Professional Documents
Culture Documents
Məsələn; “Salur Qazanın evi yağmalandığı boyu bəyan edər” boyunda Qazan xanın çobana dediyi sözlərə (qarğışa) nəzər salaq: “Ağzın
qurusun, çoban! Dilin çürüsün, çoban! Qadir sənin alnuna qada yazsun, çoban”.
Müasir ünsiyyət prosesində ən çox işlənən qarğış və alqış etiketləri aşağıdakı ifadə-formullarla söylənilir:
a) Alqışlar: Allah sizə kömək olsun! Yastığınız yüngül olsun! Allah rəhmət eləsin! Və s.
b) Qarğışlar: Allah öldürsün! Allah evini yıxsın! Gözün tökülsün!və s.
Bir qisim nitq etiketləri uzun müddət-minilliklər boyu dəyişmir. Bəziləri isə ictimai quruluşun dəyişməsi ilə əlaqədar ya birdəfəlik işlənmir,
yaxud da fəal işlənmə tezliyi zəifləyir, az-az istifadə edilir. “Xanım” sözü vaxtilə ancaq varlı ailələrin qadınlarına məxsus müraciət forması kimi
işlədilirdisə, indi bu söz daha geniş məna qazanmışdır. Hazırda “xanım” hörmət və nəzakət əlaməti olaraq bütün qadın adlarına əlavə edilir.
Nitq etiketlərindən yerli-yerində istifadə olunması ünsiyyətin normal gedişinə, anlaşmaya kömək edir, ünsiyyəti maksimuma çatdırır və səmimi
münasibət yaradır.
*** Daxili nitq. İnsanın öz-özünə səssiz danışığı daxili nitq adlanır. Məlum olduğu kimi dil və nitq təfəkkürlə bağlıdır. İnsan
təfəkküründə düşündüyünü dili ilə ifadə edir. Düşünərkən də sözlərsiz, cümlələrsiz düşünmək mümkün deyildir. Buna görə də səssiz danışıq
fikirləşmə dili, yaxud düşüncə nitqi də adlandırılır. Bu, daha çox yaradıcı insanlara məxsusdur. Bu keyfiyyətin daşıyıcısı olan insanlar öz gələcək
məhsulları sayılan əsərlərinin ekspozisiyasını (bədii müqəddimə) öncə düşüncələrində formalaşdırırlar. Belə bir prosesin ağırlığını və mürəkkəb
anlarını əsərlərini ərsəyə gətirməzdən əvvəl təfəkkürlərində düşünərkən yaşayırlar.
“Ana dili hansı dildir?” sualının cavabı olan “daxili nitq hansı dildədirsə o, ana dilidir” fikri səssiz-dil-anlayışına-uyğundur.
Xarici nitq. Danışıq səsləri ilə ifadə olunan nitqə xarici nitq deyilir. Daxili nitqdən fərqli olaraq:
1. Xarici nitq aydınlıq, məntiqlik, ardıcıllıq, səlislik, təsirlilik, ahəngdarlıq və s. tələb edir.
2. İnsan öz xarici nitqində cəmiyyətin müəyyən siyasətinə, etika və əxlaq qaydalarına əməl etməli olur. Xarici nitq həm də ədəbi dilin
normalarına da tabe olur. Daxili nitqdəki sərbəstlik, işlənməsi qadağan olan söz və ifadələr xarici nitq üçün səciyyəvi deyil.
3. Xarici nitq insandan öz fikrini mükəmməl ifadə etmək bacarığı tələb edir. Buna dilçilikdə nitq mədəniyyəti deyilir.
Xarici nitq öz növlərinə, formalarına və tərzinə görə müxtəlifdir. Bu baxımdan dialoji və monoloji, yazılı və şifahi, vasitəli və vasitəsiz nitq
mövcuddur.
*** Yazılı (optik) nitq Şifahi nitqdən sonra meydana çıxan dil hadisəsidir. Yazı vasitəsilə səsli dil müəyyən işarələrlə qeyd
olunur. Deməli, müəyyən işarələr sistemindən ibarət olub, görmə vasitəsilə dərk olunan və insanlar arasında müəyyən əlaqələrin yaranmasına
xidmət edən ünsiyyət formasına yazılı nitq deyilir. Bu gün gördüyümüz hər hansı bir yazı birdən-birə meydana gəlməmiş, çox uzun tarixi inkişaf
prosesi keçmiş, formadan-formaya düşmüş, təkmilləşmiş və bugünkü inkişaf mərhələsinə (səviyyəsinə) gəlib çatmışdır. İnsanların ehtiyacı
nəticəsində əmələ gələn yazı növlərini və bunların inkişafını öyrənməyin insan cəmiyyətini və mədəniyyət tarixini bilmək üçün olduqca böyük
əhəmiyyəti vardır.
