαμψε
μές στίς καρδιές τῶν ἐθνικών.
Τή διψασμένη γῆ μας διάβηκε
ὁ εἰρηνικός κατακτητής
τοῦ Παῦλου ἡ ζωή πού ἄνοιξε
ὁρίζοντες νέας ζωῆς.
Ψηλά οἱ σημαῖες, ψηλά οἱ καρδιές,
ψηλά τό λάβαρο τοῦ Σταυροῦ
γιά νά φωνάξουμε στόν ἐχθρό:
Μακεδονία τοῦ Χριστοῦ!
Γιά νά ἀπαντήσουμε στόν ἐχθρό:
Αὐτό τό χώμα εἶν' Ἑλληνικό.
Τοῦ Δημητρίου ἡ γῆ ποτίστηκε
ἀπ’ τῶν μαρτύρων τίς πληγές.
Μύρια κορμιά κατασπαράχτηκαν
μέσα στοῦ πλήθους τίς κραυγές.
Τοῦ Βυζαντίου ὁ δικέφαλος
ὑψώθηκε στά κάστρα της
κι οἱ Μακεδόνες αὐτοκράτορες
θεριέψανε τή δόξα της.
Καί τή σκλαβιά τῆς ἡμισέληνου
ξεπέταξ’ ὁ Παῦλος Μελάς.
Κι ἄν ἔρθουν χρόνοι δίσεκτοι
θά βγοῦν οἱ σάρισες μέ μιᾶς.