Şifahi nitqdən fərqli olaraq, yazılı nitq ədəbi dil çərçivəsində onun normaları əsasında yaranır. Şifahi ədəbi dildə işlənməsinə təsadüf olunan
loru, qeyri-ədəbi söz və ifadələrin istifadəsinə yazılı nitqdə yol verilmir. Azərbaycan yazılı nitqinin tarixini qədim yazılı abidələr, tarixi sənədlər,
klassik bədii əsərlərin əlyazmaları və s. yazılı mənbələr vasitəsilə öyrənmək mümkündür. Formasından asılı olmayaraq, bütövlükdə nitq dildən
törəmişdir. Bu səbəbdən də nitq vahid kommunikativ funksiyanın yeganə başlıca vasitəsidir. Dil öz inkişafını nitqdə tapdığından nitq üçün həmişə
baza olmuşdur.
Ədəbi dilin normalarına əməl etməmək, nitq mədəniyyətinə verilən tələblərə məsuliyyətsiz yanaşmaq ilk növbədə savadlı, təhsilli adamların,
xüsusən müəllim və alimlərin, şair və yazıçıların kəskin etirazına səbəb olur. Ən kiçik orfoepik, orfoqrafik və ya qrammatik səhv onları daxilən
narahat edir. Belə məqamlarda onlar öz orqanları olan qəzet səhifələrində, bəzən də əllərinə düşən, “efir fürsəti”ndən bəhrələnərək tənqidi yanaşma
tərzi ilə fikir və iradlarını bildirirlər.
Məhəmməd Peyğəmbər elmə, alimə və müəllimə yüksək qiymət vermişdir. Onun bu barədə dediyi bir neçə kəlamı xatırlamaq yerinə düşər:
1. “Bir ölkədə zəlzələ olsa, ölkənin bir guşəsi xaraba olar, elmsiz isə bütün ölkə xaraba olar”;
2. “Bir saat elm öyrənmək altmış il ibadətdən üstündür”;
3. “Hər kim mənə bir hərf öyrətsə, mən ona qul olaram”.
Müəllim yalnız doğulub-böyüdüyü el-obasının, işlədiyi kollektivin deyil, geniş mənada cəmiyyətin aparıcı qüvvəsi və ən nüfuzlu simasıdır.
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyev elmə, maarifə, məktəbə və müəllimə həmişə böyük diqqət və qayğı ilə yanaşmış, onları yüksək
qiymətləndirmişdir. Ulu Öndərin müəllim haqqında söylədiyi bəzi kəlamlara nəzər salaq:
1. “Mən dünyada müəllimdən yüksək ad tanımıram”.
2. “Bizim hər birimiz elmi dərəcəmizdən, biliyimizdən, təhsil səviyyəmizdən asılı olmayaraq, bütün nailiyyətlərimizə görə məktəbə,
müəllimə borcluyuq”.
3. “Həyatını müəllimliyə həsr edən insanlar, həqiqətən fədakar, xalqına, millətinə sədaqətli və eyni zamanda, qəhrəmanlıq göstərən
insanlardır”.
**** Nitqin zənginliyi-dedikdə nitqdə işlənən dil ünsürlərinin müxtəlifliyi, rəngarəngliyi və çoxluğu nəzərdə tutulur.
Nitqin zənginliyinin birinci əlaməti lüğətin zənginliyidir.
Eyni cür danışıq tərzi, intonasiya dinləyiciləri yorur. Odur ki, lüzumsuz təkrarın qarşısını almaq üçün adətən sinonimlərdən istifadə edirlər.
1.Nitqin yığcamlığı və sadəliyi. Nitq o zaman sadə və yığcam olur ki, orada işlədilən bütün sözlər dinləyənlərin ümumi səviyyəsinə,
xüsusiyyətlərinə uyğun gəlsin və hamı üçün anlaşıqlı olsun. Nitqin sadəliyini səciyyələndirən başlıca xüsusiyyət onun məzmununun əksəriyyət
tərəfindən asan dərk edilməsidir.
Nitqin yığcamlığı deyərkən, birinci növbədə nitqin auditoriya üçün lakonik olması nəzərdə tutulur. Burada “nitqin təmizlənməsi” əməliyyatı
əsas rol oynayır. Yəni yersiz sözlər, artıq ifadələr mədəni nitqin müsbət təsirini azaldır.
Sadəlik dedikdə heç də bəsitlik, ibtidailik nəzərdə tutulmur. Sadə nitq hər cür sünilikdən, yalançı pafosdan, qondarma ifadələrdən, təmtəraqdan
uzaq nitqdir. Məzmunsuz bəzək-düzək əslində fikir yoxsulluğundan irəli gəlir.
**** Ədəbi dil və norma anlayışı. Xalqın öz mədəni ehtiyaclarını ödəmək üçün işlətdiyi normalaşdırılmış ədəbi dil elmi və
bədii əsərlərdə, mətbuatda və idarələrdə, televiziya və radioda, məktəblərdə işlədilən dildir. Ədəbi dilin normalaşdırılması o deməkdir ki, onun
lüğət tərkibi ümumxalq dilinin zəngin söz xəzinəsindən seçilir, ayrılır, sözlərin mənası və işlənmə məqamları, tələffüz tərzi və yazılış qaydası
müəyyən prinsipə tabe edilir. Ədəbi dil dialektlərə, loru dilə və jarqonlara qarşı qoyulur.
Ədəbi dil cəmiyyətin bütün üzvləri üçün işlənilməsi zəruri olan dildir. Ona görə ki, ədəbi dil universaldır və cəmiyyət həyatının bütün sahələri
üçün-yararlıdır.Ümumxalq-dilində-müxtəlif-variantlar-yaşayır.
Norma anlayışı çox geniş olub, bütün elm sahələrini əhatə edir və bu “norma” termini ilə ifadə edilir. Ümumi leksik vahid kimi “norma” termini
dilçilikdə də özünə yer tapmışdır. Nitq norması anlayışı dilçiliyin inkişafının bütün dövr və mərhələlərində diqqət mərkəzində olmuşdur. Dilçilik
anlayışı kimi ədəbi dil (nitq) norması dedikdə, cəmiyyət üzvləri tərəfindən qəbul edilmiş hər hansı bir qayda nəzərdə tutulur. Nitq norması milli
və tarixi bir hadisədir. Buna görə də mövcud normalar xalqların mədəniyyəti ilə bağlıdır. Həmin normalar birdən-birə formalaşmamışdır. Bunlar
tarixən uzun illər ərzində cilalanır və ədəbi dil üçün səciyyələnir. Dildəki dəyişiklik həmişə cəmiyyətin, xalqın həyatında olan dəyişikliklə sıx
əlaqədar olduğu kimi, cəmiyyət də dilə laqeyd qalmamışdır. Ədəbi dilimizin normalarını düzgün istiqamətləndirmək uğrunda aparılan mübarizə
bütövlükdə ədəbi dilin inkişafı üçün xarakterik bir hadisə olmuşdur.
Nitq mədəniyyətinin tədqiqi. Cəmiyyətin müəyyən dövrdə danışıq qaydalarını öyrənmək və insanlar arasında əsas ünsiyyət vasitəsi olan fikri
formalaşdırma və ifadə qaydalarının elmi əsaslarını müəyyənləşdirən nitq mədəniyyəti dünyanın ən qədim elmlərindən biridir. Gözəl və təsirli
danışmaq məharəti hər zaman cəmiyyətin qabaqcıl ziyalıları tərəfindən yüksək qiymətləndirilmişdir. Belə adamlar nəzakətli danışan, obrazlı, səlis,
aydın və təsirli çıxışlar edən natiqlərə həmişə hədsiz etimad göstərmişlər.
Natiqlik məharəti həmişə xalq mədəniyyətinin tərkib hissəsi hesab edilmişdir. Cəmiyyətin inkişaf sahələrinin aparıcı, istiqamətverici “silahı”
nitq mədəniyyətidir. Cəmiyyətin ümumi mədəni ovqatını daimi yüksəldən vasitələr içərisində nitq mədəniyyətinin xüsusi mövqeyi vardır. Bu
mövqeyi gücləndirən nitqin daşıyıcısı olan insandır. Nitq mədəniyyəti o cəmiyyətdə inkişaf edə bilər ki, natiq çıxışının tərkib hissəsi olan söz və
ifadələrlə hər hansı bir prosesin gedişinə təsir göstərsin. Natiq nitqinin təsiri ilə yeri gəldikcə kütləni xalqın taleyi ilə bağlı olan böyük bir siyasi
oyundan uzaqlaşdırmağı və ya hər hansı problemin müsbət həlli üçün cəlb etməyi, hərəkata yönəltməyi bacarmalıdır.
Qədim (antik) dövrlərdə də nitq mədəniyyətinə, ümumən, natiqlik məharətinə rəğbət məhz bu cür yaranmışdır. Afinada natiqlik məharəti öz
yüksək inkişafını zəruri tələbatlar əsasında əldə etmişdir. Belə ki, bu dövrYunanıstanın siyasi və iqtisadi həyatının təkamül mərhələsi sayılır.
Natiqlik məharətinin ən parlaq dövrü eramızdan əvvəl V və IV əsrlərə təsadüf edir.